Του Αλκη Καλλιαντζίδη, Οικονομολόγου, [email protected] www.kalkis.eu
Λόγω της ανοιχτής γαλλικής υποστήριξης, τουλάχιστο στα λόγια, στις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις ή και στην πιθανώς επικείμενη αμυντική συμφωνία αμοιβαίας συνδρομής, έχω την αίσθηση, μπορεί και να κάνω λάθος, 
ότι δύσκολα βρίσκουμε σήμερα πολλούς συνελληνες που να μην εκτιμούν θετικά τη στάση της Γαλλίας σε αντιδιαστολή με την γερμανική στάση αλλά και πολλών άλλων κοινοτικών χωρών, αναφορικά με τις καθημερινές απειλές του γείτονα «Σελίμ πασά». Ακόμα και μεταξύ εκείνων των Ελλήνων που θεωρούσαν τον Μακρόν «αχυράνθρωπο του χρηματιστικού κεφαλαίου της διάσημης δυναστείας των Rothschild», επειδή κάποτε δούλεψε στην Τράπεζά τους, πριν και μετά την πολιτική κυριαρχία του στη γαλλική και ευρωπαϊκή σκηνή.
Και επειδή λοιπόν η Γαλλία, κι ιδιαίτερα ο Μακρόν, είναι το καθημερινό μας θέμα συζήτησης, ας δούμε πού τον χωροθετούν σήμερα ιδεολογικά οι συμπατριώτες του, αν και κάποιοι έγραψαν για το «τέλος των ιδεολογιών», σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση της εταιρείας Ifop για λογαριασμό της εφημερίδας Le journal du Dimanche που είδε το φως της δημοσιότητας στις 6-9-2020, με τίτλο : «Το 43% των Γάλλων τοποθετούν τον Μακρόν στα δεξιά» (43% des Français classent Macron à droite), σύμφωνα με την ανάλυση της δημοσιογράφου Emmanuelle Souffi. Ότι την ενσαρκώνει επιδέξια κι ότι η ίδια η εκλογική του βάση «δεξιοποιείται».
Το παρακάτω γράφημα δείχνει ότι 4 στους 10 Γάλλους τοποθετούν τον Μακρόν στα δεξιά (με 43%), στο 
κέντρο με 32% και στα αριστερά με 16%. Μάλιστα ένα 35% των Γάλλων συμφωνεί με την πρόσφατη πρόταση του δεξιού Δημάρχου της Νίκαιας, Christian Estrosi : στις επόμενες προεδρικές εκλογές του 2022 το δεξιό κόμμα των Ρεπουμπλικάνων (les Républicains) να 
υποστηρίξει τον Μακρόν για υποψήφιο πρόεδρο της γαλλικής δημοκρατίας. Πρωτόγνωρη, η στροφή προς τα δεξιά που ενσωματώνεται ακόμη και από την εκλογική βάση του Emmanuel Macron. Το 58% των ψηφοφόρων του το βλέπουν έτσι, όπως δείχνουν τα στοιχεία της δημοσκόπησης. Οι μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιήθηκαν από το 2017 και η επιλογή υπουργών από τις τάξεις των Ρεπουμπλικάνων εξηγούν εν μέρει αυτήν την στροφή. Αποτέλεσμα : αν και ο Νικολά Σαρκοζί παραμένει, όπως δείχνει το παραπάνω γράφημα, ο καλύτερος εκπροσώπηση της γαλλικής δεξιάς (λίγο μπροστά από τον πρώην πρωθυπουργό Édouard Philippe), ο Μακρόν εντούτοις ενσωματώνει και αυτήν την τάση κατά το 53% των Γάλλων (+ 11 μονάδες σε σύγκριση με τον Μάιο του 2019). Το 83% των υποστηρικτών του Μακρόν είναι πεπεισμένοι για αυτό. Και το 47% των υποστηρικτών των Ρεπουμπλικάνων.
«Το έμβλημα οι Ρεπουμπλικάνοι (LR) δεν πουλάει πια»
«Οι Ρεπουμπλικάνοι (LR) δεν έχουν πλέον το μονοπώλιο που είχε το προκάτοχο κόμμα τους με την τότε επωνυμία Ένωση για ένα λαϊκό κίνημα-Union pour un mouvement populaire», παρατηρεί ο δημοσκόπος. Και τούτο διότι : αν και ο Νικολά Σαρκοζί και ο 
Έντουάρ Φιλίπ βρίσκονται στην κορυφή των προτιμήσεων των δεξιών Γάλλων, οι δύο άνδρες βρίσκονται είτε σε απόσταση (ο Σαρκοζί) είτε έξω από το εν λόγω κόμμα (ο Φιλίπ). «Στους 18 μήνες που απομένουν για τις προσεχείς προεδρικές εκλογές, και παρά την κάποια επιτυχία στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, το έμβλημα των Ρεπουμπλικάνων (LR) δεν πουλάει πια», συνοψίζει ο δημοσκόπος Frédéric Dabi. «Αφού διέσπασε την αριστερά, ο Emmanuel Macron σκοπεύει να διασπάσει και τη δεξιά».
Δηλαδή, αφού κέρδισε το 2017 οργώνοντας τα σοσιαλιστικά εδάφη, ο Μακρόν ελπίζει, πέντε χρόνια μετά, να κάνει το ίδιο καταλαμβάνοντας το χώρο στα δεξιά.
Θα το επιτύχει ; Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να το εικάσουμε.
Μας συμφέρει εμάς, ως έλληνες, να παραμείνει στην εξουσία της Γαλλίας για άλλα πέντε χρόνια ;
Με την σημερινή φιλελληνική και φιλοκυπριακή ρητορική του, τόσο ως προς τα ελληνο-τουρκικά όσο και ως προς τα ελληνο-ευρωπαϊκά θέματά μας, φαίνεται μάλλον ναι.
Όλα θα κριθούν όμως στην πράξη, όπως συνήθως…
Δεν πρέπει να βγάζουμε πρόωρα συμπεράσματα, για να μην πιθανώς απογοητευθούμε αύριο.
Ας μείνουμε στα σημερινά ελληνο-γαλλικά συμφέροντα που φαίνονται να συμβαδίζουν επί του παρόντος.
