του Παντελή Σαββίδη
Στην Ουάσιγκτον συνέρχονται σήμερα οι ηγέτες των 32 χωρών μελών της Συμμαχίας για να εορτάσουν τα 75 χρόνια από της δημιουργίας της (τα 50χρονα γιορτάστηκαν πάλι στην Ουάσιγκτον και είχα πάει ως απεσταλμένος της ΕΡΤ3. Βρισκόμουν στο Βελιγράδι καλύπτοντας τους βομβαρδισμούς).
Το ΝΑΤΟ ανασυγκροτείται σε νέα βάση και οι περιφερειακοί σχεδιασμοί του απαιτούν και νέα οργάνωση και περισσότερους εξοπλισμούς που σημαίνει περισσότερα χρήματα. Συζητείται, ήδη, το ποσοστό του ΑΕΠ που θα επενδύσει κάθε χώρα να ανέρχεται στο 2,5% από 2% που ήταν μέχρι τώρα. Δίνονται περισσότερες αρμοδιότητες στους στρατιωτικούς του ΝΑΤΟ (κυρίως στον Ανώτατο Συμμαχικό Διοικητή Ευρώπης Saceure) και σχεδιάζεται, αν εκλεγεί ο Τράμπ στις ΗΠΑ, να υπάρξει μια αυτόνομη ευρωπαϊκή διάσταση εντός του ΝΑΤΟ που θα συνεργάζεται με το υπόλοιπο.
Όλα αυτά είναι πολύ σοβαρές εξελίξεις και πολύ κοστοβόρες αλλά στην χώρα μας τίποτε δεν συζητείται δημοσίως. Ούτε, φυσικά, σε κυβερνητικό επίπεδο. Θα αποφασίσει ο πρωθυπουργός και θα ανακοινώσει την απόφασή του. Έχουμε βαρεθεί τη δημοκρατία.
Δεξαμενές σκέψης όπως η βρετανική European Leadership Network (ELN) εστιάζουν αναλυτικά στο θέμα του νέου ΝΑΤΟ και συνιστούν να συζητηθούν το θέμα της οικονομικής συμμετοχής των χωρών μελών και οι άλλες αλλαγές αναλυτικά και στον δημόσιο διάλογο και στα κοινοβούλια των χωρών μελών.
Έχουν, φαίνεται, στο μυαλό τους οι άνθρωποι χώρες όπου η δημόσια σφαίρα λαμβάνεται υπόψη στην διαμόρφωση πολιτικής από τις κυβερνήσεις και στο κοινοβούλιο γίνεται σοβαρή συζήτηση για θέματα που αφορούν τις κοινωνίες όταν, κυρίως, είναι οικονομικά.
Στην Ελλάδα, είτε πρόκειται για την Ελλάδα του Μητσοτάκη είτε των προηγουμένων κυβερνήσεων αποφασίζει ένας μικρός πυρήνας με τον οποίο συνδιαλέγεται ο εκάστοτε πρωθυπουργός.
Ούτε στη δημόσια σφαίρα θα γίνει λόγος ούτε πολύ περισσότερο στη Βουλή.
Θα αποφασίσουν άλλοι για εμάς έστω και αν εκπροσωπούν το 11,5% του εκλογικού σώματος.
Ενδιαφέρεται κανείς για το πόσα χρήματα από το ΑΕΠ θα δοθούν;
Βεβαίως οι ανάγκες της ελληνικής άμυνας από τον μόνο κίνδυνο που αντιμετωπίζει η χώρα (την Τουρκία) καλύπτουν το μίνιμουμ ποσοστό του ΑΕΠ που ζητά το ΝΑΤΟ (2,5%) αλλά η αγορά οπλικών συστημάτων και η διάταξη του στρατού είναι διαφορετική όταν η κύρια στόχευση είναι η Τουρκία και διαφορετική όταν η άμυνα προσανατολίζεται στην πολιτική του ΝΑΤΟ.
Για να το αντιληφθείτε καλύτερα, αν το ΝΑΤΟ αποτελεί προτεραιότητα του ελληνικού στρατού τότε το να αποσυρθούν δυνάμεις από τα νησιά ή να αδειάσουν οι αποθήκες από οπλικά συστήματα είναι μια επιβεβλημένη ενέργεια. Αν, όμως, προτεραιότητα έχει ο κίνδυνο από την Τουρκία τα πράγματα διατάσσονται και οι προτεραιότητες ιεραρχούνται διαφορετικά.
Το τελευταίο σχόλιο που θα ήθελα να κάνω είναι ότι το ΝΑΤΟ είναι μια αμυντική συμμαχία η οποία ιεραρχεί τους κινδύνους με βάση τις αμερικανικές προτεραιότητες.
Αν είχε αρχές δεν θα επέτρεπε σε χώρα μέλος να διατηρεί casus belli εναντίον άλλης χώρας μέλους.
Η Ελλάδα απετράπη να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια με άμεση αμερικανική παρέμβαση το διάστημα 1994-95 όπως περιγράφει αναλυτικά ο Ναύαρχος Χρήστος Λυμπέρης σε σχετικό βιβλίο του.
Το τουρκικό casus belli ακολούθησε.
Σκέφτομαι αργά -καθώς είναι-την ειδυλλιακή εικόνα ο πρωθυπουργός μας κ. Μητσοτάκης να καλέσει με δική του πρωτοβουλία τους Αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων -κανένας δεν ζήτησε ενημέρωση (τα σπίτια τους καίγονται ή είναι ετοιμόρροπα ΓΙΑΤΙ)- να του εισηγηθούν κάτι ρεαλιστικό ή να δεχθούν τις αποφάσεις του πρωθυπουργού όπως – στο Εθνικό Συμβούλιο της Κύπρου, που χρόνια τώρα λειτουργεί -δέχονται τις αποφάσεις του Προέδρου της Κύπρου.
Θα επικρατούσε κυριολεκτικά βαβέλ κομματικών γλωσσών και προτάσεων αφού όλα τα κόμματα λένε ΟΧΙ-ΝΑΙ στο ΝΑΤΟ ,την Ε.Ε ,την Ουκρανία , την Τουρκία ,την Αλβανία και ιδίως με την- μετά την Συμφωνία των Πρεσπών -λεγόμενη Βόρεια Μακεδονία , που επειδή της αναγνωρίσθηκε με την Συμφωνία ότι οι Αλαβανσλάβοι κάτοικοι της ομιλούν και γράφουν την ανύπαρκτη μακεδονική γλώσσα και έχουν εθνικότητα μακεδονική -που και αυτή ουδέποτε υπήρξε- η Προεδρίνα και Πρωθυπουργός της δηλώνουν δημοσίως ότι είναι Μακεδόνες γνήσιοι απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου και ορέγονται και την Μακεδονία του Αιγαίου που είναι σκλαβωμένη της Ελλάδος .
ΚΑΙ ΟΛΟΙ -ΚΥΡΙΩΣ ΟΙ ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ -ΤΗΡΟΥΝ ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΗ ΣΙΩΠΗ ,ΕΝΩ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ , ΣΤΑ ΜΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ -ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΑΚΟΜΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ;- και από πάνω ”βρίζουν” και τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη-που ”μάλλιασε η γλώσσα του ”να καταγγέλλει παντού την προπετή συμπεριφορά των δυο επισήμων των Σκοπίων-για χλιαρή αντιμετώπιση τους .
Όχι κατώτεροι των περιστάσεων αλλά ολίγιστοι σε όλα .
Δεν βαρέθηκαν την Δημοκρατία ,κύριε Σαββίδη, αλλά την πολιτική ζωή τους .Μόνο η εξουσία τους ενδιαφέρει .
ΠΩΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΥΧΟΝ ΠΟΛΙΤΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ;;;.
Υ.Γ Κάτι νέο σοβαρό μπορεί να εμφανιστεί αντ’αυτών;;;.
Μερικές παρατηρήσεις για το περιβόητο όριο του 2% του ΑΕΠ.
Το ΝΑΤΟ έχει θεσπίσει 2 οικονομικά όρια για τα κράτη μέλη του (κανόνας 2/20):
* Να δαπανούν τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ τους για την άμυνα.
* Το 20%, κατ’ ελάχιστον, του αμυντικού προϋπολογισμού να διατίθεται για εξοπλισμούς.
Στην Ελλάδα, περιοριζόμαστε να διατυμπανίζουμε το πρώτο, διότι – εξ ανάγκης – το τηρούμε, αλλά παραβλέπουμε το δεύτερο, με το οποίο δεν είμαστε ιδιαιτέρως συνεπείς. Από το 2014 έως το 2020 (με εξαίρεση την οριακή υπέρβαση κατά το 2015) δαπανούσαμε για εξοπλισμούς λιγότερο από το απαιτούμενο 1/5 του συνολικού αμυντικού μας προϋπολογισμού.
Επιπροσθέτως, η Ελλάδα, αφιερώνει το μικρότερο ποσοστό από όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ σε λειτουργικά έξοδα και υποδομές (μόλις 9,8% και 0,2%, αντιστοίχως, για το 2023, ενώ ακόμη χαμηλότερα, 5,9% και 0,4% ήταν τα ποσοστά του 2021).
Τί αποκαλύπτουν τα ανωτέρω;
α) Δεν υπάρχει συνεπής εξοπλιστική πολιτική. Προμηθευόμαστε όπλα όχι σε τακτή βάση, αλλά εσπευσμένως, κατόπιν αιφνιδιασμού (μετά το μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα της μεταπολιτευτικής περιόδου, που πυροδότησε η κρίση των Ιμίων, ακολούθησε μακρόχρονη παύση, για να επαναδραστηριοποιηθούμε μόνο μετά τις αλλεπάλληλες ελληνοτουρκικές κρίσεις του 2020). Αυτή η τακτική εκτοξεύει και τα κόστη προμηθειών και τα κόστη πλήρους κύκλου ζωής, περιορίζοντας συνάμα τις δυνατότητες εγχωρίου βιομηχανικής συμμετοχής, που απαιτεί μακρόπνοο σχεδιασμό.
β) Η κύρια φροντίδα μας είναι η (εφ’ άπαξ) απόκτηση οπλικών συστημάτων και όχι η επαρκής αξιοποίηση και συντήρησή τους καθ’ όλη την διάρκεια υπηρεσίας τους. Όπερ σημαίνει επικοινωνιακή προτεραιότητα στην αμυντική πολιτική (οι ακατάσχετες κενολογίες του Δένδια μαρτυρούν του λόγου το αληθές) και μη ικανοποιητικές διαθεσιμότητες μέσων, που περιορίζουν την επιθυμητή αποτελεσματικότητα των ενόπλων δυνάμεων.
Συνοψίζοντας, είναι παραπλανητικό για την ουσία της αμυντικής μας επάρκειας να επικεντρωνόμαστε μόνο σε ένα απλό λογιστικό μέγεθος του ΑΕΠ, αλλά – δυστυχώς – δεν έχω την παραμικρή εμπιστοσύνη στο πολιτικό προσωπικό ότι μπορεί να εμβαθύνει περαιτέρω…
ΥΓ:
Για αναλυτικότερα στοιχεία, παραπέμπω στον επίσημο ιστότοπο του ΝΑΤΟ.
https://www.nato.int/cps/en/natohq/topics_49198.htm
Θα ήθελα-μπορεί και άλλοι-κύριε Καραγιαννίδη -δοθείσης ευκαιρίας (έστω και εκτός του θέματος του άρθρου) να μας ενημερώσετε για το Ενιαίο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Ανάπτυξης και Εκσυγχρονισμού των Ενόπλων Δυνάμεων το περίφημο ΕΜΠΑΕ ,για το οποίο από ότι δήλωσε το 2011 ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος ως ΥΠΕΘΑ πληρώσαμε από το 2000-2005 το ποσό των 5,2 δισεκατομμυρίων ευρώ (και με δάνεια του Ελληνικού Δημοσίου)τα οποία ”στόλισαν” μίζες και σκάνδαλα από τον μακαρίτη Αθανάσιο-Άκη Τσοχατζόπουλο και την παρέα του. Αυτά δεν ήταν εν γνώσει του ΝΑΤΟ;;;.
Κάπως αόριστο και ασαφές το αίτημά σας.
