Παναγιώτης Μπαλακτάρης* 26/6/17Η Κύπρος είναι ακρωτηριασμένη. Το 40% περίπου της εδαφικής της επικράτειας τελεί υπό παράνομη κατοχή, ως αποτέλεσμα της παράνομης εισβολής του 1974. «Επιχείρηση Ειρήνη» έχουν ονομάσει οι Τούρκοι τους Αττίλες 1 και 2 εκείνου του μαύρου θέρους. Ο ευφημισμός στο απόγειό του. Χιλιάδες νεκροί Έλληνες στρατιώτες, 1.619 Έλληνες αγνοούμενοι, εκατοντάδες χιλιάδες προσφυγοποιημένοι πολίτες, ήταν τα προϊόντα της «Επιχείρησης Ειρήνης». Οι ωμότητες και οι βιαιότητες του τουρκικού στρατού κατοχής χαράχθηκαν στα βιβλία των διεθνών εγκλημάτων, όσο και να μην επιθυμούν ισχυροί παράγοντες να αναφέρεται.
Με παρόμοιο επιθετικό τρόπο, πλέον, επιχειρείται να εξαφανισθεί η Κυπριακή Δημοκρατία, ως έχει, και να αντικατασταθεί από ένα άμορφο κρατικό μόρφωμα. Από ένα κράτος «Φρανκενστάιν», το οποίο θα υπακούει στα κελεύσματα των εντολέων του. Δεν θα έχει τη δυνατότητα να ενδιαφέρεται για τους δικούς του πολίτες. Θα υφίσταται μόνο και μόνο για να εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα και σίγουρα όχι κυπριακά (είτε ελληνοκυπριακά, είτε τουρκοκυπριακά). Θα μετατραπεί σε μια «μαύρη κρατική τρύπα». Σε ένα κράτος που δεν θα έχει αφετηρία δική του ούτε και προορισμό. Σε ένα «δι-κράτος»! Κράτος, δηλαδή, εντός του οποίου οι πολιτικές εξουσίες θα τραβούν διαφορετικό δρόμο, διπλό, αφού θα ασκούνται εκ παραλλήλου∙ και από τους Έλληνες, αλλά και από την τουρκική μειονότητα. Και προφανώς τα συμφέροντα των Ελλήνων και των εποίκων δεν ταυτίζονται. Οι Έλληνες θέλουν πίσω τις κρατικές τους δομές, την ειρήνη, την ασφάλεια και την ελευθερία τους. Θέλουν επίσης τα σπίτια τους, την εξιλέωση μέσω της γνώσης τί συνέβη στους αγνοουμένους τους και θέλουν και το χώμα τους. Αυτό το ίδιο χώμα που νοσταλγούν από το ’74, όταν οι κατευθυνόμενες ορδές ξεχύνονταν διψώντας για αίμα. Οι έποικοι – δυστυχισμένοι άνθρωποι οι περισσότεροι, διότι γνωρίζουν ότι είναι αναλώσιμα πιόνια σε ξένη παρτίδα – έχουν μάθει να ενδιαφέρονται για το καλό της Τουρκίας. Της «μητέρας πατρίδας» που τούς εξόρισε, τοποθετώντας τους στην Κύπρο εν είδει πασάλου που καθορίζει τα όρια στα χωράφια. Ένα κράτος, εν ολίγοις, που δεν θα είναι βιώσιμο. Που οι διαμάχες και οι αντεγκλήσεις θα είναι καθημερινό φαινόμενο και που θα χρειαστεί μετά από χρόνια μια νέα Συνθήκη Εγγυήσεων. Όλα αυτά είναι γνωστά σε όσους σχεδιάζουν, διότι απαιτούν απλή γνώση της Ιστορίας και ούτε καν οξυδέρκεια ή «παρακινδυνευμένες εκτιμήσεις για το μέλλον»… Όπως και στο παρελθόν δημιουργήθηκαν ζητήματα που άγγιξαν υψηλά επίπεδα κλιμάκωσης, έτσι και στο μέλλον, η λύση που προωθείται, όπως προωθείται, θα προκαλέσει πόλωση και σοβαρές τριβές.
Συχνά λησμονείται πως η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μια ευρωπαϊκή χώρα, ευρισκόμενη μάλιστα στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης, στην Ευρωζώνη. Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν επί ευρωπαϊκού εδάφους. Το Κοινό Έγγραφο για τις Εγγυήσεις και την Ασφάλεια αφορά σε χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι ενέργειες του απεσταλμένου του ΟΗΕ, κ. Άιντα, αφορούν ευρωπαϊκή χώρα. Οι πρωτοβουλίες του Βρετανού πρεσβευτή κ. Κιτ δεν αφορούν τη χώρα του, η οποία αποκολλήθηκε από την ΕΕ, αλλά την ΕΕ. Έδαφος της ΕΕ. Τα ανθρώπινα δικαιώματα που είναι κατοχυρωμένα παγκοσμίως δεν είναι δυνατόν να πλήττονται θανάσιμα, στο βωμό της «μιας όποιας λύσης».
