-
(Φωτ.: ΑΠΕ-ΜΠΕ / EPA / Sedat Suna)
Άρθρο του Ταχά Άκγιολ (Taha Akyol) στη «Hürriyet».
Φαίνεται ότι τα προβλήματα της Συρίας και του Ιράκ, λόγω των εξελίξεων στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, θα μεγαλώσουν. Κι αυτό γιατί πέραν του ότι εμπλέκονται στο όλο θέμα οι ΗΠΑ και η Ρωσία, η ένταση στην περιοχή έχει αυξηθεί επειδή από τη μια ο Μπαρζανί δήλωσε ότι θα διεξαχθεί δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν, ενώ από την άλλη ξέσπασε η κρίση Κατάρ – Σαουδικής Αραβίας.
Για την Τουρκία το θέμα είναι καθαρά θέμα τρομοκρατίας. Πρόκειται για το ΙΚ και για το PKK/PYD, που απειλεί την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.
Τα δε προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τουρκία με το Ιράκ και τη Συρία, είναι συναφή προβλήματα τρομοκρατίας.
Ο δρόμος του PKK προς τη Μεσόγειο
Ο χάρτης που ακολουθεί, δείχνει την πιο στρατηγική περιοχή της Βόρειας Συρίας.
Με πράσινο είναι η περιοχή ασφαλείας που δημιούργησε η Τουρκία με την επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη». Με τον τρόπο αυτόν η Τουρκία κατόρθωσε να σταματήσει την ένωση του καντονιού Αφρίν με την Ιεράπολη/Μένπετζ, που φαίνονται στο χάρτη με κίτρινο χρώμα. Έτσι η Τουρκία έφραξε το δρόμο προς τη Μεσόγειο.
Όμως οι ΗΠΑ και η Ρωσία στηρίζουν το PYD. Η Ρωσία αρνείται να συμπεριλάβει το ΡΚΚ στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων. Το PYD με τη σειρά του, παίρνοντας δύναμη και θάρρος από τη συνεργασία με τις ΗΠΑ και τον εξοπλισμό του με βαριά όπλα, παρακάμπτοντας την Αλ Μπαμπ, άνοιξε διάδρομο από το Νότο και ένωσε την Ιεράπολη/Μένπετζ με το Αφρίν (με διακεκομμένη κίτρινη γραμμή). Ο δε Άσαντ, επειδή είναι αντίθετος προς την Τουρκία, δίνει τη δυνατότητα στο PYD να χρησιμοποιεί ελεύθερα την περιοχή που είναι χρωματισμένη με ροζ χρώμα, και μάλιστα με ευχαρίστηση.
Αυτή η φωτογραφία αποτελεί απόδειξη ότι η Τουρκία έχει απομονωθεί και έμεινε μόνη στη Συρία.
Στρατιωτική ισχύς
Σε περίπτωση που η Τουρκία συμμετείχε στην επιχείρηση απελευθέρωσης της Ράκας, που ξεκίνησε τις 2 Ιουνίου, από πλευράς των ΗΠΑ, αυτή η ασφαλής περιοχή θα επεκτεινόταν από την Αλ Μπαμπ μέχρι τη Ράκα.
Όμως δεν έγινε έτσι· οι ΗΠΑ διεξάγουν την επιχείρηση της Ράκας με τους Κούρδους του PYD. Γι’ αυτό τους εξοπλίζουν με βαρύ οπλισμό. Όσες επιστολές διαβεβαίωσης και να μας στέλνει ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Τζιμ Μάτις, οι εξελίξεις στο έδαφος και τα πολεμικά μέτωπα είναι πάντα πιο ισχυρές από τις επιστολές. Άλλωστε το PYD είναι μια τρομοκρατική οργάνωση, τι καταλαβαίνει από επιστολές και συμφωνίες; Άρα, το μόνο σίγουρο είναι ότι το PYD θα χρησιμοποιήσει την επιχείρηση της Ράκας για να διευρύνει το πεδίο επιρροής του.
