του Παντελή Σαββίδη
Η πλειοψηφία που τυραννεί τον κ. Μητσοτάκη
Μου προκαλεί τρόμο η ιδέα ότι οι πολιτικές ηγεσίες στην Ελλάδα και στην Ευρώπη δεν αντιλαμβάνονταν πως αυτό που άρχισε, μόλις, χθες θα ήταν η κατάληξη της πολιτικής που εφαρμόζουν εδώ και χρόνια.
Μιας πολιτικής αντίθετης προς την λαϊκή βούληση παρόλο που ο λαός ψήφιζε τα κόμματα και τις ηγεσίες που την εφαρμόζουν.
Το ερώτημα γιατί αυτή η αναντιστοιχία λαϊκής βούλησης και λαϊκής ψήφου μπορεί να απαντηθεί.
Οι άνθρωποι έχουν μια μεταφυσική σχέση με τις ομάδες που επιλέγουν να ενταχθούν. Είτε πρόκειται για πολιτική είτε, πολύ περισσότερο, για ποδόσφαιρο. Ακόμη και αν η επιλογή τους έρχεται σε άμεση και καθημερινή αντίθεση με το συμφέρον τους υπάρχει μια δύναμη αδράνειας μέχρι να το συνειδητοποιήσουν. Δεν αρκεί η απλή διαπίστωση.
Όταν, όμως, το συνειδητοποιήσουν, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Ο κ. Μητσοτάκης και η πολιτική του προκάλεσαν την κοινωνία μερικές φορές με ακραίο τρόπο. Και επέλεξαν την μέθοδο της χειραγώγησής της για να μην την χάσουν από εκλογική πελατεία. Αλλά η μέθοδος αυτή έχει τα όριά της. Χθες η κοινωνία έδειξε ότι τα όρια ξεπεράστηκαν.
Η κοινωνία δεν έστειλε, απλώς, μήνυμα. Κούνησε το μαντήλι. Δεν θα επιστρέψει ό,τι και να της προσφέρει από δω και πέρα ο κ. Μητσοτάκης. Είναι ο πολιτικός Ρουβίκονας. Ένα νέο πολιτικό σκηνικό βρίσκεται σε εξέλιξη. Η κοινωνία σήμανε την έναρξη της διαδικασίας διαμόρφωσής του. Τα πολιτικά κόμματα και οι πολιτικές προσωπικότητες θα το διαμορφώσουν.
Θα τα καταφέρουν;
Οι ενδείξεις δεν είναι ενθαρρυντικές. Λένε πως η Νέα Δημοκρατία σήμερα δεν έχει σχέση με την παραδοσιακή δεξιά. Και, όμως, έχει. Αν ξύσεις την επιφάνειά της θα δεις τις ίδιες σχέσεις εξάρτησης με το κεφάλαιο, την ίδια αίσθηση ιδιοκτησίας του κράτους, την ίδια αντίληψη κομματικού βολέματος των «δικών μας παιδιών».
Και στο ΠΑΣΟΚ η ομάδα και ο συγκεντρωτισμός είναι κυρίαρχο χαρακτηριστικό. Μια παρέα συσπειρωμένη γύρω από τον αρχηγό του περιμένει το νεύμα για να αναλάβει την εξουσία. Δεν παράγει πολιτική, δεν έχει πολιτικό λόγο. Απλώς, περιμένει την σειρά της. Έχουμε το αποκορύφωμα αυτού που ο Ιγνάσιο Ραμονέ, διευθυντής της Le Monde Diplomatique είπε πριν αρκετά χρόνια: La pensée unique. Η μοναδική σκέψη. Όχι, μόνο, δεν υπάρχει διαφορετική πολιτική στα κόμματα αλλά σκέφτονται όλα με τον ίδιο τρόπο.
Η συριζαία αριστερά αναζητά την ιδιαιτερότητά της σε μια χαζοχαρούμενη συμπεριφορά (είναι με όλους και με όλα αρκεί να επιβιώσει) και έχει την αντίληψη πως αυτό θέλει η νέα γενιά που αποτελεί το νέο εκλογικό σώμα. Ίσως να μην έχει άδικο. Αλίμονο, όμως, αν έχει δίκαιο.
Και η άλλη αριστερά ψάχνει να βρει το νόημα του τι σημαίνει σήμερα να είσαι αριστερός.
