του Στράτου Σιμιτζή*
Μετά την κατοχή και τη Απελευθέρωση , οι νέοι και οι νέες της εποχής , αντιμετώπιζαν ένα ουσιαστικό πρόβλημα.
Πού να στραφούν για να διτου Στράτου οχετεύσουν την ενέργειά τους και να διαμορφώσουν την προσωπικότητά τους. Ακόμη , για να αναπτύξουν τυχόν δεξιότητες που είχαν .
Μοναδική διέξοδος και ιδανική λύση αποτέλεσαν τότε , ο Προσκοπισμός , Παγκόσμια οργάνωση που ίδρυσε ο Βρετανός Μπάιντεν Πάουελ και η Χριστιανική Αδελφότης Νέων (Θεσσαλονίκης – ΧΑΝΘ) ,παγκόσμια οργάνωση που ιδρύθηκε στις ΗΠΑ και μετέφερε τη δράση της παγκοσμίως όπως και στην πόλη της Θεσσαλονίκης (ΧΑΝΘ).
Κοινό αντικείμενο δράσης δυο οργανώσεων , η διαπαιδαγώγηση των νέων και η διάπλαση της προσωπικότητάς τους.
Ο Προσκοπισμός και η ΧΑΝΘ υπήρξαν οι δυο οργανώσεις που έδωσαν νόημα και λόγο στη ζωή των νέων , οι οποίοι για τέσσερα χρόνια βίωναν τον φόβο και την καταπίεση των Ναζί.
Είναι αλήθεια πως οι νέοι κατά την κατοχή έχασαν τη διάθεση για δημιουργία , για δράση , ακόμη και το κέφι της ζωής.
Από αυτό το πνίξιμο τους έβγαλαν ο προσκοπισμός και η ΧΑΝΘ.
Στον Προσκοπισμό – Πρόσκοποι ,Ναυτοπρόσκοποι και Αντιόπουλα διδάχθηκαν πειθαρχία , υπευθυνότητα , υπακοή στον ανώτερο και σεβασμό στον μεγαλύτερο. Διδάχθηκαν να αγαπούν τη φύση αλλά και να την σέβονται . Ακόμη τη συνεργασία και την ομαδική ζωή.
Κατασκηνώσεις , πορείες , εκδρομές , μεγάλες θαλάσσιες διαδρομές με τις φαλαινίδες , πότε με πανιά , πότε με κουπιά.
Στη ΧΑΝΘ διδάχθηκαν να αγαπούν τον αθλητισμό αλλά και την ενασχόληση με πνευματικές δραστηριότητες , να εφαρμόσουν το διαχρονικό μήνυμα που εξάγεται από την ρήση «νους υγιείς εν σώματι υγιές»
Εδώ δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως η ΧΑΝΘ εξήγαγε στη Ελλάδα , μέσω των αμερικανικών διευθυντών σωματικής αγωγής το μπάσκετμπολ (1924).
Είναι ανυπολόγιστος ο αριθμός των νέων που γαλουχήθηκε στις δυο παγκόσμιες οργανώσεις με τις αιώνιες αξίες , τρόπου ζωής , συμπεριφοράς , σεβασμού και αγάπη στον συνάνθρωπο.
Εξίσου ανυπολόγιστη και ανεκτίμητη είναι η προσφορά του Προσκοπισμού και της ΧΑΝΘ προς τους νέους.
Αυτό το ξέρουν πολύ καλά όσοι ευτύχησαν να γνωρίσουν τον Προσκοπισμό και την ΧΑΝΘ και να ζήσουν τη φιλοσοφία και το πνεύμα τους.
«Οπλοκατοχή – ελλιπής και η επιδερμική γνώση μας.»
Το έλεγαν για τις ΗΠΑ , ζήτημα της οπλοκατοχής, όποτε ανακύπτει έχει προτεραιότητα στα ειδησεογραφικά πρακτορεία του πλανήτη .
Όμως , δεν είναι λίγοι εκείνοι , στη χώρα μας είναι πολλοί , ίσως και όλοι , που πιάνουν το ζήτημα από λανθασμένη γωνία. Εκκινούν από λάθος αφετηρία .
Η οπλοκατοχή , προβλέπεται από το Αμερικάνικο Σύνταγμα – Δεύτερη τροπολογία – 1791.
Η Εθνική Ένωση οπλοκατοχής ,αριθμεί αρκετά εκατομμύρια μέλη και ΟΥΔΕΠΟΤΕ κάποιο μέλος της , έχει εμπλακεί σε ειδεχθείς και απεχθείς πράξεις.
