Τό 2024 ρίχνει αὐλαία μέσα σέ ἕνα ἐξαιρετικά περίεργο οἰκονομικό καί γεωπολιτικό κλῖμα.

Οἰκονομικό διότι πληροφορίες πού μᾶς φτάνουν ἀπό διάφορα οἰκονομικά κέντρα στήν Εὐρώπη μᾶς «ἐνημερώνουν» ὅτι αὐτή τήν περίοδο «ξεσκονίζεται» τό προφίλ τοῦ δημόσιου χρέους ἀλλά καί γενικώτερα τά στατιστικά τῶν οἰκονομιῶν ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν χωρῶν, μέ πρώτη βεβαίως τήν Γαλλία, ἡ ὁποία ἔχει τεράστιες ἀποπληρωμές τό 2025, ἀλλά (μεταξύ τῶν ὑπολοίπων χωρῶν) καί τήν Ἑλλάδα. Τό χρέος της ὡς ποσοστό ἐπί τοῦ ΑΕΠ μπορεῖ νά ἔχει ἀποκλιμακωθεῖ ἐντυπωσιακά στήν περιοχή πέριξ τοῦ 150%, σύν πλήν, ὡστόσο σέ ἀπόλυτους ἀριθμούς εἶναι κατά πολύ μεγαλύτερο ἀπό τό χρέος μέ τό ὁποῖο ὑπήχθη ἡ Ἑλλάς στά μνημόνια τό 2010 καί γι’ αὐτό ἡ κατάσταση τῆς οἰκονομίας μας θεωρεῖται ἐξαιρετικά εὐάλωτη. Παρά τίς ὡραιοποιήσεις. Κάτι πού δήλωσε εὐθέως καί ὁ Διοικητής τῆς Ἐθνικῆς Τράπεζας Γιάννης Στουρνάρας στόν «Ἐθνικό Κήρυκα». Ὅπως τόνισε, «ἡ ἀνάπτυξη ἀπό τήν δεκαετῆ κρίση χρέους παραμένει ἡμιτελής», ἡ σύγκλιση μέ τήν εὐρωπαϊκή οἰκονομία χρειάζεται προσπάθεια, ἐνῶ πρόφερε καί τήν ἀπαγορευμένη φράση «βιωσιμότητα χρέους», μολονότι τήν θεώρησε «διασφαλισμένη».

Σημειωτέον ὅτι ἡ Γαλλία, πού ἔχει πολύ μικρότερο ποσοστό χρέους ἐπί τοῦ ΑΕΠ σέ σύγκριση μέ τήν Ἑλλάδα, ἔχει ἤδη δεχθεῖ ἰσχυρή σύσταση γιά τήν μείωσή του, γεγονός πού ὠθεῖ κάποιους νά διασυνδέουν τήν σιωπή τῆς Κομμισσιόν γιά τό ἑλληνικό χρέος μέ τίς ἐξελίξεις στό Αἰγαῖο. Ἀνταλλαγές; Συνωμοσιολογία; Πάντως κάποτε ὁ κύριος Μητσοτάκης, ἐπί ΣΥΡΙΖΑ, συνέδεσε τό Σκοπιανό μέ τίς συντάξεις. Συμβαίνουν αὐτά.

Δέν εἶναι πάντα συνωμοσίες.

Ἡ σπουδή τῆς Ἑλλάδος νά βγεῖ στίς ἀγορές πάντως ἀμέσως μέ τήν νέα χρονιά, πρίν ἐνδεχομένως ἐκτοξευθοῦν τά ἐπιτόκια, ἀλλά καί ἡ βιασύνη νά συγκεντρώσει τό συντομότερο δυνατόν ἔσοδα ἀπό τήν φορολογία (γι’ αὐτό δέν δίνεται παράταση στήν πληρωμή τῶν τελῶν κυκλοφορίας) μᾶς δείχνουν ὅτι ὑπό ἀκραῖες προϋποθέσεις μπορεῖ νά ἔχουμε ἀπό ἐθνική κρίση ἕως πολιτειακή κρίση. Ἤ καί τά δύο μαζί. Δέν εἶναι αὐτό τό βασικό σενάριο αὐτή τήν στιγμή καί δέν μᾶς προκύπτει ἀπό διασταύρωση πληροφοριῶν. Τό ξεκαθαρίζουμε. Ἐπειδή ἡ πεῖρα ὅμως μᾶς ἔχει διδάξει ὅτι οἱ ἐξελίξεις πολλές φορές περνᾶνε φευγαλέα ἀπό μπροστά μας ὑπό μορφήν φήμης ἤ πληροφορίας, τήν ὁποία ὑποτιμοῦμε γιατί δέν τήν θεωροῦμε σοβαρή ἀλλά «ἀδέσποτη», ὀφείλουμε νά καταθέσουμε πώς ὅταν ἀναφερόμαστε σέ πολιτειακή κρίση ἀναφερόμαστε σέ ἐκλογές μέ ἀφορμή τήν ἐκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, κι ἄς ἔχει ἀποσυνδεθεῖ ἡ ἐκλογή ἀπό τήν λαϊκή ἐτυμηγορία μέ τό νέο Σύνταγμα. Ἄν ὁ Πρωθυπουργός προκαλέσει τήν Κοινοβουλευτική του Ὁμάδα μέ τήν ἐπιλογή του, ἔχει σχέδιο. Καί ὅταν ἀναφερόμαστε σέ ἐθνική κρίση παραπέμπουμε σέ κάποιο πραγματικό ἤ σκηνοθετημένο ἐπεισόδιο στό Αἰγαῖο μέσα στόν Ἰανουάριο, ὁπότε θά ἐπιχειρήσει ξανά τό ἰταλικό ἐρευνητικό νά κάνει ἔρευνες στήν Κάσο, καί πάλι μέ τελική κατάληξη τίς ἐκλογές.

Καί ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, σέ περίπτωση πού ἡ ἐπιλογή τοῦ Πρωθυπουργοῦ ἀμφισβητηθεῖ ἀπό τήν Κοινοβουλευτική Ὁμάδα τῆς Νέας Δημοκρατίας, καί ἕνα ἐλεγχόμενο θερμό ἐπεισόδιο στό Αἰγαῖο θά μποροῦσαν νά ὁδηγήσουν ὑπό προϋποθέσεις σέ ἐθνική πολιτική ἀναμέτρηση. Μέ τήν Ἀντιπολίτευση τελείως ἀνέτοιμη. Ἀναμέτρηση ἡ ὁποία θά μποροῦσε νά εἶναι καί διπλή, οὕτως ὥστε ἡ Νέα Δημοκρατία ὑπό τό καθεστώς ἐκβιαστικῶν διλημμάτων γιά τά ἐθνικά θέματα καί τούς θεσμούς νά ἐκβιάσει τήν αὐτοδυναμία. (Πληροφορούμαστε ὅτι ὁ κύριος Ἀνδρουλάκης ἀπορρίπτει τήν ὑποψηφιότητα τῆς κυρίας Σακελλαροπούλου ὡς ἀκατάλληλη, εἰδικῶς μετά τήν ἀνοιχτή προτίμησή της στό πρόσωπο τοῦ Χάρη Δοῦκα κατά τήν διάρκεια τῆς ἐσωκομματικῆς ἀναμετρήσεως γιά τήν ἀρχηγία τοῦ ΠΑΣΟΚ.)

