Αν και το κατηγορούμε, συνεχώς, γιατί όσοι το υπηρετούν απο θέσεις υψηλής ευθύνης δεν το φρόντισαν όσο έπρεπε, αυτό είναι το κράτος που δημιουργήσαμε και θα πρέπει να το προστατεύσουμε. Διότι και αυτό, όσο μπορεί μας προστατεύει και δίνει νόημα στη ύπαρξή μας. Μας παρέχει την ιδιαιτερότητά μας.
Του ευχόμαστε, λοιπόν, μακροημέρευση και ενδιαφέρον για το σύνολο των ανθρώπων που θέλουν να του ανήκουν.
Και αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι, μόνο, όσοι το κατοικούν σήμερα.
Το 1992 βρέθηκα στην Τυφλίδα, στην εξέγερση κατά του γεωργιανού, τότε, προέδρου Γκαμσαχούρντια.
Ακόμη, δεν ήρθαν στην Ελλάδα πολλοί πόντιοι νεοπρόσφυγες.
Σε όποιο ελληνικό σπίτι πήγαινα έβλεπα ένα βιβλίο για την ελληνική ιστορία. Στα ελληνικά.
Την αγάπη τους για την πατρίδα δεν μπορώ να την περιγράψω. Και, τότε, δεν την είχαν δει ποτέ. Δεν είχαν έρθει ποτέ στην Ελλάδα. Ούτε η γιαγιά μου που ήρθε το 1922 απο την Τρίπολη του Πόντου την είχε δει πριν έρθει. Αλλά θα σταματήσω εδώ την περιγραφή.
Αγάπη για την Ελλάδα είχαν και όσοι μετά τον Εμφύλιο υποχρεώθηκαν σε αναγκαστική υπερορία. Ένα σκληρό μέτρο των νικητών.
Ο φίλος μου Σάββας Αλμετίδης, απο το Μεταλικό Κιλκίς υπηρέτησε την θητεία του αλλά πίστεψε στα απατηλα κελεύσματα μετά την αποχώρηση των Γερμανών. Βρέθηκε στο Μπρνό της Τσεχοσλοβακίας. Ποτέ δεν έπαυσε να νοσταλγεί το χωριό του. Τον γνώρισα στην μεταπολίτευση, αφού επέστρεψε, και έκανα καθημερινή παρέα μαζί του. Έμαθα πολλά. Πίσω απο το παραπέτασμα. Αγαπούσαν τον τόπο τους. Άλλοι τους μπέρδεψαν.
Ο εικονιζόμενος στην φωτογραφία παρήλασε στην Αξιούπολη τέτοια μέρα. Πρέπει να ήταν αρχές της δεκαετίας του ’60
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΟΙ ΑΓΚΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΖΕΣΤΕΣ
Χρόνια Πολλά Ελλάδα!
Είθε τα φώτα του Δυτικού πολιτισμού και οι φιλελεύθερες αξίες και ιδανικά να μεταλαμπαδεύονται από γενιά σε γενιά σε όλους τους Έλληνες.
Χρόνια Πολλά, Liberal Greeks, αλλά διαφωνώ κάθετα μ’ αυτά που γράφεις. Να μπολιαστούμε, δηλαδή, από τον δυτικό “πολιτισμό”, που μέρος του προέρχεται από την Ελλάδα, αλλά είναι δυστυχώς κακοχωνεμένο και από τις “φιλελεύθερες αξίες” (sic) του; Καλύτερα να έμενες στην πρώτη πρόταση, που την κατέστρεψες με τα άλλα.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ και, προπαντός ΕΛΛΗΝΟΨΥΧΟΥΣ!
Κύριε Σαββίδη,
Νομίζω ότι κάπως μπερδεύετε, προφανώς άθελά σας, την ΕΛΛΑΔΑ με το ελλαδικό κράτος. Το τελευταίο το δημιουργήσαμε όντως με την Εθνεγερσία τού ’21(*). Όχι, όμως, την Ελλάδα. Αυτή υπήρχε πάντα και δεν περιοριζόταν ασφαλώς μόνο στον ελλαδικό χώρο.
“Ακόμη, δεν ήρθαν στην Ελλάδα πολλοί πόντιοι νεοπρόσφυγες”
Mα … στην Ελλάδα είναι. Στο ελλαδικό κράτος δεν έχουν έρθει. Γι αυτό φωνάζω, μην τους λέτε “ομογενείς”. Είναι λάθος αυτό. Έλληνες γηγενείς είναι, ομοεθνείς μας, αλλά όχι ομογενείς, διότι είναι στην πατρώα εστία των. Τουτ’ αυτό ισχύει για τους Β/Ηπειρώτες. Εκτός κι αν αρχίσομε να λέμε και τους Έλληνες τής Κύπρου … “ομογενείς”.
“Την αγάπη τους για την πατρίδα δεν μπορώ να την περιγράψω. Και, τότε, δεν την είχαν δει ποτέ”
Πώς δεν την είχαν δει, αφού εκεί ήσαν. Τι ίδιο ισχύει και για την γιαγιά. Απλώς, το ελλαδικό κράτος δεν είχαν δει και όχι την ΕΛΛΑΔΑ. Και ναι, στον Εμφύλιο παρασύρθηκαν πολλοί, αυτό είναι αλήθεια. Όχι, βέβαια όλοι, αλλά πάντως πολλοί. Ξέρω πολλά τέτοια παραδείγματα.
(*) Επιτέλους, σήμερα στις 9 μμ, το κανάλι τής ΒΟΥΛΗΣ προβάλλει μία εκπομπη με τον σωστό τίτλο: «1821″ Ελλάδα» – “Η Γέννηση Ενός Κράτους”. Ας την δει ο κ. Μητσοτάκης, για να καταλάβει ότι τότε γεννήθηξε το ελληνικό κράτος και όχι … το έθνος, όπως νομίζει.
