22 Οκτωβρίου, 2021
Ο Καραγιλάν μίλησε για τη συνεχιζόμενη θανατηφόρα μάχη στην οποία έχει εμπλακεί το ΡΚΚ με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις εδώ και έξι μήνες και εξέφρασε επίσης τις πολιτικές του απόψεις για το ευρύτερο πλαίσιο.
Ο Μουράτ Καραγιλάν, γεννημένος το 1954, είναι ένας από τους συνιδρυτές του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) και ο εν ενεργεία ηγέτης του PKK από τότε που ο αρχικός ιδρυτής και ηγέτης της οργάνωσης -Οτσαλάν- συνελήφθη το 1999 από τις τουρκικές υπηρεσίες πληροφοριών, με τη βοήθεια μιας διεθνούς συνωμοσίας.
Το 2014, ο Καραγιλάν άφησε την ηγετική θέση του PKK και διορίστηκε ως ο νέος αρχηγός του Κέντρου Άμυνας του Λαού, του HSM.
Ποια είναι η τελευταία κατάσταση όσον αφορά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις που ξεκίνησε η Τουρκία τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους; Και ποιες είναι οι επιπτώσεις αυτών των εντεινόμενων τουρκικών επιθέσεων εναντίον του ιρακινού Κουρδιστάν και της Ροζάβα για τον αγώνα ελευθερίας των Κούρδων;
Υπάρχουν συνεχείς απειλές από τις δυνάμεις κατοχής στα εδάφη του Κουρδιστάν, με στόχο τα επιτεύγματα του κουρδικού λαού.
Επί του παρόντος, η μεγαλύτερη απειλή, ο μεγαλύτερος εκβιασμός, έχει τεθεί από το τουρκικό κράτος. Τώρα, έχουν περάσει σχεδόν έξι μήνες από την έναρξη των επιθέσεων του τουρκικού κράτους στις 23 Απριλίου. Τους τελευταίους έξι μήνες, διεξάγεται μια σκληρή μάχη η οποία συνεχίζεται ακόμη. Είναι πολύ δύσκολο να εκφράσουμε τις σκέψεις μας για αυτή τη μάχη σε λίγες μόνο προτάσεις. Στην πραγματικότητα, το τουρκικό κράτος είχε καταστρώσει ένα μεγάλο σχέδιο για το έτος 2021.
Σύμφωνα με αυτό το σχέδιο, ο στόχος ήταν να καταλάβουν όλες τις βάσεις μας στο Νότιο Κουρδιστάν, ή το Ιρακινό Κουρδιστάν, να εξωθήσουν τους αντάρτες από τις περιοχές και να τους αφανίσουν καταστρέφοντας τα αρχηγεία μας σε αυτές τις περιοχές, αφήνοντας έτσι το κίνημα χωρίς συντονισμό.
Μπορεί να συγκριθεί με το έτος 1998 όταν μια επίθεση κατά του ηγέτη μας Αμπντουλάχ Οτσαλάν πραγματοποιήθηκε στη Συρία από το τουρκικό κράτος και τις δυνάμεις των συνωμοτών, με αποτέλεσμα ο ηγέτης μας να αιχμαλωτιστεί και έγινε μια προσπάθεια να καταστραφεί το κίνημά μας. Το σχέδιο για το 2021 είναι παρόμοιο. Και πάλι, αυτή η τελευταία μάχη υποστηρίχθηκε από ηγεμονικές δυνάμεις όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γερμανία και η Αγγλία.
Νωρίτερα φέτος, ο Τούρκος υπουργός πολέμου επισκέφθηκε τη Βαγδάτη και στη συνέχεια την Ερμπίλ, έτσι ώστε η ιρακινή κυβέρνηση και το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν να συμμετέχουν στην επίθεση. Σχεδίαζαν να αναλάβουν όλα τα αρχηγεία των ανταρτών στο Ιρακινό Κουρδιστάν, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στο Κανδήλι και το Γκάρε, μέσα σε δύο ή τρεις μήνες. Ήταν το αρχικό τους σχέδιο.
Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό, ξεκίνησαν αρχικά μια αιφνιδιαστική επίθεση στις 2 Φεβρουαρίου εναντίον των ανταρτικών δυνάμεων στο Γκάρε, αλλά τελικά ηττήθηκαν. Στη συνέχεια κατέληξαν στο εξής σκεπτικό: “Δεδομένου ότι οι φρουρές στο Γκάρε είναι μακριά από τα σύνορα Τουρκίας-Ιράκ, υπάρχουν περισσότεροι αντάρτες του ΡΚΚ και αν ξεκινήσουμε τις πρώτες επιθέσεις στη συνοριακή λωρίδα, θα πετύχουμε”.
Η ακόλουθη επίθεση πραγματοποιήθηκε με βάση αυτό το σκεπτικό. Σε ένα έδαφος μήκους περίπου 100 χιλιομέτρων, από τον ποταμό Khabur έως την πόλη Şemdinli, επιτέθηκαν από τρία σημεία, τόσο στη στεριά όσο και στον αέρα, στοχεύοντας τις βάσεις των ανταρτών. Μετά από έξι μήνες, τα τουρκικά στρατεύματα βρίσκονται ακόμη στην ίδια περιοχή που βρίσκονταν την πρώτη και τη δεύτερη ημέρα των επιθέσεων. Δηλαδή, η μάχη συνεχίζεται ακόμη στις ίδιες περιοχές. Δεν μπορούσαν να προχωρήσουν περαιτέρω σύμφωνα με τα σχέδιά τους. Ακόμη και σε περιοχές όπου αποβιβάστηκαν τα στρατεύματά τους, δεν είναι σε θέση να εδραιώσουν κυριαρχία. Έτσι, σε ορισμένα σημεία, προχώρησαν έξι ή επτά χιλιόμετρα, και σε κάποια άλλα, μόνο τρία ή τέσσερα.
Η μάχη μαίνεται μέχρι τώρα. Ο τουρκικός στρατός χρησιμοποιεί όλες τις σύγχρονες τεχνολογίες. Για να είμαι ειλικρινής, πραγματοποιούν αεροπορικές επιδρομές όλη την ώρα. Βομβαρδίζουν παντού. Βομβαρδίζουν συνεχώς.
Στόχος τους είναι να κατακτήσουν και να προχωρήσουν με αυτόν τον τρόπο, αλλά μέχρι στιγμής, δεν τα έχουν καταφέρει. Γιατί; Γιατί οι αντάρτες προσαρμόζονται και εξελίσσονται εδώ και αρκετό καιρό. Δημιούργησαν νέες μεθόδους μάχης. Λειτουργούν συντονισμένα ως μια σειρά μικρών ομάδων και η κάθε μία έχει μια συγκεκριμένη τεχνογνωσία. Χρησιμοποιούν δημιουργικά την περιοχή. Αυτές οι μικρές ομάδες λοιπόν ήταν πιο αποτελεσματικές.
Επίσης οι αντάρτες έχουν αναπτύξει το δικό τους στυλ και μεθόδους πολέμου στα τούνελ. Αυτές οι δύο μέθοδοι, που χρησιμοποιήθηκαν από το αντάρτικο, είχαν ως αποτέλεσμα υψηλές επιδόσεις και τακτική υπεροχή. Φαίνεται ότι το τουρκικό κράτος δεν περίμενε κάτι τέτοιο. Και μένουν έκπληκτοι από αυτό.
Είναι σημαντικό ότι την πρώτη εβδομάδα της μάχης, εργάστηκαν σκληρά με τη χρήση των μέσων μαζικής ενημέρωσης, στις δηλώσεις και στην προσπάθεια να δημιουργήσουν μια επιτυχημένη ιστορία, αλλά μετά από αυτό, σταμάτησαν και όπου και αν έφτασαν, αντιμετώπισαν κίνδυνο και ήττα, και παγιδεύτηκαν.
