Α! ΜΕΡΟΣ
Της Μαρίας Ν. Παπαδοπούλου*
Μια σε βάθος ανάλυση ενός θέματος που θα απασχολήσει την κυβέρνηση, τις Ένοπλες Δυνάμεις και την ελληνική κοινωνία στο άμεσο μέλλον.
Το Μάλι και ο Νίγηρας, είναι από τις πάμφτωχες χώρες του Τρίτου Κόσμου. Στις 195 χώρες, που αριθμούσε το περασμένο έτος τούτος ο πλανήτης, οι δύο αυτές χώρες καταλάμβαναν τις τελευταίες θέσεις.
Αυτό είναι παράδοξο ! Πώς μπορεί να βρίσκονται, κυριολεκτικά σε πλήρη ένδεια, χώρες πλούσιες σε Χρυσό και σε Ουράνιο, όπως ο Νίγηρας και το Μάλι ?
 Ο ποταμός Νίγηρας |
Όπως φαίνεται, η οικονομική ζωή και των δύο χωρών, εξαρτάται από την γεωργία στον εύφορο νότο. Δηλαδή από το τμήμα τους νότια του ποταμού Νίγηρα που διατρέχει και τις δύο αυτές χώρες. Ούτε όμως το υπόλοιπο τμήμα τους προς το βορρά, που καταλήγει σε έρημο, μπορείς να το θεωρήσεις αξιοκαταφρόνητο, γιατί εκεί η γη τους είναι πλούσια σε φυσικούς πόρους και πρώτες ύλες δυσεύρετων μεταλλευμάτων, που εντοπίζονται στις περιοχές ανάμεσα στα μεταξύ τους σύνορα. Εκεί, κυριαρχεί το Ουράνιο.
Το άλλο κοινό που έχουν και τα δύο αυτά κράτη είναι ότι, υπήρξαν Γαλλικές Αποικίες.
Ειδικότερα, από το 1900 έως το 1960, το Μάλι ήταν ενταγμένο στο Γαλλικό Σουδάν.
 Διαδρομή ποταμού Νίγηρα |
Ο δε Νίγηρας από τα 1900 έως και τα 1958, αποτελούσε τον Γαλλικό Νίγηρα.
Εδώ και πολλά χρόνια. κοντά στα Δυτικά σύνορα του Νίγηρα και τα Ανατολικά σύνορα του Μάλι, είχε εγκατασταθεί η Γαλλική Εταιρεία Areva S.A., που ήταν ένας γαλλικός πολυεθνικός όμιλος-κολοσσός, που ειδικεύονταν στην πυρηνική και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κι είχε έδρα της το Παρίσι.
Κύριο αντικείμενο της εν λόγω εταιρείας, στις περιοχές Μάλι και Νίγηρα, ήταν η εξόρυξη μεταλλευμάτων πλούσιων σε Ουράνιο .
Μετά την πετρελαϊκή κρίση του 1973, που εκτόξευσε την τιμή του πετρελαίου στα ύψη, η Γαλλία, έξυπνα σκεπτόμενη άρχισε να προσανατολίζεται προς εναλλακτική λύση για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της. Η εναλλακτική λύση δεν άργησε να βρεθεί. Ήρθε με την κατασκευή έως το 1988, των 56 αρχικά πυρηνικών αντιδραστήρων, που στην συνέχεια έγιναν 59. Όλοι τους χρησιμοποιούν ισότοπα του Ουρανίου για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, με την αντίδραση της πυρηνικής σχάσης.
Η παραγωγή καλύπτει σχεδόν το 80% των αναγκών της χώρας για ηλεκτρική ενέργειας, ενώ έχει καταστήσει την Γαλλία τον μεγαλύτερο καθαρό εξαγωγέα ηλεκτρικής ενέργειας στον κόσμο. Για την παραγωγή αυτή, η Γαλλία χρησιμοποιεί περίπου 10.500 τόνους Ουρανίου κάθε χρόνο Τουλάχιστον ένα ποσοστό της τάξης του 35% με 40% περίπου του αναγκαίου για την Γαλλία Ουρανίου, προέρχεται από το ορυχεία του Νίγηρα, ο οποίος συγκριτικά με το Μάλι, αλλά και όλους τους υπόλοιπους , θεωρείται ως ο κύριος προμηθευτής σε Ουράνιο της Γαλλίας. Ωστόσο και στο Μάλι, που φημίζεται ιδίως για τα κοιτάσματα χρυσού που διαθέτει, η Areva S.A. εξερευνούσε το κοίτασμα Ουρανίου Saraya East, 80 χιλιόμετρα από τη Φαλέα κι ένα ακόμα στο Γκάο, όπου το δυναμικό της περιοχής σε Ουράνιο, εκτιμάται περίπου σε 5.200 τόνους.
Χάρτης των επαρχιών του Μάλι
Άλλοι προμηθευτές της Γαλλίας σε Ουράνιο είναι ο Καναδάς , η Αυστραλία, το Καζακστάν και η Ρωσία. Από αυτές τις χώρες, σε γενικές γραμμές, συγκεντρώνεται περίπου το 50% του Ουρανίου που χρειάζεται στην Γαλλία για να λειτουργούν τα πυρηνικά της εργοστάσια και να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια. Το άλλο περίπου 45-50% προέρχεται από το Σαχέλ και πρωτίστως από τον Νίγηρα.
Η Areva S.A ανήκε κατά πλειοψηφία στο γαλλικό κράτος, μέσω της Γαλλικής Επιτροπής Εναλλακτικών Πηγών Ενέργειας και Ατομικής Ενέργειας (54,37%), της Banque Publique d’Investissement (3,32%) και του Agence des Participations de l’État (28,83%) καθώς και της Riclectricité de France , στην οποία η γαλλική κυβέρνηση έχει το πλειοψηφικό πακέτο ιδιοκτησίας, η οποία κατείχε το 2,24% της Areva S.A.
Ο δεύτερος μεγάλος μέτοχος της Areva S.A., ήταν η Επενδυτική Αρχή του Κουβέιτ. που κατείχε ένα ποσοστό 4,82% των μετοχών της. Η δε εταιρεία ήταν εισηγμένη στο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο Euronext .
Το 2016 αποφασίστηκε η αναδιάρθρωση της Areva κι ύστερα από αυτήν προέκυψε το 2017 , η Orano S.A.
H διάδοχος της Areva S.A., δηλαδή η Orano S.A., ασχολείται με την εξόρυξη, την μετατροπή και τον εμπλουτισμό Ουρανίου, την ανακύκλωση αναλωμένων καυσίμων, την πυρηνική υλικοτεχνική υποστήριξη, τη διάλυση και τη μηχανική του πυρηνικού κύκλου. Είναι κι αυτή μια πολυεθνική εταιρεία. Συμμετοχή με ποσοστό της τάξης του 5% η κάθε μία, στην νέα εταιρεία απέκτησαν το 2018 οι Ιαπωνικές Japan Nuclear Fuel Limited και Mitsubishi Heavy Industries.
Από τον Αύγουστο του 2019, η Orano S.A. είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός Ουρανίου στον κόσμο με μερίδιο 11% στην παγκόσμια παραγωγή του. Αυτή η εταιρεία πλέον εκμεταλλεύεται τα κοιτάσματα Ουρανίου του Νίγηρα, του Μάλι, του Καναδά και του Καζακστάν.
Οι εργασίες μετατροπής κι εμπλουτισμού του Ουρανίου, που εξορύσσει η εταιρεία πραγματοποιούνται στις περιοχές Malvési και Tricastin της Γαλλίας.
Είσοδος γραφείων Orano SA
Όπως αντιλαμβάνεται ο μέσος και κοινός νους, τα ορυχεία σε Μάλι και κυρίως στον Νίγηρα, από όπου προέρχεται η μεγάλη παραγωγή του Ουρανίου, είναι ζωτικής σημασίας για τα γαλλικά συμφέροντα, κάτι που όπως θα δούμε παρακάτω ομολογείται κι από την ίδια την Γαλλία.
*
 Τουαρέγκ, η Φυλή της Ερήμου |
Το κακό είναι ότι στις περιοχές που εντοπίζεται το Ουράνιο, κατοικεί μια φυλή που λέγεται Τουαρέγκ. Η φυλή αυτή είναι διαμοιρασμένη ανάμεσα στο Μάλι και στον Νίγηρα. Βασικά δεν γνωρίζει καν από σύνορα. Για τους Τουαρέγκ πατρίδα τους είναι η αχανής έρημος. Αλλά όχι μόνο αυτό , η φυλή, διεκδικεί και την αυτονομία της κι αυτή η αιτία τους έδωσε γρήγορα το προσωνύμιο «αντάρτες». Επιπλέον, οι πολίτες του Μάλι, πολλοί από αυτούς της φυλής των Τουαρέγκ, ίδρυσαν ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 κοινοτικές οργανώσεις στις περιοχές εξόρυξης Ουρανίου, όπως η Falea, διαμαρτυρόμενες για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος και την εκροή των φυσικών πόρων των περιοχών τους στους ξένους.
 Η Κοιλάδα Τίμια στα Όρη Ααΐρ |
Σύμφωνα με τον Dr Jeremy Keenan, του SOAS, University of London: «Το 2004, ο Πρόεδρος Τάντζα του Μάλι, προσπάθησε να προκαλέσει τους Τουαρέγκ σε ενέργειες που θα μπορούσαν να τους απεικονίσουν στους Αμερικανούς ως «πρώην αντάρτες, που στρέφονται στην τρομοκρατία». Μάλιστα, σύμφωνα με τις περιγραφές του ίδιου, σε μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια, συνελήφθη στην συνέχεια, με την κατηγορία της δολοφονίας, ο τότε αρχηγός των Τουαρέγκ, που είχε υπογράψει για λογαριασμό τους το 1995 την Συμφωνία Ειρήνης κι υπήρξε κατόπιν υπουργός της κυβέρνησης του Μάλι. Όμως αργότερα, μετά από 13 μήνες από την σύλληψη του αυτή, αφέθηκε ελεύθερος χωρίς κατηγορία. Στο ενδιάμεσο διάστημα όμως, με το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, το Μάλι έστειλε 150 στρατιώτες να λάβουν ειδική εκπαίδευση στις ΗΠΑ, ώστε να δραστηριοποιηθούν στην συνέχεια στα βουνά της περιοχής Aïr, που θεωρείται το προπύργιο των Τουαρέγκ.
Έκτοτε οι Τουαρέγκ, ζούσαν υπό καθεστώς καταπίεσης και διώξεων και γρήγορα κόλλησε δίπλα στο όνομά τους και η μομφή των «τρομοκρατών».
*
Στις 22 Μαρτίου του 2012 εκδηλώθηκε πραξικόπημα στο Μάλι. Οι πραξικοπηματίες διαμαρτύρονταν για τον απαράδεκτο τρόπο που συμπεριφέρονταν η κυβέρνηση στους Τουαρέγκ. Όταν πια ανέλαβαν την εξουσία έκλεισαν τα σύνορα της χώρας, επιτρέποντας μόνον την είσοδο σε οργανώσεις ανθρωπιστικής βοήθειας.
Το πραξικόπημα αυτό έδωσε την ευκαιρία στους αντάρτες Τουαρέγκ να καταλάβουν τρεις πόλεις στο Βόρειο Μάλι, τις Κιντάλ, Γκάο και Τομπουκτού και να κηρύξουν την ανεξαρτησία του Αζαγουάντ, μίας περιοχής που περιλαμβάνει τις τρεις περιφέρειες του Βορείου Μάλι. Αυτές ακριβώς δηλαδή, που βρίσκονται τα κοιτάσματα Ουρανίου της χώρας κι οι οποίες συνορεύουν εξ ανατολών με τον Νίγηρα, όπου υπάρχουν τα ακόμα μεγαλύτερα κοιτάσματα Ουρανίου, που εκμεταλλευόταν η πρώην Areva SA,νυν Orano SA κι όπου επίσης κατοικούν Τουαρέγκ.
Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί ότι, ύστερα από τις κινήσεις των Τουαρέγκ το 2004, που συμμετείχαν στις κοινωνικές ομάδες δράσης, που είχαν συγκροτηθεί, με σκοπό να εκδιώξουν τους ξένους, που εκμεταλλεύονται τον φυσικό πλούτο των περιοχών τους και καθώς οι περισσότεροι από αυτούς είναι μουσουλμάνοι, δόθηκε η ευκαιρία και τα κατάλληλα περιθώρια, ώστε ήδη στο μεσοδιάστημα και μέχρι την εκδήλωση του πραξικοπήματος του 2012, να τρυπώσουν ανάμεσά τους και να αναπτύξουν, χαμηλού επιπέδου ως τότε , δράση μέλη της ισλαμικής οργάνωσης Άνσαρ Ντιν, οι οποίοι θεωρούνται προσκείμενοι και καθοδηγούμενοι από την Αλ Κάιντα.
Αυτή ειδικά η συνθήκη με την εμπλοκή της Αλ Κάιντα, διευκόλυνε εξαιρετικά ορισμένους….
*
Έτσι η Γαλλία, που το 2003 στο πλαίσιο του «Παγκόσμιου Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας», που είχαν ξεκινήσει οι ΗΠΑ, εμφανίστηκε εντελώς αδιάφορη για την τρομοκρατία κι αρνήθηκε κατηγορηματικά να συμμετάσχει στις επιχειρήσεις του Ιράκ, μόλις δέκα χρόνια αργότερα, τώρα, που κηρύσσονταν η ανεξαρτησία του Αζαγουάντ, ευαισθητοποιήθηκε κι αποφάσιζε πλέον να αλλάξει την στάση της απέναντι στην τρομοκρατία !
Στις 25.1.2013 Γαλλικά ΜΜΕ , όπως το France 24, βροντοφώναζαν στα άρθρα τους και καθιστούσαν προς πάσα κατεύθυνση σαφές πως: «Οι γαλλικές ειδικές δυνάμεις «προστατεύουν» τα ορυχεία ουρανίου του Νίγηρα»….
Για την ιστορία το εν λόγω άρθρο έγραφε : « Η Γαλλία θα στείλει ειδικές δυνάμεις για την προστασία των ορυχείων Ουρανίου του πυρηνικού κολοσσού Areva στο Νίγηρα, σύμφωνα και με άλλα δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, εν μέσω αυξημένης απειλής ασφάλειας, μετά από επίθεση, τα στρατεύματα μας θα δράσουν υπό τη γαλλική καθοδήγηση για την απομάκρυνση των ισλαμιστών ανταρτών από το γειτονικό Μάλι……………………..…….Σύμφωνα με την εβδομαδιαία Le Point , ο Γάλλος υπουργός Άμυνας Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν έδωσε το πράσινο φως για μια ελίτ ομάδα από τις ένοπλες δυνάμεις της Γαλλίας ώστε να ενισχύσει την τοπική ασφάλεια στους δύο χώρους της εταιρείας στο Νίγηρα, πρώην γαλλική αποικία.
Η κίνηση έρχεται εν μέσω αυξημένης απειλής ασφάλειας μετά από επίθεση της Γαλλίας, με σκοπό την απομάκρυνση των ισλαμιστών αυτονομιστών από το Βόρειο Μάλι και μετά τη θανατηφόρα κρίση ομήρων στην εγκατάσταση αερίου στην Amenas της Αλγερίας, στην οποία οι μαχητές δήλωσαν πως προχώρησαν ως εκδίκηση για τη γαλλική στρατιωτική επέμβαση.
Η απόφαση για την ανάπτυξη στρατευμάτων, ωστόσο, ελήφθη νωρίτερα τον Ιανουάριο, μετά από μια κακή επιχείρηση διάσωσης ενός αιχμάλωτου πράκτορα των γαλλικών πληροφοριών Ντένις Αλέξ στη νότια Σομαλία , σύμφωνα με το Le Point. Ο Άλεξ κρατήθηκε όμηρος από μαχητές εκεί από το 2009.
Είναι η πρώτη φορά που αποστέλλονται κυβερνητικά στρατεύματα στο εξωτερικό για την προστασία μιας εγκατάστασης που ανήκει σε ιδιωτική γαλλική εταιρεία, σύμφωνα με το Le Point, αν και οι Γάλλοι πεζοναύτες έχουν ήδη αναπτυχθεί σε φορτηγά πλοία που ταξιδεύουν στα πειρατικά μολυσμένα νερά του Ινδικού Ωκεανού και του Κόλπου της Γουινέας.
 Ουράνιο στην βασική του μορφή 9292 U |
Το ουράνιο του Νίγηρα είναι ένα στρατηγικό γαλλικό περιουσιακό στοιχείο….».
Παρόλο όμως. που ο άτυχος Ντενίς Άλεξ, κρατούνταν αιχμάλωτος, από το 2009 μάλιστα, στην εκ διαμέτρου αντίθετη πλευρά της Αφρικής, από αυτήν που θα επιχειρούσαν τα γαλλικά στρατεύματα, δηλαδή την ανατολική της πλευρά, όπου βρίσκεται η Σομαλία, στην Γαλλία μόλις το 2013, αποφάσισαν να κινητοποιηθούν για να «σώσουν» τον όμηρο. Κι αυτό συνέβη όταν πια, μετά το πραξικόπημα που έλαβε χώρα το 2012 στην δυτική πλευρά της Αφρικής δηλαδή στο Μάλι, οι Τουαρέγκ κατέλαβαν τις βόρειες περιοχές της χώρας και κήρυξαν την ανεξαρτησία τους. Η ανεξαρτησία αυτή, κατά πως φαίνεται, ήταν που έδωσε την αναγκαία ώθηση σε κάποιους στην Γαλλία, που οσμισθέντες τον επερχόμενο κίνδυνο, άρχισαν για πρώτη φορά να ανησυχούν σοβαρά πώς το αυτονομιστικό κίνημα των Τουαρέγκ, ύστερα από την αυτονόμηση των εδαφών του Βόρειου Μάλι που διακήρυξε, πιθανό στόχο του να είχε την συνέχιση της αυτονομιστικής του πορεία, προχωρώντας πλέον προς τον δυτικό Νίγηρα, όπου στο βόρειο τμήμα αυτής της χώρας, όπως ήδη είπαμε, κατοικούν επίσης Τουαρέγκ κι όπου βρίσκονται τα πολύτιμα Γαλλικά ορυχεία εξόρυξης, σε μεγάλες ποσότητες, του εξίσου πολύτιμου για την οικονομία της Γαλλίας, Ουρανίου.
Έτσι καταλήξαμε τα Γαλλικά στρατεύματα να προετοιμάζονται να επιχειρήσουν στο Δυτικό Σαχέλ με την πρόφαση της γαλλικής ευαισθησίας για τον όμηρο που ωστόσο κρατούνταν αιχμάλωτος στο Ανατολικό Σαχέλ.
 Ο αρχηγός της στρατιωτικής χούντας του Μάλι, Αμαντού Χαγιά Σανόγκο, ανακοινώνει τη συμφωνία αποχώρησης από την εξουσία |
Όσο για τον δυστυχή Γάλλο όμηρο, Αλέξ Ντενίς, δεν πήγαν καλά τα πράγματα για αυτόν. Μόλις ξεκίνησαν την εισβολή στο Μάλι τα Γαλλικά στρατεύματα, ήδη από την 17.1.2013 τον εκτέλεσε η σομαλική τρομοκρατική ομάδα al Shabaab, που τον κρατούσε ως τότε για 4 χρόνια όμηρο. Τα ίδια τα γεγονότα απέδειξαν ότι η ζωή ενός ανθρώπου είναι πολύ λίγη για να συγκριθεί μπροστά σε κάποια γραμμάρια Ουρανίου…
*
Ας επανέλθουμε όμως στο Μάλι….
Λίγο πριν τις πιο πάνω δημοσιεύσεις στο France24, τον Ιανουάριου του 2013, είχαν μεσολαβήσει κάποιες άλλες εξελίξεις στην χώρα… Αυτές, ως επί τω πλείστον, ακολούθησαν χρονικά κι έπονταν του πραξικοπήματος της 22ας Μαρτίου 2012, που έδωσε τα περιθώρια στους Τουαρέγκ να κηρύξουν την ανεξαρτησία του Αζαγουάντ, δηλαδή όλου του Βόρειου Μάλι.
Ο Επικεφαλής του Πραξικοπήματος ονόματι Αμαντού Χαγιά Σανόγκο , υπέγραψε την συμφωνία ECOWAS.
Η συμφωνία υπογραφόταν την ίδια ακριβώς ημέρα, δηλαδή στις 6 Απριλίου 2012, που το Αζαγουάντ κήρυττε την ανεξαρτησία του.
Η συμφωνία προέβλεπε άρση του εμπάργκο κι αμνηστία στους πραξικοπηματίες εφόσον παρέδιδαν την εξουσία.
 Ιμπραΐμ Μπουμπακάρ Κεϊτά-Πρόεδρος Μάλι 9ος/2013- 8ος/2020 |
Ο Αμαντού Χαγιά Σανόγκο, ο αρχηγός δηλαδή του πραξικοπήματος, δύο ημέρες αργότερα στις 8 Απριλίου του 2019, παραιτούνταν από Πρόεδρος της χώρας και στις 19 Απριλίου 2012 αυτοεξορίστηκε. Εγκατέλειψε μόνος του κι οικειοθελώς το Μάλι περνώντας στην γειτονική Σενεγάλη.
Από ότι υποδηλώνουν βάσιμα τα ίδια τα γεγονότα, το πραξικόπημα, που στην ουσία διήρκησε λιγότερα από 1 μήνα, έγινε με σκοπό να δώσει στους καταπιεσμένους Τουαρέγκ την δυνατότητα να αυτονομηθούν, επικαλούμενοι πλέον ανεξαρτησία του Αζαγουάντ….
Στις 20 Αυγούστου πια του 2012, σχηματίστηκε προσωρινή-μεταβατική κυβέρνηση, για όσο από το Μάλι είχε απομείνει μέχρι τούδε ως επικράτεια. Μετά από μια αναγκαία προεκλογική περίοδο, τον Σεπτέμβριο του 2013 οι εκλογές που μεσολάβησαν ανέδειξαν ως νέο Πρόεδρο της Χώρας τον πρώην, από το 1994 έως το 2000, πρωθυπουργό της χώρας , Ιμπραΐμ Μπουμπακάρ Κεϊτά.
Ο τελευταίος στις 12 Αυγούστου 2018 επανεξελέγη στον δεύτερο γύρο των Προεδρικών εκλογών που διεξήχθηκαν στο Μάλι, με ποσοστό 67,17% έναντι 32,83% του αντιπάλου του.
Αλλά του Ιμπραΐμ Μπουμπακάρ Κεϊτά. δεν του έμελλε να ολοκληρώσει την 2η θητεία του. Αυτό γιατί τον Αύγουστο του 2020 εκδηλώθηκε εκ νέου πραξικόπημα στην χώρα, που τον εκδίωξε από την εξουσία . Στην συνέχεια δε, μέσα στους επόμενους εννέα μήνες, δηλαδή έως τον Μάϊο του 2021 εκδηλώθηκε και δεύτερο πραξικόπημα.
 Ο Συντ/χης Ασιμί Γκοϊτά, ανέλαβε από τον Μάϊο 2021 μέχρι σήμερα τον έλεγχο του Μάλι |
Συγκεκριμένα , ο συνταγματάρχης Ασιμί Γκοϊτά, που είχε οριστεί αντιπρόεδρος με το πρώτο πραξικόπημα του Αυγούστου 2020, στο δεύτερο πραξικόπημα του Μαϊου 2021 έριξε τον έως τότε χουντικό Πρόεδρο κι αυτοδιορίστηκε πλέον ως Πρόεδρος του Μάλι.
Ο Ασιμί Γκοϊτά, μέσα σε μια χώρα που την μαστίζει πλέον η ένοπλη βία και το τζιχαντιστικό χάος, για το οποίο γίνεται αναφορά αργότερα, υπόσχεται να μεταρρυθμίσει το Μάλι και να το οδηγήσει στα ασφαλή νερά μιας εκλογικής διαδικασίας. για την ανάδειξη του επόμενου νέου Προέδρου του.
Σύμφωνα με το διεθνές think tank International Crisis Group, με έδρα τις Βρυξέλλες : «…Για να αξιοποιήσουν στο έπακρο αυτήν την μετάβαση, οι πολιτικές δυνάμεις μπορούν ακόμη να ξεκινήσουν εκλογικές μεταρρυθμίσεις, να ολοκληρώσουν αυτήν την περίοδο, με διαφανείς εκλογές, να φέρουν κοντά φορείς της πολιτικής και της κοινωνίας των πολιτών και να ξεκινήσουν εθνικές διαβουλεύσεις σχετικά με τον εντοπισμό και την υπέρβαση των παραγόντων μπλοκαρίσματος….» . Ωστόσο, πέρα από τα ευχολόγια, σύμφωνα με το ίδιο think tank : «…..οι διεθνείς εταίροι, που συνεχίζουν να προτιμούν την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και όχι την υποστήριξη των μεταρρυθμίσεων στη διακυβέρνηση, έχουν δείξει τα όρια της δράσης τους.».
Από ότι ήδη διαφαίνεται. από το παραπάνω σχόλιο του International Crisis Group, από το μακρινό εκείνο δημοσίευμα του France24 που προανήγγειλε τον Ιανουάριο του 2013 την προστασία, από τις Γαλλικές δυνάμεις, των ορυχείων Ουρανίου στον Νίγηρα και την σχεδιαζόμενη επέμβαση τους στο Μάλι μέχρι και τον φετινό Μάϊο, οπότε εξελίχθηκε το πρόσφατο στρατιωτικό πραξικόπημα, πολλά είχαν πλέον αλλάξει…
Αλλά καλύτερα ας δούμε τι έγινε όταν τα στρατεύματα της Γαλλίας, στάλθηκαν να προστατεύσουν τα πολύτιμα ορυχεία εξόρυξης Ουρανίου. που εκμεταλλευόταν η Γαλλική ιδιωτική εταιρεία Areva S.A. και τώρα πια η διάδοχος της Orano S.A. Ειδικότερα, ας εξετάσουμε, στα βασικά τους σημεία, τα επιμέρους γεγονότα, που μεσολάβησαν από την χρονική στιγμή που τα Γαλλικά στρατεύματα έλαβαν την εντολή να επέμβουν στις περιοχές του Μάλι, όπου οι Τουαρέγκ είχαν διακηρύξει από τον Απρίλιο του 2012 την ανεξαρτησία του Αζαγουάντ, δηλαδή του Βόρειου τμήματος της χώρας…
Καταρχάς, η Γαλλική κυβέρνηση, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι εν λόγω στρατιωτικές της επιχειρήσεις, απέσυρε ήδη από το 2012 τα Γαλλικά στρατεύματα που είχε στείλει στο Αφγανιστάν να συνδράμουν τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ, μεταφέροντας πλέον τις στρατιωτικές της δυνάμεις στο Μάλι.
 Γαλλικά στρατεύματα του Δυτικού Σαχέλ, ανέλαβαν υπό την αιγίδα του ΟΗΕ στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Μάλι |
Αυτές μόλις μετακόμισαν στον Νίγηρα, όπως ήταν ήδη προγραμματισμένο, πολύ σύντομα προχώρησαν κι εισήλθαν στο διπλανό Βόρειο Μάλι με τις ευλογίες μάλιστα και την έγκριση του ΟΗΕ, που ύστερα από τις επιστάμενες προσπάθειες της, έδωσε στην Γαλλία ήδη από τον Δεκέμβριο 2012 την σχετική έγκριση.
