Στην εποχή μας βλέπουμε τον κόσμο να είναι «ενωμένος» ή καλύτερα δικτυωμένος μέσα από συγκεντρωτικά μέσα ενημέρωσης, με τα οποία παράγεται από κάποιους αυτό που θα γίνει γνωστό ως επίσημη «αλήθεια» και στη συνέχεια θα διανεμηθεί σχεδόν αμέσως, σε όλο τον κόσμο. Οι μάζες, που έχουν μάθει να ζητούν απόλυτες «αλήθειες» που θα ρυθμίζουν την ζωή τους, ώστε αυτοί να μην πολυκουράζουν το μυαλό τους, διαδίδουν αμέσως αυτή την «αλήθεια» όπως την μεταδίδουν τα «επίσημα» μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Το αποτέλεσμα είναι μια μικρή ομάδα ανθρώπων να δημιουργεί τον τρόπο που αντιλαμβάνεται ο πολύς κόσμος τα γεγονότα. Ο κόσμος θα αντιληφθεί τα γεγονότα έτσι όπως περιγράφονται και μεταδίδονται από αυτή την κεντρική πηγή. Σε ένα τέτοιο κλίμα, εάν κάποιος αντιληφθεί την πραγματικότητα διαφορετικά και συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν λάθη στην «επίσημη» αλήθεια, θα μπει στο περιθώριο, θα του κολλήσουν μια ταμπέλα, θα χάσει φίλους ή και εργασία, θα αισθανθεί άσχημα και ίσως στο τέλος κάτω από το βάρος μιας αυξανόμενης πίεσης, να αναθεωρήσει την στάση του γιατί αυτή «δεν τον ωφελεί».
Ο όχλος θέλει ένα σύντομο και εύπεπτο κατάλογο «καλών/κακών». Και αυτήν την ανάγκη του σήμερα την καλύπτουν κυρίως τα media. Τα media είναι εκεί για να του πουν ποιοι δικτάτορες είναι καλοί και ποιοι κακοί. Ποια βία είναι καλή και ποια κακή. Ποια προϊόντα είναι καλά και ποια κακά. Ποια γνώμη είναι κακή και ποια κακή. Ποιο πρόσωπο είναι καλό και ποιο κακό. Θα του πουν πως το να είσαι «προοδευτικός» είναι καλό, ενώ το να μην είσαι είναι κακό. Και το κυριότερο: πως το να φρονείς διαφορετικά από τους πολλούς είναι εξάπαντος «κακό». Εσύ βεβαίως, δεν θέλεις να είσαι με τους «κακούς». Στην τελική, ποιος δεν θέλει να είναι «καλός»; Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν σε μικρόκοσμους, επικεντρώνονται γύρω από την οικογένεια και τους φίλους και την τοπική κοινωνία και δεν θέλουν τίποτα περισσότερο από αυτό. Νιώθουν καλύτερα όταν πηγαίνουν με το ρεύμα. Νιώθουν μια ασφάλεια όταν έχουν ζωή που είναι ενταγμένη στα κοινωνικά απόλυτα.
Το φαινόμενο Crowdism
Το Crowdism, προέρχεται από την λέξη πλήθος (crowd). Τα άτομα που ασπάζονται το Crowdism ζητούν να απελευθερωθούν από τις συνέπειες των πράξεών τους και να ενταχθούν σε πολυπληθείς απρόσωπες ομάδες ως ένα είδος αλληλοβοηθητικής κοινωνίας που θα επιτίθεται σε όποιον δεν συμφωνεί μαζί τους. Αυτό δημιουργεί ένα μυαλό «κυψέλης» που μεγαλώνει και φουσκώνει όπως μια χιονοστιβάδα και σύντομα δημιουργεί ένα μονολιθικό, παρανοϊκό ουτοπικό groupthink. Αν κάποιο από τα μέλη του πλήθους αρχίζει να ξεχωρίζει ή να αμφιβάλει για τις δραστηριότητες ή τις προθέσεις του πλήθους, το πλήθος κατακερματίζεται και χάνει την δύναμή του. Αυτό που κάνει τα πλήθη ισχυρά είναι η ανικανότητα των μελών τους να επικρίνουν ή να προτείνουν κάποιον στόχο που ενώνει τους ανθρώπους, γιατί τα πλήθη είναι καλύτερα όταν έχουν έλλειψη στόχου. Χωρίς υψηλότερο όραμα ή ιδανικό, τα πλήθη εκφυλίζονται ταχέως σε επιδρομείς, αν και παθητικού χαρακτήρα. Φωνάζουν για μεγαλύτερη «ελευθερία». Θέλουν περισσότερο πλούτο. Οτιδήποτε βλέπουν, αισθάνονται ότι θα πρέπει να δοθεί στο πλήθος, όπως αναφέρει το redskywarning.
Στο Crowdism βρίσκουν καταφύγιο άτομα που νιώθουν ανίκανα να πορευθούν από μόνα τους και για αυτό βρίσκουν παρηγοριά στην ηγεσία και τη δύναμη άλλων. Θέλουν να νιώθουν ότι έχουν τον έλεγχο, αλλά φοβούνται να γίνουν αυτοί οι καθοδηγητές και έτσι κάθε άτομο μέσα στο πλήθος μεταβιβάζει την εξουσία του σε άλλους. Το πλήθος επομένως κινείται όχι με βάση κάποιες επιλογές, αλλά με τον χαμηλότερο κοινό παρονομαστή, αξιολογώντας κάθε απόφαση ως προς το τι έχουν όλοι κοινό. Ένα πλήθος αντλεί τη δυναμική του από την ανάγκη των μελών του, σε συνδυασμό με το φόβο τους για τη δική τους κρίση. Μπορεί να υποστηρίζει τις θέσεις του βίαια, αλλά επειδή ο μόνος μηχανισμός λήψης αποφάσεων είναι ένας φανατικός συμβιβασμός, κινείται παθητικά προς προβλέψιμα ψηφίσματα.
Το Crowdism βασίζεται σε ηλίθιες ιδέες που υπάρχουν και ακούγονται καλές και στο ότι όταν οι άνθρωποι βρεθούν σε πλήθη πέφτουν και προσκυνούν την κρίση των άλλων και πηγαίνουν μαζί με το κοπάδι, οδηγημένοι σε καταστροφικές και απατηλές «λύσεις». Το socializing μας κάνει χαζούς επειδή υπακούμε στο κοινωνικό πρότυπο, όχι στο πρότυπο της πραγματικότητας. Υπάρχει ένα πλήθος βιβλίων που επαινεί «τη σοφία του πλήθους» και άλλες τέτοιες κολακευτικές, πασιφιστικές και καταπραϋντικές ανοησίες. Έχουν την άποψη ότι μέσα από τις ομάδες μπορούμε να κάνουμε μια σωστή επιλογή, επειδή δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε κανένα άτομο.
Η λογική μας λέει ότι αυτό είναι ανοησία, γιατί αν δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε κάποιο άτομο με εξουσία όταν αυτό είναι προσωπικά υπόλογο, γιατί παίρνουμε αυτά τα αναξιόπιστα άτομα και τα βάζουμε σε μια ομάδα όπου είναι εντελώς ανυπόλογα; Γιατί τα πλήθη είναι υπεράνω λογοδοσίας.
Εντούτοις, ενώ η εξουσία του πλήθους είναι το de facto πρότυπο στη Δύση, όπως αντανακλάται στον καταναλωτισμό (οι αποφάσεις των αγορών που προέρχονται από το πλήθος), στη δημοκρατία (οι ηγέτες που προέρχονται από το πλήθος) και στη δημοτικότητα, (οι αξίες που προέρχονται από το πλήθος) τα προβλήματα εξακολουθούν να υπάρχουν.
Το πλήθος δεν ενδιαφέρεται για τις συνέπειες των ενεργειών του. Η μόνη ανησυχία του είναι να παραμείνει στην εξουσία, έτσι ώστε τα μεμονωμένα μέλη του να μην έχουν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των πράξεών τους. Το αποτέλεσμα είναι μια αυξανόμενη προσπάθεια να καταληφθεί πλήρως ο κόσμος από το Crowdism, ώστε να μην υπάρχουν αντίθετες φωνές.
Το Crowdism υπάρχει για έναν και μόνο λόγο και αυτός είναι για να αποφεύγονται οι συνέπειες των ενεργειών εκείνων που αποτελούν το πλήθος. Φοβούνται τυχόν υψηλότερα πρότυπα που θα τους αποκαλύψουν να είναι πιο ηλίθιοι, πιο κοντόφθαλμοι ή λιγότερο ηθικοί σε σύγκριση με άλλους. Θέλουν ένα μηδενικό πρότυπο το οποίο να προσεγγίζει το χαμηλότερο δυνατό ώστε να μην έχουν καμία πιθανότητα αποτυχίας. Η ελπίδα τους είναι να αποφευχθεί οποιαδήποτε αντιπαράθεση με την πραγματικότητα ή όσους παρατηρούν την πραγματικότητα και για αυτό κάνουν διακρίσεις εναντίον εκείνων που έχουν υψηλότερη νοημοσύνη και την ίδια ώρα τους κατηγορούν ότι αυτοί κάνουν διακρίσεις εναντίων όσων «μειονεκτούν».
Οι Crowdists εργάζονται για να καταστήσουν την κοινωνία μια σειρά γραφειοκρατικών καθηκόντων και για να καταστρέψουν την οικογένεια και έτσι να απομακρύνουν τους πιο έξυπνους ανθρώπους, που απαιτούν από την ζωή περισσότερα από άρτο και θεάματα. Στην θέση τους θέλουν υπάκουους βλάκες υπηρέτες οι οποίοι θα ανακηρύσσονται οι ίδιοι ηγέτες και θα ωθήσουν αμέσως τον πολιτισμό τους σε καταστροφή.
Το πλήθος δεν έχει κανέναν αληθινό ιδεαλισμό και η μοναδική του ιδεολογία είναι αυτή του προσωπικού κέρδους. Είναι από την φύση του αντίθετο στον πολιτισμό, αφού ο πολιτισμός δημιουργεί ένα σύστημα αξιών. Οι Crowdists επιθυμούν να αντικαταστήσουν τον πολιτισμό με τον «πολυπολιτισμό», ο οποίος είναι η ιδέα μιας διευκολυντικής κοινωνίας ή μιας κοινωνίας της οποίας ο μόνος στόχος είναι να ικανοποιήσει τα μέλη της. Σε αυτό το όραμα, δεν χρειάζεται κάποιος κοινός στόχος ή ακόμα και κάποιο πρότυπο της κοινωνίας. Η κοινωνία υπάρχει για να εκπληρώνουν τα μέλη της τις προσωπικές τους ανάγκες και κάθε έλεγχος απαγορεύεται, εκτός αν παραβιάζονται βασικές αρχές του Crowdism.
