του Παντελή Σαββίδη
Ο θάνατος της Φώφης Γεννηματά, η επανεμφάνιση του Γιώργου Παπανδρέου και η αίσθηση ότι το πολιτικό φάσμα δεν μπορεί να είναι τόσο πολωμένο μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς και χρειάζεται η επανασύσταση του μεσαίου χώρου, προκαλούν ένα ενδιαφέρον για τις εκλογές στο ΠΑΣΟΚ (απεχθάνομαι την υποκρισία, άρα θα αποκαλώ τα πράγματα με την πραγματική ονομασία τους. ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, και όχι ΚΙΝΑΛ).
Σε ότι απέμεινε, λοιπόν, απο το άλλοτε κραταιό Κίνημα του Ανδρέα Παπανδρέου κυριαρχεί η τάση επιστροφής στην εξουσία πάση θυσία. Το να διεκδικείς την εξουσία είναι ο σκοπός των πολιτικών κομμάτων. Συγκροτούνται και εμφανίζονται για να κυβερνήσουν. Διαφορετικά είναι χομπυστικά κινήματα και όχι πολιτικά. Αλλά το πάση θυσία αλλοιώνοντας τα πολιτικοιδεολογικά χαρακτηριστικά σου είναι αποκρουστικό. Διαφορετικές πολιτικές και ιδεολογίες υπήρξαν σε όλες τις περιόδους της ανθρωπότητας. Δεν συμμερίομαι την άποψη πως όλοι ίδιοι είναι. Άλλο το ότι όλοι ίδιοι έγιναν.
Έχει, λοιπόν, σημασία πως την διεκδικείς την εξουσία και με ποιούς.
Αυτήν την στιγμή το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται τρίτο στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων. Οι εσωτερικές τάσεις του χοντρά χοντρά είναι δύο: προς τα δεξιά με τον Μητσοτάκη ή προς τα αριστερά με τον Τσίπρα. Μόνο του δεν έχει αυτήν την στιγμή ούτε ιδεολογία ούτε ξέρει ποιο πρόγραμμα να εφαρμόσει. Στην Ελλάδα η κατάληψη της εξουσίας είναι προϋπόθεση να διαμορφώσουν τα κόμματα πολιτική. Δηλαδή το κάρο μπαίνει μπροστά απο τα ζωντανά.
Όσοι έβλεπαν προς τα δεξιά είτε εντάχθηκαν στη Νέα Δημοκρατία είτε βρίσκονται στον θάλαμο αναμονής. Αν έμειναν στο ΠΑΣΟΚ θα είναι λίγοι.
Αλλά το ΠΑΣΟΚ δημιουργήθηκε ως ο αλλος πόλος της δεξιάς στην Ελλάδα. Η προσέγγιση με τη Νέα Δημοκρατία είναι γενετική αλλοίωση των χαρακτηριστικών του.
Υποτίθεται ότι η αριστερή γενετική του απόχρωση του δίνει μια μεγαλύτερη κλίση προς τα αριστερά. Αλλά ποια αριστερά; Την Συριζαία;
Η συριζαία αριστερά είναι, σε ηγετικό επίπεδο, μια συνεύρεση πολιτικών νομάδων της μεταπολίτευσης η οποία στο αποκορύφωμα της κρίσης υποστηρίχθηκε απο αγανακτισμένες ομάδες πολιτών, με κύρια αναφορά στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και σε άλλους χώρους. Ακόμη και στη δεξιά.
Το πολιτικό, ιδεολογικό και κυβερνητικό στίγμα που άφησαν ήταν απογοητευτικό. Ήταν, επίσης, εκτός αριστερών αρχών, για να μην πω ηθικής, όπως μας τις διατυμπάνιζαν τα πολλά χρόνια της μεταπολίτευσης.
(Έχω μια σοβαρή απόκλιση απο την άποψη του Κίσσιγκερ, όπως περιγράφεται στο εξαιρετικό βιβλίο του Αλέξη Παπαχελά “Ένα σκοτεινό δωμάτιο”. Ο Αμερικανός υπουργός εξωτερικών και απόλυτος εκφραστής του πολιτικού αμοραλισμού, κύριος υπευθυνος για τα σύγχρονα δεινά της Ελλάδας, είπε το περίφημο: δεν είμαστε Σχολή Πολιτικών Επιστημών, είμαστε το State Department, για να απορρίψει τις προτάσεις του πρέσβη της χώρας του στην Αθήνα Χένρυ Τάσκα να αλλάξει πολιτική η Ουάσιγκτον ως προς την υποστήριξη της χούντας).