Εκεί διατηρούν συλλογές , οργανώνουν αγώνες και διαγωνισμούς , οργανώνουν συνέδρια και αυτό είναι όλο.
Το μέλος της ΕΕΟ ,αγαπάει το όπλο του και το θεωρεί καλό φίλο του.
Εκείνοι που διαπράττουν ή εμπλέκονται σε απεχθείς πράξεις -μακελειό σε Δημοτικό σχολείο στο Τέξας – είναι άτομα με διαταραγμένη ψυχική κατάσταση , προβληματικά ,πιθανόν και με ρατσιστικές τάσεις ,άτομα ανώμαλα και διεστραμμένα.
Αυτό είναι εύκολο να διαπιστωθεί , αν δούμε το προφίλ των δραστών διαχρονικά.
Συμπερασματικώς , η οπλοκατοχή δεν είναι το πρόβλημα αυτή καθαυτή , το πρόβλημα είναι τα χέρια στα οποία βρίσκονται τα όπλα.
Με άλλα λόγια , η κατασκευή , η εμπορία και η διανομή είναι εκεί που βρίσκεται το πρόβλημα. Αυτός είναι ο χώρος που πρέπει να ελεγχθεί ακόμα και νομοθετικώς , όχι η οπλοκατοχή εν γένει .
Η ΕΕΟ ουδέποτε υπήρξε αντικείμενο επίθεση η δυσμενών επικρίσεων και σχολίων από προέδρους , υποψήφιους προέδρους και πολιτικούς παράγοντες της ΗΠΑ. Συνεπώς ούτε και το δικαίωμα της οπλοκατοχής .
Γιατί εκείνος ξέρει πολύ καλά περί τίνος πρόκειται ενώ εμείς και κάθε τρίτος , συνήθως έχουμε επιδερμική και ρηχή γνώση του αντικειμένου και απλώς το εκμεταλλευόμαστε μια και είναι πιασάρικο και κυκλοφοριακό .
«ΚΑΠΟΙΟΣ, ΚΑΠΟΥ , ΚΑΠΟΤΕ»
Πράγματι , στη Θεσσαλονίκη έπεσε πολλή βροχή. Οι επιστήμονες μίλησαν για τεράστιο όγκο βροχής , που δεν πέφτει ούτε ολόκληρο το μήνα Ιούλιο .
Η Θεσσαλονίκη για αυτούς που δεν την γνωρίζουν ούτε την έχουν ζήσει , με την εδαφική της κλίση που έχει , ουδέποτε παρουσίασε πλημμύρες , που να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα , γιατί το νερό της βροχής κυλάει και καταλήγει στη θάλασσα.
Τώρα , αν τα φρεάτια δεν είναι συντηρημένα και τι δίκτυο των υπονόμων είναι βουλωμένο ή προβληματικό , τότε μπορεί να πλημμυρίσει ακόμα και η οδός Τσιμισκή.
Όμως , παρουσιάζοντας , την κατάσταση , μεγάλη εφημερίδα της Αθήνας , με γενικότητες και αοριστίες έμοιαζε με είδηση , κάποιος , κάπου , κάποτε περά με γεγονότα.
Γιατί πολλές φορές οι Αθηναίοι μιλούν για προβλήματα στη Θεσσαλονίκη , που όμως συνέβησαν στο Χορτιάτη , το Ωραιόκαστρο ή τη Νέα Μηχανιώνα.
Ε , έχει κάποια διαφορά.
«ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ»
Ένας «τύπος» που ζει στον κόσμο του, από μια σακούλα σκορπάει σκόνη γύρω-γύρω στην πλατεία Αριστοτέλους.
Ένας αστυφύλακας που τον αντιλαμβάνεται , τον πλησιάζει και του λέει αυστηρά :
«Γιατί σκορπάς σκόνη τριγύρω , δεν καταλαβαίνεις πως ρυπαίνεις το περιβάλλον ;»
«Η σκόνη που σκορπάω διώχνει τα λιοντάρια» απαντάει ο τύπος.
Τι λες βρε άνθρωπέ μου , είσαι στα καλά σου; Λιοντάρια στην πλατεία Αριστοτέλους , που το είδες ; Του λέει ο αστυφύλακας.
«Είδες πόσο αποτελεσματική είναι ;» Απαντάει ο τύπος «έχουν εξαφανιστεί όλα τα λιοντάρια» και ο αστυφύλακας μένει άναυδος.
*Δημοσιογράφος- Συγγραφέας
