του Πέτρου Αναστασίου
Ενα βαριά οπλισμένο αντιτορπιλικό, με δυνατότητα προσβολής στόχων επιφανείας, παροχή αεράμυνας περιοχής, εκτέλεση ανθυποβρυχιακών επιχειρήσεων και χρήση του ως πλοίου διοίκησης σε ομάδα πολεμικών πλοίων, ξεκινά να ναυπηγεί η Τουρκία με απωτερο στόχο να κυριαρχήσει στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Το πλοίο το χαρακτηρίζουν “φρεγάτα”, αλλά μόνο φρεγάτα δεν είναι: Θα φτάσει τους 8.000 τόνους εκτόπισμα, θα είναι οπλισμένο με βλήματα cruise, θα έχει μια απίστευτη αντιπυραυλική προστασία με επάλληλες “ασπίδες” και το σημαντικότερο θα ναυπηγηθεί σε έξι μονάδες, μια παραγωγή των τουρκικών ναυπηγείων που θα ολοκληρωθεί το 2027 με το πρώτο πλοίο να παραδίδεται το 2022!
Για όποιον θεωρεί ότι το 2023 ή το 2027 είναι μακριά, να σημειώσουμε ότι η Τουρκία ήδη διαθέτει ή θα διαθέτει στο τέλος του 2018 τέσσερις υπερσύγχρονες stealth σχεδίασης κορβέτες κλάσης Ada (ήδη οι δύο είναι επιχειρησιακές, η τρίτη δοκιμάζεται και η τέταρτη είναι στο τελικό στάδιο ναυπήγησης) με επιχειρησιακές δυνατότητες ανώτερες των ελληνικών φρεγατών κλάσης “S” και μέχρι το 2020 θα έχει άλλες τέσσερις νεότευκτες φρεγάτες που θα προέρχονται από το σχέδιο Ada, απλά θα έχουν μεγαλύτερο μήκος (115 μ.) και πιο ισχυρή αντιαεροπορική άμυνα με ένα βλήμα αεράμυνας περιοχής.
Και βέβαια ήδη υπάρχει ένας ευάριθμος στόλος από εκσυγχρονισμένες φρεγάτες MEKO-200T και O.H.Perry.
Να σημειώσουμε σε αντιστοιχία ότι κανένα νέο ελληνικό ναυπηγικό πρόγραμμα δεν βρίσκεται σε εξέλιξη και το ΠΝ αγκομαχά να παραλάβει τις δύο τελευταίες ΤΠΚ, κλάσης “Ρουσσέν” από τα ημίκλειστα ναυπηγεία Ελευσίνας (τα ΕΝΑΕ ston Σκαραμαγκά έχουν ήδη κλείσει ουσιαστικά).
Ακόμα και σήμερα να υπογραφόταν η σύμβαση πριν από την παρέλευση πέντε ετών δεν θα ήταν δυνατή η παραλαβή νεεότευκτου πλοίου επιφανείας, ανάλογου με τις FREMM που αν είχαν ξεκινήσει να παραλαμβάνονται όπως έλεγε το πρόγραμμα ναυπήγησής τους στην απόφαση του ΚΥΣΕΑ στο τέλος του 2008, το 2014, σήμερα η Αγκυρα δεν θα “κουνιόταν” στο Αιγαίο…
Ας δούμε τι περιλαμβάνει το σχέδιο του τουρκικού αντιτορπιλικού TF-2000 που παρουσίασε η Διοίκηση Ναυτικών Δυνάμεων της Τούρκίας (TDK: Turk Deniz Kuvvetleri).
Σύμφωνα με τις πληροφορπίες που αποδέσμευσε το τουρκικό Ναυτικό, το αντιτορπιλικό θα διαθέτει τους ακόλουθους αισθητήρες και όπλα:
1) Ένα (ή πιθανά δύο) ελικόπτερα S-70 Seahawk
2) Τέσσερις τηλεχειριζόμενοι πύργοι STAMP (κατασκευής Aselsan) για παροχή προστασίας έναντι ασύμμετρων απειλών στην περιφέρεια του πλοίου
3) Δύο εκτοξευτές (21 θέσεων εκτόξευσης) Mk. 49 για βλήματα RAM για εγγύς αντιαεροπορική – αντιβληματική άμυνα σε κοινή πλατφόρμα με το σύστημα CIWS Phalanx
4) Πέντε συστήματα κάθετης εκτόξευσης (VLS: Vertical Launching System) έκαστο με οκτώ θέσεις εκτόξευσης για βλήματα αντιαεροπορικής άμυνας σημείου και αεράμυνας περιοχής. Το βλήμα αεράμυνας περιοχής που θα εγκατασταθεί θα έχει ακτίνα δράσης άνω των 150 χλμ. Και οι δύο κατηγορίες βλημάτων θα έχουν και αντιαεροπορικά και αντιβληματικά και αντιβαλλιστικά χαρακτηριστικά!
5) Δύο δίδυμους (2×2) τορπιλοσωλήνες
6) Ραντάρ έρευνας μακράς εμβέλειας, που πιθανά λειτουργεί στη ζώνη συχνοτήτων L
7) Ηλεκτρο-οπτικό αισθητήρα επί ιστού
8) 16 κατευθυνόμενα βλήματα επιφανείας – επιφανείας (ο διπλάσιος αριθμός βλημάτων, που εξοπλίζουν τις μονάδες επιφανείας των χωρών – μελών του NATO).
9) Πολλαπλών λειτουργιών ραντάρ διάταξης φάσης CAFRAD που αναπτύσσεται από την Aselsan και το οποίο ενσωματώνει τεχνολογία GaN (Gallium Nitride: νιτριδίου του γαλλίου)
10) Σύστημα κάθετης εκτόξευσης (VLS) με οκτώ θέσεων εκτόξευσης.
11) Οκτώ βλήματα πλεύσης (cruise) SOM στην θάλασσια έκδοσή τους, τόσο κατά σκαφών επιφανείας, όσο κυρίως για προσβολή στόχων εδάφους (land-attack).
12) Ναυτικό πυροβόλο διαμετρήματος 127 χλστ. με κατευθυνόμενα βλήματα (κατηγορίας Vulcano), το οποίο θα μπορεί να προσβάλλει στόχους σε απόσταση μέχρι και 80 χλμ. σε ξηρά και θάλασσα! Ο ναυτικός βομβαρδισμός, αποκτά πραγματικά μια νέα έννοια. Δείτε το βίντεο και θα καταλάβετε τι μπορεί να κάνει.
Πρόκειται για το βαρύτερο εξοπλισμένο πλοίο της κατηγορίας που μπορεί να συγκριθεί (σε ορισμένους τομείς, αφού συνδυάζει την υποστρατηγική κρούση και την αντιβαλλιστική άμυνα, με τακτικές αποστολές με τα αμερικανικά αντιτορπιλικά κλάσης Arleigh Burke, αν και σε αρκετούς τομείς, το ξεπερνά.
Το σημαντικότερο: Ολα ή σχεδόν όλα τα όπλα του θα είναι τουρκική εγχώριας παραγωγής και ανάπτυξης.
Αντιλαμβάνεται κανείς τι θα σημαίνει η εισαγωγή σε υπηρεσία σε πέντε χρόνια εντός τέτοιου πλοίου σε συνδυασμό φυσικά με το αεροπλανοφόρο Anadolu και τα δεκάδες μαχητικά F-35 που θα έχει παραλάβει η τουρκική Αεροπορία;
Αντιλαμβάνεται κανείς από την πολιτική ηγεσία ότι η χώρα στην καλύτερη περίπτωση θα δορυφοροποιηθεί από τον ιστορικό της εχθρό και στην χειρότερη θα ηττηθεί κατά κράτος.
Αντιλαμβάνεται κανείς τις ευθύνες του;