To Grexit δεν είναι στο τραπέζι

Αυτό σε συνδυασμό με την εκφρασμένη θέση του πιο ισχυρού υπουργού Οικονομικών της Ευρωζώνης, του κ. Σόιμπλε, για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, είναι λογικό να δημιουργεί συνειρμούς.

Όμως, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.

Ούτε είναι σωστό να συγκρίνεται το καλοκαίρι του 2012 ή του 2015 με την τωρινή περίοδο.

Πράγματι, το καλοκαίρι του 2012 η Ελλάδα έφθασε κοντά στην έξοδο από το ευρώ.

Το Grexit θα ήταν μια πραγματικότητα, αν το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν διαφορετικό, κοινώς το σημερινό κυβερνών κόμμα κέρδιζε τις εκλογές του 2012, ή δεν υπήρχε παρέμβαση των ΗΠΑ και των Κινέζων υπέρ της παραμονής της Ελλάδας.

Οι δύο τελευταίες παρεμβάσεις βάραιναν στην απόφαση της κ. Μέρκελ υπέρ της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη, παρά το ισχυρό μέτωπο που υπήρχε στον κυβερνητικό συνασπισμό στη Γερμανία και ήθελε την Ελλάδα εκτός ευρώ.

Η Ελλάδα έφτασε ξανά στα πρόθυρα της εξόδου από το ευρώ το καλοκαίρι του 2015 μετά το δημοψήφισμα.

Όμως, η στροφή του πρωθυπουργού προς τον ρεαλισμό το απέτρεψε, αν και απέφερε ένα τρίτο μνημόνιο.

Η σημερινή συγκυρία δεν είναι ίδια.

Κατ’ αρχάς δεν υπάρχουν μεγάλες δανειακές ανάγκες του κράτους, που θα πρέπει να πληρωθούν τους επόμενους μήνες, και επομένως άμεση ανάγκη της δόσης που συνδέεται με την αξιολόγηση.

Μια σχετικά μεγάλη πληρωμή είναι τον Απρίλιο και οι επόμενες μεγάλες πάνε τον Ιούλιο.

Η χώρα έχει αρκετά λεφτά στο ταμείο για να πληρώσει τη δόση του Απριλίου και αν συνεχίσει, όπως αναμένεται, να παράγει πρωτογενή πλεονάσματα μπορεί να έχει διαθέσιμο ένα σημαντικό ποσό για αποπληρωμές τον ερχόμενο Ιούνιο.

Επομένως, δεν υπάρχουν άμεσες ανάγκες για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, που να πιέζουν για άμεσο κλείσιμο της αξιολόγησης, γιατί διαφορετικά θα χρεοκοπήσει η χώρα.

Το ισχυρότερο επιχείρημα υπέρ του κλεισίματος της αξιολόγησης είναι πως διαφορετικά θα επιβαρυνθεί το κλίμα και η οικονομική δραστηριότητα ενώ μπορεί να χαθεί το QE και η έξοδος στις αγορές, χωρίς την οποία τα μνημόνια θα συνεχισθούν επί χρόνια.

Όμως, δεν είναι μόνο αυτά.

Σε κάποιους κύκλους στο Βερολίνο κι αλλού έχει διαμορφωθεί η άποψη ότι η ευρωζώνη ίσως είναι καλύτερα χωρίς την προβληματική Ελλάδα, ευνοώντας το Grexit.

Όμως, δεν συμφωνούν όλοι.

Παρά τους μηχανισμούς που έχουν φτιαχτεί για προστασία των χωρών-μελών, αρκετοί φοβούνται ότι ενδεχόμενο Grexit θα δημιουργήσει προηγούμενο ενώ υπογραμμίζεται ότι το ευρώ δεν είναι αμετάκλητο όπως λέει ο κ. Ντράγκι.

Με άλλα λόγια, τυχόν Grexit θα προσκαλέσει ξένα funds που θα οδηγήσουν τις αποδόσεις των ομολόγων της ευρωπεριφέρειας στα ύψη.

Δεν είναι κάτι που επιθυμεί σχεδόν κανένας.

Ακόμη χειρότερο, οι πιθανές απώλειες κεφαλαίου λόγω Grexit για τις χώρες-μέλη μοιάζουν πολύ μεγαλύτερες σε σχέση με εκείνες που θα αποκόμιζαν οι δανειστές συνεχίζοντας την τακτική του «κλωτσάμε το τενεκεδάκι πιο κάτω».

Εκτός από τους δανειστές, υπάρχει επίσης η στάση της ελληνικής πλευράς σε ενδεχόμενο Grexit.

Αυτή εκφράζεται μέσω της πολιτικής των κoμμάτων εξουσίας.

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάποιο μη ριζοσπαστικό κόμμα που να συζητά και να έχει έτοιμο σχέδιο για Grexit αυτή την περίοδο.

Χωρίς ένα ελληνικό μετριοπαθές πολιτικό κόμμα που να μπορεί να διαμορφώσει ένα εμπεριστατωμένο σχέδιο εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη, το Grexit δεν έχει τύχη.

Επομένως, τα σενάρια περί Grexit δεν έχουν βάση σ’ αυτή τη φάση.