Το βλέμμα της Αθήνας στη στροφή της Άγκυρας

Τις προηγούμενες ημέρες ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας ολοκλήρωσε ένα μπαράζ επαφών που περιλαμβάνει δύο βασικούς άξονες άμεσου ενδιαφέροντος για την ελληνική εξωτερική πολιτική: τα Βαλκάνια και την περιοχή Μέσης Ανατολής – Βόρειας Αφρικής. Σε αυτούς τους άξονες η Αθήνα είναι ιδιαίτερα ενεργή, ωστόσο υπάρχει πρόθεση για επέκταση της διπλωματικής κινητικότητας και παραπέρα, στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία.

Πέρα από τους προφανείς λόγους, δηλαδή την επιμονή της Αγκυρας στην προώθηση του νεοπαγούς και άκρως επεκτατικού ιδεολογήματος της «Γαλάζιας Πατρίδας» στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, η Αθήνα θεωρεί ότι στην ευρύτερη περιοχή της Κεντρικής Ασίας υπάρχουν και ευκαιρίες για οικονομική συνεργασία.

Σε κάθε περίπτωση μετά τις 20 Σεπτεμβρίου διαδοχικά ο κ. Δένδιας και στη συνέχεια ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα επιχειρήσουν να συναντήσουν όσο περισσότερους ομολόγους τους γίνεται στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

Με βάση τις πληροφορίες που υπάρχουν έως αυτή τη στιγμή η πιθανότητα συνάντησης του κ. Μητσοτάκη με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι εξαιρετικά περιορισμένη, καθώς η ημέρα άφιξης του πρώτου (22/9) συμπίπτει με την ημέρα αναχώρησης του δεύτερου (22/9). Κατά τα λοιπά, πάντως, δεν θα πρέπει να αποκλείεται τις επόμενες εβδομάδες να υπάρξουν ελληνοτουρκικές επαφές σε χαμηλότερο, τεχνικό επίπεδο.

Παρά την προσπάθεια προώθησης του συνόλου των τουρκικών διεκδικήσεων στις θαλάσσιες περιοχές (Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο) μέσα από συνέδρια που έχουν ως στόχο να προωθήσουν τον νεο-οθωμανισμό, από την Αθήνα δεν διαφεύγει εκείνο που περιγράφεται από τους μηχανισμούς προπαγάνδας της Αγκυρας ως «ομαλοποίηση» σχέσεων με την Αίγυπτο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) ή το Ισραήλ.

Ο Ερντογάν και η «Ράμπια»

Στην Αθήνα είναι απολύτως αντιληπτό ότι η μάλλον προφανέστατη αποχή του κ. Ερντογάν από δηλώσεις, χειρονομίες (η περίφημη «Ράμπια») και υπονοούμενα που μπορεί να θυμίζουν τη στήριξή του προς τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, είναι σημάδι μάλλον υποχώρησης σε όρους που έχουν μπει από το Κάιρο και το Αμπου Ντάμπι, παρά ειλικρινής επιλογή. Οπως η «Κ» είχε σημειώσει ήδη από την περασμένη Κυριακή, σε αυτή την άσκηση «στροφής» που κάνει ο κ. Ερντογάν, τις μεγαλύτερες δυσκολίες τις αντιμετωπίζει έναντι της Μόσχας.

Την ίδια στιγμή, στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας δεν σταματούν οι προσπάθειες για την επίλυση εκκρεμοτήτων, πολλές φορές πολυετών, σχετικά με την ενίσχυση του οπλοστασίου. Την Τετάρτη ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος αναμένεται να ενημερώσει τη Βουλή για τη συμφωνία ανάμεσα στη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών και την αρμόδια γερμανική εταιρεία για την προμήθεια 44 τορπιλών βαρέος τύπου, που θα χρησιμοποιηθούν για τα υποβρύχια τύπου 214 του Πολεμικού Ναυτικού. Μετά την ενημέρωση της Βουλής θα ακολουθήσει νόμος με τον οποίο θα πραγματοποιηθεί ταχέως η προμήθεια των τορπιλών. Εν συνεχεία αναμένεται να περάσει από τη Βουλή και το πρόγραμμα της αναβάθμισης 38 F-16 Block 50, διαδικασία που θα προχωράει παράλληλα με εκείνη της αναβάθμισης των νεότερων 84 σε Viper. Η αναβάθμιση των Block 50 θα πραγματοποιηθεί, εκτός απροόπτου, στην Αγχίαλο.

Επιπλέον, αναμένεται και νομοθετική πρωτοβουλία για την προώθηση ισραηλινών πυρομαχικών και δη τους αντιαρματικούς πυραύλους Spike/NLOS, τους αέρος – εδάφους «Rampage» και τα ατρακτίδια «Spice». Πρόκειται για συμφωνίες που έχουν κλείσει και μένει η νομοθέτησή τους για να υλοποιηθούν.

“Καθημερινή”