Προτεραιότητα Μητσοτάκη η διαχείριση των συνεπειών της ουκρανικής κρίσης
Σενάρια επίσπευσης των εκλογών και διεξαγωγής τους στα τέλη της άνοιξης, υπό τη ρητή προϋπόθεση ότι η ουκρανική κρίση θα έχει σταθεροποιηθεί, πυροδοτεί το ντόμινο των συνεπειών της ρωσικής εισβολής σε διπλωματικό και οικονομικό επίπεδο.
Υπενθυμίζεται πως με δεδομένο ότι δεν θα προκύψει κυβέρνηση από τις πρώτες εκλογές, καθώς θα διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής, ο κ. Μητσοτάκης έχει ήδη προαναγγείλει πως η χώρα θα οδηγηθεί εκ νέου στις κάλπες με στόχο η Ν.Δ. να επιτύχει την αυτοδυναμία, που θα μπορεί να εγγυηθεί τόσο την πολιτική σταθερότητα όσο και την υλοποίηση του προγράμματός της. Oμως, οι «διπλές» εκλογές συνεπάγονται, όπως προαναφέρθηκε, δύο διαδοχικές προεκλογικές περιόδους, αλλά και ότι στην πορεία προς τη δεύτερη αναμέτρηση η χώρα θα έχει υπηρεσιακή κυβέρνηση με πρωθυπουργό ανώτατο δικαστικό, που εκ των πραγμάτων θα στερείται πολιτικής εμπειρίας σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη σε όλα τα επίπεδα συγκυρία. Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 37 παρ. 3 του Συντάγματος, αφού οι διερευνητικές εντολές στους αρχηγούς των τριών μεγαλύτερων σε δύναμη κομμάτων αποβούν άκαρπες: «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καλεί τους αρχηγούς των κομμάτων και, αν επιβεβαιωθεί η αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης που να έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής, επιδιώκει τον σχηματισμό κυβέρνησης από όλα τα κόμματα της Βουλής για τη διενέργεια εκλογών και σε περίπτωση αποτυχίας αναθέτει στον πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας ή του Aρείου Πάγου ή του Ελεγκτικού Συνεδρίου τον σχηματισμό κυβέρνησης, όσο το δυνατόν ευρύτερης αποδοχής, για να διενεργήσει εκλογές, και διαλύει τη Βουλή».
Πάντως, όπως προαναφέρθηκε, στο παρασκήνιο είναι πλέον έντονες οι συζητήσεις για το ενδεχόμενο διεξαγωγής των εκλογών πριν από το καλοκαίρι, εάν η κατάσταση σταθεροποιηθεί: Είναι σαφές πως μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ο κόσμος και η Ελλάδα εισέρχονται σε μια νέα, σαφώς διαφοροποιημένη εποχή, που θα απαιτήσει σημαντικές αποφάσεις για τη νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας στην Ευρώπη, αλλά και την αντιμετώπιση των σημαντικών οικονομικών παρενεργειών από τη νέα κρίση. Υπ’ αυτήν την έννοια, η κυβέρνηση νομιμοποιείται να ζητήσει την ανανέωση της λαϊκής εντολής. Παράλληλα υποστηρίζεται πως η δρομολόγηση της διεξαγωγής των επερχόμενων –διπλών, λόγω απλής αναλογικής– εκλογών, στον απόηχο του Ουκρανικού, προσφέρει μια σειρά από πλεονεκτήματα στον κ. Μητσοτάκη:
• Πρώτον, η κρίση είναι σαφές πως αυξάνει τη συσπείρωση γύρω από την κυβέρνηση, όπως προκύπτει από τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις.
Το νέο σκηνικό που διαμορφώνεται προσφέρει έξι κρίσιμα πλεονεκτήματα στον πρωθυπουργό και στη Ν.Δ.
• Δεύτερον, δικαιώνονται κεντρικές επιλογές του πρωθυπουργού, όπως η σύναψη των αμυντικών συμφωνιών με ΗΠΑ και Γαλλία, αλλά και η προμήθεια των μαχητικών Rafale και των φρεγατών.
• Τρίτον, γίνεται ολοένα και περισσότερο αντιληπτό στην κοινή γνώμη ότι οι ανατιμήσεις στην ενέργεια και ο πληθωρισμός είναι «εισαγόμενα» προβλήματα και ότι η δυνατότητα χειρισμών της κυβέρνησης είναι περιορισμένη, κάτι που –όπως προκύπτει από έρευνες της κοινής γνώμης– δεν είχε καταστεί εξίσου σαφές τις προηγούμενες εβδομάδες.
• Τέταρτον, ο πρωθυπουργός εμφανίζεται να έχει «καθαρότερη» γραμμή έναντι της κρίσης σε σχέση με τον κ. Τσίπρα. Αυτό, όπως λέγεται, ενισχύει την «ηγετικότητά» του, πεδίο στο οποίο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ούτως ή άλλως υστερεί λόγω του τρόπου με τον οποίο αντιδρά στα εσωκομματικά του προβλήματα.
• Πέμπτον, ο σαφής προσανατολισμός προς τη Δύση φαίνεται πως έχει ισχυρή απήχηση στους λεγόμενους κεντρώους ψηφοφόρους, που σε μεγάλο βαθμό θα κρίνουν την επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση. Θα πρέπει, πάντως, να σημειωθεί πως στον συγκεκριμένο χώρο η Ν.Δ. θα δεχθεί «πίεση» από το ΚΙΝΑΛ, καθώς ο κ. Ν. Ανδρουλάκης έλαβε επίσης σαφή θέση υπέρ της αποστολής στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία.
• Εκτον, ο «θαυμασμός» που εκφράζει ο Κυρ. Βελόπουλος για τον Βλαντιμίρ Πούτιν μπορεί να οδηγήσει σε κρίσιμες, λόγω του μικρού εκλογικού βεληνεκούς της, απώλειες την Ελληνική Λύση.
“Καθημερινή”
