Ενα τεύχος του περιοδικού Time, το οποίο κυκλοφορεί στις 15 Ιανουαρίου, επιμελήθηκε ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, ο Μπιλ Γκέιτς.
Ο συνιδρυτής της Microsoft είναι ο πρώτος γκεστ συντάκτης στα 94 χρόνια ιστορίας του περιοδικού και η πρωτοβουλία είναι μια από τις πιο πρωτοποριακές και ενδιαφέρουσες στον κόσμο: ένας άνθρωπος της αγοράς γίνεται για μια φορά υπεύθυνος έκδοσης ενός περιοδικού.
Στο κείμενό του ο Μπιλ Γκέητς εξηγεί τι είναι οι ειδήσεις σήμερα και ποιές επιλέγει εκείνος.
Ο Γκέιτς καταγράφει στοιχεία και καλεί τους αναγνώστες να δουν το καλό και να συνεχίσουν να αγωνίζονται γι’ αυτό.
Το τεύχος-Γκέιτς έχει τίτλο «Οι Αισιόδοξοι».
Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά «συνολικά, ο κόσμος βελτιώνεται» και εξηγεί το γιατί.
«Η ανάγνωση των ειδήσεων σήμερα δεν σας αφήνει με το αίσθημα της αισιοδοξίας. Οι τυφώνες στην Αμερική, οι μαζικοί πυροβολισμοί, οι παγκόσμιες εντάσεις για τα πυρηνικά όπλα, η κρίση στη Μιανμάρ, οι εμφύλιοι πόλεμοι στη Συρία και την Υεμένη. Η καρδιά σας σπάει για κάθε άτομο που βιώνει τις τραγωδίες. Ακόμη και όσοι από εμάς είναι τυχεροί που δεν επηρεάζονται άμεσα, αισθανόμαστε πως ο κόσμος καταρρέει.
Αλλά αυτά τα γεγονότα, όσο φοβερά και να είναι, έγιναν στο πλαίσιο μιας μεγαλύτερης, θετικής τάσης.
Συνολικά, ο κόσμος βελτιώνεται.
Αυτή δεν είναι κάποια αφελής αισιόδοξη άποψη. Υποστηρίζεται από δεδομένα. Κοιτάξτε τον αριθμό των παιδιών που πεθαίνουν πριν από τα πέμπτα τους γενέθλια. Από το 1990, ο αριθμός αυτός έχει μειωθεί κατά το ήμισυ. Αυτό σημαίνει πως 122 εκατ. παιδιά έχουν σωθεί στο ένα τέταρτο του αιώνα και αμέτρητες οικογένειες δεν έχουν νιώσει την σπαρακτική απώλεια ενός παιδιού.
Και αυτή είναι μόνο μία διάσταση.
Το 1990, περισσότερο από το 1/3 του παγκόσμιου πληθυσμού ζούσε κάτω από ακραία φτώχεια. Σήμερα ζει μόνο το 1/10.
Πριν από έναν αιώνα η ομοφυλοφιλία ήταν νόμιμη σε περίπου 20 χώρες. Σήμερα, σε περισσότερες από 100.
Οι γυναίκες κερδίζουν πολιτική εξουσία και πλέον αποτελούν το 1/5 των μελών των εθνικών κοινοβουλίων, ενώ ο κόσμος αρχίζει τελικά να ακούει τις γυναίκες που μιλούν για σεξουαλικές επιθέσεις.
Περισσότερο από το 90% όλων των παιδιών του κόσμου πάνε στο Δημοτικό σχολείο.
Στις ΗΠΑ, υπάρχουν λιγότερες πιθανότητες να πεθάνετε στη δουλειά ή στο αυτοκίνητο σε σύγκριση με τους παππούδες σας.
Δεν προσπαθώ να υποβαθμίσω τη δουλειά που μένει να γίνει. Το να είσαι αισιόδοξος δεν σημαίνει πως αγνοείς την τραγωδία και την αδικία. Σημαίνει πως εμπνέεσαι και αναζητάς ανθρώπους που προοδεύουν σε αυτά τα πεδία και να βοηθάς να διαδοθεί η πρόοδος. Εάν είστε συγκλονισμένοι από την ιδέα πως εκατομμύρια παιδιά πεθάνουν, ρωτήστε: «Ποιος είναι καλός να σώζει παιδιά, και πώς μπορούμε να βοηθήσουμε περισσότερο; (Γι’ αυτό εγώ και η σύζυγός μου, Μελίντα, ιδρύσαμε φιλανθρωπικό ίδρυμα).
Γιατί, λοιπόν, υπάρχει η αίσθηση πως ο κόσμος παρακμάζει; Νομίζω ότι εν μέρει είναι η φύση της ειδησεογραφικής κάλυψης. Τα κακά νέα έρχονται ως δράμα, ενώ τα καλά νέα είναι πολλά και συνήθως θεωρούνται ανάξια λόγου. Ενα βίντεο ενός κτιρίου με πυρκαγιά δημιουργεί πολλές απόψεις, αλλά πολλοί άνθρωποι δεν θα κάνουν κλικ στον τίτλο “Λιγότερα τα κτίρια που καίγονται φέτος”. Είναι η ανθρώπινη φύση να μηδενίζει τις απειλές: η εξέλιξη μας οδήγησε να ανησυχούμε για τα ζώα που μας έχουν ως θήραμα.
Υπάρχει, επίσης, ένα αυξανόμενο χάσμα μεταξύ των κακών που συμβαίνουν και της ανοχής. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, η βία έχει μειωθεί δραματικά, όπως και η προθυμία μας να τη δεχτούμε. Ωστόσο, επειδή οι βελτιώσεις δεν συμβαδίζουν με τις προσδοκίες μας, μπορεί να φαίνεται πως η κατάσταση χειροτερεύει.
Σε κάποιο βαθμό είναι καλό που τα κακά νέα λαμβάνουν την προσοχή. Αν θέλετε να βελτιώσετε τον κόσμο, χρειάζεστε κάτι για να τρελαθείτε. Αλλά πρέπει να εξισορροπηθεί με τα πλεονεκτήματα. Οταν βλέπετε καλά πράγματα να συμβαίνουν, μπορείτε να διοχετεύσετε την ενέργειά σας στην ακόμη μεγαλύτερη πρόοδο.
Αυτό ελπίζω να αποκομίσετε από το τεύχος του TIME. Εχω ζητήσει από μερικούς ανθρώπους που σέβομαι να γράψουν τι τους κάνει αισιόδοξους. Θα μάθετε εκπληκτικά γεγονότα σχετικά με την κατάσταση του κόσμου και θα συναντήσετε ήρωες που σώζουν ζωές κάθε μέρα. Είναι μια πορεία σύγκρουσης σχετικά με το γιατί και το πώς βελτιώνεται ο κόσμος. Ελπίζω να εμπνευστείτε για να τον κάνετε ακόμη καλύτερο».
Πηγή: TIME magazine
