Του Στράτου Σιμιτζή
Το ζήτημα αφορά άμεσα τον Δήμο Θεσσαλονίκης, το ζητούμενο είναι αν ο δήμαρχος και οι δημοτικοί άρχοντες διαθέτουν «ευήκοα ώτα» ή την ευαισθησία που απαιτείται για να δώσουν λύση.
Υπόθεση χιλιογραμμένη και χιλιοειπωμένη όμως η επίλυσή της δεν φαίνεται ούτε στον ορίζοντα.
Και για να γίνουμε σαφείς και συγκεκριμένοι.
Η Θεσσαλονίκη θα πρέπει να είναι η μόνη μεγάλη πόλη όπου τα πεζοδρόμια οι πεζοί τα μοιράζονται με τα δίκυκλα ανεξαρτήτως κυβισμού και τύπου που κυκλοφορούν.
Ηλεκτρικά ποδήλατα και πατίνια, δίπλα τους είναι βέσπες, μηχανάκια και μηχανές και ότι κινείται με δύο τροχούς.
Με άλλα λόγια ένα συνονθύλευμα δικύκλων κινείται και κυκλοφορεί επάνω στα πεζοδρόμια κάνοντας τη ζωή πεζών ανασφαλή και εν πολλοίς επικίνδυνη.
Και να σκεφτεί κάποιος πως το τριτοκοσμικό αυτό πρόβλημα μπορεί να λυθεί με την εφαρμογή της σχετικής διάταξης του ΚΟΚ. Τίποτε άλλο.
Η απλή εφαρμογή και τήρηση του νόμου και των διατάξεών του είναι κάτι που επιδέχεται δικαιολογίες και επιφυλάξεις.
Για να δούμε πόσο «ευήκοα ώτα» διαθέτουν ο δήμαρχος και οι δημοτικοί άρχοντες.