Φθάσαμε, έτσι, στην ακροδεξιά και τα φαντάσματα που επαναφέρει στις γενιές που έχουν μνήμη ή στις άλλες που, απλώς, άκουσαν. Δυστυχώς, πολλά δείχνουν πως δεν θα είναι παρένθεση.
Τίποτα από όλα αυτά δεν αγγίζει τους νέους ανθρώπους από τα 18+ που πολλοί από αυτούς δεν γνώριζαν καν ότι χθες διεξάγονταν εκλογές.
Συμπεριλαμβάνεται σε αυτό το 60% που χθες απέρριψε όλους και τα πάντα.
Είναι οι άνθρωποι που δεν συμβιβάζονται με την σημερινή τραγική κατάσταση της χώρας και της κοινωνίας.
Απαιτούν, όταν αρρωσταίνουν αυτοί ή οι γονείς τους, να μην πεθαίνουν αν δεν έχουν χρήματα (φίλο μου δικηγόρο τον εγκατέλειψαν στην εντατική όταν διαπίστωσαν πως δεν είχε ταμείο). Είναι η γενιά που ενώ θέλει να ζήσει στον τόπο της διαπιστώνει πως για να βρει δουλειά πρέπει να ενταχθεί στην κομματική σειρά. Η γενιά που έχει τη δυνατότητα να φύγει στο εξωτερικό, να αναζητήσει εργασία και δεν την πειράζει αν έρχεται στον τόπο που γεννήθηκε για διακοπές. Η γενιά που έχει τη δυνατότητα να διαπρέψει στο εξωτερικό και το κάνει και αδιαφορεί για τον Μητσοτάκη, το σύστημά του και τα άλλα πολιτικά συμπληρώματα.
Όσο περνά ο καιρός το 60% θα μεγαλώνει. Διότι οι γενιές που προσέρχονταν στις κάλπες σιγά σιγά φεύγουν.
Αυτό που αποκαλείται ακροδεξιά ήρθε για να μείνει για μερικά χρόνια. Θα δοκιμασθεί όταν αναλάβει να διαχειρισθεί τις κοινωνικές υποθέσεις: μεταναστευτικό, το οποίο δήλωσε ως σημαία. Οικονομία, συνταξιοδοτικό, κοινωνική πολιτική, υγεία, οργάνωση του δημόσιου χώρου. Διεθνείς σχέσεις. Θα τα καταφέρει;
Εκείνο, όμως, που θα προλάβει να αποδομίσει η ακροδεξιά, θα είναι, δυστυχώς, το πείραμα Ευρώπη. Η βασική πολιτική των ακροδεξιών κομμάτων είναι η επιστροφή στο εθνικό κράτος.
Η ενισχυμένη παρουσία της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και η πιθανή ανάληψη της εξουσίας σε κράτη, όπως η Γαλλία, αρχίζει να αποδομεί ό,τι οικοδομήθηκε αν δεν υπάρξει αλλαγή πολιτικής.
Λόγω της πολιτικής των αποκαλούμενων συστημικών κομμάτων οι ευρωπαϊκές κοινωνίες άρχισαν να στέκονται επιφυλακτικές απέναντι στην Ευρώπη. ¨Ένα ευρωσκεπτικιστικό ρεύμα μπορεί να αναπτυχθεί και να πάρει διαστάσεις.
Η ευρωπαϊκή εξάρτηση από τις παρακμάζουσες ΗΠΑ οδήγησε την Ένωση σε μια καταστρεπτική επιλογή στην Ουκρανία. Και δεν εννοώ την απόλυτη καταδίκη της ρωσικής εισβολής που καλώς καταδικάστηκε. Εννοώ την πρόσκληση, αμερικανικής εμπνεύσεως, περικύκλωσης και γειτνίασης της δύσης με την Ρωσία που κατά τους σημαντικότερους διεθνούς αναλυτές των ΗΠΑ ήταν σίγουρο ότι θα προκαλούσε την ρωσική αντίδραση. Και, όμως, η ευρωπαϊκή ηγεσία συμπαρατάχθηκε με την αμερικανική πολιτική και συνεχίζει να συμπαρατάσσεται με την κλιμάκωση του πολέμου που μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες εξελίξεις.
Το ίδιο και στη Γάζα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση επικαλείται τις ανθρωπιστικές αρχές της αλλά πέρα από κάποιες δηλώσεις που γίνονται για επαγγελματικούς λόγους, επι της ουσίας ούτε κατήγγειλε ούτε ασκεί μια πολιτική να σταματήσει η γενοκτονία των παλαιστινίων στη Γάζα.
Όλα αυτά εισπράττονται από τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και η αντίδραση ήταν αυτή που διαπιστώσαμε από τις χθεσινές εκλογές.
Για να επανέλθω στα δικά μας.
Ό,τι και να κάνει από δω και πέρα ο κ. Μητσοτάκης, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.
Ο κ. Μητσοτάκης και η ομάδα που κυβερνά έχουν ολοκληρώσει αυτό που θα μπορούσαν να δώσουν στην χώρα.
Το χθεσινό αποτέλεσμα δεν αμφισβήτησε, μόνο, την πολιτική Μητσοτάκη. Αμφισβήτησε το σύστημα. Σύστημα είναι η διαπλοκή πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, η ταύτιση των Μέσων Ενημέρωσης με την σημερινή πολιτική και η απόλυτη αναπαραγωγή της, την οποία αμφισβήτησε ο λαός κατά την χθεσινή ψηφοφορία, η συμπόρευση με αυτήν την αναπαραγωγή της πνευματικής τάξης της χώρας, ο αποκλεισμός από τον δημόσιο λόγο κάθε φωνής αμφισβήτησης.
Το σύστημα αξιοποιεί και εκμεταλλεύεται τα πολιτικά πρόσωπα. Θα δούμε αν πήρε το μήνυμα από τον τρόπο που θα αντιμετωπίσει από δω και πέρα τον κ. Μητσοτάκη. Αναλυτές αναμένουν σταδιακή αποστασιοποίησή του από τις κυβερνητικές επιλογές και μια προσπάθεια διαμόρφωσης συνασπισμών που θα μπορούσαν να συγκυβερνήσουν. Το σημερινό πολιτικό φάσμα δεν εγγυάται μια σοβαρή εναλλακτική πολιτική λύση. Θα δούμε αν το σύστημα αναζητήσει προσωπικότητες με εκτόπισμα για κυβερνητική αλλαγή στις επερχόμενες εκλογές.
Σώφρων ενέργεια του συστήματος θα ήταν να ανοίξει τα μέσα ενημέρωσης σε έναν δημόσιο διάλογο από τον οποίο θα αναζητηθούν πρόσωπα και πολιτικές.
Και επειδή, μετά την επικράτηση των δυτικών δυνάμεων την δεκαετία του 1830 κάθε φορά που το εξαρτημένο, νεοδημιουργηθέν, κράτος αναζητούσε λύσεις απευθυνόταν στην εσπερία, θα δούμε αν τις αναζητήσει στην Ευρώπη ή στις ΗΠΑ. Και οι δύο είναι επικίνδυνες επιλογές αν δεν υπάρχει κάποιο εσωτερικό έρμα. Γι αυτό πρέπει να ιδωθεί από το σύστημα, όχι την κυβέρνηση Μητσοτάκη, το θέμα της Τουρκίας.
Η Διακήρυξη Φιλίας ήταν ένα νέο casus belli. Με το πρώτο η χώρα δεν επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα. Με το δεύτερο δεν ασκεί και τα υπόλοιπα δικαιώματά της.
Εν αναμονή, λοιπόν, εξελίξεων.
Λυπάμαι που είμαι υποχρεωμένος να διαφωνήσω.
Το σύστημα δεν αμφισβητήται δια της αποχής ή δια της αναδιανομής των ψήφων στα κατεστημένα κόμματα.
Αμφισβήτηση θα ήταν εάν αναδεικνυόταν μια νέα πολιτική δύναμη με συγκεκριμένα, ουσιαστικά αιτήματα αλλαγής και όχι μόνο ψήφοι διαμαρτυρίας.
Τουλάχιστο σε αυτό το σημείο ωστόσο θα μπορούσε να θεωρηθεί η ψήφος στα κόμματα δεξιά της ΝΔ ως ένα είδος ανάδειξης μιας κόκκινης γραμμής.
Η αριστερά απέτυχε παταγωδώς, όχι λόγω προσώπων (και τυχόν δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης) αλλά λόγω απόρριψης των θέσεών της. Αν δεν υπήρχε η προοπτική νομής της εξουσίας θα είχαν πιθανώτατα την τύχη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2012.
Ο Βελόπουλος πάντως με τις πρώτες του δηλώσεις, μίλησε για διακυβέρνηση!
Προσωπικά θεωρώ ότι όσοι έχουν φύγει από τη ΝΔ, έχουν φύγει για πάντα. Δεν αποκλείεται όμως η Λατινοπούλου να αυξάνει εφεξής συνεχώς τη δυναμική της και τελικά να ηγηθεί του χώρου δεξιότερα της ΝΔ.
Ο κόσμος δεν είναι στατικός, οπότε θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα εξελιχθεί τελικά η κατάσταση στη δεξιά πολυκατοικία.
Μόλις είδα αυτό πάντως και έπαθα την πλάκα μου!
https://www.iefimerida.gr/ekloges/poia-einai-i-eyroboyleytis-tis-ellinikis-lysis
Προσωπικά δεν με εξέπληξαν τα αποτελέσματα στην Ελλάδα, πέρα από την αποτυχία της ΝΕ.ΑΡ. όπου για μια ακόμα φορά το γνωμικό για το μαντρί αποδεικνύεται ότι ισχύει στο ακέραιο.
Η αποχή ήταν αναμενόμενη (την περίμενα και μεγαλύτερη) και δεδομένου ότι καμία συζήτηση δεν έγινε στον δημόσιο διάλογο για ευρωπαϊκά θέματα παρά μόνο για το πόθεν έσχες του Κας, ήταν σίγουρο ότι θα υπήρχε φθορά στην ΝΔ με την ακρίβεια που υπάρχει και δεν αντιμετωπίζεται. Η ακρίβεια και η καθημερινότητα είναι αυτή που θα της κοστίσει και την κυβέρνηση, αν δεν λυθεί ή περιορισθεί σημαντικά το πρόβλημα μέχρι τις εκλογές του ’27.
Το πιο προβληματικό σημείο imho είναι το αποτέλεσμα σε Ξάνθη σε Ροδόπη, αλλά δεν έχω τις απαραίτητες γνώσεις για το πως μπορεί να αντιμετωπισθεί. Περιμένω ότι θα υπάρξουν σχετικές αναλύσεις στις Ανιχνεύσεις, για το φαινόμενο.
“δεδομένου ότι καμία συζήτηση δεν έγινε στον δημόσιο διάλογο για ευρωπαϊκά θέματα”
Όπως έγραψα και χθες, οι εκλογές αυτές έγιναν με πνεύμα εθνικών εκλογών. Η συζήτηση αφορούσε στα κόμματα και όχι στα ευρωψηφοδέλτιά των.
Τραγικές καταστάσεις. Να υπάρχουν ανοιχτά και σοβαρά θέματα όπως αυτό της Ουκρανίας ή για την γεωπολιτική ένωση της Ευρώπης και να ασχολούμαστε με τo γελοίο xls file του Κας.
Ποια είναι η γνώμη σου για τη βόμβα που έχουμε σε Ξάνθη και Ροδόπη; Νομίζω είναι άλλο θέμα να έχουμε μουσουλμάνους βουλευτές στα κόμματα και άλλο αυτό που βλέπω στο χάρτη. Πως το προσεγγίζουμε αυτό το θέμα;
Το θέμα είναι παλιό και γνωστό. Δεν μ’ ενδιαφέρει η θρησκεία τού καθενός, αλλά ως τι νιώθει και από ποιον κατευθύνεται. Η πλεινότης των τουρκοφώνων, δυστυχώς, κατευθύνεται από την Άγκυρα. Ήταν τραγικό λάθος που δεν τούς αντάλλαξαν από την αρχή, να έχομε καθαρό τοποίο ως προς αυτό. Το έκαμε ο Βενιζέλος για να μην διώξουν τότε οι Τούρκοι τούς Έλληνες από την Πόλη, τούς οποιους όμως έδιωξαν τελικά το 1955 και 1964, χωρίς καμμία αντίδραση εκ μέρους μας. Επιπλέον, το ελληνικό κράτος έκαμε ένα ακόμη λάθος: Υποχρπέωσε και τούς μη τουρκοφώνους μωαμεθανούς (Πομάκους και Τσιγγάνους) να πηγαίνουν σε τουρκικά σχολεία, παρά τις αντιρρήσεις των (κυρίως των Πομάκων, οι οποιοι αισθάνονται και είναι Έλληνες), χαρίζοντάς τους έτσι στην Τουρκία. Όλα τα κόμματα βάζουν μουσουλμάνους στα ψηφοδέλτιά των (εκτός τής ΧΑ παλιά) και φροντίζουν να είναι ευνοούμενοι τού Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, αυτής τής σφηγκοφωλιάς τής ΜΙΤ, ώστε να έχουν πιθανότητα να χηφισθούν/εκλεγούν. Τι περιμένεις, λοιπόν, από τέτοιες συμμορίες, που αυτοαποκαλούνται κόμματα; Πρώτα η καρέκλα, πάση θυσία!
ΥΓ: Οι Πομάκοι, μόνοι των, χωρίς βοήθεια από το ελληνόφωνο κράτος, προσπαθούν να διατηρήσουν την ελληνικότατη ταυτότητά των. Έχουν φτιάξει αλφαβητάρι για την γλώσσα των (μιλούν μία σλαβική διάλεκτο και είναι μουσουλμάνοι), αλλά προσπαθούν να χρησιμοποιούν τα ελληνικά. Διάβασε λίγο την εφημερίδα των και θα καταλάβεις.
ΥΓ2: Παλιά, πριν από κάποιες ημέρες ακόμη, μού ερχόταν όλα τα σχόλια που γινόταν στις ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ, είτε απαντούσαν σε μένα, είτε όχι, στο email μου. Εσένα έρχονται; Ειδοποίησα και τον τεχνικό, που προσπαθεί να το φτιάξει, αλλά δεν ξέρω τι συμβαίνει. Θα με βοηθούσες αν μού έλεγες αν εσύ παίρνει σχόλια στο email σου. Ευχαριστώ.
Αυτά ως ιστορική αναδρομή. Τώρα τι κάνουμε όμως; Αν μπορούμε να κάνουμε κάτι!
Ποτέ δεν παρακολουθώ το email (άσε που αυτό που βάζω δεν είναι και πραγματικό). Θα βάλω τώρα ένα από τα πολλά που έχω πάντως και θα σου πω με την επόμενη απάντηση, αν πήρα ειδοποίηση.
Οι λεγόμενοι Πομάκοι στην πλειοψηφία τους έχουν ενταχθεί στην τουρκική κουλτούρα/ταυτότητα, έχουν τουρκική εθνική συνείδηση και εσείς δεν μπορείτε να το αρνηθείτε. Είναι φιλήσυχοι άνθρωποι και συνήθως δεν προκαλούν προβλήματα, ούτε έχουν πρόθεση να δημιουργήσουν τριβές με τους χριστιανούς συμπολίτες τους. Όμως, θα πρέπει να ξέρετε ότι άλλο είναι το “Έλληνας” και άλλο το “Έλληνας πολίτης” (ή Έλληνας υπήκοος). Έλληνας πολίτης θα μπορούσε να είναι κάποιος οποιασδήποτε καταγωγής. Εγώ π.χ. θα μπορούσα να πάρω την κινεζική υπηκοότητα αλλά αυτό δεν θα με μετέτρεπε αυτόματα σε σχιστομάτη. Αν έπαιρνα την υπηκοότητα του Κονγκό, αυτό αυτομάτως δεν θα με μετέτρεπε σε Ζουλού, αν έπαιρνα την Κενυάτική υπηκοότητα, δεν θα μετατρεπόμουν αυτομάτως σε Μασάι (μία φυλή νέγρων). Οι άνθρωποι αυτοί είναι Έλληνες πολίτες, αλλά όχι Έλληνες.
Οι Πομάκοι που συντάσσονται με τον ελληνικό εθνικισμό είναι μία μειοψηφία. Θα έλεγα ότι δεν είναι ούτε το 10% των μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης. Επιπλέον, ας δούμε και κάτι ακόμα. Όλοι οι μειονοτικοί της Δυτικής Θράκης (σε ποσοστό 90%) στις ευρωεκλογές του 2014 ψήφισαν το κόμμα D.E.B. που εκφράζει την τουρκική ταυτότητα. Στον Δήμο Αρριανών το ΚΙΕΦ ψήφισαν 10.800 (90,14%) ενώ στον Δήμο Μύκης, (τουρκογενείς και Πομάκοι) το ΚΙΕΦ πήρε 70,37%. Στις επόμενες εθνικές εκλογές (το 2015) ο Πομάκος υποψήφιος του κόμματος ΑΝ.ΕΛ., Μεχμέτ Αλή Ιρφάν, που δηλώνει Έλληνας Πομάκος, δεν πήρε παρά μόνο λίγες εκατοντάδες ψήφους. Στις δε ευρωεκλογές του 2019 στον αμιγώς μουσουλμανικό-πομακικό Δήμο Μύκης – στα λεγόμενα ‘πομακοχώρια’ – το ΚΙΕΦ/DEB πήρε 63%, στον δε Δήμο Αρριανών πήρε 85% και στον Δήμο Ιάσμου πήρε 52,64%.
Ο συγκεκριμένος πρόεδρος του συλλόγου των Πομάκων Ιμάμ Αχμέτ, που τώρα καταγγέλλει τους παράγοντες της τουρκικής μειονότητας, ότι προσπαθούν να εκτουρκίσουν τους Πομάκους, το 2000 είχε προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (European Court of Human Rights) κατά της Ελλάδας με την ιδιότητα του “μέλους της Μουσουλμανικής Τουρκικής (!) μειονότητας της Θράκης” (“The applicant, who considers himself a member of the Muslim Turkish minority of Thrace, is a graduate of the Special Academy for Teachers of Thessaloniki” βλ. απόφαση 63719/00 και το link http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-23067#{“itemid”:[“001-23067”]} ) ισχυριζόμενος ότι “3. The applicant complains under Articles 9 and 14 of the Convention that he was dismissed because he is a member of the Turkish Muslim minority of Thrace.” (3. Ο προσφεύγων παραπονείται σύμφωνα με τα άρθρα 9 και 14 της Σύμβασης ότι απολύθηκε επειδή είναι μέλος της τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης.). Η πληροφορία που παρέθεσα προέρχεται από την Βικιπαίδεια, στο λύμα “Ιμαμ Αχμέτ” την οποία έλεγξα μπαίνοντας απευθείας στην ιστοσελίδα του European Court of Human Rights (στο link Που παρέθεσα), από όπου έκανα copy/paste τις φράσεις που παρέθεσα.
“Το πιο προβληματικό σημείο imho είναι το αποτέλεσμα σε Ξάνθη σε Ροδόπη”
Χμμμ…
Οι Έλληνες της Αλβαίας έχουν δύο κόμματα, τα PBDNJ και MEGA. Και άλλες μειοότητες έχουν δικά τους κόμματα σε διάφορες χώρες. Γιατί αυτό να είναι πρόβλημα; Έλεος.
Τι έλεος ρε Αλή Αλ Μουκέινι, να πούμε; Οι δικές μας μειονότητες δεν παρουσιάζουν τις αλυτρωτικές συμπεριφορές που παρουσιάζουν οι συγκεκριμένοι στη Θράκη. Πλάκα μας κάνεις;
@Αλή Αλ-Γιουνάνι,
ποιά είναι η θέση σου για την μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί;
@ Banned_Member June 10, 2024 At 1:35 pm
Κατά την γνώμη μου (imho, που λες κι εσύ), τίποτε. Η ζημιά έγινε και δεν διορθώνεται πια. Βάλαμε τα χεράκια μας και βγάλαμε τα ματάκια μας. Αυτοί είναι πια το όχημα τής Άγκυρας στην περιοχή. Ούτως ή άλλως, η Ελλάδα τείνει να καταστεί, αν δεν έχει ήδη, δορυφόρος τής Τουρκίας.
Κατάλαβα. Είναι αργά πια για δάκρυα, που λένε.
Σε αυτό δεν πήρα ειδοποίηση, μάλλον διότι δεν έκανες reply στο ήδη υπάρχον post.
Πάντως το blog δεν έχει την οργανωμένη μορφή forum (π.χ. δε μπορείς να κάνεις edit τα posts). Σε κάθε περίπτωση, αυτή η δυσλειτουργία πιθανόν να παρουσιάζεται σε συγκεκριμένα domain μόνο (π.χ. hotmail).
Δεν έκανα reply, διότι δεν μού δινόταν η δυνατότητα εκεί, πράγμα που δεν θα συνέβαινε, αν το σχόλιό σου είχε έλθει στο email μου. Την αρχή το blog λειτουργούσε κανονικά, στην βάση τού WordPress. Μετά πήγαν να κάνουν αναβάθμιση και άρχισαν τα ποβλήματα. Τα φτιάχνουν από την μία και χαλάνε από την άλλη. Εγώ πάντα το ίδιο email συμπληρώνω, δεν έχω αλλάξει κάτι. Πάντως σ’ ευχαριστώ.
Σταματήστε τις αγγλικούρες. Ιμχο και αμερικανιες. Η έκφραση “κατά την γνώμη μου” ακούγεται πολύ βαλκανική;
Δεν είναι Αμερικανιές. Είναι η γλώσσα του Internet.
Συγνώμη κιόλας αν ενοχληθήκατε.
Δεν μπορώ να απαντήσω στον Ιμάμη από πάνω και ούτε θέλω κουβέντες μ’ ένα γελοίο υποκείμενο. Αλλά για να μην παραπλανηθείς, σημείωσε ότι οι Πομάκοι είναι καθαρόαιμοι Έλληνες και το όνομα προέρχεται από το αρχαιοελληνικό ιππομάχος. Αυτοί ήσαν κατά πάσα πιθανότητα το φοβερό ιππικό (Θράκες) τού Μ. Αλεξναδρού. Μετά από 2500 χρόνια πολλά, πάρα πολλά αλλάζουν, αλλά δεν απογίγνονται.
ΥΓ: Απορώ που ο Σαββίδης ανέχεται το αναιδές αυτό όργανο τής Άγκυρας να γράφει εδώ μέσα τα σημειώματα που τού δίνουν (επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια κατά λέξη) και να κάνει προπαγάνδα υπέρ τής Τουρκίας και τής ουράς της, τής Αλβανίας, μόνο και μόνο λόγω τού ότι ασπάστηκε το Ισλάμ.
Κατανοητό.
Ευχαριστώ για το σχόλιο.
Σοβαρή η ανάλυση του κ. Σαββίδη , ο οποίος χωρίς να κάνει σχετική έρευνα (αν κάνω λάθος απολογούμαι) θεωρεί ότι οι πολίτες -ιδίως όσοι δεν ψήφισαν – ”μέτρησαν” τις κυβερνητικές αποφάσεις για την καταψήφιση της Ν.Δ ή την αποχή .
Και από το διαδίκτυο ,αλλά και από την καθημερινότητα εύκολα διαπιστώνεται ότι από όσους δεν ψήφισαν πολύ λίγοι το αποφάσισαν συνειδητά ,ενώ οι υπόλοιποι ακολούθησαν την παρέα στην παραλία ,αρκετοί είναι ψεκασμένοι από την περίοδο της πανδημίας και οι περισσότεροι ”αμερίμνησαν” αφού δεν κινδύνευε η κυβέρνηση ή τέλος ήθελαν να κοντύνουν τον επαιρόμενο”γιο του εφιάλτη” Κυριάκο Μητσοτάκη, τον οποίον εδώ και ένα χρόνο τον προέγραψαν πολιτικώς και μερικές φορές και προσωπικώς.
Σαυτές όμως τις ομάδες των πολιτών -παντός καιρού και καταστάσεως -δεν μπορεί να βασιζόμαστε όσοι Πατριώτες Έλληνες .
Αν κάτι επιβάλλεται να γίνει -και να περιμένουμε- είναι ένας σοβαρός πολιτικός σχηματισμός , με ικανό αρχηγό -όλοι οι σημερινοί μετά τα χθεσινά εκλογικά αποτελέσματα αποκλείονται -για να δημιουργηθεί ένα αντίβαρο στην σθεναρή Δεξιά της Ελλάδος και της Ευρώπης, η οποία Δεξιά -να είμαστε βέβαιοι – ότι θα ενσωματώσει όσους ”ακροδεξιούς ”δεν ”φιλορωσίζουν”, γιατί αυτοί είναι ιδιαίτερη περίπτωση .
Γενικώς οι πόλεμοι και η προετοιμασία τους -που εδώ και δύο χρόνια ζούμε στην Ευρώπη μας – δεν ευνοούν την διεθνιστική ,,ειρηνόφιλη και σπάταλη Αριστερά.
”ΝΑ ΤΟ ΤΥΠΩΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΣΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ -ΚΥΡΙΩΣ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΟΜΑΝΕΙΣ –
Υ.Γ 1.-Διαπίστωση και ”παράπονο μου” είναι ότι σχεδόν όλοι οι εκλεγέντες ευρωβουλευτές κατοικοεδρεύουν στην Αττικοβοιωτία ,από τους κατοίκους της οποίας ψηφίστηκαν μαζικά .
