Επί σαράντα χρόνια δέχεται κατά 20% περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία. Τα συμπεράσματα δικά σας για το που οφείλεται η υπερθέρμανση της Γης…
του Patrice Gibertie
Οι περιβαλλοντιστές δεν θέλουν να ακούσουν για το ρόλο του ήλιου και των νεφών στις φυσικές κλιματικές παραλλαγές και όμως… Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε η Copernicus, η Διαστημική Υπηρεσία της ΕΕ στο ομότιτλο περιοδικό της* από το 1983 έως το 2022, η νεφοκάλυψη στην Ευρώπη μειώθηκε και ο αριθμός των ωρών ηλιακού φωτός αυξήθηκε κατά 20%, αυξάνοντας παράλληλα τη θερμοκρασία της Γης. Περίπου μια δεκαετία αφού η Λέσχη της Ρώμης – μια δεξαμενή σκέψης Ευρωπαίων κεφαλαιοκρατών – λάνσαρε την Οικολογισμό. Επομένως, κάθε υπόθεση ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα ή οι αγελάδες(!!!) ευθύνονται για την υπερθέρμανση της Γης και μάλιστα για τις φυσικές καταστροφές** – πρόσφατα στην Ισπανία – διακινείται από ανίδεους ή ύποπτους πολιτικούς και δημοσιογράφους.
Σχήμα 1. (Αριστερά) Ετήσιες ευρωπαϊκές ανωμαλίες νέφωσης (%) για το 1983 έως το 2022, σε σχέση με τον μέσο όρο για την περίοδο αναφοράς 1991–2020. Οι ανωμαλίες αφορούν μόνο την ευρωπαϊκή χερσαία ζώνη. (Δεξιά) Μέσες ετήσιες ανωμαλίες νέφωσης (%) για το 2022, σε σχέση με την περίοδο αναφοράς 1991–2020. Πηγή δεδομένων: CLARA-A2.1
- Το 2022, η Ευρώπη γνώρισε τη μεγαλύτερη διάρκεια ηλιοφάνειας και τη δεύτερη χαμηλότερη νεφοκάλυψη που έχει καταγραφεί.
- Η διάρκεια της ηλιοφάνειας ήταν μεγαλύτερη από το μέσο όρο σε περιοχές της δυτικής και κεντρικής Ευρώπης.
- Η σημαντική θετική ετήσια ανωμαλία στη διάρκεια της ηλιοφάνειας προέρχεται κυρίως από ηλιοφάνεια άνω του μέσου όρου κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους.
- Οι τιμές του έτους εκφράζουν τις έντονες τάσεις για περισσότερη ηλιοφάνεια και χαμηλότερη νεφοκάλυψη που παρατηρήθηκε τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες.
Η νέφωση και η διάρκεια της ηλιοφάνειας είναι πολύ σημαντικές κλιματικές μεταβλητές για πολλούς τομείς, όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ο τουρισμός, καθώς και για την κοινωνία συνολικά. Αυτές οι δύο μεταβλητές παρατηρήθηκαν από τα τέλη του 19ου αιώνα, πρώτα με γυμνό μάτι και χρησιμοποιώντας απλά επίγεια όργανα. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, οι δορυφορικές παρατηρήσεις κατέστησαν δυνατή τη λήψη ολοκληρωμένων χωρικών εκτιμήσεων αυτών των μεταβλητών, της νεφοκάλυψης, της επιφανειακής ηλιακής ακτινοβολίας και της διάρκειας της ηλιοφάνειας. Τα δορυφορικά δεδομένα αποκαλύπτουν ότι η μέση διάρκεια ηλιοφάνειας στην Ευρώπη το 2022 ήταν η υψηλότερη τα τελευταία 40 χρόνια, ενώ η νεφοκάλυψη ήταν η δεύτερη χαμηλότερη.
