Η Ελλάδα ο πιο ακριβός προορισμός στη Μεσόγειο, η Τουρκία ο πιο φτηνός, σύμφωνα με την Handelsblatt. Ενεργειακά δίλημματα Χάμπεκ και … Good Bye, Lenin στον γερμανικό Τύπο.
Ένα γνωστό περιστατικό αισχροκέρδειας στην τουριστική Μύκονο φτάνει για να καταταγεί η Ελλάδα, σύμφωνα τουλάχιστον με άρθρο της σημερινής Handelsblatt, ανάμεσα στους ακριβότερους τουριστικούς προορισμούς, ενώ αντίθετα η Τουρκία ανακηρύσσεται ως η πιο φτηνή τουριστική χώρα, όπου μπορεί κανείς να βρει ευκαιρίες, αλλά πρέπει να προσέξει και κάποιες παγίδες. Η εφημερίδα διευκρινίζει ότι η αξιολόγηση έγινε από την τουριστική εταιρεία συμβούλων Mabrian για λογαριασμό της Handelsblatt. Στην αξιολόγηση αναφέρεται ότι μια διανυκτέρευση στην Τουρκία την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου και την πρώτη του Αυγούστου σε ξενοδοχείο 4 αστέρων κοστίζει 100 ευρώ. Ας ξεκινήσουμε όμως με την Ελλάδα.
“Το brand name Ελλάδα προσελκύει”
Ξενοδοχείο “Ανάκτορο του Κρεμλίνου” στην Ατάλεια. Λιγότεροι Ρώσοι τουρίστες, φθηνότερες διακοπές all inclusive
“Η Ελλάδα είναι το νέο ανατέλλον αστέρι ανάμεσα στους προορισμούς για διακοπές μετά την πανδημία” επισημαίνει ο Γερμανός αρθρογράφος. “Αλλά εάν δεν προσέξει κανείς στη Μύκονο, θα τον ξεσκίσουν αλύπητα: 79 ευρώ η μερίδα καλαμάρια στα κάρβουνα, 15 ευρώ ο εσπρέσο. Στα κοινωνικά δίκτυα πολλοί ταξιδιώτες εκτονώνουν την οργή τους για τις υπέρογκες τιμές στο πιο κοσμικό νησί της Ελλάδας. Μέχρι στιγμή ωστόσο οι υπερβολές δεν έχουν αμβλύνει αισθητά την επιθυμία για ταξίδια. Το brand name Ελλάδα προσελκύει. Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων ΣΕΤΕ, “η Ελλάδα επωφελείται από την καλή διαχείριση της πανδημίας, την γεωγραφική ποικιλομορφία των τοπίων της και την τάση για ατομικές διακοπές”. Σε ότι αφορά στην Τουρκία όλα τα είδη γίνονται ακριβότερα λόγω του πληθωρισμού ρεκόρ, όπως επισημαίνει ο Γερμανός αρθρογράφος, κάτι όμως που αντισταθμίζεται εν μέρει από την πτώση της τουρκικής λίρας για τους ξένους παραθεριστές.
“Οι διακοπές στην Τουρκία είναι σχετικά φθηνές, επειδή το πρόσθετο κόστος στον ξενοδοχειακό κλάδο είναι ακόμα χαμηλό” σημειώνει η εφημερίδα. „Επιπλέον ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε να σημαίνει ότι φέτος θα έρθουν σημαντικά λιγότεροι τουρίστες στη χώρα τόσο από την Ουκρανία όσο και από τη Ρωσία. Αυτό σημαίνει ότι τα ξενοδοχεία all-inclusive στην περιοχή της Αττάλειας ειδικότερα, αντιμετωπίζουν την πρόκληση να δώσουν τα δωμάτιά τους σε παραθεριστές από άλλες χώρες σε χαμηλότερες τιμές. Ωστόσο, οι τουρίστες θα πρέπει να ξέρουν ότι ο πληθωρισμός κάνει άλλες υπηρεσίες πιο ακριβές. Εάν πάρει κάποιος ταξί από το αεροδρόμιο στο ξενοδοχείο, πληρώνει σημαντικά περισσότερα σε ευρώ από πριν. Το ίδιο ισχύει για τις τιμές ενοικίασης αυτοκινήτων και καυσίμων καθώς και για εκδρομές με λεωφορείο και πλοίο”.
