Του Αλκη Καλλιαντζίδη, Οικονομολόγου, [email protected] www.kalkis.eu
Πράγματι στις αυτοδιοικητικές εκλογές που διεξήχθηκαν την περασμένη Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2019 τα φιλοκυβερνητικά ψηφοδέλτια έχασαν (σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές του 2014) δημοτικές έδρες προς όφελος των Κομμουνιστών και των Εθνικιστών και λοιπών κομμάτων τα οποία θεωρούνται «συστημικοί» ανταγωνιστές του Πούτιν (δηλαδή δεν θέλουν να αλλάξει το σημερινό καθεστώς των Ολιγαρχών της Ρωσίας, χθεσινών μελών της Νομανκλατούρας του ΚΚΣΕ). Είναι συνοδοιπόροι του, αφού «έβγαλαν» την ίδια σοβιετική σχολή. Οι «αντισυστημικοί» αντίπαλοι του Πούτιν, αυτό-αποκαλούμενοι 
«Φιλελεύθεροι» με ηγέτη τον Alexei Navalny (την ώρα που ψηφίζει στη Μόσχα, φωτογραφία του VASILY MAXIMOV / AFP), των οποίων περίπου 60 είχαν αποκλειστεί ως υποψήφιοι για τυπικούς λόγους, έδωσαν ως γραμμή στους οπαδούς τους την «έξυπνη ψήφο». Δηλαδή οι ψηφοφόροι τους, αφού δεν μπορούσαν να ψηφίσουν δικούς τους υποψηφίους, λόγω του αποκλεισμού τους από το καθεστώς του Πούτιν, να ψηφίσουν τον άλφα ή βήτα «συστημικό» υποψήφιο που είχε περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει τον φιλοκυβερνητικό αντίπαλό του. Μόνο και μόνο για να χάσει η πουτινική παράταξη «Ενωμένη Ρωσία» (μου θυμίζει τη γραμμή των Κούρδων ψηφοφόρων που 
ψήφισαν τον Ιμάμογλου για να χάσει ο εκλεκτός του Ερντογάν στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη). Μάλιστα είναι τόσο μεγάλη η κοινωνική φθορά του Πούτιν, που κάποιοι υποψήφιοί του αρνήθηκαν να φορέσουν αυτήν την παραταξιακή φορεσιά και εμφανίσθηκαν ως υποψήφιοι της «ρωσικής κοινωνίας των πολιτών». Χαρακτηριστική ήταν η ανεπιτυχής απόπειρα της Αντιπρυτάνεως Valeria Kassamara, της Σχολής Ανωτάτων Οικονομικών Σπουδών (HSE), που θεωρείται ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα της ρωσικής ελίτ. Η εν λόγω κυρία απέτυχε να εκλεγεί (έχασε από τον Magomet Iandiev, του κόμματος «Δίκαιη Ρωσία»), ως «Ανεξάρτητη». Εμφανίστηκε να μην έχει καμία επίσημη διασύνδεση με το κόμμα του Κρεμλίνου. Επωφελήθηκε όμως έμμεσα στην προεκλογική της εκστρατεία από πολλές διοικητικές, οικονομικές και διαφημιστικές διευκολύνσεις που της παρασχέθηκαν από την πουτινική εξουσία, όπως αναφέρει στο ρεπορτάζ του ο Nicolas Ruisseau, δημοσιογράφος του ηλεκτρονικού Le Monde, στις 9-9-2019.
Ας δούμε όμως τα αριθμητικά στοιχεία επί των αποτελεσμάτων (αν και δεν είναι τα οριστικά) των ιδιόρρυθμων δημοτικών εκλογών στη Ρωσία.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Veronika Dorman , δημοσιογράφου της ηλεκτρονικής Libération στις 9-9-2019, φαίνεται ότι οι ανταγωνιστές (Κομμουνιστές, Δίκαιη Ρωσία και Yabloko) της πουτινικής ηγεμονικής παράταξης έχουν κερδίσει σε 19 από τις 45 εκλογικές περιφέρειες της Μόσχας. Οι υπόλοιπες κερδήθηκαν από τους φιλοκυβερνητικούς υποψηφίους της Ενωμένης Ρωσίας και από τους «αυτοπροσδιοριζόμενους» ως «ανεξάρτητους» υποψηφίους, υποστηριζόμενους όμως από τον νυν Δήμαρχο, φίλο του Πούτιν, που επανεκλέγεται. Δεν κατάφερε όμως να εκλεγεί ο Andreï Metelsky (εκλεγόταν από το 2001), κομματάρχης της Ενωμένης Ρωσίας στη Μόσχα. Τον κέρδισε ο Κομμουνιστής Sergei Sevastianov.
Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Interfax, 9 πρώην βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, που βρίσκεται υπό την ηγεσία του φιλοπουτινικού Sergueï Sobianine, δεν επανεξελέγησαν στην πρωτεύουσα. «Αυτό που είναι σημαντικό, δεν είναι η ποσότητα, αλλά η ποιότητα των υποψηφίων», υπογράμμισε την Κυριακή ο Βλαντιμίρ Πούτιν κατά τη στιγμή της ψηφοφορίας του (φωτογραφία του Πούτιν σε εκλογικό τμήμα της Μόσχας, Reuters) .
