του Παντελή Σαββίδη
Θα περιγράψω την ιστορία με σύντομα και απλά λόγια για να δείτε το δάσος. Και μετά ψάχνετε και τα δέντρα. Δεν θα χρησιμοποιηθούν ονόματα και οργανώσεις.
1.-Το 2011 οι Αμερικανοί αποφασίζουν να ρίξουν τον Άσαντ στο πλαίσιο αναδιαμόρφωσης της Μέσης Ανατολής. Είναι ένας σταθμός στη λεγόμενη Αραβική Άνοιξη ο οποίος όμως, κράτησε πολύ. Και καθυστέρησε τα σχέδια. Δεν τα ανέτρεψε.
2.-Ενισχύουν τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό απο δυνάμεις που αντιπολιτεύονταν τον Άσαντ.
3.-Μέσα στον στρατό αυτό παρεισέφρυσε καθε καρυδιάς καρύδι. Ακόμη και ισλμιστές τρομοκράτες. Οι Αμερικανοί αποστασιοποιήθηκαν απο το δημιούργημά τους αλλά δεν το εγκατέλειψαν.
4.-Το ανέλαβε υπο την προστασία της η Τουρκία.
5.-Το 2016 η Τουρκία αποφασίζει να επέμβει, ακόμη μια φορά, στη Συρία για να διακόψει την κουρδική προέλαση που ένωνε στο βορρά ξεχωριστές κουρδικές περιοχές. Είναι η περιοχή που λέγεται Ροζάβα. Δεν μπορεί να επέμβει η Τουρκία χωρίς την έγκριση των Αμερικανών και, κυρίως, των Ρώσων που έχουν εγκατασταθεί στη Συρία. Έρχεται σε συνεννόηση με τη Ρωσία παίρνει την άδεια της να μπεί στο Αφρίν (βορειοδυτική Συρία που κατοικείται απο Κούρδους) και κάτι πρέπει να δώσει. Εκείνο που δίνει είναι η αποχώρηση των δυνάμεων που υποστηρίζει (των τρομοκρατικών αλλά και μη τρομοκρατικών) απο το Χαλέπι (το οποίο ήλεγχαν) και την εγκατάστασή τους στην περιοχή που λέγεται Ιντλιμπ. Η περιοχή κατοικείται κυρίως, απο άραβες.
6.-Μετά απο αυτήν την συμφωνία, η Τουρκία εισβάλει στο Αφρίν και κατά την γνωστή μέθοδο της εθνοκαθάρσης που ακολουθεί, εθνοκαθάρει τους Κούρδους του Αφρίν.
7.-Οι Κούρδοι του Αφρίν μεταφέρονται απο το Αφρίν σε γειτονιές του Χαλεπίου και λίγο έξω απο την πόλη. Είναι η πόλη την οποία επιχειρούν να καταλάβουν οι τρομοκράτες (και μη τρομοκράτες).
8.-Αυτή η κατάσταση παγώνει απο το 2016 ως σήμερα. Τα μέτωπα, στη Συρία και τον Άσαντ, υποστήριζαν οι Ρώσοι, οι Ιρανοί και η Χεζμπολάχ.
9.-Σήμερα το πεδίο ανατρέπεται. Η Ρωσία είναι απασχολημένη στην Ουκρανία. Η Χεζμπολάχ ηττήθηκε. Και το Ιράν με τα πλήγματα που υπέστησαν οι πληρεξούσιοί του δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό.
10.-Βλέποντας αυτήν την κατάσταση οι τρομοκρατικές δυνάμεις που υποστηρίζονται απο την Τουρκία, συν μη τρομοκρατικές ομάδες ανθρώπων που διώχθηκαν απο τις εστίες τους, σύν κάθε άλλο καρυδιάς καρύδι επιτίθενται στις συριακές δυνάμεις (τις δυνάμεις του Άσαντ) που ήλεγχαν την πόλη (Χαλέπι).
11.-Και εδώ αρχίζει το έλα να δείς. Συνεργάζονται μεταξύ τους δυνάμεις που μετά απο λίγο πολεμούν μεταξύ τους. Ακόμη και οι δυνάμεις των Κούρδων που ο Ερντογάν τις χαρακτηρίζει τρομοκρατικές πολεμούν μαζί με δυνάμεις που υποστηρίζονται απο την Τουρκία. Το ποιός πολεμά εναντίον ποίου είναι ένα πολύχρωμο φαινόμενο με τοπικά χαρακτηριστικά.
