Υπάρχει, γενικώς, μια αδικαιολόγητη ανησυχία για την αποκατάσταση των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ. Κακώς. Ανησυχούν, μόνο, εκείνοι που διαμορφώνουν πολιτική σε κενό πεδίο. Σε πεδίο ωσαννά. Η διεθνής σκηνή είναι περίπλοκη και αλλάζει συχνά. Οι σχέσεις των δύο χωρών κάποια στιγμή θα αποκαθίσταντο. Όσο ήταν διαταραγμένες, αξιοποίησε την συγκυρία το ελληνικό ΥΠΕΞ;
Σε ένα περίπλοκο περιβάλλον, όπου όλα είναι ρευστά οφείλει να κινηθεί το ΥΠΕΞ. Αυτό προϋποθέτει αλλαγές και σε ανθρώπινο δυναμικό και σε αξιοποίηση των διπλωματών και σε θεσμούς που θα παράγουν πολιτική.
Αν κάτι ανησυχητικό υπάρχει αυτό είναι πως η βελτίωση της σχέσης της Τουρκίας με τα ΗΑΕ και τη Σαουδική Αραβία, υποστηρικτές του κοινοβουλίου του Τομπρούκ στη Λιβύη, ωθεί τον πρόεδρο του λιβυκού κοινοβουλίου να αναγνωρίσει στην Άγκυρα ρόλο διαιτητή στην επίλυση της λιβυκής κρίσης.
Δηλώσεις, μάλιστα υπουργού ενός εκ των δύο πρωθυπουργών, του Ντμπάϊμπα, υποστήριξαν πως η Λιβυη με την Τουρκία θα πρέπει να κάνουν έρευνες και γεωτρήσεις στην θάλασσα του τουρκολιβυκού συμφώνου.
Κάνει κάτι το ΥΠΕΞ γι αυτό;
Π.Σ.
Αφού δώσαμε πολλά στους Ισραηλινούς, αυτοί κάνουν business as usual με την Τουρκία. Άλλο ένα λάθος Ελλάδας και Κύπρου τα μεγάλα ανοίγματα με το φιλάργυρο και πολιτικά ασταθές Ισραήλ. Η Ελλάδα έπρεπε να είχε προβλέψει ότι μια μέρα ο Νετανιάχου θα έφευγε από ΠΘ. Και τώρα πάλι θα τρέχουν στο Ισραήλ ο ΥΠΕΞ και ο ΥΕΘΑ να δουν τι γίνεται.
Δηλαδή, τι “πολλά” δώσαμε; Εμείς γιατί δεν καταφέραμε να πάρομε τίποτε, όπως έκαναν τόσα χρόνια οι Τούρκοι; Οι Ισραηλινοί φταίνε που κοιμόμαστε όρθιοι;
“φιλάργυρο και πολιτικά ασταθές Ισραήλ”… Εξαρχείου, εσύ;
” Όσο ήταν διαταραγμένες, αξιοποίησε την συγκυρία το ελληνικό ΥΠΕΞ;”
Ποια συγκυρία αξιοποίησε ποτέ το κακορίζικο αθηναϊκό κράτος, για να αξιοποιήσει κι αυτή; Και ύστερα υπάρχουν άνοες, σαν τον παραπάνω, που σού λένε κακώς συμμαχήσαμε με το Ισραήλ, το μόνο δυτικού τύπου κράτος στην περιοχή, από το οποίο θα είχαμε να πάρομε πάρα πολλά. Ο … Κωνσταντακόπουλος φταίει.