Ναι, οι Έλληνες της Κύπρου θέλουν τη λύση του Κυπριακού περισσότερο από οποιονδήποτε καλοθελητή. Αλλά όχι μια «λύση» που θα βάζει ταφόπλακα στο δικαίωμά τους για ελευθερία. Κι αυτό το δικαίωμα πρέπει να το διαφυλάσσει κυρίως ο ΟΗΕ.
Με παρόμοιο επιθετικό τρόπο, πλέον, επιχειρείται να εξαφανισθεί η Κυπριακή Δημοκρατία, ως έχει, και να αντικατασταθεί από ένα άμορφο κρατικό μόρφωμα. Από ένα κράτος «Φρανκενστάιν», το οποίο θα υπακούει στα κελεύσματα των εντολέων του. Δεν θα έχει τη δυνατότητα να ενδιαφέρεται για τους δικούς του πολίτες. Θα υφίσταται μόνο και μόνο για να εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα και σίγουρα όχι κυπριακά (είτε ελληνοκυπριακά, είτε τουρκοκυπριακά). Θα μετατραπεί σε μια «μαύρη κρατική τρύπα». Σε ένα κράτος που δεν θα έχει αφετηρία δική του ούτε και προορισμό. Σε ένα «δι-κράτος»! Κράτος, δηλαδή, εντός του οποίου οι πολιτικές εξουσίες θα τραβούν διαφορετικό δρόμο, διπλό, αφού θα ασκούνται εκ παραλλήλου∙ και από τους Έλληνες, αλλά και από την τουρκική μειονότητα. Και προφανώς τα συμφέροντα των Ελλήνων και των εποίκων δεν ταυτίζονται. Οι Έλληνες θέλουν πίσω τις κρατικές τους δομές, την ειρήνη, την ασφάλεια και την ελευθερία τους. Θέλουν επίσης τα σπίτια τους, την εξιλέωση μέσω της γνώσης τί συνέβη στους αγνοουμένους τους και θέλουν και το χώμα τους. Αυτό το ίδιο χώμα που νοσταλγούν από το ’74, όταν οι κατευθυνόμενες ορδές ξεχύνονταν διψώντας για αίμα. Οι έποικοι – δυστυχισμένοι άνθρωποι οι περισσότεροι, διότι γνωρίζουν ότι είναι αναλώσιμα πιόνια σε ξένη παρτίδα – έχουν μάθει να ενδιαφέρονται για το καλό της Τουρκίας. Της «μητέρας πατρίδας» που τούς εξόρισε, τοποθετώντας τους στην Κύπρο εν είδει πασάλου που καθορίζει τα όρια στα χωράφια. Ένα κράτος, εν ολίγοις, που δεν θα είναι βιώσιμο. Που οι διαμάχες και οι αντεγκλήσεις θα είναι καθημερινό φαινόμενο και που θα χρειαστεί μετά από χρόνια μια νέα Συνθήκη Εγγυήσεων. Όλα αυτά είναι γνωστά σε όσους σχεδιάζουν, διότι απαιτούν απλή γνώση της Ιστορίας και ούτε καν οξυδέρκεια ή «παρακινδυνευμένες εκτιμήσεις για το μέλλον»… Όπως και στο παρελθόν δημιουργήθηκαν ζητήματα που άγγιξαν υψηλά επίπεδα κλιμάκωσης, έτσι και στο μέλλον, η λύση που προωθείται, όπως προωθείται, θα προκαλέσει πόλωση και σοβαρές τριβές.
Συχνά λησμονείται πως η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μια ευρωπαϊκή χώρα, ευρισκόμενη μάλιστα στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης, στην Ευρωζώνη. Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν επί ευρωπαϊκού εδάφους. Το Κοινό Έγγραφο για τις Εγγυήσεις και την Ασφάλεια αφορά σε χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι ενέργειες του απεσταλμένου του ΟΗΕ, κ. Άιντα, αφορούν ευρωπαϊκή χώρα. Οι πρωτοβουλίες του Βρετανού πρεσβευτή κ. Κιτ δεν αφορούν τη χώρα του, η οποία αποκολλήθηκε από την ΕΕ, αλλά την ΕΕ. Έδαφος της ΕΕ. Τα ανθρώπινα δικαιώματα που είναι κατοχυρωμένα παγκοσμίως δεν είναι δυνατόν να πλήττονται θανάσιμα, στο βωμό της «μιας όποιας λύσης».
Ναι, οι Έλληνες της Κύπρου θέλουν τη λύση του Κυπριακού περισσότερο από οποιονδήποτε καλοθελητή. Αλλά όχι μια «λύση» που θα βάζει ταφόπλακα στο δικαίωμά τους για ελευθερία. Κι αυτό το δικαίωμα πρέπει να το διαφυλάσσει κυρίως ο ΟΗΕ.