Αυτή τη στιγμή αποκρύπτουν αυτή τη μάχη από τον κόσμο και από τα μάτια του τουρκικού κοινού. Θέλω να πω, δεν τους αρέσει να λένε ότι υπάρχει μια τόσο μεγάλη και ευρεία μάχη. Προκειμένου το τουρκικό κράτος να σωθεί από αυτήν την καταστροφή και την ήττα, καθώς έχει ήδη καταρρεύσει στην περιοχή, άρχισαν τώρα να χρησιμοποιούν σύγχρονα χημικά όπλα για να προχωρήσουν. Παραβιάζουν όλους τους διεθνείς πολεμικούς νόμους. Θέλουν να σωθούν από την ήττα με αυτόν τον τρόπο. Η μάχη σε Μετίνα, Ζαπ και Αβασίν συνεχίζεται, καθώς συνεχίζουν να χρησιμοποιούν χημικά όπλα.
Είναι δυνατόν να γίνουν θετικά βήματα προς την ενότητα των Κούρδων ενώ την ίδια στιγμή ορισμένες περιοχές στο ιρακινό Κουρδιστάν και τη Ροζάβα έχουν μετατραπεί σε ζώνη μάχης ξένων δυνάμεων; Ποια είναι η στάση του Δημοκρατικού Κόμματος του Κουρδιστάν και της Πατριωτικής Ένωσης του Κουρδιστάν; Και ποια είναι η απάντησή σας στις κατηγορίες του KDP εναντίον του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν ότι το PKK είναι υπεύθυνο για τις ζημιές που υπέστησαν άμαχοι στον πόλεμο;
Στην πραγματικότητα, τα κράτη που έχουν καταλάβει το Κουρδιστάν, παρά τις διαφωνίες και τις συγκρούσεις που συνήθως έχουν μεταξύ τους, έχουν ενωθεί για το ζήτημα των Κούρδων και του Κουρδιστάν, όποτε αυτό απαιτείται. Κάνουν κοινά σχέδια, λαμβάνουν συλλογικές αποφάσεις και αναπτύσσουν νέες πολιτικές που στοχεύουν τους Κούρδους.
Ωστόσο, δυστυχώς, οι Κούρδοι από τα τέσσερα μέρη του Κουρδιστάν δεν είναι σε θέση να ενωθούν εναντίον αυτών των κατοχικών κρατών προκειμένου να λάβουν συλλογικές αποφάσεις και να ενεργήσουν ενωμένοι. Υπάρχουν προφανώς διαφορετικοί λόγοι για αυτήν την κατάσταση. Αλλά η ανάγκη για εθνική ενότητα, καθώς και συλλογικές και συντονισμένες πολιτικές μεταξύ των κουρδικών δυνάμεων είναι ουσιαστική και επείγουσα.
Είναι λυπηρό να το πω, αλλά κατοχικά και αποικιοκρατικά κράτη έχουν από καιρό τα δάχτυλά τους στην κουρδική πολιτική. Εννοώ, εκείνα τα κράτη που αποικίζουν το Κουρδιστάν έχουν ορισμένους ρόλους να παίξουν στην κουρδική πολιτική. Έχουν, σε κάποιο βαθμό, επιρροή στις πολιτικές των Κούρδων. Προς το παρόν, η στάση της Πατριωτικής Ένωσης του Κουρδιστάν είναι σχετικά φυσιολογική.
Αλλά το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν έχει εμπλακεί σε αυτή την κίνηση του τουρκικού κράτους για την εξάλειψη του ΡΚΚ και την απόκτηση του ελέγχου όλων των επιτευγμάτων του κουρδικού λαού. Έτσι, οι επιθέσεις του τουρκικού στρατού πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με τις κινήσεις του Δημοκρατικού Κόμματος του Κουρδιστάν να περικυκλώσει εδάφη που ελέγχονται από τους αντάρτες, να επιβάλει εμπάργκο εναντίον τους και να αναχαιτίσει τις διόδους τους. Εκτελεί συμπληρωματικό ρόλο στην κατοχή του τουρκικού κράτους. Αποδεικνύεται ότι το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν και το Τουρκικό Κράτος έχουν καταλήξει σε συνεννόηση για την τρέχουσα μάχη, και γι’ αυτό το KDP δεν αντέδρασε με κανέναν τρόπο στην τουρκική εισβολή στο κυρίαρχο έδαφός τους.
Η πηγή της ζημιάς που υφίστανται οι χωρικοί είναι η μάχη για κατοχή και οι επιθέσεις του τουρκικού κράτους. Το τουρκικό κράτος στοχεύει ιδιαίτερα και συνειδητά και προσπαθεί να τρομάξει τον άμαχο πληθυσμό σε αυτήν την περιοχή προκειμένου να διαταράξει τις σχέσεις τους με το PKK και να τους αποθαρρύνει να ζήσουν εκεί.
Το τουρκικό κράτος πυρπολεί τους αμπελώνες, τα χωράφια και τις περιουσίες των χωρικών, προκαλώντας μεγάλες απώλειες. Ενώ έχει εφαρμόσει σκόπιμα αυτήν την πολιτική, και παρόλο που το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν γνωρίζει την κατάσταση, μας κατηγορεί συνεχώς. Αυτό δεν είναι σωστό. Είναι μία βρώμικη πολιτική. Είναι απολύτως σαφές ποιος προκαλεί τις απώλειες και πληγώνει τους ανθρώπους μας.
Επιτρέψτε μου να ρωτήσω τι κάνει το τουρκικό κράτος σε αυτά τα εδάφη και γιατί προσπαθεί να προχωρήσει. Προκαλούν ζημιές στους χωρικούς επίτηδες. Αντί να ανταποκριθεί στα επεισόδια που προκλήθηκαν από το τουρκικό κράτος, το KDP προσπαθεί να θεωρηθεί το PKK υπεύθυνο για τις ενέργειες των δραστών.
Η αναγκαιότητα δράσης σύμφωνα με τα κουρδικά εθνικά απελευθερωτικά κινήματα σε αυτή τη φάση είναι ιδιαίτερα ζωτικής σημασίας αφού ο αποικισμός στα κουρδικά εδάφη τείνει να προχωρήσει περαιτέρω και να ενισχυθεί. Για να ματαιώσουμε τα σχέδια των αποίκων, καταβάλλουμε επίσης προσπάθειες για την ανάπτυξη μιας εθνικής δημοκρατικής και συντονισμένης κουρδικής πολιτικής. Δουλεύουμε σκληρά για να επιτύχουμε αυτόν τον στόχο, αλλά όταν παρατηρούμε τη στάση του KDP και τη συνεργασία τους με το τουρκικό κράτος, γίνεται σαφές ότι ο στόχος μας για εθνική ενότητα δεν θα επιτευχθεί πολύ σύντομα.
Με άλλα λόγια, η κουρδική εθνική ενότητα δεν θα πραγματοποιηθεί σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα δυστυχώς, όπως το επιθυμούν οι Κούρδοι πατριώτες που διαθέτουν καθαρή καρδιά και προθέσεις και οι φίλοι μας, και υπό αυτές τις συνθήκες φαίνεται να έχει αναβληθεί για άγνωστη ημερομηνία. Είναι λυπηρό που το λέω, αλλά τα συμφέροντα που σχετίζονται με τους οικογενειακούς δεσμούς και τα εταιρικά οφέλη εξακολουθούν να υπερισχύουν των εθνικών συμφερόντων στην κουρδική πολιτική. Δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένουμε ενότητα στην κουρδική πολιτική όταν δεν έχουν προτεραιότητα τα εθνικά συμφέροντα. Έτσι αξιολογώ την κατάσταση, όσον αφορά την προοπτική εθνικής ενότητας, στην τρέχουσα πολιτική συγκυρία.