12.-Για όσους προσπαθούν να δούν αν και ποιός υποκίνησε την επίθεση, (διότι μια επίθεση απαιτεί όπλα, εξοπλισμό, επιμελητεία κλπ) πρέπει να δουν ποιος οφελείται.
13.-Οφελείται κατ αρχάς η Τουρκία η οποία ζητούσε απο τον Άσαντ να έρθουν σε συνεννόηση και ο Ασσαντ ηρνείτο με το επιχείρημα να αποχωρήσει πρώτα η Τουρκία απο τη Βόρειο Συρία. Κυρίως, όμως, η Τουρκία αλλάζει γενικότερη ρότα στη Μέση Ανατολή.
Οφελούνται δεύτερον οι Αμερικανοί οι οποίοι δεν θέλουν το Ιράν και τις δυνάμεις που το υποστηρίζουν στα πόδια τους.
Οφελείται, επίσης, το Ισραήλ για τον ίδιο λόγο και επι πλέον λόγω της αντιπαλότητάς του με το καθεστώς Άσαντ.
14.-Υπάρχει μια κινούσα δύναμη σε όλο αυτό; Θα υπάρχει αλλά αυτήν την στιγμή δεν φαίνεται. Πάντως η Τουρκία με την οποία συνεργάζονται οι δυνάμεις αυτές θα το γνώριζε.
15.-Η Τουρκία θέλει, επίσης, να φανεί αναβαθμισμένη στη νέα ισορροπία της Μέσης Ανατολής για να την λάβουν υπόψη οι δυνάμεις που διαμορφώνουν το νέο τοπίο (ΗΠΑ-Ισραήλ).
Λέγεται ότι η Τουρκία είναι έτοιμη για κυβίστηση. Να εγκαταλείψει τις δυνάμεις (Χεζμπολάχ-Χαμάς) που μέχρι τώρα υποστήριζε και να συνάψει σχέσεις με το Ισραήλ. Στην Αίγυπτο ο Σίσυ έχει αλλάξει, επίσης, πολιτική απέναντι στους Αδελφούς Μουσουλμάνους υπο την ιδεολογική ομπρέλα των οποίων κινείται ο Ερντογαν.
16.-Θα δούμε πολλά να αλλάζουν στη Μέση Ανατολή. Τίποτε δεν θα είναι όπως πριν.
Ας ελπίσουμε να μην έχουν την ίδια τύχη και τα Βαλκάνια. Αυτά πέρασαν την ανακατάταξη τη δεκαετία του 90.
Μια μικρή ένσταση στο 13ο σημείο, για ΗΠΑ και Ισραήλ (κυρίως).
Οι Αμερικανοί έχουν αποδειχθεί ανερμάτιστοι στο ζήτημα της Συρίας, με πολλές παλινωδίες.
Οι Ισραηλινοί, ναι μεν θα επιθυμούσαν ανατροπή Άσαντ, αλλά με ένα ελεγχόμενο και φιλικό καθεστώς. Η ανοχή σε ομάδες φανατικών ισλαμιστών ενέχει τεράστιο ρίσκο γι’ αυτούς, διότι μπορεί να προκύψουν πιο εχθρικοί, οπότε καλύτερα με τον “διάβολο” που γνωρίζουν. Αντίστοιχη στάση τήρησαν, εξ άλλου, και τα προηγούμενα χρόνια, στηρίζοντας το YPG, που είχε συμμαχήσει με τον Άσαντ.
ΥΓ:
Οι ραγδαίες εξελίξεις τόσο στην Μ. Ανατολή, όσο και στην Ουκρανία, μήπως είναι σημάδι ασυνέχειας του κράτους των ΗΠΑ;
Φαίνεται σαν κάποιοι να επιχειρούν βεβιασμένες κινήσεις, για να φέρουν την επερχόμενη κυβέρνηση προ τετελεσμένων, φοβούμενοι ενδεχομένως μια ριζική μεταστροφή των αμερικανικών θέσεων υπό νέα διοίκηση.