*Ο Παναγιώτης Μπαλακτάρης είναι δικηγόρος και εκ των εμπνευστών και εθελοντών του ανεξάρτητου πολιτικού κινήματος δέλτα
Μάθε για το δέλτα και γίνε υποστηρικτής ΕΔΩ
Φερελπι δικηγορε και πολιτικε κ. Μπαλακταρη , καλημερα. Κατ’αρχας θα σημειωσω οτι, με ”αποπηρατε” για κατι που ψελλισα για την σχεση σας με το ”κινημα δελτα ” και σημερα βλεπω πως το διαφημιζετε πληρως και επαρκως και συνιστατε την συμμετοχη και αλλων και καλως. Ως παληοτερός σας σημειωνω οτι, καπως ετσι αρχιζουν και οι πολιτικες κινησεις-κομματα, που στη συνεχεια ”διαπραγματευονται” την συμμετοχη τους σε μεγαλυτερους πολιτικους σχηματισμους -κομματα , με ανταλλαγματα . Το περιεργο ειναι οτι τελευταιως αυξανονται και πληθυνονται , ως η αμμος της θαλασσης-καθε καφενειο και μια πολιτικη ιδιαιτεροτητα και κινηση- στον καλουμενο χωρο της Δεξιας, ενω παληα αυτο το φαινομενο ηταν μονοπωλιο της μονιμως προβληματισμενης ,με οπουρτουνιστικες τασεις, Αριστερας με συνιστωσες κλπ,κλπ.. Ως νεωτερος δεν ενθυμεισθε-διαβαστε το ομως-, οτι κατι αναλογο συνεβαινε και μετα το 1949, μεχρι που ηλθε ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ του αειμνηστου Στραταρχη και νικητη του ανταρτοπολεμου-εμφυλιου Αλεξανδρου Παπαγου , στον οποιον ενταχθηκαν ολοι οι αντικομμουνιστες της εποχης εκεινης,- οπως θα γινει και τωρα με ολους τους αντικρατιστες -,μετα την πολιτικη διαλυση, που θα επιφερει η ψηφισθεισα απλη αναλογικη, που θα ισχυσει απο τις μεθεπομενες γενικες εκλογες , οι οποιες μπορει να συντομευθουν , αν δεν εξασφαλισθει αυτοδυναμια απο την φερομενη σημερα ως πρωτη Νεα Δημοκρατια στις επομενες εκλογες. Τωρα για το Κυπριακο της Κυπρου μας. Μη αμφιβαλλετε οτι το οποιο γραπτο κειμενο του εκπροσωπου των Ηνωμενων Εθνων στην Κυπρο κ. ΑΙΝΤΕ δοθηκε στην δημοσιοτητα για να περασουν οι πεντε ημερες μεχρι την αυριανη ημερομηνια , που θα αρχισουν οι συμφωνημενες εδω και τρεις μηνες -μεχρι και την προηγουμενη εβδομαδα ,με απ’ευθειας συνντησεις των ηγετων των εμπλεκομενων μερων- λυσεις . Απλως εκει στο Μοντανα της Ελβετιας, θα περασει το αναγκαιο ”για μοχλευση” 10ημερο , για να βγει η αναμνηστικη φωτογραφια της Συμφωνιας , με σφιχταγκαλιασματα των ηγετων και των δικων μας κ.κ. Αναστασιαδη και Τσιπρα, με τον συνοικο τουρκοκυπριο Ακκιντζι και τον Τουρκο προστατη του ,Γκιλντιριμ και ενδεχομενως και Ερντογαν και φυσικα την ιδιοκτητρια των Βρετανικων βασεων πρωθυπουργο κ. ΜΕΙ , μπροστα στους εμβροντητους κ.κ. Κοτζια και τους αλλους Ελληνοκυπριους πολιτικους αρχηγους, που εσπευσαν να ”ανησυχησουν” για το κειμενο της επιστολης του ΑΙΝΤΕ και ”ξεσηκωσαν” και εσας και πολλους αλλους εν Ελλαδι και Κυπρω , να τον ”ξεμπροστιασουν”. Αλλα μικρε μου φιλε . Στην πολιτικη -ελεγε καποιος σπουδαιος δικος μας , αειμνηστος πια- ”αλλα λεγονται και αλλα γινονται ” , γιαυτο σπευδε βραδεως και εχε εμπιστοσυνη στους Ελληνοκυπριους, που με δημοψηφισμα αυτοι τελικως θα αποφασισουν γιαυτους . Απλως μερικοι διεκδικουν περισσοτερο πατριωτισμο απο το πολιτικως εφικτο -βασει των διεθνων συμφεροντων-, που ειναι το ΜΟΤΟ του πατερα της Ιστοριας δικου μας ΘΟΥΚΙΔΙΔΗ, αγνωστου σε πολλους συνελληνες και κυριως πολιτικους, ” καμπουριασμενους” απο τσ φορτια των αυταπατων τους. Θα συμφωνειτε -και εσεις- οτι δεν ειναι καιρος για ελληνικους ηρωισμους σε πολεμικες συγκρουσεις. Απλως σε ολα τα θεματα , την τελευταια 8ετια -ιδιαιτερσ την τελευταια 2ετια-ξερουμε καλα να παιζουμε την καθυστερηση ,ΠΑΝΤΟΥ και να ”’φορτωνομαστε” με κοκκινες καρτες. Καλη συνεχεια.