Όσοι μεγάλωσαν στην δεκαετία του 60 θυμούνται ορισμένα χαρακτηριστικά του δημόσιου βίου τα οποία, συναντούν και σήμερα. Εντελώς, ωμά:
-Για ό,τι έκανες, τότε, χρειαζόσουν πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. Οι πολιτικές σου ιδέες σε ακολουθούσαν παντού. Σήμερα, συμβαίνει κάτι ανάλογο με αφορμή διάφορα γεγονότα και την θέση που παίρνεις. Δεν αρκεί, για παράδειγμα, να δηλώσεις ότι καταδικάζεις την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Χρειάζεσαι και την μαρτυρία κάποιου του καθεστώτος. Ο οποίος αν θέλει πιστεύει αυτό που δηλώνεις. Όπως και τότε. Δεν αρκούσε να πεις, π.χ. ότι δεν είσαι κομμουνιστής. Έπρεπε και να υπογράψεις δήλωση. Χρειάζεσαι, δηλαδή, σήμερα το εκσυγχρονισμένο πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. ‘Αλλωστε, τόσες εκσυγχρονιστικές κυβερνήσεις πέρασαν.
Κάποιος ινστρούχτορας που σε παρακολουθεί πρέπει να στο δώσει. Αλλά αν τύχει και δεν καταδικάζεις την εισβολή και προσπαθείς να εξηγήσεις γιατί, τότε, αλίμονό σου. Συγκυβερνάς με τις σκοτεινές δυνάμεις του Πούτιν.
-Η διάκριση δεξιός, αριστερός και συνοδοιπόρος ήταν έντονη στη δεκαετία του 60. Ο δεξιός ήταν ο κοινωνικά αποδεκτός. Ο αριστερός ο εξοβελιστέος. Ο κεντρώος ήταν ο συνοδοιπόρος που υφίστατο απειλές να συμμορφωθεί. Και ω του θαύματος συνοδοιπόρους (με τον κομμουνισμό) θεωρούσαν τους οπαδούς του Γ. Παπανδρέου του οποίου η συμβολή στη μη επικράτηση του κομμουνισμού είναι γνωστή. Έπρεπε, επίσης να ομνύεις και στην Αμερική, την ηγέτιδα δύναμη του “ελεύθερου κόσμου”. Ακόμη και αν η πολιτική της ερχόταν σε αντίθεση με τα ελληνικά συμφέροντα. Λίγο νωρίτερα απο την δεκαετία του 60 ο τότε υπουργός στρατιωτικών είπε στον αμερικανό στρατηγό Πιουριφόϊ δείχνοντας παράταξη του ελληνικού στρατού: Στρατηγέ, ιδού ο στρατός σου.
Σήμερα αν δεν είσαι δεδομένος, όπως τον προσδιόρισε ο ηγέτης της νέας δεξιάς, είσαι κατά του ελεύθερου κόσμου και θεωρείσαι πως είσαι με τους Ρώσους. Δεν υπάρχει, π.χ. Ελλάδα με τα δικά της συμφέροντα τα οποία μπορεί να υποστηρίζεις . Ο χαφιές του διαδικτύου σε παρακολουθεί. Και αμφισβητεί ό,τι δηλώσεις. Είσαι αυτό που ως εικόνα σχημάτισε ο ίδιος. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνουν τα τρολάκια, όπως την δεκαετία του 60 οι τραμπούκοι.
-Σε ό,τι γράφεις πρέπει να καταδικάζεις την Ρωσία. Αν δεν το κάνεις είσαι ύποπτος ρωσικών, κομμουνιστικών ή όποιων άλλων φρονημάτων τα οποία πρέπει να εξαληφθούν. Και ας έχεις εξηγήσει σε δεκάδες άρθρα ότι είσαι κατά της ρωσικής εισβολής για λόγους αρχής. Δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνουν λόγοι αρχής. Δεν έχουν αρχές. Είναι με το κόμμα και την Αμερική. Ό,τι δεν συμπαρατάσσεται με αυτά είναι καταδικαστέο. Και όχι, μόνο, με λόγια.
-Το κράτος ήταν ιδιοκτησία της δεξιάς. Δεν υπήρχε περίπτωση να βρεις εργασία αν δεν είχες την σύμφωνη γνώμη του δεξιού τοποτηρητή της περιοχής σου. Και αν καθημερινά δεν επιβεβαίωνες την προσήλωσή σου στο κόμμα.
Σήμερα οι χαφιέδες του διαδικτύου ζητούν επι πίνακι την κεφαλήν καθηγητών στρατιωτικών σχολών και άλλων ακαδημαϊκών, δημοσιογράφων κλπ επειδή εκφράζουν απόψεις με τις οποίες οι διαφωνούν. Και μπορεί να μην έχουν καταλάβει τι υποστηρίζουν οι καθηγητές και αν αυτό που υποστηρίζουν είναι προς όφελος της Ελλάδας. Δεν τους ενδιαφέρει η Ελλάδα. Τους ενδιαφέρει το κόμμα και πως βλέπεις την Αμερική.
Η Ελλάδα δεν έχει τα χαρακτηριστικά ποιοτικής δημοκρατίας, και πολλοί Έλληνες θεωρούν δημοκρατικό ό,τι ταυτίζεται με το δικό τους θέλω. Αλλά και με την παντελή εξάλειψη της άλλης γνώμης.
Αυτή η νοοτροπία οδήγησε στην δικτατορία του 67 και στην λαϊκή αποδοχή της. Διότι υπήρξε λαϊκή αποδοχή. Η αντίσταση ήταν περιορισμένη.
Αυτή η νοοτροπία έκανε πολλούς που δεν ήταν αριστεροί να δούν με συμπάθεια τις οικογένεις και τους ανθρώπους που σωρηδόν, με το παραμικρό, στέλνονταν εξορία.
Αυτή η νοοτροπία οδήγησε στην αμφισβήτηση αυτού του κράτους το οποίο σιγά σιγά αναβιώνει.
Δεν πρέπει να επιτραπεί η αναβίωσή του. Ούτε ο χαφιεδισμός και ο τραμπουκισμός με την μορφή που έχει πάρει στο διαδίκτυο.
Ένας νέος ανένδοτος πολύ πιθανόν να αρχίσει.
Ως εδώ.
Κατ’αρχάς οι καθηγητές των στρατιωτικών σχολών ΚΑΙ δεν έχουν το αλάθητο του Πάπα ΚΑΙ δεν είναι δημοσιογράφοι, -που απολαμβάνουν την μεγαλύτερη ελευθερία στον δημόσιο λόγο-, ενώ αρκετοί καθηγητές δεν αποκλείεται και να πολιτευθούν.
Όσο για το παρελθόν το κράτος με όλες τις κυβερνήσεις του από το 1946 μέχρι το 1974 είχε θέσει εκτός νόμου το ΚΚΕ -που πολέμησε για να μας κομμουνιστοποιήσει- και όλες οι κυβερνήσεις του χρησιμοποιούσαν για τις προσλήψεις στο Δημόσιο τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων ,γιατί δεν ήθελαν να πληρώνουν τους εχθρούς της Πατρίδος, οι οποίοι ας μη ξεχνούμε και την απόσπαση της Μακεδονίας και Θράκης αποφάσισαν στην Κομμουνιστική Διεθνή.
Μάλιστα οι κυβερνήσεις του Κέντρου από το 1964-67 παρακολουθούσαν και τους χιλιάδες τότε Λαμπράκηδες του Θεοδωράκη, οι περισσότεροι από τους οποίους έκαναν την αντίσταση ,η, βρέθηκαν με εκείνους τους φακέλους στην εξορία.
Τελικώς όσο επιμένει η Ρωσία να δυσκολεύει την Δύση ας μη περιμένουμε να μας συγχαίρουν οι Δυτικοί και οι δυτικόφιλοι της Ελλάδος .
Υπάρχει και η ρήση. ΜΗ ΡΩΤΑΣ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΧΤΥΠΑ Η ΚΑΜΠΑΝΑ ….
Καλή εβδομάδα.,
Κύριε Σαββίδη, συγχαρητήρια για το άρθρο σας. Λέει, για όσους γνωρίζουν, ή για όσους δεν φορούν παρωπίδες, τα πράγματα με τ’ όνομά των.
Αναφέρατε τις περίφημες (διαβόητες) “δηλώσεις”. Είναι ένα απτό δείγμα τής στενομυαλιάς και τής βλακείας εκείνων που τις εφάρμοζαν. Διότι, πώς είναι (ήταν) δυνατόν να πιστεύουν ότι ένας κομμουνιστής (αν ήταν κιόλας, διότι πολλοί είχαν χαρακτηρισθεί σαν τέτοιοι, χωρίς να είναι) θα πάψει να είναι κομμουνιστής υπογράφοντας -προφανώς εξ ανάγκης και πολλαπλώς πιεζόμενος- μία … δήλωση! Και όμως, εν έτει 2022, υπάρχουν άνθρωποι που εξακολουθούν να έχουν αυτά τα μυαλά. Αυτοί είναι που δεν καταλαβαίνουν λέξη απ’ όσα γράφετε.
Ας πούμε και για τις περίφημες (διαβόητες) ”δηλώσεις” , τις οποίες -σύμφωνα με τους συγγραφείς του βιβλίου ”εμφύλια πάθη” κ.κ. Καλύβα και Μαραντζίδη -υπέγραψαν το 93% των χαρακτηρισθέντων ως κομμουνιστών από το ιδιώνυμο του Βενιζέλου το 1929 μέχρι το 1974-.
ΠΟΣΟΙ Έλληνες καταστράφηκαν επειδή εκβιάστηκαν να μη τις υπογράψουν, που ουσιαστικά ήταν η αποδοχή της ήττας του κομμουνισμού το 1949 ;;;.
ΠΟΣΟΙ- οι περισσότεροι-που τις υπέγραψαν έγιναν πάσης φύσεως παράγοντες στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Ελλάδος και μπορούν να ψηφίζουν-και ψηφίζουν- από τότε την κάθε είδους Αριστερά;;;.
Τα βιογραφικά τους αποδεικνύουν την όλη εξέλιξη τους και την ένταξή τους στο αστικό κράτος.
ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΤΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ,ΑΛΛΑ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΑΣ ΤΑ ΘΥΜΙΖΕΙ , ΓΙΑΤΙ ;;;