Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη 30.05.2018
Από ότι φαίνεται, και όσο μπορεί κανείς να κρίνει από τις “γκρίζες ειδήσεις”, που κυκλοφορούν γύρω από το Σκοπιανό, η Κυβέρνηση και τμήμα ή και το σύνολο της Αντιπολίτευσης (γκρίζες ζώνες, προς το παρόν), ξεπουλούν τη Μακεδονία.
Δεδομένου ότι ο ελληνικός λαός, έδειξε με όλα τα μέσα που είχε στη διάθεσή του, την απόλυτη αντίθεσή του για την αρπαγή του ονόματος “Μακεδονία” από το γειτονικό σλαβικό κρατίδιο, η απόφαση αυτή ξεπουλήματος, από την ελληνική κυβέρνηση πάρθηκε (αν πάρθηκε) εν γνώσει της ότι καταπατεί τη σχετική βούληση του λαού. Για ένα τόσο σημαντικό, και τόσο υψηλής επικινδυνότητας ζήτημα, η αυθαίρετη απόφαση των κυβερνώντων, παραπέμπει σε γνωστό αποκρουστικό επίθετο, που θα τους ακολουθεί, όχι απλώς ως το τέλος της ζωής τους, αλλά και εντός της αέναης ιστορίας αυτού του τόπου.
Αποτελεί ασύγγνωστη αφέλεια, αν όχι κάτι χειρότερο, ο εφησυχασμός της κυβέρνησης, σχετικά με την απάλειψη των “αλυτρωτικών δεδομένων” του σλαβικού κρατιδίου, δεδομένου ότι ακριβώς το όνομα, αυτό καθαυτό είναι η κορύφωση του αλυτρωτισμού. Παραδόξως, όμως, η κυβέρνηση δείχνει να πιστεύει ότι “προστατεύεται η χώρα” αν οι Σκοπιανοί δεχτούν να σπάσουν τα πόδια από τα γελοία αγάλματα που φέρουν έφιππο το Μ. Αλέξανδρο, και που έχουν στηθεί στις πλατείες τους, ή αν δεχτούν (που ούτε αυτό φαίνεται να δέχονται οι Σκοπιανοί) να σβήσουν από το Σύνταγμα ότι σχετικά αυτό περιέχει ως “αλυτρωτισμό”. Εκτός από το ότι, αυτά τα σύμβολα του αλυτρωτισμού μπορούν να αναπαραχθούν κάθε στιγμή στο μέλλον, και αφού θα έχει εξασφαλιστεί το ποθητό όνομα, ο αλυτρωτισμός έχει βαθιά χαραχθεί στη συνείδηση των Σκοπιανών, ακόμη και αυτών που δεν έχουν γεννηθεί.
Ο αλυτρωτισμός, που εμπεριέχεται στο όνομα “Μακεδονία” αποδεικνύεται περίτρανα αν ανατρέξει κανείς στην απαρχή αυτής της εθνικής ιλαροτραγωδίας. Και τότε, όπως και τώρα, η Ελλάδα πιέστηκε αφόρητα από την Αμερική, να δεχθεί να παραχωρήσει το όνομα “Μακεδονία” στα Σκόπια, που τότε ήταν μια απλή επαρχία της πρώην Γιουγκοσλαβίας, προκειμένου να ικανοποιηθεί ο Τίτο και να “διατηρήσει το ένα του πόδι στη Δύση” (να μην το μεταφέρει και αυτό στη Σοβιετική Ένωση). Και εμείς κακώς, κάκιστα υποχωρήσαμε τότε.
Από τότε δεν έπαψε να καλλιεργείται ο αλυτρωτισμός με όλα τα μέσα, σε ολόκληρη την υφήλιο, με τη βοήθεια του ονόματος που είχε δοθεί στα Σκόπια, με την εξασφάλιση αδρής χρηματοδότησης από διάφορα ανθελληνικά κέντρα και με σαφέστατο, σταθερό και αναλλοίωτο στόχο τη δημιουργία “Μακεδονικού Κράτους”. Έχουν ιδρυθεί, για το σκοπό αυτό πολυάριθμα ερευνητικά ινστιτούτα σε διάφορες πόλεις της υφηλίου και έχουν δει το φως της δημοσιότητας αναρίθμητοι τόμοι με περιεχόμενο εσκεμμένης παραποίησης της ιστορίας. Και αναφορικά με το εσωτερικό των Σκοπίων, η προπαγάνδα “πάει σύννεφο” αρχίζοντας συστηματικά από την πρώτη δημοτικού να ευαισθητοποιούν τα παιδάκια με τον “αλυτρωτισμό”. Θέματα γνωστά σε όλους…..όχι, όμως, όπως φαίνεται και στις ελληνικές κυβερνήσεις;
Πως λοιπόν, εμείς, βαυκαλιζόμαστε ότι θα “προστατευτούμε”, επειδή ο κ. Ζάεβ, (που οπωσδήποτε σέβεται αυτός το λαό του και ομιλεί περί της ανάγκης δημοψηφίσματος) δίνει κάποιες αόριστες υποσχέσεις περί κατάργησης συμβόλων, τα οποία σύμβολα αποτελούν ακριβώς το περίβλημα του ονόματος, που μανιακώς επιζητείται. Τι αξία, λοιπόν, μπορεί να έχουν αυτές οι κινήσεις, όταν ανά πάσα στιγμή όλα αυτά μπορεί να επανέλθουν, αλλά και χωρίς αυτά όταν η μακρά και απολύτως συνεπής μάχη του αλυτρωτισμού του γειτονικού σλαβικού κρατιδίου θα συνεχίσει σίγουρα, και μάλιστα έντονα ενισχυμένη, έχοντας κατακτήσει και το τόσο επιθυμητό όνομα;
Αναμφίβολα, οι πιέσεις που δέχονται οι κυβερνώντες από την Αμερική και από τους Ευρωπαίους εταίρους μας πρέπει να είναι αφόρητες. Εξηγούνται, αν έτσι είναι, από την προσπάθεια αναχαίτισης της Ρωσίας να “αποκτήσει” επιρροή στα Βαλκάνια, χάρη στη σωτηρία των Σκοπίων!
Αλλά, είναι αρκετά δυσνόητη αυτή η προσπάθεια των Μεγάλων Δυνάμεων, να “σώσει” τα Σκόπια από τη Ρωσία, όταν αυτή η τελευταία έχει εισβάλλει ήδη “με τα τσαρούχια” στα Βαλκάνια, ως υπασπιστής της Κίνας, αλλά και όταν ο ίδιος ο πλανητάρχης Donald Trump δηλώνει και πράττει με τρόπους, που επιδιώκουν σαφέστατα την ύπαρξη καλών σχέσεων με τη Ρωσία. Και να προσθέσω, ακόμη, ότι στα Βαλκάνια, υπάρχουν ήδη αρκετές κυβερνήσεις, που αποκαλούνται υποτιμητικά από τους πανικόβλητους παραδοσιακούς πολιτικούς “λαϊκίστικες”, και οι οποίες δηλώνουν ότι είναι εναντίον της Δύσης και υπέρ της Ρωσίας. Πως μπορεί να αναμένεται, λογικά, η αποδυνάμωση της Ρωσίας, χάρη στην υφαρπαγή του ονόματος της Μακεδονίας από τα Σκόπια; Και πως είναι νοητό να εξακολουθεί, ως ουτοπία πια, ο ψυχρός πόλεμος;
Θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι τα Σκόπια, αν γίνουν “Μακεδονία” θα εξακολουθήσουν τον αλυτρωτικό τους αγώνα ενισχυμένοι από το όνομα και με τελικό στόχο το “Κράτος ή το Έθνος της Μακεδονίας”. Δεν θα είναι αυτή η τραγική εξέλιξη για αύριο, αλλά προβλέπεται να ολοκληρωθεί σε μικρό διάστημα από τώρα, και μόλις η διεθνής συγκυρία εμφανιστεί ευνοϊκή για την επιχείρηση αυτή. Περιττό να υπενθυμίσω, ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς τη Μακεδονία.
Όσοι, λοιπόν, από τους Έλληνες πολιτικούς, συναινέσουν σε αυτό το τερατούργημα υπογράφουν το τέλος του Έθνους των Ελλήνων.