2.-Η πολύπαθη Θεσσαλία γύρισε την πλάτη και στον Κασσελάκειο Σύριζα και στην Βελοπουλική Ελληνική Λύση , που ανέβαζαν καθημερινώς τόσο τα Τέμπη όσο και την Θεομηνία της πλημύρας.
Κλαίνε για τα θύματα αλλά δεν θέλουν και την πολιτική εργαλειοποίηση των δύο ατυχιών τους .
Μάλλον θα σιωπήσουν από σήμερα και θα περιμένουν και αυτοί όπως όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες ”να μιλήσει η Δικαιοσύνη”.
3.-Ο αυτοχρισθείς ως ο επόμενος πρωθυπουργός με το 9.5% κ. Βελόπουλος δεν μας είπε που πήγαν οι ψήφοι των Σπαρτιατών ,που αποκλείστηκαν από τις Ευρωεκλογές .
Και ”μπακαλίστικα” να τις υπολογίσεις αυτοί δημιούργησαν το ανεβασμένο ποσοστό της Ελληνικής Λύσης. ΤΕΛΟΣ
4.- Η περίπτωση του ΚΙΕΦ στην Ροδόπη και Ξάνθη με λίγο Ουράνιο Τόξο ”μας ξεπερνά” και θα αναλυθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους και της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως ,γιατί όχι και από τους πανεπιστημιακούς του Δημοκρίτειου .
.
Η αναντιστοιχία λαϊκής βούλησης και εκπροσώπησής της είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα στην Ευρώπη και δεν μπορεί να απαντηθεί στα πλαίσια της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Να ξεκινήσουμε από τη συνθήκη του Μάαστριχτ; Στη Γαλλία η συντριπτική πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου, των κομμάτων, ήταν υπέρ αλλά η συμφωνία το 1992 πέρασε μόλις με το 51%. Στη Δανία όπου πάλι υπήρχε σύμπραξη όλων των κομμάτων υπέρ απορρίφθηκε με ποσοστό 51%. Για το ευρωσύνταγμα, στη Γαλλία απορρίφθηκε με ποσοστό 55% και στην Ολλανδία απορρίφθηκε με ποσοστό 62% το 2005 παρά τη διαφορετική άποψη του πολιτικού κόσμου. Να σημειώσω ότι δεν επαναλήφθηκαν τα δημοψηφίσματα αλλά η συνθήκη της Λισσαβόνας επικυρώθηκε από τα κοινοβούλια!!! Στην Ιρλανδία; Αυτή είναι η αντίθεση που αναφέρεται. Να σημειώσω ότι σε δημοψήφισμα στην Ολλανδία για τη σύνδεση ΕΕ – Ουκρανίας απορρίφτηκε η πρόταση με ποσοστό 65% το 2016 αν θυμάμαι καλά; Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία δεν αποτελεί δημοκρατία, αντιστοιχεί στα δεδομένα πριν 200 χρόνια αλλά και τότε την είχε αμφισβητήσει ο Ρουσώ.
Τι σχέση έχει η Γάζα με τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών; Κάποιοι αριστεροί και κάποιοι woke τους στηρίζουν φανατικά. Αλλά πάλι, έχετε παλαιότερα διατυπώσει πως τα φιλοπαλαιστινιακά-woke κινήματα των ξένων ευρωπαϊκών και κυρίως αμερικανικών πανεπιστημίων (συνήθως με τέκνα των προνομιούχων στρωμάτων) εμπνέουν μια αισιοδοξία όμοια με αυτήν του υπέροχου Μάη του ’68…
Κάθε αντίδραση στο αποκορύφωμα μιας παρακμής είναι μια κοινωνική νομοτέλεια, επιβεβαιωμένη ιστορικά. Αυτό εννοούσα με τον Μάη και την επανάληψή του. Οι ιστορικές τομές δίνουν δυναμική στην κοινωνική εξέλιξη. Τέτοια τομή ήταν ο Μάης. Πιστεύω πως δεν απέχουμε μακρυά απο μια επανάληψή του.
Ο Μητσοτάκης ό,τι ήταν να δώσει το έδωσε, ΟΚ. Πήρε όμως ό,τι ήταν να πάρει; Κατά τα άλλα συμφωνώ, Παντελή!