Απο τις στήλες αυτές εστιάσαμε με ενδιαφέρον στο βιβλίο Homo Photographicus του Φώτη Καγγελάρη το οποίο εκδόθηκε απο τις Εκδόσεις Ροπή.
Το βιβλίο προκάλεσε αίσθηση και μετά απο λίγους μήνες απο την πρώτη έκδοση, οι συντελεστές του προχωρούν στη δεύτερη έκδοση.
Στη δεύτερη αυτή έκδοση ο συγγραφέας του έχει συμπεριλάβει έναν πρόλογο, ο οποίος, νομίζουμε δίνει σε λίγες γραμμές το πολιτικό, κοινωνικό και φιλοσοφικό στίγμα της εποχής. Το δημοσιεύουμε ως σχόλο του ιστολογίου.
“ΠΡΟΛΟΓΟΣ στη Β’ έκδοση
Η εξάντληση σε μόλις δύο μήνες της πρώτης έκδοσης αποδεικνύει ότι… ο Homo Photographicus υπάρχει. Αναζήτησε τη σκιαγράφηση της ταυτότητάς του μέσα στα κείμενα αυτά. Προβληματίστηκε με τα κείμενα αυτά -ανεξάρτητα με το αν συμφωνεί ή όχι- τα οποία, σαν μια ευρυγώνια λήψη και ταυτόχρονα ένα ζουμ αποσκοπούν να φέρουν κοντά μας μια απόπειρα κατανόησης του κόσμου της εικόνας, ως κόσμου που πάει να αυτονομηθεί από τον κόσμο της πραγματικότητας.
Aυτός, ακριβώς, ο προβληματισμός μας λέει ότι, ο Homo Photographicus δεν είναι ένα δημιούργημα της εικόνας αλλά του λόγου, της σκέψης, της εικόνας ως λόγου, του λόγου της εικόνας.
Ο Homo Photographicus δεν καταναλώνει απλά εικόνες, δεν καταναλώνεται από τη βιομηχανία της εικόνας. Δεν φτιάχνει το σύμπαν του με φωτογραφίες επειδή δεν σκέφτεται. Το αντίθετο, επειδή σκέφτεται εκφράζεται με εικόνες, προσπαθεί να αρθρώσει τον δικό του λόγο ως συνέχεια του λόγου του Descartes, σ’ έναν μεταβαλλόμενο κόσμο όπου νοήματα, αξίες, ταυτότητες διασαλεύονται.
Ο Homo Photographicus φαίνεται να διέπεται από βαθιά αγωνία για την ύπαρξή του, αγωνία που προκύπτει από τη σύγχυση της μετανεωτερικής του ταυτότητας με την ανάμνηση των μεγάλων αφηγήσεων. Θα έλεγα ότι, περισσότερο αγωνιά παρά χαίρετε όταν βγάζει μια φωτογραφία.
Ίσως, ποτέ άλλοτε ο λόγος να μην είχε φτάσει σε τέτοια πυκνότητα και ένταση όπως τούτη την εποχή της εικόνας ή εποχή του Homo Photographicus. Κάθε φωτογραφία είναι μια φράση, μια απόπειρα κατανόησης του κόσμου και ελέγχου του αλλά, κι ένα ίχνος που αποσκοπεί στη δόμηση ενός προσωπικού κόσμου από σημεία–εικόνες.
Το «κλικ» σημαίνει. Κάθε φωτογραφία είναι σημαίνον ερώτησης μιας παιδικής περιέργειας και ενός φιλοσοφικού στοχασμού προς ένα κόσμο τον οποίο, ίσως, απορρίπτουμε και ταυτόχρονα εκλιπαρούμε.
Ο Homo Photographicus με το «κλικ» παίρνει πάνω του την ευθύνη του κόσμου: Ο κόσμος υπάρχει για μένα. Ο κόσμος υπάρχει για όλους.
Ουσιαστικά, ο Homo Photographicus με κάθε φωτογραφία σηκώνει, πολιτικά, το χέρι και ζητά να πάρει το λόγο.
Φ. Κ.
Ιανουάριος 2017″