Όποιος, λοιπόν, αναζητά αμοραλιστικό πολιτικό φορέα ή αμοραλιστική πολιτική απο το ΠΑΣΟΚ, μπορεί να συνταχθεί με την κυοφορούμενη άποψη συνεργασίας με τον Συριζα για την κατάληψη της εξουσίας. Αυτό μπορεί να είναι επιθυμία επαγγελματικών στελεχών που έμαθαν να ζουν απο την πολιτική. Αν είναι και λαϊκή επιθυμία τότε ο λαός δεν πρέπει να διαμαρτύρεται για κυβιστήσεις και άλλα παρόμοια( ειρήσθω εν παρόδω ότι η συγκεκριμένη του Τσίπρα ήταν σωτήρια για τη χώρα).
Αλλά όσοι προσανατολίζονται προς αυτήν την πολιτική (συνεργασίας με τον Συριζα) ας έχουν, επίσης υπόψη ότι οι θέσεις του για τα ελληνοτουρκικά είναι οι “Πρέσπες του Αιγαίου”. Ειναι κατά των εξοπλισμών που θα αυξήσουν την αποτρεπτική δύναμη των Ενόπλων Δυνάμεων. Είναι υπέρ της ισοπέδωσης στην παιδεία σε μια εποχή που για να υπάρξουν τα έθνη και τα κράτη πρέπει να αναπτύξουν υψηλό επίπεδο γνώσης και μόρφωσης αν δεν θέλουν να είναι παρίες του διεθνούς συστήματος. Είναι υπέρ των πραγματικών Πρεσπών για το σκοπιανό. Είναι υπέρ μιας μονοπολικής, συγκεντρωτικής Ελλάδας που θα βράζει στο ζουμί της. Στηριξε, επίσης, την διαφθορά και την διαπλοκή.
Δυστυχώς, στις υποψηφιότητες για την ηγεσία του Κινήματος υπάρχουν αυτές οι απόψεις. Και οι παραπάνω επισημάνσεις γίνονται για να προσεχθούν απο τους ενδιαφερόμενους.
Αν επικρατήσουν αυτές οι απόψεις με την ανάδειξη της ηγεσίας που τις υποστηρίζει, τότε αυτό το Κίνημα δεν θα είναι η συνέχεια αυτού που δημιούργησε ο ιδρυτής του. Θα είναι ένα παραμορφωμένο κακέκτυπό του που άρχισε να εμφανίζεται, αμέσως, μετά τον θάνατό του.
Η χώρα εχει ανάγκη ενός μεσαίου χώρου. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να τον εκφράσει. Απο την επιλογή της ηγεσίας του θα φανεί τι επιθυμεί η κοινωνική του βάση. Αλλά και αν θα αρχίσει ένας ορθολογισμός του πολιτικού φάσματος.
Από το σύνθημα και την φωτογραφία του ασθενούς Ανδρέα που παραθέσατε στην αρχή του άρθρου σας ,κύριε Σαββίδη, καταφαίνεται ποιο ΠΑΣΟΚ θέλετε(και θέλει η Πατρίς) -το οποίο πάντως υλοποιήθηκε μετά το 1993 και μέχρι το 2004 (εξαιρούνται τα Ίμια, η Μαδρίτη και το Ελσίνκι) ,γιατί το 2009 ενόψει των τότε εκλογών και μετά από αυτές έγινε ευρωσκεπτικιστικό και μεγάλο μέρος του μετεκόμισε στον αντιευρωπαικό Τσιπροσύριζα και τους ΑΝεΛ από το 2012 ακόμη.
Τώρα (όπως ο ”ξεπεσμένος” Ηρακλής Θεσ/νίκης) θέλει καλό Πρόεδρο -προπονητή, οικονομική υποστήριξη και για χρόνια υπομονή για να βγει στην Α Έθνική-εξουσία.
Οι βιαστικοί εξουσιομανείς θα αλλοιώσουν ότι εθνωφελές υπάρχει ,΄’η, αποφασισθεί .
Τα δέκα χρόνια μετά το 2011 είναι πολλά .