Οι Crowdists υποστηρίζουν φανατικά τόσο τον διεθνισμό, ο οποίος αρνείται τον τοπικό πολιτισμό υπέρ μιας διεθνούς κουλτούρας οτιδήποτε «νέου» όσο και την πολυπολιτισμικότητα, η οποία αναμιγνύει πολιτισμούς που δεν έχουν τίποτα κοινό χωρίς να ενδιαφέρεται για το αποτέλεσμα. Το πλήθος δεν αποτελεί ένα νέο σχεδιασμό ή μια νέα απόφαση, όπως και ο καρκίνος δεν αποτελεί έναν σχεδιασμό για έναν νέο οργανισμό. Είναι η έλλειψη απόφασης, η έλλειψη στόχου, η έλλειψη σχεδιασμού.
Η πολιτική ορθότητα, ο νέος διεθνισμός, ο πλουραλισμός / σχετικισμός, τα Ηνωμένα Έθνη («παγκόσμιος φεντεραλισμός»), η δύναμη των «δικαιωμάτων» κλπ είναι κοινωνικές πολιτικές με έναν μοναδικό στόχο: να σβήσουν οποιαδήποτε ιδέα ότι θα μπορούσε να υπάρξει κάποιος άλλος δρόμος.
Οι αριστεροί αποτελούν μια εκδοχή crowdist ατόμου ή του ατόμου που αποφασίζει ότι δεν επιθυμεί καμία επίβλεψη από κοινωνικά πρότυπα και έτσι ενώνεται με άλλους σε ένα πλήθος λυντσαρίσματος (mob lynch) για να ανατρέψει τον πολιτισμό, την ιεραρχία και την ηθική.
Οι συντηρητικοί συνήθως κάνουν λάθος για τους μηδενιστές ή για τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν σε τίποτα, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι Crowdists πιστεύουν πολύ στο δικό τους θεό: στους εαυτούς τους και σε μια φανταστική εικόνα που δημιούργησαν για τους εαυτούς τους, που τους λέει ότι είναι «αλτρουιστές» και «υπέρ της ισότητας». Στην πραγματικότητα, τίποτα αυτά δεν είναι.
Όπως ένας απατεώνας που πιάνεται στα πράσα, ένας Crowdist θα αντεπιτεθεί όταν τον ελέγξεις. Θα σε κατηγορήσει αμέσως για αυτό το οποίο εκείνος κάνει. Θα σου επιτεθεί προληπτικάχρησιμοποιώντας εναντίον σου μια κατηγορία για να σε αναγκάσει να παραιτηθείς από κάθε έλεγχο.
Οι Crowdists φοβούνται μήπως ο κόσμος καταλάβει την παγίδα και πιέζουν περισσότερο να μας δέσουν όλους μαζί σε ένα ενιαίο μηχανικό σύστημα, είτε πρόκειται για μια παγκόσμια κυβέρνηση, είτε για κάτι τέτοιο όπως η ΕΕ, έτσι ώστε όλοι να βρεθούμε από κάτω. Είναι μια λεπτή μορφή συλλογικής τιμωρίας. Πρέπει να κάνουμε αυτήν την παρανοϊκή ιδεολογία να δουλέψει αλλιώς, μας λένε, όλοι θα υποφέρουμε.
Ωστόσο, φαίνεται ότι πολλοί δεν συνεργάζονται. Νιώθουν ότι ο σύγχρονος κόσμος που τους έλαχε να ζουν μοιάζει με μια τεράστια έρημο βιομηχανικών απόβλητων, γεμάτη από ασθένειες, εγκληματικότητα, μικροαστική τρομοκρατία, ανθυγιεινό τρόπο ζωής και διαφθορά. Μικρότερες προαστιακές και αγροτικές περιοχές, οι οποίες δίνουν στους ανθρώπους μια επιλογή συμμετοχής, μοιάζουν σαν μικρές «οάσεις». Για να μπεις όμως εκεί, πρέπει να εγκαταλείψεις κάποιες κακές συνήθειες και πολλά δικαιώματα. Αλλά θα βγεις από την έρημο.
Τέτοιου είδους ημι-δημοκρατίες έχουν οργανωθεί από οργανικές ομάδες, όπως η θρησκεία, ο πολιτισμός / η εθνικότητα, η φιλοσοφία και η κοινωνική τάξη ή η κάστα. Μπορεί να μην είναι εχθρικές προς τους ξένους, αλλά δεν θα τους αφήσουν να μπουν μέσα. Δεν θα σου προσποιηθούν ότι θα έχεις «δικαιώματα». Θα έχεις όμως εκεί μια ευκαιρία για μια κανονική ζωή.
Πηγή: redskywarning.blogspot.com
Η Απαγορευμένη ταινία:
Ο ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ ΤΗΣ ΙΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ του Νίκου Κουνδουρου – 2ω 08λ 52δ
Η ταινία του Νίκου Κούνδουρου αναφέρεται
στην πυρπόληση και καταστροφή της Σμύρνης της Μικράς Ασίας
και την γενοκτονία των Ελλήνων κατοίκων της,
στις 14 Σεπτεμβρίου 1922,
από τους νεότουρκους του Κεμάλ,
με σκοπό την ίδρυση του σύγχρονου τουρκικού κράτους.
Βασίστηκε σε αυθεντικές μαρτυρίες
από το μυθιστόρημα «Το νούμερο 31328» του Ηλία Βενέζη
και στην οποία απαγόρευσαν την προβολή της στις κινηματογραφικές αίθουσες.
Μια ταινία που όχι μόνο κατέγραψε τη βαρβαρότητα των Νεοτούρκων,
αλλά ανέδειξε και την Ελλαδική νοοτροπία των Νεοελλήνων
να συγκαλύπτουν για λόγους σκοπιμότητας
τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικρασίας.
Το σενάριο της ταινίας είναι του Νίκου Κούνδουρου και του Στρατή Καρρά.
Kriti Channel
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ
μιά ταινία τού Νίκου Κούνδουρου
1922
από τό βιβλίο τού Ηλία Βενέζη
«Τό νούμερο 31328»
Άν καθόμουν εδώ καί σάς μιλούσα γιά κάτι πού προκαλεί αντιπαράθεση,
θά τό σκεφτόσασταν κι εσείς. Έτσι δέν είναι;
Θά καθόριζε τό κλίμα αυτού τού βιντεο.
Γιατί, κατά κάποιον τρόπο,
η συνείδησή μας τρέφει κάθε τί στό οποίο δίνει τήν προσοχή της.
Τώρα, έχω υπονοήσει (άν δέν τό είπα ευθέως)
πώς τό κακό δέν είναι τόσο αληθινό όσο νομίζουμε.
Αλλά άν νομίζεις ότι είναι αληθινό καί πιστεύεις σ’ αυτό, τότε
πράγματι γίνεται αληθινό.
Κι εμφανίζεται νά έχει μιά δύναμη γιατί τού δώσαμε δύναμη.
Τού δώσαμε τή δύναμη τής συνειδητότητάς μας.
Τού μεταδώσαμε τή ζωή μας.
Τώρα, άν σταματήσεις νά τό κάνεις αυτό, άν σταματήσεις νά κρίνεις μέ τό νού σου…*
Καί γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό τό νά μήν κρίνουμε.
Όπως είπε ό Ιησούς… μιά από τίς πρωταρχικές εντολές του είναι
«μήν κρίνετε ίνα μή κριθείτε».
Γιατί τή στιγμή πού κρίνεις κάτι τό καθιστάς αυτό πού έκρινες.
Κι έτσι τό κακό επεκτείνεται ανάλογα μέ τό πόση πίστη τού δίνεται.
Καί μοιάζει σάν νά έχει δική του δύναμη.
Άν τού αφαιρέσεις τήν πίστη σου, δέν έχει καμία απολύτως δύναμη. Τουλάχιστον σέ σένα…
Μπορεί νά ενεργεί ακόμη σέ άλλους ανθρώπους πού πιστεύουν
*
τό κακό θέλει τήν προσοχή μας·
παρέχοντάς του την νυχθημερόν, π.χ.
όπως κάνει ό
Επισκέπτης(καί τά εβραιοκρατούμενα ΜΜΕ, τό ΚΚΕ, ό/η/τό…), πού
μάς ζμπρώχνει κι εμάς διαρκώς καί αποκλειστικά σ’ αυτό,
στερούμαστε αντίστοιχου χρόνου επαφής καί ενασχόλησης μέ τήν ωραιότητα
γουέ’ρ δέ φλέϊβορ νοήματος[1] ίζ, έ;!
Χέζε «mal-μπορώ”, λέμε!…
[1]
Πνευματικής τάξεως μέγεθος, τό Νόημα
καί γι’ αυτό μπορούμε νά τό πάρουμε μαζί μας[2]
στό βασίλειο τής Αϊδίου Ωραιότητος(α-ω, Ελένη!…),
στό οποίο μεταβαίνουμε, άν θέλουμε, μετά τήν, ώς σέ άλλη μήτρα, ενδοκόσμια ζωή, καθώς
δέν είναι υλοενέργεια, έ;!
[2]
«Σέ κάθε περίπτωση
νά λαμβάνεται υπόψιν τό αληθές ότι
όπως τρεφόμεθα καί αυξανόμαστε μέσα στή γκοιλιά τής μάνας μας
ώσπου δέν χωράμε άλλο εκεί δά μέσα ➞ ντελίβερι σ’ αυτό τόν ψεύτη ντουνιά,
έτσι καί μέσα σ’ αυτό τό γκόσμο πού μάς περιβάλλει, ώς σέ άλλη μήτρα
τρεφόμαστε καί αυξανόμεθα έως θανάτου,
έως τοκετού, δήλα δή, είς ζωήν ετέρα.
tip:
όπως η κακή θρέψη(π.χ. μέ θαλιδομίδη) καί ανάπτυξη μέσα στήν κοιλιά τής γυναίκας
έχει σάν αποτέλεσμα νά έρχονται στόν κόσμο παιδιά π.χ. μέ φρικτές αναπηρίες στά άκρα,
έτσι καί η επιλογή νοθευμένης θρέψης* καί στρεβλής ανάπτυξης**
μέσα στή μήτρα πού είναι αυτός ό κόσμος,
παραδίδει τόν άνθρωπο στήν άλλη ζωή, σακάτη.
*
κυρίως μορφωτικής, καθώς
τροφή τ’ ανθρώπου κατ’ ουσίαν
είναι τό
νόημα = ό,τι ωφελεί τόν άνθρωπο,
έ;!
