Συνέντευξη του αναλυτή Alexandre Del Valle*
La Nef – Έχετε γράψει πολλά βιβλία για την αμερικανο -ισλαμιστική συμμαχία που ξεκίνησε στο Αφγανιστάν κατά της Σοβιετικής Ένωσης και συνεχίστηκε στο Ιράκ, τη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο: γιατί αυτές οι συμμαχίες και ποιες οι συνέπειές τους μέχρι σήμερα;
Alexandre del valle– Η φιλοϊσλαμιστική στρατηγική των ΗΠΑ, που σχεδιάστηκε στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (Σύμφωνο Κουίνσι που ενώνει την Ουάσιγκτον με τους Σαούντ), καθορίστηκε από το ενεργειακό ζήτημα και, στη συνέχεια, την ανάσχεση της ΕΣΣΔ κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου (Υποστήριξη των ΗΠΑ στους χειρότερους ισλαμιστές στο Αφγανιστάν, το Πακιστάν, την Τουρκία και τον αραβικό κόσμο). Αυτή η στρατηγική ακολουθήθηκε μεταξύ 1990 και 2003 στο Ιράκ, μεταξύ 1992 και 2007 στα Βαλκάνια, μεταξύ 2002 και 2016 στην Τουρκία (ατλαντική υποστήριξη σε αντικεμαλιστές ισλαμιστές όπως ο Ερντογάν), στη συνέχεια από το 2011 και την Αραβική Άνοιξη με υποστήριξη στους τζιχαντιστές και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα (Αίγυπτος, Συρία κ.λπ.). Οι ΗΠΑ δεν διέκοψαν ποτέ τις σχέσεις τους με τις ισλαμιστικές μοναρχίες του Κόλπου και το Πακιστάν, νονούς του ισλαμιστικού-τζιχαντιστικού ολοκληρωτισμού. Αυτή η στρατηγική ευνόησε την πρόοδο του ισλαμισμού στη Δύση.
Τουρκία και ΕΕ
Σας ενδιέφερε επίσης η Τουρκία: ποια ήταν η εξέλιξη αυτής της χώρας και ποια απειλή αντιπροσωπεύει σήμερα;
Οι πανισλαμιστικές και «νεο-οθωμανικές» φιλοδοξίες του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν είναι το αποκορύφωμα μιας ριζοσπαστικοποίησης που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1990 και η οποία επιδεινώθηκε από τον Ερντογάν, αγνό προϊόν των Milli Gorüs και νονός της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Στα 19 χρόνια του Ερντογάν, αυτή η νεο-οθωμανική Τουρκία, που έθαψε τον κοσμικό κεμαλισμό και (ξανα)γινόταν ο εχθρός της Ευρώπης, είναι πλέον ένας ισλαμιστικός δούρειος ίππος στο ΝΑΤΟ. Στη Λιβύη, στον Καύκασο (Ναγκόρνο-Καραμπάχ) και στα Βαλκάνια, οι τζιχαντιστές και οι ισλαμιστές που οργανώνονται από τον τουρκικό στρατό αποτελούν απειλή για την Ευρώπη, ειδικά καθώς η Άγκυρα μπορεί να εκβιάσει την ΕΕ ανοίγοντας τις πύλες των λαθρομεταναστών στα Βαλκάνια στα ελληνικά νησιά που ποθεί η Άγκυρα, μετά τη Λιβύη και τη Συρία. Νοσταλγός του Χαλιφάτου που καταργήθηκε από τον Ατατούρκ πριν από εκατό χρόνια, η Τουρκία του Ερντογάν εποφθαλμιά επίσης το φυσικό αέριο της Κύπρου και της Ελλάδας, των οποίων αμφισβητεί τις αποκλειστικές θαλάσσιες ζώνες και όπου πραγματοποιεί παράνομες γεωτρήσεις (η Κύπρος, μέλος της ΕΕ, κατέχεται παράνομα κατά 37% από τον τουρκικό στρατό) και απειλεί στρατιωτικά τις ιταλικές και κυπριακές εταιρείες γεώτρησης… Η ανικανότητα της Ευρώπης είναι για τον Ερντογάν μεγάλο πλεονέκτημα…
Το ισλάμ είναι ολοκληρωτισμός
Γιατί πιστεύετε ότι ο ισλαμισμός είναι «ολοκληρωτισμός»;
Ως ιδεολογία και θεοκρατικό εγχείρημα που αφορά σε ολόκληρη την ανθρώπινη ζωή και πολιτικοστρατιωτική επιχείρηση που στοχεύει να κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο με κάθε μέσο, ο ισλαμισμός πρέπει να διακρίνεται από τα κλασικά θρησκευτικά φονταμενταλιστικά φαινόμενα, τα οποία δεν ακολουθούν ένα σχέδιο βίαιης κατάκτησης με σκοπό να υποτάξουν όλα τα ανθρώπινα όντα σε μια αυτοκρατορική τάξη. Αντίθετα, ο ισλαμισμός στοχεύει στην κατάκτηση παγκόσμιας εξουσίας, των εδαφών και των ψυχών, σε μια λογική πολιτικής υποταγής που είναι αντίθετη από την πνευματική ένταξη, και βασιζόμενος σε μια κατά γράμμα ανάγνωση της ισλαμικής νομολογίας. Ως αποτέλεσμα, ο ισλαμιστικός ιμπεριαλισμός είναι η θεοκρατική συνέχεια των ολοκληρωτισμών του 20ου αιώνα που ανέλυσαν οι Hannah Arendt, Claude Polin, Raymond Aron, Enzo Traverso ο Karl Popper: του κομμουνισμού και του ναζισμού.
Το «βαρίδιο» του Χριστιανισμού
Οι Δυτικοί Χριστιανοί εξαφανίζονται από πλούσιες κοινωνίες βυθισμένες στον ελευθεριακό υλισμό, ενώ οι Χριστιανοί της Ανατολής εξαφανίζονται κάτω από τα χτυπήματα του Ισλάμ: συνδέεται η μοίρα τους και πώς να εξηγηθεί η έλλειψη αλληλεγγύης που τους ενώνει;
Ναί. Το στρατηγικό λάθος των Δυτικών ήταν να πιστεύουν ότι ο ισλαμισμός τους σέβεται περισσότερο αν αποκηρύξουν τον πολιτισμό (καταγγελία των Σταυροφοριών, ισλαμικά ορθό), αλλά ο εκδικητικός ισλαμισμός αντιλαμβάνεται αυτή την αυτορατσιστική μεταχριστιανική και «αποστάτισα» Δύση ως άξια περιφρόνησης, της οποίας το πνευματικό κενό και το μίσος του εαυτού της γίνονται αντιληπτά ως εκκλήσεις για λεηλασία, ως λευκή επιταγή για την εξάλειψη των Χριστιανών της Ανατολής, εγκαταλελειμμένους εκ των προτέρων από μια Δύση που τους υπερασπίστηκε όταν ήταν χριστιανική αλλά δεν είναι πλέον αλληλέγγυα από τότε που προσδιορίζεται από τον αντιρωσικό ατλαντισμό και τον καταναλωτικό ατομικισμό. Για τους ισλαμιστές, οι Δυτικοί είναι καταδικασμένοι λόγω της «αθεϊστικής διαστροφής» τους και το μήνυμα που εκτοξεύουν οι ελίτ τους, που υποστηρίζουν τον ισλαμιστικό προσηλυτισμό χωρίς να απαιτούν αμοιβαιότητα για τον Χριστιανισμό στη χώρα του Ισλάμ, είναι η αποδοχή του εξισλαμισμού, που έχει ήδη ξεκινήσει ανοιχτά στη Δύση.
Θα μπορούσατε να μας εξηγήσετε πώς χάνει η ΕΕ στην «Επικίνδυνη Παγκοσμιοποίηση», που είναι και το θέμα του τελευταίου σας βιβλίου;
Σε αυτό το βιβλίο, που γράφτηκε από κοινού με τον γεωπολιτικολόγο Jacques Soppelsa, εξηγώ ότι η παγκοσμιοποίηση, ένα φαινόμενο που ξεκίνησε ως ουδέτερο και αρχαίο (Κινέζοι, Δρόμοι του Μεταξιού, Βενετία, Πορτογαλία κ.λπ.), αποτελεί έδαφος για ανταλλαγές και ανταγωνισμούς μεταξύ δυνάμεων και ότι οι δυτικές χώρες, παγιδευμένες στο άνοιγμα τους, έχουν απονομιμοποιήσει τον πολιτισμό και τις πατρίδες τους στο όνομα μιας παγκοσμιοποιητικής ανάγνωσης της νέας αγγλοσαξονικής παγκοσμιοποίησης, που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980 με την πτώση της ΕΣΣΔ και το άνοιγμα της Κίνας και της Ινδίας, που έχουν γίνει το παγκόσμιο εργοστάσιο για δυτικές εταιρείες. Αυτή η νεο-παγκοσμιοποίηση ωφέλησε την αμερικανική αυτοκρατορία (McWorld), αλλά τώρα στρέφεται εναντίον των δημιουργών της από την κινεζική υπερδύναμη που έχει γίνει αυτόνομη.
