Του Παντελή Σαββίδη
Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται και το ανθρώπινο δράμα, παράλληλα με την καταδίκη της εισβολής είναι η πρώτη προτεραιότητά μας. Απολύτως υπεύθυνος για τον πόλεμο είναι ο Πρόεδρος Πούτιν που έσυρε την χώρα του σε μια τραγωδία Αθώα θύματα και από τις δύο πλευρές χάνουν τη ζωή τους καθημερινά στον βωμό διεθνών σκοπιμοτήτων. Είναι μυωπική η αντίδραση διαχωρισμού των θυμάτων σε καλούς και κακούς.
Μια κοινωνική μηχανική έχει ενεργοποιηθεί και από τις δύο πλευρές. Είναι εντυπωσιακή η εύκολη πρόσβαση ανθρώπων και από τις δύο πλευρές σε προπαγανδιστικό υλικό. Προκαλεί, μάλιστα, απορία γιατί το κάνουν με τόση επιμονή.
Από την μια γνωστά πρόσωπα που σε κάθε ανάλογη αφορμή διακηρύσσουν τα ατλαντικά τους αισθήματα, πολλές φορές προκλητικά, χωρίς στοιχεία, και επικαλούμενα διαφόρους ηθικούς κώδικες που παραβλέπουν σε άλλες περιπτώσεις και από την άλλη ένα κοινωνικοπολιτικό ρεύμα που έχει αναγάγει την ρωσοφιλία στην Ελλάδα σε υπ. αρ ένα ποσοστό από ένα σύνολο χωρών της Ευρώπης. Το γιατί αποτελεί ερώτημα. Περισσότερο έχει να κάνει με νοοτροπία, με αντίληψη κρατικής διοίκησης ή με κάποιο αίσθημα φόβου και αναζήτησης ισχυρού προστάτη παρά με την ιστορία την οποία επικαλούνται. Η ιστορία δεν επιβεβαιώνει όσα ισχυρίζονται περί διαχρονικής υποστήριξης των Ελλήνων από τη Ρωσία στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν κράτος. Οι Έλληνες υποστηρίχθηκαν στον αγώνα τους στον βαθμό που η Ρωσία είχε συμφέρον από αυτό. Αντιθέτως, η ιδεολογία του πανσλαβισμού είχε φέρει την Ελλάδα σε ακραία όρια συρρίκνωσης αν η Ρωσία επικρατούσε.
Αυτός ο κόσμος και της μιας και της άλλης πλευράς που προσθετικά πρέπει να είναι πλειοψηφία στον ελληνικό πληθυσμό, ενοχλείται και με την ύπαρξη, έστω, και μιας άλλης φωνής στην προσέγγιση του πολέμου. Έχει εμποτιστεί από μια αντίληψη περί απολυτότητας της αλήθειας που πρεσβεύει και θέλει να την επιβάλλει.
Σε μια χώρα που από την αρχή της Επανάστασης την οποία οι άνθρωποι που την δημιούργησαν, ενστερνίστηκαν το αγαθό της ελευθερίας το οποίο τους οδήγησε και στην εξέγερση, οι απόγονοί τους, διακόσια χρόνια μετά, νοιώθουν άνετα σε έναν μονοφωνικό κόσμο. Και τον επιδιώκουν.
Ίσως, η τύχη, τους ευνόησε το κρίσιμο 1949.
Τους ευνόησε αλλά δεν έχουν καταλάβει την σημασία της φιλελεύθερης δημοκρατίας. (Επειδή, κάλλιστα, μπορεί να μπερδεύουν την φιλελεύθερη δημοκρατία με τον οικονομικό νεοφιλελευθερισμό, τους πληροφορώ πως καμιά σχέση δεν έχουν).
Η στάση και των μεν και των δε υπονομεύει τα θεμέλια ενός φιλελεύθερου δημοκρατικού πολιτεύματος με όλες τις αδυναμίες του. Δεν υπάρχει, σήμερα, κάτι καλύτερο. Μόνο αν το στερηθούν θα καταλάβουν την σημασία του.
Το δεύτερο στοιχείο που αναδεικνύεται από την ουκρανική πολεμική τραγωδία είναι η καθυστερημένη, κατά 20 χρόνια, αντιπαράθεση δύσης και ανατολής. Η αντιπαράθεση που δεν μπόρεσαν να κάνουν οι Ρώσοι το 1991 γίνεται τώρα. Με όρους επίκλησης ιδεολογημάτων τα οποία, υποτίθεται είχαν ξεπερασθεί. Είναι ψευδαίσθηση ότι ξεπεράστηκαν. Η θεωρία του ζωτικού χώρου και της γεωπολιτικής επιρροής είναι παρούσα. Σε αντίθεση με την επίκληση του διεθνούς δικαίου και των οικονομικών σχέσεων που προβλήθηκαν από τη δύση την εικοσαετία που πέρασε μετά την κατάρρευση των ανατολικών καθεστώτων. Αλλά η αμερικανικής πρόνοιας νέα θεωρία δεν ευδοκίμησε. Διότι και άφησε κενά και δεν εφαρμόσθηκε ως αξία που θα καθόριζε τις διεθνείς σχέσεις. Εφαρμόζεται εκεί που θέλουν, κυρίως, οι ΗΠΑ.
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία είναι, απολύτως, καταδικαστέα διότι παραβιάζει κάθε έννοια δικαίου. Αλλά και η τουρκική εισβολή στην Κύπρο είναι πανομοιότυπη. Για την ρωσική εισβολή διεξάγεται πόλεμος με άγνωστη κατάληξη. Για την τουρκική, σιωπή ιχθύος. Γιατί να πιστέψει η ανθρωπότητα πως οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται, πράγματι, για την επικράτηση του διεθνούς δικαίου και δεν το επικαλούνται όποτε τις συμφέρει;
Γιατί, λοιπόν, διεξάγεται ο πόλεμος;
Την ευθύνη για την διεξαγωγή του έχουν και η Ρωσία αλλά και οι ΗΠΑ. Ο Πούτιν άρπαξε, αφελώς, το κοκαλάκι που του πέταξαν οι Αμερικανοί οι οποίοι φρόντισαν να διεξάγουν έναν Πόλεμο δι αντιπροσώπου με την Ρωσία. Ο αμερικανικός αντιπρόωπος είναι η Ουκρανία. Ένας άμεσος πόλεμος ΗΠΑ-Ρωσίας δεν θα ήταν, απλώς, πάρα πολύ επικίνδυνος με απίστευτη κλιμάκωση. Θα ήταν και αβέβαιος. Και η αβεβαιότητα καθιστούσε άδηλο τον νικητή. Ο νικητής θα τα έπαιρνε όλα. Ένας τέτοιος πόλεμος αν δεν οδηγήσει σε ανθρώπινη καταστροφή, θα είναι μηδενικού αθροίσματος.
Οι ΗΠΑ εγκατέλειψαν το δόγμα περί επικράτησης του διεθνούς δικαίου και προσχωρούν στην αντίληψη των σφαιρών επιρροής. Αντίληψη από την οποία η Ρωσία του Πούτιν ποτέ δεν παραιτήθηκε. Η επιμονή της περί buffer zone, ζωτικού χώρου, τα ζητήματα ασφαλείας που ήγειρε, οι επεμβάσεις της στον πρώην σοβιετικό χώρο παραπέμπουν σε μια αντίληψη διεθνούς οργάνωσης που η δύση προσπάθησε να προσπεράσει. Προσπάθησε, δηλαδή, η δύση να επιβάλλει την ιδέα ενός παγκόσμιου χώρου όπου θα διεξάγονται όλες οι δραστηριότητες χωρίς πολλά εμπόδια. Κυρίως, χωρίς οικονομικά εμπόδια. Οι «πορτοκαλί» επαναστάσεις, η «Αραβική άνοιξη» και άλλα αμερικανικής εμπνεύσεως προϊόντα αυτό ήθελαν να πετύχουν. Έστω και δια της βίας.
Η Ρωσία αντέδρασε σ αυτήν την πολιτική. Και η σημερινή της αντίδραση στην Ουκρανία δηλώνει πως δεν θέλει να συμμετάσχει σε έναν τέτοιο κόσμο. Διεκδικεί τον δικό της κόσμο. Και είναι αποφασισμένη να τον υπερασπίσει.
Το θέμα είναι αν ο κόσμος που διεκδικεί θέλει να συμμετάσχει στην ρωσική αντίληψη και πόσο είναι διατεθειμένος να αντιδράσει. Η Ουκρανία δεν θέλησε, η Ρωσία αντέδρασε και οι ΗΠΑ δημιουργούν μια νέα παγκόσμια ισορροπία. Με τον δικό τους κόσμο. Η προσπάθεια ρωσικής, ίσως, και κινεζικής ένταξης στον νέο αμερικανικό κόσμο εγκαταλείπεται. Ένα νέο Σιδηρούν Παραπέτασμα εγείρεται.
Τι επιδιώκουν, λοιπόν, οι ΗΠΑ στην νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας;
Πρώτον να ενισχύσουν την δική τους ασφάλεια. Στο ερώτημα από ποιόν κινδυνεύουν εκεί που βρίσκονται η απάντηση είναι από την ενδεχόμενη κυριαρχία της Κίνας στον Ειρηνικό ωκεανό. Μια κυριαρχία που δεν είναι απίθανο να συμβεί και στον αγώνα για την επιτυχία της θα μπει και η Ρωσία. Με τον τρόπο που διαχειρίζεται την Ρωσία η Αμερική, την σπρώχνει στην αγκαλιά της Κίνας. Τίποτε, όμως, δεν είναι δεδομένο. Αν πρόκειται να συμβεί η σινορωσική σύγκλιση, τότε η εξασθένιση της Ρωσίας είναι απολύτως επιβεβλημένη για τις ΗΠΑ. Αυτό σημαίνει παράταση του πολέμου. Η λήξη των εχθροπραξιών δεν θα εξαρτηθεί από τον Ζελένσκι και τους ουκρανούς. Θα εξαρτηθεί από τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ είναι παρούσες και με Ειδικές Δυνάμεις και συμβούλους. Ελάχιστη γνώση στρατιωτικών οδηγεί στην εκτίμηση πως οι συνηθισμένοι στην φιλοσοφία των ρωσικών οπλικών συστημάτων ουκρανοί είναι αδύνατον να λειτουργούν με τόση αποτελεσματικότητα τα δυτικά όπλα.
Το δεύτερο που επιδιώκουν οι ΗΠΑ είναι να διαχειριστούν το χρέος τους. Και ο πόλεμος προσφέρεται γι αυτό. Στο όνομα των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, οι Αμερικανοί ευνοούνται και οικονομικά. Υποτάσσουν στα κελεύσματά τους την Ευρώπη και την αναγκάζουν να υποταγεί και οικονομικά και πολιτικά και στρατιωτικά. Το ΝΑΤΟ αναβιώνει και ένας ευρωστρατός θα λειτουργήσει είτε εντός, είτε συμπληρωματικά με το ΝΑΤΟ.
Η τρίτη αμερικανική επιδίωξη παράλληλα με την επίτευξη των δύο προηγουμένων, είναι η επιβεβαίωση της κυριαρχίας τους.
Για την επιβεβαίωση αυτή θα ασκήσουν και πιέσεις που είναι γνωστές από την περίοδο του ψυχρού πολέμου. Θα ασχοληθούν με τα κυρίαρχα δικά τους θέματα και τα περιφερειακά, όπως το κυπριακό και οι ελληνοτουρκικές διαφορές θα λυθούν προς εξυπηρέτηση των αμερικανικών συμφερόντων.
Θυμίζω πως όταν επι Ψυχρού Πολέμου ο Τίτο ήγειρε θέμα «μακεδονικής μειονότητας» και ονόμασε μια από τις δημοκρατίες της Γιουγκοσλαβίας
«Δημοκρατία της Μακεδονίας» η εντολή που πήρε η κυβέρνηση Καραμανλή από τις ΗΠΑ την δεκαετία του 60 ήταν να μην δημιουργεί προβλήματα στον Τίτο διότι είχε αποστασιοποιηθεί από την σύμπλευσή του με τον Στάλιν και αυτό ικανοποιούσε τα αμερικανικά συμφέροντα.
Υπάρχει κίνδυνος στο κυπριακό να επιβληθεί μια λύση η οποία δεν θα απέχει από το Σχέδιο Ανάν, για τον επιπλέον λόγο ότι πρέπει να περάσει από την κυπριακή ΑΟΖ (και την ΑΟΖ των κατεχομένων) ο αγωγός που θα μεταφέρει τα ενεργειακά κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου στην Τουρκία (ο EastMEd, είναι, μάλλον, δευτερεύουσα επιλογή).
Δεν αποκλείεται να επιβληθεί ένας de facto διαχωρισμός του Αιγαίου κατά μήκος του 25ου Μεσημβρινού, κάτι που διεκδικεί, επιμόνως, για χρόνια η Τουρκία και να δημιουργηθεί μια ουδετεροποιημένη ζώνη από τα Δαρδανέλια ως την Ανατολική Μεσόγειο.
Όπως αντιλαμβάνεσθε τίποτε από αυτά δεν πλησιάζει τις ελληνικές θέσεις. Ίσως, ακόμη, αρχίσει και μια συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων χωρίς καμιά λαϊκή αντίδραση. Η κυβέρνηση θα επικαλεστεί τον κίνδυνο πολέμου, το οικονομικό όφελος και την ανάγκη ειρηνικής συμβίωσης και όλα θα πάνε καλά.
Στην Αθήνα η αμερικανική επιρροή είναι απόλυτη. Αντιθέτως, η Τουρκία έχει πετύχει βαθμούς αυτονομίας.
Διαβάστε ένα, μόνο, μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του Φρανκ Βέμπερ «Ο Επιτήδειος Ουδέτερος»: “Τον Οκτώβριο του 1938 ο πρεσβευτής Πέρσι Λόρεν πήρε μία ακόμη περισσότερο εκπληκτική απάντηση όταν ρώτησε τον Αράς (σσ ο Ρουστί Αράς ήταν υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας) για την θέση της Τουρκίας στην περίπτωση εκρήξεως ενός ευρωπαϊκού πολέμου. Αν και απέφυγε να μιλήσει με σαφήνεια ο Τούρκος δήλωσε με έμφαση ότι η Άγκυρα θα πολεμούσε ως σύμμαχος οποιουδήποτε από τους αντιμαχόμενους της προσέφερε τα μεγαλύτερα ανταλλάγματα. Πρότεινε στον Λόρεν να ανατεθεί στον τουρκικό στρατό η φύλαξη της Αιγύπτου σε περίπτωση που οι βρετανικές δυνάμεις οι οποίες στάθμευαν σε εκείνη τη χώρα αναγκάζονταν να αποσυρθούν για να πολεμήσουν εναντίον του Χίτλερ. Ο Δρ Αράς προσέθεσε:
Σήμερα δεν μπορούμε να αναμένουμε ότι ένα έθνος θα βάλει την ψυχή του και ολόκληρη τη θέληση του σε έναν πόλεμο αν δεν έχει πειστεί ότι ο αγώνας αυτός είναι δίκαιος. Για παράδειγμα το να πολεμήσει κάνεις για να διατηρήσει 3,5 εκατ γερμανικής φυλής υπό τσεχική κατοχή δεν θα αποτελούσε δίκαιο αγώνα”. (σσ. θεωρούσε ότι το να πολεμήσει με τους συμμάχους εναντίον των Γερμανών που επιτέθηκαν στην Τσεχοσλοβακία με το πρόσχημα απελευθέρωσης των Γερμανών Σουδητών).
Προσέξτε και το εκπληκτικό παρακάτω:
“Ο Λόρεν θεώρησε τις προτάσεις του Αράς για την Αίγυπτο πολύ σημαντικές και πολύ ενδιαφέρουσες. Οι προτάσεις όμως αυτές συνάντησαν τις αντιδράσεις του Φόρειν Όφις επειδή κανείς απολύτως δεν τις είχε ζητήσει από τον Αράς και επειδή φόβισαν τους Αιγύπτιους όλων των πολιτικών κομμάτων”.
Τα γράφω αυτά για όσους κυβερνητικούς αξιωματούχους- έχουν την εντύπωση “και τι έγινε που ο Μητσοτάκης συναντήθηκε με τον Ερντογάν. Καλό είναι να συνομιλούμε”.
Είναι μακροσκελέστατο και λεπτομερέστατο το εξαιρετικό άρθρο σας κ.Σαββίδη και αναγκαστικά τα όποια σχόλια θα ήταν και αυτά μακροσκελή και λεπτομερή.
Δεν ”προφητεύονται” όλα στις διεθνείς σχέσεις ,ειρηνικές και προπάντων πολεμικές, που έφερε στο προσκήνιο ξαφνικά ο τυφλοπόντικας της Ιστορίας., που μπορεί να ανοίξει και αλλού καμία αναπάντεχη τρύπα.
Ένα να είναι πια σίγουρο . Ήταν ουτοπία ότι υπάρχουν αδελφοί λαοί και είναι βεβαιότητα -διαχρονικά επιβεβαιωμένη- ότι όταν μια μεγάλη δύναμη έρχεται αντιμέτωπη με μια θεωρούμενη υπαρξιακή απειλή-όπως τώρα η Ρωσία-θα καταφύγει σε χρήση ισχύος.(ας μη το ξεχνάμε και εμείς .)
Το περίεργο είναι πως αυτές τις δύο αλήθειες τις γνωρίζουν και οι αρχάριοι διπλωμάτες ,αλλά μάλλον δεν μπορούν να τις ”περάσουν” στους πολιτικούς που αποφασίζουν και για την ειρήνη και για τον πόλεμο.
Τώρα όμως θα επικρατήσουν τουλάχιστον για μια γενηά και αναγκαστικά τα κράτη και οι λαοί θέλοντας την ειρήνη θα προετοιμάζονται πυρετωδώς για πόλεμο και ηθικώς από τις παιδικές ηλικίες. Τα διεθνιστικά , ειρηνόφιλα και ”δικαιωματιστικά Κινήματα θα υποχωρήσουν σταδιακά.
Η εβδομηνταεφτάχρονη (1945-2022) ειρήνη στην Ευρώπη,”μας τελείωσε”.
Αναμένεται και η εμφάνιση ηγετικών πολιτικών προσωπικοτήτων.
Υ.Γ. Σας συγχαίρω ,αγαπητέ κ .Σαββίδη για την φράση σας ” η ιδεολογία του Πανσλαβισμού είχε φέρει την Ελλάδα σε ακραία όρια συρρίκνωσης ,αν η Ρωσία επικρατούσε”(από το 1878 μέχρι το 1949 προσθέτω και αν δεν χύνονταν ποταμοί αίματος για την μη συρρίκνωσή της από το 1904 ως το 1949 ,αγώνες που ΚΑΙ ξέχασε η νικημένη το 1949 Αριστερά ΚΑΙ ετήρησε την υπόσχεσή της ,που έδωσε από το 1934 για Μακεδονία (τότε και Θράκη) εκτός Ελλάδικού κράτους ,υπογράφοντας με τον κ.Κοτζιά την Συμφωνία των Πρεσπών.
Ας ευχηθούμε να μην επαναληφθεί αυτή η πανσλαβιστική μανία.
Όταν είσαι λακές του πολιτικο-βιομηχανικού κατεστημένου, τότε αφήνεις ολόκληρη ήπειρο όμηρο στις ορέξεις του κάθε νταβατζή, τραμπούκου και μαφιόζου.
Περί της μανταμίτσας από το Βερολίνο, ο λόγος.
https://www.protagon.gr/epikairotita/i-sxesi-merkel-kai-poutin-mia-skia-panw-apo-tin-oukrania-kai-ti-germania-44342470082
Έφυγε αυτή και έχουμε την άλλη τώρα. Την κοτούλα του καναπέος.
“Θυμίζω πως όταν επι Ψυχρού Πολέμου ο Τίτο ήγειρε θέμα «μακεδονικής μειονότητας» και ονόμασε μια από τις δημοκρατίες της Γιουγκοσλαβίας «Δημοκρατία της Μακεδονίας» η εντολή που πήρε η κυβέρνηση Καραμανλή από τις ΗΠΑ την δεκαετία του 60 ήταν να μην δημιουργεί προβλήματα στον Τίτο διότι είχε αποστασιοποιηθεί από την σύμπλευσή του με τον Στάλιν και αυτό ικανοποιούσε τα αμερικανικά συμφέροντα”
Οι σχέσεις μας με την Γιουγκοσλαβία από το δεύτερο ήμισυ τού ’50 μέχρι τον θάνατο τού Τίτο, ήσαν μάλλον καλές. Η Γιουγκοσλαβία χρωστούσε στην Ελλάδα από τις συναλλαγές μέσω clearing. Θα μπορούσε ο Καραμανλής, αντί να υπακούει στις ΗΠΑ, να είχε ζητήσει από τον Τίτο την αλλαγή τού ονόματος τού ομοσπόνδου κρατιδίου. Έχοντας καταλάβει ο τελευταίος ότι ο σκοπός αλλαγής τού ονόματος δεν είχε νόημα πια, δεν αποκλείεται να είχε ικανοποιήσει το αίτημά μας.
Στην συνέχεια, το 2007 (τα έχω γράψει επανειλημμένως), ο ανιψιός του εισήγαγε την αποδοχή τής συνθέτου ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό erga omnes.
Όχι, δεν μάς έφταιξε ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο. Εκείνος βρήκε τον δρόμο στρωμένο. Ήταν στραβό το κλίμα, το φαγε κι ο γάιδαρος.
“Τα γράφω αυτά για όσους κυβερνητικούς αξιωματούχους- έχουν την εντύπωση “και τι έγινε που ο Μητσοτάκης συναντήθηκε με τον Ερντογάν. Καλό είναι να συνομιλούμε””
Και πως τα γράφετε; Η πολιτική τού ενδοτικού, εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ είναι γνωστή, εδώ και 25 χρόνια.
