Το «Β» ήταν ένα εστιατόριο-κόσμημα, στο χώρο του Βυζαντινού Μουσείου, με φινετσάτη φαντασία στην κουζίνα του, φιλική υπηρεσία και ευχάριστο περιβάλλον. Συγκέντρωνε τους Θεσσαλονικείς, και όχι μόνο, στο ζεστό εσωτερικό του χώρο το χειμώνα, και στις δροσερές του βραδιές τα καλοκαίρια στον κήπο.
Δεν θα αποφάσιζα να μιλήσω για το πραξικοπηματικό κλείσιμο του «Β», από το Υπουργείο Πολιτισμού, με μόνη δικαιολογία του (άκουσον-άκουσον) τη διαφορά ενοικίου των 2000 Ε, αν η αποστολή του ήταν αποκλειστικά η εξασφάλιση ενός ποιοτικού εστιατορίου στους Θεσσαλονικείς. Παρότι, θα ήταν ασφαλώς αρκετό και αυτό, για τη δημιουργία έντονης δυσαρέσκειας. Είναι, όμως, κάτι πολύ περισσότερο, που ξυπνά κακές μνήμες περασμένων δεκαετιών. Που παραπέμπει τον αντίκτυπο αυτού του κλεισίματος του «Β», στην επίμονη επιπολαιότητα του κέντρου, να αρνείται στη Θεσσαλονίκη τα απαραίτητα, που θα της εξασφάλιζαν ταχύρρυθμη ανάπτυξη, και που αυτή θα συμπαρέσυρε μαζί της ολόκληρη την Ελλάδα. Ο αξέχαστος Οικονομικός Ταχυδρόμος, επί Γιάννη Μαρίνου, έχει φιλοξενήσει στα φύλλα του πολυάριθμα άρθρα, εκτός των δικών μου, και άλλων συμπολιτών, που, μάταια, προσπαθούσαμε να υποδείξουμε τις αρχές και τα επιτεύγματα της περιφερειακής ανάπτυξης, που όμως θεληματικά αγνοούσε το κέντρο. Και πριν, αλλά και μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, που άνοιγε το δρόμο στη Θεσσαλονίκη και σε ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα, για να καταστεί ηγέτιδα των Βαλκανίων, η πλήρης αδράνεια του κέντρου ακύρωνε τη μία μετά την άλλη τις εξαιρετικές ευκαιρίες.
Δυστυχώς, ο επαρχιώτικος αθηνοκεντρισμός ευθύνεται για μύρια όσα, στο χώρο της ανάπτυξης της χώρας, που είναι οφθαλμοφανή για όσους επιθυμούν να τα διαπιστώνουν, και φευ, όχι μόνο γι’αυτά. Διότι, και η αναζωπύρωση των κωμικοτραγικών, αλλά όχι και λιγότερο επικίνδυνων συμβάντων, στην ευαίσθητη περιοχή της Θράκης, δημιουργούν ερωτηματικά για το πόσο, οι αγώνες μιας χούφτας καθηγητών από το ΑΠΘ και το ΠΑΜΑΚ, μεταξύ τους και η υπογράφουσα, για τη δημιουργία εκεί του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου, ήταν τελικά αποτελεσματικοί, χωρίς τη συνέχιση τους από την Πολιτεία.
Και συνεχίζω με τη θλιβερή έμπνευση του κλεισίματος του εστιατορίου «Β», από το Υπουργείο Πολιτισμού, για να υπογραμμίσω το σπουδαιότερο. Ότι, δηλαδή, αυτή δεν στρέφεται απλώς και μόνο εναντίον των Θεσσαλονικέων, που έτσι στερούνται από ένα χώρο πολιτισμού, αλλά δυστυχώς αμαυρώνει και την εικόνα που θα έπαιρναν μαζί τους οι επισκέπτες του Βυζαντινού Μουσείου, από όλο τον κόσμο, μετά την επίσκεψη και ενόσω απολάμβαναν το εκλεπτυσμένο φαγητό του εστιατορίου «Β». Δε λέω, εύγεστη είναι και η τυρόπιττα, και έντονα επιθυμητή, όταν κανείς θέλει τρέχοντας να κόψει την πείνα του. Δεν είναι, ωστόσο, ό,τι κομψότερο γίνεται, το να έχει επιλεγεί αυτή ως τελευταία ανάμνηση της Βυζαντινής Θεσσαλονίκης.