Να συνειδητοποιήσουμε, ακόμη, ότι ασφαλώς, δεν είναι διόλου τυχαίο το ότι φθάσαμε στο έσχατο αυτό σκαλοπάτι της διεθνούς ανυποληψίας. Διότι, η εθνική αυτή συμφορά είναι, δυστυχώς, άμεσα συνδεδεμένη με την αποδοχή, χωρίς αντίδραση, χωρίς αναζήτηση άλλου δρόμου, από το σύνολο των κυβερνήσεων μας, τα απάνθρωπα, τα καταστρεπτικά και τα χωρίς καμιά απολύτως προοπτική οικονομικά μέτρα. Χώρες που οι ιθύνοντες τους προχωρούν διπλωμένοι στα δύο, που αδιαφορούν για τα δεινά που οι επιλογές τους προκαλούν στο λαό τους, που συμφωνούν να εφαρμόσουν εκτρωματικές/νεοαποικιοκρατικές πρακτικές εναντίον των πολιτών, για να εξασφαλίσουν τα συγχαρητήρια ΕΧΘΡΩΝ και ΦΙΛΩΝ (η διάκριση, ανέκαθεν, δυσδιάκριτη), είναι καταδικασμένες να σβήσουν από το διεθνές προσκήνιο.
Ωστόσο, υπάρχει ένας ελληνικός λαός. Λαβωμένος, εξουθενωμένος και προδομένος, αλλά, όμως, αποφασισμένος όπως όλα δείχνουν να μην ενδώσει στην εθνική ΠΡΟΔΟΣΙΑ. Το ακριβό μας όνομα, λοιπόν, περνά στα χέρια του ελληνικού λαού, και αυτός, και μόνο αυτός θα αποφασίσει για την τύχη του.
Όταν η Βουλή των Ελλήνων υπερψήφισε τις προγραμματικές δηλώσεις τής κυβερνήσεως Καραμανλή (Σεπτέμβριος 2007), με τις οποίες ορίστηκε ως νέα διαπραγματευτική γραμμή το σύνθετο όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό erga omnes, δεν τα σκέφτηκαν όλα αυτά; Στην ιστοσελίδα τού ΥπΕξ γράφει έκτοτε για τα Σκόπια: “Η θέση μας είναι σαφής: σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη «Μακεδονία» που θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή”. Τώρα, δέκα χρόνια και 8 μήνες μετά, παριστάνουμε τούς έκπληκτους;
Η ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ χάλασε τον κόσμο τότε. Είδατε στην Ελλάδα καμμία διαμαρτυρία;
Τόσον καιρό, η θέση αυτή δεν γινόταν δεκτή από τα Σκόπια. λόγω αδιαλλαξίας τού Γκρουέφσκι, που επέμενε στο συνταγματικό όνομα. Αν γίνει τώρα, γιατί θα είναι τάχα μου “προδότες” αυτοί που θα υπογράψουν και όχι αυτοί που ψήφισαν την αποδοχή τής νέας γραμμής το 2007;
Γιατι οπως παντα ”προδοτες” ειναι αυτοι που υπογραφουν τις ασυμφορες για το Εθνος Συμφωνιες, οπως παληα με τους Περσες και αργοτερα το 1922 , στην 10ετια του 1940 και το 1959 και αυτουνων τα ονοματα μενουν στην Ιστορια. Ειναι οπως ισχυει στις περιουσιες και στα Μνημονια τα δικα μας. Αλλοι σκεφτονται να πουλησουν,η, να υποχωρησουν και αλλοι υπογραφουν τα Συμβολαια αγοραπωλησιας και τα δεσμευτικα Μνημονια και αυτους μνημονευει η Ιστορια .Τοσο απλα. Υ.Γ. ”Το ακριβο μας ονομα , λοιπον περνα στα χερια του Ελληνικου λαου και αυτος και μονο αυτος θα αποφασισει για την τυχη του” καταληγει η κ.αρθρογραφος , πανεπιστημιακος. ΚΑΙ ΕΡΩΤΑΤΑΙ . Αν δεν του δωσει η σημερινη συγκυβερνηση το δικαιωμα να αποφασισει αυτος-ο λαος- τι προοιωνιζεται και ποσο θα κρατησει ο εθνικος διχασμος;;;
Πρέπει να επαναλάβω ότι η συμφωνία δεν κλείστηκε τα προηγούμενα χρόνια, λόγω τής αδιαλλαξίας τού Γκρουέφσκι; Αν αυτός αποδεχόταν την νέα γραμμή, τι θα έλεγε η Αθήνα;
Κανείς ελληνικός λαός δεν έχει το δικαίωμα να αποφασίσει για το όνομα, διότι αυτό κληρονομήθηκε από τούς προγόνους μας κι εμείς οφείλομε να το παραδώσομε στους απογόνους μας. Απόψεις τέτοιες, όπως τής αρθρογράφου, είναι εντελώς μυωπικές και λάθος.
Αν δεν καταλαβαίνετε τι λέω (το πιθανότερο), διάβασε αυτό και θυμήσου, αν την ξέρεις, την απάντηση τού Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στον Μωάμεθ: “Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι, οὔτ’ ἐμόν ἐστιν οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν.
Μήν ξεχνᾶμε καί τήν φράση τοῦ Κολοκοτρώνη
http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/catehism/theologia_zoi/themata.asp?cat=hist&contents=contents_Genos.asp&main=ecclesia_history&file=8/8.6.htm
Μόλις χθες σού τα ξανάγραψα, αλλά το είχα ξεχάσει, όπως ξέχασα και το ότι ο βλάκας είναι αήττητος.
Σας βλεπω στα νεα συλλαλητηρια , οπου θα βρεθει ο λαος που δεν θελει να παραδωσει ο,τι κληρονομησε απο τους προγονους του , οι περισσοτεροι των οποιων προγονων του, εχυσαν και το αιμα τους για να κρατησουν ο,τι απεκτησαν. Χωρις αυτον τον λαο,πως αποφασιζουν οι σημερινοι συγκυβερνωντες να παραδωσουν ο,τι κληρονομησαν;;;. Υ.Γ Εκει σιγουρα θα ακουστει απο τον λαο η απαντηση του Παλαιολογου προς τον Μωαμεθ , μια και δεν εχουμε σημερα ηγετες σαν αυτον, δυστυχως.
Τούτες τις τραγικές εθνικές ώρες, το πρόβλημα μας μπορεί να είναι, αλήθεια, ποια ελληνική κυβέρνηση υπήρξε περισσότερο ή λιγότερο προδοτική για το σκοπιανό; Η παραχώρηση του ονόματος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στα Σκόπια, ενώ ήταν και είναι γνωστός ο αλυτρωτικός χαρακτήρας του, φυσικά για τους Σκοπιανούς πάντοτε, είναι από μόνη της ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ.
Τι προσπαθούν, συνεπώς, μερικοί ανάμεσά μας; Να απομακρύνουν τις τεράστιες εθνικές ευθύνες από ορισμένες ελληνικές κυβερνήσεις επιρρίπτοντας τες στις άλλες; Αυτός είναι ο καημός μας ή ότι σε λίγο θα κλαίμε “χαμένες πατρίδες”;
Όλοι είναι υπεύθυνοι και όλοι θα λογοδοτήσουν.
Κυρία Δελιβάνη,
Όσο με αφορά, δεν προσπαθώ να βρω λιγότερο ή περισσότερο ενόχους, αλλά να επισημάνω ότι, ενώ η προδοσία ξεκίνησε την 30/9/2007, σήμερα γίνεται “το έλα να δεις” και διερωτώμαι γιατί; Τόσα χρόνια τι κάναμε; Μία απλή ερώτηση κάνω.
Όσον αφορά στην άποψή σας, ότι ο ελληνικός λαός θα αποφασίσει για την τύχη της Μακεδονίας, είπα ότι ο λαός δεν έχει το δικαίωμα αυτό (σχόλιο 1.1.1). Άλλο αποφασίζω για το αν θέλω βασιλευομένη, ή αβασίλευτη, για το αν θα μπω ή όχι στην ΕΟΚ, ΟΝΕ κλπ. κι άλλο για να παραδώσω ή μη κομμάτι τής πατρίδας (διότι ουσιαστικά αυτό πάει να γίνει). Αυτό δεν μπορεί να το αποφασίσει ο λαός. Η αρνητική απάντηση είναι μονόδρομος.
“Tὴν πατρίδα οὐκ ἐλάσσω παραδώσω”, ορκίζονταν οι έφηβοι Αθηναίοι και αυτό (πρέπει να) ισχύει για όλους μας.
Μάλλον δεν καταλάβατε τι εννοούσα. Φυσικά, και έχουν δικαίωμα να αντιταχθούν οι Έλληνες, με όλα τα μέσα που διαθέτουν, εναντίον του ξεπουλήματος της χώρας τους. Αν δεν έχει ο λαός αυτό το δικαίωμα, ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΕΧΕΙ;;; Το απλούστερο, εν προκειμένω, είναι ένα δημοψήφισμα, με τον όρο βέβαια να μην αλλοιωθεί το αποτέλεσμα, όπως το 2015.
Σας ευχαριστουμε αγαπητη κυρια μου και για το αρθρο σας και για τις εθνικες ”νουθεσιες” σας.
Κυρία Δελιβάνη,
Ευχαριστώ για την διευκρίνιση, με την οποία συμφωνώ και επαυξάνω. Άλλωστε, από τα σχόλιά μου, αυτό είναι σαφές. Εγώ ήθελα να τονίσω προς μη νοώντας, οι οποίοι μάλιστα ζητούν δημοψήφισμα (sic), ότι κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται, διότι ουδείς έχει το δικαίωμα να αποφασίσει την παραχώρηση τού ονόματος.
Η παρεξήγηση οφείλεται στον τίτλο τού άρθρου.
Βέβαια, το ερώτημά μου παραμένει: Εδώ και σχεδόν έντεκα χρόνια, που είχε αποφασισθεί η αποδοχή τής σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό erga omnes, γιατί εν Ελλάδι δεν κουνήθηκε φύλλο; Αν από τότε είχαν αρχίσει τα συλλαλητήρια και οι αντιδράσεις, η κυβέρνηση ίσως θα το είχε “μαζέψει”, ώστε να μην εκτεθούμε τώρα διεθνώς, αν η σκοπιανή κυβέρνηση κάνει αποδεκτή αυτήν την λύση. Αυτό ήταν/είναι και το νόημα τού πρώτου σχολίου μου. Δεν γυρεύω ποιος από τούς πολιτικούς ή τα κόμματα έφταιξε λιγότερο ή περισσότερο, αλλά διερωτώμαι ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΊΣ, ως λαός μείναμε τόσα χρόνια άπρακτοι, μπροστά στην εψηφισμένη προδοσία. Ελπίζω να έγινα ακόμη πιο σαφής.
Κυρία Δελιβάνη,
Ιδού γιατί επιμένω στο θέμα, ότι ούτε ο ελληνικός λαός, ούτε πολλώ μάλλον μία βουλή 300 τυχάρπαστων μπορεί να αποφασίσει για ένα τέτοιο θέμα: “Η Εκκλησία πήρε θέση αλλά η Βουλή είναι υπεύθυνη για τις αποφάσεις τονίζει ο Αρχιεπίσκοπος”. Από την άλλη, σωστό αυτό που λέει ο αρχιεπίσκοπος «Δεν γινόμαστε Έλληνες μόνο μία στιγμή ή μία ημέρα». Παραβάλετέ το με την δική μου παρατήρηση περί 10ετούς και βάλε σιωπή τού ελληνικού λαού, που οφείλεται, κατά την γνώμη μου, σε έλλειψη πληροφόρησης (δεν παρακολουθεί τι γίνεται στην βουλή), ή σε έλλειψη ενδιαφέροντος.
Η καθηγητρια του Πανεπιστημιου κα Δεληβανη θα μπορουσε να ”μας εξηγησει”-αφου μαλιστα επιμενουμε- , οτι νομικα αποτελεσματα επιφερουν οχι οι σκεψεις ,αλλα οιι υπογραφεισες και μεταγραφειες συμφωνιες πωλησεως ακινητων στα Υποθηκοφυλακεια ,η, στον ΟΗΕ ,που λειτουργει ως Ληξιαρχειο των ανεγνωρισμενων κρατων, εκει οπου ακομη τα Σκοπια εχουν καταγραφει απο το 1993 με το προσωρινο τους ονομα Πρωην ΓΙΟΥΣΚΟΣΛΑΒΙΚΗ Δημοκρατια της Μακεδονιας.
Και δεν ειναι παραλογο ο λαος των Σκοπιων να μπορει να αποφασισει με Δημοψηφισμα για την Συμφωνια και η σημερινη κυβερνηση να μη δινει το δικαιωμα αυτο στον Ελληνιο λαο;;;. Ειναι και θεμα γοητρου , για τον πατριωτισμο και το μυαλο των Ελληνων.
Υ.Γ Πολλοι μας ωδηγησαν στην χρεωκοπια ,αλλα τρεις πρωθυπουργοι και τρεις υπουργοι Οικονομικων υπεγραψαν τα τρια Μνημονια. Και τα ΘΑ και τα ΑΝ για την Ιστορια ειναι ΔΩΡΕΑΝ.
Δεν μπορώ να μη σε συγχαρώ, ΣΑΝ, για την πρόοδό σου. Έμαθες, όπως βλέπω, πώς γίνονται οι παράγραφοι, ώστε να μην τα κολλάς όλα μία πλάκα. Κάτι καινούριο τώρα: Για διπλή παράγραφο, πάτα το enter δύο φορές. Και πάλι μπράβο σου.
