Πώς θα είναι το σύγχρονο πεδίο μάχης το 2030
Ρομπότ, τεχνητή νοημοσύνη, κυβερνοπόλεμος, τρισδιάστατες εκτυπώσεις, βιοανάπτυξη και νέος γεωπολιτικός ανταγωνισμός.
Ο 21ος αιώνας διαμορφώνεται από μια σειρά από σημαντικές και τρομακτικές νέες τάσεις και τεχνολογίες.
Πρέπει επίσης να περιμένουμε από αυτούς να διαμορφώσουν τους κόσμους της εξέγερσης και της τρομοκρατίας.
Υπάρχουν ωστόσο μερικές βασικές τάσεις για το τι θα επηρεάσει τον σύγχρονο πεδίο μάχης και πέραν αυτού και τα επακόλουθα ερωτήματα που θα χρειαστεί πιθανώς να αντιμετωπίσει ο μελλοντικός στρατιώτης.
Παρακάτω είναι τρεις τάσεις από πρόσφατη έκθεση του think tank New America σχετικά με το ποια θα είναι η τεχνολογία και οι πολεμικές συγκρούσεις το 2030.
Ένα κοινό θέμα στους διάφορους τομείς της τεχνολογίας που αναμένεται να αλλάξει τον πόλεμο πιο σημαντικά (το υλικό της ρομποτικής στο λογισμικό της τεχνητής νοημοσύνης ΑΙ ,της τροποποίησης της ανθρώπινης απόδοσης) είναι ότι δεν είναι ούτε εγγενώς στρατιωτικές ούτε πολιτικές.
Τόσο οι άνθρωποι όσο και οι οργανισμοί που ερευνούν και αναπτύσσουν αυτές τις τεχνολογίες και εκείνοι που τις αγοράζουν και χρησιμοποιούν, θα είναι κυβερνητικοί και πολιτικοί.
Θα εφαρμοστούν σε σύγκρουση, αλλά και σε τομείς που κυμαίνονται από την επαγγελματική στην οικογενειακή ζωή.
Ένα σχετικό χαρακτηριστικό είναι ότι είναι λιγότερο πιθανό να απαιτήσουν την ανάπτυξη τεράστιων συστημάτων εφοδιαστικής, ενώ η τάση μεγαλύτερης ευφυΐας μηχανών σημαίνει ότι θα είναι επίσης ευκολότερο να μάθουν και να χρησιμοποιούν – χωρίς να απαιτούν μεγάλα προγράμματα κατάρτισης.
Αυτοί οι παράγοντες σημαίνουν ότι οι αντάρτικες ομάδες θα είναι σε θέση να επιτύχουν πολύ ταχύτερα οφέλη στην τεχνολογία και στις ικανότητες από ό, τι παλαιότερα.
Εν ολίγοις, οι τεχνολογίες που αλλάζουν το παιχνίδι του αύριο είναι πολύ πιθανό να έχουν απίστευτα χαμηλά εμπόδια στην είσοδό τους στη καθημερινότητα, πράγμα που σημαίνει ότι θα πολλαπλασιαστούν.
Επιπλέον, μερικές από τις τεχνολογίες, όπως η εκτύπωση 3D, θα δυσκολέψουν την εξάπλωση της ικανότητας μέσω παραδοσιακών προσεγγίσεων μη διάδοσης, όπως τα εμπάργκο όπλων και οι αποκλεισμοί.
Αυτό το θέμα δεν είναι απλώς το υλικό, αλλά και η διάδοση ιδεών.
Όσο οδυνηρό, καθώς η έκταση της τρομοκρατικής ιδεολογίας και “πώς να” βρίσκονται σε έναν κόσμο κοινωνικών μέσων, οι πλατφόρμες αυτές εξακολουθούν να ελέγχονται κεντρικά.
Τα Twitters και τα Facebook του κόσμου μπορούν να μειώσουν το περιεχόμενο όταν είναι πεπεισμένοι για τις νομικές ή δημόσιες ανάγκες.
Ωστόσο, η κίνηση προς τις αποκεντρωμένες εφαρμογές μειώνει αυτή την εξουσία, καθώς δεν υπάρχει κανένας χώρος για να ασκηθεί έκκληση για λογοκρισία.
Αυτό το φαινόμενο είναι πολύ πιο πέρα από το πρόβλημα ενός κλιπ στο YouTube που δείχνει πώς να χτίσει ένα πύραυλο, ή έναν κληρικό που εμπνέει έναν παρατηρητή ενός συνδεδεμένου βίντεο για να γίνει βομβιστής αυτοκτονίας.
Η αποκέντρωση που διασχίζει το πλήθος των πηγών και η ανοικτή προμήθεια εξουσιοδοτεί οποιονδήποτε στο δίκτυο σε νέες κλίμακες.
Πράγματι, υπάρχουν ήδη έργα ανοικτού κώδικα όπως το Tensorflow, που επιτρέπουν σε οποιονδήποτε να αξιοποιήσει πόρους AI που ήταν επιστημονική φαντασία μόλις πριν από μια δεκαετία.
Όλα αυτά υποδηλώνουν μερικές βασικές ερωτήσεις
Πώς θα προετοιμαστούν οι δυνάμεις των Η.Π.Α. και των συμμαχικών δυνάμεων για αντάρτικους αντιπάλους που έχουν πρόσβαση σε πολλές από τις ίδιες τεχνολογίες και δυνατότητες που προηγουμένως βασίστηκαν σε ένα πλεονέκτημα;
Θα μειωθούν τα εμπόδια στην είσοδο ώστε να διευκολυνθούν οι ανταρσίες να αποκτήσουν τις ικανότητες που απαιτούνται για την άνοδο;
Θα είναι πιο δύσκολο να τους νικήσουμε εάν μπορούν να ξαναδημιουργήσουν γρήγορα την ικανότητα;
Πολλαπλές Δολοφονίες
Είτε ήταν οι ναυτικοί που πολεμούσαν τις δυνάμεις των ανταρτών στην Αϊτή με τις πρώτες σχεδόν αποστολές αεροπορικής υποστήριξης πριν από έναν αιώνα, είτε με τους ναυτικούς που αγωνίζονται σήμερα στους Ταλιμπάν, οι αντισυμβαλλόμενοι των τελευταίων 100 χρόνων έχουν απολαύσει ένα σημαντικό πλεονέκτημα.
Όσον αφορά τους διάφορους τομείς του πολέμου, ο κρατικός ηθοποιός από μόνος του είχε την ικανότητα να φέρει την πραγματική εξουσία να φέρει σε όλους τους τομείς.
Απολαμβάνοντας απεριόριστη πρόσβαση στον αέρα και τη θάλασσα, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν πιο αποτελεσματικά στη γη, όχι μόνο με τη διεξαγωγή επιτήρησης και επιθέσεων που εμπόδισαν τους αντάρτες να συγκεντρώσουν αποτελεσματικά τις δυνάμεις τους, αλλά με τη σημαντική μετακίνηση των δυνάμεών τους σχεδόν παντού που ήθελαν να πάνε.
Αυτή η μονοπώληση της εξουσίας μπορεί να μην συμβαίνει στο μέλλον.
Πράγματι, το ISIS έχει ήδη χρησιμοποιήσει τον τομέα των αερομεταφορών (μέσω αυτοσχέδια αεροσκάφη ή drones) για να αναγνωρίσει τις δυνάμεις των Η.Π.Α. και των συμμαχικών δυνάμεων και να ξεκινήσει αρκετές εκατοντάδες αεροπορικές επιδρομές.
Όλα αυτά μπορεί να ήταν ad hoc, αλλά πέτυχαν τους στόχους τους με ελάχιστο κόστος. Το πιο σημαντικό είναι ότι η χρήση του DRIS από το ISIS δείχνει μια αλλαγή στη συνολική ιστορία της αεροπορίας και της εξέγερσης.
Όπως αποδεικνύεται παντού από την Υεμένη προς την Ουκρανία, οι αντάρτες μπορούν πλέον να πετάξουν και να πολεμήσουν.
Στις τελευταίες μάχες του ευρωπαϊκού θεάτρου του Β Παγκοσμίου Πολέμου, οι δυνάμεις των ΗΠΑ έπρεπε να αντιμετωπίσουν έναν αντίπαλο που έφερε καλύτερη τεχνολογία στον αγώνα.
Ευτυχώς για τους Συμμάχους, τα γερμανικά όπλα, από πυραύλους και αεριωθούμενα μέχρι τουφέκια επίθεσης, εισήλθαν στον πόλεμο πολύ λίγο και πολύ αργά.
Τα τελευταία 75 χρόνια, ο αμυντικός σχεδιασμός των ΗΠΑ έχει επικεντρωθεί στο να διασφαλίσει ότι αυτό δε θα συμβεί ποτέ ξανά.
Είναι ο τρόπος με τον οποίο ο αμερικανικός στρατός αποθάρρυνε τον Κόκκινο Στρατό στον Ψυχρό Πόλεμο, παρά το γεγονός ότι είχε πολύ μικρότερο στρατό, και πώς κατάφερε να εισβάλει στο Ιράκ με μια δύναμη το ένα τρίτο του μεγέθους του S. Hussean (αναστρέφοντας το ιστορικό μάντρα που θα έπρεπε να έχει η δύναμη του εισβολέα να είναι τρεις φορές το μέγεθος του αμυνόμενου).
Ακόμα και σε οδυνηρές εξεγέρσεις από το Βιετνάμ μέχρι τους πολέμους μετά την 9/11, αυτή η προσέγγιση δεν παρείχε πάντα εύκολες νίκες, αλλά έγινε μέρος μιας αλλαγής του κόσμου.
Ωστόσο, οι δυνάμεις των Η.Π.Α. δεν μπορούν να υπολογίζουν σε αυτό το overmatch στο μέλλον.
Δεν πρόκειται μόνο για το θέμα της μαζικής εξάπλωσης που συζητήθηκε παραπάνω, λόγω των χαμηλότερων φραγμών εισόδου και της διάθεσης βασικών τεχνολογιών στην αγορά.
Η μελλοντική σκέψη για την αντεπανάσταση πρέπει επίσης να αναγνωρίσει ότι η γεωπολιτική θέση έχει αλλάξει.
Είναι τόσο δύσκολο όσο οι Ταλιμπάν και το ISIS, δεν υποστηρίχθηκαν από μια συγκρίσιμη κρατική εξουσία, αναπτύσσοντας τη δική της τεχνολογία αλλάζοντας το παιχνίδι και ενδεχομένως την προμηθεύουν στον κόσμο.
Οι μαζικές εκστρατείες κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας που συνδέονται με το κράτος σήμαιναν ότι πληρώνουμε μεγάλο μέρος του κόστους έρευνας και ανάπτυξης για την ανάπτυξη όπλων της Κίνας, ενώ παράλληλα επενδύει σε παγκόσμια ηγετική θέση σε καθένα από τα παραπάνω επαναστατικά τεχνολογικά σμήνη.
Για παράδειγμα, στον τομέα της AI, η Κίνα έχει μια αποκλειστική εθνική στρατηγική για να γίνει ο παγκόσμιος ηγέτης στην AI μέχρι το 2030, με μια τεράστια σειρά σχεδιασμού και δραστηριότητας για την επίτευξη αυτού του στόχου.
Εν τω μεταξύ, έχει παρουσιάσει νέα προγράμματα όπλων σε περιοχές που κυμαίνονται από το διάστημα μέχρι την ένοπλη ρομποτική.
Το αποτέλεσμα είναι ότι σε μια μελλοντική μάχη, οι αμερικανοί στρατιώτες θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το ίδιο σοκ που είχαν οι σοβιετικοί πιλότοι ελικοπτέρων κατά τον πόλεμο τους στο Αφγανιστάν το 1980, όταν εμφανίστηκε ο πύραυλος Stinger στα χέρια των μουτζαχεντίν.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν μια μέρα να βρεθούν αντιμέτωποι με μια αντάρτικη δύναμη που φέρνει την καλύτερη τεχνολογία στον αγώνα.
Συμπεράσματα
Οι πιο ισχυρές ενδείξεις ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή ιστορικής αλλαγής είναι ότι οι τάσεις που διαδραματίζονται στην τεχνολογία και τα αποτελέσματα που προκύπτουν στον κόσμο είναι τόσο διαφορετικές ώστε μπορεί να είναι λίγο συντριπτική. Η πρόκλησή τους δεν είναι απλώς να κυμαίνονται σε τόσες πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις, αλλά ότι δεν είμαστε απλώς σε θέση να απαντήσουμε σε πολλά από τα ερωτήματα που θέτουν, ειδικά για μια σφαίρα τόσο επιρρεπή στην αβεβαιότητα ως πόλεμο.
Αλλά αυτό είναι εντάξει να παραδεχτούμε.
Όπως έλεγε κατηγορηματικά ο Werner Herzog, «μερικές φορές μια βαθιά ερώτηση είναι καλύτερη από μια απλή απάντηση».
Ωστόσο, σε όλη αυτή την αβεβαιότητα, υπάρχει ένα βασικό μάθημα ανάληψης ότι η έρευνα σχετικά με την τεχνολογία που αναπτύσσεται και η πιθανή επίδρασή της στην αντεπανάσταση και την αντιτρομοκρατία φαίνεται να παρέχει: Σε μια εποχή μαζικής αλλαγής, εκείνοι που επιλέγουν να παραμείνουν στάσιμοι, αγνοούν οι τάσεις, και δεν προσαρμόζονται κατάλληλα, κάνουν ακόμα μια επιλογή με την αδράνεια τους.
Επιλέγουν να χάσουν τους πολέμους του αύριο.
www.bankingnews.gr
