Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΤΗΣ 21ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967.- ΑΓΝΩΣΤΑΙ ΠΤΥΧΑΙ ΤΟΥ ΠΑΡΣΚΗΝΙΟΥ

Α’ ΜΕΡΟΣ   Β’ΜΕΡΟΣ   Γ’ΜΕΡΟΣ  Δ’ΜΕΡΟΣ  Ε’ΜΕΡΟΣ   ΣΤ’ΜΕΡΟΣ   Ζ’ ΜΕΡΟΣ

Αφηγείται ο Επίλαρχος ε.α. Ιωάννης Αλμπάνης

Ο Ιωάννης Αλμπάνης πήρε μέρος στην επιχείρηση εγκαθίδρυσης δικτατορίας το βράδυ της 21ης Απριλίου και συνυπήρξε με τους πρωτεργάτες του Πραξικοπήματος στις φυλακές Κορυδαλού και Αιγίνης επι τριετίαν ως πολιτικός κρατούμενος. Οι διηγήσεις του εδώ είναι απο τα όσα του είπαν και τα στοιχεία που του έδωσαν οι πραξικοπηματίες. Εμυήθη στην Ομάδα απο τον Στυλιανό Παττακό. Είναι η πρώτη συγκροτημένη καταγραφή των απόψεων των πραξικοπηματιών για το τί έπραξαν και πως έβλεπαν τα πράγματα. Και αυτό έχει τη σημασία του για την συνολική εικόνα της κοινωνίας και για την ιστορία.

Η’ΜΕΡΟΣ

Επειδή ο Κων.Καραμανλής Α’ υπήρξεν το κυριαρχούν πρόσωπον τής μεταπολιτεύσεως και εγκαθιδρύσεως τού Κοινοβουλευτικού Καθεστώτος και ουχί ώς λέγουν τής Δημοκρατίας,καθό άβυσσος χωρίζει Δημοκρατία από Κοινοβουλευτικόν Καθεστώς,θ’ αποπειραθώ προηγουμένως να καταγράψω στοιχεία τινά τά οποία τον απομυθοποιούν και αποθεοποιούν τοσούτον και τοιούτον ώστε από δήθεν Παύλος νά μεταπίπτη εις πραγματικόν Σαύλον,υποκριτήν και ευατούλην δυνάμενον να πράξη ό,τιδήποτε υπέρ τού «σαρκίου» του.

Α’ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΙΑ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΝ» ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΝ Α’ ΠΡΟ ΤΗΣ 21^ης ΑΠΡΛΙΟΥ 1967

 1.Αίτημα πρός τον πρώην αρχηγόν τού ΝΑΤΟ Πτέραρχον Νόρσταντ Φεβρουάριος 1967 παρουσία τού διεθνούς φήμης Δημοσιογράφου Σάϋρους Σουλτσμπέργκερ εις την έν Ν.Υόρκην οικίαν του..

Καραμανλής ερωτά τον Πτέραρχ.Νόρσταντ:… άν μπορή να ενεργήση εις ανώτερα κλιμάκια τών ΗΠΑ ώστε να εγκατασταθή Δικτατορία στήν Ελλάδα μέ δικτάτορα τόν ίδιον.

Νόρσταντ:Δεν έχω τοιαύτας υψηλάς δυνατότητας και γνωριμίας.

(Βλ.Αn Age of Medeocrity τού Σουλτσμπέργκερ).(Ζήτω ο αρχιδημοκράτης Καραμανλής Α’.Θαυμάστε τον)

 2.Συνέντευξις πρέσβεως Δημ.Μπίτσιου εις Δημοσιογράφον Βίκτωρα Νέτταν τον Αύγουστον τού 1966 αφορώσα εις τον Κ.Καραμανλήν(ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 21.4.2009)

Καραμανλής:..Πρέπει να γίνουν βαθείαι τομαί εις την Εθνικήν μας ζωήν.Εάν έλθω χωρίς αυτά ή θα φύγω ή θα κηρύξω δικτατορίαν .(Ζήτω ο αρχιδημοκράτης Καραμαν-λής Α’,Θαυμάστε τον)

.3.Περιοδικόν ESGUIRE Febr.2003-Δημοσιογράφον Ηλ.Δημητρακόπουλον

Καραμανλής πρός Κ.Τσάτσον το 1966…..Η Χώρα πρέπει να κυβερνηθή μέ πρόσωπα μέ εκτάκτους εξουσίας πού θα ορίση ο Βασιλεύς και θα ψηφίση η Βουλή…..Ισως μία Δικτατορία ενός έτους…..(Ζήτω ο αρχιδημοκράτης Καραμανλής Α΄ θαυμάστε τον)

.4.Πρότασις Καραμανλή μέσω πρώην Α/ΓΕΣ Β.Καρδαμάκη πρός Ακόλουθον Αμύνης ΗΠΑ Συνταγματάρχην Μπώλντρυ να εγκαθιδρυθή Δικτατορία υπό τον ίδιον.(Letter from Labuisse to Secretary of State Ntin Rask 15.4.1963)(.Ζήτω ο αρχιδημοκράτης Καραμανλής Α’ Θαυμάστε τον)

Β’ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Α΄ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟΝ ΤΗΣ  21^ην ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967.

  1.Συνέντευξις Κ.Καραμανλή εις τήν ΛΕ ΜΟΝΤ τών Παρισίων την 29.11.1967.

-Η 21^η Απριλίου έγινε διότι είχε χρεωκοπήσει η Δημοκρατία……….

-Η Δημοκρατία εις την Ελλαδα εδολοφονήθη υπό Καθεστώς ελευθερίας και οι Συνταγματάρχαι τής κατέφεραν απλώς την χαριστικήν βολήν………………..

-Η Χώρα συγκλονιζομένη από άγρια πάθη εφέρετο πρός εμφύλιον πόλεμον,

Αυτό συνομολογούν όλοι οι Ελληνες ακόμη και εάν διαφωνούν………………

(Και όμως αυτός ο ίδιος μόλις γίνει πρωθυπουργός θα τα’απαρνηθή όλα αυτά.Θαυμάστε τον)

 2.Επιστολή πρός Αρχιεπίσκοπον Αμερικής Ιακωβον 29.5.1967.(Αρχείον Καραμανλή)

Καραμανλής:…Η Επανάστασις τού Στρατού επιστοποίησεν απλώς την χρεωκοπίαν τής Δημοκρατίας η οποία είχεν συντελεσθή προηγουμένως υπό καθεστώς ελευθερίας……..(Αποκαλεί την 21^ην Απριλίου Επανάστασιν.Ζήτω!!!Ομως θα το ξεχάση σύντομα αυτό το 1974.Θαυμάστε τον)

3.Εις τον Γάλλον βιογράφον του Ροζέ Μασσίπ.(Κ.Καραμανλής.Ο Ελληνας πού ξεχώρισε σελ.103)

Καραμανλής:Οι Συνταγματάρχες όπου νάναι την δική μου πόρτα θα χτυπήσουν…

 4.Εις τον πολιτικόν Παύλον Βαρδινογιάννην (Νέοι Ανθρωποι φυλλ.404, 12.11.1983 . Καραμανλής:Οι Συνταγματάρχες δικά μου παιδιά είναι.Οπου νάναι θα μέ χτυπήσουν την πόρτα…(Όμως το 1974 θα τά ξεχάση όλα αυτά επειδή δέν τον εκάλεσαν.Θαυμάστε τον)

 5.Επιστολη πρός Πρωθυπουργόν 21^ης Απριλίου 1967 Κων.Κόλλιαν την 20.6.1967.

Καραμανλής…Οι πρωτοστατήσαντες δέν αμφιβάλλω ότι εκινήθησαν από αγαθάς προθέσεις. Η Επανάστασις εγένετο κατά τής αθλιότητος την οποίαν όλοι οι Ελληνες συνομολογούν…(Αποκαλεί την 21^ην Απριλίου Επανάστασιν και ότι είχεν αγαθάς προθέσεις και ότι υπήρχε πρίν αθλιότης πολιτική. Ολα θα τά ξεχάση το 1974.Θαυμάστε τον)

 6.Συνάντησις Καραμανλή μετά τού τότε ΥΠΕΞ τών ΗΠΑ Χ.Κίσσινγκερ τον Αύγουστον τού 1973 εις την εν Ν.Υόρκην οικίαν τού Δημοσιογράφου Σάϋρους Σουλτσμπέργκερ προκειμένου συνενοηθούν διά τά τής μεταπολιτεύσεως-Κυπριακόν και την έλευσίν του εις Ελλάδα .Τούτο επιβεβαιούται:

.α.Υπό τού ιδίου τού Σουλτσμπέργκερ εις το περιοδικόν  ΕΞΠΡΕΣ 6.11.1981

.β.Υπό τού Ελληνος Δημοσιογράφου Μιχ.Ιγνατίου.(Τά μυστικά αρχεία τού Κίσσινγκερ Εκδ.Λιβάνη).

.γ.Υπό τής αποκρυπτογραφηθείσης συνομιλίας Καραμανλή-Κίσσινγκερ την 26-7-1974 όπου ο Κίσσινγκερ λέγει εις τον Καραμανλήν…..Θυμάμαι μέ μεγάλον ενθουσιασμόν το δείπνον πού είχαμε πέρυσι στό σπίτι τού Σουλτσμπέρκερ……

(Θαυμάστε τον.Εναν χρόνον πρό τής αποβάσεως τών Τούρκων να συζητά μέ τον σχεδιαστήν τής εισβολής εις τήν Κύπρον Χ.Κίσινγκερ)

 Γ’ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΚΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΙΝ ΜΟΝΟΝ ΔΙΑ ΤΑΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΑΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ 21ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967 ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΔΙΑ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟΝ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΛΛΟΝ ΘΕΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΟΥ.

     1.Τήν 24/7/1974 υπό τού τότε «ΧΟΥΝΤΙΚΟ-ΙΩΑΝΝΙΔΙΚΟΥ» Πρόεδρου τής Δημοκρατίας Στρατηγού Φαίδωνος Γκιζίκη και μέ βάσιν το αρθρ.43 τού τότε ισχύοντος Συντάγματος τής 21^ης Απριλίου 1967 και μέ το 517/24.7.1974 Προεδρικόν Διάταγμα ορκίζεται Πρωθυπουργός ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΗΡΗ ΤΟ ΤΟΤΕ ΙΣΧΥΟΝ ΧΟΥΝΤΙΚΟΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑ!!!

2.Τήν αυτήν ημέραν 24/7/1974 δυνάμει τού 175/1973 Διατάγματος τής «ΧΟΥΝΤΙΚΗΣ» Κυβερνήσεως θα σχηματίση το πρώτον Υπουργικόν Συμβούλιον (ΦΕΚ.210 τευχ.1^ον).

Σχολιασμός:Τόσον ο ίδιος ώς πρωθυπουργός όσον και το Υπουργικόν Συμβούλιον εγένοντο υπό προσώπων τού «ΧΟΥΝΤΟ-ΙΩΑΝΝΙΔΙΚΟΥ» Καθεστώτος και Νόμων τής 21^ης Απριλίου 1967 Παπαδοπούλου.Ομως ώς θα ίδωμεν μετά 2μηνον μέ τήν Συντακτικήν Πράξιν τής 3^ης Οκτωβρίου 1974 πού ο ίδιος ο Καραμανλής ώς πρωθυπουργός θα εκδώση καίτοι δοτός υπό τής «ΧΟΥΝΤΑΣ-ΙΩΑΝΝΙΔΗ» άπαντες θα κηρυχθούν ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΔΕΙ ΝΑ ΔΙΚΑΣΘΟΥΝ.«Εξεστιν τού Καραμανλή και λοιποίς πολιτικάντοις ασχημονείν…»

Όμως κατά το Εσωτερικόν και Διεθνές Δίκαιον όταν κάποιος (Καραμανλής) παραλαμβάνη αντικείμενον ή εξουσίαν από παράνομον (ΙΩΑΝΝΙΔΗ και 21η Απριλίου 1967) τότε αυτομάτως και ο παραλαβών την εξουσίαν Καραμανλής είναι παράνομος πολύ δε μάλλον όταν έκ τών ανωτέρω αναφερθέντων απεκάλει τούς δώσαντας εις αυτόν την εξουσίαν, Επαναστάτας, έχοντας αγαθάς προθέσεις, ότι διέσωσαν την Χώραν από εμφύλιον σπαραγμόν και ότι τούς ανέμενεν να τού κτυπήσουν την πόρταν του…!!!!!ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ Θ’ ΑΝΕΦΩΝΕΙ Ο ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ.πρό τών τειχών τού Ιλιου τής Τρωάδος.Υπήρξεν όμως ποτέ ΑΙΔΩΣ εις τον Καραμανλήν Α΄;

.3.Μέ το υπ’ αρ.519/26.7.1974 Π.Δ θά χορηγήση Γενικήν ΑΜΝΗΣΤΙΑΝ εις άπαντας τούς εμπλακέντας από 21/4/1967 μέχρις 24/7/1974.(ΦΕΚ 211.τευχ.1^ον).

Όμως διά τής ώς άνω Συντακτικής Πράξεως τής 3^ης Οκτωβρίου 1974 δηλ.μετά 2ήμηνον από τής αναλήψεως τής πρωθυπουργίας του θά τήν ανακαλέση κατά παράβασιν τού από τής αρχαιότητος αλλά και σήμερον Παγκοσμίως ίσχύοντος «ΑΜΝΗΣΤΙΑ ΔΟΘΕΙΣΑ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΑΝΑΚΑΛΕΙΤΑΙ».

Σχολιασμός: μία φοράν συνέβη κατά την αρχαιότητα το 402 π.Χ όταν δοθείσα αμνηστία εις τον ρήτορα Ανδοκίδην ανεκλήθη διά να δικασθή εις θάνατον και έκτοτε τούτο αποτελεί διεθνώς ώς «Νομική κηλίς» αφού ουδεπώποτε έχει καταγραφή εις την Παγκόσμιον Ιστορίαν παρόμοιον γεγονός ανακλήσεως δοθείσης αμνηστίας.

Τούτο καταδεικνύει καταδήλως μνησικακίαν,εκδικητικόν πνεύμα και πολιτικήν αγυρτείαν καταγραφείσαν εις την Παγκόσμιον Νομικήν Επιστήμην.Θαυμάστε τον «Εθνάρχην» τον αποκαταστήσαντα το Κοινοβουλευτικόν Καθεστώς ΟΧΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ τή σχεδιάσει Κίσσινγκερ και μέ θυσίαν τής Κύπρου ώς εις ίδιον κεφάλαιον αποδειχθήσεται.

.4.Τήν 1/8/1974 διά Πραξικοπηματικής Συντακτικής Πράξεως επαναφέρει το Σύνταγμα τού 1952 πλήν τού Θεσμού τής Βασιλευομένης Δημοκρατίας.(ΦΕΚ 213/1^ον τευχ.1^ον).

Σχολιασμός

Εδώ πέραν τής πολιτικής αγυρτείας έχομεν και το αδίκημα τής αχαριστίας. Κατ’ αρχήν η Βασιλεία είχεν εγκριθή μέ το Δημοψήφισμα τού 1946, ενσωματωθή εις το Σύνταγμα τού 1952 και ίσχυεν μέχρι 1/6/1973. Ακόμη και η 21^η Απριλίου 1967 δέν απετόλμησεν να καταργήση τον θεσμόν ορίσασα Αντιβασιλείαν.

Μάλιστα κατά την διάρκειαν τής 21^ης Απριλίου 1967 δύο φοράς ο Αντιπρόεδρος τής Κυβερνήσεως Στυλ.Παττακός και άλλας δύο ο τότε Αρχηγός Ε.Δ Στρατηγός Οδ.Αγγελής είχον επί τούτω επισκεφθή τον Βασιλέα εις την Ρώμην ώστε να σχεδιάσουν τίνι τρόπω θα επανήρχετο αλλά εκείνου αρνηθέντος διεκόπη η όλη διαδικασία επανάφοράς του.

Ομως όταν τον Μάιον τού 1973 εξεδηλώθη το Κίνημα τού Ναυτικού και διεφάνη ότι ο Βασιλεύς ήτο αναμεμειγμένος εις αυτό η 21^η Απριλίου έσπευσεν να καταργήση τον θεσμόν από 1/6/1973 επικυρωθέντος και διά Δημοψηφίσματος της 29/7/1973.Πέραν τούτων ενωρίτερον ο Βασιλεύς Παύλος ήτο εκείνος ο οποίος επιλεκτικώς το 1955 ώρισεν ώς πρωθυπουργόν τον άσημον πολιτικώς Καραμανλήν παραμερίσας τότε ιερά τέρατα τής πολιτικής (Στεφανόπουλον, Κανελλόπουλον, Ροδόπουλον κ.α) και συνεπώς τώρα μέ την DE FACTO μή επαναφοράν τού θεσμού τής Βασιλείας έχομεν τον Καραμανλήν να διαπράττη το αδίκημα τής ΑΧΑΡΙΣΤΙΑΣ ισοτίμου τού φόνου αρχαιόθεν και πάντοτε δικαζομένου εν ανοικτώ χώρω μή τυχόν οι παρευρισκόμενοι μολυνθούν υπό τού δικαζομένου δι’ αχαριστίαν.

.5.Τήν 3^ην Οκτωβρίου 1974 καίτοι δοτός και μή εκλεγμένος εκδίδει την Συντακ-τικήν Πράξιν ΦΕΚ 277.τ.1^ον διά τής οποίας:

(1).Ανακαλείται η διά τού 519/26.7.1974 Π.Δ δοθείσα γενική αμνηστία.

(2).Χαρακτηρίζει αναδρομικώς ότι το Καθεστώς τής 21^ης Απριλίου 1967 ήτο ΜΗ ΝΟΜΙΜΟΝ και ορίζεται το 5αμελές Εφετείον διά να δικάση τούς υπευθύνους τού Καθεστώτος.