Κύριε Σαββίδη μήπως καταλάβατε εσείς γιατί ήρθε τελικά η Μέρκελ στην Ελλάδα;
Την κάλεσε ο Μητσοτάκης ή αυτοπροσκλήθηκε; Και σε κάθε περίπτωση για ποιο λόγο;
Αυτό που λένε για ταξίδι εξιλέωσης πέρασε και δεν ακούμπησε. Μια χαρά είναι η κυρία Μέρκελ, έχει τη συνείδησή της ήσυχη, το έχει ξαναπεί. Να βγει φωτογραφία στην Ακρόπολη όπως ο Ομπάμα δε θα την ενδιέφερε καθόλου, οι Γερμανοί είναι πρακτικοί άνθρωποι. Η Τουρκία δύσκολος εταίρος αλλά φιλοξενεί 3,5 εκατομμύρια μετανάστες, τι να κάνουμε; Και οι δύο πλευρές είπαν τις γνωστές γενικότητες, φάγαν, ήπιαν κι έφυγαν. Γιατί ήρθε τελικά η Μέρκελ στην Αθήνα;
“αντιευρωπαικό Τσιπροσύριζα”
O ΣΥΝ και όπως αλλιώς ονομάστηκε αργότερα, είναι κόμμα φιλοευρωπαϊκό, είναι η ευρωπαϊκή αριστερά. Άλλο το ΚΚΕ.
Η φωτό είναι όλα τα λεφτά. “Σε μία Ευρώπη που θέλουμε” (ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο), ο Παπατζής σε όλο του το δημαγωγικό μεγαλείο!
Τους πραγματικούς ηγέτες δεν τους ενδιαφέρει η εξουσία , τους γεννά και τους σφυρηλατεί η συγκυρία και τους σπρώχνει ο ίδιος ο λαός βγάζοντας τους μπροστά.
Από ηγετισκους της συμφοράς κι απο περιφερομενους λιμοκοντορους φραγκολεβαντινους υποψηφίους διαχειριστές, που τραμπαλιζονται προς ποια πλευρά να στραφούν για να εξασφαλίσουν την καρέκλα και την αυτοπροβολή , στην Ελλάδα χορτάσαμε.!
Ηγέτης μας χρειάζεται στην Ελλάδα !
Άνθρωπος που να μην λογιαζεται τον φόβο, το κόστος και τις απειλές και να πατά στερεά στα δικά του μόνον πόδια ,με την επίγνωση πως μπορεί να στηριχθεί αποκλειστικά σε αυτά…
Να ακούει τον χτύπο της καρδιάς αυτού του λαού , να σκιρτάει η δική του καρδιά μ’αυτόν και να συνομιλεί ακούραστα κι ακατάπαυστα με αυτόν τον χτύπο…
Να έχει στον νου του την ανάγκη και του τελευταίου πολίτη αυτής της χώρας , να τον υπολογίζει ,να τον σέβεται και νοιαξιμο του να είναι η πραγματική (όχι, η κατ’επιφααη) ευημερία του…
Να πέφτει, δίχως να δειλιάζει, πρώτος αυτός στις φλόγες της μάχης κι όλοι οι υπόλοιποι να πέφτουν ξωπίσω του..
Να μην τον ξελογιαζουν οι “Σειρήνες” και
συνεπαίρνεται από αυτές…
Να μην αρέσκεται στις υπερβολές και να έχει στις κρίσεις του την σύνεση και το μέτρο του “Αγαθού Ανδρός”…
Να βλέπει στον χρόνο μπροστά να οραματίζεται, να προνοεί και να προλαμβάνει…
Να βάζει στόχους, να χαράσσει την ρότα …
Να ξέρει να υλοποιεί, δίχως να φείδεται μόχθου και χωρίς να πέφτει στις εκπτώσεις και με την πρώτη ευκαιρία να λοξοδρομει.
Να έχει την διάνοια ώστε να βλέπει το Όλον κι όχι το Μέρος…
Άνθρωπος που να βάζει τα προσωπικό του συμφέρον και τον εγωισμό του πίσω και να είναι έτοιμος να θυσιαστεί για αυτήν την πατρίδα και τους ανθρώπους της. ..
Έμπρακτα αξιοκρατικος, που θα ξέρει να επιλέγει για συνεργάτες του τους άριστους, κατάλληλους κι ικανούς και θα γνωρίζει να ακούει, χωρίς να είναι αναγκασμένος να ψαρεύει μετριότητες , μέσα από τα θολά νερά της κομματικής χαβούζας και δίχως να εξαρτάται, στις αποφάσεις και στις κινήσεις του, από τις μετριότητες αυτές…
Προσωπικότητα , με κρίση και διάκριση, που θα εμπνέει εντιμότητα και κύρος και θα την ακολουθούν οι μετριότητες , χωρίς να χρειάζεται να τις ακολουθεί αυτός..
Πρόσωπο που δεν θα φοβηθεί να ενώσει τον διάσπαρτο ,σε πέντε ηπείρους, Ελληνισμό και να τον μετατρέψει σε Οικουμενικό Ελληνισμό…
Άτομο, που να μην αντιλαμβάνεται την εξουσία ως μέσο προσωπικής του διάκρισης και να μεθάει από αυτήν , αλλά ως καθήκον, ως χρέος και βαρύ φορτίο διαφύλαξης του πολιτισμού και των ιδανικών αυτής της πατρίδας, με πρώτο και τελευταίο μέλημα του την πρόοδο της , την εξασφάλιση της ακεραιότητας της και της ευημερίας των πολιτών της…
Αοκνο πρόσωπο, ταπεινό, που κάθε βράδυ σαν γέρνει στο μαξιλάρι του , θα του είναι αδύνατον να το πιάσει ο ύπνος πριν βάλει σε τάξη τα σχέδια της επόμενης μέρας που θα εξασφαλίσουν στην πατρίδα του ένα καλύτερο αύριο και μια ασφαλή πορεία για το μέλλον..
Ηγέτη χρειαζόμαστε οι Έλληνες, που να χτυπάει την γροθιά του στο μαχαίρι και να σπάει αυτό!
Και σαν θα έρθει η ώρα του να φύγει από τούτη την ζωή ,θα τον κηδεψουμε δημοσία δαπάνη , γιατί δεν θα βρεθεί έστω ένας καταθετικός τραπεζικός λογαριασμός στο όνομα του, μήτε ακίνητο ή άλλο περιουσιακό στοιχείο και θα τον κλάψει σύσσωμη η Ελλάδα. Διότι θα έχει ξεπηδήσει μεσα από τα δικά της σπλάχνα κι όχι από τον στενό κύκλο των λεγόμενων κι ως δήθεν μου, τάχα μου “εγχώριων πολιτικών και κομματικών ελίτ”,. Στην ουσία δηλαδή , όλων αυτών των εκφραστών -με ολίγη από χρυσές εξαιρέσεις- ενός ιδιότυπου σύγχρονου κοτζαμπασισμου που πλαισιώνεται από τα τσιράκια- influencers του, υψώνοντας τα λάβαρα της ευνοιοκρατίας ,που έχουν θέσει υπό την σκέπη τους σχεδόν όλη την Ελλάδα κι υπερπροβαλλονται κουραστικά , οι ημέτεροι μέσα από τα ψηφιακα, πανελλαδικής εμβέλειας, τηλεοπτικά κανάλια, με τις δηλώσεις και θέσεις τους , να εκλαμβάνονται υποκριτικά υπό τύπον (δήθεν) αλάνθαστου και θέσφατου από τους εκάστοτε παρουσιαστές …
~*~
Βλέπετε εσείς κανέναν τέτοιου ήθους
και πάστας άνθρωπο εδώ γύρω ?
~*~
…Γιατί, αν δεν βλέπετε, τότε όλα τα υπόλοιπα – εν προκειμένω ,ευκαιρίας δοθείσης σχετικά με τα εσωκομματικά εκλογομαγειρεία και το πώς θα πορευτεί στο μέλλον το “ΠΑ.ΣΟ.Κ.” – είναι απλές, φαντεζι περιττολογιες …
Να ‘χαμε να λέγαμε, που λέει κι ο πάνσοφος Ελληνικός λαός..
Άντε στην Ελλάδα δεν πρόκειται να βρούμε τέτοιον ηγέτη-χαίρομαι που αναγνωρίζετε τον ρόλο των προσωπικοτήτων στην Ιστορία (Καποδίστριας ,που δημιούργησε την Ελλάδα μας , Ελευθέριος Βενιζέλος- το παιδί και απόπαιδο της ΑΝΤΑΝΤ, που δίχασε τους Έλληνες και ”έθαψε” την δική του Μεγάλη Ελλάδα- Μεταξάς για το μέγα ΟΧΙ του και Καραμανλής-που δεν δίχασε τους Έλληνες- για τις δύο 8ετίες του και την με το δικό του μόνο πείσμα ένταξή μας ”στην αγελάδα ”της Ευρώπης ,που έκτοτε όλοι την αρμέγουμε, και ας μη την θέλουμε ,αλλά υπάρχουν στον κόσμο ΟΛΟΝ προσωπικότητες ηγετών με όλα τα προσόντα που θέλετε να έχουν ,κυρία Παπαδοπούλου;;;.
Ο υπόλοιπος κόσμος δεν ήταν αυτός που συνέλαβε έννοιες όπως Ελευθερία, Δημοκρατία, Παιδεία, Ιδέα κλπ. Όλες αυτές οι έννοιες ξεπήδησαν από εδώ, ξεστραβωνοντας και τους υπόλοιπους..
Οπότε αποφεύγω τα άλλοθι των συγκρίσεων του Έλληνα με άλλους λαούς..
Οι απαιτήσεις αφορούν τον συγκεκριμένο λαό.
Εάν δεν συγκεκριμενοποιησεις αυτό που θέλεις , ποτέ δεν θα το έχεις . Εάν δεν καλλιεργήσεις το έδαφος ώστε να γίνει γόνιμο ,δεν θα του επιτρέψεις να γεννηθεί..
Μοιραία θα περιφέρεσαι χωρίς πυξίδα ή πλοηγό, δίχως όραμα, χωρίς στόχο, μητε και σκοπό , αρκούμενος με τα λίγα και τα μικρά, που σου προσφέρονται κανοντας τα να φαντάζουν σαν τάχα μεγάλα και κρύβοντας την δική σου αδυναμία πίσω από δικαιολογίες πως οι άλλοι λαοί δεν τα εκαναν καλύτερα από εσένα…
Είναι καιρός να αρχίσουμε να συζητάμε, να εστιάζουμε και να ζητάμε αυτό που θέλουμε. Στόχος μας, πιστεύω, πρέπει να είναι το καλύτερο για να μπορεσουμε στο τέλος να κυοφορησουμε κάτι χωρίς μεγάλες ελλείψεις κι αποκλίσεις.
Υστ:
Οι συγκυρίες είναι αποτέλεσμα πολλών μεμονωμένων ανθρωπίνων γεγονότων κι ενεργειών ή παραλειψεων.
Εάν δεν προσδιορίσουμε ως κοινωνία συνολικά νέες αξίες και δεν τις καλλιεργήσουμε, τότε ποτέ ένας τέτοιος άνθρωπος σαν αυτόν που περιέγραψα δεν πρόκειται να α αναδυθεί . Δεν έχει σημασία τι κάνουν οι άλλοι λαοί. Εμείς τι κάνουμε είναι το ζητούμενο.
. Προσωπικά πιστεύω πως είναι ιστορική αναγκαιότητα να γεννηθεί Ηγέτης , γιατί η Ελλάδα βρίσκεται σε εξαιρετικά κρίσιμη καμπή.
Για να προσδιορίσεις αξίες, πρέπει να ξέρεις τί ακριβώς θέλεις και τί δεν θελεις.
Πρέπει να είσαι συνειδητός ως προς τα θέλω σου και συνεπής .
(*Ελπίζω να έγινα κατανοητή.. )
κ. Παπαδοπούλου, οι σοβαρές χώρες με καλή πάστα ανθρώπων (η Ελλαδάουα δεν είναι μέσα σε αυτές, sadly), δε χρειάζονται κανένα ηγέτη (sic) ή φύλαρχο, σα να λέμε.
Οι σοβαρές χώρες προχωράνε μόνες τους ακόμα και χωρίς κυβέρνηση για 18 μήνες (έχει συμβεί και στην Ευρώπη αυτό το γεγονός, ξέρετε).
Κύριε Σαββίδη, τι θα ψηφίσετε στις εσωκομματικές εκλογές; Θα είχε ενδιαφέρον να μας πείτε. Θυμάμαι καλά ότι μας είχατε προτείνει την κ. Καϊλή παλιότερα. Πράγματι θα ήταν εξαιρετική επιλογή για το ΚΙΝΑΛ. Όλοι τη θυμούνται σαν την παρουσιάστρια στο Mega και δεν καταλαβαίνουν ότι έχει διαβάσει, γνωρίζει τα Ευρωπαϊκά θέματα και γενικά ότι δεν είναι αυτό που νομίζουν.
Προσωπικά και χωρίς να έχω καμία σχέση με το χώρο του ΠΑΣΟΚ, πήγα και ψήφισα στις προηγούμενες εκλογές του. Απλά ήθελα να δω μεγάλη συμμετοχή (όπως και έγινε) για να μη νομίζουν τα καθάρματα οι συριζαίοι ότι έχουν τελειώσει εντελώς τον συγκεκριμένο χώρο.
Ψήφισα Μανιάτη στον 1ο γύρο και Ανδρουλάκη στον 2ο.
Σωστά ! Έχετε δίκιο , αντί για έναν “φύλαρχο” , χρειάζονται μια μη εκλεγμένη , μόνιμη “δημογεροντία” δημοσιουπαλληλων , να λειτουργούν τα πάντα στον αυτόματο και να απαλλάσσεται από τις ευθύνες του ο πολίτης !!!!
Απίστευτη σύλληψη, για προηγμένους λαούς, δεν λέω ..
Χα!
Ευθύνες του ο πολίιτης!
Ε, βέβαια… παρκάρει το κάθε μουλάρι σε θέση ΑΜΕΑ και περιμένουμε τον μπάτσο ή τον δήμο να του πάρει τις πινακίδες.
Αν δεν ήταν κωλο-Έλληνας, θα συνέβαινε αυτό;
κ. Παπαδοπούλου, για να καθαρισθεί όλη η καύσιμη που είχε συσσωρευθεί σε εκείνο το οικόπεδο στο Μάτι, έπρεπε να εμπλακεί ο ίδιος ο Μητσοτάκης!
Αν ζήσετε μερικά χρόνια σε σοβαρή δυτική χώρα, θα καταλάβετε τη διαφορά.
Λάθος επιθετικό προσδιορισμό χρησιμοποιήσατε εκεί που αναφερθήκατε : “αν ζούσατε σε σοβαρή χώρα ..”
Ο σωστός επιθετικός προσδιορισμός είναι “αν ζούσατε σε προτεσταντικη χώρα..”
Έχετε δίκιο. Πράγματι δεν έζησα σε τέτοια χώρα..
Αλλά βλέπω κι εσάς, που, κατά πως φαίνεται, ζήσατε, τί ακριβώς υψηλό επίπεδο σκέψεων αναλύσεων , σύλληψης νοημάτων και αυτοεκτίμησης αναπτυξατε και σας διαβεβαιω πως το παράδειγμα σας, μου γίνεται απωθητικό !
Ζήσετε είπα, όχι ζήσατε.
Δεν πειράζει που δεν ταιριάζουν τα χνώτα μας, κ. Παπαδοπούλου.
To each their own, λένε οι Γιάνκηδες.
Πήγε στην Γαλλία για κανένα χρόνο και όταν γύρισε στο χωριό έλεγε “Μπονζούρ, ως λέγουσι και οι Γάλλοι”. Πήγε στο καφενείο και λέει “Μπονσουάρ, ως λέγουσι και οι Γάλλοι”. Τού έφερε καφέ κι εκείνος “Μερσί, ως λέγουσι και οι Γάλλοι”. Μετά από μερικά τέτοια ακόμη, γυρίζει ένας λεβεντόγερος τού λέει “Ε, αϊ σικτίρ, ως λέγουσι και οι Τούρκοι”!
Πραγματι πετυχημένο !
Πάντως συμφωνώ με το όσα γράφετε περί ηγέτου. Δεν υπάρχει στην Ελλάδα κάτι τέτοιο. Και να υπήρχε, όμως, πώς να αναδειχθεί; Το σύστημα είναι τέτοιο, που ευνοεί τους κομματανθρώπους, τα πρόβατα. Για ν’ αναδειχθεί ο άριστος, πρέπει να μπει σε μία συμμορία, που λέγεται κόμμα, αν τον εγκρίνει ο αρχηγός και ν’ ακολουθεί την γραμμή που τού υποδεικνύουν. Αν θεωρήσει κάτι λάθος και το πει, απλώς διαγράφεται από το κόμμα/συμμορία και πετιέται στ’ άχρηστα. Μόνος του δεν μπορεί να ηγηθεί.
Βλέπω πόσοι ακόμη μετά από 47 χρόνια και ιδιαιτέρως τα τελευταία 10 ασχολούνται με τα κόμματα και απελπίζομαι από την ανωριμότητα τού λαού μας. Δεν έμαθε/κατάλαβε τίποτε όλα αυτά τα χρόνια;;
Πάντως ακόμα και πολιτικά ή κομματικά συστήματα, πχ ολιγαρχία, απολυταρχία, φασισμός, ναζισμός, κομμουνισμός κλπ που άλλα κράτησαν για αιώνες κι άλλα λιγότερο κι αυτά κάποια στιγμή ανατράπηκαν και θάφτηκαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και της λήθης..
Προσωπικά αυτό που πιστεύω είναι πως και το παρόν, Ελληνικό σύστημα , αργά ή γρήγορα θα καταρρευσει κάτω από το βάρος των συνεπειών που συνεπάγεται, για τον πολίτη που το συντηρεί, ο υπερτροφισμος του . Βλέπετε όλα ακολουθούν τους νόμους της εντροπίας, της υπερεπεκτααης ,της πλαδαρυνσης, της φθοράς και της κατάρρευσης…
Κι επειδή μιλάμε για κατάρρευση συστημάτων,.. Αν και η αλήθεια είναι πως έχω κουραστεί υπερβολικά με όλες αυτές τις κυριολεκτικά ανούσιες συζητήσεις αναφορικά με τις εκλογές του ΚΙΝ.ΑΛ. και μπλα, μπλα, μπλα που τους μόνους που ενδιαφέρουν είναι τους 2-3 ομιλουντες , ωστόσο θα το χρησιμοποιήσω ως παράδειγμα… Δείτε την κατάρρευση που υπέστη το ΠΑΣΟΚ. Που έφτασε και πόσο απρόσμενα ήρθε το τέλος… (* Το τραγελαφικο μάλιστα του πράγματος σήμερα είναι ότι έχουν φτάσει στο σημείο να εγγράφονται και να ψηφίζουν ακόμα κι άτομα που δεν πρόκειται ποτέ να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚΟΚΙΝΑΛ , αλλοιώνοντας ακόμα και την βούληση των μελών που του απέμειναν ! Αυτά είναι τα μεθεόρτια μιας κατάρρευσης..)
Είναι βλέπετε τα σημεία των καιρών .. -Κόμματα του 4% ξαφνικά εκτοξεύονται στο 37% και την επόμενη ξαναπέφτουν ακροβατώντας στο κενό . (*Κι αυτά τα νούμερα ,εδώ που τα λέμε είναι και πλασματικά, γιατί η δυσαρέσκεια που εκφράζεται με μεγάλο πλέον ποσοστό αποχής , συνεχώς διευρύνεται..Όποιος αλαζονικά την αγνοεί, θα είναι ο αυριανός χαμένος..)
-Λαοπλανοι εμφανίζονται επικαλούμενοι πράγματα ανεδαφικα κι εκτός πραγματικότητας,αρκεί να χαϊδεύουν αυτιά ,, χωρίς γνήσιο όραμα και με μοναδικό σκοπό την διαπραγμάτευση για την διασφάλιση μιας θέσης εξουσίας ή τους παχυλούς μισθούς που τους εξασφαλίζει μια θέση στα έδρανα της Βουλής..
Γενικώς τα πράγματα μοιάζουν με ασανσέρ ! Μια πάνω καιτην επόμενη στα Τάρταρα, με ένα λαό που νιώθει όλο και πιο παραγκωνισμένος, που αντιμετωπίζεται ως χειραγωγουνενο…
Κάπου θα βγάλει όλο αυτό..
Οσο ο κόσμος ψάχνει να βρει την λύση μέσα από το υπάρχον σύστημα, τα πράγματα θα παραμένουν έτσι ως έχουνι.
Όταν όμως έρθει η ώρα και ωριμάσει η διαπίστωση και συνειδητοποιήσει ο πολίτης πως δεν θα έρθει η λύση μέσω της συγκεκριμένης οδού κι εκλείψουν οι ελπίδες του (Απαιτεί κάποιον χρόνο αυτή η διεργασία.. -Παρακολουθείστε ακόμα και την διαδοχή των δικών σας σκέψεων και διαπιστωσεων- Και δεν είστε ο μόνος/νη..), τότε η ώρα της καταρρευσης του σαθρού και παλαιού θα έχει πλέον φτάσει.
Εκεί πια αρχίζουν τα δύσκολα, που θα πρέπει να είμαστε ώριμοι για να τα διαχειριστούμε σωστά και να ανταπεξέλθουμε επιτυχώς ! Θα πρέπει ήδη από τώρα να προετοιμαζόμαστε ώστε να περιορίσουμε ως λαός και να είμαστε προετοιμασμένοι να ελέγξουμε μια πιθανή άναρχη εξέλιξη των καταστάσεων..
Συνήθως τέτοιες συγκυρίες, που συνδυάζονται και με διεθνείς ανισσοροπιες κι έντονους κλυδωνισμούς (*μια τέτοια κατάσταση επικρατεί και σήμερα σε διεθνές επίπεδο..) , μας οδηγούν στο εσωτερικό σε ένα διάστημα έντονης πολιτικής αστάθειας . Στην περίπτωση μας στο παρελθόν αντίστοιχες αστάθειες,(*που ο ένας πήγαινε από εδώ κι ο άλλος από εκεί και κανείς δεν ήξερε τι πραγματικά ήθελε καλύπτοντας την έλλειψη πίσω από τον φανατισμό ) μας έχουν εξωθήσει σε εθνικές ήττες και καταστροφές. που συνδυάστηκαν με Εμφυλιοπολεμικες καταστάσεις. Θυμηθείτε τον Εμφύλιο του 1822-1825, ή την περίοδο 1922-1923 ή τον Εμφύλιο που ξέσπασε το 1945-1949..
Στον πρώτο σωθηκαμε από θαύμα, στους επόμενους όμως όχι..
Αυτές ακριβώς τις καταστάσεις, επιβάλλεται να τις αποφύγουμε στο μέλλον !!!
Όταν ανοίγω το θέμα της προκαταβολικης μας προετοιμασίας ώστε , πριν ξεσπάσουν οι καταρρεύσεις, οι αστάθειες , εμείς να είμαστε έτοιμοι έχουντας ήδη ολοκληρώσει μέσα μας την διαδικασία ώστε να γνωρίζουμε ήδη τι θέλουμε και ποιου είδους και χαρακτηριστικών ηγέτη θέλουμε , πιστέψτε με, δεν το κάνω γιατί αρέσκομαι να αιθεροβατω.
Όπως έχουν τα πράγματα ,δεν υπάρχει περίπτωση ανάδειξης ενός τέτοιου Ηγέτη, θα τον ειχαν στραγγαλίσει ήδη από την γέννα του! Το γνωρίζω πολύ καλά .
Όταν όμως έρθει η ώρα της καταρρευσης του σημερινού συστήματος, εμείς πρέπει ήδη να έχουμε όλο το προηγούμενο διάστημα , οργώσει, σπείρει το έδαφος και να το έχουμε καλλιεργήσει κατά τρόπον ώστε να γνωρίζουμε ήδη τί “φυντανι” θέλουμε να γεννηθεί και να έχουμε διαμορφώσει μέσα μας όλες εκείνες τις αξίες που , τότε ,σε αυτή την συγκυρία , θα δώσουν την ευκαιρία σε εμάς, με βάση τα προσόντα του να τον αναγνωρίσουμε και σε εκείνον την δυνατότητα να αναδυθεί. Έτσι, θα έχουμε αποφύγει όλες εκείνες τις δυσάρεστες κι επίπονες εθνικές περιπέτειες που δοκιμάσαμε στο παρελθόν.
Δηλαδή είμαι της λογικής , καλόν το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν.
Από τώρα πρέπει να οραματιζόμαστε το αύριο που θέλουμε να δημιουργήσουμε να προετοιμαζόμαστε και να το συζητάμε και να διαβουλευομαστε μεταξύ μας , ώστε σαν θα έρθει η ώρα να ξέρουμε τί θέλουμε , να μπορούμε να το αναγνωρίσουμε και να γνωρίζουμε πως πρέπει να δράσουμε και με τι κριτήρια να επιλέξουμε προκειμένου ει δυνατόν να αποφύγουμε την πτώση μας σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη δίνη ενόσω θα υποχωρεί και θα καταρρέει το παλιό , πάνω στο οποίο πατούσαμε ως τότε.
Όταν οραματίζεται ο άνθρωπος πάντα στρέφεται στο ιδεώδες και το ιδανικό, ώστε να μπορεί να ελπίζει ότι στο επόμενο στάδιο ,θα έχει εξασφαλίσει το αξιοπρεπές μέτρο.
Αυτό έκανα κι εγώ. Αυτό νομίζω πως πρέπει να κάνουμε όλοι μας. Απλά κάποιος, κάποια στιγμή , έπρεπε να κάνει την αρχή και να βρεθούν κι άλλοι να πιάσουν το νήμα και να το προεκτείνουμε όλοι μαζί…
Η μοιρολατρία ,όλα τα ίδια μένουν , δεν ωφελεί. Ούτε κι ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα . Αυτή υπαγορεύεται από τον κανόνα τα πάντα ρει. Τα πάντα αλλάζουν κάθε δευτερολεπτο, τίποτα δεν μένει μόνιμο και σταθερό στην ίδια μορφή. Κάποια πράγματα πεθαίνουν και την ίδια στιγμή κάποια άλλα γεννιούνται.
Μπορεί να προβλέψεις ότι θα συμβεί, όμως ποτέ δεν ξέρεις την ακριβή στιγμή,που θα συμβεί . Πρέπει να είσαι έτοιμος.
Το τί έκαναν ή κάνουν οι προτεστάντες (της ψυχρής λογικής του “ο καθένας ακολουθεί αδιαπραγματευτα , απαρέγκλιτα και με κάθε κόστος τους κανόνες και τα βγάζει πέρα μόνος του” ) το θεωρώ εντελώς ανεδαφικό ως πρότυπο για τα χαρακτηριστικά του Έλληνα που το ένα του μάτι βλέπει στην Δύση και το άλλο του στην Ανατολή και στην έννοια της κοινωνικής κι ατομικής του ευθύνης, εισβάλλει με εξαιρετικά θερμό τρόπο και συμμετέχει στον προσδιορισμό της το συναίσθημα.