Ἐπαναλαμβάνω, αὐτό δέν εἶναι τό βασικό σενάριο αὐτή τήν στιγμή, ἀλλά δέν γίνεται νά ἀγνοοῦμε καί τά σημάδια. Ὁ τουρκικός Τύπος, γιά παράδειγμα, αὐτή τήν στιγμή ἀνεβάζει τούς τόνους τῆς ἐντάσεως ἐναντίον τῆς πατρίδας μας κατακόρυφα καί αἰφνιδιαστικά, ἐνῶ ἡ Κυβέρνηση στήν Ἑλλάδα προσπαθεῖ νά καλλιεργήσει τήν ἐντελῶς ἀντίθετη εἰκόνα.

Ὁ χορός τῆς κλιμακώσεως τῶν δημοσιευμάτων τῶν τελευταίων ἑπτά ἡμερῶν ἄρχισε μέ ρεπορτάζ γιά τήν κατασκευή ἔργων ἐνεργειακῆς αὐτονομίας στό Φαρμακονήσι, τά ὁποῖα ἔγιναν πρίν ἀπό δύο ὁλόκληρους μῆνες καί τά ὁποῖα οἱ Τοῦρκοι, ὅπως ἀποκαλύψαμε, ἐπιχείρησαν νά παρεμποδίσουν μέ προβολεῖς. Ξαφνικά γίνονται πρῶτο θέμα στόν τουρκικό Τύπο, τώρα καί ὄχι τότε. Ἀκολούθησαν οἱ δηλώσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κατά «βαρβάρων»,που δέν τούς ἄρεσαν. Οἱ δηλώσεις Ἀκάρ γιά τό Καστελλόριζο. Καί κορυφώθησαν μέ δημοσιεύματα κατά τοῦ Πρωθυπουργοῦ, τόν ὁποῖον θεωροῦν… πολεμοχαρῆ καί… σκληρό διαπραγματευτή.

Αὐτή ἡ ἄνοδος τοῦ θερμομέτρου εἶναι πάρα πολύ πιθανόν νά συνεχιστεῖ καί μέσα στόν Ἰανουάριο. Οἱ Τοῦρκοι, μετά τήν ἐπικράτησή τους στήν Συρία, ὑπέγραψαν συμφωνίες ἀμυντικῆς συνεργασίας μέ τήν Ἱσπανία καί τήν Ἰταλία (τώρα γίνεται ἀκόμα πιό ξεκάθαρο γιατί τό ἰταλικό ἐρευνητικό πού εἶχε μισθώσει ἡ Ἑλληνική Δημοκρατία ζήτησε ἄδεια ἀπό τήν τουρκική φρεγάτα γιά ἔρευνες στήν ἑλληνική ΑΟΖ στήν Κάσο), ἐνῶ ἐνεργοποίησαν – ὅπλισαν καί τούς ρωσσικούς πυραύλους S 400. Ἄν ἐπιλέξουν, μέ τόν ἀέρα τῶν νικητῶν στήν Συρία, νά πιέσουν τά πράγματα στό Αἰγαῖο ἀμέσως μετά τήν ἀνάληψη τῆς προεδρίας ἀπό τόν Ντόναλντ Τράμπ, τότε θά εἶναι ἐντελῶς ξεκάθαρο γιατί ἔπαιζαν τίς καθυστερήσεις ἐπί δύο σχεδόν χρόνια καί σταμάτησαν τίς παραβιάσεις. Γιά νά κερδίσουν χρόνο μέχρι νά συνεννοηθοῦν μέ τήν νέα ἀμερικανική διοίκηση, ἄν μποροῦν νά τά καταφέρουν βεβαίως.

Ἕνα θερμό ἐπεισόδιο μπορεῖ νά προκαλέσει καί ἐκλογές, ἀλλά, μετά ἀπό αὐτές, καί τόν μεγάλο συμβιβασμό τόν ὁποῖο ὀνειρεύονται διάφορα κέντρα ἐντός καί ἐκτός χώρας. Ὁ Πρόεδρος Τράμπ ἄλλως τε, στήν προηγούμενη θητεία του, τό 2020, εἶχε προτείνει στόν Πρωθυπουργό νά προχωρήσει στήν σύγκρουση, «γιατί μόνο μέσα ἀπό μία κρίση δίνονται λύσεις». Οἱ πρῶτες δηλώσεις του γιά τόν Παναμᾶ, τήν διώρυγα καί τήν Γροιλανδία δείχνουν ὅτι ὁ ἀναθεωρητισμός γίνεται παγκόσμιο δόγμα. Θά λείπουν οἱ Τοῦρκοι ἀπό αὐτό;

Τό ἄλλο ζήτημα εἶναι ἡ ἐκλογή Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, γιά τήν ὁποία αὐτή τήν στιγμή ἕνα σενάριο «λέει» πώς ἄν τμῆμα τῆς Κοινοβουλευτικῆς Ὁμάδας τῆς Νέας Δημοκρατίας καταψηφίσει τήν ἐπιλογή τοῦ Πρωθυπουργοῦ, τότε ἐκεῖνος θά ζητήσει ψῆφο ἐμπιστοσύνης ἀπό τό Κοινοβούλιο. Εἶναι μιά ἐκδοχή ἡ ὁποία δέν συγκεντρώνει πιθανότητες αὐτή τήν στιγμή. Τό Μαξίμου θεωρεῖ τούς βουλευτές «ὄρνιθες». Τόσο πολύ τούς σέβεται. Ἀλλά ἄν σκηνοθετηθεῖ κλῖμα ἐντάσεως, οἱ ἐκλογές εἶναι μιά ἐκδοχή. Βεβαίως πρόκειται γιά ἕνα σχέδιο μέ τεράστιο πολιτικό ρίσκο. Καί ἡ ἄποψη πού συνηγορεῖ ὅτι δέν εἶναι πιθανό βασίζει τά ἐπιχειρήματά της στό γεγονός ὅτι σήμερα ἡ Νέα Δημοκρατία ἔχει 156 βουλευτές καί εἶναι αὐτοδύναμη, ἐνῶ αὔριο, παρά τήν αἰσιοδοξία γιά αὐτοδυναμία, θά συγκροτηθεῖ πιθανῶς Κυβέρνηση συνεργασίας καί ὁ Πρωθυπουργός θά «ἐλέγχεται» ὡς ὅμηρος καί ἀπό ἄλλα κέντρα. Κάτι τό ὁποῖο ἀπεχθάνεται. Δέν τοῦ ἀρέσει νά μοιράζεται τήν ἐξουσία του. Τό σιχαίνεται. Καί, σέ κάθε περίπτωση, ἄν συνεχίσει νά ὀνειρεύεται εὐρωπαϊκά ἀξιώματα, πρέπει νά εἶναι Πρωθυπουργός καί ὄχι ἁπλός ἰδιώτης τόν κρίσιμο χρόνο.

Τί θά συμβεῖ στό τέλος, θά τό δοῦμε. Ἐμεῖς δέν κάνουμε πρόβλεψη οὔτε εἴμαστε τό μαντεῖο. Καταγράφουμε τίς πληροφορίες. Καί δεσμευόμαστε ὅτι καθ’ ὅλη τήν διάρκεια τῆς ἑπόμενης χρονιᾶς (ὅπως βεβαίως κάνουμε πάντοτε, ἀλλά πολύ περισσότερο τώρα) θά καταγράφουμε τίς πληροφορίες πού κυκλοφοροῦν, εἴτε ἐπιβεβαιώνονται εἴτε ὄχι. Σέ καθεστώς ἐλέγχου τῆς ἐνημερώσεως καί ἐμπάργκο τῆς βασικῆς πληροφορήσεως, τίποτε δέν «πετιέται» οὔτε ὑποτιμᾶται. Ὅλα ἔχουν ἀξία, ἔστω καί ἐφήμερη. Τό ρεπορτάζ πάντοτε θά προέχει.

estianews.gr