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Arnaud Focraud, δημοσιογράφου της ηλεκτρονικής έκδοσης Le journal de 
dimanche, στις 9-9-2019 : οι Κομμουνιστές υποψήφιοι είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι των εκλογών στη Μόσχα : φέρονται να κερδίζουν 13 έδρες, έναντι 5 που είχαν προηγουμένως. Το φιλελεύθερο κόμμα Yabloko θα έχει 3 έδρες, συν μια ανεξάρτητη υποψήφια που υποστήριξαν και που κέρδισε. Τέλος, το κόμμα δίκαιης Ρωσίας, το οποίο θεωρείται μέρος της συστημικής αντιπολίτευσης, δηλαδή της «ανεκτής», από το Κρεμλίνο (μου θυμίζει στα καθημάς ΣΥΡΙΖΑ και δημοκρατικές συλλογικότητες), φαίνεται να εισέρχεται στο «κοινοβούλιο της Μόσχας», με 3 αιρετούς. Το ποσοστό συμμετοχής ήταν μόνο 21,77% των εχόντων δικαίωμα ψήφου, ελαφρώς υψηλότερο από ό,τι στις προηγούμενες τοπικές εκλογές το 2014. Κατά την ίδια δημοσιογραφική πηγή, για περισσότερες από 5.000 τοπικές εκλογές, οι Ρώσοι εξέλεξαν 16 περιφερειακούς κυβερνήτες και τοπικούς αιρετούς από 13 περιφέρειες, συμπεριλαμβανομένης και της Κριμαίας, μιας ουκρανικής χερσονήσου που προσαρτήθηκε από τη Ρωσία το 2014.
Στην Αγία Πετρούπολη, όπου η προεκλογική εκστρατεία ήταν πολύ έντονη, ο μη δημοφιλής προσωρινός κυβερνήτης που υποστηρίχθηκε από το Κρεμλίνο, Alexandre Beglov, εξελέγη τελικά με 64,57% των ψήφων, σύμφωνα με την εκλογική επιτροπή. Ο κύριος αντίπαλός του, ο γνωστός κομμουνιστής υποψήφιος και σκηνοθέτης Vladimir Bortko, αποσύρθηκε από τον αγώνα λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, υποστηρίζοντας ότι η «τράπουλα ήταν σημαδεμένη». Η αντιπολίτευση καταγγέλλει ότι υπήρξε καλπονοθεία σε αυτήν την πόλη.
Στο Khabarovsk, στην περιφέρεια της Άπω Ανατολής, το κόμμα του Κρεμλίνου παρουσίασε τους δικούς του 
υποψηφίους, αλλά κέρδισε μόνο 2 από τις 36 έδρες στην περιφερειακή συνέλευση. Νικήθηκε από τους κομμουνιστές και τους εθνικιστές. Στις περιφέρειες, οι νικητές επωφελήθηκαν από τη δυσαρέσκεια που προκάλεσε η πτώση της 
αγοραστικής δύναμης του κόσμου, αλλά και η αντιδημοφιλής αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης (στα 60 για τις γυναίκες και στα 65 για τους άνδρες) και άλλων κοινωνικών προβλημάτων σε μια οικονομία βυθισμένη στη στασιμότητα. Στο Novossibirsk, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ρωσίας, ο κομμουνιστής δήμαρχος, κολλητός των πουτινικών αρχών, φέρεται να επανεκλέγεται. Όμως, ο εκπρόσωπος του Alexei Navalny, ο μόνος από τους ελάχιστους που του επιτράπηκε να είναι υποψήφιος, έλαβε περίπου το 20% των ψήφων.
«Λίγες εβδομάδες πριν από τις δημοτικές εκλογές που θα διεξαχθούν στις 8 Σεπτεμβρίου, οι Ρώσοι εκφράζουν όλο και περισσότερο τη δυσαρέσκειά τους, συμπεριλαμβανομένων και των εν εξελίξει τεράστιων πυρκαγιών με τις ανυπολόγιστες οικονομικές και περιβαλλοντικές καταστροφές τους»., έγραφα στις Ανιχνεύσεις στις 3-8-2019 :
Και ο Benoît Vitkine συμπλήρωνε : «Αυτές οι εκλογές, καθώς και οι λοιπές περιφερειακές και τοπικές εκλογές
που θα διεξαχθούν παράλληλα στη Ρωσία, προβλέπονται δύσκολες για τους φιλοκυβερνητικούς υποψηφίους, σε ένα πλαίσιο κοινωνικής αναταραχής και διαμαρτυρίας, λόγω της υφιστάμενης οικονομικής στασιμότητας στη χώρα και της αύξησης της φτώχειας». «Η Ρωσία μετράει 500.000 νέους φτωχούς εδώ κι έναν χρόνο» (χαρακτηριστική διπλανή φωτογραφία του MLADEN ANTONOV / AFP σε έναν δρόμο της Μόσχας στις 27-12-2018). Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Rosstat, το 14,3 % του ρωσικού πληθυσμού είναι φτωχό. Κάτι που αντανακλά την χειροτέρευση της κατάστασης της εθνικής οικονομίας.
Τις προβλέψεις αυτές τις επιβεβαίωσαν νομίζω τα χθεσινά αποτελέσματα των ρωσικών δημοτικών εκλογών, δίχως όμως να μπορεί να πει κανείς ότι ο Πούτιν καταστράφηκε πολιτικά. Θα τον παραλλήλιζα με τον εταίρο του Ερντογάν και τις πρόσφατες τουρκικές δημοτικές εκλογές. Όπως παραλληλίζω και τις «κοινοβουλευτικές δημοκρατίες» τους : των πολιτικών διωγμών και αποκλεισμών των «αντισυστημικών αντιπάλων» τους (Φιλελευθέρων στην πρώτη περίπτωση, Κούρδων στη δεύτερη).
Έχω ξαναγράψει από αυτήν εδώ τη στήλη : δεν είναι τυχαίο ότι ο χριστιανός ορθόδοξος Πούτιν κι ο ισλαμιστής Ερντογάν τα βρίσκουν. Δεν τους συνδέουν μόνο οι S 400. Τα ανελεύθερα καθεστώτα τους συμβάλλουν στην υφιστάμενη σήμερα ώσμωσή τους.
