Του Στράτου Σιμιτζή
Με σταθερό δεδομένο ότι ο Έλληνας γενικός είναι χαρακτήρας συντηρητικός και προσηλωμένος σε παλιές αξίες και παραδόσεις της φυλής, η παρέκκλιση από αυτά ή ακόμη και η απεμπόλισή τους από πολιτικά κόμματα εξουσίας, άρα του ευρέος αστικού φάσματος, είναι βέβαιο πως έχει τίμημα και κόστος που κάποια στιγμή θα αναλάβουν.
Αυτή η παρέκκλιση προκαλεί το αίσθημα συντηρητισμού και δημιουργεί δυσαρέσκεια σε οπαδούς και φίλους, οι οποίοι δεν διστάζουν να αντιδράσουν δυναμικά.
Αυτό το δεδομένο δεν θα πρέπει να αγνοούν τα πολιτικά κόμματα, ιδίως όταν η κατηγορία αυτή αποτελεί ικανό κομμάτι της ραχοκοκαλιάς τους.
Όμως, όταν είσαι διεθνής «παίκτης» και ανήκει σε συνασπισμούς και συμμαχίες που σου εξασφαλίζουν πολλά, τότε υπόκεισαι σε δεσμεύσεις και υποχρεώσεις και οφείλεις να πειθαρχείς ή να ακολουθείς κοινή δράση.
Όσο όμως ισχυρή και αν είναι η σχέση, έχεις στην ιστορία σου τις αξίες, τις αρχές και τις παραδόσεις σου που δεν μπορείς να απεμπολήσεις και προφανώς ούτε να αγνοήσεις.
Το ίδιο , δεν μπορείς να τις συμψηφίσεις ούτε να τις εξομοιώσεις με κάτι άλλο ξένο προς αυτά.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως πρόκειται για περίπτωση γενική ισορροπίας που απαιτεί διπλωματία και έξυπνους χειρισμούς ώστε να επιτύχεις το ακατόρθωτο. Δηλαδή να είσαι «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ». Κάτι δύσκολο αλλά όχι απραγματοποίητο.
Ούτως ή άλλως η παρέκκλιση από παραδόσεις, αρχές και αξίες βαθιά ριζωμένες σε έναν λαό έχει τίμημα που μπορεί να είναι πολύ βαρύ.
Αυτό συνέβη με την ψήφιση από την σημερινή συντηρητική κυβέρνηση του γάμου των ομοφυλοφίλων .Πάντως τώρα δεν έχουμε με παράνομο γάμο τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Κασσελάκη και αυτό πρέπει να το πιστώσει σαυτήν την κυβέρνηση και να το κατανοήσει ο λαός ,εκτός αν δει και άλλα χειρότερα.
Ένα είναι βέβαιο ότι λιγοστεύουν οι Έλληνες-άρχοντες και αρχόμενοι- που πιστεύουν σε παραδόσεις ,αρχές και αξίες.