**
στρεβλής ηθικής(ηθική = τρόπος, πού αρμόζει σέ άνθρωπο) ➞
κοινωνικής/πολιτικής[1]… ανάπτυξης
[1]
ουδέν τό πολιτικόν στά πέριξ κι ακόμα παραπέρα…
όλα τά σχετικά δέν είναι παρά
διαχείριση τών νιτερέσων τής μισάνθρωπης πόρνης, τής εξουσίας, πού
σέρνει στίς αγορές διά τής εβραιομασονίας τών νεκρόφιλων αστών
-δέν υπάρχουν υγιείς αστοί!… άλλο πράγμα ό άνθρωπος!-
τόν παρλιαμένταρισμ τής…
έχονας κανείς τό μυαλό του στό κακό,
κάνει ό,τι κι εγώ(τόν καβαλάει τό ταγκαλάκι, θά πεί!), «καληώρα»
τρομάρα μου…
από τήν αρχή τού ύπερθεν μέχρι τόν *,
όλα είναι αντιγραφή τού υποτιτλισμού από τό έξοχο βίντεο όπου
λέγει τά έξοχα, ό
John Butler,
νά: https://antifono.gr/παραδομένοι-στην-αγάπη-του-θεού/
έχοντας, λέμε…
θίνκ τουάϊς…
είς παρηγορίαν:
καλά πληροφορημένοι γιά τό κακό πού μάς βρήκε
-κι οί δυό «Θοδωράκη» ακούγαμε εδώ κι εκεί, έ;!-
πλήν
τό… κρίνον πού ακολουθεί
φανερώνει τήν ανυμπόρια τού πράγματος
-αλήθεια ήταν τό πάθος, αλλά μισόθεο/μισάνθρωπο/μισελληνικό(εφιάλτης, έ;!) τό είδωλο
(άν όχι, θά είχαμε μπεί στήν Αθήνα μέ τόν ΕΛΑΣ, δέν θά μάς γύριζε πίσω, έ;!):
Έβγαλε βρωμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε
είμαστε λέει το παρατράγουδο στα ωραία άσματα
και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε
στο εξής θα παίζουμε σ’ αυτό το θίασο μόνο ως φαντάσματα
Κάτω οι σημαίες στις λεωφόρους που παρελάσαμε
άλλαξαν λέει τ’ ανεμολόγια και οι ορίζοντες
μας κάνουν χάρη που μας ανέχονται και που γελάσαμε
τώρα δημόσια θα έχουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες
Βγήκαν δελτία και επισήμως ανακοινώθηκε
είμαστε λάθος μες το κεφάλαιο του λάθος λήμματος
ο σάπιος κόσμος εκεί που σάπιζε ξανατονώθηκε
κι οι εξεγέρσεις μας είναι εν γένει εκτός του κλίματος
Δήλωσε η τσούλα η ιστορία ότι γεράσαμε
τις εμμονές μας περισυλλέγουνε τα σκουπιδιάρικα
όνειρα ξένα ράκη αλλότρια ζητωκραυγάσαμε
και τώρα εισπράττουμε απ’ την εξέδρα μας βροχή δεκάρικα
Ξέσκισε η πόρνη η ιστορία αρχαία οράματα
τώρα για σέρβις μας ξαποστέλνει και για χαμόμηλο
την παρθενιά της επανορθώσαμε σφιχτά με ράμματα
την κουβαλήσαμε και μας κουβάλησε στον ανεμόμυλο
«Η Βρετανία βρίσκεται σέ διαδικασία αποσύνθεσης.
Η σημαία(Union Jack) τής αυτοκρατορικής κυριαρχίας,
πού αναφέρεται ώς η «Ποδιά τού Χασάπη» από εκατομμύρια πού έχουν υποφέρει
από τήν αποικιοκρατία, τή βαρβαρότητα, τό χυμένο αίμα καί τήν κλοπή πόρων
πού είναι τό σήμα κατατεθέν της,
θά εορτάσει τό θάνατο τής κάποτε κολοσσιαίας δύναμης
πού κατήχε καί ήλεγχε τά δύο τρίτα τής επιφάνειας τής γής.
Τά σημερινά γεγονότα όπως καί αυτά τών τελευταίων ημερών ενισχύουν τή θέση μου.»,
μεταφρασμένο απόσπασμα άρθρου στήν αγγλική, μέ τίτλο:
HMS Britain is Sinking – Launch Scottish Independence Lifeboat Urgently
τού Tommy Sheridan,
εκεί: https://sputniknews.com/columnists/202101151081771607-hms-britain-is-sinking–launch-scottish-independence-lifeboat-urgently/
https://cdn.statically.io/img/romioitispolis.gr/wp-content/uploads/2021/01/ierotheos.jpg?quality=70&f=auto
«Ἡ ἐπιχείρηση ἐμβολιασμοῦ μὲ τὴν ψευδώνυμη ἐπωνυμία ‘’Ἐλευθερία’’,
προσβλητικὴ γιὰ τὸ ἴδιο τὸ νόημα τῆς λέξης ἐλευθερία…»
π. Στυλιανὸς Καρπαθίου:
Ἡ ἀπόφαση τῆς ΔΙΣ γιὰ τὴ στήριξη τοῦ ἐμβολίου
ἔρχεται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας.
Τὰ ἐμβόλια κατὰ τοῦ covid-19, ἐργαστηριακῶς προέρχονται
ἀπό ἀνθρώπινα ἐμβρυικὰ κύτταρα (ἐκτρώσεις),
τὰ ὁποῖα λήφθηκαν ἀπὸ τὸ νεφρὸ
ἑνὸς ὑγιοῦς θήλεως ἐμβρύου
Τίτλος εκτενούς κι εμπεριστατωμένου άρθρου
από έναν ιερωμένο κι επιστήμονα κατάλληλο* γιά τή συγγραφή του,
νά: https://romioitispolis.gr/π-στυλιανὸς-καρπαθίου-ἡ-ἀπόφαση-τῆς/
*
π. Στυλιανὸς Ἐμμ. Καρπαθίου
Θεολόγος – Ψυχίατρος,
Δρ Βιοηθικῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
Η αρχή καί τέλος είναι
τού ωραίου ουρανού·
έν τώ σκοτεινώ δέν κείται, αλλά
εντός τού σκοτεινού·
τί είναι;
…στήν αρχή(Γένεσις, κεφ. 3),
γι’ αυτό καί στό τέλος αυτού τού ξεπεσμένου κόσμου,
κατά τό στρατήγιον*:
Καί ιδού!
Ό,τι επιλέξαμε… μάς δόθηκε.
Κι ό,τι απορρίψαμε… επίσης μάς δόθηκε.
Ναί, θά πάρουμε πίσω ό,τι απορρίψαμε.
Έλεος καί αλήθεια πάνε μαζί.
Ορθοφροσύνη καί ευδαιμονία αλληλοεξοντώνονται.,
όρα κι ακροάσου
(τίι… «βλέπε κι άκου» τών κτηνών μέ τά μεγάλ’ αυτιά καί μάτια, τώρα!…)
από 31:40,
εκεί: https://www.dailymotion.com/video/x3m1gir
*
στρατήγιον = εκεί, όπου ό δικός μας Στρατηγός βρίσκει περισυλλογή κι ανάπαυση, λέω
νά: https://el.wiktionary.org/wiki/%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AE%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%BD
«che fece per vilta il gran rifiuto» (ο Καβάφης «παραμορφώνει» το Δάντη)
…καθώς «…μέσα στον αισθητό παράδεισο απολάμβανε τον νοητό.»
Παρέμβαση εισαγγελέα ζήτησε[1]
ό πρύτανης τού ολοκαυτωματένιου ΑΠΘ, τού οποίου,
πολλά χρόνια τώρα,
μαθαίνουμε τά νέα από τό αστυνομικό καί τό δικαστικό δελτίο ειδήσεων,
όχι όμως γιά νά ζητήσει τή διερεύνηση τών εγκλημάτων τών,
έξ εισβολέων τού 1492, εβραίων, πού μάς σκότωσαν καί μάς εκμεταλλεύτηκαν γιά αιώνες
μέ τίς πλάτες τού άλλου εισβολέα, τούτουρκοχαζαροεβραιότουρκου πάσης μογγολίασης,
όπως βέβαια δέν ζητά κάτι τέτοιο
καί από τό ιστορικό τμήμα τού ΑΠΘ τό οποίο παρασιωπά*
τήν εγκληματική ιστορία αυτών τών ακόμη έν αποκεφαλισμένη Θεσ // σαλονικη, “σαλονικαϊ”
μή καί πάψει νά τόν εκτιμά ο εβραίος παλιάνθρωπος καί τοπικός αρχηγός τους, όπως καί
αρχηγός όλων τους τών έν Ελλάδι(επικεφαλής τού ΚΙΣελλαδος, ό δαβιδ σαλτιελ, έ;!)
ό οποίος οργάνωσε τόν αποκεφαλισμό τών σημαιών μας
μέσα στή Θεσσαλονίκη τήν 15η Ιουνίου 2017,
ενώπιον πρωθυπουργού καί δήμαρχου, δωσιλόγων
γιά νά υποδεχτεί πανηγυρικά ώς κατακτητή
τόν αιμοσταγή εγληματία κατά τής ανθρωπότητας,
νετανιαχου
[1]
https://www.zougla.gr/greece/article/anigoun-ta-stomata-sto-aristotelio-panepistimio
*
παρασιωπώ: translation(γιά κατ’ εὐθεῖαν στά ελληνικά… άσ’ το, καλύτερα)
-άω και -έω, ΝΑ
παρέρχομαι, αποσιωπώ ηθελημένα, αποφεύγω σκόπιμα να αναφέρω κάτι
αρχ.
1. τηρώ σιγή, σωπαίνω
2. αγνοώ, παραβλέπω, κάνω τα στραβά μάτια
3. αδιαφορώ, γυρίζω την πλάτη σε ικέτη
4. (για γραπτό κείμενο) αφήνω έξω χωρίο, απόσπασμα
5. (για τον χορό δράματος) στέκομαι, παραστέκομαι σιωπηλά.
από: https://greek_greek.enacademic.com/125850/παρασιωπώ
Το «δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν»,
που ο ιερός Χρυσόστομος το είπε και έκλεισε τα μάτια του,
το είπε στις κακουχίες, στην εξορία, στον πόνο της εγκατάλειψης.,
νά: https://www.pemptousia.gr/2019/01/doxa-to-theo-panton-eneken/
https://static01.nyt.com/images/2020/10/13/arts/13medusa2/merlin_178477200_92913ceb-ba82-4775-9311-e65a2fc70ca6-superJumbo.jpg?quality=90&auto=webp
Some observers wondered why,
if the sculpture was intended to be about sexual violence,
Medusa carried the head of Perseus and not Poseidon, her rapist.
Jeenah Moon for The New York Times
https://www.nytimes.com/2020/10/13/arts/design/medusa-statue-manhattan.html
Μά,
«Διότι ναί, στήν οὐσία ὁ ἄνδρας εἶναι ὁ στόχος.
Διότι ὁ ἄνδρας πρέπει νά εὐνουχιστῇ, ἀπό κάθε ἄποψιν. Καί ξέρετε γιατί;
Διότι ὁ ἄνδρας ἐκ τῆς φύσεώς του εἶναι ὁ δημιουργός, ἐνῷ
γυναῖκα εἶναι ἐκείνη πού στηρίζει τό δημιούργημα.
Ἄν λοιπόν πάψῃ νά ὑπάρχει μέ τήν δυναμική πού τοῦ ἀξίζει, ὁ ἄνδρας,
τότε αὐτομάτως χάνεται καί κάθε περίπτωσις ὑπάρξεως ἑνός δημιουργήματος.
Ἡ συνέπεια αὐτοῦ εἶναι νά χάνεται αὐτομάτως καί ἡ θέσις τῆς γυναίκας καί κατ᾿ἐπέκτασιν
ἡ ὁμαλή πορεία μιᾶς κοινωνίας μέ προοπτική ἀναπτύξεως, κάθε μορφῆς.»
(γυναίκα, γράφει, έ;! go duckduckgo· “γκουγκλάρετε”, θά πεί· μέ duckduckgo, εννοείται!)
Η Δύση,
ἀνήμπορη καί ύπουλη σάν “γυναίκα”,
δέν έχει τρόπο νά προσλάβει[1] τόν «Κόσμον τόνδε»,
όπως η υγιής γυναίκα, πού
τόν παραλαμβάνει μέ τά πολλά από τό στόμα τού ανθρώπου της
καί υπό τήν προϋπόθεση ότι στηρίζει
τή δημιουργία του*…
[1]
κι έτσι τής μένει(τής Δύσης, λέμε) τό αισχρό αυτό γλυπτό τής ανάπηρης τέχνης της, πού
δέν κατανοεί τά ουσιαστικά τής Οπτικής πού μελετά τό φώς,
καί πού διδάσκει αυτός ό αρχαίος μύθος τού ανθρώπου(τού Έλληνος, θά πεί!…)
τόν οποίον επικαλείται, ότι δῆλα δή
γωνία προσπτώσεως = γωνία ανακλάσεως,
αυτή τήν προ-θεση-υπό- «γιά νά κάνεις τή δουλειά σου»,
χωρίς νά μαρμαρώσεις σέ απ’ ευθείας [κατάματη] σύνδεση μέ τόν στόχο,
χρησιμοποιώντας μόνο ό,τι σού βρίσκεται,
μιάνε καλά γυαλισμένη ασπίδα σέ ρόλο καθρέφτη κι ένα σπαθί,
στημένο(τό αισχρό γλυπτό, λέμε)
«στήν πλατεία μπροστά ἀπό τό δικαστήριο στό Μανχάταν τῆς Ν.Υ.»,
από τό πύκνωμα τού αβυσσαλέου εβραίϊκου ναρκισσισμού, πού στίς μέρες μας
επιχειρεί ν’ αφανίσει τήν ίδια τήν ανθρώπινη ιδιότητα κι όλο τόν πλανήτη,
αλάνθαστα,
εκεί δίπλα πού έστειλαν/έστησαν τό statue of liberty
αυτοί γιά τούς οποίους ειπώθηκε πρόσφατα:
«Οι Εβραίοι είναι η Γαλλία, έφτιαξαν τη Γαλλία.»(δήλωση Μακρόν), έ;!
*
κατά τά λεγόμενα τής κυρίας στό ύπερθεν 10, όμως
αντί τού ανθρώπου της Έλληνος, αυτή(η Δύση, όπως κάθε ”γυναίκα”, λέμε)
επιλέγει τόν Σατανά τού μισόθεου/μισάνθρωπου/μισελληνικού εβραίϊκου γνωστικισμού,
όρα:
«Ὁ Κακός στήν Ἁγία Γραφή ὀνομάζεται Σατανᾶς(=κατήγορος) ἤ Διάβολος,
«ὁ ὄφις ὁ μέγας, ὁ ἀρχαῖος… ὁ πλανῶν τὴν οἰκουμένην ὅλην» (Ἀπ. 12, 9).
Καί εἶναι πρόθυμος νά συνεργαστεῖ μέ τόν ἄνθρωπο,
προκειμένου νά καταστρέψει τόν ἄνθρωπο.
Ἡ συνεργασία τοῦ Διαβόλου μέ τόν ἄνθρωπο ὀνομάζεται μαγεία[2]
(η μαγεία «μαρμαρώνει» τούς ανυποψίαστους, έ; σσ).
Ἐπειδή κατά κανόνα ἡ γνώση τῆς μαγείας δέν ἦταν κτῆμα ὅλων τῶν ἀνθρώπων,
ἀλλά ἦταν γνώση κάποιων συγκεκριμένων ἀνθρώπων, πού συνήθως τήν ἔκρυβαν,
ὀνομάστηκε καί ἀποκρυφισμός, δηλαδή κρυμμένη γνώση.
Αὐτή ἡ μαγική, ἡ ἀπόκρυφη γνώση, ταξίδεψε ἀπό τήν ἀρχαιότητα μέχρι τήν νεότερη ἐποχή,
μέσα ἀπό θρησκεῖες ἤ φιλοσοφίες καί τελικά διοχετεύθηκε στίς μασονικές στοές, ἀλλά καί
στήν εὐρωπαϊκή ἐπιστήμη!» – σελ. 7,
εκεί:
Διόδωρος Ράμμος
Ἱστορικός – Ἀρχαιολόγος
ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΜΑΣΟΝΙΑ
Ἀθήνα 2019 Α΄ ΕΚΔΟΣΗ
[2]
Κάτι τέτοιο ἔκαναν καί οἱ Ἑβραῖοι τῆς ἑλληνιστικῆς καί ρωμαϊκῆς ἐποχῆς,
λάτρευαν τόν Ἑωσφόρο, ἀσκοῦσαν τήν μαγεία,
ἀλλά ἐπιφανειακά ἔδειχναν ὅτι εἶναι μονοθεϊστές καί ὅτι
πιστεύουν στήνἉγία Γραφή (Παλαιά Διαθήκη),
τήν ὁποία ἑρμήνευαν μέ ἄλλο τρόπο,
ὅπως τούς ἄρεσε! – σελ. 31, ό. π.
Η Κλασσική Ελλάδα κι άν έπεσε, όμως
δέν τά παράτησε ποτέ,
στηριζόμενη στή βαθύτερη ναυτοσύνη της
κι ό ποιητής τήν αλήθεια λέγει
-Έλλην, ό ποιητής· τής Ελλάδος τού Ποιητή τών όλων, από τόν καιρό τού Ομήρου, ακόνα
τίι… ακόνα, τώρα
ακόμα, βέβαια!…
κι άν πασχίζω σ’ όλη μου τή ζωή νά διορθώνω τήν ταγκαλακιασμένη γραφή μου,
παλιέ μου φίλε
Βλαξ,
μήπως μιά διαρκής διόρθωση δέν οφείλει νά είναι η πορεία μας
μέσα στήν ξεπεσούρα τού κόσμου τούτου;
Αληθώς
η δύναμίς μας έν ασθενείαις τελειούται,
ώς λέγει* αυτός πού
γνωρίζει καλώς!
*
Παῦλος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ…,
Β΄ πρός Κορινθίους Επιστολή, κεφάλαιο 12, εδάφιο 9:
καὶ εἴρηκέ μοι· ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου· ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται.
ἥδιστα οὖν μᾶλλον καυχήσομαι ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου,
ἵνα ἐπισκηνώσῃ ἐπ᾿ ἐμὲ ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ.
απόδοση:
Και ο Κυριος μου είπε·
“σου αρκεί η χάρις μου· διότι η δύναμίς μου φαίνεται ολοένα και τελειοτέρα μέσα εις την ανθρωπίνην αδυναμίαν με τα μεγάλα και θαυμαστά έργα που κατορθώνει”.
Με πολύ μεγάλην εσωτερικήν γλυκύτητα και ευχαρίστησιν
θα καυχώμαι περισσότερον δια τας ασθενείας μου,
ώστε να μένω έτσι εις την ταπεινοφροσύνην,
δια να κατοικήση εις εμέ η δύναμις του Χριστού. – βέβαια(37 λέξεις, αντί 61)[1]
δές κι εσύ τί πρέπει νά κάνουμε μέ τήν πρώτη αρετή,
αυτή τήν υπηρέτρια όλων τών άλλων,
τήν ταπεινοφροσύνη,
φίλε μου
Βλαξ,
νά: https://www.orthodoxianpress.com/didagmata/thlogos/3360-treis-einai-oi-aretes-tis-opoies-otan-dei-o-noys-na-einai-mazi-toy-pisteyei-oti-eftase-stin-athanasia
[1]
9 και μου είπε: Aρκεί σε σένα η χάρη μου· επειδή,
μέσα σε αδυναμία, η δύναμή μου φανερώνεται τέλεια.
Mε βαθύτατη ευχαρίστηση, λοιπόν, θα καυχηθώ περισσότερο στις αδυναμίες μου,
για να κατοικήσει μέσα μου η δύναμη του Xριστού.,
εκεί: https://bibleonline.ru/bible/ell/2co-12/
Καθώς η καρδιά μου κάνει κύκλους
στού Babett’s Feast τόν κήπο τής αγάπης:
μετά τό έξοχο γεύμα πού μαλάκωσε τίς καρδιές τών ανθρώπων
καί τήν ιδιαίτερη καί τόσο αληθινή αναφορά τού Στρατηγού(τίι… General’s Toast, τώρα!…), ακολουθεί ένας προτεστάντικος ύμνος
Wer(e, σσ) Nur Den Lieben Gott
(uncredited)
Written by Georg Neumark
(His famous hymn Wer nur den lieben Gott läßt walten appeared in 1641),
Danish lyrics by unknown author,
Sung after the meal
https://www.imdb.com/title/tt0092603/soundtrack
από τά ελάχιστα προτεσταντοκατόλικα πράγματα πού μέ συγκινούν καί
μού φέρνει στό νού τή μάνα μου, πού μού ‘λεγε: «είσαι ένας πεισματάρης, εσύ!»,
άς είν’ ευλογημένη η ακρόασή του, λοιπόν
από τό 36:50,
εδώ(fullscreen κι «όλο, όλο!…», προτείνω):
https://www.dailymotion.com/video/x3m1gir
Τι σημαίνει όμως τιμωρία; Πώς ετυμολογείται η λέξη;
Παράγεται από την «τιμή» και την λέξη «ώρα» (με ψιλή).
Με δασεία (η ώρα) σημαίνει χρονική διάρκεια,
με ψιλή όμως σημαίνει φροντίδα, πρόνοια, επίβλεψη, εξού και
θυρωρός (=ο επιβλέπων την θύρα), ολιγωρία (=λίγη φροντίδα, άρα αδιαφορία) κλπ. Άρα,
τιμωρός είναι αυτός που προνοεί και φροντίζει για την τιμή, την αξιοπρέπεια κάποιου.
(Έτσι γίνεται κατανοητό και περί του τιμωρού Θεού μας. Δυστυχώς,
με την εγκληματική απόφαση μιας δράκας γλωσσοκτόνων βουλευτών,
χάσαμε την «μαγεία» του ετυμολογικού πλούτου της γλώσσας μας.
Η κατάργηση της ιστορικής ορθογραφίας, την κατέστησε περίπου ανάπηρη.
Και ανάπηρη γλώσσα σημαίνει και ανάπηρη σκέψη!).
όρα: Ως πότε θα ρημάζονται τα παιδιά από αυτήν την εκπαίδευση;
*
His ideas about childcare influenced several generations of parents
to be more flexible and affectionate with their children, and to treat them as individuals.
However, his theories were also widely criticized by colleagues
for relying too heavily on anecdotal evidence rather than serious academic research[1].
από: https://en.wikipedia.org/wiki/Benjamin_Spock
[1]
στάνταρ εβραίϊκος(μισόθεος/μισάνθρωπος/μισελληνικός, θά πεί, έ;!)
τυχοδιωκτικός ναρκισσισμός, λέω
η σοβαροφανής, ευκαιριακή καί ταλμουδιάρικη, ενεκδοτολογία πού καιρο-κερδο/σκοπεί,
μέ φερετζοκαμουφλάζ τίς τάχα μου αμερικανικές αξίες:
In the 1940s, Spock favored circumcision of males
performed within a few days of birth.
από: ό.π.
«Στὰ ἔσχατα χρόνια μας
κάθε Χριστιανός εἶναι ὑπεύθυνος γιὰ τὸ σύνολο τῆς Χριστιανοσύνης!»
Αγ. Ιωάννης Μαξίμοβιτς
Μέ τό συμπάθιο κιόλας:
Καθώς η γλώσσσα τών Ελλήνων λέγει ολοκαύτωμα*
καί γι’ αυτό
αγγλικά = holocaust,
όπως ξέρουν όλοι, τότε
γιατί δέν ξέρει κανείς πώς είναι η λέξη αυτή στά εβραίϊκα,
τά ολοκαυτωμένα κι αυτά από τούς ίδιους τούς εβραιους πού τά εγκατέλειψαν
γιά πάρα πολλούς αιώνες;
Μιά εξήγηση θά μπορούσε ίσως νά είναι ό άγνωστος ακόμη λόγος πού δέν γνωρίζουμε
πώς είναι στά εβραίϊκα καί τό
παράσιτο/παρασιτικός/παρασιτούν,
parasite/parasitic/parasitize στά εγγλέζικα
*
ολοκαύτωμα,
αδιάλειπτο μάλιστα:
Η μεγάλη σφαγή των Ελλήνων από τους Εβραίους 38-116 μ.Χ.
όταν οί εβραιοι έσφαξαν 220.000 Έλληνες στην Κυρηναϊκή και
κατακρεούργησαν 240.000 Έλληνες στην Κύπρο, καθώς και
μέγα τμήμα του ελληνικού πληθυσμού στην Αίγυπτο
Τα φρικαλέα εγκλήματα των Εβραίων κατά του Ελληνισμού.
http://eleftheriskepsii.blogspot.com/2013/06/blog-post_3929.html
Tο άγνωστο ολοκαύτωμα της Νάουσας στις 22 Απριλίου 1822 από Τούρκους και Εβραίους
https://www.epilekta.com/2020/04/t-22-1822.html
Μέ ζάρια πειραγμένα παίζουμε ακόμη όλοι μας, έ;!
Άς είναι προσώρας είς παρηγορίαν τό οπτικοακουστικό μέ τίτλο
«Δέκα διαμάντια του Χάρη & Πάνου Κατσιμίχα»
πού ακολουθεί:
Σ’ ένα διάλειμμα σύντομο κάποιο ανήσυχο βράδυ
είπα να φάω μια μπουκιά, αφού μου ‘χε βγει το λάδι
κι απ’ την τηλεόραση έκλεβα καμιά ματιά
όπως οι πρωτόγονοι είχαν για παρέα τη φωτιά
κι έπεσα πάνω σ’ ένα talent show
με την άνεση και την ξενοιασιά του αθώου
Είδα μια γλάστρα που αφού τραγούδησε
έβγαζε λόγο στους κριτές για τα όνειρα που πούλησε
και κλαίγοντας μοιράστηκε μαζί τους ένα μυστικό
πως νοιώθει πόρνη σε δίκτυο πανεθνικό
Έτρεξε μπροστά στο κοινό να τη βλέπουν όλοι
κι έβγαλε απ’ τη φούστα της ένα μικρό πιστόλι
Στο κεφάλι το κόλλησε κι άλλαξε φάτσα
έριξε μια και το σκατό πήγε στην κάλτσα
Στην ίδια πίστα που γεννηθήκαν «άστρα»
το ’πε και το ’κάνε η άμοιρη γλάστρα
Και κάπου εδώ θα ’πρεπε να σας πω ότι λυπήθηκα
κι απ’ την τρομάρα μου όλο το βράδυ δεν κοιμήθηκα
μήπως κι απαλύνω το πόνο απ’ τις ψυχές σας
– μα μικροί μου μουμουέδες τη σκοτώσαν τα SMS σας
Και να ’ταν μόνο τούτο το κακό…
μια αυτόχειρας λολίτα σ’ ευρυγώνιο φακό
Υπήρχε και συνέχεια και που να πάει η μπουκιά μου κάτω
σούργελα και μαϊντανοί μου γέμισαν το πιάτο
Ζυγώνουν και μεσάνυχτα κι η ώρα μας βολεύει
κι όποιος νύχτα κάνει ζάπινγκ είναι που δεν τη παλεύει…
Γι’ αυτό μέχρι να χωνέψετε τ’ ορεκτικό
θα κάνουμε ένα break υποχρεωτικό
Συνέχεια επί της οθόνης μας λοιπόν
με γρήγορες εναλλαγές των σκηνικών:
Φοιτητής σκότωσε με σκάγια για αρκούδες
όλο το πάνελ σε talk show που ’χει φόντο μαϊμούδες
Πιο κάτω μια ηλικιωμένη χοντρή κυρία
δίπλα σε κάτι στριπτητζούδες έκανε φασαρία
Πέταξε μια χειροβομβίδα, σα τις ταινίες
– αυτά παθαίνει όποιος έχει αϋπνίες
Μετά έπεσα σε κάτι χορούς και κλαρίνα
και ξάφνου δίπλα σε μία κυρία Σεμίνα:
Αλλοδαπή χορεύτρια, ξανθιά χρυσένδετη
ξυραφιάζει μαϊντανούς και σελέμπριτυ
Αλλάζω πάλι, μα δε τελειώνουν οι εκπλήξεις
Βλέπω έναν τύπο ξινό που ’χε βρει τις αποδείξεις
κι ένας από το κοινό που ’χε περάσει οντισιόν
τους ψέκαζε όλους με όξινη λοσιόν
Πιο κάτω σ’ άλλο των media ιερατείο
τους κόβουν στον αέρα για ένα έκτακτο δελτίο
για τα περασμένα φονικά σε βίντεο παρέλαση
Ω, my A.G.B., βαράμε τηλεθέαση
Τέλος Θα φέρω κάτι να τη σπάσω
Πέντε λεπτά είπα να ξαποστάσω
και βρέθηκα στα ξεφτιλοκατεχόμενα
σε αίματος λουτρά με κορμιά μαινόμενα
Κι έγινα ο ήρωας των ξεχασμένων ρόλων
ο βασιλεύς των ουραγών, ο πνίχτης όλων
των κακών, γλυκές μου τηλεανάφτρες
ζήσαμε τη νύχτα που τρελάθηκαν οι γλάστρες
Η νύχτα που τρελάθηκαν οι «γλάστρες»
Μουσική/Στίχοι: Sadahzinia/B.D. Foxmoor
Πάσχα στο χωριό συγκέντρωση μετοίκων
Τα νέα απ’ την Αθήνα στα όνειρα μου σφήνα
Πόζα και λουστρίνι, ο Νάκος φιγουρίνι
Πείνα μου μοιραία ζήλεια μου ρομφαία
Μπήκα σ’ ένα τρένο πίσω δεν κοιτούσα
Μέσα μου πετούσα ψήλωσα δυο πόντους
Ζήνωνος μ’ έντυσε η ζωή στρατιώτη
Ζήνωνος πόρνη η αγάπη η πρώτη
από βράδυ σε πρωί μου τελειώνει η ντροπή
Ζήνωνος
Εδώ οι χωριανοί μου δεν βοηθάνε άλλον
Σκούριασαν τα χέρια βρήκα άλλους τρόπους
Είπα να χαθώ το τέλος μου να βάλω
Λίγο ακόμα επάνω τρέλα μου σε φτάνω
Στις εφημερίδες μάνα αν με είδες
Μη μου στεναχωριέσαι
Μάνα δεν μου αξίζει
Ζήνωνος…
Ζήνωνος
Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Το τραγούδι είναι σκιτσαρισμένο απο τον Στάθη
Άλλες ερμηνείες: Θάνος Μικρούτσικος & Κώστας Θωμαΐδης ( Ντουέτο )
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ
Όπως είχε αναφέρει ο Αλκίνοος Ιωαννίδης
η ιστορία πηγαίνει πίσω στις δεκαετίες του ’50, του ’60 και του ’70 που ήταν σε έξαρση
το φαινόμενο της αστυφιλίας όπου οι άνθρωποι άφηναν τα χωριά τους, τα νησιά τους και τις επαρχιακές πόλεις για να έρθουν στην Αθήνα και να βρουν την τύχη τους.
Ένα παιδί απο ένα χωριό της Πελοποννήσου κοντά στον Πύργο Ηλείας
ζήλευε τα ξαδέλφια του που έρχονταν για διακοπές το Πάσχα, που ήταν ντυμένα αλλιώς
και μιλούσαν διαφορετικά ως πρωτευουσιάνοι.
Οι θείοι τού του υποσχέθηκαν ότι όταν και αυτός αποφασίσει να μετοικίσει στην Αθήνα
θα τον στηρίξουν. Όταν το παιδί ήρθε στην πρωτεύουσα η υπόσχεση δεν έγινε πράξη
καθώς οι θείοι είχαν γίνει ήδη πρωτευουσιάνοι, είχαν πνιγεί στα δικά τους άγχη και δουλειές
και δεν έβρισκαν τον χρόνο να ασχοληθούν με τον νεαρό επαρχιώτη ανιψιό τους.
Έτσι το παιδί διέμενε σε κάτι ξενοδοχεία της κακιάς ώρας στην οδό Ζήνωνος και γύρω
από αυτή και έτσι σιγά σιγά πέρασε στον υπόκοσμο.
