του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ.
Η κριτική στην κυβέρνηση ότι δεν τήρησε τις υποσχέσεις της, είναι μια πεπαλαιωμένη προσέγγιση στην εφαρμογή μιας πολιτικής που οδηγεί τη χώρα από τραγωδία σε τραγωδία.
Τα πολιτικά σχήματα που κυβερνούν, ή θα κυβερνήσουν, έχουν, πλέον, ελάχιστη σημασία, σε κοινωνίες που βλέπουν όχι το απώτερο μέλλον αλλά το άμεσο.
Η ελληνική, δυστυχώς, δεν είναι μια τέτοια κοινωνία. Αναπαράγεται, ακόμη, με ιδεολογήματα του Εμφυλίου, τη στιγμή που σε δέκα χρόνια τίποτε δεν θα μοιάζει με το σήμερα. Ο κόσμος αλλάζει και ο Τσίπρας προσπαθεί να συσπειρώσει τους οπαδούς και ψηφοφόρους του επαναλαμβάνοντας το ηθικό πλεονέκτημα της χαμένης τιμής της αριστεράς.
Η αριστερά, όπως μπόρεσε να την μάθει και να την εκμεταλλευτεί η κυβερνώσα σήμερα νομενκλατούρα, έχει τελειώσει εδώ και καιρό. Άλλη ήταν η εποχή και η κοινωνία που ανέλυσε ο Μάρξ. Εκείνο που διακυβεύεται δεν είναι η εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο αλλά η υποκατάσταση του ανθρώπου από τη μηχανή.
Σε μια ενδιαφέρουσα συνάντηση που έγινε πριν τρείς ημέρες στο OKthess, παρουσιάστηκαν από τον καθηγητή Γιώργο Μητακίδη σημεία έκθεσης του ΟΟΣΑ που θα δημοσιευτεί προσεχώς, σύμφωνα με την οποία μέχρι το 2025, το 40% των θέσεων εργασίας που γνωρίζουμε σήμερα δεν θα υπάρχουν. Αντιλαμβάνεστε τι συμβαίνει; Σε μόλις οκτώ χρόνια δεν θα υπάρχουν το 40% των σημερινών θέσεων εργασίας. Και τι θα γίνουν οι άνθρωποι αυτοί;
Η τραγική απάντηση της σημερινής κυβέρνησης είναι η… «μεταρρύθμιση» της παιδείας που διαβάσαμε πριν λίγες ημέρες. Άλλη μια μεταρρύθμιση προς τα πίσω.
Δεν είναι μόνο η εγκατάλειψη του δημόσιου πανεπιστημίου που υποβαθμίζει τις σπουδές. Είναι και ο τρόπος λειτουργίας που εισάγουν οι νέες αλλαγές.
Το ότι επαναφέρονται στις διοικήσεις οι φοιτητές είναι, απλώς, δείγμα μιας παρωχημένης πολιτικής νοοτροπίας που βλέπει την κοινωνία σαν μια μεγάλη φοιτητική συνέλευση την οποία θα πρέπει να κερδίσουν. Αυτό έμαθαν, αυτό κάνουν. Εκείνο που ενδιαφέρει τους κυβερνώντες από τα Πανεπιστήμια είναι ο έλεγχός τους. Με τους διδάσκοντες μόνο, δεν θα μπορούσαν να το πετύχουν. Έπρεπε κάτι να κάνουν και επέλεξαν τη χειρότερη λύση.
Ο αντίλογος στην απώλεια των θέσεων εργασίας είναι ότι σε κάθε σημαντική αλλαγή, οι θέσεις εργασίας που καταργήθηκαν αντικαταστάθηκαν από άλλες. Και εδώ θα συμβεί αυτό, λένε οι αισιόδοξοι.
Ενδεχομένως, σε ένα βαθμό να έχουν δίκαιο. Νέες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν. Ο κόσμος, όμως, που σε οκτώ χρόνια θα αντιμετωπίσει το φάσμα της απώλειας της δουλειάς του ανήκει στη μεταβατική γενιά, από το παλιό στο καινούριο, και η προσαρμογή του στο νέο εργασιακό περιβάλλον, όχι μόνο δεν είναι δεδομένη αλλά, ίσως, είναι και αδύνατη.
