Μία, δύο φορές το χρόνο προσκαλούμαι σε ένα πάνελ και μιλάω σε μια αξιόλογη σχολή που ξεχάστηκε και λειτουργεί, ακόμη, στη Θεσσαλονίκη.
Δεν αναφέρω το όνομά της μήπως το πληροφορηθεί ο Κ. Μητσοτάκης και διατάξει, επι ποινή απόλυσης, τον αρμόδιο υπουργό να την μεταφέρει.
Οι μαθητές της Σχολής (τρείς κάθε φορά) κάνουν εισηγήσεις για εθνικά, διεθνή και τεχνολογικά θέματα και εμείς (τρείς, επίσης, στο πάνελ) σχολιάζουμε και λέμε και την άποψή μας.
Χθες δόθηκε η αφορμή και στην παρέμβασή μου έκανα την πρόταση να δημιουργηθούν κρατικές επιχειρήσεις παραγωγής στρατιωτικών οπλικών συστημάτων και μέσων, αποκλειστικά στη Θράκη. Και αυτές οι εταιρείες που υπάρχουν σε άλλα μέρη της χώρας, να μεταφερθούν στη Θράκη. Ακόμη και η ΕΑΒ.
Αν θέλει να συμμετέχει ιδιώτης με μειοψηφικό πακέτο, να μπορεί να συμμετέχει. Αν δεν θελήσει κανείς, ας μην συμμετάσχει Να είναι αποκλειστικά κρατική η επιχείρηση.
Βεβαίως, θα λειτουργήσει με ειδικό εργασιακό καθεστώς και ο συνδικαλισμός θα απαγορεύεται. Οι εργαζόμενοι θα απολαμβάνουν όλων των δικαιωμάτων που θα έχουν και οι άλλοι συνάδελφοί τους, πλην του να συνδικαλίζονται και θα αμείβονται πολύ καλά.
Τα οφέλη από τη λειτουργία αυτή:
1.-Η Ελλάδα θα αποκτήσει οπλικά συστήματα δικής της παραγωγής. Αυτό θα είναι πολύ σημαντικό διότι σε περίπτωση στρατιωτικής εμπλοκής τίποτε δεν εγγυάται ότι οι προμηθευτές της χώρας σε οπλικά συστήματα θα παράσχουν τα μέσα για να λειτουργήσουν. Η Τουρκία το κάνει σε σημαντικό βαθμό. Μπορεί τα αποτελέσματά της να είναι λιγότερα ικανοποιητικά από άλλων αλλά αποκτά τεχνογνωσία και θα τα βελτιώσει.
2.-Για την λειτουργία των εργοστασίων αυτών θα υπάρξει ένας οργασμός επιστημονικής έρευνας. Θα λειτουργήσουν πανεπιστημιακά και μη ιδρύματα σε επίπεδο έρευνας.
3.-Θα βρει απασχόληση ένα σημαντικό μέρος εργατικού δυναμικού. Και εξειδικευμένου. Έτσι, θα σταματήσει η ροή εγκεφάλων στο εξωτερικό.
4.-Θα μεταβούν και θα εγκατασταθούν στη Θράκη αρκετοί άνθρωποι τονώνοντας την περιοχή. Θα πολιτογραφηθούν και δημότες της περιοχής, επηρεάζοντας την σύνθεση του πληθυσμού χωρίς να μπορεί κανείς να κατηγορήσει την χώρα.
5.-Οι επιχειρήσεις αυτές θα προσλαμβάνουν τοπικό προσωπικό, και από την μειονότητα. Έτσι, πολλοί μειονοτικοί που θέλουν να διαφοροποιηθούν από τον τουρκισμό και φοβούνται την απομόνωση, θα έχουν εργασία και θα ενταχθούν σε ένα κοινωνικό σύνολο στο οποίο θα μπορούν να ζήσουν αρμονικά αυτοί και οι οικογένειές τους.
6.-Γύρω από τις επιχειρήσεις αυτές θα αναπτυχθούν και άλλοι κλάδοι της οικονομίας.
7.-Καλόν είναι να βγάζουν τα έξοδά τους. Αλλά και αν δεν τα βγάζουν κανένα πρόβλημα. Θα πρόκειται για χρήματα που έτσι και αλλοιώς θα έδινε το κράτος για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Τα δίνει, μάλιστα, εκ του περισσού με λιγότερο θετικά αποτελέσματα.
8.-Η πρόταση ισχύει μόνο αν οι επιχειρήσεις γίνουν στη Θράκη.
Π.Σ.
Α. Τόπος
Την πρότασή σας για ίδρυση/μετεγκατάσταση πολεμικών βιομηχανιών στην Θράκη θα την συσχέτιζα με το αποτυχημένο μοντέλο περιφερειακής αναπτύξεως περασμένων δεκαετιών, με πυρήνα του την διασπορά στρατοπέδων και ακαδημαϊκών ιδρυμάτων ανά την επικράτεια. Ούτε σοβαρή ανάπτυξη επέφερε, ενώ απετέλεσε τροχοπέδη και στην υγεία της πανεπιστημιακής εκπαιδεύσεως και στο επιτελικό σχεδιασμό του στρατού (με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την σοβούσα, ακόμη, αντιδικία για την αποτελεσματικότητα των Πεζοναυτών στον Βόλο, μακριά από τον στόλο).
Η πολεμική βιομηχανία έχει ως σκοπό την απρόσκοπτη υποστήριξη των ενόπλων δυνάμεων, αν αυτό το έργο το υποβαθμίσουμε σε δευτερεύον, επιχειρώντας να την χρησιμοποιήσουμε και για άλλους, παραλλήλους, σκοπούς, τότε υπονομεύουμε εξ αρχής την κύρια επιδίωξη.
Το σημαντικότερο, όμως, μειονέκτημα της εισηγήσεως σας είναι άλλο, κατά την άποψή μου. Πόσο σώφρων είναι η ύπαρξη στρατηγικών υποδομών σε απόσταση βολής από το κύριο, χερσαίο μέτωπο αντιπαραθέσεως με τον εχθρό;
Για όσους δεν εγκλωβίζονται στην στείρα σύγκριση αριθμών, ένας βασικός παράγων ισχύος της Ελλάδος έναντι της Τουρκίας είναι η προστασία των κυρίων κέντρων οικονομικής δραστηριότητος. Καλώς ή κακώς, η συγκέντρωση αυτών των ελληνικών κέντρων σε Δ. Μακεδονία και Αττικοβοιωτία τους παρέχει αυξημένη προστασία σε περίπτωση γενικευμένης συρράξεως. Αντιθέτως τα αντίστοιχα τουρκικά σε Σμύρνη (κυρίως) και Κων/πολη είναι εκτεθειμένα ακόμη και σε απλά πυρά πυροβολικού (γι’ αυτό και η Τουρκία είναι υπερευαίσθητη στο ζήτημα της αποστρατιωτικοποιήσεως των αιγαιακών νήσων, δεν νομίζω ότι την απασχολούν οι ολιγάριθμες φρουρές πεζικού, αλλά το πυροβολικό μας και δη το πυραυλικό) [1]. Γιατί να απωλέσουμε οικειοθελώς ένα τέτοιο πλεονέκτημα, εκθέτοντας βιομηχανίες μας εγγύς της πρώτης γραμμής;
B. Ιδιοκτησιακό καθεστώς
Δεν κατανοώ την ανάγκη για κρατικό, και μάλιστα με ιδιαιτερότητες, καθεστώς των βιομηχανιών που επιθυμείτε. Δεν νομίζω ότι αυτό συνιστά συνθήκη ευοδώσεως της προσπάθειας [2].
Θα έλεγα ότι η περιγραφή σας ταιριάζει περισσότερο στα εργοστάσια βάσεως, τα οποία είναι στρατιωτικές μονάδες, στις οποίες υπηρετεί και πολιτικό προσωπικό. Σαφώς και θα μπορούσαν να αναλάβουν αυτές οι μονάδες έναν πιο ενεργό ερευνητικό ρόλο [3], αλλά το καίριο ζήτημα είναι το κράτος να δημιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες γενικότερα για την πολεμική βιομηχανία και όχι να αναλάβει τον ρόλο του επενδυτή-χρηματοδότη (στον οποίον έχει αποτύχει διαχρονικώς).
Το βασικό στον τομέα αυτόν είναι να υπάρξει κρατικό όργανο που να μπορεί να χαράσσει μακροχρόνια πολιτική (δεν δημιουργείται βιομηχανία και δη πολεμική σε ορίζοντα τετραετίας!), ανεπηρέαστο από κομματικές μεταβολές, στα πρότυπα της ισραηλινής υπηρεσίας SIBAT , ή του τουρκικού “υφυπουργείου” SSB [4].
Εάν ο επενδυτής λέγεται Λάτσης, πάρει άτοκο δάνειο το 80% της επένδυσης και υπογράψει κρατικό συμβόλαιο πώλησης για 30 χρόνια, τότε μπορεί να βρει ελκυστική την πρόταση ο ΠΘ.
Ο πατήρ άνθισε γιατί έκανε καλές δουλειές με τον Μαμιδάκη, ο νεότερος τα έχει βρει πολύ καλά (το λέει σικ ΣΔΙΤ) με τους γνωστούς 5 ντα…..ς που είπε ο Βούδας.
Μέχρι και ο Μαρινάκης μυρίστηκε ζεστό χρήμα από τα 32 δις, άφησε τα καράβια και άνοιξε εταιρεία πράσινης ανάπτυξης.
Έπνιξαν με φόρους και μνημόνια το πρόγραμμα των ΑΠΕ για τους μικρομεσαίους επενδυτές των 200 χιλιάδων ευρώ και τώρα όλα τα λεφτά στους πέντε.
Αν ακολουθήσουμε τη θεωρία του σχολιαστή να εγκαταλείψουμε τη Θράκη από όλες τις υποδομές γιατί είναι στο βεληνεκές των απέναντι. Ωραία θεωρία για να αυξήσουμε την αστυφιλία, όπως το 50. Το αντίθετο πρέπει να κάνουμε.
Βέβαια ο ΤΑΠ και οι επενδύσεις των ΗΠΑ (Αλεξανδρούπολη, Καβάλα) έχουν άλλη κάλυψη και εκεί δεν μετράει το βεληνεκές, γιατί τα λιμάνια δεν αποτελούν στόχο πρώτης προτεραιότητας!
Σίγουρα το μοντέλο κρατικοποίησης απέτυχε, αλλά και η παράδοση της Ελλάδος στους πέντε δεν είναι η λύση.
Υπάρχουν πολλοί έντιμοι Έλληνες που θα ήθελαν να συμμετάσχουν σε υγιή επενδυτικά σχήματα (πχ το προτεινόμενο) με μερίδια της τάξης 100-500 χιλιάδες ευρώ. Αλλά αυτοί χαλάνε την πιάτσα των πέντε και δημιουργούν κοινωνική αναταραχή. Αυτές οι “σοσιαλιστικές” προσεγγίσεις όμως δεν διδάσκονται στο Χάρβαντ.
Τυχερός ο ΠΘ που έχει έναν ανερμάτιστο πολιτικό αντίπαλο και θα κυβερνά με τους πέντε για πολλά χρόνια ακόμα.