Και ήλθε χθες, την επομένη της πάνδημης κηδείας Του, να το επιβεβαιώσει η «Εφ.Συν», η οποία, με σχόλιο του Δ(ημήτρη).ΑΓΓ(ελίδη) «καταχεριάζει» τον εκλιπόντα(…)γιά την κριτική που είχε ασκήσει γιά την ντροπή της Μόριας στη Λέσβο, της “αποθήκης” χιλιάδων απελπισμένων που είχαν πλημμυρίσει τότε την Ελλάδα, επί ημερών της αριστερο/ακροδεξιάς συγκυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου, αυτό μόνον θέλησε να κρατήσει γιά την ελεύθερη αυτή προσωπικότητα που μάς άφησε και που βεβαίως ήταν στον αντίποδα της εκπεσούσης εξουσίας το 2019….
Τα ΣΥΡΙΖΑίϊκα “τεφτέρια”
κυνηγούν μετά θάνατον
τον Στρατηγό Μιχάλη Κωσταράκο
Εγραψα, σε προηγούμενη ανάρτηση μου, γιά την απαράδεκτη, από κάθε άποψη, ΠΑΝΤΕΛΗ εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ στη εξόδιο ακολουθία της περασμένης Τρίτης,6ης Ιουνίου 2023, γιά τον εκλιπόντα Στρατηγό Μιχάλη Κωσταράκο):
Το σιδηρούν κανόνα της (αυτο)πειθαρχίας τους όταν πρόκειται γιά “εσωτερικό εχθρό” (…)ήλθαν να επιβεβαιώσουν γιά πολλοστή φορά σήμερα από το ΣΥΡΙΖΑ, με απίστευτη μικρότητα και συνακόλουθη απέραντη εχθροπάθεια, στο πρόσωπο του εμβληματικού Στρατηγού Μιχάλη Κωσταράκου που κήδεψε σήμερα η Θεσσαλονίκη, στην πάνδημη εξόδιο ακολουθία, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παναγιώτατου κ.κ. Άνθιμου. Ουδείς, στην κυριολεξία ουδείς από το Κόμμα αυτό, παρέστη στον ύστατο αποχαιρετισμό γιά τον Επίτιμο Α/ΓΕΕΘΑ και επί τριετία πρώτο Έλληνα Πρόεδρο στην Σρατιωτική Επιτροπή της ΕΕ(EU/MC) από το ΣΥΡΙΖΑ, με τόση προσφορά εις τα κοινά. Τυχαίο; Διόλου, αλλά όχι και τυχαίο, μετά λόγου γνώσεως μάλλον το επέλεξαν, γιά τα όσα είχε πει ο Στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος στο 12ο Συνέδριο της ΝΔ γιά τη Συμφωνία των Σκοπίων, το Δεκέμβριο του 2018, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
“Ήταν μία αναίτια ήττα, την οποία υποστήκαμε χωρίς καν να πολεμήσουμε, σε μία μάχη από την οποία δεν είχαμε τίποτε να κερδίσουμε και την οποία κανείς δεν μάς πίεσε να δώσουμε.Με τη διαδικασία επικύρωσης να προχωρεί κανονικά από την άλλη πλευρά, παράγονται μη αναστρέψιμα αποτελέσματα.Είμαστε ιδανικοί αυτόχειρες, καταφέρνοντας να απεμπολήσουμε δικαιώματά μας και να αδρανοποιήσουμε κάθε πλεονέκτημά μας και να παρουσιάσουμε μία άνευ όρων παράδοση ως υπερήφανη διαπραγμάτευση γιά την επίλυση ενός προβλήματος που ήταν, κατά βάση, πρόβλημα των άλλων”,είπε τότε.
Απορία, συνεπώς, δεν έχω την παραμικρή, αλλά και δεν μπορώ να αντιληφθώ μία τέτοια σκληρή, ακατανόητη στάση, ει μη μόνον από μισαλλοδοξία.Με την ευκαιρία πάντως, το ότι κατετέθη στεφάνι από το Ναύαρχο ε.α. Ευάγ. Αποστολάκη, υπό την ιδιότητα του πρώην ΥΕΘΑ, ουδόλως αίρει τα όσα προηγουμένως ανεφέρθησαν γιά το ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί, δεν θέλει να κρύψει την ισχυρή και διαρκή αποκρουστική του εικόνα, συνεπώς δεν μπορεί να την ωραιοποιήσει, όσο κι αν το προσπαθεί…
Και ήλθε χθες, την επομένη της πάνδημης κηδείας Του, να το επιβεβαιώσει η «Εφ.Συν», η οποία, με σχόλιο του Δ(ημήτρη).ΑΓΓ(ελίδη) «καταχεριάζει» τον εκλιπόντα(…)γιά την κριτική που είχε ασκήσει γιά την ντροπή της Μόριας στη Λέσβο, της “αποθήκης” χιλιάδων απελπισμένων που είχαν πλημμυρίσει τότε την Ελλάδα, επί ημερών της αριστερο/ακροδεξιάς συγκυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου, αυτό μόνον θέλησε να κρατήσει γιά την ελεύθερη αυτή προσωπικότητα που μάς άφησε και που βεβαίως ήταν στον αντίποδα της εκπεσούσης εξουσίας το 2019.
Αυτοί που δηλώνουν αντίθετοι στους «φακέλους της δεξιάς» φακελώνουν όσους τούς ασκούν τεκμηριωμένη κριτική και ευκαιρίας δοθείσης-ακόμη και μετά τον θάνατο των «δραστών»-ανασύρουν τα «ενοχοποιητικά» στοιχεία γιά να προσβάλλουν μνήμες, με τη θλιβερή σύμπραξη «δημοσιογράφων», όπως, εν προκειμένω, από την “πατσαβούρα” της Κολοκοτρώνη 8.
Και μάλιστα κατά τρόπο που προδίδει προδήλως θρασύδειλους, οι οποίοι θα είχαν πολλαπλώς ενοχληθεί από όσα είχε πει ο γενναίος, γιά το φρόνημά του, Στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος από το βήμα του 12ου Συνεδρίου της ΝΔ, με λόγια-ευθείες βολές κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Και βεβαίως, πώς να χωνέψουν, ότι, ο Στρατηγός είχε εκλεγεί παμψηφεί πρώτος Έλληνας Πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ, με την τότε Κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, ουσιαστικώς εις τον αντίποδα της υποψηφιότητας Κωσταράκου, εναντίον της οποίας απέτυχαν να δρέψουν τους επιθυμητούς τους καρπούς…
Θλίψη, απέραντη θλίψη και ντροπή είναι που μπορείς να εκφράσεις, γιά ανελεύθερες πρακτικές που παραπέμπουν σε εποχές και καταστάσεις, των οποίων η αναβίωση επιβεβαιώνει ότι τέτοια «φύλλα» και οι πολιτικοί τους πάτρωνες, εις το κομματικό ιερατείο της Κουμουνδούρου, ουδόλως έχουν μετακινηθεί από τον αριστερό σκοταδισμό, που δεν απέχει και πολύ από σταλινικές πρακτικές που θα θέλαμε να θεωρούμε οριστικές απελθούσες.
Σήμα κινδύνου όλα αυτά, απαιτούν δημοκρατική εγρήγορση και απάντηση σε όλα τα επίπεδα, με κάθε πρόσφορο δημοκρατικό τρόπο καταλογισμού ευθυνών και του απορρέοντος ελέγχου….
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
