του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Επώνυμοι αρθρογράφοι και «αναλυτές» παντός επιστητού, δεν διστάζουν ακόμη και να αυτοσχεδιάζουν με την αλόγιστη επίκληση κάθε λογής προσχημάτων, προκειμένου να ξεπλύνουν τους τραγικούς διπλωματικούς χειρισμούς του Έλληνα πρωθυπουργού, ο οποίος, μαζί με το επιτελείο του, φροντίζει να υπενθυμίζει προς πάσαν κατεύθυνση, ότι είναι πρόθυμος και κυρίως ότι είναι «ανοικτός» σε κάθε απόπειρα εξωγενούς χειραγώγησης, προσφέροντας έτσι στους καλοθελητές απλόχερα, το κίνητρο αλλά και την απεριόριστη δυνατότητα να σπεύσουν να αξιοποιήσουν την ομολογημένη του προθυμία…
Πρόκειται για μια αρθρογραφία γλοιώδη, προκλητική, χυδαία και από κάθε άποψη εμετική, που δεν διστάζει να υποβαθμίσει το πρόβλημα και τις καταστροφικές συνέπειές του για την χώρα, προκειμένου να στηρίξει έτσι ένα πολιτικό επιτελείο που στην επιεικέστερη των αναγνώσεων επιμένει να λειτουργεί χωρίς στρατηγική στόχευση και να ερωτοτροπεί με εξαιρετικά επικίνδυνους και παραλυτικούς τακτικισμούς που ακυρώνουν στην πράξη ολόκληρο το διπλωματικοπολιτικό οπλοστάσιο της πατρίδας μας…
Ο αδίστακτος γενίτσαρος Χακάν Φιντάν, πιεζόμενος αφόρητα από τις καταιγιστικές εξελίξεις στην Μ. Ανατολή και κυριευμένος από το άγχος της Τουρκικής Εξωτερικής πολιτικής, η οποία επιδιώκει πάση θυσία να αποκτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων και κυρίως να εξασφαλίσει για λογαριασμό της τον έλεγχο των εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή, έσπευσε να αξιοποιήσει την επικοινωνιακή πάσα που προσφέρουν απλόχερα στην Τουρκική εξωτερική πολιτική οι εκφραστές του ντόπιου γενιτσαρισμού, και επιστρατεύοντας το θράσος δεκάδων καρδιναλίων, καλεί τον Έλληνα πρωθυπουργό να κάνει την προσωπική του υπέρβαση, να αγνοήσει τις εσωτερικές πιέσεις και να έλθει τολμηρά και αποφασισμένα «εις γάμου κοινωνίαν με τον Ερντογάν» για να τοποθετήσουν από κοινού στο κρεβάτι του Προκρούστη την αξιοπρέπεια και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας…
Καραμέλα στο στόμα αυτών των αθλίων πολιτικών αβανταδόρων, είναι τα εξοπλιστικά προγράμματα που βρίσκονται σε εξέλιξη και το φτηνό επιχείρημα που επιστρατεύουν με αποδέκτες τους αφελείς, είναι το γεγονός ότι αυτά τα εξοπλιστικά προγράμματα παραπέμπουν σε πολιτική αποφασιστικότητα της Κυβέρνησης και όχι σε κάποια κυβερνητική ατζέντα υποχωρήσεων και συμβιβασμών με τις απαιτήσεις της Τουρκίας. Άρα, καλά κάνουμε και συζητάμε με τους πλιατσικολόγους της απέναντι ακτής του Αιγαίου…
Υπάρχουν βέβαια δυο πράγματα τα οποία φροντίζουν επιμελώς να αποσιωπούν οι εργολάβοι της εμετικής αρθρογραφίας του πλυντηρίου και του διαφαινόμενου συμβιβασμού…
Το πρώτο πράγμα που αποσιωπούν, είναι το περιεχόμενο αυτής της κατά τα λοιπά καλοδεχούμενης (από αυτούς) συζήτησης. Και δεν είναι διόλου τυχαίο που το αποσιωπούν. Το αποσιωπούν διότι γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ότι εάν μιλήσουν γι’ αυτό, εάν μιλήσουν δηλαδή χωρίς προσχήματα και φερετζέδες, για την πραγματική ταυτότητα αυτής της διόλου αθώας και ουδέτερης συζήτησης, τότε θα πρέπει να αναγνωρίσουν ευθέως ότι το μοναδικό για το οποίο συζητούμε με τους Τούρκους, είναι το εύρος των Ελληνικών υποχωρήσεων. Άλλωστε εμείς, σπεύδουμε να δηλώσουμε προκαταβολικά, επαναλαμβανόμενα και σε όλους του τόνους, ακόμη και απέναντι σε αυτούς που διεκδικούν απροκάλυπτα τμήματα της Ελληνικής επικράτειας, ότι “δεν διεκδικούμε τίποτε και από κανέναν”…