Οι γενιές που μεγαλώνουν μετά την ευρεία χρήση των υπολογιστών και του διαδικτύου είναι εύκολα προσαρμόσιμες στο νέο περιβάλλον αλλά, όλη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα και οι δομές της ανώτατης παιδείας βρίσκονται σε μεγάλη αναντιστοιχία με την πραγματικότητα. Οπότε και αυτές μεγαλώνουν σε ένα ανεπαρκές περιβάλλον.
Το νέο εργασιακό περιβάλλον απαιτεί άλλου είδους δεξιότητες.
Το 2016 για πρώτη φορά, το κόστος ενός απλού ρομπότ κατέβηκε κάτω από το κόστος ενός εργαζομένου.
Οι εργασίες που θα αντικαταστήσουν οι μηχανές ανήκουν σ αυτό που ονομάζουμε hard skills (σκληρές δεξιότητες). Η προσαρμογή των νέων εργαζομένων γίνεται σ αυτό που ονομάζεται soft skills (ήπιες δεξιότητες). Δηλαδή, το ράψιμο μιας εγχείρησης θα το κάνει το ρομπότ. Και το κάνει πολύ καλύτερα από τον άνθρωπο. Ο χειρουργός, που χρειάζεται να παρίσταται στην εγχείρηση, θα πρέπει να μπορεί να συνεργάζεται με το ρομπότ. Εκεί κατευθύνεται, πλέον, η ικανότητα και η εκπαίδευσή του.
Στα soft skills, περιλαμβάνεται η επικοινωνία, η ικανότητα συνεργασίας, η ικανότητα να μαθαίνεις από τους άλλους, η συναισθηματική νοημοσύνη, η ικανότητα να εμπνέεις, η ικανότητα καθοδήγησης κλπ.
Μερικά, ακόμη, παραδείγματα προσαρμογής στο νέο περιβάλλον: τα νομικά έγγραφα μιας υπόθεσης θα τα διαβάζουν τα ρομπότ τα οποία και θα προτείνουν και το χειρισμό της υπόθεσης. Ο δικηγόρος θα πρέπει να μάθει να μπορεί να συνεργάζεται με το ρομπότ. Οι μεταφράσεις, που δεν έχουν καμιά σχέση με τη μετάφραση της Google, θα γίνονται από ρομπότ. Σήμερα, με άριστα το 6 η ικανότητα των μηχανών έχει φθάσει στο επίπεδο αξιοπιστίας 5,4. Η ικανότητα αξιοπιστίας του καλύτερου μεταφραστή βρίσκεται στο 5,5.
Οι νέες ανάγκες- και η προσαρμογή των εργαζομένων σ αυτές- προκύπτουν από την παραγωγική διαδικασία. Η παραγωγική διαδικασία θα ζητήσει εξειδικευμένες θέσεις εργασίας τις οποίες θα καλύψουν νέοι επιστήμονες ή άλλοι εργαζόμενοι. Η σχέση, λοιπόν, της παραγωγής με την εκπαίδευση και, κυρίως την ανώτατη εκπαίδευση είναι εκ των ων ουκ άνευ.
Δυστυχώς, στην Ελλάδα, αυτή η διασύνδεση είναι, ακόμη, ιδεολογικά κολάσιμη, παρά τις μερικές, τολμηρές, εξαιρέσεις.
Η κυβέρνηση, με τις αλλαγές που προωθεί βρίσκεται πολύ μακριά από την αντίληψη αυτή. Αναπαράγει το μεταπολιτευτικό παρελθόν.
Αλλά και τα πανεπιστήμια, όχι, μόνο, δεν εκσυγχρονίζουν τις σπουδές τους αλλά πολλοί καθηγητές διακρίνονται από την αντίληψη: εμείς εκλεγήκαμε καθηγητές, εμείς θα αποφασίσουμε τι θα διδάξουμε. Και τις περισσότερες φορές αυτό που διδάσκουν βρίσκεται πολύ μακριά από αυτό που χρειάζεται. Έτσι, οι απόφοιτοί τους περιπλανώνται αναζητώντας στο εξωτερικό κάτι που μπορεί να τους φέρει κοντά στην παραγωγή.
Βεβαίως, το πανεπιστήμιο θα παράσχει τις βασικές γνώσεις για την μετεκπαίδευση ενός αποφοίτου. Αλλά και το είδος αυτό των βασικών γνώσεων αλλάζει πολύ συχνά.
Η κυρίαρχη, λοιπόν, αντίφαση της κοινωνίας μας είναι: ο κόσμος αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς και εμείς (κοινωνία, πολιτεία, εκπαιδευτική κοινότητα) τον παρακολουθούμε να τρέχει.
Ή αλλάζουμε, ή δεν θα μπορούμε να κάνουμε ούτε τα γκαρσόνια της Ευρώπης. Το πολύ πολύ να βγάζουμε βόλτα τους ηλικιωμένους των χωρών που μπορούν να προσαρμοστούν.
Το καμπανάκι κτύπησε.
Κύριε Σαββίδη, τα συμπεράσματα από το συνέδριο που πήγατε είναι υπεραισιόδοξα. Φοβάμαι ότι η γενιά μου θα χρειαστεί να δουλέψει σκληρά για να επιβιώσει. Υπάρχουν αντίστοιχες παλιότερες εισηγήσεις που έλεγαν ότι μέχρι το 2020 θα έχουμε ρομπότ οικιακούς βοηθούς και ιπτάμενα αυτοκίνητα. Αυτή η επίσπευση των εξελίξεων γίνεται για διάφορους λόγους. Ένας εξ αυτών είναι η προσέλκυση χορηγιών, ένας άλλος η ανανέωση της πίστης στον επικείμενο τεχνοπαράδεισο ώστε να συνεχίζεται το κουπί στ’ αμπάρια της γαλέρας μ’ αμείωτη ένταση. Για μένα η πιο σημαντική εξέλιξη η οποία ήδη είναι σε προχωρημένο στάδιο έχει να κάνει με τις μεταφορές, μπορει δηλαδή σε καμιά εικοσαριά χρόνια αυτοκίνητα, φορτηγά, πλοία κτλ να κινούνται αυτόματα, κάτι που σημαίνει μαζική απώλεια θέσεων εργασίας.
Είτε έτσι είτε αλλιώς το βασικό θέμα είναι ν’ αποφασίσουν οι κοινωνίες για ποιους θα δουλεύουν αυτές οι μηχανές. Το πρόβλημα δηλαδή είναι πάντα πολιτικό, προβάλλεται όμως ως τεχνοκρατικό για ν’ αποκρυφθεί αυτή η διάσταση, να θεωρηθεί δεδομένη κι απολύτως συνυφασμένη με τη φύση του εγχειρήματος. Γενικά το μέλλον προβλέπεται να έχει αλλεργία στη δημοκρατία, προβάλλοντας πάντα την αναγκαιότητα ως αιτία των πραγμάτων.
Εξαιρετικό Παντελή!
Έχω διαβάσει άρθρο προ ημερών για τα στοιχεία του οοσα.
Θα το ψάξω να το αναρτήσω εδώ..
Καλώς τα παιδιά. Τέτοιες εποχές ασκώ το λειτούργημα του γεωργού.Και αυτό ερασιτεχνικά. Απο μια ανωμαλία (μη προβλέψιμη εξέλιξη), περιμένω να πάρω κανένα φρούτο. Τη χρονιά αυτή, Δόξα τω Θεώ, πήρα βύσσινα, πολλά βύσσινα. Αλλά δεν μπορώ να τα μαζέψω. Οπότε καλύτερα να μη δίνουν τα δέντρα φρούτα οπότε δεν θα έχουμε και την ενοχή ότι δεν τα μαζέψαμε.
Στο θέμα μας.
1.-Δεν βλέπω να διαφωνούμε επι της ουσίας και αυτό είναι ανησυχητικό, είτε για εσάς, είτε για μένα.Αυτά τα ρομπότ οικιακοί βοηθοί που λέει ο “άφαντος” καθώς και άλλα ομοειδή φαινόμενα, υπάρχουν ήδη. Δε νομίζω ότι υπάρχει διάψευση των προβλέψεων. Έχετε υπόψη σας ότι πολλές απο τις τεχνολογίες που θα εφαρμοσθούν στο άμεσο μέλλον (δέκα χρόνια) δοκιμάζονται, ήδη, εδώ και καιρό στο διάστημα.
2.- Το πρόβλημα με τις νέες εργασίες δεν είναι ότι θα είναι σκληρές. Αλλά αν και ποιές θα υπάρχουν. Οπωσδήποτε θα είναι πιο ελαφριές (τις δύσκολες θα τις κάνουν τα ρομπότ). Ποιές θα μείνουν στον άνθρωπο; Απο αυτήν την άποψη θα χρειαστεί, πράγματι, σκληρή προσαρμογή, ιδιαιτέρως της μεταβατικής γενιάς, όπως του “άφαντου”. Για τον aspic δεν ανησυχώ, τόσο διότι θα έχει περάσει τα εβδομήντα, οπότε κάποια σύνταξη απο τη φορολόγηση των μηχανών θα παίρνει, οσο κι διότι θα έχει και κάποιο επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης. Απο την κοινωνική ευαισθησία των μηχανών, πάλι.
