Αυτή η εικόνα θυμίζει κάτι απο τις χειρότερες στιγμές της ιστορίας. Πρέπει να την καταδικάσουμε όλοι.
Είναι η ιδεολογία μιας ακραίας αριστεράς και ενός αναρχικού φαινομένου.
Πίσω από τις ενέργειές τους κρύβονται πολλά.
Πρόκειται για τον Πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. «Τον στοχοποιήσαμε γιατί ήθελε εξευρωπαϊσμό των πανεπιστημίων»! Ανακοίνωσαν.
Όσοι ερωτοτροπούν με τέτοιου είδους ρεύματα ας έχουν υπόψη τι εκπροσωπούν.
Φρίκη, πού
τήν εγγυάται -σύν τοῖς ἄλλοις- η καλοβολεμένη ανοησία.
Δυστυχώς η κατάσταση στα πανεπιστήμια εδώ και 46 χρόνια είναι ίδια και απαράλακτη. Θυμίζουν περισσότερο δημόσια ουρητήρια παρά ακαδημαικά ιδρύματα. Για την πλήρη ασυδοσία των κάθε είδους “ακτιβιστών”, αλλά και των κάθε είδους κομματικών παρατάξεων, τί να πεί κανείς. Μιά απέραντη επαναλαμβανόμενη αηδία που δυστυχώς καμμία κυβέρνηση δέν μπόρεσε να σταματήσει. Δυστυχώς τα κόμματα είναι η γάγγραινα της σύγχρονης Ελλάδος, συνιστούν το θεμελιώδες πρόβλημα που εμποδίζει εν τη γενέσει της κάθε ζωντανή δύναμη του τόπου.
” Δυστυχώς τα κόμματα είναι η γάγγραινα της σύγχρονης Ελλάδος, συνιστούν το θεμελιώδες πρόβλημα που εμποδίζει εν τη γενέσει της κάθε ζωντανή δύναμη του τόπου”
Έτσι ακριβώς. Οι συμμορίες, οι αυτοαποκαλούμενες “κόμματα”, κατέστρεψαν τον τόπο.
Κρίμα.
Γιατί δέν ἀξιοποιοῦνται τόσοι ἀξιόλογοι ἄνθρωποι πού ὑπάρχουν στή χώρα μας.
Γιατί δέν ἐκπαιδευόμαστε στόν σεβασμό καί στή σπουδή στό περιβάλλον, στόν σεβασμό καί στή μελέτη τοῦ πολιτισμοῦ καί τῆς ἱστορίας μας, στήν κοινωνικοποίηση τοῦ ἀνθρώπου.
Γιατί εἶναι πολλά χρόνια πού δέν ἀτενίζουμε τήν ὀμορφιά.
https://www.protagon.gr/apopseis/o-dikos-mas-polemos-thriskeiwn-44342154963
¨Λέω: κι αυτό θα ’ρθει. Και τ’ άλλο θα περάσει.
Πολύ δε θέλει ο κόσμος. Ένα κάτι
Ελάχιστο. Σαν τη στραβοτιμονιά πριν από το δυστύχημα
Όμως
Ακριβώς
Προς
Την αντίθετη κατεύθυνση
Αρκετά λατρέψαμε τον κίνδυνο κι είναι καιρός να μας το ανταποδώσει.¨
Ο.Ε.
Μιά ἐκπαίδευση στήν ὀμορφιά εἶναι τό ζητούμενο.
Λίγη δόση ὀμορφιᾶς γιατί δέν παλεύεται ἀλλιῶς αὐτή ἡ ἀρρώστεια.
http://hellas-songs.ru/en/song/540/
Εδώ και δεκαετίες το φαινόμενο των καταλήψεων , των βανδαλισμών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και γενικά δημοσίων χώρων είναι πλέον καθημερινότητα. Η εκπαιδευτική κοινότητα και γενικά η Ελληνική κοινωνία έχει πάθει μιθριδατισμό. Υπάρχουν σχολεία γεμάτα με ακαλαίσθητα γκράφιτι, ακόμα και θρανία με άσεμνα σκίτσα, μαθητές που προπηλακίζουν καθηγητές ατιμωρητί κτλ. Οι μαθητές νομίζουν ότι η κατάληψη είναι νόμιμο δικαίωμα ,αρκεί σε κάποια υποτυπώδη ψηφοφορία να συγκεντρωθεί η σχετική πλειοψηφία. Αυτοί οι μαθητές γίνονται κάποτε φοιτητές. Άλλωστε δεν είναι και τόσο δύσκολο. Την μαθητική τους “εκπαίδευση” την ανυψώνουν σε άλλο επίπεδο πλέον. Αυτά μόνο στο Ελλαδιστάν δυστυχώς. Σύμπτωμα βαθιάς παρακμής.