Νεφοκάλυψη
Σχήμα 2. (Αριστερά) Ετήσιες ευρωπαϊκές ανωμαλίες νεφοκάλυψης (%) από το 1983 έως το 2022, σε σύγκριση με τον μέσο όρο της περιόδου αναφοράς 1991-2020. Οι ανωμαλίες αφορούν μόνο τον ευρωπαϊκό ηπειρωτικό χώρο1. (Δεξιά) Μέσες ετήσιες ανωμαλίες νέφωσης (%) για το 2022, σε σχέση με την περίοδο αναφοράς 1991-2020. Πηγή δεδομένων: CLARA–A2.1 CDR/ICDR. Πίστωση: EUMETSAT CM SAF.
Νεφοκάλυψη
Το 2022, η συννεφιά ήταν χαμηλότερη σε περιοχές της δυτικής και νοτιοανατολικής Ευρώπης, με τιμές γενικά μεταξύ 7 και 12% κάτω από το μέσο όρο και έως και 16% κάτω από το μέσο όρο σε ορισμένες περιοχές, ιδίως στις Άλπεις και τη νότια Ιταλία. Από την άλλη πλευρά, η νεφοκάλυψη ήταν κοντά ή ελαφρώς πάνω από το μέσο όρο στην Ιβηρική Χερσόνησο και στην Άπω Ανατολική Ευρώπη.
Διάρκεια ηλιοφάνειας
Το 2022, η Ευρώπη γνώρισε τη μεγαλύτερη διάρκεια ηλιοφάνειας την περίοδο 1983-2022, με 130 ώρες ηλιοφάνειας περισσότερες από το μέσο όρο, που αντιστοιχούν σε χαμηλή νέφωση. Αυτή η τιμή έσπασε το προηγούμενο ρεκόρ των 118 ωρών πάνω από τον μέσο όρο, το 2020, και είναι σημαντικά υψηλότερη από τις 31 ώρες πάνω από το μέσο όρο που καταγράφηκαν το 2021. Όπως και με την νεφοκάλυψη, η μεγάλη θετική ανωμαλία για το 2022 συνάδει με την έντονη τάση για μεγαλύτερη διάρκεια ηλιοφάνειας που παρατηρήθηκε τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες.
Μηνιαίες ανωμαλίες
Σχήμα 3. Μηνιαίες ανωμαλίες διάρκειας ηλιοφάνειας (ώρες, πορτοκαλί γραμμή), επιφανειακής ηλιακής ακτινοβολίας (W/m2, διακεκομμένη κόκκινη γραμμή) και νεφοκάλυψης (%, γκρίζα γραμμή) το 2022 για ευρωπαϊκές χερσαίες περιοχές, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μέσο όρο τους για την περίοδο αναφοράς 1991-2020. Πηγή δεδομένων: CM SAF SARAH-2.1 και CLARA-A2.1. Πίστωση: EUMETSAT CM SAF. Εικόνα υψηλής ανάλυσης
«Αυτή η κατάσταση συμπίπτει με το θερμότερο καλοκαίρι που έχει καταγραφεί στην Ευρώπη και τις εκτεταμένες συνθήκες ξηρασίας στην Ευρώπη, που αντιστοιχούν περίπου σε περιοχές που παρουσίασαν ανωμαλίες υψηλότερης ηλιακής ακτινοβολίας».
*https://climate.copernicus.eu/esotc/2022/clouds-and-sunshine-duration
** Ο ρυθμός των φυσικών καταστροφών – περίπου 400 ετησίως – παραμένει σταθερός τουλάχιστο από το 2000.
Οι «φωστήρες» της IPCC – της Διεθνούς Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος, στην οποία πλειοψηφούν κυβερνητικοί εκπρόσωποι και όχι επιστήμονες – αποδείχτηκαν καφετζούδες στην πρόβλεψη φυσικών καταστροφών: Η Ελλάδα (2023) και η Ισπανία (2024) τους διέψευσαν τραγικά…
Μετάφραση:Ε.Δ.Νιάνιος
πηγή: Patrice Gibertie
