Της Μαρίας Νεγρεπόντη- Δελιβάνη 16.02.2017
Η στάση πληρωμών και η έξοδος από το ευρώ προτάθηκε από μένα, ( γραπτώς, προφορικώς, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό) ήδη από το 2010. Από τότε, και στο διάστημα των μαρτυρικών αυτών 7 ετών, η προϊούσα εξαθλίωση της χώρας, σε όλα τα επίπεδα, με βάση όλους τους βασικούς οικονομικούς και κοινωνικούς δείκτες μετάτρεψε την Ελλάδα σε τριτοκοσμική χώρα. Η πραγματικότητα, που ωστόσο, αρνείται να παραδεχθεί κυβέρνηση (οι εκάστοτε δηλαδή κυβερνήσεις) και αντιπολίτευση είναι ότι το πρόγραμμα σταθεροποίησης που μας υποχρεώνουν να εφαρμόζουμε οι δανειστές οδηγεί σίγουρα (και ήταν από την αρχή εμφανές), σε πλήρη αδιέξοδο. Εκτός του ότι, ήδη από το 2013, ο πατέρας αυτού του προγράμματος, ο πρ. επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Olivier Blanchard, έκανε μια εκ βαθέων εξομολόγηση, σχετικά με την τραγική και πολλών μεγατόνων υφεσιακή του βάση, και παρότι ακολούθησε σωρεία ανάλογων δηλώσεων, στην Ελλάδα οι αρμόδιοι “δεν άκουσαν”, “δεν κατάλαβαν” την εσφαλμένη του βάση, αλλά αντιθέτως ακολούθησαν (ως πρόβατα επί σφαγή) την αυστηρή εντολή του Γερμανού υπουργού Οικονομικών ότι “εσείς, μην ακούτε αυτά, αλλά συγκεντρωθείτε στις μεταρρυθμίσεις”, και αυτό έκαναν αδιαλείπτως! Δηλαδή, επί 7 χρόνια, ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ ΜΑΣ αιμορραγούμε ακατάπαυστα για την εφαρμογή ενός προγράμματος, που ούτε σε 100 χρόνια δεν μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα. Οι δύο πρόσφατες εκθέσεις του ΔΝΤ, η ευρείας κυκλοφορίας και η εμπιστευτική, ομολογούν την ΠΛΗΡΗ την ΠΑΤΑΓΩΔΗ αποτυχία του ελληνικού προγράμματος, ασχέτως το που προσπαθούν (εντελώς ανεπιτυχώς) να αποδώσουν την αποτυχία του….Και, ασφαλώς, δεν χρειαζόταν οι εκθέσεις του ΔΝΤ για να έχει καταλήξει κάθε λογικός άνθρωπος, και χωρίς να είναι οικονομολόγος, και μάλιστα από την αρχή αυτής της ιλαροτραγωδίας, ότι ένα πρόγραμμα που επί 7 συναπτά έτη καταρρακώνει το ΑΕΠ, όσο και τις βασικές αναπτυξιακές ροπές, την κατανάλωση, την επένδυση, την αποταμίευση και το νεωτερισμό, και όταν ταυτόχρονα (και αναπότρεπτα) όλοι μα όλοι ανεξαιρέτως οι βασικοί οικονομικοί δείκτες καταποντίζονται, αποτελεί Σισύφειο έργο όλα όσα έχουν να κάνουν με “αξιολογήσεις”, με “διαπραγματεύσεις”, με “αναζήτηση ισοδυνάμων” κ.ο.κ. Αποτελεί, όμως, και κάτι χειρότερο η παραμονή και η συνέχιση της εξυπηρέτησής του, που είναι εγκληματικό να μεταφέρεται ως μήνυμα στους νέους : την έμμεση ομολογία ότι είμαστε ένας ανίκανος λαός (όπως ακριβώς μας θέλουν οι Γερμανοί), που δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του, αλλά βάζει και βάζει και βάζει υπογραφές, που αλυσοδένουν γενιές και γενιές σε υποταγή, φτώχεια και ξενιτιά (με ποιο δικαίωμα τα κάνουν όλα αυτά-ποιός τους έδωσε τέτοια δικαιώματα);;;;;Ο κόμπος, τώρα, “πλησιάζει προς το χτένι”, καθώς ένα χρέος που πράγματι και από την αρχή ήταν μη βιώσιμο, έγινε “εξαιρετικά” μη βιώσιμο στην πορεία αυτών των 7 ετών ( ακριβώς εξαιτίας της εφαρμογής του οικτρού, απάνθρωπου και πάνω από όλα αδιέξοδου προγράμματος). Και είναι αδύνατον να μετατραπεί