Η έγκριση αυτή δόθηκε από τον ΟΗΕ, ύστερα κι από σχετικό αίτημα της προηγούμενης και «φιλικής» προς τα Γαλλικά συμφέροντα, κυβέρνησης της Μπαμόκο, που έδρευε στην ομώνυμη πρωτεύουσα του Μάλι. Την κυβέρνηση αυτή όμως, κατόπιν πρόλαβε να την ανατρέψει το πραξικόπημα του Μαρτίου 2012 , με επικεφαλής του τον Αμαντού Χαγιά Σανόγκο, που στην συνέχεια, όπως ειπώθηκε παραπάνω, αυτοεξορίστηκε στην Σενεγάλη…
Μάλιστα, η εν λόγω κυβέρνηση, είχε ήδη πριν το πραξικόπημα του Απριλίου 2012, προλάβει να υπογράψει Συνθήκη Αμυντικής Συνεργασίας με την Γαλλία κι αυτό, σε κάθε περίπτωση έδινε στην Γαλλία το δικαίωμα να επέμβει με τις στρατιωτικές της δυνάμεις στο Μάλι. Ποιος ξέρει, ίσως αυτή η αμυντική συνθήκη και τα όσα προοιώνιζε για το Μάλι, να ήταν και η αιτία που οδήγησε στο πραξικόπημα του 2012…
Ωστόσο. η ύφεση στην οικονομία της, που αντιμετώπιζε η Γαλλία την συγκεκριμένη ειδικά χρονική περίοδο, ως συνέπεια της διεθνούς οικονομικής κρίσης που είχε ξεσπάσει ήδη από το 2008, δεν της επέτρεπε να συντηρήσει μόνη της πολυέξοδες και δαπανηρές στρατιωτικές επιχειρήσεις . Αυτός, ήταν ο βασικός λόγος, σύμφωνα με την Γερμανική εφημερίδα Deutsche Welle,, που οδήγησε την Γαλλία, ήδη από τα τέλη του 2012, να προστρέξει σε βοήθεια του ΟΗΕ, ζητώντας να αποσταλούν ειρηνευτικές δυνάμεις του Οργανισμού στο Μάλι.
*
Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) σε πρόσφατη Αναφορά της στις 21 Σεπτέμβριου 2021, περιγράφεται η κατάσταση που έχει πλέον σήμερα διαμορφωθεί, μετά από εκείνη την είσοδο του 2013 των Γαλλικών στρατευμάτων στο Μάλι, ως ακολούθως :
«Οι περιοχές του Σαχέλ φιλοξενούν από το 2012 περίπου 61.348 πρόσφυγες από το Μάλι. Αυτοί, ζουν κυρίως, στις περιοχές Αγιόρου, Αμπάλα, Οουλάμ και σε αρκετά χωριά στην περιοχή Ταχούα, μετά το κλείσιμο της Δομής Φιλοξενίας Προσφύγων (Ιντικάνε) καθώς και στην πρωτεύουσα της Νιαμέι.
Το ραγδαία επιδεινούμενο πλαίσιο ασφάλειας έχει προκαλέσει αυξημένες εσωτερικές ροές εκτοπισμού με αυξανόμενο αριθμό κάθε μήνα. Μέχρι σήμερα, υπάρχουν περίπου 157.804 εκτοπισμένοι και στις δύο περιοχές.
Η παρουσία ένοπλων ομάδων πέρα από τα σύνορα έχει προκαλέσει τον αναγκαστικό εκτοπισμό περισσότερων από 11.423 πολιτών από την Μπουρκίνα Φάσο προς τον Νίγηρα.»
*
Όλα αυτά συνέβησαν διότι, όπως αναφέρεται στο προαναφερθέν άρθρο της DW, που δημοσιεύτηκε στις 16.1.2013, με τον τίτλο «Τα συμφέροντα πίσω από την παρέμβαση της Γαλλίας στο Μάλι» , ενώ η Εταιρεία Απειλούμενων Λαών (STP), επί ματαίω, ήδη από το 2013 ,καλούσε την Γαλλία να παρουσιάσει ένα ρεαλιστικό σχέδιο για την επίτευξη των στόχων της, επιμένοντας ο εκπρόσωπός της Ulrich Delius πως: «Εξάλλου, οι Ισλαμιστές θα χρησιμοποιήσουν την παλιά τους στρατηγική και θα αποσυρθούν γρήγορα προκειμένου να ανασυνταχθούν με την προστασία των βουνών και των σπηλαίων», εντούτοις η κυβέρνηση του τότε Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ, αγνοούσε τις προτροπές κι αρνούνταν τις προειδοποιήσεις, επιμένοντας εμφατικά πως τα συμφέροντα ασφάλειας της Γαλλίας, την επιτάσσουν στην απόφασή της να επέμβει, ώστε το Παρίσι να δράσει νωρίς για να αποτρέψει τους αντάρτες στη Δυτική Αφρική να αποτελέσουν κίνδυνο για την Ευρώπη.
Τα ίδια τα γεγονότα απέδειξαν πέραν πάσης αμφιβολίας την αναποτελεσματικότητα της Γαλλίας να επιτύχει τους μεγαλεπήβολους στόχους που είχε θέσει.
Η επέμβαση των Γαλλικών στρατευμάτων στο Μάλι, με το πρόσχημα να μην τεθούν σε κίνδυνο τα Ευρωπαϊκά συμφέροντα, ακροβατούσε απλώς στο λεπτό νήμα μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας κι εντέλει έγινε η αιτία που προκάλεσε τα όσα δεινά η τότε Γαλλική κυβέρνηση θεωρητικώς ισχυρίζονταν πως προσπαθούσε να αποτρέψει.
Τ Τζιχαντιστές του ISGS, που προσέλκυσε ο πόλεμος, που δρούν υπό το πρόσχημα της προστασίας των μουσουλμανικού θρησκεύματος πληθυσμών του Σαχέλ |
Κατά πως εξελίχθηκαν έως πρότινως τα πράγματα, ύστερα από την είσοδο στο Μάλι των Γαλλικών στρατευμάτων και μαζί τους των ειρηνευτικών δυνάμεων, που η Γαλλία πέτυχε στα τέλη του 2012 να στείλει προς συνδρομή της ο ΟΗΕ, οι δράσεις των αντάρτικων ομάδων όχι μόνον δεν αποτράπηκαν, αλλά αντιθέτως επιτάθηκαν, αποχαλινώθηκαν κι αιμοδότησαν το εγχώριο και το αλλοδαπό τζιχαντιστικό κίνημα, το οποίο, όπως γνωρίζουμε όλοι, ζητάει σάρκα για να τραφεί !
Τώρα πλέον ολόκληρη η Ευρώπη, βρίσκεται προ εκβιαστικών διλημμάτων και καλείται να υποστεί τις συνέπειες ενός πολέμου που ενέσκηψε κάποτε για να προστατευτούν τα ιδιωτικά γαλλικά συμφέροντα της Areva SA και σήμερα της Orano SA.
Και για να προστατευτούν αυτά ειδικά τα συμφέροντα, ολόκληρη η Ευρώπη τελεί υπό την σοβαρή πλέον σήμερα ανησυχία πως βρίσκεται, αυτήν την φορά από τον Νότο της, ενώπιον ενός νέου κινδύνου προσφυγικών ροών, που προκάλεσε ο συγκεκριμένος πόλεμος .
Αν κι εδώ στην Ελλάδα, έχοντας να αντιμετωπίσουμε τις εξ ανατολών ροές, δύσκολα προβλέπετε να δούμε Malians στις περιοχές μας, εντούτοις κάποιες χώρες της κεντρικής και δυτικής Νότιας Ευρώπης, άρχισαν να βλέπουν δείγματα προσφύγων, που επιχειρούν να περάσουν τα σύνορα τους..
Μην ξεχνάμε ότι στο παρελθόν, η ανθρωπογεωγραφία της Ευρώπης άλλαξε πλείστες όσες φορές. εξαιτίας των μεταναστατευτικών μετακινήσεων διαφόρων λαών ( Μογγόλων, Ούνων, Αβάρων, Βίκινγκς κλπ), που κατάφεραν εντέλει να ξεριζώσουν συθέμελα άλλοτε κραταιές αυτοκρατορίες.
Φράγκοι, Σάξονες και γενικά τα Γερμανικά φύλα, που κατέβαιναν σωρηδόν από τον Σκανδιναβικό βορρά προς την υπόλοιπη Ευρώπη , μεταξύ 1ου και 5ου αιώνα μ.Χ., οδηγώντας σχεδόν στα όρια του εκμηδενισμού λαούς όπως οι Κέλτες ,ισοπέδωσαν κυριολεκτικά στο πέρασμα τους ολόκληρη την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, διαιρώντας την κι εξαφανίζοντας κυριολεκτικά από τον χάρτη, όλο το Δυτικό τμήμα της. Οι σύγχρονοι απόγονοι τους έχουν επίγνωση του κινδύνου
που φέρνουν μαζί τους ανάλογες μετατοπίσεις πληθυσμών…
Πρόσφυγες από το Μάλι σε δομές φιλοξενίας του UNHCR στον Νίγηρα
Ας ληφθεί υπόψιν ότι, το Μάλι αριθμεί 20,25 εκατομμύρια πληθυσμού, ο Νίγηρας 21,24 εκατομμύρια πληθυσμού, το Τσάντ 14,63 εκατομμύρια , η Μπορκίνα Φάσο 20,9 εκατομμύρια ψυχές και η Μαυριτανία άλλες 4,65 ψυχές. Δηλαδή όλο το Δυτικό Σαχέλ αριθμεί συνολικά περίπου 81,67 εκατομμύρια πληθυσμό.
Επομένως, οι επιθετικές πολιτικές για την διαφύλαξη των πολύτιμων γαλλικών ιδιωτικών κοιτασμάτων Ουρανίου κι η είσοδος αυτή των Γαλλικών στρατευμάτων, σε Μάλι και Νίγηρα, έγιναν τελικά η αιτία που έθεσε κάτω από χαώδεις καταστάσεις, απίστευτης βίας, 88,67 εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές, γιατί προσέλκυσε, τρομοκρατικές ισλαμικές φονταμενταλιστικές ομάδες, που προσερχόμενες από όλες πλέον τις κατευθύνσεις, ξεκίνησαν να μπαίνουν στο Δυτικό Σαχέλ. Μπαίνοντας δε, και βρίσκοντας οργωμένο πλέον το έδαφος, συσπείρωσαν γύρω τους μεγάλο τμήμα των πάμφτωχων κι εξαθλιωμένων αφρικανικών λαών, ξεκινώντας κατόπιν μια ανελέητη τζιχάντ που μετέτρεψε όλη την ευρύτερη περιοχή κι ειδικά το Δυτικό Σαχέλ σε πραγματικό κολαστήριο, που εκτοπίζει συνεχώς κι εκδιώκει σταθερά εκατοντάδες χιλιάδες απλών Μalians πολιτών, αλλά και Τουαρέγκ από τις εστίες τους, ενώ τώρα πλέον οδηγεί σε μετακίνηση όλων των πληθυσμών της ευρύτερης περιοχής.
Χιλιάδες άμαχοι, έχουν πέσει σε μια απίστευτη δίνη ενός φαύλου κύκλου και θύματα ενός πολέμου από εκείνους που δεν τελειώνουν ποτέ , μόνον ζητούν αίμα, σάρκα και νέα θύματα για να ικανοποιήσουν την δίψα τους κι εξωθούνται μακριά από τις περιοχές τους, λόγω των μαχών που διεξάγονταν καθημερινά, μεταξύ Γαλλικού στρατού και τζιχαντιστικών τρομοκρατικών οργανώσεων, όπως ο ISGS -παρακλάδι του ISIS- ή η Μπόκο Χαράμ ή η Αλ Νούρσα που καθοδηγείται από την Αλ Κάϊντα και πολλών άλλων μικρότερων σαλαφιστικών υποομάδων ή μεμονωμένων μαχητών, που δρουν ανεξέλεγκτα στις περιοχές.
Μια σε βάθος ανάλυση ενός θέματος που θα απασχολήσει την κυβέρνηση, τις Ένοπλες Δυνάμεις και την ελληνική κοινωνία στο άμεσο μέλλον.
Ας πιάσουμε το κουβάρι από την αρχή ώστε να δούμε λεπτομερέστερα πώς εξελίχθηκαν εντέλει τα πράγματα και φτάσαμε στο συγκεκριμένο σημείο…
- Στις 11 Ιανουαρίου 2013, η Γαλλία ξεκίνησε την επιχείρηση Serval, αναπτύσσοντας αρχικά 1.700 στρατιώτες, πολεμικά αεροσκάφη κι ελικόπτερα για να σταματήσει την πρόοδο προς τον Νότιο Μάλι, των τζιχαντιστικών ομάδων που έλεγχαν το βόρειο Μάλι.
Εδώ όμως αξίζει να σχολιάσουμε ότι οι ίδιοι οι Τουαρέγκ δεν είχαν πρόθεση να προωθηθούν ποτέ στο Νότιο Μάλι. Πιθανή πρόθεση τους ήταν να προελαύσουν στον Βόρειο Νίγηρα, όπου κατοικούσαν οι πληθυσμοί της φυλής τους και να ενωθούν με αυτούς. Όμως τα σχέδιά τους αυτά τους έφεραν αντιμέτωπους με τις προληπτικές κινήσεις της Γαλλίας για να προστατευτούν τα ορυχεία Ουρανίου της Areva S.A. που βρίσκονταν στις περιοχές αυτές κι όπου εξακολουθούν να βρίσκονται μέχρι σήμερα κάτω από την διοίκηση της Orano S.A. Άλλωστε και το πρακτορείο France24 για την προστασία αυτών των ορυχείων αναφερόταν στις 25.1.2013 , ομολογώντας ότι «Το ουράνιο του Νίγηρα είναι ένα στρατηγικό γαλλικό περιουσιακό στοιχείο» το οποίο κινδυνεύει από την αυτονόμηση των Τουαρέγκ στο Βόρειο Μάλι…
 Εργάτες και τεχνίτες που επισκευάζουν μηχανήματα εξόρυξης στα ορυχεία Ουρανίου στον Νίγηρα που ανήκουν στην Γαλλική Orano S.A. |
- Η Εκπαιδευτική Αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Μάλι (EUTM Mali), ξεκίνησε , ύστερα από τις γαλλικές πιέσεις, τον Φεβρουάριο του 2013, να συγκεντρώνει 620 στρατιώτες από τα έως τότε 28 ευρωπαϊκά κράτη μέλη. Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις αυτές στάλθηκαν έχοντας ως αποστολή τους να εκπαιδεύσουν τον στρατό του Μάλι αλλά με την εντολή να μην συμμετέχουν σε μάχες.
Το πρόγραμμα τους περιλαμβάνει εκπαίδευση στον προγραμματισμό επιχειρήσεων, υλικοτεχνική υποστήριξη, στρατιωτική νοημοσύνη κι εκπαίδευση μάχης, η οποία πραγματοποιείται σε στρατόπεδο στο Κουλικόρο, 60 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της πρωτεύουσας του Μάλι, Μπαμάκο κι όπου κατοικοεδρεύουν μέχρι σήμερα.
- Όσο συμβαίναν όλα τα παραπάνω , η Γαλλική επιχείρηση Serval , διέγραφε μεγάλη επιτυχία, αφού μόλις μέσα σε 3 μήνες κατάφερε να διαλύσει τις ολιγάριθμες ως τότε ομάδες Τουαρέγκ και την ολιγομελή ισλαμική οργάνωση Άνσαρ Ντιν, που μέχρι τότε ήταν η μόνη που τους υποστήριζε.
- Στην συνέχεια όμως τον Αύγουστο του 2013., ίσως, η Γαλλία μεθυσμένη από την εύκολη νίκη της, ίσως και για πολλούς άλλους λόγους που ενδεχομένως να σχετίζονταν με τους φυσικούς πόρους της ευρύτερης περιοχής του Σαχέλ, αποφάσισε τελικά να αντικαταστήσει την επιχείρηση Serval με την επιχείρηση Barkhane.
 Οχήματα Τρομοκρατικών Ομάδων στο Μάλι |
Η νέα επιχείρηση αυτή Barkhane, συνιστούσε μία δύναμη 4.500 στρατιωτών, με αιχμή του δόρατος την λεγόμενη Task Force Sabre, που αποστολή της είχε να επεκταθεί πλέον σε όλο το Σαχέλ.
Σημειωτέον, η έκταση που καταλαμβάνουν όλες οι χώρες του Σαχέλ είναι ίση με αυτήν της Ευρώπης.
Τότε περίπου ήταν που ξεκίνησε το πραγματικό «τζιχαντιστικό πάρτι» !
- Τον Νοέμβριο του 2015 , οι αρχηγοί των κρατών του Δυτικού Σαχέλ (Μάλι, Νίγηρα, Μπουρκίνα Φάσο, Τσαντ και Μαυριτανίας) επονομαζόμενοι κι ως G5- Sahel, παρακινούμενοι από την Γαλλία, για να ανασχέσουν τα κύματα των τζιχαντιστών τρομοκρατών, που έμπαιναν πλέον ανεξέλεγκτα και σωρηδόν στις περιοχές τους, αποφάσισαν να συγκροτήσουν με σκοπό την καταπολέμηση τους , μια κοινή στρατιωτική δύναμη.
Με αυτόν τον τρόπο , πέρα από τον ΟΗΕ, τώρα εισέρχονταν πλέον και τα κράτη του Δυτικού Σαχέλ στον πόλεμο. Ωστόσο, λόγο της άθλιας οικονομίας των 5 κρατών , ο στόχος δεν κατέστη εφικτός. Οι αποστολές τους ήταν ολιγάριθμες με στρατιωτικές δυνάμεις λιγότερες από 5.000 στρατιώτες, που δίχως επαρκή εκπαίδευση, ήταν αδύνατον να καταφέρουν να εξασφαλίσουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα..
| Μάχες με τους Ισλαμιστές Τρομοκράτες στο Μάλι |
- Έως το 2017 η ασφάλεια στο Μάλι είχε επιδεινωθεί κατακόρυφα, οι δε δράσεις των τζιχαντιστών άρχισαν να επεκτείνονται στην Μπουρκίνα Φάσο και στον Νίγηρα.
 Τα Γαλλικά στρατεύματα προσπαθούν να αναχαιτίσουν επιθέσεις τζιχαντιστικών ομάδων στο Μάλι |
Τα δε έσοδα της Orano S.A. μετρούσαν ζημίες κι η εταιρεία παρέπεε. Τα Γαλλικά ΜΜΕ υποστήριζαν πώς τώρα που η εταιρεία είχε πιάσει πάτο, η μόνη της ελπίδα ήταν να εκτοξευτεί. Ωστόσο για το έτος 2016 οι ζημίες που έγραψε η ετιαρεία ήταν της τάξης των -239 εκατομμύριων Ευρώ και το επόμενο έτος 2017 αυξήθηκαν κι ανήλθαν σε -252 εκατομμύρια Ευρώ. Ο ισολογισμός της τα έτη αυτά ήταν κατά τα αντίστοιχα ποσά παθητικός και το πρόσιμο της ήταν αρνητικό. Αυτό που την διέσωσε, ήταν ότι το 2018 ανέλαβαν ένα συνολικό 10%, προχωρώντας σε αγορά μετοχικού κεφαλαίου , οι Ιαπωνικές εταιρείες και προχώρησαν στις αντίστοιχες τονωτικές ενέσεις..
- Τα ειρηνευτικά στρατεύματα των Ηνωμένων Εθνών, της Αποστολής Σταθεροποίησης του ΟΗΕ στο Μάλι (γνωστό ως MINUSMA, το γαλλικό ακρωνύμιο του) από 6.000 που ξεκίνησαν την 1η Ιουλίου 2013 να αναπτύσσονται στην περιοχή, στα τέλη του 2018 αριθμούσαν 13.000 και σήμερα αριθμούν πάνω από 15.000 .
- Στις 27 Μαρτίου 2020, οι κυβερνήσεις του Βελγίου, της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δανίας, της Εσθονίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, του Μάλι, του Νίγηρα, των Κάτω Χωρών, της Νορβηγίας, της Πορτογαλίας, της Σουηδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου εξέδωσαν μια πολιτική δήλωση εκφράζοντας υποστήριξη για τη δημιουργία μιας ειδικής ομάδας .
Η υποστήριξη αυτή, που δεν είχε εκδηλωθεί από τα κράτη όλη την προηγούμενη 7ετία, τώρα πια ωθούνταν από προληπτικά αίτια και κάτω από την πίεση των διαρκώς επιτεινόμενων κινδύνων που προκαλούσαν τόσο για την ανθρωπογεωγραφία της Ευρώπης, όσο και για την δημόσια υγεία και τις οικονομίες των κρατών μελών της ΕΕ οι εμφανιζόμενες στα ευρωπαϊκά εδάφη προσφυγικές ροές που προκαλούσε ο εν λόγω πόλεμος, τον οποίο δεν κατάφερε όλα τα προηγούμενα χρόνια να διεκπεραιώσει μόνη της η Γαλλία..
Για αυτόν τον λόγο, οι δυνάμεις των πιο πάνω ευρωπαϊκών κρατών, εξαναγκάστηκαν πλέον κι ένωσαν τις στρατιωτικές τους δυνάμεις υπό την διοίκηση της γαλλικής επιχείρησης Barkhane , με στόχο την αντιμετώπιση των τρομοκρατικών ομάδων στην περιοχή Λιπτάκο .
Η Λιπτάκο αποτελεί μια ιστορική περιοχή που βρίσκεται μεταξύ ανατολικού τμήματος της Μπουρκίνα Φάσο, νοτιοδυτικού Νίγηρα, ενώ καταλαμβάνει κι ένα τμήμα της το νοτιοανατολικό έως τις παρυφές του κεντρικού Μάλι .
Η περιοχή Λιπτάκο δεν συνδέεται με το Βόρειο Μάλι και τον Βόρειο Νίγηρα όπου εντοπίζεται η φυλή των Τουαρέγκ, η οποία θεωρήθηκε το 2012 ως ο βασικός κίνδυνος για τα Γαλλικά ζωτικής σημασίας ιδιωτικά συμφέροντα .
Τα ίδια τα γεγονότα απέδειξαν ότι η Λιπτάκο αποτελεί το σημερινό εκκολαπτήριο που λυμαίνονται και το ορμητήριο από όπου εδράζουν την δράση τους οι διάφορες εξτρεμιστικές σαλαφιστικές τρομοκρατικές ισλαμικές οργανώσεις που προσέλκυσε ο αρχικός πόλεμος που τις οδήγησε να μετακομίσουν από την Μέση Ανατολή στο Σαχέλ.
Η γεωγραφία, εντός των ορίων της Λιπτάκο, που εκτείνονται οι δράσεις των ευρωπαϊκών στρατιωτικών απόστολών , έχει από μόνη της την δική της σημειολογία.
Με πορτοκαλί κύκλο ορίζονται τα όρια της περιοχής Λιπτάκο που δρούν οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις
Σκοπός της Task Force Takuba είναι πλέον η ανάσχεση της τρομοκρατικής οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος στην Ευρύτερη Σαχάρα (ISGS)» , στην περιοχή Λιπτάκο. Ο ISGS στην ουσία είναι το παρακλάδι του ISIS στο Σαχέλ.
Η Takuba είναι μια μικτή δύναμη, που συγκροτείται, από 10 από τις 27 χώρες κρατών μελών της ΕΕ και των στρατιωτικών δυνάμεων του Δυτικού Σαχέλ, δηλαδή Μάλι, Νίγηρα, Μπουρκίνα Φασο, Τσάντ και Μαυριτανίας, (G5-Sahel).
Στην Task Force Takuba, εντάχθηκε και θα συμμετέχει σε δευτερεύοντα συμβουλευτικό ρόλο η Εκπαιδευτική Αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Μάλι (EUTM Mali) που δημιουργήθηκε τον Φεβρουάριου του 2013 και που σήμερα αριθμεί πλέον λιγότερους από 600 άντρες που θα αναλάβουν την εκπαίδευση των στρατιωτικών δυνάμεων του Μάλι (FAMa) . Δεν αποκλείεται όμως αργότερα να ζητηθεί κι η συμμετοχή και της δύναμης αυτής στις μάχες.
 Γαλλικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια μαχητικών επιχειρήσεων στο Γκάο |
Πυρήνας των δυνάμεων της Takuba είναι οι Γαλλικές , οι Εσθονικές και οι Τσέχικες στρατιωτικές δυνάμεις.
Στις επιχειρησιακές δομές της Takuba βρίσκονται υπό διαδικασία ένταξης και Ιταλικά, Ρουμανικά και Ουγγρικά αποσπάσματα.
 Οι Πρόεδροι Γερμανίας και Γαλλίας, Αγκελα Mέρκελ και Εμμανουέλ Μακρόν συζητούν για τις τελευταίες εξελίξεις στο Μάλι |
Έως τουλάχιστον τις 20 Νοέμβριου του 2020 κατά τη διάρκεια μιας άτυπης συνάντησης των υπουργών Άμυνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ,) η συμμετοχή της Ελλάδας, είχε αναγγελθεί ως μια ολιγομελής αποστολή εκ της Ειδικής Μονάδας των Ελλήνων Αλεξιπτωτιστών ( ΕΤΑ ).
*
Στις 13 Οκτωβρίου από την πλέον αξιόπιστη πένα του Στρατηγού κυρίου Μιχαήλ Δημητρίου Κωσταράκου, Επίτιμου Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, π.Πρόεδρου της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ, συντάχθηκε άρθρο του με τον τίτλο «Ευρωπαίοι και Έλληνες στρατιωτικοί στο Μάλι. Για ποιο λόγο;», που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Ανιχνεύσεις και σε άλλα έντυπα μέσα, στο κείμενο του οποίου περιέχονταν η παρακάτω φράση-πληροφορία : «…Μια Γαλλική Δύναμη (που ενδεχομένως στο μέλλον να αντικατασταθεί από Έλληνες Καταδρομείς) αποτελεί την Δύναμη Προστασίας του Στρατοπέδου του ΚΔ». Συγχρόνως με το ίδιο άρθρο επιβεβαιώθηκε πως : «…η Γαλλία ανακοίνωσε ότι θα τερματίσει την Επχση Berkane το καλοκαίρι του 2022.»
*
 Οι μεταναστευτικές ροές επιτείνουν την εξάπλωση της πανδημίας Convid-19 |
Αναμφίβολα η απόφαση στα τέλη του 2012 με αρχές του 2013, στρατιωτικής εμπλοκής της Γαλλίας στο Μάλι και στον Νίγηρα, ήταν μια πολυέξοδη διαδικασία , που εκκίνησε να διεξάγεται σε δύσκολες, για την ευρύτερη οικονομία, του πλανήτη εποχές, κόστισε σε ζωές κι άνοιξε έναν ατέρμονο κύκλο αίματος, καταλήγοντας να εμπλέξει στον πόλεμο αυτό τόσο εξτρεμιστικές τζιχαντιστικές ομάδες που μετακόμισαν από την Μέση Ανατολή στην Αφρική-Σαχέλ, όσο και κράτη μέλη της ΕΕ , το Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και την Ρωσία, αλλά και την Τουρκία κι επιπλέον εξώθησε και τα 5 πάμπτωχα κράτη του Δυτικού Σαχέλ να συμμετάσχουν, ως αντιπρόσωποι, στον εν λόγω πόλεμο, λόγω της γενικότερης ένοπλης βίας και του χάους που επικράτησε στις περιοχές τους κι επέτεινε την πολιτική τους αστάθεια, αλλά και τον εκτοπισμό χιλιάδων πολιτών από τις εστίες τους που βρίσκονται στις εμπόλεμες ζώνες.
Σε άρθρο μόλις στις 21.8.2021 με τον τίτλο «Η Τουρκία στο Σαχέλ», το διεθνές think tank International Crisis Group έγραφε:
«Η Άγκυρα ενισχύει τους δεσμούς με τις πρωτεύουσες του Σαχέλ, χτίζοντας τζαμιά και νοσοκομεία και ανοίγοντας εξαγωγικές αγορές. Το αμυντικό του σύμφωνο με τη Νιαμέι οδήγησε τους αντιπάλους του να υποπτευθούν τις προθέσεις του. Η Τουρκία και άλλες εξωτερικές δυνάμεις πρέπει να κάνουν ό, τι μπορούν για να αποφύγουν τον περιττό πρόσθετο ανταγωνισμό στην περιοχή,…………………………………………………………………….
……….η στρατιωτικά βαριά γαλλική προσέγγιση στο Σαχέλ παραπαίει. Όπως έχει γράψει προηγουμένως η Ομάδα Κρίσεων , οι κοινοτικές δολοφονίες, η ισλαμιστική μαχητικότητα και η λαϊκή απογοήτευση από τις κυβερνήσεις που θεωρούνται ως άρρωστες εξοπλισμένες για να καταστείλουν τη βία και να προστατεύσουν τους πολίτες αυξάνονται. Οι επιθέσεις των τζιχαντιστών έχουν πενταπλασιαστεί από το 2016 και οι διακοινοτικές συγκρούσεις έχουν αυξηθεί. Τα τρία κεντρικά κράτη του Σαχέλ – το Μάλι, η Μπουρκίνα Φάσο και ο Νίγηρας – αγωνίζονται να κρατήσουν έδαφος, πόσο μάλλον να διεκδικήσουν την κρατική εξουσία, σε περιοχές που αμφισβητούνται από μαχητές. Εν τω μεταξύ, οι τζιχαντιστές εδραιώνονται, ενισχύουν τις αγροτικές εξεγέρσεις, αξιοποιούν τις τοπικές καταγγελίες για να στρατολογήσουν μαχητές και επεκτείνουν τις επιχειρήσεις τους. Η απογοήτευση από την αποτροπή της ανασφάλειας έχει προκαλέσει αντιγαλλικό συναίσθημα στις πρωτεύουσες του Σαχέλ. Μια μεγάλη ώθηση από την Τουρκία, η οποία έχει κακές σχέσεις με τη Γαλλία, να παρουσιαστεί ως εναλλακτικός εταίρος ασφαλείας θα μπορούσε να επιδεινώσει τις εντάσεις. Τον Νοέμβριο του 2020, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν κατηγόρησε την Τουρκία ότι αποκόπτει τους δεσμούς της Γαλλίας στη Δυτική Αφρική παίζοντας με την «μετα-αποικιακή δυσαρέσκεια. (Ξεχωριστά, τον Ιούνιο του 2021, ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να μειώσει στο μισό τον αριθμό των 5.100 στρατευμάτων της Γαλλίας στο Σαχέλ έως το 2023.)………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Στην πραγματικότητα, οι επιδρομές της Τουρκίας στο Σαχέλ ήταν μέχρι τώρα κυρίως μια άσκηση προβολής ήπιας ισχύος. Οι δραστηριότητες της Άγκυρας στην περιοχή επικεντρώνονται κυρίως στην υποστήριξη της ανάπτυξης και την εμπορική δέσμευση. Είναι αλήθεια ότι έχει υπογράψει συμφωνία άμυνας με τη Niamey. Είναι επίσης γεγονός ότι στη Σομαλία, η τουρκική βοήθεια και οι επιχειρήσεις οδήγησαν στη συνέχεια σε περισσότερη στρατιωτική δέσμευση, αν και στο μεγαλύτερο μέρος της τουρκικής εμπλοκής υπήρξε εποικοδομητική και όχι σε σύγκρουση με τους δυτικούς στόχους. Τα κράτη του Σαχέλ και οι εξωτερικές δυνάμεις θα εξυπηρετούνταν καλύτερα αν εκμεταλλευτούν ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η Τουρκία αντί να το αντιμετωπίσουν ως εγγενή απειλή – ειδικά όπως φαίνεται ο Μακρόν και ο Ερντογάν, οι οποίοι πραγματοποίησαν ιδιωτική συζήτηση στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο. να επιδιορθώνει τους δεσμούς…..»
 Φωτογραφία από το σχετικό άρθρο του iRf.fr, όπως προκύπτει σε αυτόματη μετάφραση |
Παρά τους προβληματισμούς για τον τρόπο που θα εξυπηρετούνταν καλύτερα τα προβλήματα του Σαχέλ , ώστε να έβρουν την τελική τους επίλυση, το πιο πάνω άρθρο του think tank , περιγράφει με τον πιο γλαφυρό κι αμείλικτο τρόπο μια πικρή αλήθεια.
Η Τουρκία έξυπνα συμπεριφερόμενη, προκειμένου να μην ελκύσει τις πολυάριθμες τζιχαντιστικές ομάδες να μεταφέρουν την τρομοκρατική τους δράση μέσα στα εδάφη της, επικεντρώνει τις προσπάθειες της να εμφανιστεί ως «ήπια δύναμη», αποφεύγοντας την εμφανή εμπλοκή της με στρατιωτικά μέσα εναντίον τους, που θα πόλωνε εις βάρος της τις καταστάσεις και θα την καθιστούσε πλέον εύκολο για αυτούς στόχο.
Αντιθέτως χρησιμοποιώντας την κοινή πίστη του ισλάμ, με τις έως τώρα κινήσεις της, αποβλέπει έντεχνα πώς θα εργαλειοποιήσει τους τζιχαντιστές που δρουν στην περιοχή προς όφελος της, με απώτερο σκοπό, να τους κατευθύνει εναντίον στόχων της δικής της επιλογής.
Εάν δεν τους ενθάρρυνε η ίδια να μετακομίσουν και να εισβάλλουν στο Σαχέλ, πράγμα πολύ πιθανό, τότε η άλλη εκδοχή είναι να εξοπλίζει υπογείως τους τρομοκράτες της ΙSGS , δηλαδή της οργάνωσης του ISIS, που δραστηριοποιείται στην ευρύτερη περιοχή της Σαχάρας- Σαχέλ. Η τακτική αυτή είναι εξαιρετικά προσφιλής στην Τουρκία. Κάτι ανάλογο άλλωστε έπραξε με τον ISIS από το 2011 στην Συρία και συνεχίζει να πράττει ακόμα σε Ιντλίμπ και Αφρίν, μέσω της Hay’at Tahrir al-Sham -της τοπικής, δηλαδή, μετεξέλιξη της, υποστηριζόμενης από την Αλ Κάιντα, τρομοκρατικής οργάνωσης της Αλ Νούσρα.
Κατά τον τρόπο αυτό και χρησιμοποιώντας τους ΙSGS ως εκπροσώπους της , που διεξάγουν, για λογαριασμό της στην περιοχή έναν αντιπροσωπευτικό πόλεμο, κυρίως κατά των Γάλλων, το τελικό έπαθλο αυτού του πολέμου καταλήγει να είναι η εκμετάλλευση, των πλούσιων φυσικών πόρων που κρύβει το έδαφος όλου του Σαχέλ , τα οποία θα περιέλθουν προς ίδιον όφελος του νικητή εκ των αντίπαλων πλευρών.…
Το δε International Radio France (iFr.fr) , λίγο νωρίτερα, στις 2.6.2021, σε άρθρο του με τον τίτλο «Οι εξαγωγές όπλων της Γαλλίας μειώθηκαν 41 % το 2020, οι Σαουδάραβες εξακολουθούν να είναι οι μεγαλύτεροι αγοραστές» ανέφερε ότι:
«Το 2020, οι παραγγελίες ήταν αξίας 4,9 δισ. Ευρώ, έναντι 8,3 δισ. Ευρώ το προηγούμενο έτος. Οι μεγαλύτεροι πελάτες ήταν η Σαουδική Αραβία (704 εκατομμύρια ευρώ), οι Ηνωμένες Πολιτείες (434 εκατομμύρια ευρώ) και το Μαρόκο (426 εκατομμύρια ευρώ)…………………………………………………………………………………………………………………..
Ωστόσο, το υπουργείο είπε ότι η μείωση των πωλήσεων “δεν αντικατοπτρίζει μια θεμελιώδη τάση” δεδομένης της πρόσφατης υπογραφής μεγάλων συμβάσεων πωλήσεων για μαχητικά αεροσκάφη Rafale στην Αίγυπτο (30 αεροσκάφη αξίας 4 δισ. Ευρώ), στην Ελλάδα (18 αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων 12 μεταχειρισμένων) και Κροατία (12 μεταχειρισμένα Rafales)……………………………………………………………………………………………………….
Η Ευρωπαϊκή ζώνη αντιπροσωπεύει τη μεγάλη αγορά όπλων της Γαλλίας για δεύτερο συνεχόμενο έτος με το 25 % των πωλήσεων (15 % για τις χώρες της ΕΕ και 10 % για άλλους Ευρωπαίους πελάτες) με το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ελλάδα να είναι μεταξύ των έξι κορυφαίων πελατών της Γαλλίας.
Η ζώνη της Μέσης Ανατολής αντιπροσωπεύει το 24 % των παραγγελιών και η περιοχή Ασίας-Ειρηνικού ένα άλλο 22 % ή “ένα ελαφρώς υψηλότερο μερίδιο από αυτό που παρατηρήθηκε τα τελευταία τρία χρόνια”. Η Αφρική αντιπροσωπεύει το 16 % των συνολικών παραγγελιών…..».
Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα παραπάνω συντάχθηκαν πριν ακόμα ακυρωθεί την 15η Σεπτεμβρίου 2021, λόγω AUKUS, η Γαλλο-Αυστριαλιανή συμφωνία για την πώληση των ντιζελοκίνητων υποβρυχίων. Η ακύρωση αυτή, μόνον για το φετινό έτος, πρόσθεσε επιπλέον ζημία της τάξης τουλάχιστον των 55,6 δισεκατομμυρίων Ευρώ στα ταμεία της Γαλλικής βιομηχανίας όπλων.
*
Η Αλγερία, είναι μια επίσης πρώην Γαλλική Αποικία της ζώνης του Μαγκρέμπ, που έγινε ανεξάρτητη χώρα μόλις το 1962. Στον Νότο της συνορεύει με το Μάλι και τον Νίγηρα. Αντιμετωπίζει μέρος των επιτεινόμενων πλέον προσφυγικών ροών, που εισέρχονται από τον νότο στα εδάφη της, ενώ συγχρόνως κατηγορείται ότι δεν κάνει όσα οφείλει για την επαναπροώθησή τους ή για την απαλοιφή της προώθησης τους προς βορρά .
Στην πρόσφατη διπλωματική διαφωνία της με την Γαλλία, που ξεκίνησε, αφορμής δοθείσης, λόγω προγενέστερων δηλώσεων στη γαλλική εφημερίδα Le Monde του νυν Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν , βάσει των οποίων υποστήριξε πως η Αλγερία έχει φτιάξει μια «επίσημη ιστορία» που «ξαναγραφεί εντελώς αλλιώς» τα χρόνια της Γαλλικής αποικιοκρατίας στην χώρα «χωρίς να βασίζεται σε ιστορικές αλήθειες», την Κυριακή, 3 Οκτωβρίου 2021 βαθαίνοντας ακόμα περισσότερο το μεταξύ τους ρήγμα, που εκδηλώθηκε αρχικά με την απόσυρση του Αλγερινού Πρέσβη από το Παρίσι με επιστροφή του στην Αλγερία για διαβουλεύσεις, απαγόρευσε τα γαλλικά στρατιωτικά αεροσκάφη να διέρχονται από τον εναέριο χώρο της.
Αυτό μάλιστα υποστηρίχθηκε ότι το έπραξε , χωρίς να ενημερώσει το Γαλλικό Υπουργείο Εξωτερικών.
Τα δε Γαλλικά αεροσκάφη διέρχονταν τακτικά από τον εναέριο χώρο της Αλγερίας, ο οποίος τους είναι αναγκαίος για την γρήγορη μεταφορά στρατιωτικού εξοπλισμού και γενικά υποστήριξης του πολέμου που διεξάγει η Γαλλία στο Σαχέλ. Συγχρόνως , εξίσου χρήσιμο με τον εναέριο χώρο της Αλγερίας , είναι για τα γαλλικά συμφέροντα και το έδαφος της. Γενικώς η Αλγερινή επικράτεια ,μέχρι τώρα βοηθούσε τα μάλα στην μεταφορά των κοιτασμάτων Ουρανίου από τον Νίγηρα στο εσωτερικό της Γαλλίας, όπου γινόταν οι περαιτέρω επεξεργασία τους για την εξαγωγή του καυσίμου που χρειάζονται οι Γαλλικοί πυρηνικοί αντιδραστήρες ώστε να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια.
Αυτή ήταν μια παράπλευρη απώλεια της Γαλλίας, που η αιτία της στην ουσία υποκρύπτονταν στις Γαλλικές στρατιωτικές επιχειρήσεις , που επέτειναν το προσφυγικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει πλέον η Αλγερία…
Όσο διαρκεί η κρίση μεταξύ Γαλλίας κι Αλγερίας, τα προϊόντα των ορυχείων του Νίγηρα, για να βρουν τρόπο να φτάσουν στην Γαλλία, θα πρέπει να ακολουθούν την πολυέξοδη κι αμφίβολης αποτελεσματικότητας διαδρομή μέσω Μπενίν ή Νιγηρίας στον Ατλαντικό ώστε να μπορούν από εκεί μέσω Γιβραλτάρ να προσεγγίσουν την Γαλλική επικράτεια.
*
- Συμπέρασμα
Ο πόλεμος που άνοιξε, έδωσε την αναγκαία ώθηση στις τζιχαντιστικές τρομοκρατικές ομάδες να μετακομίσουν την δράση τους από την Συρία, το Ιράκ και γενικά την Μέση Ανατολή στις περιοχές των πάμπτωχων ωστόσο πάμπλουτων σε φυσικούς πόρους (ουράνιο, χρυσό, διαμάντια, πετρέλαιο, φυσικό αέριο κλπ) κρατών της ζώνης του Σαχέλ στην Αφρική κι άνοιξε την όρεξη σε πολλούς.
Αποτέλεσε πηγή ακατάσχετης αιμορραγίας για την Γαλλική οικονομία , η οποία προκειμένου να ανταπεξέλθει σε αυτόν , τα επόμενα χρόνια προσέλκυσε τις δυνάμεις του ΟΗΕ κι εν συνεχεία ευρωπαϊκές δυνάμεις εμπλέκοντας όλο και περισσότερους στις εμπόλεμες πλέον περιοχές.
Ωστόσο, η διάδοχος της Areva S.A. , Orano S.A. κατάφερε με τον πόλεμο αυτό μέχρι και σήμερα να διατηρήσει την συνέχιση των εξορύξεων της και την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων Ουρανίου, που διαθέτει ο Νίγηρας. Προσπέρασε τους σκοπέλους των ετών 2016-2017 και σήμερα κατέχει την δεύτερη θέση στον πλανήτη ως μεγαλύτερος παραγωγός Ουρανίου, με μερίδιο 11% στην παγκόσμια παραγωγή του .
Το Ουράνιο του Νίγηρα είναι ένα στρατηγικό γαλλικό περιουσιακό στοιχείο, όπως έγραφε στις 25 Ιανουαρίου του 2013 το France24 .Εξ’ αντικειμένου, εξακολουθεί να παραμένει ζωτικής σημασίας, για τα Γαλλικά ιδιωτικά συμφέροντα, που θα κάνουν τα πάντα για να μην το χάσουν.
Οι προσφυγικές ροές αποτελούν το αποτέλεσμα των ενεργειών, για την προστασία του εν λόγω στρατηγικού γαλλικού περιουσιακού στοιχείου .
Αποτελούν μια συνεχώς επικρεμάμενη απειλή, που εξαναγκάζει πλέον περισσότερους να εντάσσονται στο Αφρικανικό πολεμικό παιχνίδι.
Όσοι υπόλοιποι εμπλέκονται στον πόλεμο, σε αντίθεση με τα Γαλλικά οικονομικά συμφέροντα, στο μόνο όφελος που προσβλέπουν είναι στην μείωση των προσφυγικών ροών. Δηλαδή το οικονομικό τους όφελος είναι σχεδόν μηδενικό, ενώ προσδοκούν σε άυλες κι αμφίβολες επιτυχίες.
Για να μειωθούν όμως οι προσφυγικές ροές, θα πρέπει να πάψει ο πόλεμος. Ένας πόλεμος τελειώνει όταν κάποιος βγει από αυτόν νικητής ή σε τελική ανάλυση όταν συνθηκολογήσει με τον αντίπαλο του.
Όσο δεν θα επιτυγχάνεται μία από τις παραπάνω δύο εκδοχές, τόσο ο πόλεμος αυτός θα τροφοδοτείται, δημιουργώντας νέες καταστάσεις που θα γεννούν νέες λογικοφανείς αιτιολογίες, μέσω των οποίων θα επιδιώκεται η εμπλοκή όλο και περισσοτέρων ώστε να επιτευχθεί ένα από τα παραπάνω δύο αποτελέσματα.
Υπάρχουν πόλεμοι που δεν έχουν τέλος. Ο κύκλος του αίματος που προκαλούν, ανατροφοδοτεί συστηματικά επόμενους. Εύκολα μπαίνει, αλλά δύσκολα βγαίνει κάποιος από αυτούς.
Η κατάσταση, όπως τα ίδια τα πρόσφατα Γαλλικά ΜΜΕ περιγράφουν σε δημοσιεύματά τους,, βαίνει διαρκώς επιδεινούμενη. Η συνθήκη αυτή δεν δικαιολογεί την ανακοίνωση της Γαλλίας ότι το αργότερο έως το καλοκαίρι του 2022 θα τερματίσει την επιχείρηση Berkane ή την δήλωσή της τον φετινό Ιούνιο 2021 ότι, σχεδιάζει να μειώσει στο μισό τον αριθμό των 5.100 στρατευμάτων της στο Σαχέλ έως το 2023, αφού οι δηλώσεις της αυτές δεν συνοδεύονται συγχρόνως από αντίστοιχες δηλώσεις ότι σκοπεύει να τερματίσει ή να μειώσει δραστικά την εκμετάλλευση των εξορύξεων Ουρανίου από τα γαλλικά ορυχεία του Νίγηρα.
Τα δε, ευρωπαϊκά κράτη έως τώρα, επεκτείνουν τις δράσεις των στρατιωτικών αποστολών τους μόνο στην περιοχή Λιπτάκο που βρίσκεται εκτός της γεωγραφικής σφαίρας του γαλλικού ενδιαφέροντος, που εντοπίζεται Βόρεια της Λιπτάκο.
Από το πολεμικό παιχνίδι αυτό, που η ίδια άνοιξε την πόρτα του, κατά πως φαίνεται σκοπεύει σύντομα να απεμπλέξει τις πολεμικές της δυνάμεις η Γαλλία. Υποθέτω, όταν βεβαιωθεί πως βρήκε πρόθυμους συμμάχους- αντικαταστάτες να της εξασφαλίζουν, για το μέλλον, τις συνθήκες εκείνες στο Βόρειο Μάλι, που θα επιτρέπουν στην ίδια την εξακολούθηση της πολύτιμης εξόρυξης Ουρανίου, δίχως ωστόσο άλλο Γαλλικό κόστος σε αίμα.
Κοινώς η φίλη Γαλλία, ψάχνει αντιπροσώπους που θα διεξάγουν τον πόλεμο για λογαριασμό της στο Σαχέλ και για να είμαστε πιο ακριβείς, για λογαριασμό των ιδιωτικών γαλλικών συμφερόντων που θα απολαμβάνουν μόνον τα οφέλη.
Τα διεθνή δημοσιεύματα αναφέρουν πως, η Γαλλία έχει γίνει αντιπαθής στους πληθυσμούς του Σαχέλ και οι τζιχαντιστές που δρουν στις περιοχές φροντίζουν να τροφοδοτούν αυτό το αντιγαλλικό μένος. Ώστε, εύκολα μπορεί να υποθέσει κανείς ότι οι συγκεκριμένες περιστάσεις υποδηλώνουν τον άμεσο κίνδυνο που αντιμετωπίζει να βρεθεί προ νέων τρομοκρατικών επιθέσεων στο έδαφος της. Το κατά πόσον πιθανοί αντικαταστάτες της Γαλλίας , γίνουν εντέλει αυτοί οι εισπράκτορες, που θα προσελκύσουν στο έδαφος τους αντίστοιχου τύπου επιθέσεις, είναι ένα ζήτημα προς εξέταση.
Επιπλέον περιοχές όπως αυτές στον Νίγηρα, που γίνονται εξορύξεις ραδιενεργών χημικών στοιχείων όπως το Ουράνιο, λόγω των βλαπτικών για τον άνθρωπο εκπομπών που παράγουν, δημιουργούν κίνδυνο πρόκλησης σοβαρών, έως και θανατηφόρων ασθενειών για όσους βρίσκονται πολύ κοντά σε αυτές.
Η λογική υπαγορεύει ότι για να αναλάβει αντίστοιχο ρίσκο ώστε να μπει κάποιος σε ανάλογες καταστάσεις, πρέπει το βέβαιο κι αναντίρρητο κέρδος που προσδοκά να απολάβει να είναι σημαντικά σπουδαιότερο της προβλέψιμης μελλοντικής του ζημίας.. Αυτήν την συνάρτηση λογικά «ζύγισε» κι η Γαλλία πριν μπει στην όλη περιπέτεια…
Αυτού του είδους όμως οι καταστάσεις, μόνον βαθιές οικονομικές πληγές προκαλούν. Ούτε το οικονομικό μέγεθος ενός κράτους, όπως η Γαλλία, μπόρεσε να τις αντέξει κι αυτή είναι η πρόδηλη αιτία που επιδιώκει την σταδιακή απεμπλοκή της από τον πόλεμο αυτό και τις ευρύτερες συνέπειες του…
– Προσωπική εκτίμηση-άποψη της συντάκτριας του παρόντος άρθρου.
Εάν η χώρα μας θέλει να θεωρείται παγκόσμιος παίκτης, πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα της συμμάχου μας Γαλλίας. Δηλαδή να απεμπλακεί από την δίνη ατέρμονων πολέμων, με ότι κινδύνους αυτοί συνεπάγονται.
Να υπενθυμίσω πως παίκτης θεωρείται αυτός που ορίζει το παιχνίδι. Το παιχνίδι δεν το όρισαν ποτέ τα πιόνια!
Το φιλότιμο είναι Ελληνική λέξη. που δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο κανενός άλλου λαού.
Στους άλλους λαούς επικρατεί η έννοια της λογικής.
Αντιλαμβάνομαι πλήρως μια πιθανή λογική της Στρατιωτικής μας ηγεσίας, για την ανάγκη εκπαίδευσης του στρατιωτικού μας δυναμικού κάτω από αντίξοες συνθήκες , αληθινού πολέμου , με σκοπό την απόκτηση πολύτιμης εμπειρίας. Δεν μπορώ να αντιλέξω στην λογική αυτή. Ούτε και διαθέτω τις γνώσεις και την εμπειρία για να το πράξω.
Δεν αντιλαμβάνομαι όμως λογικές του τύπου «Η Ελλάδα δεν θα κάνει τον τζαμπατζή».
Επιδιώκουν να ενεργοποιήσουν το φιλότιμο του Έλληνα, με αμφισβητούμενα, κατά την άποψη μου, κίνητρα.
Τζαμπατζής , θεωρείται αυτός που κοιτάει να πάρει , χωρίς να δώσει κάτι ο ίδιος. Δηλαδή, τζαμπατζής είναι αυτός, που κοιτάει πώς θα απεμπλέξει ο ίδιος τον εαυτό του από τις υποχρεώσεις του και θα εξωθήσει τους άλλους να τις αναλάβουν δωρεάν για λογαριασμό του.
Οι χαρακτηρισμοί, χαρακτηρίζουν μόνον αυτούς που τους μετέρχονται. Εγώ τέτοια αμετροέπεια λέω να την αποφύγω. Εκείνο όμως που θα πω, είναι πώς Ελλάδα είμαστε όλοι μας. Κανείς μας δεν περισσεύει για να τον βαφτίσουμε «τζαμπατζή» ή «εξυπνάκια» . Λυπάμαι πολύ, που Έλληνες χρειάζεται να υπερασπιστούν την Ελλάδα και τους Έλληνες, από αντίστοιχους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς άλλων Ελλήνων !
Η Ελλάδα, ήταν εκεί για την Γαλλία, ως έντιμη φίλη και σύμμαχος να της δώσει χείρα βοηθείας την κρίσιμη ώρα. Στήριξε αφενός άυλα και ηθικά, με την εμπιστοσύνη της την οποία διακήρυξε διεθνώς, αφετέρου έμπρακτα και υλικά με τον οβολό της και στο μέτρο των δυνατοτήτων της, την δοκιμαζόμενη τα τελευταία χρόνια Εθνική Γαλλική Αμυντική Βιομηχανία, από την πρώτη ώρα και συνέχισε, ακλόνητα και σταθερά, να το πράττει ακόμα και στους χρόνους, που αμφισβητούνταν το κύρος της, μετά την κατάρρευση της Γαλλο-Αυστραλιανής συμφωνίας, που προκάλεσε η τριπλή συμμαχία της AUKUS, που δεν συμπεριλάμβανε, σε πρώτη τουλάχιστον φάση, την Γαλλία .
Στάθηκε βράχος δίπλα στην Γαλλία στην δύσκολη στιγμή, που πληγώνονταν διεθνώς το προφίλ της ως δύναμης στον Ινδο-Ειρηνικό, αποδεικνύοντας έμπρακτα την ακράδαντη πίστη της στις Γαλλικές δυνατότητες και διατρανώνοντας , με την υπογραφή της πως θεωρεί απολύτως άξιες τις Γαλλικές Δυνάμεις να συνεγγυηθούν μαζί με την Ελλάδα, για το παρόν και για τον μέλλον, την ασφάλεια , την ειρήνη και την σταθερότητα της ΝΑ
Μεσογείου.
Η Ελλάδα, ήταν και είναι εδώ για τους Ευρωπαίους Συμμάχους της και κρατάει μονάχη της τις εξ Ανατολών Θερμοπύλες, συγκρατώντας ακούραστα τα τελευταία, τουλάχιστον επτά χρόνια, τις πολυπληθείς ορδές των μεταναστευτικών ρευμάτων , στήνοντας τους με τα σώματα των Ελλήνων, φράγματα ώστε να μην προωθηθούν περαιτέρω προς το εσωτερικό της Ευρώπης και φιλοξενώντας στο έδαφος της τους πρόσφυγες, με τον ίδιο σκοπό.
Παρακάτω ακολουθούν τα επίσημα Στατιστικά Στοιχεία της Λειτουργικής Πύλης με Καταστάσεις Προσφύγων στην Ελλάδα, που τηρούνται από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR).
Είναι εύκολα προσβάσιμα τα πλήρη στοιχεία στον καθένα στην διαδικτυακή πύλη που παραθέτω παρακάτω :
Μπορούν να τα παρακολουθήσουν , όλοι και μεταξύ αυτών όσοι μιλούν για «Τζαμπατζήδες Έλληνες» ή για «Εξυπνακισμούς των Ελλήνων που κοιτάν πώς θα αποφύγουν τις υποχρεώσεις τους».
Να σημειωθεί ότι τα στοιχεία αυτά, δεν αφορούν τους οικονομικούς μετανάστες , ούτε τον αριθμό όσων από αυτούς τους αποτράπηκε ήδη η είσοδος τους στην χώρα και η περαιτέρω προέλαση τους προς τους συμμάχους μας στην Ευρώπη ή όσους μετανάστες η Ελλάδα επαναπροώθησε στις χώρες προέλευση τους.
Τα στοιχεία που αναφέρονται παρακάτω αφορούν μόνον στους πρόσφυγες .
Αποτελούν καταγραφή από την ιστοσελίδα της UNHCR…
Συνολικές αφίξεις το 2021JSON
6.462
Τελευταία ενημέρωση 10 Οκτωβρίου 2021
Θαλάσσιες αφίξεις το 2021JSON
2,454
Τελευταία ενημέρωση 10 Οκτωβρίου 2021
Άφιξη γης το 2021JSON
4.008
Τελευταία ενημέρωση 10 Οκτωβρίου 2021
| Προηγούμενα χρόνια | Θαλάσσιες αφίξεις | Αφιξεις γης | Νεκροί και αγνοούμενοι |
| 2020 | 9.714 | 5.982 | 102 |
| 2019 | 59,726 | 14,887 | 71 |
| 2018 | 32.494 | 18.014 | 174 |
| 2017 | 29.718 | 6.592 | 59 |
| 2016 | 173.450 | 3.784 | 441 |
| 2015 | 856,723 | 4.907 | 799 |
| 2014 | 41.038 | 2.280 | 405 |
Δημογραφικά στοιχεία (βάσει δεδομένων από τον Ιανουάριο του 2020)
*
Από τα παραπάνω επίσημα στοιχεία αποδεικνύεται ότι η Ελλάδα όλα τα προηγούμενα χρόνια επιβαρύνθηκε με προσφυγικές ροές της τάξης των 1.205.413 προσφύγων από Χερσαίες ροές και των 60.454 προσφύγων από Θαλάσσιες ροές. Συνολικά δηλαδή, της τάξης του 1.265.867 προσφύγων και δίχως σε αυτούς να προσμετρηθούν οι μεταναστευτικές ροές.
Σημειωτέον ότι, οι προσφυγικές ροές που η Ελλάδα προβλέπεται να αντιμετωπίσει στο μέλλον αναμένεται να αυξηθούν εξαιτίας της διαρκώς επιδεινούμενης ανθρωπιστικής κρίσης στο Αφγανιστάν…
Σύμφωνα με την από 21 Σεπτεμβρίου 2021 αναφορά της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ (UNHCR) οι συνολικώς εκτοπισμένοι πρόσφυγες από τις χώρες του Σαχέλ αντιστοιχούν σε 157.804 άτομα.
Δηλαδή οι συνολικώς εκτοπισμένοι πρόσφυγες από τις χώρες του Σαχέλ οι οποίες , κατά ορισμένους, ενδέχεται να θέσουν σε κίνδυνο με τις ροές τους τα κράτη μέλη της ΕΕ αναλογούν μόνον στο 12,46% των συνολικών προσφυγικών ροών, που ήδη δέχτηκε η Ελλάδα, από το 2014 μέχρι σήμερα.
Αντιβαίνει τους κανόνες της λογικής ο ισχυρισμός πως οι δυνάμεις των Συμμάχων μας κρατών μελών της ΕΕ, που συμμετέχουν στην Task Force Takuba στο Σαχέλ, είναι ανίκανες να τα βγάλουν μόνες τους πέρα και περιμένουν εμάς τους «έξυπνους» να τους ξελασπώσουμε ! Για να μην πω ότι είναι και προσβλητικός για τους Συμμάχους μας…
*
Ο καθένας σύμμαχος κάνει το καθήκον του στα πλαίσια των δυνατοτήτων του. Δεν κατηγορώ κανέναν.
Έκαστος εφ’ ω ετάχθη..
Πείτε μου όμως, ποια από τις Ευρωπαϊκές χώρες των δυνάμεων της νεοσυσταθείσας μόλις τον Μάρτιο 2020, Task Force Takuba, αντιμετώπισε μόνη της, επί 7 συνεχή χρόνια, αντίστοιχου μεγέθους προσφυγικές ροές, άλλα και μεταναστευτικές, όπως αυτές που αντιμετώπισε η Ελλάδα και ποια ήταν αυτή από τις εν λόγω χώρες, που ήρθε να βοηθήσει εμπράκτως με τις στρατιωτικές της δυνάμεις την Ελλάδα ?
* Η Μαρία Ν. Παπαδοπούλου είναι δικηγόρος
Πολύ καλή η ιστορική, πολιτική και οικονομική επισκόπηση των γεγονότων στο Σαχέλ, αλλά έχω αρκετές παρατηρήσεις επί των συμπερασμάτων.
Οι ενστάσεις μου, όσο πιο επιγραμματικώς γίνεται.
α) Είναι αμφίβολο αν ο τερματισμός των εχθροπραξιών στο Σαχέλ θα ανακόψει τις μεταναστευτικές ροές, Μήπως η απόσυρση των “δυτικών” στρατευμάτων θα επιτείνει την αστάθεια της περιοχής;
β) Πλήρης απόσυρση των γαλλικών δυνάμεων δεν είναι δυνατή, παρά μόνο αν συνδυαστεί με πολιτική απόφαση εγκαταλείψεως της περιοχής ή ειρήνευση. Αυτό διότι καμία χώρα της ΕΕ δεν διαθέτει δυνατότητες προβολής στρατιωτικής ισχύος σε μεγάλη απόσταση από την επικράτειά της. Καμία δύναμη στο Σαχέλ δεν μπορεί να σταθεί χωρίς την αεροπορική και τεχνολογική (δορυφορικές πληροφορίες και επικοινωνίες) υποστήριξη των Γάλλων. Το μόνο που θα μπορούσαν να περιορίσουν οι Γάλλοι είναι το μέγεθος των επιγείων στρατευμάτων τους.
γ) Δεν νομίζω ότι γίνεσαι “παίκτης” όταν αποφεύγεις την συμμετοχή στο “παιχνίδι”. Το ζήτημα είναι η συμμετοχή να επιφέρει κέρδη και να μην γίνεται “για την φανέλα”!
δ) Ήμουν από αυτούς που στηλίτευσα την νοοτροπία του “τζαμπατζή”, σε δικό μου άρθρο [1], αν και δεν χρησιμοποίησα αυτήν την έκφραση, ωστόσο εξακολουθώ να συμμερίζομαι αυτήν την άποψη. Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί η επικριτική στάση σε μια συμφωνία, επειδή δεν ικανοποιήθηκε η επιθυμία μας να σπεύσουν οι Γάλλοι σε υποστήριξή μας, ακόμη και σε αμφισβήτηση της δυνητικής μας ΑΟΖ, χωρίς εμείς να έχουμε καμία δέσμευση στρατιωτικής συνδρομής έναντί τους; [2]
ε) Η καταδίκη της νοοτροπίας του “τζαμπατζή” δεν γίνεται για να θιχτεί το φιλότιμο των Ελλήνων, αλλά για να ενστερνιστούμε ότι δεν είναι δυνατόν να λάβουμε, χωρίς να προσφέρουμε, σε κατ’ εξοχήν σχέσεις δούναι και λαβείν, όπως είναι αυτές του διπλωματικού επιπέδου (δεν έχουμε να κάνουμε με διαπροσωπικές συμπεριφορές). Και αν έχουμε την απαίτηση να πολεμήσουν για εμάς Αμερικανοί, Γάλλοι ή Ισραηλινοί, πρέπει να είμαστε κι εμείς διατεθειμένοι να προσφέρουμε σημαντικά ανταλλάγματα. Αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι η διασφάλιση της ισοτιμίας στην σχέση. Αλλιώς, ας φροντίσουμε να γίνουμε Ισραήλ (όχι μόνο στο στρατιωτικό πεδίο, αλλά και στο τεχνολογικό), για να μην έχουμε ανάγκη ξένης προστασίας…
στ) Η Ελλάδα δεν εξοπλίστηκε από την Γαλλία, σε ένδειξη χάρης ή συμπαραστάσεως. Επελέγησαν γαλλικά όπλα αφ’ ενός διότι προσφέρουν συγκριτικά πλεονεκτήματα επί του πεδίου, αφ’ ετέρου διότι οι Γάλλοι προσέφεραν την δυνατότητα ταχείας παραδόσεώς τους, δίνοντας προτεραιότητα στις δικές μας παραγγελίες, στις γραμμές παραγωγής τους και μεταθέτοντας για αργότερα τις δικές τους. Μήπως μας έκαναν χάρη εκείνοι; Προφανώς όχι, ήταν ένα πρόσθετο δέλεαρ για να τους επιλέξουμε έναντι του ανταγωνισμού. Έχουμε να κάνουμε με μια αμοιβαίως επωφελή συμφωνία, δεν νοείται να την κρίνουμε με συναισθηματικούς όρους.
ζ) Καλύτερα ας μην χρησιμοποιούμε ως επιχείρημα ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ή μη το μεταναστευτικό. Διότι δικός μας κυβερνητικός εταίρος και υπουργός αμύνης ήταν εκείνος που απείλησε να γεμίσει την Ευρώπη με τζιχαντιστές, αν δεν μας κάνουν τα χατήρια της “περήφανης διαπραγματεύσεως” [3]. Ενώ η άλλη πλευρά εκείνου του κυβερνητικού εταιρισμού ικανοποιούσε τις ιδεοληψίες της περί “ανοικτών συνόρων” και ενδεχομένως βοηθούσε φιλικές ΜΚΟ να πλουτίζουν με ευρωπαϊκά κονδύλια… Η Ευρώπη φρόντισε τότε απλώς να υπερασπιστεί τα δικά της σύνορα στα Σκόπια και την Βουλγαρία, μην υπολογίζοντας εκείνους που δεν ενδιαφέρονταν να φυλάξουν τα δικά τους! Μόνον όταν εμείς αλλάξαμε στάση (2020), είδαμε άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις να σπεύδουν στο πλευρό μας [4].
Εν κατακλείδι, αν η Ελλάδα χρειάζεται να αποκτήσει στρατιωτική παρουσία στο Σαχέλ ή στην Σ. Αραβία, προκειμένου να ενισχύσει την άμυνά της στο Καστελλόριζο, δεν πρέπει να είμαστε εκ προοιμίου αρνητικοί. Κάθε τέτοια ενέργεια πρέπει να κρίνεται με όρους συμφέροντος (και έχοντας κατά νου την “μεγάλη εικόνα”, όπως δήλωσε και ο κ. Διακόπουλος [5]) και όχι με συναισθηματισμούς, αφορισμούς, ή προκαταλήψεις.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] https://www.anixneuseis.gr/ελλαδα-γαλλια-διαχρονική-γεωπολιτικ/
[2] Και η νοοτροπία αυτήν δεν περιορίζεται – δυστυχώς – μόνο στην εν λόγω συμφωνία. Πόσες φορές συζητούμε στην δημόσια σφαίρα για δικαιώματα και πόσες για υποχρεώσεις; Πόση βαρύτητα δίδεται, σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, στην μελέτη/ανάλυση των δικαιωμάτων του πολίτη και πόση στην αντίστοιχη των υποχρεώσεων;
[3] https://www.tovima.gr/2015/04/07/politics/kammenos-an-brykselles-kai-berolino-synexisoyn-to-bullying-stin-ellada-i-eyrwpi-tha-gemisei-tzixantistes/
[4] https://www.naftemporiki.gr/story/1631100/ebros-minuma-stiriksis-apo-ton-ypourgo-eksoterikon-tis-austrias-stin-ellada-gia-to-metanasteutiko
[5] https://www.defence-point.gr/news/paremvasi-proin-sea-nayarchoy-diakopoyloy-stis-exelixeis-quot-deite-ti-megali-eikona-quot
Επειδή ανεφέρθην στον αντινάυαρχο ε.α. κ. Διακόπουλο (παραπομπή #5), αξίζει να παραθέσω και το σημερινό του άρθρο στην “Καθημερινή”, επί του επιμάχου θέματος.
https://www.kathimerini.gr/politics/561542542/echei-doyleia-i-chora-mas-sto-sachel/
Αναλύει περαιτέρω τα σημεία γ) και ε) του προηγηθέντος σχολίου, καθώς και το ευρύτερο όφελος από μια πιθανή συμμετοχή μας στις επιχειρήσεις του Σαχέλ.
Διαβασα το σχόλιο σας κύριε Καραγιαννίδη.
Ναι, ο Αντιναύαρχος ε.α κύριος Αλέξανδρος Διακοπουλος εγραψε- εξέφρασε σήμερα στην Καθημερινή μια έντιμη άποψη που εκθέτει με σοβαρό τρόπο , χωρίς μειωτικες για την Ελλάδα και τον Έλληνα κορώνες, τους λόγους που ο ίδιος θεωρεί την εμπλοκή της Ελλάδας στο Σαχελ αναγκαία.
Ο σκοπός που συνέταξα το άρθρο είναι γιατί έκρινα αναγκαίο οι Έλληνες να έχουμε στα υπόψιν μας όσο το δυνατόν περισσότερο δεδομένα παρά απόψεις. Κι ασφαλώς, όχι για να καθοδηγήσω συνειδήσεις.
Στον κόσμο των ενηλίκων, ο καθένας διαθέτει τα προσόντα για να σχηματίσει την άποψη του μόνος του, αρκεί να έχει στις προσλαμβανουσες του όλα τα δεδομένα. .
Προσωπικά προτίμησα να διαχωρίσω τα συμπεράσματα από τις απόψεις μου.
Το θεωρώ πιο ειλικρινές.Αλλο συμπεράσματα που στηρίζονται σε δεδομένα κι άλλο υποκειμενικές απόψεις και θέσεις.
Όταν αυτά τα δύο συγχωνεύονται τα δεδομένα εργαλειοποιουνται κατά τρόπον ώστε να προωθούνται υποκειμενικές απόψεις.
Τα συμπεράσματα συνάγονται από τα γεγονότα και τα διαθέσιμα στοιχεία. Φρονω ότι στον κύριο σκελετό του άρθρου παρέθεσα ικανό αριθμό από αυτά.Τουλαχιστον όσα ανηυρα.
Οι απόψεις είναι πάντα υποκειμενικές.Για αυτό τις διαχώρισα , καθιστώντας το σαφές.
Όσον με αφορά , στις απόψεις μου, στηλίτευσα τον τρόπο διαχείρισης του Έλληνα μέσω υποτιμητικων χαρακτηρισμών, ώστε να αποσπαστεί η συναίνεση του στο ζήτημα “Σαχέλ”.
Αν δεν κάνω λάθος νομίζω ότι συμφωνησατε μαζί μου ως προς το σκέλος του ανεπιδεκτου τρόπου αυτού..Επομένως οι απόψεις μας συγκλίνουν.
Οι Έλληνες είναι υπεύθυνος λαός κι η ιστορία το έχει αποδείξει πλείστες όσες φορές ότι όταν θα έρθει η ώρα ποτέ δεν λιποτάκτησε από τις υποχρεώσεις του. Πολύ δε περισσότερο η Ελληνίδα Μάνα.
Η Ελληνίδα Μάνα γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι το παιδί της πρέπει να είναι εκπαιδευμένο σωστά, ώστε να μπορεί σαν θα έρθει η ώρα να προασπισει την πατρίδα και να γυρίσει όταν ολοκληρώσει το καθήκον του ζωντανό πίσω σε αυτήν.
Νομίζω ότι εκφράζοντας την άποψη μου στο σχετικό- τελευταίο τμήμα του άρθρου μου, μεταξύ άλλων , ανέφερα ευθαρσώς κι αυτολεξεί:
“Αντιλαμβάνομαι πλήρως μια πιθανή λογική της Στρατιωτικής μας ηγεσίας, για την ανάγκη εκπαίδευσης του στρατιωτικού μας δυναμικού κάτω από αντίξοες συνθήκες , αληθινού πολέμου , με σκοπό την απόκτηση πολύτιμης εμπειρίας. Δεν μπορώ να αντιλέξω στην λογική αυτή. Ούτε και διαθέτω τις γνώσεις και την εμπειρία για να το πράξω.”
Το επαναλαμβάνω και πάλι. Υπήρξε κάτι στην φράση μου αυτή που δεν έγινε σαφές ?
Ανάμεσα στους 7 σοφούς της αρχαιότητας συγκαταλέγονταν κι ο Κλεόβουλος, ο οποίος είπε ένα εκ των πλέον ορθών αποφθεγματων, που, λόγω της διαχρονικής του αξίας, έχει φτάσει μέχρι τις μέρες μας :
“Μέτρον άριστον ”
Νομίζω ότι από την πρώτη παράγραφο, της έκθεσης των απόψεων μου, αποσαφήνισα και προσδιόρισα ποιο θεωρώ εγώ ως το μέτρο όσον αφορά το θέμα Σαχελ:
Την Γαλλική στάση, , όπως θα εκδηλωθεί.
Η δική σας άποψη είναι ότι
“Πλήρης απόσυρση των γαλλικών δυνάμεων δεν είναι δυνατή,..” Εγώ πάλι , δεν είμαι Πυθία .
Για το λόγο αυτό στο σκέλος των συμπερασμάτων επικαλέστηκα το τι ακριβώς αναφέρεται σε Γαλλικά και διεθνή δημοσιεύματα . Σας επαναφέρω κι εδώ τις φράσεις μου :
“Η κατάσταση, όπως τα ίδια τα πρόσφατα Γαλλικά ΜΜΕ περιγράφουν σε δημοσιεύματά τους, βαίνει διαρκώς επιδεινούμενη. Η συνθήκη αυτή δεν δικαιολογεί την ανακοίνωση της Γαλλίας ότι το αργότερο έως το καλοκαίρι του 2022 θα τερματίσει την επιχείρηση Berkane ή την δήλωσή της τον φετινό Ιούνιο 2021 ότι, σχεδιάζει να μειώσει στο μισό τον αριθμό των 5.100 στρατευμάτων της στο Σαχέλ έως το 2023,…”.
Όπως γνωρίζετε τα συγκεκριμένα άρθρα του διεθνούς τύπου , έχουν επιβεβαιωθεί και στο πρόσφατο άρθρο του Στρατηγού κυρίου Κωσταρακου.
Εσείς αυτό το ονομάζεται “εμπλοκή” ή “απεμπλοκή” της Γαλλίας από το Σαχελ?
(* Να υπενθυμίσω ότι απεμπλοκή σημαίνει στο λεξικό “η απομάκρυνση από μια διαδικασία, κατάσταση ή κίνδυνο”.)
Ο βαθμός λοιπόν απεμπλοκής της συμμάχου Γαλλίας από το Σαχέλ , είναι, για εμένα, το μέτρο.
Πουθενά δεν ανέφερα αν θα αποσυρει εντελώς η Γαλλία ή όχι τα στρατεύματα της από το Σαχελ. Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω , το γνωρίζει μόνον η Γαλλία.Για τον λόγο αυτό στις άποψεις μου χρησιμοποίησα τον ευρύτερο όρο “απεμπλοκή” .
Το δεδομένο είναι ότι στον βαθμό που θα αποσύρονται στρατεύματα της Γαλλίας, θα τα αντικαθιστούν άλλοι. Θα απεμπλεκονται δηλαδή στρατεύματα της για να εμπλακούν άλλων.
Για αυτόν τον λόγο η φράση στα συμπεράσματα μου ήταν :
” Κοινώς η φίλη Γαλλία, ψάχνει αντιπροσώπους που θα διεξάγουν τον πόλεμο για λογαριασμό της στο Σαχέλ και για να είμαστε πιο ακριβείς, για λογαριασμό των ιδιωτικών γαλλικών συμφερόντων που θα απολαμβάνουν μόνον τα οφέλη.”
Δεν νομίζω ότι στην ουσία διαφωνείτε κι εσείς σε αυτό, γιατί κι η δική σας η άποψη ότι “Πλήρης απόσυρση των γαλλικών δυνάμεων δεν είναι δυνατή…” ενέχει την αποδοχή ότι η Γαλλία θα αποσύρει δυνάμεις, αλλά δεν πιστεύετε πως θα το κάνει πλήρως.
Εγώ προσωπικά πιστεύω, όπως ήδη ανέφερα παραπάνω ότι πρέπει να ακολουθούμε τον βαθμό της απεμπλοκής της Γαλλίας κι αυτό καταλαμβάνει όλες τις περιπτώσεις είτε τα αποσύρει πλήρως, είτε όχι, με τις ίδιες αναλογίες πρέπει να κινούμαστε κι εμείς..
Ο Αντιναύαρχος κύριος Διακοπουλος στο άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή,που εσείς παραπέμπεται, λέει χαρακτηριστικά : “Για να έχεις λόγο στη διαμόρφωση της αρχιτεκτονικής ασφαλείας πρέπει να συμμετέχεις σε αυτήν.”
Εάν η Γαλλία , που ζητάει επίμονα την συγκρότηση Ευρωστρατου στα νατοϊκά πρότυπα , μειώνει τον βαθμό της συμμετοχής της στο Σαχελ , φαντάζεστε κύριε Καραγιαννίδη ότι θα μειωθεί αντίστοιχα και ο λόγος της στην διαμόρφωση της διεθνούς αρχιτεκτονικής ασφαλείας ?
Από την απάντηση σας στο ερώτημα συναρτάται εάν θα μειωθεί κι ο δικός μας ρόλος..
Όσο για την φράση μου :
“Να υπενθυμίσω πως παίκτης θεωρείται αυτός που ορίζει το παιχνίδι. Το παιχνίδι δεν το όρισαν ποτέ τα πιόνια!”
Αυτή πια, ανταποκρίνεται σε μια γενική κι αντικειμενική αλήθεια .
Δεν νομίζω ότι είπα πουθενά ότι ο παίχτης είναι αυτός που “αποφεύγει το παιχνίδι”. Αυτό θα ήταν οξύμωρο ! Ο παίκτης είναι μέσα στο παιχνίδι εξ αντικειμένου. Και τα πιόνια επίσης κι αυτά μέσα στο παιχνίδι είναι. Η διαφορά του παίχτη είναι ότι αυτός αποφασίζει κι ενεργεί, ενώ τα πιόνια όχι. Υπάρχει δηλαδή διάφορα μεταξύ ενεργου κι ενεργούμενου.
Εσείς αυτό είπατε στην ουσία το ίδιο πράγμα αλλιως : “Το ζήτημα είναι η συμμετοχή να επιφέρει κέρδη και να μην γίνεται “για την φανέλα”! Συμφωνώ μαζί σας. Όπως στα συμπεράσματα έγραψα , ισχύει ο γενικός κανόνας
“Η λογική υπαγορεύει ότι για να αναλάβει αντίστοιχο ρίσκο ώστε να μπει κάποιος σε ανάλογες καταστάσεις, πρέπει το βέβαιο κι αναντίρρητο κέρδος που προσδοκά να απολάβει να είναι σημαντικά σπουδαιότερο της προβλέψιμης μελλοντικής του ζημίας.. .”
Αρκεί το κέρδος να αποσαφηνιστεί για ποιον λόγο είναι βέβαιο κι αναντίρρητο και γιατί η ζημιά κρίνεται επουσιώδης μπροστά σε αυτό . Προσωπικά ακόμα και με βάση το άρθρο που με παραπεμψατε βλέπω προσδοκία κέρδους κι όχι κάτι πραγματικά συγκεκριμένο ή απτό. Η συνάρτηση για εμένα ως προς το σκέλος αυτό εξακολουθεί να παραμένει ελλιπής.
Ωστόσο με καλύπτει η απάντηση που δίνεται στο άρθρο ως προς τον περιορισμό της ζημιάς.
Από το άρθρο του Αντιναυάρχου κυρίου Διακοπουλου, συγκρατώ πρωτίστως την φράση του :
“Οι δυνάμεις μας, άλλωστε, δεν πρόκειται να εμπλακούν σε επιχειρήσεις και θα αναλάβουν μόνο ρόλο προστασίας δυνάμεως μιας εκ των βάσεων, ενώ θα επανδρώσουν και κάποιες επιτελικές θέσεις.”
Αποδίδω εξέχουσα βαρύτητα σε αυτήν, ανάλογη με το κύρος και την σοβαρότητα του ανδρός.
Οι συμμαχικές σχέσεις πρέπει να εκλαμβάνονται με ισότιμους όρους και να αποσκοπούν στο κοινό όφελος και των δύο συμμάχων . Έχω την άποψη πως οι προκαταβολικες αναλήψεις από το ένα μέρος των τυχόν επώδυνων συνεπειών που επάγονται οι άκαιρες επιλογές κι ενέργειες στο παρελθόν του άλλου μέρους, με σκοπό την δική του μερική ή ολική απαλλαγή,γεννούν ανισοβαρεις καταστάσεις που μόνον ως κατ’επιφααη νοούνται “συμμαχίες”. Εμείς νομίζω, επιδιώκουμε υγιείς συμμαχίες και σε αυτό σημασία έχει ,ενόσω εξελισσσονται τα πράγματα, πως αυτοπροσδιοριζομαστε εμείς. Πριν δεις έμπρακτα το λαβειν , ελέγχεις το μέγεθος του δουνε ώστε να μην ξεπερνάει κι υπερβάλλει ως προς το αναγκαίο μέτρο .
Θέλω να ελπίζω , για το καλό της Ελλάδας ότι τα παραπάνω αυτονόητα θα συνυπολογιστούν, ώστε το επιδιωκόμενο δεν θα καταλήξει στο τέλος να είναι η “φανέλα” , όπως είπατε κι εσείς.
Δεν συνηθίζω να συγκρουομαι με τις απόψεις , όταν αυτές διαφέρουν από τις δικές μου . Ελπίζω να μην αισθανθηκατε κάτι τέτοιο. Ο καθένας έχει το δικαίωμα της άποψης του. Κι είναι ,αν θέλετε , κι υποχρέωση του να την εκφράζει και να την θέτει στον δημόσιο διάλογο. Όλες οι απόψεις πρέπει να γίνονται σεβαστές . Καμία υποκειμενική θεωρηση- άποψη δεν μπορεί να επικαλεστεί ότι πρεσβεύει την απόλυτη αλήθεια. Τα θέσφατα ανήκουν μόνο στον Θεό και στους προφήτες.
Όλοι οι Έλληνες αγαπάμε κι αγωνιούμε για την ίδια πατρίδα. Απόψεις εκφράσατε κι εσείς κι εγώ όσον αφορά το τελευταίο τμήμα του άρθρου μου. Δεν είμαστε εμείς που επωμιζομαστε το βάρος των αποφάσεων. Μας λείπουν πολλές κι αναγκαίες πληροφορίες για να το επωμιστουμε..
Το σύστημα πάντα επιβάλλει την γνώμη του και κερδίζει τους αδύνατους.
Εγώ πάλι λέω ότι το “σύστημα “πρέπει να είναι πιο ειλικρινές και σαφές και ποτέ να μην υποτιμά τον πολίτη που το συντηρεί.
Μια χαρά τα γράψατε στα δύο άρθρα συγχαρητήρια, τι το θέλατε το “απολογητικό υπόμνημα” στις 6.58, νομίζω δεν χρειαζόταν, τουλάχιστον σε τέτοια έκταση.
Θάρρος: Δίκαιο έχετε
Χαίρετε κυρία Παπαδοπούλου.
Κατ’ αρχάς να σας ευχαριστήσω για τον κόπο σας να απαντήσετε ιδιαιτέρως στο μήνυμά μου.
Και μην ανησυχείτε, καμία συγκρουσιακή διάθεση δεν αισθάνθηκα εκ μέρους σας, αλίμονο αν εκλαμβάνουμε την όποια διάσταση απόψεων ως επιθετική στάση. Τουναντίον, η ευγενής ανταλλαγή απόψεων και επιχειρημάτων είναι υγεία σε έναν πάσχοντα από φανατισμό δημόσιο λόγο.
Θα αποφύγω τον πειρασμό να ανταπαντήσω σημείο προς σημείο. Νομίζω ότι τα βασικά επιχειρήματα έχουν παρατεθεί ένθεν κακείθεν και περαιτέρω ανάλυσή τους μόνον επανάληψη και κούραση στον αναγνώστη θα επέφερε.
Αν ήθελα να συνοψίσω την διαφωνία μας θα έλεγα ότι αυτή έγκειται όχι επί της αρχής, αλλά επί της σχέσεως κόστους/οφέλους και του ακριβούς προσδιορισμού της.
Κι εδώ θα σχολιάσω μόνον ότι το “λαβείν” μας δεν είναι “αγορά ελπίδος” στο μέλλον (για να θυμηθώ και την ρήση του αειμνήστου Τάσσου Παπαδόπουλου, από το ιστορικό διάγγελμά του), αλλά κάποια απτά δείγματα έμπρακτης στηρίξεως (που ίσως προοιωνίζονται ακόμη μεγαλύτερα μελλοντικά κέρδη) έχουμε ήδη διαπιστώσει κατά την περυσινή ελληνοτουρκική κρίση του Ιουλίου-Αυγούστου.
Αλλά, όπως επισημάνατε κι εσείς, στην κατακλείδα σας, απλώς εικοτολογούμε, προσπαθώντας να εξαγάγουμε συμπεράσματα με βάση τα ψήγματα πληροφορίας που δημοσιοποιούνται και την κρίση μας. Στερούμαστε της πλήρους εικόνας, που έχουν στην διάθεσή τους τα αρμόδια όργανα και απλώς ελπίζουμε αυτά να πράξουν στο ακέραιο το καθήκον τους.
Να είστε καλά!