Το ΒΗΜΑ σε συνεργασία με άλλους φορείς οργάνωσε ένα ενδιαφέρον συνέδριο για την εξωτερική πολιτική της μεταπολίτευσης. Πέρασαν όλοι οι διαπρεπείς απο εκεί.
Το γενικό συμπέρασμα είναι ο αυτοβαυκαλισμός. Με κορύφωση την θέση του Βενιζέλου ότι η εξωτερική πολιτική της μεταπολίτευσης είναι ένα success story.
Ορισμένα στοιχεία του success story:
-Συνεχείς υποχωρήσεις στο κυπριακό. Εγκατάλειψη της Κύπρου απο την Αθήνα χάριν ενός αμφισβητούμενου διαλόγου.
-Η Ελλάδα είναι η μόνη, ίσως, χώρα στον κόσμο που δεν μπορεί να ασκήσει το δικαίωμά της για επέκταση των χωρικών της υδάτων.
-Η Ελλάδα δεν μπορεί να ορίσει την αιγιαλίτιδα ζώνη της και την υφαλοκρηπίδα της.
-Η Ελλάδα δεν μπορεί να ποντίσει έξω απο την Κάσο καλώδιο μεταφοράς ενέργειας προς την Κύπρο διότι δεν το θέλει η Τουρκία. Σημειωτέον πως το δίκαιο της θάλασσας ορίζει ότι η πόντιση επιτρέπεται ακόμη και αν η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ έχουν καταχωρηθεί σε άλλη χώρα.
-Η Ελλάδα παρακολουθεί την υπόθεση της Γαλάζιας Πατρίδας με απάθεια ελπίζοντας στην γιατρειά του χρόνου.
-Η επιτυχημένη εξωτερική πολιτική δεν αντιλήφθηκε τις παραπλανητικές διεργασίες της Τουρκίας να συνάψει με τη Λιβύη το τουρκολιβυκό σύμφωνο.
-Απο τα Βαλκάνια η Ελλάδα είναι παντελώς απούσα.
-Η μειονότητα στην Αλβανία υφίσταται, εν έτει 2024, καταπιέσεις χωρίς καμιά δυνατότητα επιρροής της Αθήνας.
-Στην Συμφωνία των Πρεσπών η Ελλάδα παραχώρησε Μακεδονική Εθνότητα και Μακεδονική γλώσσα στη γειτονική χώρα παίρνοντας μια σύνθετη ονομασία αμφιβόλου ισχύος στην πράξη.
-Η εξωτερική πολιτική Καραμανλή την οποία μνημόνευσε ο κ. Βενιζέλος άφησε ανοικτά όλα τα ζητήματα με την Τουρκία και υπέγραψε τη Σύμβαση της Βέρνης (δεν κάνουμε έρευνες έξω απο τα χωρικά μας ύδατα μέχρι να διευθετηθούν οι ελληνοτουρκικές διαφορές). Η Ελλάδα σήμερα αρνείται την ισχύ του, η Τουρκία, ομως το επικαλειται. (Η προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν ισχύει),
-Ο Παπανδρέου πήγε στο Νταβός και αναγνώρισε για πρώτη φορά τα τουρκικά αιτήματα.
Επί Σημίτη συνέβησαν τα Ίμια, η Μαδρίτη, ο Κ. Μητσοτάκης ευτυχώς που έφυγε νωρίς. Δεν ξέρουμε που θα ανήκαμε σήμερα.
-Ο Γ Παπανδρέου υποστήριξε και υποστηρίζει το Σχέδιο Ανάν το οποίο, ακόμη και ο βρετανός συντάκτης του αναγνώρισε ότι δεν ήταν λειτουργικό.
Σταματάω εδώ.
Όλα αυτά είναι επιτυχίες της εξωτερικής πολιτικής που συνιστούν success story;
Η μόνη επιτυχία, πράγματι, είναι αυτή που όλοι αναγνωρίζουν: η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για να υπάρξει ανάταση του έθνους, πρέπει να υπάρξει αντίδραση, για να υπάρξει αντίδραση, πρέπει να υπάρξει εκπαίδευση.
Η εκπαίδευση τουλάχιστον στην Ελλάδα από το 1996, ακολουθώντας τις επιταγές της Ε.Ε. έχει αλλάξει.
Η Αμερικανικού τύπου εξαγώγιμη Δημοκρατία, που μας έχει επιβληθεί, μετά το 74 έχει διαφθείρει το κράτος που υπήρχε, με όσα προβλήματα και αν είχε από την ίδρυση του.
Όπως πιστεύω, μόνο εμείς μπορούμε να κάνουμε την αλλαγή χωρίς αίμα, απαιτώντας πρώτα από όλα ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
Η Δικαιοσύνη βάζει τον κάθε κατεργάρη Τούρκογλου στην θέση του, για το στικάκι με τις λίστες, για το στικάκι με τα απόρρητα Αμυντικά σχέδια, και για όλους αυτούς που στήνουν μετά ιδρύματα με τα λεφτά μου, για να αγιοποιήσουν την καταστροφή που άφησαν πίσω.