3.- Στο θέμα του πολιτικού ή τεχνοκρατικού ελέγχου των εξελίξεων: ετοιμαστείτε για νέους όρους και κατευθύνσεις. Ο μέσος όρος της τεχνικής νοημοσύνης έχει ήδη περάσει το μέσο όρο της ανθρώπινης. Και, όπως λένε ειδικοί επιστήμονες,η τάση των μηχανών είναι η αυτονόμηση. Η πολυπλοκότητα που διαμορφώνεται θα δημιουργήσει συμπεριφορές των μηχανών που δεν θα έχουν προγραμματιστεί ούτε απο τους πολιτικούς, ούτε απο τους τεχνικούς. Οπότε;
Αυτά για τους δύο εκλεκτούς και…άσπονδους φίλους.
Καλημερα Παντελή και μπράβο σου.
Κάτι σχετικό και συμπληρωματικό που είδα σε γαλλικό τηλεοπτικό ρεπορτάζ ειναι το εξής ερώτημα :
Σε περίπτωση λάθους που θα κανει ενα ρομπότ και προκαλέσει μια ζημιά ´ η και το θάνατο . Ποιος θα φέρει νομικά τη σχετική ευθύνη.
Όσο για αυτούς που κρύβονται πίσω απο ψευδώνυμα και θρησκοληπτικου τύπου εμμονές, δεν πρόκειται ποτε να βοηθήσουν αυτή τη χώρα να πάρει μπρος. Θα την τραβούν προς τα πίσω στο όνομα του αντικαπιταλισμού.
Γιατί δε μπορείς να μαζέψεις τα βύσσινα κύριε Σαββίδη; Πάρε το ρομπότ οικιακό βοηθό σου για τη σκληρή δουλειά κι αν δε σου φτάνει να σου στείλω και το δικό μου.
Σοβαρά τώρα αν σας λένε τέτοιες μπούρδες στα συνέδρια τότε τα πράγματα είναι χειρότερα απ’ ότι υπέθετα. Καμία τάση αυτονόμησης δεν έχουν οι μηχανές. Αν υπήρχε έστω η υπόνοια μίας τέτοιας εξέλιξης αυτό θα ήταν εφιαλτικό. Επειδή δεν υπάρχουν τέτοια προβλήματα προς το παρόν, μέσα απ’ αυτά τα λεγόμενα φαίνεται κάτι άλλο που είναι σημαντικό, δεν υπάρχει καμία πρόθεση το σχεδιαζόμενο μέλλον να έχει στο επίκεντρο του τον άνθρωπο. Η διαφαινόμενη πολυπλοκότητα και δυο αυγά τουρκίας. Αυτός είναι καθαρά μυστικιστικός λόγος. Αν οι κοινωνίες δε μπορούν να δαμάσουν αυτήν την πολυπλοκότητα ώστε να δουλεύει προς όφελος τους τότε καλύτερα να μην την αναπτύξουν. Θα μου πεις ποιες είναι οι κοινωνίες, πως διαρθρώνονται, αλλά αυτά είναι θέματα ταμπού γι’ αυτού του είδους τη φουτουρολογία.
Τι χαρακτηρίζει ως “μπούρδες”; Στην Ιαπωνία, η οποία είναι η πιο προηγμένη χώρα στην ρομποτική τεχνολογία, θα δεις ρομπότ σε ξενοδοχείo, να κάνουντην δουλειά υπαλλήλων.
Η πρόοδος δεν ανακόπτεται ποτέ. Ήδη από την βιομηχανική επανάσταση και μετά, ανησυχούσαν ότι θα μείνουν άνθρωποι άνεργοι. Δεν έμεινα, όμως. Το ίδιο και όταν ο Ford καθιέρωσε την μαζική παραγωγή.
Ώρα να ανθίσει το κίνημα του νέου σαμποτάζ.
Τι είδους σαμπό θα χρειαστούμε για αυτό;
‘Ή αλλάζουμε, ή δεν θα μπορούμε να κάνουμε ούτε τα γκαρσόνια της Ευρώπης. Το πολύ πολύ να βγάζουμε βόλτα τους ηλικιωμένους των χωρών που μπορούν να προσαρμοστούν.”
Mην πανικοβάλλεστε κ. Σαββίδη, είναι όλα απλώς θέμα μάρκετινγκ. Όταν οι ηλικιωμένοι στις χώρες που προσαρμοστηκαν θα πλακώνουν στις κατακεφαλιές με τις μαγκούρες τους τα συναισθηματικά ανοικά ρομπότ, εμείς θα προβάλλουμε τη βόλτα υπό την συνοδεία βιολογικών ανθρώπων και θα μοσχοπουλάμε τις “βιολογικές” μας υπηρεσίες με τη λεζάντα ‘Βιόλτα’ (βιο-λογική β-όλτα). Όπως ακριβώς μοσχοπουλάνε κάποιοι σήμερα τα βιολογικά μαρούλια , αλλά και τα χαρούπια (που στην κατοχή τα είχαν για τα γουρούνια στα χωριά) ως “υπερτροφή” υπό μορφή χαρουπόμελου, χαρουπάλευρου κλπ, ομοίως με τη ταπεινή σταφίδα που κι αυτή αναγορεύτηκε σε σούπερφουντ.
Οι καιροί έχουν όχι μόνο γυρίσματα αλλά και πισωγυρίσματα.
Ήμουν ακόμη στο δημοτικό όταν φανταζόμουν να υπάρχουν ρομπότ που θα κάνουν όλες τς ανιαρές εργασίες για μας. Ακόμα και τη συντήρηση του σπιτιού για να μη κουράζονται οι μαμάδες. Ένα αίσθημα απύθμενης οκνηρίας ένιωθα πως ήταν η γενεσιουργός αιτία των φαντασιώσεων αυτών. Τώρα πια όλα αυτά πραγματοποιούνται με ταχείς ρυθμούς από πολύ “δραστήριους” ανθρώπους. Είναι πολύ παράξενο που η βαθιά απύθμενη οκνηρία υποδύεται την “παραγωγικότητα” , την “δημιουργικότητα” και την “εξέλιξη” πίσω από την οποία πρέπει να τρέξουμε για να μη χαθούμε.
Απέραντη οκνηρία στη βάση του τεχνολογικού πολιτισμού ; Ας προσαρμοστούμε στις ανάγκες της οπέραντης οκνηρίας, να δούμε πόσο μακριά θα πάει η βαλίτσα της εξέλιξης.
Λοιπόν φαίνεται μόνο ὁ ἔρωτας παραμένει ἴδιος ἀπό τότε πού εἶναι γνωστός, ὅλα τά ἄλλα ἀλλάζουν. Καί ποῦ βλέπετε τό κακό στίς μηχανές; Μπορεῖ νά ὑπάρχουν καί καλά ἀφοῦ κι ὁ ἔρωτας μπορεῖ νά ὠφελεῖται ἀπό αὐτές. Θά βάζεις στήν μηχανή ἀναζήτησης τίς προδιαγραφές τοῦ ἰδανικοῦ σου συντρόφου, ἐπιθυμητά ὕψος, βλέμμα, ἐπάγγελμα, μυρωδιά, χόμπυ, ἀδυναμίες καί ὅ,τι ἄλλο νομίζεις, θά προσθέτεις καί τίς δικές σου προδιαγραφές, καί σύμφωνα μέ αὐτά θά σοῦ ἐντοπίζουν τόν ἰδανικό καί ποῦ βρίσκεται, γεωγραφικό πλάτος καί μῆκος. Οὔτε νά ψάχνεις οὔτε ν’ ἀναρωτιέσαι, οὔτε καρδιοχτύπια καί ἀγωνίες καί καψουροτράγουδα, καί δέν εἶναι δύσκολο νά βρεθοῦν μετρητές, ἀνιχνευτές, δουλειές καί θέσεις ἐργασίας ἀτελείωτες παρεμπιπτόντως, ἀφοῦ στόν ἔρωτα ἀναλογεῖ ἕνας ἄνδρας σέ μία γυναῖκα, τόση εἶναι ἡ χωρητικότητα.
Είχα γράψει μία απάντηση εδώ προχτές και απορώ που δεν την βλέπω. Τέλος πάντων.
Ελένη, ο λόγος στο παρόν άρθρο είναι για robot (η λέξη προέρχεται από τα τσεχικό robota = εργασία) και όχι για μηχανές αναζήτησης. Οι μηχανές αναζήτησης δεν είναι robot. Άλλωστε, σαν αυτήν που περιγράφεις, υπάρχουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια και χρησιμοποιούνται κυρίως από τα γραφεία συνοικεσίων.
Τα σχόλια των συνομιλητών/αρνητών ως ένα σημείο, έχουν ως αφετηρία της σκέψης, το στατικό σημερινό κόσμο ή ακόμη χειρότερα τον καμουφλαρισμένο δέκατό ένατο αιώνα.
Ο Ζούλας τις τελευταίες ημέρες σε ένα άρθρο του, καταλήγει για τον εθνικό πλέον ύμνο στις σχολικές εορτές, του μεγάλου ποιητή μας/τραγουδοποιού και αι(ε)σχάτως διευθυντή της απίθανης ΕΡΤ, κ. Τσακνή, το οποίο τραγούδι καθώς λέει, το σιγοτραγουδούν και οι εκστασιασμένοι γονείς σιγοντάροντας τα παιδιά τους το οποίο, λέει:
Γυρνώ τις πλάτες μου στο μέλλον, στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε….
Όποιος εκ των συνομιλητών που ψάχνει θεωρίες για αγρίους σε αυτό που μας ξημέρωσε ήδη και θα αλλάξει ριζικά τις υπάρχουσες κοινωνικές σχέσεις και τον άνθρωπο ως μονάδα, δεν διακατέχεται από το σύνδρομο αυτού του στίχου, να μας το πει να το καταλάβουμε.
ΥΓ: Άφαντε, ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου σχετικά με τις θέσεις εργασίας των οδηγών που θα χαθούν το πολύ σε μια γενιά από τώρα και μαζί με αυτούς θα χαθώ κι εγώ ως περήφανος νταληκέρης, όμως το ζήτημα έχει να κάνει ακριβώς με την επίγνωση του τί έρχεται ή ήρθε ήδη.
Όταν το κατανοεί ο καθένας από εμάς και το συζητά με τον εαυτό του και τους γύρω του, τότε ψάχνεται να βρει και τις λύσεις του μέλλοντός του και προσπαθεί να διαμορφώσει και τις συνθήκες για τους υπολοίπους μέσω της πολιτικής πίεσης…Βλέπε ομάδα δέλτα..καμία σχέση!
Για τι μας κατηγορείς Στέφανε; Ότι είμαστε οπισθοδρομικοί; Βασικά έχεις δίκιο, η καθοδήγηση της τεχνολογικής ανάπτυξης από πολιτικές διαδικασίες θεωρείται αναχρονισμός στους κύκλους των φουτουρολόγων. Τα ίδια σε πιο έξαλλη εκδοχή γράφει ο παρακάτω https://www.anixneuseis.gr/?p=167604 . Ποιος χρειάζεται ιδεολογίες όταν έχει μεσσιανικά οράματα με τρισδιάστατους εκτυπωτές σε μέγεθος πολυκατοικίας. Μέχρι να φτάσουμε εκεί, βασική συνισταμένη αυτών των θεωριών είναι ότι το μέλλον προβλέπεται εξαιρετικά ανταγωνιστικό κι αγχώδες κι εμείς θα πρέπει διαρκώς να τρέχουμε ασθμαίνοντας πίσω του να το προλάβουμε. Παλιότερα θα μας έτρωγαν τις δουλειές οι Αλβανοί, τώρα πρέπει να φοβόμαστε και τα ρομπότ (που παρεμπιπτόντως σημαίνει σκλάβος). Κι όπως το ήθελε παλιότερα το στερεότυπο που μεταχειρίζεται ο Σαββίδης, αν δε θέλαμε να καταλήξουμε γκαρσόνια καλά θα κάναμε να μάθουμε αγγλικά. Τώρα για ν’ αποφύγουμε το ίδιο θα πρέπει να μάθουμε να συνεργαζόμαστε με τα ρομπότ. Βασικά εμείς ζούμε με το φόβο της γκαρσονικής. Προφανώς κάποιος αρχαίος πρόγονός μας πρέπει να ήταν γκαρσόνι και να είχε περάσει άσχημα, δεν υπάρχει άλλη εξήγηση. Η ουσία είναι ότι αυτοί που τα λένε αυτά σκέφτονται κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο κόσμος χωρίζεται σε γκαρσόνια και πελάτες, σε υπηρέτες κι αφεντικά κι όποια ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων κι αν γίνει αυτός ο κανόνας δεν αμφισβητείται και δεν χρειάζεται ν’ αμφισβητηθεί γιατί εγγυάται την πρόοδο. Ούτε τα ρομπότ ούτε τίποτα δε μπορούν να υποσχεθούν ένα καλύτερο μέλλον (πόσο μάλλον παρόν) γιατί για κάτι τέτοιο θ’ απαιτούνταν κοινωνικές μεταβολές, κοινωνική πρόοδος παράλληλη με την τεχνολογική και κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται. Και μιας και μίλησες για πολιτική πίεση, εσύ τι τύπου πολιτική πίεση ασκείς Στέφανε;
Τά πρῶτα συστήματα ἠλεκτρονικῶν ὑπολογιστῶν δέν ἦταν συμβατά μεταξύ τους, κάποια προγράμματα δουλεύανε σέ ἕνα εἶδος ὑπολογιστῶν καί κάποια σέ ἄλλο μόνο. Παράδειγμα διαφορετικές οἱ δυνατότητες στά dos, στά windows ἤ στό λειτουργικό τῶν apple γιά ὅσους θυμοῦνται. Ἔγινε τεράστια προσπάθεια νά γίνουν σχεδόν ὅλα συμβατά μεταξύ τους καί ἐνῶ ἔχεις δημιουργήσει ἀρχεῖα μέ ἕνα πρόγραμμα ἑνός συστήματος, νά μπορεῖς νά τά μεταφέρεις σέ ἕνα πρόγραμμα ἑνός ἄλλου συστήματος. Καί ὄχι μόνο στούς ὑπολογιστές ἀλλά καί στά ἄλλα μέσα, μπορεῖς ἄς ποῦμε νά άντιγράψεις μιά βιντεοκασσέττα σέ cd, ὥστε νά μήν χαθοῦν τά ἀρχεῖα καί τά δεδομένα, ἡ ἐργασία δηλαδή. Ἔγινε προοδευτικά τεχνολογικά σύνδεση μεταξύ διαφορετικῶν προγραμμάτων καί συστημάτων ἀνάλυσης, ὥστε νά μιλᾶνε ὅλα αὐτά τήν ἴδια γλῶσσα. Πρόοδο πού τήν ἔχουμε παρακολουθήσει στίς μέρες μας. Ποιός ἦταν ὁ σκοπός ὅλης αὐτῆς τῆς ἐξέλιξης; Νά ἀποκτήσει ὁ ἄνθρωπος ἕναν βοηθό-μηχάνημα, στή θέση τοῦ σκλάβου ἄς ποῦμε, πού κατέστη δυνατόν προοδευτικά νά τόν χρησιμοποιοῦν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πού μπορεῖ νά εἶναι ἀπό ἄλλη φυλή, νά μιλᾶνε διαφορετική γλῶσσα κλπ. Προσπάθεια νά καταργηθεῖ ἡ δουλεία, νά εἶναι δυνατόν νά ἀντιληφθοῦν οἱ ἄνθρωποι τά ἴδια πράγματα, στό ἀνώτερο δυνατό ἐπίπεδο. Καί παρατηροῦμε ἀνθρώπους νά χρησιμοποιοῦν σωστά αὐτήν τήν πρόοδο χωρίς νά ξεχνᾶνε τίς ρίζες τους, τίς ἀξίες, τά πανανθρώπινα ἰδεώδη καί τόν σκοπό πού δημιουργήθηκαν ὅλα αὐτά, παρατηροῦμε ἄλλους ἀνθρώπους νά χρησιμοποιοῦν τά τεχνολογικά μέσα γινόμενοι ΄μηχανικοί΄, ἀλλά παρατηροῦμε καί νέα ὑποδούλωση ἀνθρώπων ἀπό ἀνθρώπους ἀγνοώντας τόν σκοπό ἴσως. Ἔτσι τά ρομπότ σέ ποιό concept ἀναλογοῦν;
Ὅπως τά ἀγάλματα τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων ἦταν φτιαγμένα ἴσως διαφορετικά ἀπό αὐτά τῶν Ρωμαίων,
http://www.awakengr.com/elliniki-glossa-teliotita-enos-alytou-grifou/,
μέ κάποιο ζωοποιό ἤ θεραπευτικό σκεπτικό,
ἔτσι καί ἀπό τά ρομπότ μπορεῖ νά περιμένεις τίς προδιαγραφές βάσει τῶν ὁποίων φτιάχτηκαν. Ἔχει ἐξιχνιασθεῖ τό ζωοποιόν στοιχεῖο στά ἀρχαιοελληνικά ἀγάλματα ἤ ἡ ἀξία τῆς προσευχῆς στήν ἐποχή μας; Εἴμαστε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἴσοι; Ἕνα χαρακτηριστικό εἶναι ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἐρωτεύονται. Τά ρομπότ ἐρωτεύονται; Αὐτά καί γιά τόν Επισκέπτη.
τίποτα δεν θα μοιάζε με το σήμερα σε 10 χρόνια εκτός απ’ τα βίντεο της ΝΑΣΑ απ τον Άρη.
https://www.youtube.com/watch?v=JXZa8cmab1g
Βλέπε αρχή στο 1997 και τέλος στο 3 λεπτό και 5 δεύτερα, εποχή 2030…..Ίδια ακριβώς γεύση , ίδια τεχνολογία.
Και αν θα υπάρχουν cyborgs σε 10 χρόνια, γιατί η ΝΑΣΑ να στείλει άνθρωπο στον Άρη σε 13 χρόνια από τώρα ;
Προ 15ετιας ξενοι, αλλα και Ελληνες καθηγητες οικολογιας με μελλοντολογικες ικανοτητες της δικης μας Πυθιας , διαβεβαιωναν απο εδρων Παγκοσμιων και Ελληνικων Συνεδριων οτι η Ελλαδα θα γινει Σαχαρα σε μια 10ετια- την παρουσα δηλαδη-οτι θα λυωνουν καθημερινως οι παγοι, οτι δεν θα βρεχει , εκεινη δε η τρυπα του οζοντος πηγαινε και ερχοταν , μεχρι που ενας Γαλλος καθηγητης Ιατρικης -αν δεν σφαλλω- εγραψε ενα βιβλιο με τιτλο ” Και αν δεν εχουν δικηο οι οικολογοι;;;” και επιβεβαιωθηκε , γιατι και πλημμυρες εχουμε καθε σχεδον χρονο και η φυσις λειτουργει, οπως αρχισε απο την Γενεση του κοσμου , με εναλλαγες των εποχων και των φαινομενων , τα οποια πρεπει να λογιζονται στο τελος καθε χρονου, γιατι κατα πως ελεγαν οι παπποι μας ο Θεος δεν κοιταει μερες και μηνες αλλα ολοκληρο τον χρονο, για να τους συγκρινουμε με τους προηγουμενους. . Μεγαλος ο προλογος για τα ρομποτ ,που τοσο πολυ σχολιασθηκαν – παρ’οτι το αρθρο του κ. Σαββιδη και για αλλα -πιο ενδιαφεροντα πολτικοοικονομικα- μας πληροφορουσε , για τα οποια ΡΟΜΠΟΤ πιστευω μεν οτι θα συνεχισθει και πρεπει η τεχνικη εξελιξη τους ,κατι σαν τις καθημερινες ιατρικες ανακαλυψεις , αλλα ποτε δεν θα φθασουν στο σημειο αυτα τα ΡΟΜΠΟΤ να υποκαταστησουν τους ανθρωπους, εκτος αν αποφασισουν τα δισεκατομυρια των ανθρωπων, να μη γεννουν και να μη απολαμβανουν χαρες και λυπες στις μεταξυ τους συμβιωσεις, οποτε σε δυο-τρεις αιωνες θα μεινει η γη μονο με ζωα και με ρομποτ. Υπερτιμημενοι και συνεπαρμενοι απο τα εργα των χειρων τους οι τεχνοκρατες , θα εχουν την τυχη του Πυργου της Βαβελ, αν θα επιβιωσουν απο την μηνιν των συνανθρωπων τους , που θα ζουν την καθημερινη καταστροφη τους σωματικη και κυριως ψυχικη. Αληθεια ποιο κρατος και ποιοι εκλεγμενοι απο τα ρομποτ κυβερνητες θα μπορεσουν να διαχειριστουν τους καταφρονεμενους ανθρωπους , που πλασθηκαν καθ’ομοιωσιν του Θεου;;;. Θα συνιστουσα στους οιηματιες τεχνοκρατες να παρακολουθησουν καμια νεκρωσιμη ακολουθια, για να δουν τις δυνατοτητες τους . Καταληγων. Δεν υπαρχει κινδυνος παγκοσμιοποιησεως των ΡΟΜΠΟΤ. Οσοι αμφιβαλλουν ας ρωτησουν και την ΠΥΘΙΑ μας, εκτος αν ασχοληθηκαμε μαυτο το θεμα ”ως πιασσαρικο”.