Δυστυχώς, πρόκειται για μια ακόμη απρέπεια της Αθήνας, που αρνείται να σβήσει από τη μνήμη της, ότι η Θεσσαλονίκη υπήρξε κοσμοπολίτισσα, όταν η ίδια ήταν ακόμη χωριό. Και επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, θέλω να πιστεύω ότι μια νέα εφημερίδα, που θα λέγεται Θεσσαλονίκη και που θα καλύψει ένα ανεπίτρεπτο κενό της πόλης μας, θα επιλέξει να επικεντρωθεί στην προβολή των δίκαιων της πόλης. Στις ανεκμετάλλευτες και απεριόριστες δυνατότητές της. Στην ανάγκη να της παρασχεθούν όλα τα μέσα για να τις αναδείξει. Στις ευκαιρίες που της παρέχει η γειτνίασή της με τα λοιπά Βαλκάνια. Αναμένω μια νέα και ιδεατού περιεχομένου εφημερίδα που θα αναδεικνύει σε καθημερινή βάση τα θανατηφόρα λάθη, μικρά και μεγαλύτερα, που διαπράττονται εναντίον της, στην ευρύτερη περιοχή της και που θα αναζητεί λύσεις. Και, ακόμη, για να μην υπάρξουν ξανά κακόγουστα και εθνικώς επικίνδυνα χτυπήματα του κέντρου προς την περιφέρεια, όπως αυτό του εξανδραποδισμού του «Β», ονειρεύομαι πως αυτή η εφημερίδα, που εξυπακούεται ότι θα ονομάζεται Θεσσαλονίκη, θα καταφέρει να ενισχύσει τις αντιστάσεις των Θεσσαλονικέων, έτσι που να μη ξανα δεχτούν με τόση αδράνεια, ανάλογες συμπεριφορές των Αθηνών, εναντίον τους.
Είπα μέσα μου ότι , δεν γίνεται το Υπουργείο Πολιτισμού (των Αθηνών έστω )να επέλεξε μόνον το ”Β” Εστιατόριο και Μπαρ του Βυζαντινού Μουσείου ,το οποίο αν και ακριβό επισκεπτόμουνα και ανατρέχοντας στην ”βιβλιοθήκη” μας το (google) βρήκα τα παρακάτω.
”Συνολικά 59 χώροι -αναψυκτήρια σε αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία σε όλη την Ελλάδα ,αλλάζουν χέρια μετά από Δημόσιο Ανοικτό ΠΛΕΙΟΔΟΤΙΚΟ Διαγωνισμό για την επιλογή αναδόχων , που διενήργησε ο Οργανισμός Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων (ΟΔΑΠ) .
Έτσι μετά τον διαγωνισμό οι 59 αυτοί χώροι -μεταξύ τους και το ”Β” του Βυζαντινού Μουσείου (που άρχισε την λειτουργία του το 2004)-πέρασαν στην θυγατρική Γρηγόρης Μικρογεύματα Ruescliassigues και οι μισθωτές των χώρων μέχρι τώρα αποβάλλονται και πλέον αναμένεται να ξεκινήσουν οι εργασίες για την αλλαγή τους ”.
Υ.Γ Εάν έγιναν όλα νόμιμα (βάσει νόμου δηλαδή) καλώς καμωμένα για τις 59 τέτοιες επιχειρήσεις σε όλη την Ελλάδα και η κυβέρνηση ”θα πληρώσει” στις επόμενες εκλογές ,ειδικά αν δεν αναβαθμισθούν ή ακριβύνουν οι παροχές στους αρχαιολογικούς χώρους και τα μνημεία σε όλη την Ελλάδα..
Μη ξεχνάμε πως γιαυτήν την υπόθεση ”έφυγαν από την Ν.Δ ” τον βουλευτή κ. Σαλμά, που -έλεγε, έλεγε παντού-αλλά δεν τόλμησε να κάνει μήνυση για την δημιουργία , λειτουργία και παρανομίες αυτού του Οργανισμού (ΟΔΑΠ) .
Επομένως είναι επιλεκτική η κυβερνητική στάση έναντι της Θεσσαλονίκης μας;;;.
Ηαληθεια είναι ότι η Θεσσαλονίκη εχασε ένα σημείο αναφοράς! Αλλά τι να κάνουμε ‘ ‘Γρηγορης” είναι αυτός. ΕΠΙΛΟΓΗ….Μαξιμου Μαξιμου
ΝΑΙ αλλά αν εσείς ή εγώ δίναμε περισσότερα στον πλειοδοτικό διαγωνισμό(δημοπρασία) από τον ” Γρηγόρη” ΔΕΝ θα παίρναμε ”τη δουλειά”;;;.
Υ.Γ Σημειώνουμε ότι κανένας άλλος ενδιαφερόμενος δεν κατήγγειλε τον διαγωνισμό ως πλαστό ή ιδιοτελή .
Κατηγορούμε με στοιχεία και όχι για ”προπαγάνδα”.
Νομίζω, ότι η ιδιοκτήτρια της καφετέριας-αναψυκτηρίου του αρχαιολογικού μουσείου Αθηνών, πριν κι αυτό μετατραπεί σε “Γρηγόρη”, έχει καταγγείλει δημοσίως ως σκανδαλώδη τον διαγωνισμό, γιατί η γνωστή εταιρεία θα κατέβαλε μικρότερο μίσθωμα από αυτό που κατέβαλε η ίδια.
Υποθέτω, ότι ο “Γρηγόρης” δεν πήρε μόνο ένα αναψυκτήριο αρχαιολογικού χώρου. Αν το συνολικό τελικό αντίτιμο, που εισπράττει το πάλαι ποτέ Ελληνικό Δημόσιο είναι το ίδιο ή μεγαλύτερο με την προϋπάρχουσα κατάσταση, δεν υπάρχει κανένα σκάνδαλο.
Αν το Δημόσιο εισπράττει λιγότερα από πριν, πρόκειται για ακόμα ένα καραμπινάτο σκάνδαλο της ΝΔ κι όχι για “αθηνοκεντρικό ατόπημα”, αξιοπρεπέστατη και μαχήτρια κ. Δελιβάνη.
* μισθώτρια κι όχι ιδιοκτήτρια…
Αν ήσασταν αρμόδιος υπουργός, υφυπουργός ή όποιος άλλος θα υπογράφατε απόφαση για μίσθωση με λιγότερο μίσθωμα-κρατικά έσοδα από τα σημερινά;;;.
ΚΑΙ τέλος πάντων μια μήνυση -που δεν υπέβαλε ο βουλευτής κ. Σαλμάς-χρειάζεται για να επιβεβαιωθεί το καραμπινάτο (εσείς έτσι γράφετε) σκάνδαλο της Ν.Δ .
Μην επιμένετε , γιατί δεν είστε βουλευτής με ασυλία.
Το σχόλιό μου είναι σαφές. Ωστόσο, εφόσον εσείς κρίνετε πως είναι μηνύσιμο, μπορείτε να το στείλετε στην ΝΔ ή όπου αλλού θέλετε.
Δεν γνωρίζω τι ακριβώς κατήγγειλε ο κ. Σαλμάς μεν, ούτε στην περίπτωση του είναι τόσο απλά τα πράγματα δε.
Αν πράγματι είχε προαναγγείλει μηνύσεις, θα πρέπει να εξηγήσει γιατί δεν το έπραξε. Όμως, επειδή από τα λεγόμενα του θίγονται συγκεκριμένα πρόσωπα, είναι απορίας άξιον, γιατί η ΝΔ δεν ψηφίζει άρση της ασυλίας του.
Γιατί δεν απαντάτε στο ερώτημά μου ;;;.
Ο κ. Σαλμάς δεν υπέβαλε μήνυση , προφανώς με συμβουλή του δικηγόρου του .
Έμεινε στο ”κουτσομπολιό”.
Κατ’ αρχάς, τα τρία ερωτηματικά περιττέυουν. Για να καταλάβω, δηλώνουν την οργή σας;
Δέυτερον, απαντάτε σε όλα ανεξαιρέτως τα σχόλια. Γιατί αυτό;
Τρίτον, ποιός είστε εσείς, που, όταν δεν απειλείτε με μηνύσεις, πιστέυετε στα σοβαρά, ότι οφείλω ν’ απαντήσω εγώ, γιατί δεν υπέβαλε μήνυση κάποιος άλλος;
Τέταρτον, γιατί δεν ψηφίζει την άρση ασυλίας του κ. Σαλμά η ΝΔ, εφόσον όσα κατήγγειλε είναι ψευδή; Οι ισχυρισμοί του διατυπώθηκαν δημοσίως και έχουν θίξει ήδη την τιμή και την υπόληψη συγκεκριμένων προσώπων. Ψήφιση άρσης ασυλίας, λοιπόν, και μετά χρήση ένδικων μέσων. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν.
