του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Και όμως… Η Ρωσία θα μπορούσε αυτήν την στιγμή να γυρίσει το παιχνίδι, να «κλειδώσει» το εξαιρετικά κοστοβόρο – σε πόρους αλλά και σε ανθρώπινο δυναμικό – αποτέλεσμα που της έχει εξασφαλίσει ο μακροχρόνιος πολέμος στην Ουκρανία τον οποίο η ίδια ξεκίνησε και να διεκδικήσει την δυναμική επαναπροσέγγισή της με το Ευρωπαϊκό σύστημα αξιών, αλλά και μια αξιόλογη επανακατάταξη σε ένα Διεθνές σύστημα, το οποίο αναζητεί εναγωνίως καινούρια επίπεδα ισορροπίας και μια πιο αποτελεσματική φόρμουλα συνεννόησης…
Το τρομοκρατικό χτύπημα στις παρυφές της Ρωσικής πρωτεύσουσας, θα μπορούσε να αφυπνίσει την ηγεσία του Κρεμλίνου και εν τέλει να λειτουργήσει λυτρωτικά απέναντι στα πολλαπλά αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει, πολύ δε περισσότερο σήμερα που μια εκρηκτική και ενδεχομένως ανεξέλεγκτη προβολή του αισθήματος ανασφάλειας των Ρώσων πολιτών και μάλιστα σε συνθήκες ξέφρενης πολεμικής καχεξίας, ενδέχεται να τροφοδοτήσει ισχυρές τάσεις πολιτικής αλλά και γεωπολιτικής αποσταθεροποίησης με απρόβλεπτες προεκτάσεις.
Η πολύνεκρη Ισλαμική τρομοκρατική επίθεση, παραμέρισε προσωρινά ΚΑΙ μέσα στις Δυτικές κοινωνίες αλλά ΚΑΙ στα περιβάλλοντα των Δυτικών ηγεσιών, τα αισθήματα της αποστροφής που κυριάρχησαν εξ αιτίας της συνεχιζόμενης πολεμικής επιχείρησης στην Ουκρανία και τα αντικατέστησε, επίσης προσωρινά, με συναισθήματα συμπάθειας απέναντι σε μια χώρα που έδωσε γι’ ακόμη μια φορά, νέα εκατόμβη θυμάτων στο τέρας του Ισλαμικού φονταμενταλισμού.
Η Ρωσική πολιτική ηγεσία, θα πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό της, να σταματήσει να ασχολείται με φτηνές “τηλεοπτικές παραγωγές” κατασκευής επιθυμητών ενόχων και να αξιοποιήσει το timing που την ευνοεί αντικειμενικά, προκειμένου να μετατρέψει το δράμα, τον ανθρώπινο πόνο και την καταστροφή, σε τακτικό πλεονέκτημα με ευρύτερες στρατηγικές προεκτάσεις. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει μέσα στις επόμενες μια με δύο ημέρες το πολύ, να υπάρξει ένα νέο βαρυσήμαντο διάγγελμα του προέδρου Πούτιν, μέσα από το οποίο θα οριοθετηθεί το εύρος μιας πολυεπίπεδης Ρωσικής απάντησης, ικανής να αιφνιδιάσει τους πάντες.
Ένας τέτοιος χειρισμός, θα βοηθήσει σημαντικά την Ρωσία να διατηρήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων, την οποία ωστόσο θα πρέπει να έχει προαποφασίσει πως είναι διατεθειμένη να την εξαργυρώσει δημιουργικά και σε μια κατεύθυνση εντελώς διαφορετική από αυτήν της ανεξέλεγκτης εκδικητικής μανίας την οποία προδιαγράφει σήμερα το κυρίαρχο δυτικό αφήγημα, το οποίο βεβαίως τροφοδοτείται από τις δηλώσεις ακραίων τυχοδιωκτών και απερίσκεπτων καιροσκόπων που κατοικοεδρεύουν στο Ρωσικό πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο. Στο πλαίσιο αυτής της συνολικής και ενιαίας απάντησης…
- Το πρώτο πράγμα το οποίο θα πρέπει να κάνει η Ρωσία, είναι να ζητήσει την σύγκλιση του Σ.Α του ΟΗΕ, καταδεικνύοντας την προθυμία και την ετοιμότητά της, για ευρύτερες συναινέσεις και την ευρύτερη δυνατή συνεργασία στην αντιμετώπιση της Διεθνούς τρομοκρατίας, με σεβασμό φυσικά στα κυριαρχικά δικαιώματα των χωρών.
Η εξειδίκευση αυτής της ειλικρινούς πρωτοβουλίας, με την πρόταση για δημιουργία ενός διαρκούς Ευρωπαϊκού φόρουμ που θα θέτει στο κέντρο της προσοχής του την επεξεργασία λύσεων και πολιτικών και την υποβολή προτάσεων στις Εθνικές κυβερνήσεις και στα Ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, θα είναι μια εξαιρετική συμβολή στην διαχείριση της ανησυχίας που είναι διάχυτη σε ολόκληρη την Ευρώπη.
- Το δεύτερο ζήτημα το οποίο θα πρέπει να εντάξει στον επικοινωνιακό της αιφνιδιασμό, θα πρέπει να είναι η ανάληψη πρωτοβουλίας για πολυμερή συνεννόηση ΚΑΙ με τα Ευρωπαϊκά όργανα αλλά ΚΑΙ με τις ΗΠΑ (βεβαίως ΚΑΙ με την Ουκρανία) για τον οριστικό και πλήρη τερματισμό των συγκρούσεων και την δρομολόγηση πολιτικής λύσης στο Ουκρανικό με την μορφή και το κύρος της Διεθνούς Συνθήκης. Η εξέλιξη αυτή, θα της εξασφαλίσει διεθνή αναγνώριση στο έδαφος της Κριμαίας η οποία θα περάσει ΚΑΙ de jure στην κυριότητά της, καθεστώς απόλυτης αυτονομίας στο έδαφος του Ντονμπάς και παράλληλα με αυτά, θα της εξασφαλίσει την θεσμική κατοχύρωση του απαραίτητου πλαισίου και ενός περιφερειακού μοντέλου Ασφαλείας το οποίο επεδίωκε από την αρχή.
- Το τρίτο ζήτημα το οποίο θα μπορούσε να επιδιώξει, είναι την διαπραγμάτευση ενός ειδικού εξοπλιστικού καθεστώτος σε ολόκληρη την Ρωσο-ΝΑΤΟϊκή οριογραμμή στην οποία θα συμπεριλαμβάνονται από τα νέα ΝΑΤΟϊκά αποκτήματα ή τουλάχιστον η Φινλανδία, ούτως ώστε να εξυπηρετείται με τον πληρέστερο δυνατό τρόπο το πακέτο των Ρωσικών επιφυλάξεων που σχετίζονται με την ΝΑΤΟϊκή αντιπυραυλική ασπίδα.
Εν κατακλείδι, η Ρωσική πολιτική ηγεσία, οφείλει να περιθωριοποιήσει άμεσα τις ακραίες φωνές, να επιστρατεύσει το σύνολο του αποθέματος της νηφαλιότητας που διαθέτει και εν τέλει να αποφασίσει εάν είναι διατεθειμένη να συνεχίσει να πορεύεται στον αμφιλεγόμενο δρόμο του εκδικητικού τυχοδιωκτισμού με αμφίβολα τα αποτελέσματα και για την ίδια αλλά και με σαφείς μακροχρόνιες συνέπειες που θα τροποποιήσουν και εν τέλει θα εκφυλίσουν δραματικά τις πρωταγωνιστικές της φιλοδοξίες, ή εάν θα σπεύσει να αξιοποιήσει το ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ευνοϊκό γι’ αυτήν timing, προκειμένου να συνδιαμορφώσει τους όρους ενός νέου RESTART, που θα την βγάλει από τα αδιέξοδα ενός κοστοβόρου πολέμου και θα την επανεντάξει σταδιακά στο κλαμπ των συνδιαμορφωτών της επόμενης μέρας στην Ευρασία…
Η πολιτική ηγεσία του Κρεμλίνου, οφείλει να διακρίνει την πίτα, να προσέξει την φάκα και να μην αφήσει την κοντόφθαλμη βουλιμία της και την εκδικητική της προδιάθεση να την καθηλώσει στην παγίδα του Ουκρανικού τυριού. Το τίμημα θα είναι εξαιρετικά βαρύ, θα είναι τίμημα πρωτίστως χαμένων ευκαιριών και η πόρτα που άνοιξε εξ αιτίας της δολοφονικής τρομοκρατικής επίθεσης, καλό θα είναι να μην κλείσει από απερίσκεπτες και κοντόφθαλμες εμμονές…