Ο ένας έγινε Γέρος της Δημοκρατίας, ο άλλος Εθν@ρχης, ο άλλος, Μέγας Νοικοκύρης, μόνο ένας έμεινε με σκέτο το μικρό του όνομα, και τους στοιχειώνει συνεχώς όπως ο Βενιζέλος.
Τα Έθνη πήγαν εμπρός με έναν ηγέτη από την εποχή του Τρωικού πολέμου.
Με ευνουχισμό του Έθνους μέσα από Μνημόνια δεν αντιμετωπίζεις Λύκους, και Ύαινες στα σύνορα σου.
Θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία.
Θέλει Πολίτες οπλίτες η Δημοκρατία.
Το άρθρο απευθύνεται με ερωτήματα στον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο που θεωρεί επιτυχημένη την εξωτερική πολιτική της Μεταπολίτευσης και αυτός πρέπει να απαντήσει σε όλα για να σχολιάσουμε τις απαντήσεις του .
Όμως επειδή η άσκηση της πολιτικής κυρίως στον χειρισμό των εξωτερικών θεμάτων μιας χώρας -της Ελλάδος μας εν προκειμένω-δεν εξασφαλίζει τις επιθυμίες μας (μόνο στο ζεϊμπέκικο λικνίζεσαι μόνος ) η άσκηση συνεχούς και σκληρής κριτικής εις βάρος των χειριστών της δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια γιατί αλήθεια είναι μόνο η αλήθεια των γεγονότων και της πραγματικότητας.
Όπου δεν υπάρχουν καταχωρισμένα γεγονότα και αποτελέσματα κάνουμε δίκες προθέσεων.
Στην Μεταπολίτευση κατάφερε η πρώτη κυβέρνηση Καραμανλή το εμπάργκο των όπλων στην Τουρκία μέχρι το 1978 , το Πρωτόκολλο της Βέρνης το 1975/76 για την Χάγη από το οποίο υπανεχώρησε η Τουρκία , την είσοδό μας στην τότε ΕΟΚ το 1979 , τα καλούμενα Μεσογειακά προγράμματα το 1983 , το Μνημόνιο Παπούλια-Γιλμάζ το 1988 -με το οποίο ”κολλήσαμε” και στα χωρικά μας ύδατα-το εμπάργκο στα Σκόπια το 1994 ,την Ενδιάμεση Συμφωνία με την FYROM το 1995 (αυτά και τα δυο δεν θέλει να θυμάται το ΠΑΣΟΚ), την ”γκάφα” των Ιμίων το 1996 και τις υποχωρήσεις μας-με υπογραφές των αρμοδίων – στην Μαδρίτητο 1997 και το Ελσίνκι το 1999 , την εξασφάλιση της ομόφωνης απόφασης για μη εισδοχής της FYROM στο ΝΑΤΟ το 2008,την επιστολή ( Ιανουάριος 2015) για εξαίρεση από την δικαιοδοσία του Δικαστηρίου της Χάγης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων , το ”πατατράκ’ της Συμφωνίας των Πρεσών το 2018 και το Σύμφωνο Συνεργασίας Ελλάδος -Τουρκίας το 2023. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕ ΓΕΓΟΝΟΤΑ.
Η πραγματικότητα είναι μία .
Σε αυτά τα 50 χρόνια δεν πολεμήσαμε με την Τουρκία ,-που μας περιμένει να κάνουμε κανένα λάθος σαν του Ιωαννίδη- (ούτε προετοιμάσαμε και τους Έλληνες για τέτοιο ενδεχόμενο), δεν χάσαμε κυριαρχία (εκτός της μίας βραχονησίδος Ίμια), εξοπλιζόμαστε υπερβολικά για άμυνα από τις Καστανιές του Έβρου -και αυτήν την φορά -μέχρι την Αμμόχωστο της Κύπρου και μη έχοντας κάτι εθνωφελέστερο συζητούμε με την Τουρκία αι για τα σκληρά καθημερνά θέματα των δύο κρατών και λαών (σεισμοί κλπ) και ευελπιστούμε να καταφέρουμε και την υπογραφή του συνυποσχετικού για την Χάγη.
Με αυτήν την έλλειψη δράσης στα Έλληνοτουρκικά θέματα πολλοί σπουδαγμένοι-πάσης κατηγορίας- κάνουν καριέρα αναλύοντας και ψυχαναλύοντας καταστάσεις και πολιτικούς ως ”κιοτήδες” αι στις συζητήσεις τους ακόμη με τους Τούρκους συναδέλφους τους ,αδιαφορώντας για την σκληρή -και με γυμνό οφθαλμό διακρινόμενη -πραγματικότητα ότι η Τουρκία λόγω της γειτνιάσεως της με την Κύπρο υπερτερεί σε νικηφόρα έκβαση ελληνοτουρκικής σύρραξης .
ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΑΝ ΜΑΣ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΘΑ ΑΜΥΝΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ -ΑΥΤΟ ΝΑ ”ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ” ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ Α ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ- .Μπορούμε;;;.