Σχολιασμός.Τό κωμικό-τραγικόν

.Αυτήν την Συντακτικήν Πράξιν τήν υπέγραψεν ώς Πρόεδρος τής Δημοκρατίας ο Στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης ο οποίος όμως διά τής υπογραφής τής πράξεως αυτής ενοχοποιείτο και ο ίδιος ώς παράνομος!!!!

.β.Δι’ αυτής παρεβιάζετο η αρχή τής διακρίσεως τών εξουσιών και κατά την οποίαν αρχήν την νομιμότητα ΜΟΝΟΝ ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ηδύναντο και θα έδει ώς καθ’ ύλην αρμόδια να κρίνουν και όχι η Νομοθετική εξουσία η οποία εν προκειμένω δέν υφίστατο τύποις και ουσία.(Δέν υπήρχον βουλευταί).

Επιθανολογήθη μετέπειτα ότι ο Καραμανλής Α’ δήθεν δέν θα εδίωκεν τούς Απριλιανούς εάν ο Γ.Παπαδόπουλος δέν κατήρχετο εις τάς επικειμένας πρώτας μεταπολιτευτικάς εκλογάς τού Νοεμβρίου τού 1974 και μάλιστα ότι είχεν ερωτηθή επ’ αυτού ο Γ.Παπαδόπουλος υπό τού Καραμανλή Α’ δι’ αποστολής πρός αυτόν τού τότε Υποστρατήγου τής Χωροφυλακής Πορικκού.Πράγματι τούτο είναι αληθές με την διαφοράν ότι ο Γ.Παπαδόπουλος ηρνήθη γενικώς ν’ απαντήση..

Όμως εάν κρίνωμεν έκ τών μετέπειτα λαβόντων χώραν μνησικάκων και εκδικητικών ενεργειών τού Καραμανλή Α’ κατά των Απριλιανών οδηγούμεθα ότι η πραγματική αιτία διώξεως τών Απριλιανών διά τον Καραμανλήν Α’ ήτο υποχρεωτική και συνήδεν μέ την συμφωνίαν επανόδου του εις τήν Ελλάδα την οποίαν είχεν συνάψει μετά τού τότε ΥΠΕΞ τών ΗΠΑ Κίσσινγκερ τόσον διά την προδοτικήν του στάσιν εις το Κυπριακόν διά τής μή αποστολής τών ΦΑΝΤΟΜ και Υποβρυχίων Υ-209 εις την Κύπρον όσον και διά την δίωξιν τών Απριλιανών.

Ιδετε τί έλεγεν ο Κίσσινγκερ:

«…..έχω την άποψιν ότι πρέπει να κινηθούμε σύντομα και αποφασιστικά για ν’ αντιμετωπίσουμε τούς αντιπάλους εκείνους πού δέν πιστεύουν εις το νέο μας δόγμα την ύφεσιν και διεθνισμόν τής Ν.Τ.Π. Απαιτείται εξοστρακισμός κάθε εθνικιστικής δεξιάς εστίας και απηνής πάταξις τών διαφωνούντων. Αι Κυβερνήσεις πρέπει να φαίνωνται αριστεραί και διεθνιστικαί…»

(Ομιλία εις την περιβόητον ΤΡΙΜΕΡΗ ΡΟΚ ΦΕΛΛΕΡ της Ν.Τ.Π εκ τού Βιβλ. «Διεθνείς Συνωμότες» σελ.206 και  «Παγκόσμιοι εντολοδότες» σελ.416.Αθ.Στριγά).

Μήπως αυτό δέν υλοποίησεν άμα τή ελεύσει του ο Καραμανλής Α’ μέ τον απηνή διωγμόν τών Απριλιανών πολλών εξ αυτών κεκοσμημένων μέ Αριστεία Ανδρείας και Πολεμικούς Σταυρούς,την αναγνώρισιν άνευ όρων το ΚΚΕ, την περιβόητον Σοσιαλμανίαν κρατικοποιών Τραπέζας (Ιωνικη-Εμπορική),Επιχειρήσεις ώς Ναυπηγεία Σκαραμαγκά,Ορυχεία Σκαλιστήρη κ.α;

 6.Τήν 18/1/1975 εκδίδεται το Δ’ Ψήφισμα (ΦΕΚ 6/τευχ 1^ον) διά τού οποίου ερυθμίζετο έκ τών υστέρων αναδρομικώς η ποινική δίωξις τών Απριλιανών Αξιωματικών κατά παράβασιν όλων μαζί τών αρχών τής Ποινικής Δικαιοσύνης εξασφαλιζουσών τά ανθρώπινα δικαιώματα.

Σχολιασμός.Τό κωμικόν και γελοίον είναι όπως και εις την Συντακτικήν Πράξιν τής 3^ης Οκτωβρίου 1974 τήν οποίαν υπέγραφεν ο Γκιζίκης ώς νόμιμος Πρόεδρος τής Δημοκρατίας ενοχοποιών τον εαυτόν του εδώ τώρα έχομεν το εξ ίσου κωμικόν και γελοίον να υπογράφη το Δ’ Ψήφισμα ώς Πρόεδρος τής Δημοκρατίας ο Μιχ.Στασινόπουλος αυτοαναιρών τον ίδιον τον εαυτόν του ώς Δικαστού καθό πρό 6 ετών ώς Πρόεδρος τού Συμβουλίου Επικρατείας διά τών υπ’ αρ.2468/24.9.68 και 503/1969 αποφάσεων τού Σ.τ.Ε  απεφαίνετο ότι το Καθεστώς τής 21^ης Απριλίου 1967 ήτο ΝΟΜΙΜΟΝ!!.

Ω τραγικότης,Ω γελοιότης!!!Η κωμικότης και γελοιότης καθίσταται έτι μεγαλυτέρα και διαχρονική εάν αναλογισθη τις ότι πλήθος πράξεων και αποφάσεων τού Στρατιωτικού Καθεστώτος εξακολουθούν να ισχύουν μέχρις σήμερον εισέτι π.χ Υπεύθυνος Δήλωσις 105/69 την οποίαν μετήλλαξεν το ΠΑΣΟΚ μόνον κατ’ όνομα το 1986,.

Καί επειδή η δίωξις πού ησκήθη μετά απ’ αυτά τά Νομικά ανουσιουργήματα εγένετο κατόπιν υποβολής μηνύσεως υπό τού Δικηγόρου Αλεξ.Λυκουρέζου ούτος μετά έτη την 4/1/1987 θα δηλώση ευθαρσώς μέν αλλά άνευ αιδούς δέ εις την εφημ.ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ τά εξής.

«…Μόνον συγκεχυμένη και νοσηρή φαντασία μπορεί να χαρακτηρίση την 21^ην Απριλίου 1967 ώς πραξικόπημα….Τό Δ’ Ψήφισμα εγέννησεν ένα Νομικόν και ιστορικόν τέρας…».

Πέραν τούτων είναι διεθνώς αποδεκτόν ότι «Κίνημα, Πραξικόπημα, Επανάστασις επικρατήσασα δημιουργεί δίκαιον».

Εξ άλλου και αυτός ούτος ο δήθεν Εθνάρχης Καραμανλής κυνικός και πολιτικός αγύρτης ιδού τί εδήλωσεν εις την Βουλήν την 16^ην Οκτωβρίου 1975 εις ό,τι αφορά είς τά ώς άνω Νομικά ανοσιουργήματα τά οποία ές αεί θ’ αποτελούν μελανάς κηλιδας διά την Νομικήν επιστήμην.

«Τάς ποινικάς κυρώσεις η Κυβέρνησις ενεπιστεύθη όπως επεβάλλετο εις την Δικαιοσύνην αφού προηγουμένως την διευκόλυνεν εις το έργον της με συγκεκριμένα νομοθετικά μέτρα όπως η Συντακτική πράξις τής 3ης Οκτωβρίου 1974 και το Δ’ Ψήφισμα τού 1975. Καί δέν πρέπει να πλανώμεθα. Εάν δέν είχον γίνει αυτά ουδείς θα ήτο δυνατόν να δικασθή και ουδείς θα ευρίσκετο εις την φυλακήν έκ τών Απριλιανών καθό δεν υπήρχεν απαγορευτικός νόμος» (Βουλη 16 Οκτωβρ.1975).

δηλ.εξεπίτηδες έκ τών υστέρων εδημιούργησαν Νομικά ανοσιουργήματα διά να δικάσουν τούς Αξιωματικούς επειδή όταν εγένετο η 21^η Απριλίου 1967 δέν υφίστατο απαγορευτικός σχετικός Νόμος και συνεπώς οδηγούμενοι εις το Δικαστήριον μ’ αυτά τά βδελυρά Νομικά εξαμβλώματα δέν απέμενεν εί μή μόνον η επιμέτρησις τής ποινής καθό η απόδειξις ή ανταπόδειξις παρήλκεν.Η Βουλή αντί Δικαστών τούς είχεν ήδη προδικάσει και καταδικάσει!!

Ιδετε όμως διατί ο Καραμανλής παρενόμησεν και το ωμολόγησεν εξ άλλου ώς είδομεν ότι οι Απριλιανοί εδικάσθησαν μέ αναδρομικούς νόμους αφού όταν εγένετο η 21^η Απριλιου 1967 «ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ».