Τέλος, αν όντως ο κ. Σαλμάς προανήγγειλε μηνύσεις και τελικά υπαναχώρησε, οφείλει να διευκρινίσει, γιατί συνέβη αυτό.
Διαθέτει ἡ Θεσσαλονίκη ἕνα ἄξιο θαυμασμοῦ τοπόσημο, τό Βυζαντινό της Μουσεῖο, πού δέν χαρακτηρίζεται μόνο ἀπό τίς Βυζαντινές συλλογές του ἀλλά καί ἀπό τήν ἀρχιτεκτονική του, καθώς εἶναι ἔργο ἑνός σπουδαίου ἀρχιτέκτονα, τοῦ Κυριάκου Κρόκου, πού προσπάθησε στό ἔργο του νά προσεγγίσει καί νά ἀποτυπώσει τήν πνευματική διάσταση τῆς διαχρονικῆς ῾Ελληνικῆς ταυτότητας. Αὐτό πού προσφέρει αὐτό τό Μουσεῖο εἶναι κυρίως τά Βυζαντινά ἐκθέματα, οἱ μοναδικοί θησαυροί πού εἶναι ἐρώτημα πῶς προσεγγίζονται σήμερα, εἶναι καί τό ἴδιο τό σπουδαῖο κτίριο.
Η μοναδικότητα του Κυριάκου Κρόκου | Διαβάζουμε Άρθρα | ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚέΩΝ ΠόΛΙΣ
Οἱ χῶροι ἑστίασης στά μουσεῖα μας παρουσιάζουν διαφορετικές ἀντιμετωπίσεις, στά ἰδιωτικά εἶναι ὑψηλοῦ ἐπιπέδου, στά δημόσια καί τόσο σπουδαῖα μουσεῖα μας συνήθως δέν εἶναι ἀνάλογου ἐπιπέδου. Δέν εἶναι θέμα ´αθηναϊκής ´ νοοτροπίας ἀλλά βαθύτερης παιδείας νομίζω καί συλλογικῆς νοοτροπίας γιά τό πῶς βλέπουμε τήν πολιτιστική μας κληρονομιά, τήν φυσική μας κληρονομιά καί πόσο μᾶς μορφώνουν αὐτά σήμερα. ᾿Εγώ ἀπό τό σπίτι μου κάπου στήν ᾿Αττική βλέπω στήν μία πλευρά τό βράδυ τά κόκκινα φωτάκια ἀπό τίς ἀνεμογεννήτριες στήν Εὔβοια καί ἀπό τήν ἄλλη τό καμμένο δάσος ἀπό τήν τελευταία φωτιά στόν Διόνυσο, σέ ὅλη τήν ἄλλοτε μαγευτική διαδρομή. Αὐτά δέν εἶναι ἄσχετα, ἀφοροῦν τήν συνολική ἀντιμετώπιση τῆς αἰσθητικῆς, τοῦ περιβάλλοντος, τῆς ζωῆς.
Εσείς γράφετε για το όντως υπέροχο Βυζαντινό Μουσείο της Θεσσαλονίκης μας . Ο λόγος όμως είναι για το ”Β” εστιατόριο-μπαρ του, το οποίο ύστερα από 20 χρόνια αλλάζει μισθωτή , που προέκυψε από πλειοδοτικό διαγωνισμό και ο οποίος διαγωνισμός δεν καταγγέλθηκε ως πλαστός . Σοφόν το σαφές .
Κι ἐγώ σ´ αὐτό τό θέμα ἀναφέρομαι καί ἰδιαιτέρως στούς χώρους ἑστίασης τῶν μουσείων.
0 Γρηγόρης τα πήρε κράτησε αυτά που έβγαζαν χρήματα τα άλλα τα έδωσε φρανσαι, αρκετά θα έλεγα του τα έδωσαν πίσω αυτοί που τα είχαν πάρει φρανσαι και αναγκαστικά τα πήρε πάλι αυτός.. Τώρα τι γίνεται δεν μπορώ να καταλάβω.. Κάτι για κουμπαριές έχει ακουστεί πάντως με γνωστούς της κυβέρνησης..
Μου θυμίζετε το γνωστό ”κάπου πήγα, κάτι άκουσα, δεν ξέρω τι συμβαίνει, αλλά το διαδίδω” , χωρίς να υπολογίζετε ότι μπορεί να γίνετε αιτία για μεγάλο καυγά στα ΚΑΠΗ και τα καφενεία, όπως γινόταν προ 35ετίας με τις ψευδολογίες της ΑΥΡΙΑΝΗΣ των Κουρήδων.
Κύριε Γιάννη τα τρία ερωτηματικά δηλώνουν την επιμονή μου για απάντηση -οργή πάντως όχι- γιατί τηρώ απολύτως το ”εν θυμώ μη λέγε μη πράττε”. Στο εξής θα αρκούμαι σε ένα .
Σας ξαναρωτώ λοιπόν .Εσείς , θα υπογράφατε μείωση των κρατικών εσόδων από μίσθωση και αν όχι τι σας κάνει να πιστεύετε ότι το έκανε ο αρμόδιος κυβερνητικός λειτουργός για τον ”Γρηγόρη” ;.
Ο κ. Σαλμάς ουδένα καταμήνυσε γραπτώς .Έμεινε στα λόγια και καλώς δεν συνέχισε για να μη δεχθεί μήνυση -περισσότερο από τον ”Γρηγόρη”-για συκοφαντική δυσφήμιση.
Γιατί νομίζετε ότι ”δεν το σήκωσε ψηλά” και η Αντιπολίτευση;.
Εκτός ότι απαιτείτε ν’ απαντήσει τρίτος γιατί ο Σαλμάς δεν υπέβαλε μήνυση, θέλετε ν’ απαντήσω και γιατί δεν “σηκώνει” το θέμα η αντιπολίτευση.
Παρόλο που αυτό δεν είναι απολύτως ακριβές (μία απλή αναζήτηση στο Google θα σας πείσει), ποιό ζήτημα απ’ όσα απίστευτα ζούμε επί Μητσοτάκη έχει αναδείξει η αντιπολίτευση; Με εξαίρεση ίσως το Predator κι αυτό λειψό.
Ο Σαλμάς, κατά Σκέρτσο, είναι “συκοφάντης” μεν, δεν ψηφίζουν άρση ασυλίας του δε. Αν καταλαβαίνετε εσείς γιατί συμβαίνει αυτό, πείτε το και σε εμένα.
Συμφωνώ με το ανωτέρω άρθρο.Γιατί θα έπρεπε να γίνει ο διαγωνισμός για ολα τα μουσεία κεντρικά από το υπουργείο πολιτισμού και να τα αναλάβει όλα μία εταιρεία;
Θα έπρεπε να γίνει διαγωνισμός τοπικός.Γιατί να καρπώνονται τα κέρδη πανελλαδικά κάποιοι συγκεκριμένοι;Δεν υπάρχουν θεσσαλονικείς επιχειρηματίες;
Μας στερείτε ένα καταπληκτικό εστιατόριο στο Βυζαντινό μουσείο, αλλά και στο αρχαιολογικό.
Απαράδεκτη συμπεριφορά απέναντι στην περιφέρεια.
Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα.Να ακυρωθεί ο διαγωνισμός!
Μόνο που η Ελλάδα μας είναι μικρή και είναι καιρός να μη ”κλαψουρίζουμε” όλοι οι επαρχιώτες ,που ξεχνούν τις επαρχίες τους όταν ”στρογγυλοκαθίσουν” στο κλεινό άστυ.
Μας έλειψαν και οι Μακεδόνες πρωθυπουργοί Καραμανλήδες.
Δεν μπορούσε ”να κτυπήσει” τον διαγωνισμό μια Εταιρεία από την Θεσσαλονίκη ή άλλη επαρχία ; .
Αποκλείεται να μετέχουν στον ”Γρηγόρη” και Θεσσαλονικείς και άλλοι επαρχιώτες;.
Ελευθερη αγορα. οποιος προσφερει το μεγαλυτερο τιμημα παιρνει και την δουλεια…
Ετσι ειναι….δυστηχως το Αθηνοκεντρικοκο συστημα δεν φταιει για ολα…
Και για ονομα το Θεου…ενα εστιατοριο σε ομορφο περιβαλλον….οχι και σημειο πολιτισμου…..