«αυτό είναι το κράτος που δημιουργήσαμε και θα πρέπει να το προστατεύσουμε»
Αὐτό τό κράτος δέν εἶναι ὅλοι οἱ Ἕλληνες πού αἰσθάνονται τό ὅμαιμον, τό ὁμόγλωσσον, τό ὁμότροπον, τό ὁμόθρησκον, πού ἔχουν μέσα τους μνῆμες.
Ἄν μᾶς ἐνδιαφέρει ὁ ἑλληνικός πολιτισμός, πού ἔχει ἄλλα ὃρια χωρικά, χρονικά καί πνευματικά ἀπό αὐτό τό κράτος, θά πρέπει νά γνωρίσουμε καί νά φροντίσουμε αὐτόν τόν πολιτισμό ὅπου ἔχει ἴχνη. Εἴτε κοντά, ὅπως εἶναι τό Πεισιστράτειο ὑδραγωγεῖο καί ψάχνοντας πληροφορίες σχετικά βρῆκα:
https://www.in.gr/2021/02/01/life/stories/peisistrateio-ydragogeio-kai-ta-mystika-2-500-eton/?fbclid=IwAR2qwEnjmx05CmHH8OoE9WfJ2EWUsEGKxGhuXNn9JtP04Dj2Htke4ykYXZM
Εἴτε μακριά, ὅπως εἶναι οἱ Ἀλεξάνδρειες τοῦ μοναδικοῦ, γνωστοῦ ὡς παῖδα Διός, Ἀλεξάνδρου, μέ τά ἔργα ὑπαρκτοῦ ἐκπολιτισμοῦ.
Οἱ μνῆμες μας εἶναι μέσα μας καί τά ἴχνη βιωμάτων γύρω μας. Ὅσοι ἔχουν ζήσει τήν δημοκρατία καί τήν ἐλευθερία διατηροῦν αὐτές τίς μνῆμες καί τίς ἀναζητοῦν. Αὐτές οἱ μνῆμες εἶναι τόσο κοντινές ἀκόμα στόν ξεσηκωμό τοῦ 1821, πού ὁ Πάτρικ Λῆ Φέρμορ ἐξιστορεῖ πῶς ἀναζήτησε καί βρῆκε στό Μεσολόγγι παπούτσια τοῦ Λόρδου Βύρωνα φυλαγμένα ὡς ἱερό κειμήλιο (στό βιβλίο του Ρούμελη). Ἀλλά ὅπως μαρτυρεῖ ὁ Λόρδος Βύρων
https://defencereview.gr/oi-diachronikes-apaxiotikes-apopseis-t/
ἡ ἐντύπωση γιά τούς Ἕλληνες μπορεῖ σέ κάποιους νά φαινόταν ἀρνητική καί τότε. Εἶναι κι αὐτό σημεῖο καί σύγχρονο πού πρέπει νά συμμαζέψουμε, ἀφοῦ καί τά ἀδέρφια μπορεῖ νά εἶναι διαφορετικά ἀλλά δέν σημαίνει ὅτι εἶναι ἐχθροί.
Χρόνια πολλά καί φωτεινά σέ ὅλους τούς Ἕλληνες.
Και εσείς κύριε Σαββίδη και όσοι αναφερόμαστε στους Έλληνες, γηγενείς και ομογενείς μαζί με στον συντοπίτη σας ,που βρέθηκε παρασυρμένος στο ”Σιδηρούν Παραπέτασμα” ,περιλαμβάνουμε τους Έλληνες της προ της Μεταπολιτεύσεως Ελλάδος ,που διδάχθηκαν και έζησαν την Ελλάδα με την αιωνία Ιστορία της και τους ήρωές της.
Μετά την Μεταπολίτευση- και κυρίως μετά το 1981- ξέμαθαν- λοιδωρούμενοι – ότι είχαν μάθει και ζήσει μέχρι τότε και απέκτησαν άλλα πρότυπα και μόνιμες αμφιβολίες ότι οι προγονοί τους μάλλον ήταν ”σφαγείς” -όπως ο Μέγας Αλέξανδρος-, φασίστες , προδότες και ”λαμόγια” και ας μην έζησαν με αυτούς τους πολιτικούς στις δύσκολες 10ετίες μετά την εθνική επανάσταση ,μετά την ήττα του 1897 ,μετά την Μικρασιατική καταστροφή του 1922 , μετά την κομμουνιστική ανταρσία του 1946-49 και μετά την κατάρρευση της 7ετίας με το δράμα της Κύπρου και την ”ψωροκώσταινα” ,που το 1981 προόδευσε και έγινε με αυτούς πολιτικούς το 10ο μέλος της τότε ΕΟΚ .
Τώρα πια σχεδόν όλοι ”πείστηκαν” ότι Θρησκεία ,Πατρίδα και οικογένεια δεν υπάρχουν ,ότι όλοι οι πολιτικοί μας είναι ανάξιοι και ότι η επιτυχία στην ζωή είναι ο άκρατος καταναλωτισμός ,τα 3ήμερα ταξίδια -ασχέτως της τιμής των καυσίμων- και φυσικά τα έτοιμα φαγητά αλλά και τα πολλά ”κροκοδείλια” δάκρυα για την ταλαίπωρη Ουκρανία .η οποία ευχόμαστε να μας αφυπνίσει για μια πορεία προς τα πίσω ,για να δούμε τι είχαμε , τι χάσαμε και τι μας πρέπει.
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΛΥΤΥΤΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ.