του Τάσσου Ν. Δίκα (*)
– Οι μέρες των Χριστουγέννων συμπίπτουν -και ως τελευταίες μέρες του 2024- για όλη την ανθρωπότητα, τον πλανήτη, την Ευρώπη και τη χώρα μας, με πολύ στενάχωρα θέματα που μας προβληματίζουν, μας μελαγχολούν, μας απογοητεύουν αλλά κυρίως μας παθητικοποιούν και αλλοιώνουν σταδιακά αξιακά μας χαρακτηριστικά ως προσωπικότητες των ενεργών και ευαισθητοποιημένων ευρωπαίων πολιτών.
– Συμπίπτουν με πολεμικές συγκρούσεις στην ευρύτερη γειτονιά μας που συνεχίζονται απρόσκοπτα και περιπλέκονται, έχοντας καταντήσει καθημερινότητα την απλή καταμέτρηση των απωλειών αμάχων -μεταξύ αυτών χιλιάδων παιδιών- με παράλληλη “αδυναμία” αποφασιστικής συμβολής, στη δημιουργία προϋποθέσεων τερματισμού του αδιέξοδου πολέμου Ρωσίας – Ουκρανίας, της γενοκτονίας στη Γάζα, που αποκτά χαρακτηριστικά ιδιότυπης “ρουτίνας” που -ταυτόχρονα- κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να κλιμακωθεί ανεξέλεγκτα…
– Συμπίπτουν με πολιτικές κρίσεις ισχυρών κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου παρατηρούμε έκπληκτοι την οικονομική και πολιτική ακροβασία και αστάθεια σημαντικών κρατών όπου η πλέον συντηρητικές και ακροδεξιές πολιτικές ισχυροποιούνται. Ισχυροποιοπούνται βασισμένες σε απλουστευμένες αναγνώσεις και ερμηνείες υπαρκτών οικονομικών προβλημάτων που σχετίζονται και με την κρίση παραγωγικότητας, τη μείωση θέσεων εργασίας, την αναντιστοιχία προδιαγραφών παραγωγικής διαδικασίας σε σχέση με τρίτες ασιατικές – και όχι μόνο- αναπτυσσόμενες χώρες με επίκεντρο την Κίνα, την Ινδία κ.α και με απρόβλεπτο διεθνή παράγονται την νέα κυβέρνηση Τραμπ.
– Συμπίπτουν με εκφάνσεις συμπεριφορών και εφαρμοζόμενων πολιτικών σε κοινωνικό, περιβαλλοντικό και πολιτισμικό επίπεδο που μας προβληματίζουν ως αναντίστοιχες στοιχειωδών προϋποθέσεων σεβασμού του πλανήτη γη που μας φιλοξενεί, (της αλλοίωσης της χλωρίδας – πανίδας και της κλιματικής κρίσης) του μη έμπρακτου σεβασμού ανθρώπινων δικαιωμάτων, της συλλογικής και ατομικής αξιοπρέπειας, χωρίς καμία απολύτως διάκριση. Αυτά, πλέον, όχι μόνο παραμένουν ζητούμενα αλλά αμφισβητούνται -δυστυχώς- ως προαπαιτούμενα σε ευρωπαϊκές χώρες σε μία εμφανή συντηρητικοποίηση των κοινωνιών.
– Συμπίπτουν με έξαρση της βίας και της εγκληματικότητας -και όχι μόνο στη χώρα μας- από ανήλικα παιδιά, της οικογενειακής βίας, της βίας κατά των γυναικών και των γυναικοκτονιών, με διαδεδομένη πλέον την αβεβαιότητα, απογοήτευση, ανασφάλεια, εσωστρέφεια, ατομισμό και την εμμέσως ωθούμενη στοχοποίηση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, των μεταναστών και προσφύγων.
– Συμπίπτουν με συνεχιζόμενες οικονομικές πιέσεις στη καθημερινότητα των πολιτών, που διαπερνούν πολλά κοινωνικά στρώματα, ως απόρροια και γενικότερων παραμέτρων, αλλά κυρίως εφαρμοζόμενων πολιτικών που αδυνατούν να αναχαιτίσουν την ακρίβεια που έχει καταντήσει βραχνάς των οικογενειών προς όφελος ολιγοπωλίων και την διευρυνόμενη φτωχοποίηση κοινωνικών στρωμάτων και της ποιότητας ζωής που διακυβεύεται.
– Συμπίπτουν με δημοσκοπήσεις -σε εσωτερικό πολιτικό επίπεδο- (βλέπε δημοσκόπηση της Metron Analysis για το Mega), που δείχνουν εκτός από την επιμονή της κοινωνικής δυσαρέσκειας και μια άλλη πολύ ανησυχητική τάση: Σχεδόν οι μισοί πολίτες της χώρας (47%) αισθάνονται απροστάτευτοι, έξω από το δίχτυ ασφαλείας που μπορεί να προσφέρει μια οργανωμένη πολιτεία.
– Συμπίπτουν με διευρυνόμενη αναλογία των πολιτών που συνεχίζουν να μην εμπιστεύονται το πολιτικό κοινοβουλευτικό σύστημα (με τους υφιστάμενους πολιτικούς σχηματισμούς) και βρίσκονται σε παθητική αναμονή ή σε αναποφασιστικότητα συμμετοχής και άσκησης εκλογικών δικαιωμάτων, όπου η μη εμπεδωμένη πρόταση εναλλακτικής προοδευτικής κυβερνησιμότητας, διατηρεί σε ισχυρό βασικό πόλο το κυβερνών κόμμα, παρ όλη την φθορά του σε συνδυασμό και με την μη ελκυστικότητα των κομμάτων ως περιεχόμενο και τρόπο εσωτερικής λειτουργίας που αποθαρρύνουν την ενεργό συμμετοχή των πολιτών ως μέλη.
– Συμπίπτουν, τέλος, ότι στις τελευταίες μέρες του 2024, ακόμη και το πανανθρώπινο μήνυμα των Χριστουγέννων επισκιάζεται από τον σύγχρονο τρόπο κοινωνικής συμπεριφοράς και από τα κατευθυνόμενα καταναλωτικά οικονομικά πλαίσια, με επιδερμικές lifestyle στάσεις ζωής ως πρότυπα για μίμηση, καθώς και από τα περιβάλλοντα “εικονικής” πραγματικότητας, όπου τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εν πολλοίς εξουσιάζουν την βιωμένη πραγματικότητα και καθορίζουν εμμέσως πλην σαφώς τρόπους και προτεραιότητες κυρίως στις νέες γενιές.
– Παρ όλα αυτά τις μέρες αυτές υπάρχει η απόλυτη ανάγκη να αντισταθούμε στην απογοήτευση, στην εσωστρέφεια, στην παραίτηση και τον ατομισμό, και με συνείδηση των δυσκολιών, να διεκδικήσουμε -και συμβάλουμε με θετικότητα στο σκέλος που μας αναλογεί ως ενεργοί πολίτες- για να καλύτερο, ειρηνικό 2025 με ολιστική άποψη κοινωνικά, πολιτισμικά, περιβαλλοντικά, παραγωγικά, οικονομικά, εργασιακά, με την παιδεία και υγεία στο κοινωνικό επίκεντρο!
Καλά Χριστούγεννα με υγεία!
Για ένα δικαιότερο 2025,
με ολιστική κοινωνική και περιβαλλοντική θεώρηση!
Δεκέμβριος 2024
Τάσσος Ν. Δίκας
αρχιτέκτονας ομότιμο μέλος ΤΕΕ
Θεσσαλονίκη
έργο 1:Τ.Δ, άνθρωπος και περιβάλλον Ι, ξηρό παστέλ, 1997
έργο 2: Τ.Δ, εικονική πραγματικότητα ΙΙ, ξηρό παστέλ, 1997
έργο 3: Τ.Δ, άνθρωπος και περιβάλλον Ι, ξηρό παστέλ, 1999
…”δικαιότερο 2025, με ολιστική κοινωνική και περιβαλλοντική θεώρηση! “…(>άρθρο<)
“ιστογραμμή” tassosdikas blog