ΚΑΙ επειδή ανέφερε ο κ.Σαββίδης την ουδέποτε δοθείσα ,αλλά τεκμαιρόμενη εντολή των ΗΠΑ προς τον αείμνηστο Καραμανλή-ας μη παίρνουμε εύκολα στο στόμα μας το όνομά του- για τις σχέσεις μας με την Γιουγκοσλαβία, εμείς την θεωρούμε καταγεγραμμένη και στο δικό μας ΥΠΕΞ ,ή, αλλού σε κυβερνητικά ”κιτάπια”;;;.
Ας πεισθούμε επιτέλους ότι δεν μπορείς να προσβάλεις στον ΟΗΕ την κατάργηση ενός Ομοσπονδιακού κράτους, διότι αυτό δεν είναι εγγεγραμμένο στον ΟΗΕ ,δεν έχει κρατική σφραγίδα και για την περίπτωσή μας οι ΑλβανοΣλάβοι των Σκοπίων είχαν γιουγκοσλαβική υπηκοότητα και επίσημη γλώσσα σερβοκροατική μέχρι το 1991.
Είναι σαν να λέμε ότι ΤΩΡΑ η Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί να απαγορεύσει την ονομασία του Τουρκοκυπριακού κρατιδίου ,ή, η Ελλάδα ΤΩΡΑ την ονομασία της περιοχής Θράκη που έχουν και η Βουλγαρία και η Τουρκία και κατοικούνται από Βουλγάρους ,ή, Τούρκους.
Το πρόβλημα άρχισε όταν τα Σκόπια έγιναν κράτος και αναγνωρίσθηκαν -με ελληνική παρέμβαση-ως κράτος του ΟΗΕ ,με το όνομα FYROM -όπως ονομαζόταν μέχρι στις 18 Ιουνίου 2018 ,όταν οι ”ρέκτες” της ενεργητικής-καθώς υπερηφανεύονται- εξωτερικής πολιτικής ΤσιπροΚαμμένοι με την υπογραφή του καθηγητή και συμβούλου στο ΥΠΕΞ του κ. Γεωργίου Ανδρέου Παπανδρέου -τώρα ΓΑΠ- κ.Νίκου Κοτζιά, χωρίς να εξασφαλίσουν τα κεκτημένα του Βουκουρεστίου του 2008, όπως ”παραπονείται” ο εξασφαλίσας αυτά τα κεκτημένα πρώην πρωθυπουργός Μακεδών Καραμανλής και αυτός..
ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ -Ο Λ Ω Ν- ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΙΩΔΕΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΥΠΟΓΡΑΨΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΩΣΑΝΤΕΣ ΤΗΝ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ ,ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΜΕ ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΟΝΟΝ ΟΙ ΚΑΚΟΠΙΣΤΟΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ-.
“Ας πεισθούμε επιτέλους ότι δεν μπορείς να προσβάλεις στον ΟΗΕ την κατάργηση ενός Ομοσπονδιακού κράτους”
Ποιος μίλησε για ΟΗΕ;
“ας μη παίρνουμε εύκολα στο στόμα μας το όνομά του”
Το όνομα τού … ρόδου! 🙂 🙂
Κύριε Σαββίδη, άλλη φορά να είστε προσεκτικός όταν χρησιμοποιείτε το Ιερόν Όνομα, άλλως, Κύριος οίδε, τι συνέπειες θα υποστείτε. Μπορεί να σάς αποκλείσει ο ΣΑΝ από την αρθρογραφία και τον σχολιασμό!
“ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ -Ο Λ Ω Ν- ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΙΩΔΕΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΥΠΟΓΡΑΨΑΝΤΕΣ …”
Δηλαδή, ο κ. Σαββίδης κι εγώ προσπαθούμε να δικαιολογήσομε τούς υπογράψαντας;
Ο κ.Σαββίδης την χαρακτήρισε κακίστη Συμφωνία και βδελύσσεται και τους υπογράψαντες και τους κυρώσαντες και όχι τους προηγούμενους, που επί 27 χρόνια αρνήθηκαν αυτήν την Συμφωνία.
ΥΓ. Στον ΟΗΕ καταφεύγεις για αποτελεσματική λύση αυτού του προβλήματος ,αν δεν θέλεις να ‘μπαλαμουτιάζεις” και τον εαυτό σου.
Συνεχίζουν όμως γιατί πολλοί συνέλληνες ”φκιάχνονται” με τα παραμύθια από την εποχή του Αλκιβιάδη .
Μασάς τα λόγια σου, Ναλμπάντη, γιατί εκ των υστέρων βλέπεις τις ανοησίες που γράφεις. Ο ΟΗΕ δεν έχει αρμοδιότητα στην μετονομασία ομόσπονδων κρατιδίων/πολιτειών. Νομίζω ότι ήμουν σαφής στο τι θα μπορούσε να γίνει, αν ο Καραμανλής έβλεπε πέρα από την μύτη του στην εξωτερική πολιτική. Δυστυχώς, δεν έβλεπε. Τις υπόλοιπες ανοησίες περί “φκιαξίματος” τις αφήνω στην κρίση αυτών που τυχόν σε διαβάζουν. Να ρε που μάγκεψε και ο Σταυράκος…
https://www.iefimerida.gr/kosmos/wsj-me-symptomata-dilitiriasis-o-ampramobits
https://www.iefimerida.gr/kosmos/times-pes-toys-oti-tha-toys-syntripso-poytin-ampramobits-oroi-zelenski
Όποιος νομίζει ότι ο KGB θα αποχωρήσει από αυτή την ιστορία ταπεινωμένος, είναι απλά μακριά νυχτωμένοι.
Ο τύπος είναι αποφασισμένος να πατήσει το κουμπί και να πάρει μαζί του όλον τον πλανήτη. Κρατείστε αυτό το post, κ. Σαββίδη.
Αν μπορέσει-και θα μπορέσει- ο κ. KGB να διαπραγματευθεί με ΗΠΑ ΚΑΙ Ε.Ε. -γιαυτό σνομπάρει τον κ.Ζελένσκι-θα αρκεστεί σαυτό και όλα θα γίνουν μέλι-γάλα και στους G20 και στο Σ.Α του ΟΗΕ.
Αλίμονο στους” Μηλίους” Ουκρανούς ,όπως θα έγραφε και ο Θουκιδίδης μας. .
Υ.Γ Δεν ζητώ να κρατηθεί το post.
Αφού λοιπόν, κ.Επισκέπτα. δεν μπορείς να απαγορεύσεις αποτελεσματικά την χρήση ονόματος ομοσπόνδου κράτους ,που σε ενοχλεί και ο αείμνηστος Καραμανλής δεν έλεγε ΠΟΤΈ ΘΑ ΘΑ ΘΑ όπως οι γνωστοί τρεις ψεύτες πρωθυπουργοί (ΘΑ φύγουν οι Βάσεις, λεφτά υπάρχουν και με μια υπογραφή ΘΑ καταργήσουμε τα Μνημόνια) τους οποίους- για να τους μνημονεύετε -τους πιστέψατε -προς τι ο ψόγος γιαυτόν τον Καραμανλή και από εσάς και από τον κ.Σαββίδη, για το διάστημα 1955-1979;;;.
ΚΑΙ σας παρακαλώ όχι οικειότητες μαζί μου ,αφού ούτε γνωριζόμαστε, ούτε και αποκαλύπτετε το ονοματεπώνυμό σας. (το δικό μου ποιος ξέρει που το βρήκατε)
Να συνεχίσετε να με διαβάζετε ,γιατί κάθε φορά κάτι μαθαίνετε.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΜΑΣ , ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΞΕΣΠΟΥΝ -ΟΠΩΣ ΕΣΕΙΣ-ΣΕ ΜΟΝΙΜΕΣ ΚΑΤΑΚΡΙΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΟΥ.
ΠΑΝΤΩΣ ΤΟΝ Κ.ΣΑΒΒΙΔΗ , ΔΗΛΩΣΑΤΕ ”ΥΠΟΤΑΓΗ” ΣΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ -ΚΑΙ ΜΟΝΟ-ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ ΣΑΣ .
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ .(ΑΝ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΕΚΛΕΙΨΕΙ Ο ΠΟΛΑΚΙΣΜΟΣ ΣΑΣ)- (δείγμα και αυτό ότι προς τα εκεί ”κλίνετε”).
Ρε Σταυράκη, διάβασε ξανά το σχόλιό μου March 28, 2022 At 11:47 am και προσπάθησε να καταλάβεις τιγράφω. Άντε ξεφορτώσου με τώρα.
Ποια διαπραγμάτευση;
Καταρχήν η λέξη μου θυμίζει Σύριζα τον Γεν του ’15.
ΣΑΝ, ο τύπος θα πάει μέχρι τέλους.
Δες εδώ το βιβλίο που διάβαζε μανιωδώς στο lockdown.
https://www.iefimerida.gr/kosmos/oykrania-mythistorima-proeblepse-eisboli-poytin
Aγαπητέ κ.Β..Μ η Ιστορία λέγει ότι ο ικανός και φωτισμένος ηγέτης δημιουργεί πειθαναγκάζοντας και τον λαό του ένα δυνατό κράτος και μια ”πολεμική μηχανή” με οραματικό ηθικό -ενώ οι άλλοι νομίζουν ότι είναι αυτοί οι ηγέτες σαν ”τα μούτρα τους”( που λέει και ο λαός μας) -και δεν τον παρακολουθούν-.
Ξεκινά όταν ο ίδιος αποφασίσει -παρακολουθώντας σαν ανεμόμυλος- τις αντιδράσεις των υπολοίπων ΧΩΡΙΣ ΦΡΟΝΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ .
Είναι οι προσωπικότητες ,που επιβεβαιώνουν την θεωρία ότι τα άτομα μπορούν να αλλάξουν την Ιστορία, ενώ οι σοασιαλκομμουνιστές πιστεύουν ότι οι λαοί -που τους εκθειάζουν-αλλάζουν την Ιστορία, αποκρύπτοντας υπό την ηγεσία ποίων κινήθηκαν οι λαοί .
Δεν άλλαξαν την Ιστορία πολιτικοί ηγέτες ,όπως ο Μέγας Αλέξανδρος μας , ο Ιησούς Χριστός-αυτός την διεχώριοσ στην π.Χ και την μ.Χ-.ο Μέγας Κων/νος μας , ο Χίτλερ, ο Γκορμπατσώφ και τώρα ο Πούτιν και ποιος ξέρει ποιος άλλος ;;;.
Όλους όμως τους θερίζει το δρεπάνι του Χάρου γιατί ”έστιν δικής οφθαλμός ,΄’ος τα πανθ’ορά”.
Ας περιμένουμε ΤΕΛΟΣ το τέλος όλων γιατί γνωρίζουμε εμείς οι Έλληνες το ”ουδένα προ του τέλους μακάριζε”.
Υ.Γ Σας παρακαλώ να κάνετε μια προσπάθεια να ”φιλιώσουμε” με τον δύσκολο κ. Επισκέπτη,
Μπορεί να σας ακούσει και να συμμορφωθεί-γιατί παραέγινε και είναι είναι ντροπή.
ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Για το τελευταίο σχόλιο, έχω να πω τα εξής:
κ. ΣΑΝ, μπορείτε απλά να ποστάρετε και να αποφεύγετε τη δευτερολογία. Άλλο η αντιπαράθεση με επιχειρήματα και άλλο οι προσωπικές επιθέσεις. Δεν είναι καλλιστεία γνώσεων εδώ. Φιλοξενούμενοι είμαστε – διαβάζουμε τα ωραία κείμενα & τις αναλύσεις που διαβάζουμε και απλά σχολιάζουμε.
Ειρωνία βέβαια θα μου πεις ότι τα λες εσύ αυτά, διότι εγώ προσωπικά έχω βρίσει τον Επισκέπτη, αλλά και τον άλλο τον κολλημένο με τους Εβραίους. Που εξαφανίστηκε αυτό το απίθανο troll?
Τεσπα, καλό θα ήταν να κουλάρουμε λίγο. Δεν είμαστε άλλωστε στο σχολείο, ώστε να πάμε στον δάσκαλο (δηλ τον κ. Σαββίδη) για παράπονα.
Αυτά.
ΣΑΣ ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκρισή σας και στο αίτημά μου ‘ ,κύριε Β..Μ.’.
Δευτερολογώ” -θα το μειώσω-σε τυχόν ιστορικές ανακρίβειες (έζησα , διάβασα και διαβάζω πολλά) και αναλήθειες και σε κάθε περίπτωση αρκούμαι στην αντιπαράθεση ,χωρίς την χρήση ”αυριανικών” και ”πολακικών” φράσεων , που ακούμε στις καφενειακές παρείστικες συζητήσεις μας ,ιδιαίτερα μετά το 2010 .
Με τον εξαίρετο 30 τόσα χρόνια κ.Σαββίδη αλληλοεκτιμούμαστε.
Ας ελπίσουμε στον αυτοπεριορισμό γιατί από παιδί δεν μου ”βγαίνει ” να ”βρζω” και δη γραπτώς.
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ.
Α, εμένα μου βγαίνει πολύ άνετα!
Αυτοπεριορισμός, ναι. Γιατί όχι;
Καληνύχτα επίσης.