Ας ίδωμεν όμως την Νομικήν επιστημονικήν ανάλυσιν.

.Κατ’ αρχήν εις το ΡωμαΪκόν Δίκαιον ίσχυεν και ισχύει σήμερον εις την Νομικήν Επιστήμην όλων τών Χωρών τού πλανήτου ότι:

«Ουδέν έγκλημα, ουδεμία ποινή άνευ νόμου» και αυτό περιελήφθη εις το αρθρ.11 πργ.2 τής Οικουμενικής Διακηρύξεως τών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων τού ΟΗΕ τού 1948 ώς εξής:

«Ουδείς τιμωρείται διά πράξεις ή παραλείψεις αίτινες κατά τον χρόνον τής τελέσεώς των δεν απετέλουν αξιόποινα αδικήματα συνωδά τού Εσωτερικού ή Διεθνούς Δικαίου».

Τά αυτά αναγράφονται και εις το αρθρ.7 πργ.2 τής Συμβάσεως τής Ρώμης τού 1950 αλλά και γίγνονται αποδεκτά από πλήθος Συνταγματολόγων–Ποινικολόγων (Ραϊκος, Μαυριάς, Ανδρουλιδάκης, Γάφος κα.).

Ως εκ τούτου ο χαρακτηρισμός μιάς πράξεως ώς εγκληματικής είναι ανεπίτρεπτος να γίνηται έκ τών υστέρων και δή ώς επί τού προκειμενου διά την εδώ μεταπολίτευσιν υπό της Βουλής και ουχί υπό Δικαστών και τής ποινής πλέον επιβαλομένης ώς εκδίκησις.

Μίαν φοράν εγένετο κατά την αρχαιότητα η ώς άνω αναδρομικότης νόμου και όντες τότε Δικασταί και όχι Καραμανλήδες την απέρριψαν πράγμα όπερ ώς παράδειγμα καταγράφεται εις όλα τά Διεθνή Νομικά συγγράμματα και διδάσκεται από καθ’ έδρας εις τά Πανεπιστήμια.

Ιδετε τί συνέβη:

«Εις Αθήνας μετά την μάχην τής Χαιρωνείας ο Λεωκράτης ανεχώρησεν διά την Ρόδον.Μετ’ απ’ ολίγον τή εισηγήσει τού ρήτορος Υπερείδου εξεδόθη ψήφισμα πού απηγόρευεν την απομάκρυνσιν οιουδήποτε πολίτου έκ τής πόλεως.Ο ρήτωρ Λυκούργος εμήνυσεν τον Λεωκράτην ότι παρεβίασεν το ψήφισμα και απεμακρύνθη τής πόλεως.Ομως ήλθον οι Δικασταί και τον ΗΘΩΩΣΑΝ διότι όταν ο Λεωκράτης διέφυγεν δέν υπήρχεν το απαγορευτικόν ψήφισμα» δηλ.δέν επιτρέπεται να δικάζηται κάποιος έκ τών υστέρων διά κάτι πού όταν το έπραξεν δέν υπήρχεν σχετικός απαγορευτικός νόμος ή άλλως είναι ανεπίτρεπτος η ανδρομικότης Νόμου διά να δικάσης κάποιον.

Πέραν τούτου το Στρατ.Καθεστώς είχεν αναγνωρισθή:

.α.Υπό τής Ολομελείας τού Συμβουλίου τής Επικρατείας διά τών υπ’ αρ.2468/1968 και 503/1969 αποφάσεών του υπό την Προεδρίαν μάλιστα τού μετά την μεταπολίτευσιν Προσωρινού Προέδρου τής Δημοκρατίας Μιχ.Στασινοπούλου!!

.β.Υπό τής Ολομελείας τού Αρειου Πάγου διά τής υπ’ αρ.573/1973 αποφάσεώς του.

.γ.Αφ΄ολους τούς Διεθνείς Οργανισμούς ΟΗΕ, ΟΟΣΑ, ΔΝΤ, Συμβούλιον της Ευρώπης, ΝΑΤΟ αλλά και όλων των Χωρών τού Κόσμου μηδέ τών τότε Κομμουνιστικών κρατών εξαιρουμένων.

Και διά να γίνω σαφέστερος.

Σήμερον ουδείς Νόμος υπάρχει ο οποίος να σάς απαγορεύη να κάμνητε κριτικήν επί τών αναρτήσεων διά την 21^ην Απριλίου 1967.

Όμως εάν έλθη μετά 5-7 έτη μία δοτή Κυβέρνησις μή εκλεγμένη από τον λαόν,όπως ήτο ο Καραμανλής την 3^ην Οκτωβρίου 1974 και νομοθετήση διά μίας Συντακτικής Πράξεως ότι,ΟΣΟΙ ΗΣΚΗΣΑΝ ΚΡΙΤΙΚΗΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΠΙΛΑΡΧΟΝ ΙΩΑΝΝΗΝ ΑΛΜΠΑΝΗΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΙΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙ 21^ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ  1967 ΗΣΑΝ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΚΑΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ 5ΑΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟΝ τότε τι θα έλεγατε κύριοι προκατειλημμένοι και φανατικοί κατά της 21^ης Απριλιου; Θα ήτο νόμιμον αυτό;

Συνέλθετε λοιπόν όταν κάμνητε κριτικήν. Καταθέσθε επιχειρήματα και όχι αήθεις μεροληπτικούς και χαιρεκάκους αφορισμούς. Δυστυχώς ελλείψει επιχειρημάτων ερρίψατε εις τον κάλαθον των αχρήστων όλην την τότε ΕΛΙΤ τής Ελληνικής  Διπλωματίας Πιπινέλην, Ξανθόπουλον-Παλαμάν, Λαγάκον, Θεοδωρόπουλον κ.α, έναν Στρατηγόν Οδυσσέαν Αγγελήν ανατρέψαντα όλα τά σχεδια τού ΝΑΤΟ το 1969 αποθανόντα άνευ ουδεμιάς ιατρικής φροντίδος μόνος εις το κελί της φυλακής Κορυδαλλού, έναν γίγαντα των Οικονομικών Σπυρ.Μαρκεζίνην σύμβουλον της 21^ης Απριλίου τον εκτοξεύσαντα το 1953 την Ελλάδα εις το διάστημα μέ τήν αναπροσαρμογήν τής δραχμής, έναν Διοικητήν τής ΔΕΗ Στρατηγόν Καρδαμάκην τ.Α/ΓΕΣ που εντός 21 μηνών ηλεκτροδότησεν και το τελευταίον χωρίον της Ελλάδος αγοράσας εν ταυτώ και τά πρώτα 10 Ελικόπτερα εις την ιστορίαν της Ελλάδος διά την μεταφοράν των στύλων και πλείστα άλλα. Εν τέλει σάς πληροφορώ ότι η τοιαύτη απαράδεκτος κριτική σας διά την 21^ην Απριλιου έχει τοσαύτην απήχησιν και αίσθησιν παρομοίαν μ’ αυτήν που αισθάνεται ο βούς όταν κατ’ Αίσωπον εις το κέρας του επικάθεται κώνωψ!!!!

                2.ΤΟ ΑΦΗΓΗΜΑ ΠΕΡΙ «ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΩΝ» ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΙΝ.

.   Ομως όπως πάντοτε εις τοιαύτας εκρύθμους καταστάσεις «Ο λύκος την αναμπομπούλα χαίρεται» καί όσοι «κουτσοί στραβοί εις τον Αγιον Παντελεήμονα» πλείστοι όσοι έσπευσαν να εκμεταλευθούν τά ώς άνω ανουσιουργήματα και απατηλώς,ψευδώς αλλά και καθ’ υπερβολήν προκειμένου καρπωθούν οφέλη τινά ήρχισαν τάς μηνύσεις άλλοι ώς συλληφθέντες, άλλοι ώς δήθεν βασανισθέντες και άλλοι διότι υπέστησαν απαγορεύσεις τινάς γενικώς ώς δήθεν «ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΙ».

Πρίν προβώ εις αναλυτικωτέραν διευκρίνισιν θα καταγράψω τρία προσώπικά μου παραδείγματα μέ έν τών οποίων εκηλιδόθην,διεσύρθην εις Δικαστήρια και διετέλεσα σχεδόν επί 2ετίαν πολιτικός κρατούμενος προκειμένου αντιληφθήτε το αληθές τών λεγομένων μου και το τί εγένετο τότε δηλ.«Μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μή δίνετε».Καταγράφω λοιπόν:

.1.Περίπτωσις:«Συμμετέσχον εις τήν 21^ην Απριλίου επικεφαλής συγκροτήματος Αρμάτων έκ τού ΚΕΤΘ (ΓΟΥΔΗ) και ερπυστριοφόρων Οχημάτων προσωπικού έκ Μονάδος Πεζικού ΚΕΒΟΠ τού Χαϊδαρίου υπό Διοίκησίν μου. Συνέβη εκείνην την ημέραν επί τού δρομολογίου πού εκινούμην ένα ατύχημα τουτέστιν να τραυματισθή θανασίμως μία κοπέλα έκ μίας βολίδος όπλου προερχομένου εξ οχήματος τού Πεζικού και ουχί τών Τεθωρακισμένων ένεκεν πυροβολισμών ριφθέντων εις τον αέρα αοράτως πρός εκφοβισμόν μετά την 18.00 ώραν.

Μετά την μεταπολίτευσιν ένας Εφεδρος Αξιωματικός υπηρετών τότε την 21^ην Απριλίου 1967 εις τά Τεθωρακισμένα και τώρα μετά την μεταπολίτευσιν Δικηγόρος εσκέφθη, ώς έπρατον πολλοί τότε, ότι εάν κατωνόμαζεν ποίος ήτο ο επικεφαλής τού εκεί συγκροτήματος δηλ.εμέ και ότι δήθεν μέ είχεν ακούσει 10 ημέρας μετά την 21^ην Απριλίου 1967 νά λέγω εις το ΚΕΤΘ ότι εγώ επυροβόλησα, ενόμισεν ότι θα εχρίζετο «ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΣ» και θα ετύγχανεν υλικών ωφελημάτων και ίσως να έτυχεν αλλά δεν το γνωρίζω».Ομως ίνα μή μακρυγορώ όλα όσα ισχυρίζετο απεδείχθησαν ψευδέστατα Δικαστικώς επικυρωθέντα μάλιστα και υπό τής Ολομελείας τού Αρείου Πάγου.Ιδού όμως τί απεδείχθη κατά την Δίκην.:

(α).Ο κύριος αυτός εψεύδετο όταν έλεγεν ότι δήθεν 10 ημέρας μετά την 21ην Απριλίου μοί ήκουσεν εις το ΚΕΤΘ (ΓΟΥΔΗ) να λέγω ότι εγώ επυροβόλησα διότι τότε εκείνος υπηρέτει εις την Ορεστιάδα και συνεπώς ήτο αδύνατον να μοί ήκουσεν από 800 χλμ .απόστασιν.!!!!!(Βλ.Αντιγρ.Στρατ.Φύλλ.Μητρώου τού ΓΕΣ)

(β).Η βολίς απεδείχθη ότι προήρχετο από όπλον τού Πεζικού καθότι εις τά Τεθωρακισμένα δέν εφέρομεν τοιούτου διαμετρήματος όπλα. Αρα εψεύδετο ότι εγώ επυροβόλισα.(Βλ.Πίνακες όπλων Τ/Θ,Πεζικού και Πραγματογνωμοσύνη)

(γ).Η βολίς πού έπληξεν τήν άτυχον κοπέλαν προήρχετο εξ αποστρακισμού εις ένα μπαλκόνι και προήρχετο από όπλον Πεζικού και ουχί τών Τεθωρακισμένων και συνεπώς απεδεικνύετο το μέν ότι δέν ήτο δυνατόν ο πυροβολισμός να προήρχετο απ’ εμέ αφού δεν έφερον τοιούτον όπλον το δε ότι ήτο έξ αποστρακισμού εις μπαλκόνι άρα δεν υφίστατο δόλος τις ακόμη και διά τον έκ τού Πεζικού πυροβολήσαντα εις τον αέρα προς εκφοβισμόν ..

ΑΡΑ ΕΞ ΟΛΟΞΛΗΡΟΥ ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΤ’ ΕΜΕ..Ομως εγώ έμεινα μέ το στίγμα και εκείνος μέ κάποιαν Δημοσίαν ωφέλειαν ώς Αντιστασιακός!!!!

Εν τέλει δικαιωμένος ών και ίνα μή προσφύγω κατά τού Κράτους προσβάλλων την αναιτιολόγητον αποστρατείαν μου και αιτήσω αποζημειώσεις τυπικώς μοί έβαλον μίαν ποινήν ίσην μέ τόν μέχρι τότε χρόνον προφυλακίσεώς μου και μέ το αστείον αιτιολογικόν ότι «επικεφαλής ών τού Συγκροτήματος δέν έλαβον τά δέοντα μέτρα ώς ώφειλον ώστε ν’ αποφευχθή ατύχημα».!!!

2.Δευτέρα περίπτωσις.

Κατά τήν διάρκειαν τού Στρατιωτικού Καθεστώτος ένας Αξιωματικός έχων από πολλών ετών δεσμόν μετά μίας δεσποινίδος ηύρεν μίαν άλλην, ίσως κατ’ αυτόν καλυτέραν,και εγκατέλειψεν την πρώτην η οποία τον κατήγγειλεν εις την Στρατιωτικήν Υπηρεσίαν μεσούντος τού Στρατιωτικού Καθεστώτος.

Βάσει τών υφισταμένων Στρατ.Κανονισμών θα έδει να παραπεμφθή και παρεπέμφθη να απολογηθή ενώπιον Ανωτάτου Πειθαρχικού Συμβουλίου παρά τού οποίου και ετιμωρήθη διά 3μήνου «Αργίας διά Προσκαίρου παύσεως» πράγμα όπερ καταδήλως θα είχεν σοβαράς επιπτώσεις εις την μετέπειτα σταδιόδρομίαν του

Ομως μετά την μεταπολίτευσιν ο ΥΠΕΘΑ Αβέρωφ βάσει τών ώς άνω ανοσιουργημάτων πού προανέφερον εξέδωσεν μίαν διαταγήν ότι όσοι Αξιωματικοί κατά την διάρκειαν τού Στρατιωτικού Καθεστώτος είχον τιμωρηθή ή είχον κακάς σημειώσεις Προϊσταμένων των θα ηδύναντο να υποβάλουν προσφυγήν άνευ αποδείξεων τινών προκειμένου τούς απαλειφθή η ποινή ή αι σημειώσεις μέ την αόριστον αιτιολογίαν ότι ήσαν «ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΙ». Δέν απητούντο πλείοναι αποδείξεις.Αρκεί να έκαμες προσφυγήν διαγραφής τής ποινής πράγμα όπερ ο ώς άνω τιμωρηθείς συνάδελφος έπραξεν και τού απηλείφθη η ποινή δήθεν ώς «ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΥ» καίτοι μαζί συμμετέσχομεν δι’ αρμάτων μάχης εις την εγκαθίδρυσιν τής 21^ης Απριλίου 1967.

Ούτος χρισθείς «αντιστασιακός» εγένετο και Αντιστράτηγος.!!!

3.Τρίτη περίπτωσις:Το 1968 χαρίζονται τά αγροτικά χρέη εις όλους τούς Γεωργοκτηνοτρόφους κι’ άρχεται γεωργοκτηνοτροφική Κοσμογονία. Ενας Γεωπόνος διατηρών Κατάστημα Γεωργικών Φαρμάκων εις την Αλεξανδρούπολιν βλέπει αι μέν πωλήσεις τού καταστήματός του να πολλαπλασιάζωνται οί δέ δύο υπάλληλοί του να μή επαρκούν και προσέτι δεν ήσαν κι’ έμπιστοί του καθότι αυτός θα εκινείτο εις το ύπαιθρον.Η προκριθείσα λύσις ήτο η σύζυγος τού Γεωπόνου εργαζομένη ώς Μαία εις το Δημόσιον να υπέβαλεν και υπέβαλεν οικειοθελώς παραίτησιν διά να ασχοληθή με τήν επιχείρησιν.Ομως τότε δεν εγίνοντο αποδεκταί παραιτήσεις εις την ευάλωτον παραμεθόριον περιοχήν τού Εβρου.Ετσι λοιπόν ο Γεωπόνος χρησιμοποιήσας ώς επιχείρημα ότι η σύζυγός του θα προσέφερεν έτι καλύτερον εις την τότε μεθοριακήν αγροτοκοσμογονίαν τού εγένετο αποδεκτή η παραίτησις τής Μαίας συζύγου του.Ομως μετά την μεταπολίτευσιν μέ βάσιν την Εγκύκλιον περί Αντιστασιακών υπέβαλεν αναφοράν ότι δήθεν είχεν διωχθή από την Υπηρεσίαν ώς Αντιστασιακή.!!!!

Αποτέλεσμα ήτο το μέν ν’ αναγνωρισθή ώς μηδέποτε απολυθείσα το δε να λάβη σωρευτικώς όλας τάς αποδοχάς πλήρεις ώς να ήτο επί 7 ετη εις την Υπηρεσίαν.

Συμπέρασμα:Όταν λοιπόν εγώ έχω τρία κραυγαλέα παραδείγματα ανθρώπων πού απεπειράθησαν να φανώσιν και εφάνησαν «αντιστασιακοί» ευλόγως δύναμαι να υποθέσω ότι και πλείσται όσαι τών καταγγελθεισών περιπτώσεων τότε περί δήθεν βασανισμών,συλλήψεων,αποκλεισμών κ.λπ να μή ανταποκρίνωνται εις την αλήθειαν ή τουλάχιστον να ήσαν πολλαί εξ αυτών υπερβολικαί διά να μή αδικώ.Μή παροράται εξ άλλου ότι μεταξύ των πολλών δήθεν «Αντιστασιακών» ήτο καί ο Δήμαρχος Ζωγράφου Δ.Μπέης ο οποίος ισχυρίζετο εις τά ΜΜΕ φανταστικάς ιστορίας περί δήθεν υπάρξεως ομαδικών τάφων τού Καθεστώτος. Ούτω λοιπόν ένεκεν αυτών τών αθλίων και ψευδών ισχυρισμών εγένετο ο αδιαφιλονίκητος Δήμαρχος Αθηναίων επί δύο θητείας αλλά και ΥΦΕΣ.Πλείστας όσας τοιαύτας μυθώδεις ιστορίας επι πολύ χρόνον προεβάλλοντο και οι μυθοπλάσται απελάμ-βανον Διοικητικά και Οικονομικά οφέλη.

Πρός τούτο θα προβώ εις μίαν λεπτομερεστέραν παρεμφερή ανάλυσιν.Καταγράφω λοιπόν.

Ένα ιστορικόν γεγονός όταν καταγράφηται θα πρέπει να κρίνηται και αξιολογήται υπό το ποίαι συνθήκαι ίσχυον τότε πού έλαβεν χώραν και όχι σήμερον.Ούτω από το 1950 μέχρι το 1974 το Κ.Κ.Ε ήτο υπό αυστηροτάτην απαγόρευσιν δεδομένου ότι είχεν αποπειραθή μέ τούς τρείς αιματηρούς και αδελφοκτόνους λεγομένους Γύρους να καταλάβη την εξουσίαν και να εγκαταστήση την Δικτατορίαν τού Προλεταριάτου.

Απαντες οι έχοντες τάς ιδέας αυτάς εδιώκοντο απηνώς και αγρίως από την τότε Καθεστηκυϊαν Τάξιν είτε διά φυλακίσεων είτε δι’ εξοριών είτε δι’ εκτελέσεων εις ελαχίστας περιπτώσεις είτε δι’ απαγορεύσεων προσβάσεως εις τάς Δημοσίας Υπηρεσίας.

Τότε εθεωρούντο αναγκαίαι και δεδικαιογημέναι.Σήμερον είναι αδιανόητον να διώκωνται αί ιδέαι και οι φέροντες αυτάς πολύ δε μάλλον να φυλακίζηται και κακομεταχειρίζηται κάποιος υπό τών αρμοδίων Αρχών και όργανά των.Καί προκειμένου το Κράτος προστατευθή τότε από ενδεχομένας ανατρεπτικάς κομμουνιστικάς ενεργείας είχεν θεσπίσει διαφόρους απαγορευτικούς Νόμους. Ούτως ο Ελ.Βενιζελος εψήφισεν το περιβόητον «ΙΔΩΝΥΜΟΝ ΑΔΙΚΗΜΑ» το 1929 και το 1947 η Κυβερνησις τού Θεμ.Σοφούλη τον Ν.509 βάσει τών οποίων από το 1929 έως και το 1974 εδιώκοντο όσοι ενεφορούντο υπό τοιαύτας Κομμμουνιστικάς ιδέας.

Προληπτικώς λοιπόν το Κράτος έπρεπε ανά πάσαν στιγμήν βάσει αυτών τών Νόμων να είναι έτοιμον δι’ αντιμετώπισιν τυχόν κομμουνιστικών ενεργειών διό και από το 1952 πού εισήλθομεν εις το ΝΑΤΟ αι αρμόδιαι Αρχαί Αστυνομικαί και Στρατιωτικαί κατήρτιζον διάφορα Σχέδια συνεχώς αναθεωρούμενα αναλόγως τών εκάστοτε συνθηκών.

Δύο τοιαύτα Σχέδια πού κατηρτίσθησαν ήσαν το «ΣΧΕΔΙΟΝ ΠΕΡΙΚΛΗΣ» το οποίον αφεώρα μόνον εις τούς Κομμουννιστάς και υλοποιείτο αποκλειστικώς υπό της Αστυνομίας και Χωροφυλακής και το δευτερον «ΣΧΕΔΙΟΝ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ» το οποίον αφεώρα εις όλην την Ελλάδα και εφηρμόζετο κυρίως υπό τών Ενόπλων Δυνάμεων και κυρίως τού Στρατού.Ομως ενωρίτερον ο Ελ.Βενιζέλος εισελθών διά πρώτην φοράν εις την πολιτικήν σκηνήν ώς δοτός το 1911 από τό Στρατιωτικό Κίνημα τού ΓΟΥΔΗ την 15 Αυγ.1909 εθέσπισεν την 6 Οκτωβρίου 1912 τον Νόμον ΔΞΘ/1912 «Περί καταστάσεως πολιορκίας και αναστολής άρθρων τού Συντάγματος».

Μέ βάσιν λοιπόν αυτούς τούς Νόμους ΔΞΘ/1912, Ιδιώνυμον το 1929, και 509/1947  και τά δύο αυτά Σχέδια (ΠΕΡΙΚΛΗΣ-ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) τά οποία είχον καταρτισθή υπό Κοινοβουλευτικών Κυβερνήσεων εξεδηλώθη και εγκαθιδρύθη το Καθεστώς τής 21^ης Απριλίου 1967. Η 21^η Απριλίου 1967 ουδένα έτερον Νόμον έκαμεν χρήσιν εί μόνον αυτούς τούς τρείς τών Κοινοβουλευτικών Κυβερνήσεων.

Όμως αι μεταπολιτευτικαί Κυβερνήσεις παρά τά ανωτέρω ομονοούσαι ώς είς άνθρωπος πισταί εις τούς εντολοδότας τής Νέας Τάξεως Πραγμάτων (Κίσινγκερ-Λέσχη Μπίλντεμπερκγ-Τριμερής Ροκφέλλερ) οι οποίοι διά τού Κυπριακού τούς επανέφερον εις την εξουσίαν προέβησαν εις τάς ώς άνω απαραδέκτους από νομικής και ηθικής πλευράς πού προανεφέραμεν Συντακτικήν Πράξιν και Δ’ Ψήφισμα προκειμένου δικάσουν το Καθεστώς τής 21^ης Απριλίου τού 1967 καθό δέν υφίστατο απαγορευτικός νόμος.

Ούτω πώς λοιπόν ακόμη και σήμερον εις ολόκληρον τήν ανθρωπότητα και δή εις καθεστώτα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ,το βλέπομεν άλλωστε εις τάς τηλεοράσεις, ότι η συμπεριφορά τών Αστυνομικών και Στρατιωτικών οργάνων έναντι παραβιαζόντων τούς νόμους Ασφαλείας τού Κράτους μοιραίως εις πλείστας περιπτώσεις ημπορεί να είναι βιαία και αγρία καταλήγουσα πολλάκις και εις θανατηφόρα αποτελέσματα. Δηλ.εν άλλοις λόγοις άπαξ και αντιτίθεσαι εις τον Νόμον θα υποστής ενδεχομένως τοιαύτην συμπεριφοράν όχι διότι έτσι λέγει ο Νόμος ή ότι έτσι κάποιοι διέταξαν αλλά έκ τών περιστάσεων ξεφεύγει η όλη κατάστασις και γίνονται εν τή ασκήσει τών καθηκόντων τών οργάνων και υπερβολαί.

Ακόμη και σήμερον π.χ όταν συλληφθή κάποιος που έχει τοποθετήσει μία βόμβαν και φονευθούν 3-4 ευλόγως δέν θα πρέπει ν’ αναμένωμεν η Τρομοκρατική Υπηρεσία να τού δώση ανθοδέσμην προκειμένου αποκαλύψη το σχετικόν κύκλωμα συνενόχων.Σαφώς και θα χρησιμοποιήση σκληράς και δυσκόλους ανακριτικάς μεθόδους.

Απλώς δέν μανθάνομεν το όλον επικρατούν κλίμα και περιβάλλον τής ανακρίσεως διότι δέν αποδεικνύεται και άν ακόμη υπάρξη υπό τού κρατουμένου καταγγελία τινά δυσκόλως γίνεται πιστευτή υπό τού κοινού καθό θα προέχουν τά 3- 4 θύματα.

Παρομοία λοιπόν ανακριτική διαδικασία εφηρμόζετο και δι’ οιονδήποτε αντετίθετο εις το τότε επικρατούν Καθεστώς τής 21^ης Απριλιου 1967 ανεγνωρισμένον αφ’ όλην την ανθρωπότητα.

Ομως εδώ είχομεν την πρωτοτυπίαν μετά την μεταπολίτευσιν και διά πρώτην φοράν από τής παλιγγενεσίας τού 1821 η επικρατήσασα Κυβέρνησις τής Ν.Δ να δώση το δικαίωμα εις οιονδήποτε είχεν συλληφθή και κρατηθή υπό τών Αστυνομικών και Στρατιωτικών Αρχών να δύναται αορίστως να μηνύη τά τότε όργανα ότι «εβασανίσθη» ώς αντιστασιακός. Από τής παλιγγενεσίας το 1821 είχομεν δεκάδας Κινήματα,Πραξικοπήματα,Επαναστάσεις συλλήψεις,φυλακίσεις,εξορίαι αλλά διά πρώτην φοράν τώρα ενεφανίσθησαν δήθεν «ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΙ» και ουδέποτε άλλοτε κατά το παρελθόν!!!.Δηλαδή όλοι οι προηγούμενοι επικεφαλής τών Κινημάτων ήσαν ΑΓΙΟΙ-ΑΜΩΜΟΙ-ΕΥΓΕΝΙΚΟΙ δίδοντες ανθοδέσμας και μόνον οι Απριλιανοί ήσαν τέρατα τής φύσεως και βασανισταί.!!!!