“Κινήσεις (ενεργειακής) απελπισίας”
Ενεργειακές ακροβασίες Χάμπεκ
Ποιος θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί πριν λίγο καιρό ότι ένας υπουργός από το κόμμα των Πρασίνων θα επέστρεφε στην ουσία στον λιθάνθρακα για να εξοικονομήσει φυσικό αέριο ενώπιον ενός δύσκολου χειμώνα; Κι όμως η μείωση ρωσικού φυσικού αερίου μέσω του αγωγού Nord Stream I οδηγεί τον Γερμανό υπουργό Οικονομίας και Περιβάλλοντος Ρόμπερτ Χάμπεκ σε αυτήν την “πικρή”, δύσκολη αλλά αναγκαία απόφαση, όπως τουλάχιστον σχολιάζουν αρκετοί αρθρογράφοι του γερμανικού τύπου. „Οι γερμανικές εγκαταστάσεις αποθήκευσης φυσικού αερίου είναι προς το παρόν γεμάτες κατά 56%”, αλλά αυτό επαρκεί μόνο για τέσσερεις ως έξι πολύ κρύες εβδομάδες του χειμώνα, και μετά η χώρα απειλείται από ενεργειακή στενότητα” υπογραμμίζει ενδεικτικά η Frankfurter Rundschau. „Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση σκόπευε να γεμίσει τις αποθήκες φυσικού αερίου ως το 80% μέχρι τον Οκτώβριο, αλλά είναι περισσότερο από αμφίβολο αν θα υπάρχει ροή φυσικού αερίου στη Γερμανία, ενόψει των περιορισμένων όγκων προμήθειας του ρωσικού ομίλου Gazprom. Γι αυτόν τον λόγο ο υπουργός Οικονομικών Ρόμπερτ Χάμπεκ κάνει έκκληση για εξοικονόμηση φυσικού αερίου και προτείνει με βαρειά καρδιά αυτό που ένας Πράσινος υπουργός δεν θα πρότεινε ποτέ στην πραγματικότητα: να χρησιμοποιείται περισσότερος άνθρακας για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, ώστε να μην χρειάζεται φυσικό αέριο. Έτσι ο Χάμπεκ προδίδει τους στόχους των Πρασίνων για έξοδο από την εξόρυξη άνθρακα και την όσο το δυνατόν πιο γρήγορη μείωση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Αλλά σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης δεν υπάρχει χώρος για προστασία του κλίματος. Η κίνηση απελπιστίας του Χάμπεκ στον άνθρακα αποτελεί το τίμημα των επανειλημμένων καθυστερήσεων στη Γερμανία προς την ενεργειακή μετάβαση”.
Ο σχολιαστής της Frankfurter Allgemeine Zeitung υποστηρίζει ότι τα μέτρα Χάμπεκ είναι προς την σωστή κατεύθυνση, αλλά έρχονται με μεγάλη καθυστέρηση. ” Ήδη από τον περασμένο Μάρτιο είχε γίνει εμφανές ότι ο Ρώσος πρόεδρος δεν θα φοβόταν να χρησιμοποιήσει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο ως όπλο” σημειώνει. “Ο υπουργός των Πρασίνων ήταν πολύ δραστήριος τις περασμένες εβδομάδες και άνοιξε νέες πηγές φυσικού αερίου για τη Γερμανία στο Κατάρ και την Αμερική, αλλά είναι διστακτικός σε ότι αφορά στους καταναλωτές. Ο επόμενος χειμώνας θα είναι δυσάρεστος, ακόμη για τον Χάμπεκ. Η πίεση πάνω του να αφήσει του τρεις εναπομείναντες πυρηνικούς σταθμούς να λειτουργήσουν περισσότερο αυξάνεται από εβδομάδα σε εβδομάδα. Ακόμη δεν είναι τόσο αργά”.