Σε αυτήν την συζήτηση λοιπόν, ΔΕΝ υπάρχει τίποτε που να είναι Τουρκικό και ως τέτοιο να τοποθετείται προς διαπραγμάτευση στο τραπέζι του διαλόγου. Σε αυτό το τραπέζι υπάρχει ΜΟΝΟΝ Ελλάδα… ΜΟΝΟΝ Ελληνική κυριαρχία…. ΜΟΝΟΝ Ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα… ΜΟΝΟΝ Ελληνικό έδαφος και ΜΟΝΟΝ Ελληνική θάλασσα τα οποία οι «συνομιλητές» μας απαιτούν να διαμοιραστούν και καλούν την Ελληνική κυβέρνηση να βρει το θάρρος να προσυπογράψει αυτήν την μοιρασιά, ώστε να μην αναγκαστούν να της το επιβάλλουν με το «έτσι θέλω» οι λατρεμένοι μας γείτονες. Και φυσικά…
Το δεύτερο πράγμα που επιμένουν να αποσιωπούν οι επαγγελματίες εξωραϊστές που πρωταγωνιστούν στην πιο εκφυλιστική και χυδαία εκδοχή της συστημικής «δημοσιογραφίας», είναι το γεγονός ότι τα εξοπλιστικά προγράμματα ως γαρνιτούρα Εθνικών υπαναχωρήσεων, ΔΕΝ αποτελούν αποκλειστικό «προνόμιο» της Μητσοτακικής πρωθυπουργίας.
Άλλωστε το μεγάλο «πακέτο» των απαράδεκτων Εθνικών υπαναχωρήσεων, με γκριζάρισμα εθνικού εδάφους και αναγνώριση ζωτικών συμφερόντων της Τουρκίας στο Αιγαίο, η Ελληνική πολιτική τάξη το έκανε όταν ήταν πλήρως εξοπλισμένη έως υπερεξοπλισμένη μετά από την «αγορά του αιώνα» και προετοιμαζόμενη στο παρασκήνιο για τις φοβερές και τρομερές συμβάσεις που αφορούσαν στην προμήθεια των υποβρυχίων αλλά και των TOR M1.
Τα εξοπλιστικά προγράμματα λοιπόν, ως μέρος της προσφοράς των υποτελών στο παίγνιο της εξοπλιστικής Διπλωματίας, ΔΕΝ αποτελούν από μόνα τους ικανή (αν και αναγκαία) συνθήκη που μπορεί να εγγυηθεί την άσκηση σοβαρής και υπεύθυνης Εξωτερικής πολιτικής που δεν θα διαπραγματεύεται Εθνική κυριαρχία και Εθνική αξιοπρέπεια με κανέναν.
Στην Ελλάδα, η σιωπή, το συστημικό πλυντήριο των πολιτικών ευθυνών και η συγκάλυψη της αλήθειας, προσέφεραν πάντα ασφαλές καταφύγιο στον Ενδοτισμό, προνομιακή θέση στους αντιπάλους της χώρας, ενώ μετέτρεπαν σταθερά, ακόμη και την εξοπλιστική της υπεροπλία, σε φερετζέ που αποκοίμιζε την κοινωνία και καθιστούσε εύπεπτες τις εθνικές υπαναχωρήσεις.
Δυστυχώς αλλά το ίδιο ακριβώς έργο στήνεται ΚΑΙ αυτήν την φορά, με πρωταγωνιστή την κυβέρνηση των πρόθυμων και των δεδομένων και αβανταδόρους όλους αυτούς που σπεύδουν να ενορχηστρώσουν την μαζική πολιτική εξαπάτηση.
Αν αυτό το ολέθριο σκηνικό δεν ανατραπεί σήμερα, τότε το αύριο θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για όλους. Η Ελλάδα θα έχει απωλέσει οικειοθελώς ολόκληρο το διπλωματικοπολιτικό της κεφάλαιο και θα παραδοθεί σούμπητη και εγκαταλελειμμένη από τους πάντες, στην νεο-οθωμανική γεωπολιτική βουλιμία…
Υ.Γ. Πάντως εμείς έκτακτες κρίσεις κάναμε. Υποτίθεται ότι ΚΑΙ αυτό το ανελέητο έκτακτο θέρισμα αξιωματικών, εξυπηρετεί στο ακέραιο τις Εθνικές αμυντικές μας ανάγκες. Όπως τις εξυπηρετεί και το ξερίζωμα των στρατοπέδων μας σε ολόκληρη την Επικράτεια. Όπως τις εξυπηρετούν και οι μαζικές παραιτήσεις αξιωματικών από το Ελληνικό πολεμικό ναυτικό. Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό…