Τι μπορεί να κάνει η Τουρκία;
Όπως λένε οι αρμόδιοι του τουρκικού κράτους, «θα εφαρμόσουμε τους Κανόνες Εμπλοκής». Αυτό σημαίνει «θα απαντήσουμε σε επιθέσεις του PYD».
Έτσι, όταν δεχόμαστε πυρά παρενόχλησης από το PYD, εμείς απαντάμε με πυρά βαρέος πυροβολικού.
Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι παρόλο που αναγγείλαμε επίσημα αλλεπάλληλες φορές ότι «θα διώξουμε το PYD από την Μένπετζ» δεν μπορέσαμε να το πράξουμε, όταν έκαναν την εμφάνισή τους στην περιοχή στρατιώτες των ΗΠΑ και της Ρωσίας, που παρενέβαλαν μάλιστα και στρατιώτες του Άσαντ.
Πολιτική εκλογίκευσης
Το ΡΚΚ έστειλε στη Βόρεια Συρία 8.000 στελέχη του, όπως έγραψε η Yeni Şafak. Ο αριθμός ίσως είναι σωστός, όμως είναι λογικό να στείλει εκεί το ΡΚΚ στελέχη του. Μπορεί ο ένας λόγος που έχει μειώσει τις επιθέσεις του στην Τουρκία να είναι οι επιτυχείς επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού, όμως ο άλλος λόγος είναι ότι το ΡΚΚ έχει στείλει στελέχη και έχει δώσει προτεραιότητα στη Βόρεια Συρία. Η στρατιωτική ισχύς είναι πολύ σημαντική παράμετρος, δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι η πιο καθοριστική είναι η πολιτική. Άλλωστε, αυτό το είδαμε στο θέμα της «Μένπετζ».
Μάλιστα, αν αυξηθούν τα προβλήματα με την Ευρώπη –κυρίως με τη Γερμανία–, όπως επίσης και με τη Σαουδική Αραβία – Αίγυπτο, τότε η παράμετρος της πολιτικής θα είναι ακόμα πιο καθοριστική και προβληματική για την Τουρκία.
Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με την ανακήρυξη από πλευράς Μπαρζανί του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν, αλλά και όπως ενδεχομένως διαμορφωθεί σε περίπτωση που αυξηθεί η φωτιά που έχει ανάψει στην κρίση του Κατάρ, επιβάλλει η Τουρκία να αναπτύξει διπλωματία και να συμπεριφερθεί πολύ έξυπνα και με μεγάλη δεξιοτεχνία, ως ένας παίκτης του σκάκι και του μπιλιάρδου και όχι ως ένας αρχιπαλαιστής στην παλαίστρα.
Η ρήση του πρωθυπουργού Μπιναλί Γιλντιρίμ «να μειώσουμε τους εχθρούς μας και να αυξήσουμε τους φίλους μας» είναι σωστή. Κι εγώ την υποστήριξα με την ελπίδα ότι επιστρέφουμε από την πολιτική των απειλών και των εντυπώσεων στην πολιτική της εκλογίκευσης.
Η Τουρκία δεν μπορεί να βρει άλλο πιο σημαντικό εθνικό στόχο, από το να διατηρήσει τις ισορροπίες που έχει εξασφαλίσει στους τομείς της εθνικής και εδαφικής ακεραιότητας αλλά και της εθνικής ασφάλειας η Συνθήκη της Λοζάνης. Σε αυτήν την κρίσιμη φάση έχουμε ανάγκη, όπως το νερό και το ψωμί, από μια διπλωματία που θα επικεντρωθεί στην «εξασφάλιση συμμάχων» και θα μας δώσει δύναμη σε αυτήν την εθνική ζωτικής σημασίας υπόθεση, και όχι σε κινήσεις που «αυξάνουν τους εχθρούς μας».
Και ο δρόμος γι’ αυτό είναι η πολιτική της εκλογίκευσης, μέσω της οποία θα κερδίσουμε το σεβασμό των άλλων και θα αναπτύξουμε σχέσεις με όλες τις χώρες, με βάση τα κοινά μας συμφέροντα.
Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης.
pontos-news.gr
