Του Στράτου Σιμιτζή
Κάθε Σεπτέμβριο οι Θεσσαλονικείς με λαχτάρα περίμεναν την λειτουργία της HELEXPO – ΔΕΘ, τότε μόνο ΔΕΘ.
Ήταν η γιορτή της Θεσσαλονίκης με την πόλη απόλυτο επίκεντρο κάθε επιχειρηματικής οικονομικής και καλλιτεχνικής δραστηριότητας στη χώρα.
Στην κυριολεξία η καρδιά της Ελλάδος χτυπούσε στη Θεσσαλονίκη καθ’ όλη την διάρκεια της λειτουργίας της.
Η ΔΕΘ ακόμη, ήταν και απαρχή και ξεκίνημα για κάθε νέα επαγγελματική δραστηριότητα όπως εγκαίνια νέας επιχείρησης, λανσάρισμα νέου προϊόντος στην αγορά και τα συναφή.
Η ΔΕΘ ήταν ο καθρέφτης της Ελληνικής οικονομίας και επαγγελματικής δημιουργίας με αυτό να ισχύει και για τη διεθνή επαγγελματική δραστηριότητα. Αυτό ήταν και το ένα σκέλος . Η οικονομία.
Το άλλο σκέλος ήταν η ψυχαγωγία, η χαλάρωση.
Το Λούνα – Παρκ κάλυπτε τον μισό περίπου χώρο της ΔΕΘ και διέθετε όλα τα είδη και τις μορφές ψυχαγωγίας. Μόλις τα περίπτερα έκλειναν το Λόυνα – Παρκ έσφυζε από επισκέπτες.
Ο γύρος του θανάτου στο τεράστιο βαρέλι, η γιγαντιαία ρόδα με τα περιστρεφόμενα αιωρούμενα καθίσματα, τα συγκρουόμενα αυτοκίνητα και οι κούνιες, ενώ στην κεντρική λεωφόρο ψηλά στον ουρανό τολμηροί σχοινοβάτες και ισορροπιστές εκτελούσαν επικίνδυνα και παράτολμα γυμνάσματα που έκοβαν την ανάσα των πολυπληθών επισκεπτών που τους παρακολουθούσε.
Λίγο μετά οι επισκέπτες αποκαμωμένοι από την επίσκεψη στα περίπτερα και την ψυχαγωγία στο Λούνα – Παρκ, έσπευδαν στα κιόσκια που ήταν διάσπαρτα στο χώρο της ΔΕΘ για να απολαύσουν ένα κρίκερ μαύρη μπύρα, ειδική παραγωγή της FIX για τη ΔΕΘ με σάντουιτς με λουκάνικο Φρανκφούρτης με μπόλικη μουστάρδα.
Κάπως έτσι εορταστικά και πανηγυρικά ξεκινούσε η ΔΕΘ και συνέχιζε όλη τη διάρκεια της λειτουργίας της.
Τα τελευταία χρόνια η εικόνα είναι εκ διαμέτρου αντίθετη.
Η HELEXPO – ΔΕΘ εγκαινιάζεται με πορείες, διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου λάμψης, δυναμικές συμπλοκές, βόμβες μολότωφ και ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.
Αυτά είναι τα εγκαίνια μιας Διεθνούς Έκθεσης!
Όσοι ανησυχούν για το μέλλον της ΔΕΘ ας ανησυχήσουν πρώτα για όσα περιγράφονται στην τελευταία παράγραφο του ωραίου άρθρου του κ. Σιμιτζή, προτείνοντας και λύσεις . ΤΙΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ .