Κωστας Βεργοπουλος
Το σαρωτικο εμπορικο πλεονασμα της Γερμανιας εναντι των ΗΠΑ δημητηριαζει τις σχεσεις μεταξυ των δυο χωρων. Το 2016 ανερχοταν σε 65 δις δολλαρια, αυξημενο κατα 35% σε σχεση με τις επιδοσεις της τελευταιας 10ετιας. Ο προεδρος Τραμπ δεν παυει να διατυμπανιζει οτι «αυτο ειναι πολυ κακο για την Αμερικη και θα το σταματησει». Ωστοσο, το ακαταμαχητο γερμανικο πλεονασμα απειλει εξ ισου την παγκοσμια οικονομια.
Με το διογκουμενο πλεονασμα της, η Γερμανια αποσπα απο τον υπολοιπο κοσμο περισσοτερα απο 300 δισεκατομμυρια δολλαρια ετησιως, εναντι 200 δισεκατομμυριων που με τη σειρα της αφαιρει η Κινα με το δικο της πλεονασμα.
Οι διεθνεις επικρισεις προς την δευτερη ωχριουν σε συγκριση με ο,τι προσαπτεται στην πρωτη. Η Γερμανια δεν ανακυκλωνει μεσω επενδυσεων της στο εξωτερικο παρα μονον 11,5% του πλεονασματος της, κατακρατωντας το υπολοιπο, σε αντιθεση με τις κινεζικες επενδυσεις που ανακυκλωνουν στο εξωτερικο σχεδον το συνολο του δικου τους πλεονασματος.
Οι διεθνεις ανισορροπιες – ειτε ελλειμματα ειτε πλεονασματα – αναγνωριζονται ως εμποδια στο διεθνες εμποριο και με αρνητικη επιπτωση στη διεθνη σταθεροτητα.
Προς διορθωση αυτων, εξηγουσε ο Κευνς, μεγαλυτερη ευθυνη φερουν οι πλεονασματικες χωρες παρα οι ελλειμματικες. Οι τελευταιες καθηλωνονται σε περιοριστικες πολιτικες με μοιραιες συρρικνωτικες επιπτωσεις στην διεθνη οικονομια, ενω οι πρωτες διαθετουν, λογω των πλεονασματων τους, απειρως περισσοτερα μεσα για να αναπληρωνουν τα κενα στη διεθνη οικονομια απο τις συρρικνωτικες επιλογες των δευτερων.
Η ανακυκλωση των πλεονασματων, ειτε στο εξωτερικο ειτε στο εσωτερικο των πλεονασματικων χωρων, συνιστα απαρακαμπτη προυποθεση για την σταθεροτητα και δυναμικη της παγκοσμιας οικονομιας. Ταυτοχρονα, η ιδια αποτελει απαρεγκλιτο ορο για την διατηρηση των πλεονασματων τους στο μελλον. Εαν αυτη η αρχη δεν τηρειται, τοτε υπονομευεται οχι μονον η διεθνης σταθεροτητα, αλλα και η ικανοτητα των πλεονασματικων χωρων να διατηρουν τα πλεονασματα τους στο μελλον.
Σε αντιδιαστολη με τις διεθνεις υποχρεωσεις της, η Γερμανια επαιρεται για τα πλεονασματα της, χωρις να λογοδοτει για την «αθεμιτη» εναντι του διεθνους συστηματος χρηση τους.
Οταν ο Τραμπ επισειει την επιβολη προστατευτικων δασμων στις γερμανικες εισαγωγες, η Μερκελ επικαλειται την ελευθερια του διεθνους εμποριου. Ωστοσο, με τα οφεληματα που εξ αυτου αποκομιζει μεσω των παρακινδυνευμενων επιλογων της, η ιδια αποβαινει «ελαχιστα πειστικος συνηγορος» της υποθεσης της, σημειωνει το βρετανικο περιοδικο Economist (14/6/17).
Καποιοι αποδιδουν το πλεονασμα της Γερμανιας σε υποθετικη υπεροχή της στην διεθνη ανταγωνιστικοτητα. Ωστοσο, συμφωνα με το Παγκοσμιο Οικονομικο Φορουμ, η αμερικανικη ανταγωνιστικοτητα υπερεχει της αντιστοιχης γερμανικης.
Η Γερμανια οχι μονον υστερει της Αμερικης στην διεθνη ανταγωνιστικοτητα, αλλα και καταγραφει μειζον επενδυτικο ελλειμμα στις παραγωγικες αλυσιδες της.
Ο Γερμανος οικονομολογος Μαρσελ Φρετσερ εντοπιζει επενδυτικη υστερηση στη χωρα του κατα τουλαχιστον 4% του ΑΕΠ ετησιως.
Ωστοσο, με εθνικη αποταμιευση 27,4% του ΑΕΠ και σχηματισμο κεφαλαιου μολις 19,4% του ΑΕΠ, επεται οτι η επενδυτικη υστερηση της Γερμανιας προσεγγιζει 8% του ΑΕΠ. Επομενο ειναι η υστερηση να διαχεεται ταυτοχρονα οχι μονον στην παραγωγικοτητα της εργασιας, στην ανταγωνιστικοτητα των τιμων, αλλα επισης στις τεχνολογικες προδιαγραφες και προοπτικες της γερμανικης οικονομιας.
Με τοσες αρνητικες προυποθεσεις, πως εξηγειται το γερμανικο πλεονασμα εις βαρος της Αμερικης και της διεθνους οικονομιας;
Η αρχη του ελευθερου εμποριου αποβαινει για ολους επωφελης υπο τον ορο οτι οι εταιροι στο παιχνιδι τηρουν οχι μονον τους αυτους κανονες, αλλα και οικονομικη πολιτικη προς την αυτη κατευθυνση. Οταν ενας εξ αυτων προσφευγει σε περιοριστικη επιλογη, ενω οι αλλοι παραμενουν σε επεκτατικη, αυτο συνεπαγεται μοιραια και «αθεμιτα» οφελη για τον πρωτο εις βαρος των αλλων.
Εαν σημερα η Γερμανια εγκαλειται απο την Αμερικη και τον υπολοιπο κοσμο, δεν ειναι διολου για την ανταγωνιστικοτητα των εξαγωγων της, αλλα απλουστατα για το οτι «μεγιστοποιει τις αποταμιευσεις της, ενω ταυτοχρονα περιοριζει τις δαπανες της». Με αλλα λογια, το πλεονασμα δεν οφειλεται τοσο σε καποιο θεμιτο εμπορικο πλεονεκτημα των γερμανικων επιχειρησεων – που θα νομιμοποιουσε την διεισδυτικοτητα των γερμανικων εξαγωγων στις αγορες του κοσμου, οσο κατα κυριο λογο στην αδυναμια διεισδυσης των ξενων προιοντων στην γερμανικη αγορα, εξ αιτιας της «σφικτης» και ελεγχομενης απο το Βερολινο δημοσιονομικης πολιτικης.
Εαν η Αμερικη επιδιωκει την αναθερμανση της οικονομιας της, ενω η Γερμανια παραμενει προσκολημμενη στον αντιπληθωριστικο στοχο, επομενο ειναι τα γερμανικα προιοντα να εισαγονται απεριοριστα στην πρωτη, ενω τα αμερικανικα προσκρουουν στους ελεγχους δαπανων της δευτερης.
Με αυτον τον τροπο, η Γερμανια «σβηνει» θεσεις εργασιας στις συναλλασσομενες με αυτην χωρες, χωρις ομως να μεταφερει αλλου την απασχοληση, τουλαχιστον ενοσω η ιδια δεν ανακυκλωνει τα πλεονασματα της.
Τοσο η Επιτροπη των Βρυξελλων, οσο και το ΔΝΤ εγκαλουν την Γερμανια για την υποτονικοτητα της εσωτερικης αγορας της και την υστερηση κυριως δημοσιων επενδυσεων στις γερμανικες υποδομες, χωρις ομως να εισακουονται. Παρα τα διογκουμενα πλεονασματα της χωρας, η εσωτερικη καταναλωση της δεν παυει να συρρικνωνεται μεχρι 52,3% του ΑΕΠ για το 2018, εναντι 69% της Αμερικης και 55% για την Ευρωζωνη.
Στην προβληματικη υπεραποταμιευση, πρωταγωνιστει το γερμανικο δημοσιο, που κατακρατει περιπου 40% του εξωτερικου πλεονασματος, και οι μεγαλες επιχειρησεις, που διαχειριζονται το υπολοιπο, ενω το μεριδιο των νοικοκυριων παραμενει αμετοχο και αμεταβλητο, 9,8% του ΑΕΠ.
Για την κριση στην Ελλαδα και στον ευρωπαικο Νοτο, το βρετανικο περιοδικο σημειωνει τον αρνητικο ρολο των γερμανικων πλεονασματων και υπεραποταμιευσεων που δεν διευκολυνουν την προσαρμογη των υπερχρεωμενων χωρων, αλλα αντιθετα την περιπλεκουν με τροπο ολο και περισσοτερο επωδυνο, αλλα και ανωφελο.
Η δημοσιονομικα ελεγχομενη χαμηλη πορεια της γερμανικης οικονομιας, 1,3% εναντι 3,3% για την παγκοσμια, της αποφερει πλεονασματα, των οποιων ομως η χρηση δεν προωθει, αλλα αποσταθεροποιει τους εταιρους και την διεθνη οικονομια.
Αυτο δεν ηταν αναγκαιο ουτε ειναι διατηρησιμο. Συνιστα γερμανικη επιλογη, σε αντιδιαστολη με αυτες του υπολοιπου πλανητη. Η Γερμανια εμφανιζεται υπερμαχος του ελευθερου εμποριου, αλλα κυριως για τις συναλλασσομενες με αυτην χωρες, ενω η ιδια, με τις δημοσιονομικες επιλογες της, ελεγχει την εσωτερικη της ζητηση μεταφεροντας τα πλεονασματα της εκτος παραγωγης.
Στην ιστορια, οσες χωρες επεκτειναν την επιρροη τους παρειχαν στηριξη, σταθεροτητα και προστασια στις αδυναμες.
Δικαιουται η σημερινη Γερμανια δικαιουται να μην επιδιωκει αυξηση της επιρροης της στον συγχρονο κοσμο. Δικαιουται επισης να μην συμβαλει θετικα στην διορθωση των ανισορροπιων που απειλουν την παγκοσμια σταθεροτητα. Ωστοσο, οταν οι επιλογες της επιδεινωνουν τις ανισορροπιες του κοσμου, οταν επιβαρυνουν υπερμετρα και ανελεητα το κοστος προσαρμογης εις βαρος των εταιρων της, τοτε δεν εξαγουν μονον υφεση και ανεργια στο υπολοιπο κοσμο, αλλα και διεθνη αντιπαραθεση και αυτο τουλαχιστον θα επρεπε να την απασχολει.
Απο τον 16ο αιωνα, ο Δοκτωρ Φαουστ προσηπτε στους συμπατριωτες του οτι «περιπλεκουν ανωφελα τα προβληματα τοσο για τους ιδιους, οσο και για ολους τους αλλους». Σημερα, ακομη μια φορα που το γερμανικο προβλημα αποβαινει παγκοσμιο, με ανησυχια ο πλανητης παρατηρει την Γερμανια, σημειωνει το βρετανικο περιοδικο, ομως «οχι επειδη την ακολουθει στις επιλογες της, αλλα επειδη δεν την ακολουθει καθολου».-
Επειδή πολλοί αμφισβητούν την οικονομική επιστήμη ,κι εγώ πολλές φορές,ας διαβάσουμε με προσοχή την προσέγγιση του ΚΒ.
Όσο για τον Κέυνς όσο περνάει ο καιρός θα υπερισχύσει σαφώς των νεοφιλελεύθερων.
Δίνει λύσεις εκεί που οι άλλοι μπερδεύουν τα πράγματα.
Η ομοσπονδιακή δημοκρατία της Γερμανίας είναι ένα μόρφωμα απολύτως ελεγχόμενο από τις ΗΠΑ. Ως εκ τούτου το άρθρο είναι απολύτως αναξιόπιστο.
Μόρφωμα η Ο.Δ.Γερμανίας; (1)
Τι είναι μόρφωμα, ξέρεις;
θα έλεγα “ντεμέκ” κράτος
Γιατί “ντεμέκ”;
Το να μπαίνουμε κάπου, να πετάμε μία κουβέντα στον αέρα και να την κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια, μάλλον δεν είναι δείγμα σοβαρότητας.
Η Γερμανία κράτος-μόρφωμα, “δήθεν” (προτιμώ τα ελληνικά από τα τουρκικά)…., γιατί;
Κράτος-μόρφωμα είναι το κατασκευασμένο για κάποιους λόγους, αλλά αναγνωρισμένο κράτος, όπως το Βέλγιο, ο Λίβανος, η Αλβανία, η πΓΔΜ (Σκόπια) κλπ.
Ψευδοκράτος (πιστεύω ότι αυτό εννοείς με το “ντεμέκ”) είναι ένα μη αναγνωρισμένο από την Διεθνή Κοινότητα “κράτος”, εξ ου και ουσιαστικά ανύπαρκτο, όπως η “ΤΔΒΚ”, που την αναγνωρίζει μόνον η Τουρκία.
Η Γερμανία είναι κάτι από τα παραπάνω δύο; Προφανώς όχι. Απλώς σού ξέφυγε μία κουβέντα και είσαι πολύ εγωιστής για να παραδεχτείς ότι έκανες λάθος. Αν κάνω εγώ λάθος, διόρθωσέ με.