agathi07 Πριν από 2 χρόνια
https://www.youtube.com/watch?v=8JqKWk1uzVU
δές το κι έτσι:
https://www.youtube.com/watch?v=K_ZMmywHJlk
κι έτσι:
Λοιπόν, αγρίεψε ο κόσμος
σαν καζάνι που βράζει
σαν το αίμα που στάζει
σαν ιδρώτας θολός
Πότε πότε γελάμε
πότε κάνουμε χάζι
και στα γέλια μας μοιάζει
να γλυκαίνει ο καιρός
Μα όταν κοιτάζω τις νύχτες
τις ειδήσεις να τρέχουν
ξέρω ότι δεν έχουν
νέα για να μου πουν
Ήμουν εγώ στη φωτιά
και ήμουν εγώ η φωτιά
είδα το τέλος με τα μάτια ανοιχτά
Είδα τον πόλεμο φάτσα
τη φυλή και τη ράτσα
προδομένη από μέσα
από τους πιο πατριώτες
να ‘χουν τη μάνα μου αιχμάλωτη
με τ’ όπλο στο στόμα
τα παιδιά τους να μπαίνουν σήμερα στη βουλή
Κάτω από ένα τραπέζι
το θυμάμαι σαν τώρα
με μια κούπα σταφύλι
στου βομβαρδισμού την ώρα
είδα αλεξίπτωτα χίλια
στον ουρανό σα λεκέδες
μου μιλούσε ο πατέρας μου να μη φοβηθώ
Κοίταξε τι ωραίοι που είναι
Κοίταξε τι ωραίοι που είναι
Είδα γονείς ορφανούς
Ο ένας παππούς απ’ τη Σμύρνη
στη Δράμα πρόσφυγας
πήγε να’ βρει βουλγάρικη σφαίρα
Και ο άλλος κύπριος φυγάς
στο μαύρο τότε Λονδίνο
στα 27 του στα 2 τον κόψαν οι Γερμανοί
Είδα μισή Λευκωσία
βουλιαγμένη Σερβία
στο Βελιγράδι ένα φάντασμα σ’ άδειο ξενοδοχείο
Αμερικάνικες βόμβες και εγώ να κοιμάμαι
αύριο θα τραγουδάμε στης πλατείας τη γιορτή
Είδα κομμάτια το κρέας μες στα μπάζα μιας πόλης
Είδα τα χέρια, τα πόδια, πεταμένα στη γη
Είδα να τρέχουν στο δρόμο
με τα παιδιά τους στον ώμο
Και γω τουρίστας
με βίντεο και φωτογραφική
Εδώ στην άσχημη πόλη
που απ’ την ανάγκη κρατιέται
ένας λαός ρημαγμένος
μετάλλια ντόπας ζητάει ολυμπιάδες
Και η χώρα ένα γραφείο τελετών
Θα σου ζητήσω συγγνώμη που σε μεγάλωσα εδώ
Τους είχα δει να γελάνε οι μπάτσοι
και απ’ την ομόνοια να πετάν δακρυγόνα στο πυροσβεστικό
στο παράθυρο εικόνισμα, άνθρωποι σα λαμπάδες
και τα κανάλια αλλού να γυρνούν το φακό
Είδα μετά τους δικούς μου να περνούν τη γραμμή
για μια πόρνη φτηνή
ή για καζίνο και πούρα
Έτσι και αλλιώς μπερδεμένη
η πίστη μας η καημένη
ο Σολωμός με Αρμάνι και την καρδιά ανοιχτή
Δεν ψάχνω ο εαυτός μου να είναι τόπος δικός μου
Ξέρω πως αν όλα μου μοιάζαν θα ήταν αγέννητη η γη
Δε με τρομάζει το τέρας
ούτε και ο άγγελος μου
ούτε το τέλος του κόσμου
με τρομάζεις εσύ
Με τρομάζεις ακόμα
οπαδέ της ομάδας
του κόμματος σκύλε
της οργάνωσης μάγκα
διερμηνέα του θεού
ρασοφόρε του ρου
τσολιαδάκι φτιαγμένο
προσκοπάκι χαμένο
Προσεύχεσαι και σκοτώνεις
τραυλίζεις ύμνους οργής
έχεις πατρίδα το φόβο
γυρεύεις να’ βρεις γονείς
μισείς το μέσα σου ξένο
Και όχι
δεν καταλαβαίνω
δεν ξέρω που πατώ
και που πηγαίνω
Πατρίδα
Στίχοι-Μουσική, Αλκίνοος Ιωαννίδης
«John George Trump (August 21, 1907 – February 21, 1985)
was an American electrical engineer, inventor, and physicist.
A professor at the Massachusetts Institute of Technology from 1936 to 1973,
he was a recipient of the National Medal of Science and
a member of the National Academy of Engineering.[3][4][5]
…
He was the paternal uncle of former U.S. President Donald Trump.»
«In early 1943, two days after the death of Nikola Tesla,
the Federal Bureau of Investigation ordered the Office of Alien Property Custodian
to seize Tesla’s belongings.[7]
Trump was called in to analyze the Tesla items, which were being held in custody.[7]
After a three-day investigation, Trump’s report concluded that
there was nothing which would constitute a hazard in unfriendly hands.[8]»
καί τά δύο αποσπάσματα, από:
https://en.wikipedia.org/wiki/John_G._Trump
Υ.Γ.
Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί,
ὁ Θεός,
καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου,
έ;!
νόμισα πως δεν το χρειαζόμουν “εχθές ” ..μα σήμερα έκλαψα .
antioheos Πριν από 7 χρόνια
σχετικά μέ τόν πεντηκοστό Ψαλμό(ν΄/50), από πάνω:
«Ακολουθεί ένα δίστιχο…»
20 ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη ῾Ιερουσαλήμ·
21 τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα· τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.
«…που είναι προσθήκη μεταγενέστερη και αν είμαστε λίγο προσεκτικοί στο κείμενο θα δούμε ότι δεν ταιριάζει στην μελωδικότητα του ψαλμού όπως τελειώνει «Αγάθυνον Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα» ενώ προηγουμένως έλεγε «ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις». «Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν σου μόσχους».
Είναι μία προσδοκία της επανόδου στην Γη της Επαγγελίας,
μεταγενεστέρα προσθήκη σ’ αυτόν τον υπέροχο ψαλμό.»,
από:
«Ελέησόν με ο Θεός» Θεολογική ανάλυση στον πεντηκοστό (ν’) ψαλμό του Δαυίδ
του Νικολάου Μπρατσιώτη
καθηγητή της Βιβλικής Ιστορίας και Βιβλικής Θεολογίας στην Θεολογική Σχολή Αθηνών.,
πού είχα βρεί παλαιότερα, εκεί:
http://www.sophia-ntrekou.gr/2014/02/theologiki-analysi-ston-50-psalmo-David.html,
ώς «Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου», τότε.
Συμβούλιο της Ευρώπης: ΟΧΙ στην υποχρεωτικότητα του εμβολίου
+
Parliamentary Assembly
Resolution 2361 (2021) | Provisional version:
https://pace.coe.int/en/files/29004/html
Άγιοι Τρεις Ιεράρχες
it goes on and on, and on, and on
she took the midnight train goin’ anywhere…
he took the midnight train goin’ anywhere…
for a smile they can share the night
κερνάει ό Διηνέκης
https://uploads.disquscdn.com/images/4f7c2390878a7137be1e327639936520ccb628e632d45bebda4c8a59a1efdd91.png?w=800&h=334
είς παρηγορίαν:
https://infognomonpolitics.gr/2021/01/evge-evrytos-o-gkrafitas-tis-epanastasis-gemizei-tin-athina-me-iroikes-morfes/
*
https://www.youtube.com/watch?v=VB0drPU69mU
Ναρκισσισμός χωρίς ηδονή και σχέσεις χωρίς νόημα:
δύο σημερινά προβλήματα και οι Τρεις ιεράρχες – π. Νικόλαος Λουδοβίκος
Εκδήλωση αφιερωμένη στους “Τρεις Ιεράρχες” την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2020,
στο κτίριο των Καπναποθηκών της Ξάνθης.
Το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και η Ιερά Μητρόπολη Ξάνθης και Περιθεωρίου
τιμούν την ημέρα του εορτασμού των «Αγίων Τριών Ιεραρχών»
και φιλοξενούν τον Πατέρα Νικόλαο Λουδοβίκο
σε ομιλία με τίτλο:
«Ναρκισσισμός χωρίς ηδονή και σχέσεις χωρίς νόημα:
δύο σημερινά προβλήματα και οι Τρεις ιεράρχες».,
Αντίφωνο
Yüreğine Sor – 1ω 53λ 16δ, ελληνικοί υπότιτλοι
https://uploads.disquscdn.com/images/88f92bfc3c32448e456b6ac13e0200edeff0887494c003317a89655ef1fc6a79.jpg
τρία(συγκεκριμένα, δύο…) πουλάκια κάθονται
στού απελευθερωτή μας Διάκου τό ταμπούρι
κι έν τώ μεταξύ:
λόγια γιά λόγια κι άλλα…**,
επιστημονικά, γεωπολιτικά etc,
σέ δουλειά νά βρισκόμαστε, οί δειλοί
νά κρυβόμαστε μέ τήν πολυπραγμοσύνη
σάν πίσω από τό φουστάνι τής μαμάς, τά küçük
μπροστά στόν επελαύνοντα
θάνατο…
πού, όμως, έτσι κι αλλιώς, είναι πέρασμα σέ νιά ζωή, γιά πάντα χαρισμένη…
*
γιά νά ξεκουνάει τό μυαλό,
νά μή γκολλάει σ’ ό,τι τό βολεύει,
θά πεί,
έ;!
**
Frank Crumit – Say It With A Ukulele 1924
Ukelele Vintage Uke Hawaii Hawaiian Photos,
https://www.youtube.com/watch?v=Sg2j_dHBovo
γιού λάϊκ μπανάνα?
https://www.youtube.com/watch?v=_ddH9eQ06Ag
θέλω νά πώ:
ξεχάστε τήν οργάνωση τής Πορείας Μνήμης Νάουσα – Θεσ // σαλονίκη[1]
από τούς φύσει καί θέσει αρμόδιους· αυτοί είναι προσκυνημένοι τού κερατά…
[1]
«Πάμπολλοι δε Εβραίοι ένοπλοι και πολύδιψοι χριστιανικού αίματος παρηκολούθουν τον τουρκικόν στρατόν ως εκούσιοι δήμιοι. Ούτοι έλκοντες έξω της πόλεως τους Χριστιανούς τους ερροπάλιζαν κατακέφαλα, και πίπτοντας κατά γης τους έσφαζαν ως βόας».
(«Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως», τόμος Β’, κεφάλαιο ΚΘ, σελίδα 174)
Σπυρίδων Τρικούπης
«Οι δε θρασύδειλοι εχθροί του Χριστιανισμού Ιουδαίοι της Θεσσαλονίκης τρέχοντες, αυθορμήτως εγένοντο δήμιοι, σφάζοντες ως ζώα τους ανθρώπους. Φρίκη κατελάμβανε πάσαν ψυχήν ζώσαν δια τας τρομερωτάτας ανοσιουργίας αυτών, και εν τούτοις ουδεμία των βαρβάρων εκείνων ψυχών ελάμβανε το ελάχιστον αίσθημα οίκτου».
(«Απομνημονεύματα αγωνιστών 1821», τόμος 6ος, σελίδα 91)
Λάμπρος Κουτσονίκας
«Κατά την καταστροφή της Νάουσας, τον Απρίλιο του 1822, από τον Αβδούλ Αμπούδ, εξακόσιοι Εβραίοι, που ακολουθούσαν το ασκέρι του αιμοβόρου Τούρκου πασά, αποτελέσανε πραγματικό σώμα δημίων και βασανιστών. Απερίγραπτα είναι τα όσα έκαναν στον άμαχο πληθυσμό της μαρτυρικής αυτής πόλεως».
