Αυτό που συνέβη στην Κάσο είναι χειρότερο από τα Ίμια, υποστηρίζουν διπλωματικοί παρατηρητές και αρμόδιοι καθηγητές. Στα Ίμια γκριζαρίστηκε η περιοχή. Κανείς εκ των δύο, ασχέτως τι λένε στην Αθήνα, δεν μπορεί να προσεγγίσει. Το «κανείς» είναι σχήμα λόγου.

Στην Κάσο η Τουρκία υποστήριξε στο πεδίο την παράνομη Γαλάζια Πατρίδα και η Ελλάδα;

Πολλά λέγονται στο παρασκήνιο αλλά αν δεν επιβεβαιωθούν δημοσίως δεν μπορεί να γίνει εύκολα η επίκλησή τους.

Ορισμένοι περιμένουν να δουν εάν το ιταλικό πλοίο πόντισης καλωδίων ηλεκτρικής ενέργειας συνεχίσει τη δουλειά του και μετά τα έξι μίλια, χωρικά ύδατα που αναγνωρίζει η Τουρκία στα νησιά. (Εκτός από το Διεθνές Δίκαιο που καθορίζει τα δικαιώματα των κρατών, υπάρχει και το δίκαιο α λα τούρκα που στην περιοχή μας υπερτερεί).

Ο κ. Γεραπετρίτης, σε συνεννόηση βεβαίως, με τον κ. Μητσοτάκη, μας έχουν συνηθίσει στη μυστική διπλωματία. Τι θέλουν οι Τούρκοι για να μην παρεμποδίσουν την πόντιση; Να ερωτηθούν και να δώσουν την άδεια τους. Τόσο απλά. Με την ερώτηση, όμως, αυτομάτως η Ελλάδα αναγνωρίζει ότι έχουν λόγο. Θα το κάνει η Αθήνα; Κάποιοι αναρωτιούνται αν, ήδη, το έκανε.

Τη διπλωματική υποστήριξη για τη διευθέτηση του θέματος ανέλαβε η Ευρωπαϊκή Ένωση.

• Έχει πρόβλημα η Ευρωπαϊκή Ένωση αν τα κυριαρχικά δικαιώματα στο χώρο που αξιώνει η Τουρκία ανήκουν στην Ελλάδα ή στην Τουρκία;
• Εάν υπάρξει ελληνική υποχώρηση, αν, δηλαδή, ζητηθεί άδεια από την Τουρκία για την εκτέλεση εργασιών στη δυνάμει ελληνική ΑΟΖ, θα το μάθουμε ποτέ;

Ερωτήματα που απασχολούν την κοινή γνώμη αλλά απάντηση δεν παίρνουν.

Η ιστορία με το καλώδιο και την ηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης-Κύπρου την οποία επιθυμεί και η Ευρωπαϊκή Ένωση και την έχει υποστηρίξει οικονομικά, ανέδειξε ένα, ακόμα, πρόβλημα που αποκαλύπτει τη διαφορά της ελληνικής πλευράς σε σχέση με την κυπριακή.

Φορέας υλοποίησης του έργου είναι ο ΑΔΜΗΕ (Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας). Επειδή ο ΑΔΜΗΕ αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να υποβληθεί σε έξοδα μέχρι η Τουρκία να παρέμβει και να διακόψει την ολοκλήρωση του έργου αν δεν της ζητηθεί άδεια, ζήτησε από τις Ρυθμιστικές Αρχές Ελλάδας και Κύπρου το κόστος μέχρι εκείνη τη στιγμή, σε περίπτωση που δεν ολοκληρωθεί η διασύνδεση, να το επιβαρυνθούν οι καταναλωτές στις δύο χώρες. Η ελληνική ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) έσπευσε να συμφωνήσει. Η αντίστοιχη κυπριακή, η ΡΑΕΚ (Ρυθμιστική Αρχή ενέργειας Κύπρου) αρνήθηκε. Στην Ελλάδα το κόστος μετακυλίεται στην κοινωνία με εντυπωσιακή ευκολία. Στην Κύπρο υπάρχει ένας σεβασμός στον πολίτη.

Η Κυπριακή Ρυθμιστική Αρχή έχει λάβει και αυτή μια απόφαση η οποία προβλέπει πως «ενδέχεται» να επιτρέψει ανάκτηση των δαπανών του φορέα υλοποίησης αν το έργο ναυαγήσει με ευθύνες τρίτων.

Η ΕΕ και ο ΑΔΜΗΕ απαιτούν να αφαιρεθεί το «ενδέχεται». Αυτό αρνήθηκε να αποδεχθεί η Κυπριακή Αρχή.

Στο πλαίσιο των πιέσεων να συμφωνήσει η Κυπριακή Αρχή Ενέργειας στη διατύπωση που επιθυμεί η ΑΔΜΗΕ, η εταιρεία Nexans, η οποία κατασκευάζει το καλώδιο της διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου, απέστειλε τελεσίγραφο ζητώντας να επιλυθούν οι εκκρεμότητες καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα προβεί σε αναστολή εργασιών του καλωδίου από τη Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου.

Το σημαντικότερο ζήτημα, όμως, είναι εάν θα κάνει κάτι, και τι, η Αθήνα σε περίπτωση που η Τουρκία αμφισβητήσει εμπράκτως στο πεδίο την δυνατότητα της Ελλάδας να ποντίσει καλώδιο.

Και θα το κάνει η Τουρκία. Η ΕΕ δεν είναι διατεθειμένη να έρθει σε αντιπαράθεση με την Τουρκία σε οποιονδήποτε τομέα.

Στρατιωτικά δεν μπορεί. Πολιτικά δεν το επιθυμεί. Ούτε η Αθήνα φαίνεται να υπέβαλε κανένα αίτημα στις Βρυξέλλες για λήψη μέτρων κατά της Άγκυρας μετά το επεισόδιο της Κάσου. Η διπλωματική διαμεσολάβηση της Ένωσης κρύβει παγίδες μυστικής διπλωματίας που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν δυσάρεστα, για την Ελλάδα, τετελεσμένα.

Στο πεδίο αυτό κρίσιμη είναι η συνάντηση στις 4 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με δημοσιεύματα, των προέδρων Αιγύπτου και Τουρκίας κ.κ. Σίσι και Ερντογάν στην Άγκυρα για το θέμα της Παλαιστίνης. Φαίνεται πως η αδύναμη πλευρά είναι η Αίγυπτος κάτι το οποίο η Τουρκία δεν θα αφήσει ανεκμετάλλευτο.

Η Τουρκία είναι διατεθειμένη να ανταποκριθεί στο Παλαιστινιακό αλλά θα ζητήσει ανταλλάγματα. Το πιθανότερο είναι να ζητήσει οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών.

Η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία δεν περιέλαβε την περιοχή από τον 28ο μεσημβρινό και ανατολικά, ως την ΑΟΖ της Κύπρου, και μια συμφωνία Τουρκίας-Αιγύπτου που θα καλύπτει τον χώρο αυτό είναι το ελάχιστο το οποίο θα ζητήσει η Άγκυρα. Δεν αποκλείεται με κάποιον τρόπο να θέσει θέμα αμφισβήτησης της συμφωνίας Αιγύπτου-Ελλάδας δεδομένου ότι αυτή καλύπτει ένα μέρος της διεκδικούμενης, παράνομα από την Τουρκία, Γαλάζιας Πατρίδας.

Η Τουρκία παρουσιάζει μια εντυπωσιακή πολιτική, διπλωματική, οικονομική και στρατιωτική κινητικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο όπου, προσφάτως διενήργησε και μια αμερικανοτουρκική άσκηση η οποία δεν ανακοινώθηκε, επισήμως, από καμιά πλευρά.

Δημοσίευμα, μάλιστα της κεμαλικής Τζουμχουριέτ στη γειτονική χώρα το οποίο αναπαρήχθη από όλα τα τουρκικά ΜΜΕ υποστήριζε πως η Άγκυρα είναι διατεθειμένη να βάλει σε πακέτο τους S-400, να τους αποθηκεύσει και να επιθεωρούνται από τους Αμερικανούς ή να τους παραχωρήσει σε χώρες που οι ΗΠΑ δεν θα είχαν αντίρρηση, ούτε και θα εξόργιζαν την Ρωσία, προκειμένου να επανενταχθεί στο πρόγραμμα των F-35.

Η ψυχρότητα που διακρίνεται, τελευταία, μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας, ίσως, να έχει σχέση και με αυτήν την τουρκική πρόθεση.

Η Τουρκία φέρεται να θέλει να αποκτήσει υπεροχή έναντι της Ελλάδας και, σύμφωνα με δημοσίευμα της Ντόιτσε Βέλε ζήτησε από τις ΗΠΑ μία μοίρα F-35 και μία μοίρα F-35B.

Άξιο επισήμανσης είναι και το ότι ο απερχόμενος στη 1 Σεπτεμβρίου Αμερικανός πρέσβης στην Άγκυρα Τζεφ Φλέικ σε συνέντευξή του στο Politico εξήρε τον ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή και την θεώρησε αναντικατάστατη για το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ. Ήταν στην ίδια συνέντευξη που ο κ. Φλέϊκ αποκάλυψε την αμερικανοτουρκική άσκηση στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η Τουρκία έχει αποδυθεί σε έναν πυρετώδη εξοπλισμό, εξάγει όπλα σε πολλές χώρες, ελίσσεται και βελτιώνει τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, η πολιτική της δεν προκαλεί καμιά αντίδραση από πλευράς ΕΕ και αναπτύσσει μια εντυπωσιακή κινητικότητα εκτός από τη Μέση Ανατολή και τον Καύκασο, στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική.

Η αντίδραση της Αθήνας είναι, απλώς, να παρακολουθεί.