Όλοι οι μέχρι τούδε σχολιαστές και οι περισσότεροι από τους (270)ί αναγνώστες δηλώνουν ”αθώοι του αίματος” της κατάντιας στα Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια ,ΤΕΙ -που από την κυβέρνηση του Σύριζα και των λοιπών Αριστερών πάσης αποχρώσεως -όλα έγιναν Πανεπιστήμια ,(με βαθμό εισαγωγής 5) και στα Πανεπιστήμια και την γενική παρακμή ,φανερή πια στην εκπαίδευση και καταλήγουν μετά από ”εμβριθή” εξέταση της 46ετίας της Μεταπολιτεύσεως στο συμπέρασμα ότι για όλα αυτά φταίνε ΟΛΑ τα κόμματα .
Και αν μεν είναι αρνητές της πολυκομματικής Δημοκρατίας δικαιολογούνται πλήρως ,αλλά αν δεν είναι ”ντρέπονται” να γράψουν γεγονότα ,που έζησαν σαυτήν την περίοδο ,γιατί πρέπει να ενοχοποιήσουν τα κόμματα ,που δημιούργησαν από το 1977 και παγίωσαν από το 1981 αυτήν την κατάσταση ,γιατί -”κοντά στου νου και η γνώση”-ψήφιζαν και υποστήριζαν αυτά τα κόμματα και ίσως αρκετοί συμμετείχαν και σε καταλήψεις ,πορείες και ανάλογες αθλιότητες, όποτε ξεμπλέκουν με ένα γενικό αφορισμό εις βάρος όλων των κομμάτων .
Ξεχνούν όμως ότι η Ν. Δημοκρατία δεν κατάφερε να εφαρμόσει το 1978 τον νόμο 815 ,με αντίθετους όλους ”εξεγερμένους” εκπαιδευτικούς , ότι το 1982 ψηφίσθηκε από το ΠΑΣΟΚ ο νόμος Πλαίσιο ,-που ”καθηγητοποίησε” ακόμη και τις πτυχιούχες ”καθαρίστριες”και τους πτυχιούχους κηπουρούς στα ΤΕΙ- και άνοιξε τον ασκό του Αιόλου στα ”οργισμένα νιάτα” των μαθητών και φοιτητών ,με ”κομματικές” εκλογές από το Δημοτικό ,ότι ο τέως πρωθυπουργός κ.Τσίπρας ανεδείχθη σε πρόσωπο της ημέρας το 1991 και αστέρα της πολιτικής αργότερα από τις καταλήψεις εναντίον των νόμων Κοντογιαννοπούλου και Σουφλιά ,Γιαννάκου και Στυλιανίδη και αργότερα της Διαμαντοπούλου και τώρα της Κεραμέως.
Φανταζόμαστε όλοι -και κυρίως η φίλη κ.Ελένη Π.- πως αν δεν είχε επικρατήσει αυτό το καθεστώς -που συνειδητά επεδίωκε και επιδιώκει την΄΄κομμματική αριστεροποίηση και πελατοποίηση της νεολαίας” δεν θα είχαμε αυτές τις εξελίξεις;;; .
Ας μη διερωτώμαστε -σαν τον μονίμως αιθεροβάμονα κ. Γιανναρά και όχι μόνον-γιατί δεν αξιοποιούνται τόσοι αυτοαποκαλούμενοι ως αξιόλογοι άνθρωποι στην χώρα μας .
Το σημερινό κράτος-κυρίως οι Πανεπιστημιακές Αρχές- φοβάται τις συνέπειες της σύγκρουσης με αυτήν την νεολαία ,για να μη έχουμε και άλλους ”Γρηγορόπουλους” και συνεχείς καταστροφές από τις πολυεθνικές πια συλλογικότητες συνάμα με τα δυο σοβαρά εθνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.
Ο εικόνα αυτή του κακόμοιρου πρυτάνεως περιώρισε περισσότερο την τυχόν δράση των Πρυτανικών Αρχών.
Για να σκεφθούμε τον τρόμο των οικογενειών τους.
Και μη ξεχνάμε ότι αυτοί οι νέοι ψηφίζουν με νόμο των Συριζανέλ μετά την συμπλήρωση των 16 χρόνων της.
ΤΕΛΟΣ τέτοιες εικόνες βαρβαρότητος είδαν -ιδίως στην ύπαιθρο χώρα ,αλλά και στην Αθήνα- οι Έλληνες την αλήστου μνήμης 6ετία 1944-49 για παραδειγματισμό τους.
Ἔχω μεγαλώσει σέ μία βαθύτατα δημοκρατική οἰκογένεια καί πιστεύω στή δημοκρατία καί στόν πολυκομματισμό.
΄Ξύπνησα ΄ σέ μία Ἑλλάδα πού εἶχε πληγές ἀπό τόν ἐμφύλιο καί ἴσως ἔχει ἀκόμα.
Ἡ δημοκρατία στηρίζεται στήν ἀρχή τῆς πλειοψηφίας, ἀλλά δέν μπορεῖ νά προχωράει μέ μισούς, πρέπει ὅλοι νά μποροῦν νά ἐκφράζονται. Ἡ παιδεία εἶναι αὐτή πού διαμορφώνει ἀνθρώπους μέ ἀρχές καί σεβασμό.
Δέν χρειάζεται σύγκρουση μέ καμμία νεολαία, ἡ νεολαία χρειάζεται πρότυπα, ἀρχές, ὅρια (γιά να τα ὑπερβαίνει ἐνίοτε), φροντίδα.
Θα ήθελα παρ’ότι δεν απαντάτε ευθέως στο σχόλιο μου κυρία Ελένη Π. να μου περιγράψετε πρώτα ποια οικογένεια θεωρείτε βαθύτατα δημοκρατική και δεύτερον σε ποια πολυκομματική Δημοκρατία ,-στην οποίαν πάντα αποφασίζει η εκλεγμένη πλειοψηφία- , οι μειοψηφίες δικαιούνται -όταν δογματικά και κατά το δοκούν αποφασίσουν- ότι δεν μπορούν να εκφράζονται να αυτοδικούν μέχρι και”να βγαίνουν στα βουνά”, για να επιβάλουν τις αποφάσεις τους.
Ας πούμε τώρα δεν είναι βλακώδης η απαίτηση των μειοψηφιών να αποφασίζουμε όλοι μαζί για μέτρα κατά του κορωνο-ιού;;;.
Τέλος αντικαθιστώ την παρεξηγημένη λέξη σύγκρουση με την λέξη αντιπαράθεση με την νεολαία -που είναι παιδιά μας σαν σε μια οικογένεια-αντιπαράθεση -συζήτηση ,που αναγκαστικά -στα πλαίσια αυτής της πολυκομματικής Δημοκρατίας στην οποίαν πιστεύουμε όλοι μας-επιβάλλεται να γίνει τώρα γιατί τα πρότυπα, στα οποία εσείς πιστεύετε , έχουν χαθεί και από την οικογένεια και από την εκπαίδευση και από την κοινωνία ,ύστερα από τα 40 χρόνια της παρακμής ,αλλά και όσα νομίζουμε εμείς οι πρεσβύτεροι ότι υπάρχουν θα απορριφθούν και θα διαπομπευθούν από τις δυναμικές νεανικές -αλλά κομματικά καθοδηγούμενες -συλλογικότητες ,που με την μετανάστευση έγιναν και πολυεθνικές.
Μη βαυκαλιζόσαστε κυρία Ελένη Π. Δεν βρίσκεται άκρη ,χωρίς και νόμιμη καταστολή από το κράτος -κάθε κράτος- που πρέπει να επιβληθεί ,για να διατηρηθεί.
Φαντάζομαι να δέχεστε και την ισχύ της λαικής παροιμίας ”όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος” ,μαζί με την ανθρώπινη και κοινωνική αρχή ”ο συ μισείς ετέρω μη ποιήσεις”, για να μη καταλήξει η όποια ανθρώπινη κοινωνία ζούγκλα .
Περί ἰσότητος ὁ λόγος. Καί ἡ δημοκρατία καί ὁ κομμουνισμός ἀγωνίζονται γιά τήν ἰσότητα, πιστεύω ὅτι τήν ἀντιλαμβάνονται διαφορετικά. Ἡ διαφορετικότητα τῶν ἀνθρώπων πῶς ἀντιμετωπίζεται, σάν λάθος, μέ πόλεμο ἤ σάν πραγματικό ζήτημα;
Αὐτά τά 40 χρόνια ἔγιναν καί κοσμοϊστορικές ἀλλαγές, μεγάλη τεχνολογική ἀνάπτυξη καί δίκτυα ἐπικοινωνίας, πού ἔφερε κοντά ὅλους τούς λαούς σέ μία παγκοσμιοποίηση πραγματική. Ὅμως ὁ κάθε λαός κουβαλάει τίς ἐμπειρίες του καί βλέπουμε πόσο δύσκολο εἶναι νά προσαρμοσθοῦν οἱ μεταναστευτικές ροές σέ ἕναν δυτικό δημοκρατικό τρόπο ζωῆς. Γιατί εἶναι ἀλλιῶς νά γεννιέσαι καί νά μεγαλώνεις σέ ἕνα δημοκρατικό περιβάλλον καί ἀλλιῶς νά μπεῖς σέ ἕνα τέτοιο περιβάλλον ἀπό ἕναν ἐντελῶς ἀλλιώτικο τρόπο σκέψης. Ἀρκεῖ ἡ προσπάθεια καταστολῆς;
Ὁ σεβασμός στίς ρίζες τοῦ καθενός δέν εἶναι ἁπλά ἱκανή συνθήκη ἀλλά νομίζω καί ἀναγκαία.
Καί ἐπειδή σήμερα εἶναι τῶν Ἁγίων Ἀκινδύνου, Ἀνεμποδίστου, Ἐλπιδοφόρου, Πηγασίου καί Ἀφθονίου, ἄς μᾶς φωτίζει ὁ μεγάλος μας ποιητής.
http://www.snhell.gr/anthology/content.asp?id=267&author_id=9
Το πρώτο και αδικαιολόγητο -ως δημοκρατικός πολίτης- λάθος σας είναι η άποψη σας ότι η Δημοκρατία και ο Κομμουνισμός αγωνίζονται για την ισότητα, -θα διαμαρτυρηθεί το ΚΚΕ και κάθε Κ.Κ ,τα οποία και την επαγγέλλονται και την επιβάλουν με ”κόντυμα των ανθρώπων κατά μια σπιθαμή” ,καθώς και με την κολλεκτίβα ,που ήταν και αυτή νόθο παιδί της ισότητος ,ή, δίδυμη αδελφή της ,εφόσον ξεκινούσε ”από την ισότητα του λαού στα μέσα παραγωγής”.
Απ’ότι γνωρίζω ισότητα των ανθρώπων ως πλασμάτων του Θεού μας την άφησε εντολή ο Χριστός , η δε Δημοκρατία από την αρχαιότητα την επιβάλει έναντι των νόμων και ως Θεά Θέμιδα μας προτρέπει να είμαστε δίκαιοι επί ίσων καταστάσεων και να την επιδιώκουμε ,γιατί ”εν δε δικαιοσύνη συλλήβδην πασ’αρετή”, αλλά για να καταλήξω, η απόλυτος ισότης -που καταλήγει και στον ισοπεδωτισμό- είναι σύνδρομο και προκατάληψη ,που δυστυχώς επεβλήθη ”με πλύση εγκεφάλων” ,εδώ και εκατό χρόνια.
Σας ευχαριστώ για την παραπομπή σας στο ποίημα του Ελύτη ,που συγκλονίζει με λέξη Πατρίδα ,που την υπερασπίστηκε το 1940-41 στην Βόρειο Ήπειρο, η οποία όμως Πατρίδα δεν υπάρχει για τους διεθνιστές της απολύτου ισότητος-ισοπέδωσης.
Ο δε σεβασμός της διαφορετικότητος ισχύει υπό τον όρον της απολύτου αμοιβαιότητος .Δεν μπορεί να ενοχλείται από τον Σταυρό ο μουσουλμάνος και να είναι τυλιγμένος με την μπούρκα σαν βεδουίνος στην Ευρώπη με τα κεκτημένα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Έρχονται στην Ευρώπη θα συμμορφωθούν με τον ευρωπαικό τρόπο ζωής, όπως συμμορφώνονται και ζουν αρμονικά εκατοντάδες χρόνια οι Εβραίοι ,οι Ινδοί και οι Κινέζοι τώρα.
Μήν ἀποδίδετε λάθη ἐκεῖ πού δέν ὑπάρχουν. Διαπίστωση ἔκανα γιά τό τί πρεσβεύουν καί ἐπισήμανα ¨ πιστεύω ὅτι τήν ἀντιλαμβάνονται διαφορετικά¨. Ἡ Δημοκρατία ἀπό τήν ἀρχαιότητα προσπαθεῖ γιά τήν ἰσότητα μέσω τῆς παιδείας, καί στά σχολεῖα καί στά θέατρα καί στόν Δῆμο.
Τι τον θέλατε τον κομμουνισμό ,αφού γνωρίζετε καλά,-ως βαθειά δημοκρατικός πολίτης- ποια ισότητα πρεσβεύει και για την επιβολή της με ποια μέσα αγωνίζεται.
Η μόνη αναπαλλοτρίωτη -μάλιστα -ισότητα των ανθρώπων ,αγαπητή κ.Ελένη Π. είναι στο δικαίωμα της ζωής και της υπάρξεώς τους .Οι άλλες είναι ιδεοληπτικά σύνδρομα.
Εξαντλήσαμε και πάλι το θέμα ,αλλά να σας μείνει-μας μείνει- η εικόνα αυτού του ανθρώπου της λατρεμένης σας -ανύπαρκτης σαυτήν την περίπτωση των δραστών- παιδείας.