Γράφει ο Παντελής Σαββίδης
Γιατί το Σύστημα θα κινηθεί στη ρότα που γνωρίζει
Η εκλογική διαδικασία ολοκληρώθηκε, η χώρα έχει μια νέα κυβέρνηση και η εξωτερική της πολιτική επηρεάζεται από ένα σύνολο παραμέτρων που αξίζει να εξεταστούν.
Ο υποκειμενικός παράγων
Το βασικό δίδυμο της εξωτερικής πολιτικής συγκροτείται από τον νέο υπουργό Γιώργο Γεραπετρίτη (εξ απορρήτων του κ. Μητσοτάκη και βασικός σύμβουλός του στο Μέγαρο Μαξίμου την προηγούμενη τετραετία), και την Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, μια διπλωμάτη καριέρας, μέχρι πρότινος επικεφαλής της πρεσβείας της Ελλάδας στην Ουάσινγκτον.
Ο κ. Γεραπετρίτης, σύμφωνα με δημοσιεύματα, αναλαμβάνει το υπουργείο ως τις εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο, οπότε και θα οριστεί επίτροπος της Ελλάδας στην ΕΕ. Οπότε τα καθήκοντα του θα περάσουν στην κ. Παπαδοπούλου, η οποία επηρέαζε τις εσωτερικές –και πολιτικές– επιλογές του ΥΠΕΞ και όσο ήταν πρέσβης στην αμερικανική πρωτεύουσα. Θεωρείται ένα από τα πλέον έμπιστα πρόσωπα της οικογένειας Μητσοτάκη. Διατηρούσε άριστες σχέσεις και με την Ντόρα Μπακογιάννη. Εξαιτίας των σχέσεων αυτών βρέθηκε με δυσμενή, όπως θεωρήθηκε, μετάθεση στα Σκόπια την περίοδο 2007-2012.
Ουσιαστικά, το υπουργείο Εξωτερικών βρίσκεται στον απόλυτο έλεγχο του κ. Μητσοτάκη, κάτι αναμενόμενο ενόψει των διαβουλεύσεων για την έναρξη του ελληνοτουρκικού διαλόγου που θα δρομολογήσει λεπτές –και ίσως επικίνδυνες– για τα εθνικά συμφέροντα εξελίξεις στις σχέσεις των δύο χωρών.
Ο κ. Γεραπετρίτης επικρίνεται στα δημοσιεύματα του διαδικτύου για τη δήλωσή του τότε που το «Ορούτς Ρέις» καταπατούσε ελληνικά δικαιώματα και κυριαρχία, ότι η κόκκινη γραμμή της Αθήνας είναι τα 6 ναυτικά μίλια, και όχι τα όσα δυνάμει δικαιούται με βάση το Διεθνές Δίκαιο. Την επίμαχη περίοδο παραβιάστηκε και η γραμμή αυτή (των 6 ν.μ.), με την κυβέρνηση να αποδύεται σε ένα ρεσιτάλ χειραγώγησης της πληροφόρησης και να απολύει από τη θέση του τον τότε σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας, ο οποίος προέβη σε σχετικές δηλώσεις.
Ο λαϊκός παράγων
Οι εκλογές ανέδειξαν μια κοινωνία βαθιά διχασμένη, κάτι αναμενόμενο αφού το ίδιο διχαστικό φαινόμενο εκδηλώνεται παγκοσμίως με τη μορφή της ανόδου της ακροδεξιάς. Ουσιαστικά βέβαια πρόκειται για ψήφο έντονης διαμαρτυρίας.
Το σχήμα Δεξιά-Αριστερά έχει ξεπεραστεί εδώ και καιρό και μόνο όσοι δεν έχουν αντιληφθεί τις εξελίξεις που έχουν συντελεστεί επιμένουν στην αναπαραγωγή του.
Η διαχωριστική γραμμή έχει από τη μια μεριά όσους μπορούν να παρακολουθήσουν και προσαρμόζονται στις αλλαγές των νέων τεχνολογιών –προσαρμογή που τους προσδίδει μια διεθνή κινητικότητα και υπέρβαση της λογικής του εθνικού κράτους–, και σε όσους αδυνατούν να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις αυτές και αναζητούν σωτηρία και ασφάλεια στο έθνος-κράτος και στις παραδόσεις του.
Αυτοί οι δεύτεροι είναι που χαρακτηρίζονται ακροδεξιοί ενώ δεν είναι. Η κυριαρχία των πρώτων τούς δίνει τη δυνατότητα ελέγχου της κυβέρνησης, άρα και των επιλογών μιας εξωτερικής πολιτικής που δεν θα έχει τα αυστηρά χαρακτηριστικά προάσπισης του αποκαλούμενου εθνικού συμφέροντος. Επί παραδείγματι, μια συμφωνία με την Τουρκία για συνεκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων που δεν θα έχει ως προϋπόθεση την προηγούμενη οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών αλλά τη συμμετοχή στη βάση επιχειρηματικών συμφερόντων, δεν είναι έξω από τη λογική της αντίληψης της πρώτης ομάδας.
Με την επιλογή του στις εκλογές ο λαϊκός παράγων απεφάνθη ότι δεν έχει πρόβλημα σε μια τέτοια εξέλιξη.
Ο υπερσυγκεντρωτισμός
Το ελληνικό κράτος –περισσότερο εύστοχα, το αθηναϊκό κράτος– είναι επικίνδυνα υπερσυγκεντρωτικό, για την εθνική ασφάλεια. Πρόκειται για μια συνειδητή επιλογή του και γίνεται στη βάση της αντίληψης της κυρίαρχης ομάδας του, ότι πλέον οι πόλεις είναι που καθορίζουν το διεθνές παιχνίδι. Έτσι με τη δύναμη που δίνει στην ομάδα αυτή η διαχείριση της εξουσίας, συγκεντρώνει τα πάντα στην πρωτεύουσα.
Αυτός ο υπερσυγκεντρωτισμός είναι επικίνδυνος διότι στερεί από ανθρώπινο δυναμικό και πόρους την ελληνική περιφέρεια και την καθιστά εύκολη λεία σε ξένες επιβουλές κάθε είδους.
Η νέα ιδεολογία της πολιτικοοικονομικής ομάδας στο κέντρο της Αθήνας με κοτζαμπάσικα χαρακτηριστικά δεν έχει πρόβλημα με την επικίνδυνη ρευστότητα στην ελληνική περιφέρεια. Βλέπει ούτως ή άλλως την ελληνική επικράτεια ως αποικία της Αθήνας. Ο υπερβολικά μεγάλος αριθμός του υπουργικού συμβουλίου είναι αποτέλεσμα της βούλησης της ομάδας αυτής να ελέγχει το σύνολο της εξουσίας από το κέντρο, αντί να παραχωρήσει δικαιώματα στις περιφέρειες.
Η επικίνδυνη αυτή εξέλιξη μπορεί να ανατραπεί με δύο προϋποθέσεις: Την επαναφορά στη διοικητική δομή της χώρας του «Καποδίστρια» στη θέση του «Καλλικράτη» που ισχύει σήμερα, με την παροχή ουσιαστικών αρμοδιοτήτων στις περιφέρειες, και τη δημιουργία τριών πρωτευουσών – μιας πολιτιστικής στην Αθήνα, μιας διοικητικής στην Κομοτηνή και μιας οικονομικής στη Θεσσαλονίκη. Η ψηφιακή εποχή δίνει τη δυνατότητα μεταφοράς και υπουργείων σε διαφορετικές πόλεις, όπως γίνεται στη Μεγάλη Βρετανία.
Η διαφθορά
Η Ελλάδα είναι πρώτη σε διαφθορά στην ΕΕ με 98% ποσοτικό προσδιορισμό ανά κράτος. Η διαφθορά είναι ενδογενές συστατικό της δομής και λειτουργίας του σημερινού ελληνικού κράτους. Ο υπερσυγκεντρωτισμός του την ευνοεί. Οι σύγχρονοι κοτζαμπάσηδες έχουν συγκεντρωθεί γύρω από το τραπέζι της κρατικής διανομής σε αγαστή συνεργασία με ένα υπαλληλικό πολιτικό προσωπικό. Χωρίς τη διαφθορά που το θρέφει, το σύγχρονο ελληνικό κράτος παύει να υφίσταται. Γι’ αυτό δεν υπάρχει καμιά ελπίδα ουσιαστικής αλλαγής.
Ορισμένα μερεμέτια θα επιδιωχθεί να γίνουν, για να μπορέσει να επιβιώσει το Σύστημα, όχι η κοινωνία.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε όλα τελευταία και σε μερικά προτελευταία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η διαφθορά υπεισέρχεται και στο σύστημα προμηθειών του Δημοσίου, και βεβαίως των αμυντικών προμηθειών. Επηρεάζει και θα συνεχίσει να επηρεάζει την εξωτερική πολιτική και άμυνα. Υπάρχουν στις αποθήκες αρκετά συστήματα των οποίων η χρήση δεν ήταν αναγκαία. Ακόμη και εκεί έφθασε το Σύστημα στο παρελθόν.
Η παιδεία
Η εξωτερική πολιτική έχει ως βάση της για την επιτυχή άσκησή της την άμυνα και την οικονομία. Η Ελλάδα έχασε το τρένο της εκβιομηχάνισης. Θα μπορέσει να προλάβει το τρένο της ψηφιακής εποχής; Η ψηφιακή οικονομία, στην οποία η Ελλάδα βρίσκεται προτελευταία στην ΕΕ (μόλις πάνω από την Βουλγαρία), δίνει ώθηση στην οικονομία και βοηθά την άμυνα της χώρας. Μεγάλο μέρος των αμυντικών δραστηριοτήτων βασίζονται σε ψηφιακά συστήματα.
Όλα αυτά απαιτούν ένα καλά οργανωμένο και βαθύ σύστημα παιδείας, το οποίο να συνδυάζει την τεχνολογική πρωτοπορία με την κλασική παιδεία.
Επίλογος
Αυτοί είναι πέντε τομείς που επηρεάζουν καθοριστικά την εξωτερική πολιτική και άμυνα μιας χώρας. Θα επιδιώξει ριζοσπαστικές αλλαγές η κυβέρνηση; Θα περιμένουμε να δούμε, αν και δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος. Το σύστημα θα κινηθεί στην ρότα που γνωρίζει. Προτιμά να καταστραφεί παρά να αλλάξει.
ΕΡΩΤΗΜΑ, ΠΟΥ ΑΝΑΜΕΝΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ.
Πώς απεφάνθη με την επιλογή του ο λαϊκός παράγων ότι δεν έχει πρόβλημα σε Συμφωνία συνεκμεταλλεύσεως με την Τουρκία των ενεργειακών κοιτασμάτων προ της Συμφωνίας οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών, αφού τέτοιο θέμα δεν ετέθη προεκλογικώς ;;;.
Άρα προς το παρόν ΤΕΚΜΑΙΡΕΤΑΙ από τους ”καλά πληροφορημένους ” αναλυτές ότι ο λαϊκός παράγων επικυρώνει από τώρα την Συμφωνία συνεκμετάλλευσης .
Και αν ούτε καν συζητηθεί τέτοια Συμφωνία με την Τουρκία, τι θα απογίνουν οι ”σοφοί” αναλυτές-συζητητές;;;.
Αλλά ας πάρουμε σοβαρά αυτήν την υπόθεση εργασίας των αναλυτών και ας ξεκινήσουμε.
Με σε ένα διεθνές κονσόρτσιουμ Εταιρειών ,που αναλαμβάνει την εξόρυξη του συνόλου των κοιτασμάτων σε Αιγαίο και κυρίως στην Ανατολική Μεσόγειο -γιατί μόνοι (εμείς και η Τουρκία)δεν το μπορούμε οικονομικά δεχθεί η Τουρκία ότι αναγνωρίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος και της Ομοσπονδιακής Κυπριακής Δημοκρατίας(αναγκαστικά θα προηγηθεί η λύση του Κυπριακού σε Ομοσπονδία) σε θάλασσα και αέρα , καθώς και όσα δικαιούμαστε από το Δίκαιο της Θάλασσας , αλλά απλώς βρε ”καρντάσια” θέλουμε και εμείς να βάλουμε τα χέρια μας στο μέλι των μεγάλων ενεργειακών κοιτασμάτων ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΑΡΝΗΘΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΚΟΝΣΟΡΤΣΙΟΥΜ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ;;;.
Μήπως για να δικαιώσουμε τα μικρά κόμματα με τα μικρά παιδιά τους ”που έχουν μυαλό κουκούτσι” αλλά φιλοδοξούν και να μας κυβερνήσουν;;;’.
ΖΗΣΑΜΕ ΕΝΑΝ ΜΙΚΡΟ ΜΕ 3% ,ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΜΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΜΙΚΡΟΜΕΓΑΛΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ 4,5 ΧΡΟΝΙΑ. ΜΗ ΤΗΝ ΞΑΝΑΠΑΘΟΥΜΕ.
Υ.Γ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ -ΕΚΤΙΜΩ- ΠΩΣ ΘΑ ΑΠΟΤΟΛΜΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ,ΑΣΧΕΤΩΣ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ .
”Τ’ΩΧΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΡΥΘΜΙΣΕΙΣ Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΗΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ ΤΗΣ,ΑΛΛΑ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΕΥΡΙΣΚΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ ”ΓΚΡΟ ΜΠΕΤΟΝ” ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ”ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ”ΜΕ ΑΝΩ ΤΟΥ 60% ΣΤΟΝ ΛΑΟ .
ΤΩΡΑ ΞΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΟ 35% ΚΑΙ ΘΑ ΛΙΓΟΣΤΕΨΟΥΝ ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΝΤΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ”ΔΕΞΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ” ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ , ΠΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΠΩΣ ΤΗΝ ΑΠΕΚΤΗΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ,ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΑΝ ΜΑΖΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΕΚΛΟΓΕΣ.
https://www.protagon.gr/themata/mia-diplwmatis-me-zwi-san-mythistorima-44342750109
Γράφετε:
“Με την επιλογή του στις εκλογές ο λαϊκός παράγων απεφάνθη ότι δεν έχει πρόβλημα σε μια τέτοια εξέλιξη.”
Δηλαδή κ. Σαββίδη θεωρείτε ότι ο λαός γνωρίζει τις μεθοδεύσεις της νέας κυβέρνησης στα Ελληνοτουρκικά; Υπήρχε σαφής τοποθέτηση επι τούτου προεκλογικά;
Εδώ φυσικά δε μιλάμε για τους παροικούντες, ούτε για όσους ενημερώνονται στοιχειωδώς απο το διαδίκτυο ( μικρό ποσοστό των Ελλήνων) όπου τουλάχιστον υπάρχουν αναφορές για το τι συζητά και προετοιμάζει ο Μητσοτάκης με τους Τούρκους με αμερικανική επιδιαιτησία…
Ο λαός δεν θέλει διλήμματα ούτε δημοψηφισματα. Κουράστηκε, δεν μπορεί. Οπότε λέει στο Μητσοτάκη τέρμα τα διλήμματα Ελλάδα ή Ευρώπη, Ευρώ η δραχμή, Ελλάδα ή Τουρκία, 6 μίλια ή 12 κτλ κανε ό,τι θέλετε σιγά σιγά όμως μη χυθει το φρεντο, οχι αποτομες κινησεις σιγα σιγα ολοι θα μπούνε. Το σύστημα του φεουδου των Αθηνών θεωρεί τα νησιά και τη θάλασσα βαρίδια, αν το αερόστατο χάνει ύψος θα αφησει το βάρος να πέσει για να κερδίσει υψος.
«μιας εξωτερικής πολιτικής που δεν θα έχει τα αυστηρά χαρακτηριστικά προάσπισης του αποκαλούμενου εθνικού συμφέροντος.» Ὅταν διαχειρίζονται τόν πλοῦτο πού ἀφορᾶ ῾Ελληνικά ἐδάφη δέν εἶναι Ἐθνικό θέμα;
«Με σε ένα διεθνές κονσόρτσιουμ Εταιρειών ,που αναλαμβάνει την εξόρυξη του συνόλου των κοιτασμάτων σε Αιγαίο και κυρίως στην Ανατολική Μεσόγειο -γιατί μόνοι (εμείς και η Τουρκία)δεν το μπορούμε οικονομικά δεχθεί η Τουρκία ότι αναγνωρίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος και της Ομοσπονδιακής Κυπριακής Δημοκρατίας(αναγκαστικά θα προηγηθεί η λύση του Κυπριακού σε Ομοσπονδία) σε θάλασσα και αέρα , καθώς και όσα δικαιούμαστε από το Δίκαιο της Θάλασσας , αλλά απλώς βρε ”καρντάσια” θέλουμε και εμείς να βάλουμε τα χέρια μας στο μέλι των μεγάλων ενεργειακών κοιτασμάτων ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΑΡΝΗΘΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΚΟΝΣΟΡΤΣΙΟΥΜ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ;;;.»
Νά θέσουμε τό ἐρώτημα διαφορετικά. Ἄν βρεθοῦν κοιτάσματα χρυσοῦ ἤ ἄλλου πλούτου στίς πόλεις πού ἔχτισε ὁ Μέγας ᾿Αλέξανδρος, ἤ στίς ᾿Ιωνικές πόλεις, ἤ στίς πόλεις πού δίδαξαν οἱ ᾿Απόστολοι ἤ στήν Κωνσταντινούπολη πού δέν ἔχτισαν τά ´καρντάσια ´ , θά μᾶς φωνάξουν οἱ Τοῦρκοι νά μᾶς δώσουν μερίδιο; Ἤ δέν ἀφορᾶ τήν ἱστορία τό ΚΟΝΣΟΡΤΣΙΟΥΜ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ;
Σοφιστική η ερώτηση σας κυρία Ελένη Π. γιατί ο χρυσός που δεν υπάρχει στους αγιοβάδιστους τόπους της Μικράς Ασίας -που την χάσαμε από κακή επιλογή και ηττηθέντες ατιμωτικά- και που δεν είναι στα διεκδικούμενα σύνορά μας με την Τουρκία , παίρνουμε το ακριβότερο τίμημα με τις επιγραφές και τα μνημεία τα ελληνικά και τα χριστιανικά, που τα διαβάζουν , γνωρίζουν και αναγνωρίζουν ως Αλεξανδρινά Βυζαντινά και Ελληνικά τα εκατομμύρια των τουριστών που επισκέπτονται αυτούς τους χώρους .
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ”ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΝ ” ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΟΝΣΟΡΤΣΙΟΥΜ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΟ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΣΑΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΙΡΝΑΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.
Ὅσοι δέν εἶναι ἄξιοι πνευματικά οὔτε νά τά ἀναγνώσουν οὔτε νά κάνουν τόν κόπο νά τά μελετήσουν, δέν θά πάρουν καί τίποτα οὔτε ἀπό ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΟΝΣΟΡΤΣΙΟΥΜ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ, κ. Σ.Α.Ν..
Τα πνευματικά δικαιώματα πάντως τα εισπράττουν στην Ελλάδα και οι τραγουδιστές των γνωστών μας ”σκυλάδικων”, -που κατά τον μακαρίτη Βαγγέλη Γιαννόπουλο ,υπουργό Δικαιοσύνης του ΠΑΣΟΚ παρακαλώ – ήταν ”Κέντρα Πολιτισμού”.
Και εγώ , κυρία Ελένη Π. γνώρισα -στο Δημόσιο ,όπως και εσείς -πολλούς ανάξιους αλλά μετά το 2019 χρησιμοποιούνται από την κυβέρνηση πολλοί άξιοι από άλλους πολιτικούς χώρους με γνωστά και σε εσάς ονόματα τους και σε κάθε περίπτωση ας παύσουμε να τους υποτιμούμε και να τους απαξιώνουμε όλους.
Το ”σαπιοκάραβο” του Ελύτη κινείται και θα συνεχίσει να κινείται γρηγορότερα .
Τελείωσαν την παρακμή της 40ετίας τα παιδιά και τα εγγόνια μας, που καταψήφισαν μαζικά την ΣοσιαλΑριστερά και στις δύο πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις, η οποία για να υπάρχει στο εξής θα πρέπει να προσαρμοστεί και να εγκαταλείψει τις ακρότητες.
Υ.Γ Επειδή συμφέρει τώρα να εργάζονται και οι ικανοί συνταξιούχοι θα ωφελούσατε την Πατρίδα και τους Έλληνες εάν στέλνατε ένα βιογραφικό σας για να εργασθείτε ως πνευματικά άξια ,καθώς είστε και το εννοώ.
ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΚΑΛΗ, ΔΕΚΤΗ.
Τό θέμα τῆς ἀριστερᾶς δέν εἶναι μόνο ῾Ελληνικό, κ. Σ.Α.Ν.. ῾Υπάρχουν διεθνεῖς τάσεις. Κι ἄν, κατά τήν 40ετή ´παρακμή ´ ὅπως λέτε, στήν ῾Ελλάδα, παρουσιάστηκε ἀνάπτυξη σέ ἀνθρώπους, στήν παιδεία τους, στήν κοινωνική τους ἔνταξη, στήν οἰκονομική τους ἀνάπτυξη, εἶναι κι αὐτό ἔργο.
῾Η ἐμπειρία μου στό Δημόσιο ἦταν πολύ θετική, γνώρισα πολύ ἄξιους ἀνθρώπους.
Εὐχαριστῶ γιά τήν ἐκτίμηση.