Το HPG έχει ανακοινώσει επανειλημμένα ότι η Τουρκία αναπτύσσει χημικά όπλα στις τρέχουσες επιχειρήσεις τους. Έχετε προσκαλέσει σχετικούς οργανισμούς και διεθνείς ανεξάρτητες επιτροπές για έρευνα. Την ίδια στιγμή, η Τουρκία αρνείται όλους αυτούς τους ισχυρισμούς. Έχετε πειστήρια για να αποδείξετε ότι η Τουρκία έχει χρησιμοποιήσει χημικά όπλα κατά τη διάρκεια των εν εξελίξει στρατιωτικών επιχειρήσεων; Ποιες πληροφορίες μπορείτε να αποκαλύψετε σχετικά με τη χρήση χημικών όπλων από την Τουρκία;
Η χρήση χημικών όπλων είναι ένα πολύ σίγουρο και σαφές γεγονός. Το τουρκικό κράτος χρησιμοποιεί χημικά όπλα εναντίον των ανταρτών στο Νότιο Κουρδιστάν. Οι Δυνάμεις Άμυνας του Λαού (HPG) έχουν κάνει δηλώσεις σχετικά με αυτό το θέμα πολλές φορές μέχρι στιγμής. Φυσικά, έχουμε έγγραφα και αποδείξεις για τη χρήση αυτών των χημικών.
Έχουμε βίντεο και εικόνες που δείχνουν αυτές τις χημικές ουσίες, που χρησιμοποιούνται είτε μέσα στις σήραγγες είτε έξω από τις σήραγγες. Θέλω να πω, το HPG έχει τεκμηριωμένες αποδείξεις και έχει κάνει επανειλημμένα δημόσια δελτία τύπου σχετικά με αυτό το ζήτημα. Και, ειδικά, τις τελευταίες ημέρες, το HPG έχει προσφέρει τα στοιχεία της χρήσης του συνόλου χημικών όπλων. Αυτά τα στοιχεία είναι κυρίως εικόνες και βίντεο και φέρουν εμφανή χημικά ίχνη. Και όμως, σε αυτά τα θέματα, οι διεθνώς υπεύθυνες δυνάμεις και οργανισμοί είναι αρκετά αναίσθητοι. Αν και υπήρξαν τόσες πολλές εκκλήσεις, κλήσεις και αιτήματα για να δράσουν αυτά τα ιδρύματα και τα κράτη, δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται για αυτά τα γεγονότα. Γιατί;
Αυτό συμβαίνει επειδή η Τουρκία είναι κράτος μέλος του ΝΑΤΟ. Υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά εδώ: Από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκαν καταγγελίες και φήμες για τη χρήση χημικών από το συριακό κράτος, όλος ο κόσμος ξεσηκώθηκε ενάντια σε αυτά τα περιστατικά. Αργότερα, έδωσαν τελεσίγραφο στη Συρία σχετικά με αυτό το ζήτημα και επιτέθηκαν στη Συρία αρκετές φορές.
Πώς μπορούν να εξηγηθούν τέτοια δύο μέτρα και δύο σταθμά και η όλη αυτή κατάσταση; Πρέπει να ληφθεί κάποια απόφαση και να επιβληθούν κυρώσεις εναντίον ενός κράτους που χρησιμοποιεί τέτοια απαγορευμένα χημικά όπλα. Σε αυτό το διεθνές σύστημα, είναι σαν να είναι νόμιμη η χρήση αυτών των χημικών για τα μέλη του ΝΑΤΟ, ενώ για τα υπόλοιπα, είναι παράνομη και απαιτεί κυρώσεις. Λέω ξεκάθαρα ότι οι διεθνείς οργανισμοί που είναι ειδικοί σε τέτοιου είδους περιπτώσεις μπορούν εύκολα να έρθουν εδώ στα εδάφη μας όπου συμβαίνουν αυτά τα περιστατικά.