Εν συντομία, το θετικό εκείνων των προγραμμάτων υπήρξε η ραγδαία ισχυροποίηση των ενόπλων δυνάμεων σε πολλούς τομείς (αναλογισθείτε, απλώς, ότι στην πρώτη γραμμή, το 2020, βρέθηκαν τα οπλικά συστήματα που προμηθευτήκαμε τότε), το αρνητικό ότι δεν έγινε βέλτιστη αξιοποίηση των δαπανηθέντων πόρων (πολλές περιπτώσεις σπατάλης).
Για περισσότερες λεπτομέρειες επί της θητείας του Άκη στο ΥπΕθΑ σας παραπέμπω σε ένα επικήδειο σχόλιό μου για εκείνον.
https://kak-ies.blogspot.com/2021/08/blog-post.html
Αφού δεν επεκτείνεστε στην αναγκαιότητα και ταχύτητα του τότε εξοπλιστικού προγράμματος (μέχρι και S 300 πήραμε ), που μας ανέβασε και το έλλειμμα και συνέβαλε στην χρεωκοπία του 2010 -την οποίαν το ”έξυπνο” ΠΑΣΟΚ φόρτωσε στην ΝΔ. και τον Καραμανλή-ο νεκρός Άκης πλήρωσε και υπάρχει και το ως νεκρός δεδικαίωται.
ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΟΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ ΤΟΥ 1998-2004 ΜΑΣ ”ΓΟΝΑΤΙΣΑΝ” ΚΑΙ ΩΣ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΩΣ ΑΤΟΜΑ.
Ας μην είναι περασμένα -ξεχασμένα.
Παρατηρώ ότι υιοθετείτε ασμένως και ακόπως το επιχείρημα πως για την χρεωκοπία μας ευθύνονται οι υψηλές αμυντικές δαπάνες και δη της περιόδου 1998-2004.
Παραβλέποντας ότι αυτή είναι η εμβληματική θέση των οπαδών του συμβιβασμού μας με την Τουρκία (σε όλο το πολιτικό φάσμα), θα σας απαντήσω πως πρόκειται για άκρως παραπλανητική υπόθεση.
Δηλαδή, όλοι οι υπόλοιποι τομείς του δημοσίου έβαιναν καλώς και μόνο στην άμυνα παρατηρήθηκαν αναίτιες σπατάλες; Στην υγεία, στις μεταφορές (π.χ. “Ολυμπιακή”), στις ΔΕΚΟ, όλα λειτουργούσαν ορθολογικώς; Μήπως αν εξετάζαμε τις δαπάνες για την άμυνα όχι ως απόλυτη τιμή, παρά ως ποσοστό όλων των λοιπών περιττών εξόδων του κράτους, θα διαπιστώναμε αμέσως το σαθρόν του επιχειρήματος;
Πρόσφατο παράδειγμα:
* 2,3 δις το κόστος της συμβάσεως των Rafale
* 3 δις το αντίστοιχο των φρεγατών FDI
* 27,8 δις ήταν η ετήσια συνταξιοδοτική δαπάνη του δημοσίου για το 2021
Σε περίπτωση μελλοντικής (και καθόλου απίθανης) οικονομικής κρίσεως, πιστεύετε ότι θα ευθύνονται περισσότερο οι πρόσφατοι εξοπλισμοί, ή μήπως οι (εξακολουθούσες) πρόωρες συνταξιοδοτήσεις;
Θα συμφωνήσω ότι ούτε επί Άκη, αλλά ούτε και προσφάτως τα διατεθέντα κονδύλια αξιοποιήθηκαν με τον βέλτιστο τρόπο. Όμως αυτό δεν αναιρεί την αδήριτη ανάγκη να διατηρούμε αξιόμαχες και σύγχρονες ένοπλες δυνάμεις. Αρκεί αυτή να είναι πάγια επιδίωξη και να μην την επικαλούμαστε μόνο όταν αποκαλύπτονται τα κενά μας σε κάποια κρίση…
Ο πονοκέφαλος δεν θεραπεύεται δι’ αποκεφαλισμού! Και όπως επισημαίνει ένα γνωστό στρατιωτικό θέσφατο: “καλύτερα ένα κακό σχέδιο, παρά καθόλου σχέδιο”. Με άλλα λόγια, καλύτερα πρόχειροι εξοπλισμοί, παρά απραξία.
Ή, όπως δήλωσε πρώην ΥπΕθΑ:
“Προτιμώ να ασχοληθεί μαζί μου κάποια εξεταστική στο μέλλον, και να χάνω τον ύπνο μου γι’ αυτό, παρά να χάνω τον ύπνο μου διότι βρέθηκα στην τιμητική αυτή θέση και δεν έκανα τίποτα, διότι φοβήθηκα.”
https://www.in.gr/2021/11/19/politics/panagiotopoulos-pros-tsipra-min-proeksofleite-eksetastikes-epitropes-kai-eisaggeleis/
Εκτός και αν συμφωνήσουμε ότι είναι καλύτερα να επανέλθουμε στο καθεστώς της οθωμανικής επαρχίας, οπότε περιττεύει η όποια πρόνοια για διατήρηση “σκληρής” ισχύος…
Χαίρετε,
Αναρωτιέμαι.
Αμυντική συμμαχία ; Αυτή η “αμυντική συμμαχία” έχει καταστρέψει τόσες χώρες τα τελευταία 40 χρόνια. Η συζήτηση θα όφειλε να ήταν γιατί να υπάρχει ακόμα το ΝΑΤΟ και γιατί η Ελλάδα να είναι
μέρος του. Εκτός από την Τουρκία κανείς δεν μας απειλεί στρατιωτικά.
Το ΝΑΤΟ είναι ξεπερασμένο αλλά ποιος να το θέσει σε σοβαρή ανάλυση/συζήτηση ;
Που χρήματα για εκπαίδευση, περιθάλψη το ΝΑΤΟ προέχει. Το script έχει γραφτεί και εμείς απλώς
το εκφωνούμε.
Αχ, Ελλάδα.
Μετά την διάλυση τού Συμφώνου τής Βαρσοβίας, το ΝΑΤΟ έχασε τον λόγο υπάρξεώς του και μετετράπη σε ΜΑΤ των ΗΠΑ. Μόνον αν σκεφτείς τούς βομβαρδισμούς τής Σερβίας, θα καταλάβεις τι σόι “αμυντικός” οργανισμός είναι.
Η Τουρκία που μάς απειλεί στρατιωτικά, είναι μέλος τού ΝΑΤΟ, γι αυτό ο “αμυντικός” (sic) οργανισμός λέει “βρείτε τα, διότι δεν επεμβαίνομε στις διαμάχες μελών μας” (δόγμα Λούνς).
Φυσικά το όνομα για το σχόλιο είναι Breaking the Waves.
Η συναίνεση της Ελλάδας στον Ρούτε ως νέο ΓΓ ΝΑΤΟ αποτελεί σοβαρό λάθος με άσχημες συνέπειες στην εξωτερική και αμυντική πολιτική της Ελλάδας.
Είναι χειρότερος ανθέλληνας και τουρκόφιλος από τον Στόλτενμπεργκ.
Το 2012 ήταν το δεξί χέρι του Σόιμπλε και θερμός υποστηρικτής του Grexit.
Τώρα αφού η Ελλάδα ήταν και θα μείνει στο ΝΑΤΟ γιατί δεν εκμεταλλεύεται το ΝΑΤΟ παρά εξορκίζει εγκλωβισμένη στην αριστερή κουλτούρα και ιδεοληψία.
Το ΝΑΤΟ διαχειρίζεται δις και το θέμα δεν είναι μόνο να δίνει η Ελλάδα αλλά και να παίρνει.
Είναι τουλάχιστον αφελές να μιλά κανείς για “ανθέλληνες” και “τουρκόφιλους” ΓΓ τού ΝΑΤΟ, χωρίς να εξηγεί πόθεν προέρχεται ο “ανθελληνισμός” (sic) των. Τούς σφάξαμε την μάνα; Δεν τούς αρέσει η φάτσα μας; Εσύ που τον αποδίδεις τον “ανθελληνισμό”;
Οι εκάστοτε ΓΓ τού ΝΑΤΟ είναι υπάλληλοι, οι οποίοι υπακούνε στις εντολές των ΗΠΑ. Τίποτε άλλο. Τα υπόλοιπα είναι κουβέντες καφενείου.
Το θέμα θα ήταν (σε χώρα με ελάχιστη κυριαρχία και αυτονομία)
γιατί να είμαστε ακόμη στο ΝΑΤΟ και αντί να δίνεις ή να ζητιανεύεις κάτι από τα δις που διαχειρίζεται (περιμένετε θα σας δώσουν μερικά) ή να έχουν καλύτερες θέσεις όταν πρόκειται για τα ελληνοτουρκικά και την Κύπρο (ξανά περιμένετε), να αναλυθεί αν υπάρχουν εναλλακτικές.
Οκνηρία. Και για δεκαετίες NATO ικό brainwashing.
ρομαντική και εντελώς αδόκιμη η προσέγγιση εκ μέρους σου.
“Όταν ένας λαός βαριέται τη Δημοκρατία”, … δεν έχει παρά να την καταργήσει. Και όταν λέμε/λέω για “δημοκρατία”, εννοώ τον κοινοβουλευτισμό. Υπάρχουν άλλα συστήματα διακυβερνήσεως και λήψεως αποφάσεων, στα οποία δεν αποφασίζουν όλοι για όλα, πράγμα ασφαλώς λανθασμένο, αφού όλοι δεν έχουν τις ίδιες γνώσεις για όλα τα θέματα. Επειδή τίποτε δεν πρόκειται ν’ αλλάξει, είναι περιττό να μπει κανείς σε τέτοια συζήτηση, η οποία αναγκαστικά θα είναι χρονοβόρα.
Το πρόβλημα στον τίτλο είναι η χρήση του όρου Δημοκρατία η οποία δεν ορίζεται στο κείμενο και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη σύγχυση με τον κοινοβουλευτισμό που είναι ένα ολιγαρχικό πολίτευμα. Δημοκρατία δεν σημαίνει ότι αποφασίζουν όλοι για όλα, αλλά ότι όλοι συμμετέχουν αυτοπροσώπως στη ψήφιση/τροποποίηση/κατάργηση των νόμων της πολιτείας με βάση τις αρχές της Ισηγορίας της Ισονομίας και Ισοκρατίας. Δηλαδή οι πολίτες είναι κυρίαρχοι των νόμων τους. Αυτό δέν συνεπάγεται αναγκαστικά ότι αποφασίζουν όλοι για όλα, απλά οι αποφάσεις που λαμβάνονται, λαμβάνονται από όργανα που ορίζονται από νόμους και κινούνται μέσα στα πλαίσια των νόμων. (Για παράδειγμα, στην αρχαία Αθηναϊκή δημοκρατία, δέν ελάμβαναν όλοι τις αποφάσεις για τα πολεμικά σχέδια αλλά οι δέκα εκλεγμένοι στρατηγοί τους.)
Στις Η.Π.Α γνωρίζουν ότι αν μία υπερδύναμη πάψει την επέκταση, αρχίζει η φθορά και η παρακμή. Το ΝΑΤΟ λοιπόν δεν είναι τίποτα άλλο, από το μακρύ χέρι της αμερικάνικης επιβολής. Η κατάσταση παγκόσμια ομοιάζει με τα χρόνια του μεσοπολέμου. Ένας παγκόσμιος πόλεμος με τη χρήση πυρηνικών αρχίζει να τριβελίζει τα μυαλά των ανόητων που το παίζουν και παγκόσμιοι ηγέτες. Και εμείς αποχαυνωμένοι απλώς στρουθοκαμηλίζουμε. Μη μου τη θερινή ραστώνη τάραττε.
Χωρίς ΝΑΤΟ θα έπρεπε να ξαναγίνουμε κτηνοτροφική/γεωργική/αλιευτική χώρα και φυσικά να έχουμε το ανάλογο βιοτικό επίπεδο. Θέλεις να γίνει κάτι τέτοιο;
Μπορείτε να μας αιτιολογήσετε πώς το ΝΑΤΟ άλλαξε τη παραγωγική δομή της χώρας μας;
Ευχαριστώ.
Λέτε να είναι παντελώς άσχετο με το ΝΑΤΟ το γεγονός ότι σήμερα ζούμε από τις υπηρεσίες, δηλαδή εισάγουμε ακόμη και το τυρί που τρώμε;
Θέλετε να σας υπενθυμήσω πώς ξεκίνησε ο μετασχηματισμός της ελληνικής οικονομίας από παραγωγική σε καταναλωτική, ήδη από την πρώτη μέρα της μεταπολίτευσης, συνεχίζοντας με την…αλλαγή του Ανδρέα για να κορυφωθεί με την είσοδό μας στην Ευρωζώνη;
Έχετε υπόψη σας ποιός παρενέβει και γιατί, τόσο στην επιστροφή Καραμανλή, όσο και στην είσοδό μας στην ΕΟΚ (παρά τις επιφυλάξεις κυρίως της Γερμανίας) αλλά και στην είσοδό μας στην Ευρωζώνη, όπως και επίσης κατά τις δραματικές διαπραγματεύσεις τις διάσωσης και χρεοκοπίας;
Ας αφήσουμε λοιπόν τα αστεία. Ανεξαρτησία σημαίνει θυσίες και εμείς προτιμήσαμε την σιγουριά, με το ανάλογο τίμημα. Επειδή οι θυσίες πληρώνονται σε προσωπικό επίπεδο ενώ το τίμημα της σιγουριάς σε συλλογικό (με την δυνατότητα πάντα να μετακινηθεί το κόστος στους λιγότερο προνομιούχους).
Ευχαριστώ για την απάντηση. Θα σας υπενθυμίσω όμως ότι η είσοδός μας
στο ΝΑΤΟ έγινε το 1952 (μαζί με τη Τουρκία) και τότε η δομή της οικονομίας ήταν βασικά αγροτική με σχέδιο βιομηχανικής ανάπτυξης εκπονημένο από τους Αμερικανούς (Βλέπε αποστολή Πώλ Πόρτερ).
Συμφωνώ με τις διαπιστώσεις σας της τελευταίας παραγράφου.
Για τη μεταπολίτευση δείτε το τεκμηριωμένο άρθρο του John Papas
Μεταπολίτευση Made in USA
Η αναφορά σας στην έκθεση Πόρτερ έχει φυσικά ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Θα έχετε σίγουρα υπόψη σας και τις βασικές της διαπιστώσεις. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο, ότι το 1952 θεωρείται και το έτος-αφετηρία της χούντας των Απριλιανών.
Βλέπετε δηλαδή και εσείς ότι οι αμερικανοί είχαν από νωρίς μια πολύ καλή εικόνα της εθνικής μας οικονομίας και των (μή) προοπτικών της.
Ξεφύγαμε από το θέμα -πάντα έτσι συμβαίνει (απορία ψάλτου βηξ) ,αλλά ΝΑΙ κύριε Καραγιαννίδη οι εξοπλισμοί της 8ετίας μετά τα Ίμια, που μέχρι το 2009 δεν υπολογίζονταν στο χρέος ήταν στη συνέχεια η ποσότητα που ξεχείλισε το ποτήρι .
Κακώς δεν έγιναν έρευνες και για άλλες σπατάλες .
Να είστε βέβαιος ότι και εκεί το σύστημα ΠΑΣΟΚ θα έβρισκαν -ακόμη διασώζεται στας Αθήνας –
Το αξιοπερίεργο ήταν ότι εξοπλιζόμασταν ταχέως και βαθέως , ενώ είχαμε υποχωρήσεις έναντι της Τουρκίας (μέχρι και και ζεϊμπέκικο ΓΑΠ και Τζεμ ) μετά το casus belli, στα Ίμια , στην Μαδρίτη το 1997 και στο Ελσίνκι το 1999 .
Δεν θυμάμαι να είχαμε προετοιμάσει τις Ένοπλες Δυνάμεις και κυρίως τον ελληνικό λαό για επερχόμενη σύγκρουση . Κονιορτοποιήθηκε τότε και εκείνο το ενιαίο αμυντικό δόγμα Ελλάδος -Κύπρου και ακόμη δεν γνωρίζουμε που αποθηκεύτηκαν οι S-300, που αγοράστηκαν .
Ο ΓΕΓΟΝΕ ,ΓΕΓΟΝΕ ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΙΜΗΘΟΥΜΕ ΤΗΝ ”ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΙΑ” ΕΚΕΙΝΩΝ ΤΩΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΩΝ ΓΙΑΤΙ ”ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ” ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ.
Ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε και θα αρκεστώ σαυτά, να είστε καλά.