Εγγραφα ντοκουμέντο δημοσιοποιήθηκαν πριν λίγο και δείχνουν ότι ο Ρ.Τ.Ερντογάν “καθάρισε” κυριολεκτικά το στράτευμα του απ’ όλους τους ΝΑΤΟϊκούς – δυτικόφιλους αξιωματικούς και προχωρά στην εκπόνηση νέου δόγματος εξωτερικής πολιτικής το οποίο δείχνει την ολοκληρωτική στροφή της Τουρκίας προς την Ευρασία!

Ετσι, ο Ρ.Τ.Ερντογάν “αθόρυβα” αλλάζει τα θεμέλια και διαγράφει τον Κεμάλ Ατατούρκ “κλείνοντας το μάτι” στην στροφή προς τον νεο-οθωμανισμό. Το νέο δόγμα, που προαναγγέλλει σύμβουλος του, έχει πολλά κοινά σημεία με το αντίστοιχο ρωσικό: Μιλά για ένα πολυπολικό σύστημα και ανάγκη στρατηγικής συμμαχίας της Τουρκίας πρώτα με την Ρωσία και έπειτα με Κίνα και Ιράν! Αλλά τονίζει πως με αυτές τις χώρες η στρατηγική σχέση πρέπει να είναι πλέον ισότιμη!

Σύμφωνα με τα έγγραφα, ο Ρ.Τ.Ερντογάν φυλάκισε ή έδιωξε όλους τους Τούρκους αξιωματικούς που είτε υπηρέτησαν στο ΝΑΤΟ είτε σε συμμαχικά Έθνη! Οι μέχρι πρότινος άκρως απόρρητες πληροφορίες ήρθαν στο φως της δημοσιότητας με αναλυτικές λίστες Τούρκων Στρατηγών και Ναυάρχων.

Σύμφωνα με τις λίστες αυτές, ο Ερντογάν έδιωξε μέχρι και τους ΑΚΑΜ και κάθε στρατιωτικό “σύνδεσμο” σε όλες τις διπλωματικές αποστολές της χώρας του. Οι πληροφορίες τονίζουν πως ήταν αρκετό να υπηρετεί κάποιος σε οποιοδήποτε πόστο στο εξωτερικό. Ο Ερντογάν τον έδιωχνε αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη!

Οπως πλέον παραδέχονται και ομολογούν οι ίδιες πηγές, ο Ρ.Τ.Ερντογάν είχε κρυφή ατζέντα εδώ και πολύ καιρό ( κάτι που ο γράφων έχει τονίσει εδώ και μήνες). Σκοπός του ήταν να ξεφορτωθεί όλους τους φιλο-ΝΑΤΟϊκούςαξιωματικούς. Και αυτό έκανε.

Τέλος οι ΝΑΤΟϊκοί αξιωματικοί από τον τουρκικό Στρατό

Ο Στρατηγός İdris Aksoy διώθηκε επειδή υπηρέτησεστο εξωτερικό, στο Allied Joint Force Command (JFC) στο Brunssum, στην Ολλανδία, στο NATO Allied Command Operations, μεταξύ 2007 και 2009, και στο Αρχηγείο Allied Rapid Reaction Corps (ARRC) στο Rheindahlen, στη Γερμανία μεταξύ 2000 και 2003.

Ο Στρατηγός Savaş Beyribey, υπηρέτηε και αυτός στο JFC Brunsson. Ο Στρατηγός Ali Suat Aktürk ήταν αντιπρόσωπος (TMR) στο Αρχηγείο του NATO στις Βρυξέλλες μεταξύ 2006 και 2008, ο Στρατηγός Cemal Akyıldız είχε επίσης την ίδια μοίρα ως αντιπρόσωπος στις Βρυξέλλες μεταξύ 2008-2011.

Οι υπόλοιποι είναι οι Ihsan Bakar, Hasan Dogan, Sati Bahadır Köse, Mustafa Kurutmaz, Fikri Özgür, Fatih Celalettin Sağır, Ali Salnur, Salih Sevil and Mustafa Sözer.

Επιπλέον οι Στρατηγοί Atilla Darendeli, που υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις στο NATO όπως στο Supreme Headquarters Allied Powers Europe (SHAPE), και ο Oğuz Karaman, που υπηρέτησε στο International Military Staff (IMS), διώχθηκαν ή φυλακίστηκαν.

Οσοι Στρατηγοί υπηρέτησαν στην Ουάσινγκτον διώχθηκαν επίσης όπως ο Fethi Alpay (υπηρέτησε μεταξύ 2006 -2009 και αργότερα μεταξύ 2011-2013. Ο İrfan Arabacı ο “σύνδεσμος” του Ναυτικού στην τουρκική πρεσβεία στην Ουάσινγκτον μεταξύ 2005-2008. Ο Ahmet Çural μεταξύ 2000-2002, ο Mehmet Şükrü Eken ως ΑΚΑΜ μεταξύ 2004-2006 και ο Hasan Hüseyin Demirarslan, στρατιωτικός “σύδεσμος” μεταξύ 2007-2009, διώθηκε επίσης.