Μπορούν εύκολα να έρθουν στις περιοχές όπου έχουν συμβεί τα περιστατικά. Και αυτό διότι, σε κάποιες περιοχές όπου χρησιμοποιήθηκαν χημικά όπλα, βρίσκονται οι δυνάμεις του Δημοκρατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (KDP). Όλες οι δυνάμεις του κόσμου έχουν σχέσεις με το KDP. Και η περιοχή του Κουρδιστάν έχει επίσημο ομοσπονδιακό καθεστώς και δική της κυβέρνηση. Επομένως, δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο για αυτά τα ιδρύματα να έρθουν και να διεξάγουν έρευνες. Από την άλλη πλευρά, για να δώσουμε ένα ακριβές παράδειγμα, το HPG έκανε μια δήλωση σχετικά με τη χρήση χημικών όπλων σε μια περιοχή που ονομάζεται Giresor, στο βόρειο τμήμα του Κουρδιστάν.
Με αυτά τα όπλα μαρτύρησαν έξι αντάρτες σύντροφοί μας. Στην πραγματικότητα, το Giresor βρίσκεται ακριβώς πάνω από τη συνοριακή γραμμή μεταξύ Ιράκ και Τουρκίας. Και αρκετές τουρκικές φρουρές βρίσκονται κοντά στην περιοχή. Απέχει ένα χιλιόμετρο εσωτερικά από τα σύνορα. Η Τουρκία αποκαλεί αυτό το μέρος Sivritepe και το θεωρεί εντός των ορίων του. Στη σήραγγα εκεί, τα φέρετρα αυτών των μαρτύρων φίλων παραμένουν, και υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις χρήσης χημικών. Ζητώ από εκείνους που είναι υπεύθυνοι για τη διεξαγωγή ερευνών, τους απευθύνω έκκληση, να πάνε και να επισκεφτούν εκεί τη σήραγγα. Τότε, όλοι θα γνωρίζουμε αν το τουρκικό κράτος έχει χρησιμοποιήσει χημικά ή όχι.
Στην πραγματικότητα, όλα είναι σαφή και προφανή. Λέμε ότι ακόμη και αν μας βλέπετε ως μέρος αυτού του πολέμου και δεν εμπιστεύεστε πλήρως τα επιχειρήματά μας σχετικά με τη χρήση χημικών, θα πρέπει να στείλετε αντιπροσωπείες και να ερευνήσετε και να αποκαλύψετε ανεξάρτητα την αλήθεια. Με άλλα λόγια, το τουρκικό κράτος παραβιάζει όλες τις διεθνείς συνθήκες πολέμου στο έδαφος του Κουρδιστάν και συνεχίζει να διαπράττει εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Επομένως, τα διεθνή πολιτικά και υπεύθυνα θεσμικά όργανα δεν πρέπει να σιωπούν ενάντια σε αυτά τα εγκλήματα του τουρκικού κράτους. Σας παρακαλώ, λοιπόν, ελάτε να αξιολογήσετε τα περιστατικά στην περιοχή. Αυτά είναι τα στοιχεία και τα τεκμήρια που μπορούμε να σας παρουσιάσουμε. Οι πόροι που έχουμε στη διάθεσή μας μας επιτρέπουν μόνο να διαθέσουμε αυτόν τον τύπο τεκμηρίωσης. Κάναμε την ίδια έκκληση νωρίτερα φέτος όταν επιτέθηκαν στο Γκάρε.
Τώρα, η χρήση χημικών όπλων είναι πολύ πιο προφανής και αποδεδειγμένη. Μπορούν να έρθουν και να κάνουν αυτήν την έρευνα στο πεδίο και να αποκαλύψουν την αλήθεια.
Οι ΗΠΑ, μια παρακμάζουσα οικονομική και πολιτική δύναμη από το έτος 2000, φαίνεται να περνούν μια μεταβατική περίοδο όσον αφορά τον στρατιωτικό και πολιτικό τους ρόλο ως παγκόσμιος ηγέτης. Πιστεύετε ότι αυτό συμβαίνει στην πραγματικότητα και αν είναι έτσι, ποιος θα είναι ο αντίκτυπος ειδικά στη Μέση Ανατολή και το Κουρδιστάν; Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις εάν υπάρξει αποχώρηση των ΗΠΑ από το Ιράκ και τη Ροζάβα;
Αυτές τις μέρες, είναι κατανοητό και φαίνεται ότι οι παγκόσμιες δυνάμεις υφίστανται κάποιες αλλαγές τόσο στην περιφερειακή πολιτική τους όσο και στην κοσμοθεωρία τους. Σύμφωνα με τα δικά τους ενδιαφέροντα, δημιουργούν μια νέα προοπτική και, κατά συνέπεια, μπαίνουν σε τροχιά για νέους σχεδιασμούς. Σίγουρα, κάνουν κάποιες θεμελιώδεις αλλαγές. Αλλά φυσικά, αυτά τα γεγονότα και οι αλλαγές δεν σημαίνουν ότι έχουν αποσυρθεί από την παγκόσμια σκηνή. Ναι, κάνουν κάποιες αλλαγές προς όφελός τους, αλλά δεν αποχωρούν από την παγκόσμια σκηνή.
Φυσικά, η περίπτωση του Αφγανιστάν είναι διαφορετική. Και είναι πολύ σαφές ότι η Αμερική και το ΝΑΤΟ ηττήθηκαν στο Αφγανιστάν. Απέτυχαν στον πόλεμο. Η μόνη επιλογή που είχαν ήταν να υποχωρήσουν, και το έκαναν. Αυτό που κατέστη σαφές σε αυτή την περίπτωση ήταν ότι εάν μια κοινωνία μπορεί να οργανωθεί καλά και να κινητοποιηθεί ανάλογα, η αντίπαλη δύναμη, αν και εξοπλισμένη με τα πιο σύγχρονα όπλα και πολεμική τεχνολογία, είναι καταδικασμένη σε ήττα. Αυτό το τελευταίο ζήτημα αποδείχθηκε για άλλη μια φορά με το παράδειγμα του Αφγανιστάν. Και θα ήταν πολύ καλύτερα αν τα κέντρα εξουσίας, τα οποία περιγράφουμε ως παγκόσμιες δυνάμεις, αποσυρθούν. Εάν οι ΗΠΑ θέλουν να αποσυρθούν από το Ιράκ και τη Συρία, τότε ας είναι. Δεν υπάρχει πρόβλημα για εμάς. Θα είναι ακόμη καλύτερο για εμάς. Αυτά όμως δεν γίνονται τόσο γρήγορα και εύκολα.
Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, όλοι οι λαοί και οι δυνάμεις πρέπει να βασίζονται στη δική τους αυτοοργάνωση και να ενεργούν ανάλογα. Και, ειδικά εάν μια δύναμη βασίζεται σε μια ξένη διεθνή ηγεμονική δύναμη, δεν έχει καμία πιθανότητα επιτυχίας, επειδή δεν είναι γνωστό πώς θα ενεργήσει αυτό το κέντρο δύναμης την επόμενη μέρα. Αυτός είναι ο δρόμος προς την επιτυχία: μια δύναμη πρέπει πάντα να εμπιστεύεται τον εαυτό της και να στηρίζεται στη δική της αυτοοργάνωση. Εάν θες να μπορείς να κάνεις πολιτική ανεξάρτητα, πρέπει να βασίζεσαι στη δική σου δύναμη. Αυτή είναι η άποψή μας.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι πρέπει να αναπτύξει κανείς τη δική του αυτοάμυνα ως οργανωμένη δύναμη και να βασιστεί σε αυτήν, είτε ζει στη Ροζάβα, τη Συρία ή το Ιράκ. Επομένως, εάν οργανωθείς με αυτόν τον τρόπο, δεν θα σου κοστίσει τίποτα εάν οποιαδήποτε διεθνής δύναμη αποσυρθεί από τη χώρα σου. Δεν θα έχει αρνητική επίδραση σε σένα. Εάν μια δύναμη βασίζεται στις δικές της δυνάμεις, η νίκη είναι σίγουρη για αυτήν τη δύναμη και οργάνωση.