ΕΝΑ. ”Γηρασκω αει διδασκομενος ” και σας ευχαριστω. ΔΥΟ Καταχαιρομαι για την μεταμορφωση σας σε ευγενη συσχολιαστη και σε καταγραφεα γεγονοτων και οχι προθεσεων, που δεν ενοχοποιουνται ,χωρις προκαταρκτικες ,η, τελικες πραξεις . Εγκληματιας δεν υπαρχει χωρις εγκλημα.
Φυσικα ηταν καταλυτης στην αλλαγη σας η κα Δεληβανη προς την οποιαν δεν μπορεσατε να γραψετε την φραση σας -ευχομαι να ειναι η τελευταια φορα , που την χρησιμοποιησατε και για μενα και για οποιονδηποτε – στο σχολιο σας 1.1.2.
Και τωρα ,σαν τον Αποστολο Παυλο . Αγωνισθειτε και εσεις για την επικρατηση της Ιστορικης αληθειας οτι η Μακεδονια ηταν Ελληνικο Βασιλειο ,που ενωσε τους Ελληνες εναντιον των αιωνιων εχθρων μας Περσων, οτι οι Μακεδονες ηταν και ειναι Ελληνες και οτι, ολοι οι Μακεδονες εγραφαν και ομιλουσαν μονο την Ελληνικη γλωσσα ,με διαφορα ιδιωματα, οπως και τωρα τα ποντιακα , σαρακατσανικα, ηπειρωτικα , κρητικα, κυπριακα κλπ. , στην οποιαν Ελληνικη γλωσσα εγραψαν και ο Σταγειριτης Αριστοτελης αλλα και ο Αθηναιος ρητωρ Δημοσθενης , που εγραψε τους επαισχυντους Ολυνθιακους και Φιλιππικους λογους του. Να ειστε καλα.
Μία γνωστή φράση τού Κων/νου Καραμανλή, που τόσο θαυμάζεις, ήταν “θέλω ν’ αγιάσω, μα δεν μ’ αφήνουν οι διαβόλοι”.
Φαίνεται ότι δεν κατάλαβες ότι με την κ. Δελιβάνη από την αρχή είχαμε την ίδια άποψη και δεν βλέπω σε ποια “αλλαγή” μου ήταν καταλύτης. Εσύ βλέπεις κάποια αλλαγή και αν ναι, ποια;
”Αυτο δεν μπορει να το αποφασισει ο λαος ” -γραψατε-. Ειναι σε πληρη συμφωνια με την κα Δεληβανη , που επιμενει-και πολυ ορθως-οτι γιαυτο πρεπει να αποφασισει ο λαος , ειτε με εκλογες ,ειτε οπωσδηποτε με δημοψηφισμα, οπως οι Σκοπιανοι;;; . Και εμεις ειμαστε παρακατιανοι απ’αυτους;;;.”
Θελει γεναιοτητα να παραδεχομαστε τα λαθη μας.
Δεν κατάλαβες απολύτως τίποτε από την όλη συζήτηση. Το αντίθετο θα ήταν παράξενο.
Σίγουρα τα σχετικά ερωτηματικά είναι πολυάριθμα και εύλογα. Κυρίως αυτό που αφορά τη λήθη του θέματος επί χρόνια και την επαναφορά του, σε περιόδους κρίσης. Εύλογο ακόμη το ερώτημα, τι να κάνουμε εμείς,αφού 3 πρωθυπουργοί το υπέγραψαν;
Ε, όχι, ας είναι και 13. Ας δείχνει και ασυνέπεια εκ μέρους μας η μη αναγνώριση υπογραφών. Το θέμα είναι τόσο τεράστιο, ώστε η Μακεδονία πρέπει να προστατευθεί με κάθε μέσο, με νύχια και δόντια.
Τα λάθη μας είναι λάθη που μας βαρύνουν, δεν θα υποστηρίξω ασφαλώς το αντίθετο. Ούτε, άλλωστε είναι τα μόνα. Αλλά και η Μακεδονία, όταν κινδυνεύει άμεσα όπως τώρα, οφείλουμε να τα παραβλέψουμε όλα και να προσπαθήσουμε να τη σώσουμε.
Ευχαριστώ, κυρία Δελιβάνη. Η απάντησή σας είναι σαφεστάτη και με βρίσκει απολύτως σύμφωνο.