Εις την σχολήν των Ευελπίδων διδασκόμεθα να δίδωμεν και την ζωήν μας διά την υπεράσπισιν τού κάθε Ελληνος.Δέν εδιδάχθημεν να φονεύωμεν και βασανίζωμεν Ελληνας.

Εξ άλλου την πρωϊαν τής 21^ης Απριλίου 1967 δέν εξήλθομεν τών Στρατοπέδων ούτε δια να φονεύωμεν συμπολίτας μας,ούτε διά να πλουτίσωμεν αφού όλοι οι Απριλιανοί έχουν ενταφιασθή και μνημονευθή διά συνεισφοράς τών συναδέλφων μας.

Πένητες είμεθα την 21^ην Απριλίου πενητότεροι εφύγομεν και φεύγομεν απο την ζωήν τοσούτον ώστε να κηδευώμεθα μέ ρεφινέ τών συναδέλφων.

Εξήλθομεν διά να σώσωμεν την Ελλάδα όπως έλεγεν ο επίορκος Καραμανλής Α’ διότι ηπειλείτο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Καί ημείς μεταξύ τών πολλών άλλων πού προανεφέρθησαν παρεδώσαμεν το 1974 την Πατρίδα μέ εξωτερικόν χρέος 3,8 δις.δολλαρια ενώ οι σημερινοί «Δημοκράται» πολιτικοί πού μέ αναδρομικούς νόμους μάς εδίκασαν σάς έχουν πτωχεύσει μέ 407 δις.δολλάρια.

Αυτό αποτελεί θράσος να διώκης παρανόμως εσύ πού εχρέωσες την πατρίδα με 407 δις δολλαρια εκείνον πού την κατέλιπεν με 3,8 δίς.δολλάρια!!!

Όμως ερωτώ τούς ασκήσαντας μεροληπτικήν κριτικήν εάν δύνανται ν’ απαντήσουν εις το εξής ερώτημά μου:.

(1).Πώς γίνεται άπασαι αι Κομμουνιστικαί Χώραι μηδέ τής Ρωσίας εξαιρουμένης μετά 70κοντα έτη σκληροτάτης κομμουνιστικής Δικτατορίας (Ρωσία 30.000.000 Σταλινικά θύματα) να έχουν εορτάσει άπαξ (1) την πρώτην Επέτειον αποκαταστάσεως τής Δημοκρατίας το 1992 και ποτέ άλλοτε μέχρι σήμερον;

(2).Τούτ’ αυτό εξ εκατέρου πώς γίνεται δύο ακροδεξιαί Δικτατορίαι τής Ιβηρικής χερσονήσου Ισπανία 40 ετη και Πορτογαλία 44 έτη παρομοίως να έχουν εορτάσει άπαξ (1) την πρώτην επέτειον αποκαταστάσεως της Δημοκρατίας και ποτέ έκτοτε μέχρι σήμερον;

(3).Και πώς γίνεται μόνον η Ελλάς με μίαν χαλαρωτάτην Δικτατορίαν 7 ετών να εορτάζη τρείς φοράς ετησίως κατά τής «ΧΟΥΝΤΑΣ» (21^η Απριλιου-24 Ιουλιου-17 Νοεμβρίου) και αυτό να επαναλαμβάνητε επί ήμισυ αιώνα (50) έτη;

Δέν αντελήφθητε ότι εγίνομεν διεθνώς σούργελον και αντικείμενον χλευασμού;

Απωλέσαμεν την σοβαρότητα ώς λαός και εγινόμεθα παράδειγμα προς αποφυγή πράγμα όπερ καταδεικνύεται εις όλα τά Διεθνη FORUM ένθα ουδεμιάς εκτιμήσεως και σοβαρότητος τυγχάνομεν .Εξ άλλου μόνον τέσσαρες τοιαύται Δίκαι εγένοντο μέ μηνυτάς εν συνόλω περί τούς 50.(Μία τού ΕΑΤ/ΕΣΑ, μία τού Ναυτικού και δύο Αστυνομικών).

Καί κλείων θα ερωτήσω.Εάν οι βασανισθέντες και εν ταυτώ μηνύσαντες τή πραγματικότητι ανήρχοντο εις 50-60 εν συνόλω άτομα τότε ευλόγως ανακύπτει το ερώτημα.

Περί ποίας ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΗΜΠΟΡΟΥΜΕΝ ΝΑ ΟΜΙΛΩΜΕΝ ΕΠΙ ΜΙΑΝ ΕΠΤΑΕΤΙΑΝ;

Εις ό,τι αφορά εις τούς συλληφθέντας Κομμουνιστάς μέ το προυπάρξαν Σχέδιον τών Κοινοβουλευτικών Κυβερνήσεων «ΠΕΡΙΚΛΗΣ είναι πράγματι αληθές αφού συνελήφθησαν και μετήχθησαν υπό τής Αστυνομίας Πόλεων και Χωροφυλακής αφ’ ολην την Ελλάδα 11.500 εις τον Ιππόδρομον. Εκεί όσοι υπέγραφον δήλωσιν ότι δεν θα στραφούν κατά τού Καθεστώτος (ΟΧΙ ν’ απαρνηθούν τάς Κομμουνιστικάς ιδέας των) αφίοντο αυθορί και παραχρήμα ελεύθεροι. Ετσι λοιπόν περί τούς 450 έκ τών 11.500 μή υπογράψαντες ωδηγήθησαν εις την νήσον Γιάρον την οποίαν αι προηγούμεναι Κοινοβουλευτικαί Κυβερνήσεις είχον οργανώσει και χρησιμοποιήσει κατά το παρελθόν.Εκεί σταδιακώς αρχάς τού 1971 έχοντες αναχωρήσει ιδία θελήσει οι 350 απελύθησαν καί οι υπόλοιποι 100 καίτοι σκληροί και ανένδοτοι ΟΥΔΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΓΙΑΡΟΥ ΔΙΕΜΑΡΤΥΡΗΘΗ ΔΙΑ ΚΑΚΟΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΙΝ.

Αι δε Επιτροπαί τών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τού ΟΗΕ απηύθυνον τότε συγχαρητήρια εις την Κυβέρνησιν.Ομως μεταπολιτευτικώς εξεπίτηδες δύο κομμουνισταί απωλέσαντες την ζωήν των ώς κρατούμενοι οι Πεσλής και Τσαρουχάς επαρουσιάσθησαν ώς αθώα θύματα έκ δήθεν βασανισμών ενώ απεδείχθησαν Δικαστικώς ατυχήματα κ.λπ.Επί πλέον είχομεν δύο ατυχήματα προελθόντα έκ ριφθεισών σφαιρών πρός εκφοβισμόν εις τον αέρα την πρώτην ημέραν τής 21^ης Απριλίου αι οποίαι βολίδες προσκρούσασαι εις τοίχους εξοστρακίσθησαν και προσέβαλον τά ατυχή θύματα.Ουδέποτε υπήρξεν οιοσδήποτε δόλος αλλά και ουδέποτε είχεν δοθη διαταγή πυροβολισμών κατά πολιτών.Καί τέλος ο Ταγματαρχης Μουστακλής συνω-μοτών κατά τού Καθεστώτος και έχων ανά χείρας 10 χλγ.εκκρηκτικών αφ’ εαυτού δηλ. μόνος του ωλίσθησεν και αυτοετραυματίσθη.Καί θα ήτο άγνωστον το γεγονός εάν δέν ειδοποιείτο διά το ατύχημα Ασθενοφόρον και η Αστυνομία.

Μάλιστα όταν εγένετο γνωστός ο ανεπανόρθωτος τραυματισμός του ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕΤΕΦΕΡΘΗ ΕΙΣ ΑΓΓΛΙΑΝ ΔΙΑ ΠΕΡΙΘΑΛΨΙΝ.Ομως μετά την μεταπολίτευσιν κατ’ εξωφρενικόν τρόπον επαρουσιάσθη το γεγονός ότι εδάρη,ότι εβασανίσθη και ό,τι έτερον άθλιον δύναται να φαντασθή τις.

Όμως επειδή ο λόφος έχει δύο πλευράς θα ήθελον να ερωτήσω.

Επληροφορήθητε ποτέ περί τών Φυλακισθέντων Απριλιανών τί εγένοντο εν ταίς φυλακαίς και πώς διήγον αλλά και πώς ετελεύτησαν ώστε να δύνασθε να κάμητε σύγκρισιν;Ποτέ,διότι υποτίθεται ότι έχετε «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΝ»!!!

Ιδετε λοιπόν και κλείω δι’ αυτού.

-1.Αφ’ ημάς τούς Απριλιανούς εν ταίς φυλακαίς Κορυδαλλού έθανον εις τά κελιά των άνευ και τής ελαχίστης ιατρικής περιθάλψεως ο πρώην Αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων Στρατηγός Οδυσσεύς Αγγελής και ο Ταξίαρχος ε.α Μιχ.Μπαλόπουλος.

