Όταν η Αθήνα επιτέλους υιοθέτησε τη θέση για κατάργηση των εγγυήσεων και για την πλήρη αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων (στο πλαίσιο ενός σφιχτού χρονοδιαγράμματος), προσέκρουσε στον σκληρό πυρήνα της τουρκική στρατηγικής για την Κύπρο.
Για την Άγκυρα το Κυπριακό δεν είναι θέμα προστασίας των Τουρκοκυπρίων, αλλά κρίσιμο ζήτημα γεωπολιτικής. Η ανακάλυψη, μάλιστα, ενεργειακών κοιτασμάτων ενισχύει τη βούλησή της να είναι πολιτικά-στρατιωτικά παρούσα και να ασκεί έμμεσο έλεγχο στη Μεγαλόνησο.
Με άλλα λόγια, η Τουρκία δεν συζητάει το ενδεχόμενο να αποσυρθεί από την Κύπρο, όποια υποχώρηση και αν κάνουν οι Ελληνοκύπριοι στα άλλα ζητήματα. Αυτό φάνηκε καθαρά όταν στην πρόσφατη Πενταμερή Διάσκεψη ο πρόεδρος Αναστασιάδης κατέθεσε μία πρόταση που στη λεγόμενη εσωτερική πτυχή ικανοποιούσε σε πολύ μεγάλο βαθμό τις τουρκοκυπριακές απαιτήσεις. Ο Τσαβούσογλου περέμεινε ανένδοτος και έφθασε να δηλώσει ότι ο τουρκικός στρατός θα μείνει στην Κύπρο και ίσως χρησιμοποιηθεί.
Δεδομένου ότι δεν πρόκειται για θέση του Ερντογάν, αλλά για εθνική τουρκική θέση, η προοπτική συμφωνίας συγκεντρώνει ελάχιστες πιθανότητες όσο τουλάχιστον η Αθήνα θα παραμείνει αμετακίνητη στη δική της σημερινή γραμμή. Γι’ αυτό και έχει κρίσιμη σημασία η ΝΔ και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης να ξεκαθαρίσουν από τώρα εάν υιοθετούν ή όχι την πολιτική που ακολούθησε ο Κοτζιάς.
Εάν ναι, θα ήταν χρήσιμο αυτό να επικυρωθεί από μία σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών και ακόμα καλύτερα από ένα ψήφισμα της Βουλής. Αυτό θα προσέδιδε αυξημένη νομιμοποίηση και θα απέτρεπε την άσκηση πιέσεων στην Ελλάδα (σήμερα και αύριο) για αλλαγή στάσης.
φωτό:
stavroslygeros.gr
Τωρα , που εμεινε μονος του ο κ. Κοτζιας στην επι μηνες διατυμπανισθεισα στεντορεια τη φωνη και με εθνικη εξαρση αποψη του – τι πειραζε να την κρατουσε κρυφη για τις διαπραγματευσεις στην 5μερη αφου ”εψηνε” ενωριτερα τον Γ.Γ του ΟΗΕ, την Ευρωπαικη Ενωση και τον κ. Αιντε- για ΜΗΔΕΝ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΗΔΕΝ ΞΕΝΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΗ ΚΥΠΡΟ ”φαινεται απο το σημερινο δημοσιευμα του, εγκριτου δημοσιογραφου, κ. Λυγερου να επιδιωκει-παρακαλει για πολιτικη νομιμοποιηση αυτης της προτασεως του απο ολα τα πολιτικα κομματα και κυριως απο την Αξιωματικη Αντιπολιτευση, με την οποιαν θα μπορουσε προ της υποβολης της να την ειχε συμφωνησει,αν εθεωρειτο ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ . Και εδω που τα λεμε η Ν.Δημοκρατια ,μπορει να μη τα καταφερε στα οικονομικα τοσο καλα κατα την 5ετη διακυβερνηση υπο τον κ. Κωστα Καραμανλη, στα εθνικα ομως θεματα αριστευσε( Σχεδιο ΑΝΑΝ, σχεσεις με Κινα, Ρωσια και κυριως την ομοφωνη αποφαση του ΝΑΤΟ στο Βουκουρεστι τον Απριλιο του 2008 για τα Σκοπια, που ακομη ισχυει) . Ποιος να συγκριθει σε εμπειρια με τους Κωστα Καραμανλη και Ντορα Μπακογιαννη και την τοτε διπλωματικη τους ομαδα;;;. Υ.Γ Ο κ. Λυγερος κανει οτι δεν γνωριζει οτι, η Κυπρος μη ουσα μεχρι τον Απριλιο του 2004 μελος της Ευρωπαικης Ενωσεως δεν μπορουσε να επικαλεσθει βασιμως στις συζητησεις για το Σχεδιο Αναν την καταργηση των εγγυησεων των Συνθηκων Ζυριχης και Λονδινου και την αποχωρηση των κατοχικων τουρκικων στρατευματων, γιατι δεν ισχυαν τοτε οι Ευρωπαικες κεκτημενες τεσσερες ελευθεριες, που σημερα υπερκαλυπτουν την ανασφαλεια των Τουρκοκυπριων. Αν ισχυαν δεν θα τις επικαλουνταν τοτε ο αειμνηστος Τασσος Παπαδοπουλος και ο εμπειροτατος Ελλην ΥΠΕΞ κ. Μολυβιατης,η, μηπως δεν ειχαν τον αναλογο πατριωτισμο;;;. Το αναπαντητο τωρα ερωτημα ειναι.Γιατι εμεις σε Ελλαδα και Κυπρο δεν εκτιμησαμε οτι η απο του 1974 ΕΘΝΙΚΗ θεση της Τουρκιας (οχι μονον του Ερντογαν) ειναι να μη αποσυρθει στρατιωτικως απο την Κυπρο για λογους γεωπολιτικους- και το ιδιο θα καναμε και εμεις στην θεση της,ας μη αμφιβαλλουμε-, απαιτησαμε την καταργηση των εγγυησεων και την αμεση αποχωρηση των στρατευματων της;;;. Αν το επαναφερουμε ”να βαλουμε μπροστα τον κ. Γιουνγκερ και την κα Μογκερινι” .Δυστυχως η εξωτερικη πολιτικη με ιδεολογιες και φιλοσοφιες για το ηθικο και ανηθικο δεν ασκειται πουθενα στον κοσμο.