σε ΒΙΩΣΙΜΟ, όσο και αν το επιθυμεί η Ευρώπη και οι δικοί μας αρμόδιοι! (Ας ρίξουν μια ματιά στις εκθέσεις του ΔΝΤ για το που υπολογίζουν ότι θα φθάσει το χρέος μας το 2040, το 2060). Το ανεξήγητο ωστόσο είναι ότι, ακόμη και τώρα, η κυβέρνηση “προσπαθεί” να κλείσει την “αξιολόγηση”. Και, μάλιστα, η αντιπολίτευση την κατηγορεί “ότι φταίει που δεν την έκλεισε ενωρίτερα”, δηλαδή με άλλα λόγια την κατηγορεί που δεν δέχθηκε χωρίς συζήτηση, όλα αυτά τα παράλογα, τα αυτοκτονικά και τα γενοκτονικά που απαιτούν οι δανειστές, απλώς και μόνο για να δικαιολογήσουν το έγκλημα, το οποίο εκτέλεσαν (ασφαλώς με τη συμπαράσταση και των εκάστοτε στην εξουσία, αλλά και στην αντιπολίτευση, Ελλήνων). Θέλουν να μας δώσουν τη χαριστική βολή, ξεπετώντας χιλιάδες νοικοκυριά στο δρόμο, υποχρεώνοντας ρακένδυτους πολίτες να πληρώνουν φόρο, φτωχοποιώντας στο έπαρκο πια τους συνταξιούχους, κλπ., κλπ. ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΖΗΤΑ (διαπραγματεύεται αυτή την ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ και τη διαπραγματεύεται κατ’επανάληψη επί εβδομάδες και μήνες !!!!!!!). Όσο για την αξιωματική αντιπολίτευση….υποστηρίζει ότι έχει πρόγραμμα εξόδου της Ελλάδας από την κρίση, το οποίο μαγικό αυτό πρόγραμμα βασίζεται σε μείωση των φόρων (αντιγραφή του άκρως αποτυχημένου μέτρου του κ. Reagan-Lafer) και υποκατάστασή του (άκουσον-άκουσον), από μείωση των δημοσίων δαπανών!!!! Μα, ποιών δαπανών, ακριβώς, όταν τα νοσοκομεία στερούνται από γάζες και βασικά φάρμακα, οι ασθενείς πεθαίνουν μη μπορώντας να βρουν κρεβάτι στην εντατική, έχουμε 10.000 αυτοκτονίες και ένας στους τρεις μαθητές που λιποθυμούν στα σχολεία από ασιτία, καθώς και μεγάλο αριθμό δημοσίων υπηρεσιών που αδυνατεί να εξυπηρετήσει στοιχειωδώς τους πολίτες, λόγω έλλειψης επαρκούς προσωπικού, στη συνέχεια των εκεί απολύσεων;;;;Που ακριβώς βρίσκεται η ΜΑΓΕΙΑ αυτών των αναγγελθέντων και δήθεν σωτήριων μέτρων της αξιωματικής αντιπολίτευσης;;;;
Μέιωση, λοιπόν, δαπανών, επαγγέλλεται η αξιωματική αντιπολίτευση, δηλαδή προσθήκη στην ήδη στραγγαλιστική λιτότητα, ως λύση στο “πρόβλημα Ελλάς”, που ισοδυναμεί με τί άλλο;;;;Μα με μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, που θα προστεθούν στην κορυφούμενη ανεργία μας!!!! Και, αυτό το σχέδιο έχει επαναφέρει στο προσκήνιο την, όντως, παρανοϊκή διαμάχη ανάμεσα στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, που όπως είναι γνωστό αποτελεί το σκληρό πυρήνα της ακραίας νεοφιλελεύθερης θεώρησης. ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ. Και διερωτώμαι: ‘Έλληνες δεν είναι και οι δημόσιοι υπάλληλοι”;;;;
“Δεν υπάρχει λύση” υποστηρίζουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση, με τα “παπαγαλάκια των ΜΜΕ” να υποστηρίζουν έντρομα: “Προς Θεού, ούτε να σκεφθούμε την έξοδο από το ευρώ”, γιατί θα είναι η καταστροφή μας (ενώ, προφανώς, τώρα πάμε ΚΑΛΑ!!!), “θα είναι τρισχειρότερα τότε” (και αναφέρονται κάποια επιπόλαια σχετικά νούμερα, που διερωτάται κανείς από που βγαίνουν, μια και από όσο γνωρίζω δεν υπάρχει ΕΠΙΣΗΜΗ-ΕΘΝΙΚΗ-ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ), και κλείνουν μάτια και αυτιά στις πολυάριθμες και καθημερινές αναλύσεις σοβαρών οικονομολόγων και με βραβείο Νόμπελ, που μας φωνάζουν “πηδήξτε από την πυριτιδαποθήκη γιατί καίγεστε”…..