Είδετε ή ηκούσατε να διαμαρτυρηθώμεν ποτέ ότι απώλεσαν την ζωήν των ένεκεν κακομεταχειρίσεως καίτοι καταδήλως αι συνθήκαι κρατήσεώς μας εν πολλοίς ήσαν χειρότεροι και τών βαρέως ποινικών κρατουμένων;

-2.Υπήρξεν ποτέ εις την Ελληνικήν ιστορίαν περίπτωσις πού να ευρίσκωνται επί 20-30 έτη εις τάς φυλακάς Αξιωματικοί κεκοσμημένοι δι’ Αριστείων Ανδρείας και Πολεμικών Σταυρών πολεμήσαντες από το 1940 μέχρι το 1954 εις την μακρυνήν Κορέαν,το 1964 εις την Κύπρον και δή ηλικίας άνω των 80κοντα ετών όπως ήσαν οι πλείστοι τών Απριλιανών;

3.Υπάρχει εις την Ελληνικήν ιστορίαν περίπτωσις Ελλην Αξιωματικός μέ 3 Αριστεία Ανδρείας και 4 Πολεμικούς Σταυρούς να παραμείνη εις την φυλακήν και εκείθεν ν’ αναχωρήση διά τον άλλον Κόσμον κρατούμενος επί 38 συναπτά έτη; (Στρατηγός Νικ.Ντερτιλής).!!!

..4.Υπάρχει περίπτωσις από τής Παλιγγενεσίας και μετά Ελλην Αξιωματικός με 2 Αριστεία Ανδρείας και 3 Πολεμικούς Σταυρούς ηλικίας 102 ετών (Παττακός) να τού στερήται η σύνταξις ώστε ν’ αποθάνη από ασητείαν;(Βλ.αποδείξεις συνεισφοράς εις την σύζυγόν του ίνα μή αποθάνη).!!!

Και όλα αυτά ώς προανεφέρομεν εκτενώς δι’ απαραδέκτων αναδρομικών νόμων.

5.Τόν Ιανουάριον τού 1977 έθανεν ο πατέρας μου κι’ εγώ ήμην εν προφυλακίσει και όχι καταδικασμένος πολιτικός κρατούμενος. Ομως καίτοι ο τότε συνήγορός μου προσελθών εις την Διοίκησιν των Φυλακών Αιγίνης ενημέρωσεν συμφώνως τω νόμω όπως ενημερωθώ διά τον θάνατόν του ουδέποτε μέχρι σήμερον ενημερώθην.!!!Ωσαύτως διά το αυτό συμβάν την ιδίαν ημερομηνίαν αποστείλασα και η μητέρα μου τηλεγράφημα εις τάς Φυλακάς όπως ενημερωθώ διά τον θάνατον τού πατρός μου ουδεπώποτε ενημερώθην μέχρι σήμερον.!!!Ενημερώθην μετά 10ήμερον από τόν συνήγορόν μου όταν εις εκείνον επετράπη να έχω εντευκτήριον.Ομως διά πρώτην φοράν το ανακοινώ.Δέν προσέτρεξα ούτε εις μηνύσεις ούτε εις τά Μ.Μ.Ε.Εσείς μετά την μεταπολίτευσιν μαζικώς ώς δήθεν ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΙ προσετρέ-ξατε εις τά ΜΜΕ και Δικαστήρια.Και δυστυχώς όταν ασκήτε προκατειλημμένην, κακεντρεχή,υποκριτικήν,ειρωνικήν και αήθη κριτικήν εις τά κείμενά μου άνευ επιχει ρημάτων τότε ευλόγως ημπορώ να υποθέσω ότι DE FACTO επιδιώκετε να χρισθήτε Νεο-Αντιστασιακοί.

.Ενθυμήσθε όμως τον Αίσωπον.«Εκαστος τών θνητών δύο πήρας φέρει,την μέν έμπροσθεν,την δε όπισθεν,γέμει δε κακών εκατέρα,αλλ’ η μέν έμπροσθεν άλλο-τρίων η δε όπισθεν τού φέροντος…..».Καί οι πλείστοι έκ τών ασκησάντων κριτικήν ορώσιν μόνον την έμπροσθέν των πήραν,την όπισθεν ΟΧΙ αφού εξεπίτηδες ηγνοήσατε ενδεικτικώς και μόνον έκ της 21^ης Απριλίου 1967:

-(1).Τούς γιγαντιαίους εξοπλισμούς πού διά πρώτην φοράν από της παλιγγενεσίας εγένοντο και δή ουχί μέσω μεσαζόντων αλλά διακρατικώς ίνα μή υπάρχουν μίζαι,

-(2).Την μεγίστην δυνατήν απόδοσιν τής οικονομίας τοσούτον ώστε να λαμβανη 1^ον και 2^ον Βραβειον απο τον ΟΟΣΑ το 1972-3.

-(3).Οτι η Τουρκία δέν ετόλμα ούτε κώνωπα να πετάξη εις το Αιγαίον ή Τουρκική πάπια να πλεύση πέραν των 3 χλμ.απο τά παράλιά της.

-(4).Οτι παρ’ ολίγον να είχομεν την Ενωσιν της Κύπρου με τάς διακοινοτικάς το 1972-3.,

-(5).Οτι καθ’ άπασαν την Χώραν επεκράτει ηρεμία,ασφάλεια και μηδενική διαφθορά.

-(6).Οτι απο το 1969 ήτο η πρώτη πού απετόλμησε να εξαγάγη τά πετρέλαια,

-(7).Οτι ποτέ δεν ήτο YES MEN εις τάς ΗΠΑ,ΝΑΤΟ ενώ αντιθετως είναι όλαι αι Ελληνικαί Κυβερνήσεις μέχρι σήμερον και τέλος

-(8).Ηγνοήσατε σκοπίμως ότι η λεγομένη Δημοκρατία εχρεωκόπησεν την Πατρίδα με 407 δις.δολλαρια έναντι 3,8 τής 21^ης Απριλίου 1967

-(9).Ηγνοήσατε ότι τά κόμματά σας οφείλουν ένα (1) δις.ΕΥΡΩ εις τάς Τραπέζας όταν την ιδίαν στιγμήν χιλιάδες Ελλήνων δανειοληπτών απώλλυντο των πρώτων κατοικιών των από τά ΦΑΝΣ.

.Καταθλίβομαι λοιπόν δι’ όσους τά ηγνοήσατε κι’ αντ’ αυτών καταγράφετε μία «τιράντα» ειρωνειών και αήθων χαρακτηρισμών συλλήβδην κατά τού Καθεστώτος της 21^ης Απριλίου και ειδικώς διά τον Γ.Παπαδόπουλον άνευ πραγματικών επιχειρημάτων..

Ομως ο Σόλων έλεγεν: «Και είτα έσεται Θεία δίκη» και η Θεία δίκη ήλθεν και συνεχίζει να έρχηται υπό των σημερινών ανικάνων και διεφθαρμένων Κοινοβουλευτικών σας Κυβερνήσεων.Ενα (1) δις.δολλαρια χρεωστούν τά δύο μεγάλα κόμματα και εμπαίζουν τον Ελληνικόν λαόν ότι θα τον ευημερίσουν.

Αντιθέτως θα εξαφανίσουν από τον χάρτην την Ελλάδα. Αλλος με τάς Πρέσπας τής Οχρίδος, άλλος με τάς επερχομένας Πρέσπας του Αιγαίου κ.α.Δέν τά βλέπετε; Εάν ΟΧΙ τότε δεν δικαιούσθε να κάμητε κριτικήν.

Κάμητε πρώτον κριτικήν εις τά χρεωκοπήσαντα Οικονομικώς και Εθνικώς την Ελλάδα κόμματά σας.

ΤΕΛΙΚΗ ΔΗΛΩΣΙΣ. Επειδή τυγχάνω λάτρις τού Θουκυδίδου τουτέστιν να ιστοριογραφώ ει δυνατόν κατά αντικειμενικόν τρόπον καί

Επειδή ουδένα προσωπικόν ή τού Καθεστώτος τής 21^ης Απριλίου λόγον έχω να μή καταγράψω τά γεγονότα ώς τά εβίωσα και

Επειδή ώς Καθεστώς έχομεν αφήσει την ιστορίαν να μας κρίνη μετά 100 έτη όταν ουδείς των σημερινών εμπεποτισμένων με τά άθλια και επαίσχυντα ψευδή αφηγήματα των πολιτικάντηδων θα υπάρχη έν ζωή

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Σας διαβεβαιώ ότι ΟΥΔΕΝ ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΤΕΓΡΑΨΑ ΚΑΤΑ ΔΙΑΦΟΡΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΑΦ Ο,ΤΙ ΤΟ ΕΒΙΩΣΑ ΚΑΙ ΕΓΕΝΕΤΟ διό και ο ιστορικός τού μέλλοντος αυσττηρώς μέμψεται όσους έκ των αναγνωστών υπήρξατε εις τάς κρίσεις σας προκατειλημμένοι, κακεντρεχείς και πορωμένοι.