Good Bye, Lenin!
Παρελθόν το άγαλμα του Λένιν στην φινλανδική πόλη Τούρκου
Δεν πρόκειται για την πολυβραβευμένη γερμανική ταινία του 2003, αλλά για δώρα με ιστορική βαρύτητα που δεν μπορεί κανείς πάντα ως κράτος να αρνηθεί. Στην περίπτωση της Φινλανδίας πρόκειται για αγάλματα του Βλαδίμηρου Ίλιτς Λένιν. Σε πρωτοσέλιδο άρθρο της η Süddeutsche Zeitung κάνει αναφορά στην τελευταία τάση των Φιλανδών να απομακρύνουν τέτοια αγάλματα.”Την δεκαετία του 70 πολλά αγάλματα του Λένιν βρήκαν τον δρόμο τους στους δήμους της Φινλανδίας και ήταν δώρα από τις σοβιετικές αδελφοποιημένες πόλεις, δείγμα της άνισης φιλίας, στην οποία ανάγκασε η Σοβιετική Ένωση τη Φινλανδία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο” σημειώνει ο αρθρογράφος. ” Υπάρχει επίσης ένα πάρκο Λένιν στο Ελσίνκι, ένα Μουσείο Λένιν στο Τάμπερε και υπάρχουν πλάκες και δρόμοι σε όλη τη χώρα που θυμίζουν στους Φινλανδούς τον πατέρα της Επανάστασης των Μπολσεβίκων και την περίοδο της σοβιετικής επιρροής στη χώρα τους. Μια στιγμή που οι περισσότεροι Φινλανδοί πολύ θα ήθελαν να ξεχάσουν. Αλλά η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τους δίνει την αφορμή να κάνουν “εισβολή” στα αγάλματα: Ο Λένιν δέχεται „επίθεση” στη Φινλανδία. Τον Απρίλιο, στην πόλη Τούρκου αφαιρέθηκε το άγαλμα του Λένιν αφήνοντας μόνο τον Λένιν στην πόλη Κότκα. Πρόκειται για έργο του Εσθονού καλλιτέχνη Matti Varig, ο οποίος το 1979 χάρισε στους πολίτες της Κότκα, αδελφοποιημένης πόλης με το Ταλίν, έναν Λένιν που του έλειπε μάλιστα το αριστερό χέρι, κάτι που κάποιοι ερμήνευσαν ως μυστική διαφωνία του καλλιτέχνη. Το άγαλμα δεν βοηθήθηκε όμως από την πιθανώς ανατρεπτική ιστορία δημιουργίας του. Την περασμένη εβδομάδα η πόλη Κότκα αποφάσισε επίσης ότι ο Λένιν πρέπει να απομακρυνθεί. Οι πολέμιοι των αγαλμάτων υποστηρίζουν ότι ο Λένιν είναι σύμβολο μιας μεγάλης ρωσικής δύναμης που εισβάλλει ξανά σε ξένες χώρες.Επιπλέον, σύμφωνα με το δημοτικό συμβούλιο της Κότκα, η ανατροπή του Λένιν είναι επίσης ένδειξη υποστήριξης της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ».
Το μονάδικό στον κόσμο μόνιμο μουσείο Λένιν στην φινλανδική πόλη Τάμπερε
Ο Γερμανός αρθρογράφος επισημαίνει ότι αυτή η επιχειρηματολογία δεν βρίσκει όλους σύμφωνους. Και αναφέρει τον διευθυντή του Μουσείου Λένιν στο Τάμπερε, ο οποίος αναρωτήθηκε γιατί να υπάρχει το άγαλμα του τσάρου Αλεξάνδρου Β΄ στο Ελσίνκι, και όχι του Λένιν, μια που “και οι δύο δεν έχουν καμιά σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία και οι δύο υπήρξαν αυταρχικοί”.
Ειρήνη Αναστασοπούλου
DW