(«Λεξικό Ελληνικής Επαναστάσεως 1821», τόμος Β, σελίδα 65, λήμμα «Εβραίοι»)
Χρήστος Στασινόπουλος
«Όπως και στην Κασσάνδρα, η πρώτη σφαγή έγινε από τους Τούρκους μέσα στην ορμή της νίκης, αλλά μετά από αυτούς ήρθαν οι Εβραίοι οι οποίοι τους ξεπέρασαν σε φρικαλεότητες…»
π. Χαρ. (Λίβυος) Παπαδόπουλος:
«Εκκλησιολογικές παγίδες εν μέσω πανδημίας…»,
όπου εξηγείται τό γιατί απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή
μέ τά κατ’ οικονομίαν ποιμαντικά τών κορωνοημερών μας,
όπως:
«Μείνετε σπίτι δεν πειράζει που δεν θα έρθετε στην εκκλησία….»,
«Θεία Λειτουργία χωρίς πιστούς…»,
«Ελάτε να κοινωνήσετε στο τέλος της Θ. Λειτουργίας»,
«Κάθε ενορία και μια τηλεόραση….»,
εκεί: https://antifono.gr/εκκλησιολογικές-παγίδες-εν-μέσω-παν/
https://1.bp.blogspot.com/-wexjHZ-dbFQ/YCI3KEZbiDI/AAAAAAAAlKg/IP2g4BbmrpsxOAGaExZFA5BuL7dmvPyFwCLcBGAsYHQ/s627/EttbWzJWQAEJ7AF.jpg
i2.wp.com/www.arxaiaithomi.gr%2Fwp-content/uploads/2021/02/ΟΙ-ΚΛΕΦΤΕΣ-ΗΞ.jpg?resize=640%2C436
όποιος θέλει, γκουγκλάρει τό από πάνω όπως είναι· βγαίνει
καί είς παρηγορίαν:
διόρθωση:
όχι «γκουγκλάρισμα»·
πρώτα μαυρίζουμε ό,τι υπάρχει πάνω-πάνω στή θέση τού URL καί τό διαγράφουμε μέ delete από τό πληκτρολόγιο κι έπειτα
κάνουμε copy-paste τόν μή ενεργοποιημένο σύνδεσμο τού 28.1, εκεί
Από τόν χώρο τού αοράτου,
σ’ αυτόν, τού αισθητού καί
μ’ αυτή τή σειρά, αυστηρά
γιατί έτσι ξέρει καί θέλει καί μπορεί ό Δημιουργός,
Ελένη!…
Φωταδιασμένες επιστημονιές, όλα τά πονηρά* πού μάς περιστοιχίζουν καί
είν’ έξω απ’ αυτή τήν ορθή σειρά, λέω·
κατ’ αναλογίαν, κατ’ εικόνα καί κατά διδαχήν, λοιπόν
είς οιωνός άριστος τό «τού ποιείν τό θέλημά Του»,
νά(20 λ):
https://www.youtube.com/watch?v=Mq4VZaPYaDA
*
πονηρός < πονέομαι
Επίθετο
πονηρός, ά, όν (πιθανόν η έννοια 1 να προφερόταν πόνηρος και οι άλλες δύο πονηρός)
1. βαρύς, κοπιώδης ή ταλαιπωρημένος, που κουβαλάει βαρύ φορτίο, σε κακή κατάσταση
2. άθλιος, ανάξιος
3. πανούργος, δειλός
Η ερμηνεία του και η αισθαντικότητα της φωνής του ,
έχουν αφετηρία την μακραίωνη ελεγειακή μνήμη του λαού.
ΑΓΑΠΙΟΣ ΤΣΟΧΑΤΖΗΣ πριν από 6 έτη
Ελεγεία
Έϊ, φίλε
πές μου τί κάνει τή ζωή γιορτή
έϊ, φίλε
ποιά φωτιά δίνει λάμψη στή ματιά.
Έϊ, φίλε
πού θά βρώ τόν χαμένο θησαυρό
έϊ, φίλε
ποιά στιγμή φέρνει τή βαθιά ρωγμή.
Όλα μου τά όνειρα τά ’βαλα απόμερα,
δέν έχω πού νά σταθώ ούτε πού νά ζεσταθώ.
Κάθε μου ανάμνηση σβήνει στίς εννιάμιση
όταν τά θεάματα μέ χτυπούν κατάματα.
Σάν παιδί ζωγράφισα,
όλα πίσω τ’ άφησα
καί φεύγω λοιπόν ξανά,
ίσως γιά τό πουθενά.
Στό μυαλό μου βράδιασε,
η ψυχή μου άδειασε,
θύμωσα καί πέταξα όσα χθές σού έταξα.
έϊ Φίλε (καί παρακάτω, έ;!)
αγαπάτε καί ξαγρυπνάτε καί πολεμάτε* σάν μοναχοί καί μετά πολλών,
Ε,
έ;!
*
«Π(τ)όλεμος είναι η δράσις κατά τού “δικαιώματος”
(ποιά δικαιώματα τώρα· αυτά είναι syndicalism!)
τής “φυσικής αναγκαιότητας” νά επικαθορίσει τό νόημα καί
τό περιεχόμενο τής ύπαρξης καί ζωής τού Ανθρώπου!
Τό λεγόμενο Φυσικό Σύμπαν, είναι σύμπαν νομοτελειακό, δηλαδή
σύμπαν καταναγκασμού!
Τό Σύμπαν τού Ανθρώπου, είναι σύμπαν Ελευθερίας, γιατί
μόνον έναν Νόμο γνωρίζει· τήν Αγάπη!
Ό Άνθρωπος δέν ανήκει στή Φύση· η Φύση ανήκει στόν Άνθρωπο!
Οί βλέποντες καί μή ορώντες, οί ακούοντες καί μή ακροώμενοι,
εκλαμβάνουν τήν
Μετοχή
τού Ανθρώπου στή Φύση, ώς
Κατοχή
τού Ανθρώπου από τήν Φύση!
Πτόλεμος λοιπόν αδέλφια, πόλεμος· ίνα καταστώμεν πτολεμαίοι, άνω θρώσκοντες Άνδρωποι, ανταποκρινόμενοι έτσι στό θέλημα τής αγάπης τού πατρός ημών πολέμου**·
Ηρακλειτικοί Ηρακλείς τού Κόσμου Του
(…υπό τού διοικούντος Λόγου καί Θεού…***)
Εμείς!»,
όρα:
https://www.anixneuseis.gr/το-φαινόμενο-crowdism-πώς-μια-μικρή-ομάδα-αν/comment-page-5/#comment-965791 καί εξής
τίι… (καί παρακάτω, έ;!), τώρα!…
γράψε:
«το τραγούδι των μαθητών του 10ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης»,
νά μή χαθεί κανείς στο δρόμο,
καημένε!
«Μουσική ποίει καί εργάζου», όσο μπορείς…
τά υπόλοιπα τά συμπληρώνει η Χάρις Του(ό Θεός είναι αγάπη, θά πεί!…),
νά:
https://youtu.be/JmqPtQja1eA?t=2
Τέτοιου τύπου θα έπρεπε να είναι οι ειδήσεις σε έναν κόσμο ανθρώπινο…
Μπράβο του…
Κατάφερε να είναι ο άνθρωπος που το ζώο πίστεψε ότι πραγματικά είναι.
Συνήθως τα ζώα πέφτουν πολύ έξω στην εκτίμηση ή καλύτερα …είμαστε πολύ κατώτεροι
των προσδοκιών που τα ζώα έχουν για εμάς…
Κυρ Μέντιος>/b> • μία ώρα πριν
Και ποιες ήταν Γυναίκες (με «Γ» κεφαλαίο, όπως μάς λες εσύ…) ρε Διηνέκη;
«…αντίθετα
με την παραπλανητική παρουσίαση των γεγονότων που κυριαρχεί στον διεθνή Τύπο,
είτε οι προσφυγές του απερχόμενου προέδρου κρίνονται νομικά και έχει προφανώς δίκιο,
είτε οι προσφυγές του κρίνονται πολιτικές και το να του δώσουν δίκιο
θα προκαλούσε εμφύλιο πόλεμο.»,
«Διαβάστε το Σύνταγμα των ΗΠΑ, θα σας πάρει μόνο λίγα λεπτά.
Αναγνωρίζει την κυριαρχία των ομοσπονδιακών Πολιτειών και όχι του Λαού.
Ο κύριος σχεδιαστής του, ο Αλέξανδρος Χάμιλτον,
το είπε και έγραψε στα Federalist Papers: στόχος του ήταν να καθιερώσει
ένα καθεστώς συγκρίσιμο με τη βρετανική μοναρχία χωρίς αριστοκρατία,
προπαντός όχι μια δημοκρατία.»,
«Στις Ηνωμένες Πολιτείες, σχεδόν όλοι οι νόμοι καταρτίζονται από ομάδες πίεσης που οργανώνονται ανεξάρτητα από το ποιος εκλέγεται στο Κογκρέσο και τον Λευκό Οίκο.
Το πολιτικό προσωπικό είναι μόνο μια οθόνη καπνού που κρύβει την πραγματική Εξουσία.
Κάθε απόφαση κάθε πολιτικού σημειώνεται εξάλλου από αυτές τις ομάδες
και δημοσιεύονται κάθε χρόνο κατάλογοι που εξετάζουν την υποταγή τους.».
«Σε αυτό το πλαίσιο, ο Ντόναλντ Τραμπ πιθανότατα θα είχε κερδίσει τις εκλογές του 2020
εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν μια δημοκρατία, αλλά
έχασε επειδή είναι μια ολιγαρχία και η πολιτική τάξη δεν τον θέλει.»,
«Οι Τζάκσονες, υποστηρικτές της δημοκρατίας,
δεν έχουν άλλη επιλογή για να θριαμβέψει το σκοπό τους, παρά μόνο να πάρουν τα όπλα,
όπως προβλέπει ρητά η Δεύτερη Τροποποίηση του Συντάγματος τους.»,
καί άλλα:
Αναπόφευκτος ο εμφύλιος πόλεμος στις ΗΠΑ
Τιερί Μεϊσάν
Καρδιά μου καημένη πώς βαστάς καί δέ ραγίζεις
στόν ψεύτη ντουνιά τόση απονιά πού αντικρίζεις
Ησυχία καί χαρά μέσα στή ζωή δέν έχω νιώσει
καί μι’ αγάπη ακόμα πού `χα πιστέψει
μ’ έχει πληγώσει
Δέ μέ πόνεσε κανείς ούτε στιγμή μές στή ζωή μου
μές στούς δρόμους ξαφνικά κάποιο πρωί
θά βγεί η ψυχή μου
Καρδιά μου καημένη
πώς βαστάς καί δέ ραγίζεις
στόν ψεύτη ντουνιά
τόση απονιά πού αντικρίζεις
Δέ μέ πόνεσε κανείς ( Καρδιά μου καημένη )
Στίχοι: Δημήτρης Γκούτης
Μουσική: Ali Naushad
Είναι το soundtrack της ινδικής κινηματογραφικής ταινίας ” Mother India ” ( 1957 ) .
Τίτλος τραγουδιού ¨Duniya Mein Hum Aaye Hain ” Υπάρχει και στο YouTube.