όχι δεν ακούν, δεν διαβάζουν, δεν βλέπουν. ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΛΗΡΟΟΦΟΡΗΘΟΥΝ. Και ούτε, όμως βοηθιούνται από την αξιοθρήνητη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ΕΕ-Ευρωζώνη, που “μετρά πια μήνες”, και ούτε τους περνά από το μυαλό (εκτός αν κρυφά τους περνά), να επικοινωνήσουν με τον νέο πλανητάρχη, του οποίου οι εξαγγελίες έχουν ήδη καταδικάσει το ευρώ σε εξαφάνιση, μαζί με την παγκοσμιοποίηση (που είχε ελάχιστους νικητές και απειράριθμούς ηττημένους, μεταξύ των οποίων και την Ελλάδα). Πρότεινα, γραπτώς, πριν από μερικές ημέρες, να κάνανε κάποιο ταξιδάκι στις ΗΠΑ (οι κυβερνώντες, διακόπτοντας τις ανούσιες και καταστρεπτικές διαπραγματεύσεις) και να συζητούσαν το θέμα με τον ίδιο τον Donald Trump ή και εξουσιοδοτημένο συνεργάτη του……Ε, όχι, να καθησυχάσουμε, ότι μια τέτοια συνάντηση δεν θα μας αφαιρούσε την ευρωπαϊκή μας ταυτότητα….σίγουρα θα παραμείνουμε Ευρωπαίοι και μετά!!!
Και όσοι υποστηρίζουν “τι ευρώ, τι εθνικό νόμισμα”, ας φροντίσουν να πληροφορηθούν πόσο, μα πόσο τραγικά εσφαλμένη είναι μια τέτοια δήλωση! Το εθνικό νόμισμα είναι μεγάλη δύναμη και διέξοδος προς όλα όσα έχει η Ελλάδα ανάγκη αυτή τη στιγμή. ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΥΠΟΤΙΜΗΜΕΝΟ, όσο η οικονομία θα παίρνει το οξυγόνο που της στέρησαν οι δανειστές επί 7 χρόνια (γιατί, ναι, πριν από την κρίση η Ελλάδα, με την ταπεινή της δραχμή, ήταν η ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία στην Ευρώπη). Όχι, δεν θα πεινάσουμε, δεν θα πεθάνουμε από το κρύο, ούτε από έλλειψη φαρμάκων, αλλά θα περιορίσουμε τις εισαγωγές πολυτελών και ημιπολυτελών αγαθών για κάποιο διάστημα. Να θυμίσω, ότι εκτός του ευρώ υπάρχει και το αμερικάνικο δολάριο. Εξυπακούεται ότι της υιοθέτησης μιας άλλης πορείας θα πρέπει να προηγηθεί, από σύσσωμο τον ελληνικό λαό, μια βροντερη και καλά ντοκουμενταρισμένη κατηγορία εναντίον της ΕΕ και του ΔΝΤ ότι είναι ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. Αμφιβάλλει κανείς;; Μα αν όχι, γιατί δεν αντιδρούμε, αλλά……διαπραγματευόμαστε;;;;
ΑΛΛΑ, υπάρχει ένα μεγάλο ΑΛΛΑ σε όλα αυτά. Το ποιοι, δηλαδή, θα οδηγήσουν την Ελλάδα στην έξοδο από την κρίση του ευρώ.
Η Ελλάδα διαθέτει πολλούς φωτισμένους και μορφωμένους Έλληνες. Θα ήταν μια κάποια λύση (δυστυχώς, διόλου σίγουρο ότι θα επιτύχει), να γινόταν μια ένωση εθνικής σωτηρίας, που ύστερα από την κατάρτιση ενός σοβαρού (και όχι στο γόνατο) προγράμματος, οδηγούσε τη χώρα στη σωτηρία, περνώντας την (αναγκαστικά) από ένα δύσβατο μονοπάτι διαρκείας 12-18 μηνών. Διαφορετικά, παραμένοντας με τα μνημόνια και τους “σωτήρες” της Ευρώπης και του ΔΝΤ, η ελληνική κόλαση θα ακολουθεί τους απογόνους μας, τουλάχιστον, ως το έτος 3000 (και η μόνη ελπίδα για το αντίθετο, αν και τώρα αδρανήσουμε, είναι η διάλυση της ΕΕ-Ευρωζώνης).
Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Οικονομολόγος
πρ πρύτανης και καθηγήτρια στο ΠΑΜΑΚ
