Το αμερικανικό δημοσιεύμα της WSJ αναφέρει ότι “η περίπλοκη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Αρμενία ανησυχεί όλο και περισσότερο τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους δυτικούς συμμάχους”.
“Η περιοχή φαίνεται να είναι άλλο ένα θερμό σημείο σε μια μακρά σειρά αστάθειας που εκτείνεται σε όλη την Ευρασία”, γράφει η WSJ και προσθέτει: “Υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία στην Ουάσιγκτον και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ότι το Αζερμπαϊτζάν, με την υποστήριξη της Τουρκίας και τη ρωσική συνενοχή, μπορεί να προσπαθήσει να καταλάβει την Αρμενία τους επόμενους μήνες, δημιουργώντας μια χερσαία γέφυρα μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Τουρκίας”. Ταυτόχρονα, είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι η Ρωσία μπορεί να σχεδιάζει πραξικόπημα για να ανατρέψει τον ηγέτη της Αρμενίας”.
Το αμερικανικό δημοσίευμα υπενθυμίζει ότι η Μόσχα αντιμετώπισε δημόσιες επικρίσεις και απειλές τις τελευταίες εβδομάδες, αφού η Αρμενία επικύρωσε το Καταστατικό της Ρώμης και ο πρωθυπουργός επέκρινε την απραξία της Ρωσίας στην προστασία της ασφάλειας της Αρμενίας και των Αρμενίων του Αρτσάχ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ερωτηθείς αν ανησυχεί για τέτοιες δηλώσεις και αν φοβάται ότι η Μόσχα μπορεί να τον απομακρύνει από την εξουσία, ο Πασινιάν δεν έκρυψε την οργή του.
“Μια τέτοια προσέγγιση παραβιάζει πολλούς κανόνες, ξεκινώντας από τη μη ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις του άλλου και τη διπλωματική ορθότητα”, δήλωσε.
Αν και σήμερα ανακοινώθηκε ότι το Αζερμπαϊτζάν ακύρωσε μια προγραμματισμένη συνάντηση στις Βρυξέλλες στα τέλη του μήνα, ο Αρμένιος πρωθυπουργός επέμεινε ότι παραμένει αισιόδοξος ότι μια ειρηνευτική συνθήκη με το Αζερμπαϊτζάν θα συναφθεί τους επόμενους μήνες.
“Το μέλλον της περιοχής πρέπει να βρίσκεται στο άνοιγμα των επί μακρόν κλειστών συνόρων και εμπορικών οδών, συμπεριλαμβανομένου του δρόμου που συνδέει την Τουρκία με το Αζερμπαϊτζάν, αν θα γίνει σεβαστή η κυριαρχία της Αρμενίας. Η ασφάλεια πρέπει να επιτευχθεί όχι μόνο μέσω του στρατού, αλλά και μέσω της περιφερειακής ειρήνης”, δήλωσε.
Ερωτηθείς σχετικά με τις ιστορικές σχέσεις της Αρμενίας με τη Ρωσία, ο Πασινιάν προέτρεψε αντ’ αυτού να επικεντρωθεί στην “πολύ μακρύτερη ιστορία της Αρμενίας με τους Τούρκους γείτονές της, την Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν”.
“Εδώ είναι όλα τα ερωτήματα και εδώ είναι οι απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα”, δήλωσε ο Πασινιάν και πρόσθεσε: “Πρώτα πρέπει να εργαστούμε για τη βελτίωση των περιφερειακών μας σχέσεων”.
Επιπλέον, ο Πασινιάν τόνισε ότι οι προσπάθειες του Ερεβάν να διαφοροποιήσει τις σχέσεις ασφαλείας του και να αναζητήσει νέους συμμάχους δεν θα πρέπει να θεωρηθούν απλώς ως αίτηση δυτικών βάσεων και όπλων, αλλά ως επιθυμία για σταθερή ειρήνη στην περιοχή.
Πρέπει να διαφοροποιήσουμε τις σχέσεις μας στον τομέα της ασφάλειας
Η Αρμενία πρέπει να διαφοροποιήσει τις σχέσεις της στον τομέα της ασφάλειας. Τα ανωτέρω δήλωσε ο πρωθυπουργός Νικόλ Πασινιάν, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα The Wall Street Journal.
Ερωτηθείς ότι στην ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο ίδιος είπε ότι είναι απογοητευμένος από τη συμπεριφορά ορισμένων συμμάχων του και αν μπορεί ο πρωθυπουργός να διευκρινίσει τι θα έπρεπε να είχαν κάνει οι επίσημοι σύμμαχοι της Αρμενίας στο CSTO, ιδίως η Ρωσία, και τι περιμένουν από τους δυτικούς συμμάχους τους, ο πρωθυπουργός της Αρμενίας σημείωσε:
“Δεν είναι η πρώτη φορά που μιλάμε γι’ αυτό και έχουμε μιλήσει για το γεγονός ότι τον Μάιο του 2021 και τον Σεπτέμβριο του 2022 με μια επιχείρηση-αστραπή, το Αζερμπαϊτζάν ανακατέλαβε το Ναγκόρνο Καραμπάχ, η Συνθήκη Συλλογικής Ασφάλειας και ο Χάρτης του Οργανισμού του Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας ορίζουν σαφώς τις ενέργειες που πρέπει να αναληφθούν σε περίπτωση επίθεσης εναντίον ενός κράτους μέλους. Αυτό που προβλέπεται εκεί δεν πραγματοποιήθηκε και, φυσικά, αυτό απογοητεύει τόσο την αρμενική κυβέρνηση όσο και την αρμενική κοινή γνώμη.
Έχουμε επίσης μια διμερή συμφωνία ασφαλείας με τη Ρωσία, και οι ενέργειες που περιγράφονται σε αυτή τη συμφωνία επίσης δεν πραγματοποιήθηκαν, γεγονός που επίσης εγείρει πολύ σοβαρά ερωτήματα τόσο για την κυβέρνηση όσο και για το κοινό.
Όσον αφορά τις σχέσεις με άλλους εταίρους, θα είμαι πιο ορθός και ειλικρινής αν πω ότι «τα γεγονότα αυτά ουσιαστικά μας ώθησαν στην απόφαση ότι χρειάζεται να διαφοροποιήσουμε τις σχέσεις μας στον τομέα της ασφάλειας και αυτό προσπαθούμε να κάνουμε τώρα».
Η Ρωσία διαθέτει στρατόπεδα σε δύο τοποθεσίες και μια αεροπορική βάση στην Αρμενία. Η Μόσχα θεωρούσε ανέκαθεν ότι ήταν η εγγυήτρια της ασφάλειας της Αρμενίας στην περιοχή του Νοτίου Καυκάσου, από την οποία περνούν πολλοί αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Σχετικά με το αν η Αρμενία σχεδιάζει να απαιτήσει από τη Ρωσία να αποσύρει τις στρατιωτικές της βάσεις από την Αρμενία, ο Πασινιάν απάντησε: “Δεν συζητάμε ένα τέτοιο θέμα. Συζητάμε τώρα περισσότερο άλλα θέματα, προσπαθώντας να κατανοήσουμε ποιος είναι ο λόγος για αυτή την κατάσταση και φυσικά, νομίζω επίσης ότι αυτό θα είναι η ατζέντα των συζητήσεων εργασίας μεταξύ της Αρμενίας και της Ρωσίας, της Αρμενίας και της CSTO”.
Ο ανταποκριτής της Wall Street Journal Yaroslav Trofimov σημείωσε ότι αρκετοί υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένου του πρώην Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ, χρησιμοποίησαν πραγματικά προσβλητικές εκφράσεις κατά του Πασινιάν και κάλεσαν σε αποτροπή πραξικοπήματος. Όταν του ζητήθηκε να αντιδράσει σε όλα αυτά και να περιγράψει τους λόγους αυτής της εκστρατείας εναντίον του στη Ρωσία, ο πρωθυπουργός δήλωσε
“Αν δεν κάνω λάθος, δεν απάντησα άμεσα σε αυτό και δεν σκοπεύω να απαντήσω δημοσίως, εκτός από όσα έχω ήδη πει. Έχω θίξει αυτά τα θέματα. Αλλά είναι επίσης σαφές ότι τα γεγονότα που αναφέρατε εγείρουν τουλάχιστον ερωτήματα και είναι απαραίτητο να βρεθούν απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, διότι στην τελευταία μου ομιλία είπα, αν θυμάμαι καλά, ή ακόμη και αν δεν το είπα: αυτή η προσέγγιση παραβιάζει πολλούς κανόνες, ξεκινώντας από τη μη ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις του άλλου και τους κανόνες της διπλωματικής ορθότητας και, φυσικά, δημιουργεί προβλήματα στην προσωπική διάσταση, διότι τέτοιου είδους διατυπώσεις, τέτοιου είδους ομιλίες και τέτοιου είδους τοποθετήσεις είναι ακατανόητες σε σχέση με ανθρώπους που παρ’ όλα αυτά δούλευαν μαζί στο παρελθόν.
Θα πρέπει να καταβληθούν πολύ μεγάλες προσπάθειες ώστε οι Αρμένιοι του ΝK να έχουν την επιθυμία να επιστρέψουν εκεί
Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός της εθνοκάθαρσης, της καταδίκης των ανθρώπων στην πείνα, στην πραγματικότητα, της αναγκαστικής επανεγκατάστασης, είναι απαραίτητο να καταβληθούν πολύ μεγάλες προσπάθειες για να κάνουν τους Αρμένιους του Ναγκόρνο-Καραμπάχ να έχουν την επιθυμία να επιστρέψουν εκεί, αν υπάρχει πραγματικά η δυνατότητα, δήλωσε ο πρωθυπουργός Νικόλ Πασινιάν, σύμφωνα στο Wall Street Journal.
Απαντώντας στην ερώτηση ποιο μέλλον περιμένει 100 χιλιάδες ανθρώπους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το Ναγκόρνο Καραμπάχ, ο Νικολ Πασινιάν σημείωσε: “Υπάρχει ένα βραχυπρόθεσμο μέλλον, υπάρχει ένα μεσοπρόθεσμο μέλλον, υπάρχει ένα μακροπρόθεσμο μέλλον. Βραχυπρόθεσμα, το καθήκον μας είναι να καλύψουμε τις πιο επείγουσες ανάγκες των συμπατριωτών μας που έχουν γίνει πρόσφυγες. Μεσοπρόθεσμα, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα έχουν ευκαιρίες για μια αξιοπρεπή ζωή. Η προσέγγισή μας είναι ότι αν δεν μπορούν ή δεν θέλουν να επιστρέψουν στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να διασφαλίσουμε ότι θα παραμείνουν, θα ζήσουν και θα δημιουργήσουν στη Δημοκρατία της Αρμενίας.
ΠΗΓΗ: el.armradio.am
Οι Αρμένιοι έδιωξαν πάνω από 600.000 Αζέρους από το Καραμπάγ και τη γύρω περιοχή. Αυτοί οι 600.000 ακόμα ζουν σε άθλιες συνθήκες στα περίχωρα του Μπακού. Οι Αρμένιοι σκότωσαν εκατοντάδες ανθρώπους σε Λατσίν, Χότζαλι, Φουζουλί, Τζεμπραΐλ, Χοτζαβέντ, Αγντάμ, Άγντερε, Χάνκεντι (οι Αρμένιοι το λένε Στεπανακέρτ), Σούσα κ.α. Η πόλη του Λατσίν (6.000 κάτοικοι), η Σούσα (15.000 κάτοικοι) και το Αγντάμ (28.000 κάτοικοι) κατοικούνταν το 1989 εξ ολοκλήρου από Αζέρους και σήμερα ελέγχονται από τον Αρμένικο Στρατό, ενώ ο μουσουλμανικός πληθυσμός διώχθηκε. Η πτώση του Αγντάμ και η κατοχή της γύρω περιοχής του προκαλούν το διωγμό περίπου 600.000 αμάχων και αυτό αποτελεί μια σημαντική καμπή του πολέμου. Σήμερα το Αγντάμ είναι μια πόλη φάντασμα, ενώ σύμφωνα με την απογραφή του 1989 είχε 28.000 κατοίκους, βιομηχανίες, σιδηρόδρομο, αμπέλια… Στην δε πόλη Χότζαλι έγινε κυριολεκτικά σφαγή και εκδίωξη των κατοίκων (Αζέρων) από τους Αρμένιους. Καταστράφηκαν 500 κρατικά κτήρια, τουλάχιστον 3.326 ιδιωτικά σπίτια και 120 διαμερίσματα. Περισσότερα από 600 αγροκτήματα και βιομηχανικά κτήρια, πάνω από 700 εστίες υγείας και σχολεία, μαζί με κέντρα πολιτισμού καταστράφηκαν (εκ θεμελείων), ενώ δασικές περιοχές εκχερσώθηκαν. Την ίδια στιγμή 22 μουσεία με πάνω από 40.000 εκθέματα, 927 βιβλιοθήκες, τέσσερα θέατρα, δύο αίθουσες συναυλιών, 31 τζαμιά, 9 ιστορικά παλάτια και άλλα κτήρια τέχνης λεηλατήθηκαν ή καταστράφηκαν εντελώς.