Επιπλέον, όσοι Τούρκοι Στρατηγοί υπηρέτησαν στο Αρχηγείο του ΝΑΤΟ Supreme Allied Commander Transformation (SACT) στο Norfolk, Virginia, διώχθηκαν.Οι Στρατηγοί Mehmet Nuri Başol, Yaşar Çamur, Mustafa Serdar Sevgili, Sevil Salih, Sinan Sürer, Alpaslan Çetin, Nejat Atilla Demirhan, Hakan Eser και Mustafa Zeki Uğurlu.

Ταυτόχρονα ο Ερντογάν έδιωξε και όσους είχαν υπηρετήσει στην Ιταλία στο Allied Maritime Command Naples (MC Naples) του ΝΑΤΟ όπως ο Στρατηγός Ayhan Bay, ο Yasar Çamur, οι Ünsal Coşkun, Himmet Taner Çengel, Serdar Ahmet Gündoğdu, Ahmet Hakan Guneş, Yıldırım Güvenç, Cengiz Karacabey, Tezcan Kızılelma, Kemal Mutlum, Gökhan Polat, Suat Murat Semiz, Aydemir Taşçı and Numan Yediyıldız.

Σειρά πήραν οι Τούρκοι Στρατηγοί που υπηρέτησαν στο Αρχηγείο του ΝΑΤΟ στην αεροπορική βάση Ramstein στη Germany όπως ο İshak Dayıoğlu, ο Hakan Evrim, ο Serdar Gülbaş, που υπηρέτησε στην Διοίκηση “Εγκαιρης Προειδοποίησης” (NAEW) μεταξύ 2001-2004, ο Deniz Kartepe.

Μετά ο Ερντογάν “καθάρισε και τους Στρατηγούς Erdal Öztürk και Ali Riza Çağlar, που υπηρέτησαν στο Αρχηγείο του ΝΑΤΟ στην Μαδρίτη (Land Component Command) όπως οι Ali Murat Dede, Hakan Eser, (υπηρέτησε στη Λάρισα στην SEEBRIG) κτλ.

“Η λίστα είναι ατελείωτη. Οι αντικαταστάτες όλων αυτών είναι πλέον ισλαμιστές και νεο-οθωμανιστές που απεχθάνονται το ΝΑΤΟ. Πλέον το νέο “δίκτυο” του Ρ.Τ.Ερντογάν σε όλες τις πρεσβείες και τις υπηρεσίες αποτελείται από φανατικούς Τούρκους Ευρασιανιστές, φιλοιρανούς και φιλορώσους,”καταλήγουν τα έγγραφα-ντοκουμέντα επιβεβαιώνοντας το ρεπορτάζ μας προ ημερών για τις αλλαγές στην τουρκική θητεία…

Πλέον ο σύμβουλος του Ρ.Τ.Ερντογάν, Yusuf Kaplan, προαναγγέλλει νέο δόγμα εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας βασισμένο στην εμβάθυνση της στρατηγικής συνεργασίας με την Ρωσία αλλά ταυτόχρονα προειδοποιεί:

Προσοχή στα “τυφλά σημεία” στις σχέσεις Τουρκίας και Ρωσίας!

Ας δούμε αναλυτικά τι αναφέρει:

“Eίναι η Τουρκία ικανή να σταθεί στα δικά της πόδια; Φυσικά και όχι.

Είναι η Τουρκία ικανή να καθορίσει η ίδια την δικιά της μοίρα; Φυσικά και όχι.

Ποιος κουνά τα “σχοινιά” στην Τουρκία; Είναι οι πραγματικοί ηγέτες της χώρας; Φυσικά και όχι.

Οπότε τι σημαίνουν όλα αυτά;

Οτι η μάχη της Τουρκίας για ανεξαρτησία και τα εμπόδια βρίσκονται μπροστά μας.

Η Τουρκία δεν είναι ανεξάρτητη χώρα με την πραγματική έννοια του όρου. Δεν είμαστε οικονομικά ανεξάρτητα. Και αυτό συμβαίνει γιατί οι δρώντες που καθοδηγούν την οικονομία της χώρας (devshirmehs) είναι σκλάβοι του παγκόσμιου καπιταλισμού και ακολουθούν τα συμφέροντα του συστήματος. Δεν έχουν την δύναμη να αναπτύξουν οικονομικές πολιτικές και να διαμορφώσουν το μέλλον της περιοχής.

Όσο το παγκόσμιο δίκτυο συμφερόντων όπως το TÜSİAD συνεχίζουν να έχουν αποφασιστικό ρόλο στην οικονομία της χώρας, η χώρα μας δεν μπορεί να κερδίσει την ανεξαρτησία και θα συνεχίζει να δέχεται απειλές οικονομικής κατάρρευσης. 

Αυτό θα συμβαίνει όσο η οικονομία της χώρας δεν είναι στα χέρια των παιδιών της Ανατολίας και όσο η Τουρκία δεν μπορεί να αναπτύξει ανεξάρτητες από το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα οικονομικές πολιτικές. Ανεξαρτησία χωρία αυτά δεν μπορεί να υπάρξει.

Το θετικό είναι πως ξεκινήσαμε την ανεξαρτησία μας από τον αμυντικό τομέα.

Όμως προσοχή, δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε τα “φτερά” της Ρωσίας.

Όπως είχα πει δημόσια 7-8 μήνες πριν τις 15 Ιουλίου 2016, η Τουρκία ήταν περικυκλωμένη από ένα “δαχτυλίδι” φωτιάς, πρώτα μέσω Ιράκ, μετά μέσω Συρίας και στο τέλος αντιμετωπίσαμε ένα συντονισμένο πραξικόπημα και εισβολή από το ΝΑΤΟ.

Τότε η Τουρκία αναγκάστηκε να σχηματίσει στρατηγική συμμαχία με την Ρωσία.

Πλέον έχουμε εκτεταμένους δεσμούς συνεργασίας. Μετά ήρθαν οι S-400.

Η Τουρκία σωστά εμβάθυνε τη σχέση της με την Ρωσία αλλά δεν πρέπει να αφεθεί σε αυτόν τον σφιχτό ρωσικό εναγκαλισμό!

Δεν μπορούμε να ανέβουμε στους ουρανούς με ρωσικά “φτερά”. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε την Ρωσία.

Ασφαλώς πρέπει να συνεχίσουμε την σχέση μας με την Ρωσία αυξάνοντας και προσθέτοντας “στρατηγικό βάθος” σε αυτήν αλλά δεν πρέπει να γίνουμε κράτος “δορυφόρος” της Μόσχας όπως τώρα είμαστε υπό την Δυτική Συμμαχία και το κράτος του ΝΑΤΟ. Δεν πρέπει να επαναλάβουμε το ίδιο λάθος.

Οι σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας και η στρατηγική πολιορκίας της Κίνας

Θα το επαναλάβω ακόμη μια φορά: Δεν έχουμε καμία άλλη επιλογή από το να εμβαθύνουμε την σχέση μας με την Ρωσία απέναντι σε Ισραήλ και ΗΠΑ και εναντίον των απειλών δημιουργίας τρομοκρατικού κράτους (κουρδικό) υπό τον έλεγχο τους. Αυτό θα οδηγούσε σε διαμελισμό(!) της χώρας μας.

Ομως, να μην ξεχνάμε πως αυτό είναι ένα κοινό σχέδιο ΗΠΑ-Ισραήλ και η Ρωσία δεν μπορεί να δράσει ανεξάρτητα από την ισραηλινή ισχύ.

Υπάρχουν πολύ επικίνδυνα “τυφλά” σημεία/παγίδες στις σχέσεις μας με την Ρωσία που μπορεί να μας οδηγήσουν σε ενέδρα.

Το πιο βασικό “τυφλό” σημείο που μας αφορά είναι το θέμα της Κίνας.

Το παγκόσμιο σύστημα μπορεί να μας σπρώχνει στην αγκαλιά της Ρωσίας ώστε να αποτραπεί η είσοδος της Κίνας σε Μέση Ανατολή και Ανατολική Μεσόγειο, τις μόνες περιοχές του κόσμου που το πεπρωμένο τους συνεχίζει να διαμορφώνεται.

Ας μην ξεχνάμε πως οι απειλές ΗΠΑ εναντίον του Ιράν δεν έχουν στόχο την Τεχεράνη αλλά την Κίνα, σκοπός είναι να σταματήσουν την κάθοδο του Πεκίνου προς τα εκεί.

Συγκεντρωτικά, η στρατηγική μας σχέση με την Ρωσία πρέπει να συνεχιστεί και να μεγαλώσει εις βάθος!

Αλλά δεν πρέπει ποτέ να παρασυρθούμε σε μια θέση όπου θα εξαρτώμαστε πλήρως από την Ρωσία από κάθε άποψη.

Αν αποτύχουμε σε αυτά τα “τυφλά” σημεία, δεν θα μπορέσουμε να είμαστε πραγματικά ανεξάρτητοι και να έχουμε λαμπρό μέλλον” καταλήγει ο Yusuf Kaplan.