Ανάμεσα σε αυτές τις δύο αυτοκρατορίες, οι Ευρωπαίοι είναι τα κορόιδα της ιστορίας, γιατί είναι οι μόνοι που πιστεύουν ότι η παγκοσμιοποίηση είναι συνώνυμη με την παγκόσμια διακυβέρνηση και την απάρνηση του έθνους. Αυτή η αγγλοσαξονική παγκοσμιοποίηση, με μετεγκαταστάσεις, απορρύθμιση, ατλαντιστικό παρεμβατισμό, ευρωπαϊσμό, απάρνηση του δυτικού πολιτισμού και υποκριτικό προσηλυτισμό του δικαιωματισμού, ωφέλησε τις αντίπαλες κινεζική και αμερικανική αυτοκρατορίες, τις ανέντιμες απάτριδες πολυεθνικές, τις τράπεζες, τις GAFAMS, τις μαφίες, τους λαθρομετανάστες, τον ισλαμισμό, και πιο πρόσφατα, τους ιούς, πολύ περισσότερο από τους λαούς που συνδέονται με την ταυτότητά τους και την κυριαρχία τους που απειλούνται έτσι. Οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να καταλάβουν ότι σε αυτόν τον πολυπολικό κόσμο, θα επιβιώσουν μόνο εκείνα τα έθνη που έχουν πολιτική ισχύος και πολιτισμού.
Εξάρτηση από την Κίνα
Ποιες είναι οι λύσεις στα δεινά που περιγράφετε στην «Επικίνδυνη Παγκοσμιοποίηση»;
Η επιστροφή σε μια πολιτική πολιτισμού θα γίνει ζωτική αναγκαιότητα με την άνοδο της τρομοκρατίας, του ισλαμισμού και τις ολοένα και πιο μη ανεκτές συνέπειες της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης. Όσον αφορά την ανάγκη εκβιομηχάνισης και μετεγκαταστάσεων, που έχουν ήδη ξεκινήσει από την οικονομική κρίση του 2008 (λόγω των υπερβολών της αγγλοσαξονικής απορρύθμισης), η υγειονομική κρίση προκάλεσε τη συνειδητοποίηση ότι εξαρτόμαστε υπερβολικά από την Κίνα ή την Ινδία για υλικά υπολογιστών και φάρμακα. Το ζήτημα της ενέργειας και τα προβλήματα ρύπανσης και υπερθέρμανσης του πλανήτη έχουν επίσης επιταχύνει την προθυμία των κρατών να προωθήσουν τις νέες τοπικές βιομηχανίες, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τα μικροκυκλώματα, που θα δημιουργήσουν τις θέσεις εργασίας του αύριο.
Τι γίνεται όμως με τα θέματα ταυτότητας;
Οι τρομοκρατικές επιθέσεις, η αστική και κοινοτική βία συνέβαλαν στη συνειδητοποίηση της ανάγκης να υπερασπιστούμε τον πολιτισμό μας και τα σύνορά μας έναντι εξωτερικών αρπακτικών που τρέφονται από το άνοιγμα των κοινωνιών μας για να ασκήσουν επεκτατική δημογραφική και πολιτικοθρησκευτική παρέμβαση. Η επιστροφή της κυριαρχίας, της ρεαλπολιτίκ και της ταυτότητας βρίσκεται σε εξέλιξη και συμβαδίζει με την επανεκμάθηση της αγάπης του εαυτού μας… Παντού παρατηρείται η πρόταξη της κυριαρχίας, η υπεράσπιση των ταυτοτήτων και η απόρριψη της δυτικής παγκοσμιοποίησης. Η ονειροπαρμένη και wake Europe αποτελεί εξαίρεση σε πλανητική κλίμακα. Ακόμη και στην Ανατολική Ευρώπη (Πολωνία, Ουγγαρία), Αυστραλία ή Ηνωμένες Πολιτείες, οι λαοί που αισθάνονται προδομένοι από τις παγκοσμιοποιημένες ελίτ τους περιμένουν την ώρα τους. Χωρίς συμφιλίωση της ταυτότητας με τις ιδρυτικές ιουδαιοχριστιανικές και ελληνολατινικές ρίζες της, η Ευρώπη θα βγει από την ιστορία και θα παρασυρθεί από τις σινο-κομφουκιανές και εκδικητικές ισλαμιστικές αυτοκρατορίες…
*Συνέντευξη στον Christophe Geffroy και τον Éric Mestrallet με την ευκαιρία της έκδοσης του βιβλίου Η επικίνδυνη Παγκοσμιοποίηση: προς υποβάθμιση της Δύσης; Ο διδάκτωρ γεωπολιτικής Del Valle έγραψε επίσης ή συνέγραψε μεταξύ άλλων και τα βιβλία: Το Σχέδιο ισλαμοποίησης της Ευρώπης, Πόλεμοι κατά της Ευρώπης: Βοσνία, Κόσοβο, Τσετσενία, Η Τουρκία στην Ευρώπη: Ενας ισλαμικός Δούρειος ίππος;, κ.ά.
Μετάφραση: Ευάγγελος Δ. Νιάνιος
Πηγή: https://lanef.net/2021/08/19/la-mondialisation-dangereuse/