Κωνσταντίνος Βενιέρης Dino Venieri πριν από 2 έτη (τροποποιήθηκε)
ΑΘΑΝΑΣΙΑ Ή ΝΟΣΤΟΣ;
ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ Ή ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΣ;
ΔΥΣΤΥΧΙΑ Ή ΕΥΤΥΧΙΑ; – «κανείς δέν είναι τέλειος», θά πεί, έ;!*
ΦΑΝΤΑΣΙΑ Ή ΕΜΠΝΕΥΣΗ;
ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑ Ή ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ; – πού νά σκάνε οί βαλτοί παντειότροποι, λέμε!…
ΨΥΧΗ Ή ΝΟΥΣ;
ΜΟΙΡΑ Ή ΩΡΑΙΟΤΗΣ;
*
https://www.anixneuseis.gr/το-φαινόμενο-crowdism-πώς-μια-μικρή-ομάδα-ον/comment-page-6/#comment-974017
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ,
ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΚΛΗΡΟΤΡΑΧΗΛΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
κι άσε τόν Διηνέκη νά “φωνάζει”,
νά:
Πότε θά κάνει ξαστεριά – 2λ 45δ
Σαράντα παλικάρια – 3λ 24δ
Τῇ ὑπερμάχῳ – 8λ 17δ*
Συνεφιασμένη Κυριακή – 4λ 15δ
Επιτάφιος – 2λ 58δ**
Ρωμιοσύνη – 31λ 26δ
Άξιον Εστί – 1ω 7λ 44δ,
«Επτά σκάλες στή μουσική καί ποιητική μνήμη τού Λαού μας»
Μήμης Ανδρουλάκης
Καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό Στάδιο, στίς 24/6/2019
Τιμώντας τόν Μίκη Θεοδωράκη,
τόν «τελευταίο μεγάλο Έλληνα, Πατέρα τού Γένους» κατά Κώστα Γεωργουσόπουλο
«έγειρε καί περιπάτει***, αυτός πού ήσουν κάποτε νά γίνεις ξανά»,
συμπληρώνει ό Μήμης Ανδρουλάκης,
παντρεύοντας έτσι τό εδάφιο από τό κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο,
μέ τόν στίχο τού Μίκη Θεοδωράκη από τό «Είσαι Έλληνας».
οί αστερίσκοι, από κάτω
*
τί καί πώς είναι ό Ακάθιστος Ύμνος:
https://el.wikipedia.org/wiki/Ακάθιστος_ύμνος
**
όλο τό έργο: https://www.youtube.com/watch?v=_dq1bRqvfUw – 39λ 24δ
***
ἔγειρε, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει.
Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, κεφ. ε΄, εδ. 8,
«Ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους στην Ιερουσαλήμ,
από τους άνεργους ως τους πλούσιους και δυνατούς, δεν υπάρχει ούτε ένας και μοναδικός
για ν’ απλώσει το χέρι του και να σε βοηθήσει για χάρη της ψυχής του;
Δεν μπορούσε τουλάχιστο να στείλει τον υπηρέτη του και να σε βοηθήσει; Όχι, ούτε ένας.
Έπρεπε να ‘ρθει κάποιος Άνθρωπος από τη Γαλιλαία,
να κάνει ένα τριήμερο και κουραστικό ταξίδι,
την ώρα που πολλοί άνεργοι και χασομέρηδες γυρνούν ανέμελα στην πόλη μέρα νύχτα,
λίγα μόλις μέτρα μακριά από το κρεβάτι σου;
Υπάρχουν, Κύριε, πολλοί περπατούν κοντά μου, μα εγώ «άνθρωπον ουκ έχω».
Κι υπάρχουν τόσο πολλοί ιερείς! Δες το ναό, απέναντι ακριβώς από το δρόμο.
Αμέτρητοι ιερείς διαβάζουν το νόμο του Θεού
και διδάσκουν τους ανθρώπους να δίνουν ελεημοσύνες.
Και δε βρέθηκε κανένας τους να έρθει ή έστω να στείλει κάποιον για να σε βοηθήσει;
Έτσι είναι, Κύριε. Εκεί στο ναό υπάρχουν πολλοί ιερείς. Εγώ όμως «άνθρωπον ουκ έχω». Υπάρχουν πολλοί Ιουδαίοι, χιλιάδες χιλιάδων, που
συνάχτηκαν στην Ιερουσαλήμ για τη γιορτή.
Κανένας τους όμως δεν ενδιαφέρεται για έναν πονεμένο και ήσυχο άνθρωπο.
Ενδιαφέρονται για το Σάββατο. Χιλιάδες χιλιάδων απ’ αυτούς
ήρθαν μόνο για να προσευχηθούν και να προσκυνήσουν το Σάββατο,
όπως οι πατέρες τους προσκύνησαν τη χρυσή αγελάδα στην έρημο.
Χιλιάδες χιλιάδων Ιουδαίοι, μα εγώ «άνθρωπον ουκ έχω».
«Αχ Βηθεσδά, Βηθεσδά, πόσο παγκόσμια είσαι!»
Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Aπό τήν Αριθμητική τών Μύθων:
δύο ομάδες τών είκοσι τριών(τών ανδρών τού ενός πλοίου πού έχει απομείνει τού ‘Δυσσέα,
όπως αυτοί αποβιβάστηκαν, πρός εξερεύνησιν, στό νησί τής Κίρκης) | 2Χ23=46, έ;!
άς προσέξουμε ότι:
46, οί κολώνες τού Παρθενώνα, αλλά καί
46 καί τά χρωματοσώματα(χρωμοσώματα, ναί)…
«η Κίρκη διαθέτει μεθόδους γενετικής τροποποιήσεως»
καί ό Όμηρος λέγει ότι η Κίρκη έχει τέσσερεις υπηρέτριες κι αυτό φέρνει στόν νού
τίς τέσσερεις βάσεις τού DNA, τά νουκλεοτίδια: αδενύνη, θυμίνη, κυτοσίνη, γονανίνη
νά:
«…είναι ορόσημο όχι μόνο για τη δημιουργική πορεία του Καλομοίρη, αλλά
και για όλη την Ελληνική μουσική: είναι η πρώτη, χρονολογικά, ελληνική συμφωνία
και συνάμα έργο ρωμαλέο και μεγαλόπνοο, που
επηρέασε την εξέλιξη της μουσικής στην Ελλάδα.
Γράφτηκε το 1918 με 1920, οπότε και εκτελέστηκε για πρώτη φορά, στο Ηρώδειο
με διευθυντή το συνθέτη, στις Γιορτές της Νίκης,
όπου ήταν παρών και ο Ελευθέριος Βενιζέλος…»
M.ΚΑΛΟΜΟΙΡΗΣ: Συμφωνία αρ. 1 «τής Λεβεντιάς» – 4ο μέρος, «Τά Νικητήρια»:
«Ἀγάπησον τήν ἀργία τῆς ἡσυχίας μᾶλλον,
παρά τό νά χορτάσης πεινῶντας εἰς τόν κόσμον καί
νά ἐπιστρέψεις πολλά ἔθνη εἰς θεογνωσίαν».
Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος
κι εγώ πού τό ‘μαθα;
Η Θύρα της ησυχίας
«…μακριά ἀπό κάθε ἐπιφανειακή ἀπάτη δια-βολῆς καί διάσπασης.»
Κατερίνα Αθηνιώτη-Παπαδάκη
Μᾶς ἀφοροῦν ὅλα αὐτά σήμερα; – όρα από πάνω: «Η Θύρα της ησυχίας» σσ
Σύγχρονοι στοχαστές ἔχουν ἦδη πάρει θέση.
Ὁ Φίλιππος Σέρραρντ μιλᾶ γιά ἀποϊεροποίηση καί ἀπανθρωποίηση τοῦ ἀνθρώπου,
ὁ Ζήσιμος Λορεντζάτος γιά τό «χαμένο κέντρο» τοῦ πολιτισμοῦ μας,
ὁ Ὀδυσσέας Ἐλύτης γιά μιά βαρβαρότητα πού καταφτάνει μεταμφιεσμένη, γιά μιά
μεθοδευμένη ἐπιστημονική καθυπόταξη τοῦ ἀνθρώπου, ἐνῶ
ὁ Νίκος Καροῦζος καυτηριάζει τόν τεχνολογικό δυονυσιασμό πού στίς μέρες μας
μεταλλάσεται σέ ψηφιακό ὁλοκληρωτισμό.
Γιά νά ἁγιασθεῖ καί νά εὐλογηθεῖ τοῦτος ὁ κόσμος
πρέπει νά ἁγιασθεῖ πρωτίστως ὁ ἄνθρωπος.
Ἡ θύρα τῆς προσευχητικῆς ἡσυχίας μπορεῖ νά τόν καταστήσει «διδακτό Θεοῦ» καί
δαπανόμενο ἱλασμό(μέγα ῥῆμα σσ*) τοῦ κόσμου.
«Κάθε φορά πού ὁ νοῦς σύρεται πρός τά ἔξω ὑπό τῶν αἰσθήσεων,
τρώει καί αὐτός τήν τροφή τῶν θηρίων μαζί τους. Ἀλλά
ὅταν οἱ αἰσθήσεις ἐπισυνάγονται ἀπό τόν νοῦ,
μετέχουν μαζί μέ αὐτόν τοῦ ἄρτου τῶν ἀγγέλων».
*
01.02.2016
Τι σημαίνουν οι στίχοι στο τραγούδι “Ζαβαρακατρανέμια”;
Alfavita Newsroom
…
Όλα σχεδόν τα λόγια του τραγουδιού είναι σαν να προέρχονται από άλλη γλώσσα. Κι όμως,
το νόημά τους είναι πολύ απλό.
Κατ’αρχάς θα πρέπει να αναφέρουμε ότι ο κάθε σχεδόν τραγουδοποιός της εποχής εκείνης
– στα χρόνια της Χούντας των Συνταγματαρχών –
δεν μπορούσε ούτε να εκφράζεται ελεύθερα ούτε και να βάζει “επαναστατικά λόγια”
μέσα σε ένα κομμάτι. Οπότε η μόνη λύση για να μεταφέρει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο,
το μήνυμα που ήθελε ήταν οι συνθηματικοί στίχοι.
Έτσι λοιπόν έχουμε:
Ζαβαρακατρανέμια: Η λέξη δεν σημαίνει απολύτως τίποτα μόνη της.
Αποτελείται από τρία συνθετικά:
Ζάβαρα, δηλαδή Λάβαρα,
Κάτρα, δηλαδή Μαύρα (π.χ κατράμι) και τέλος
Νέμια, δηλαδή Άνεμος ή Ανέμισαν. Οπότε έχουμε τον στίχο “Λάβαρα Μαύρα Ανέμισαν” παραφρασμένο και συμπτηγμένο σε μία μόνο λέξη.
Ίλεος: Έλεος
Λάμα: Το μαχαίρι
Νάμα: Μάνα
Νέμια: Ανέμισαν
Ο ίδιος ο Μαρκόπουλος αναφέρει σε συνέντευξή του στην τότε ΕΤ1 μία άλλη εκδοχή:
Η λέξη ”αλληλούια” δεν είναι η γνωστή εβραϊκή λέξη άλλα η ελληνική λέξη αλληλουχία.
Η λέξη ”Ζάβαρα” προέρχεται από τη λέξη Ζευς που πολύ συχνά χρησιμοποιούν οι Κρητικοί.
Η λέξη νάμα σημαίνει βάπτισμα
Η λέξη Λάμα σημαίνει λάμα(μαχαιριού)…!!!!
Η λέξη νέμια σημαίνει ηρεμία(νηνεμία, έ; σσ)
Η λέξη Ίλεος σημαίνει σπλαχνικός.
https://www.alfavita.gr/koinonia/177883_ti-simainoyn-oi-stihoi-sto-tragoydi-zabarakatranemia
Ακροάσου, φίλε Αναγνώστη: