του Ρούντι Ρινάλντι
Το λαμπάδιασμα της Αττικής και το πνίξιμο της πρωτεύουσας σε έναν τεράστιο θάλαμο αερίων είναι το νέο επεισόδιο του σίριαλ «Ας καεί ότι είναι να καεί, φτάνει να έχουμε κέρδη και νέες ευκαιρίες μεταρρυθμίσεων και ανάπτυξης» (διάβαζε «πράσινη μετάβαση» χωρίς πράσινο, ψηφιοποίηση και στον τομέα αυτό, εφέτος μπήκαν στην «μάχη» και τα drones και ήμασταν πανέτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις πυρκαγιές).
Το διαρκές και πανελλαδικό έγκλημα έχει ηθικούς και άμεσους αυτουργούς. Είναι σχεδόν προμελετημένο και σε με εκκωφαντικό τρόπο προαναγγελμένο.
Η ευρύτατη ιδιωτικοποίηση, η διάλυση της πολιτικής προστασίας, η διάλυση της δασικής υπηρεσίας, οι περικοπές του προϋπολογισμού προς την τοπική αυτοδιοίκηση, η γενική αδιαφορία των οικονομικών ελίτ, της κυβέρνησης και του πολιτικού κόσμου, αφήνουν την χώρα ανοχύρωτη, εκτεθειμένη σε εμπρησμούς, προβοκάτσιες, κυκλώματα, μεγάλες επιχειρήσεις και κάθε λογής μαφίες.
Στην συνέχεια όλα αποδίδονται στην «κλιματική αλλαγή», στον «στρατηγό άνεμο», στους πολίτες που δεν καθαρίζουν τα οικόπεδά τους κλπ κλπ.
Τα ΜΜΕ και πολλά παπαγαλάκια ένοιωσαν τεράστια συγκίνηση που στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών αγώνων ανέμισε η ελληνική σημαία, εμφανίστηκε το άγαλμα της Νίκης και ακούστηκε ο εθνικός μας ύμνος. Την ίδια στιγμή που λαμπάδιαζε η Αττική, την ίδια στιγμή που βάσεις, λιμάνια, πλοία, αεροδρόμια είναι παραδομένα σε Αμερικανούς και ΝΑΤΟικούς για το μεγάλο μακελειό στην Μέση Ανατολή (ενώ έχουμε κάνει τα πάντα για την «συμβολή» μας στον πόλεμο της Ουκρανίας), την στιγμή που η Κύπρος είναι περικυκλωμένη από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και ο απλός κόσμος, ο φτωχόκοσμος, δίνει μάχες για την επιβίωση (ακρίβεια, ανεργία, υγεία, φωτιές κλπ κλπ).
Το «υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας» εντείνεται ολοένα και περισσότερο. Ο Τόπος έχει ανάγκη από μια κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας και από ένα πρόγραμμα ανόρθωσης της χώρας, της παραγωγής, προστασίας της φύσης και του περιβάλλοντος, από ένα κοινωνικό συμβόλαιο που να προστατεύει την εργασία, το εισόδημα, την δημόσια υγεία και παιδεία, την άμυνα της χώρας.
Μια άλλη πολιτική διεύθυνση και σχέδιο που να στηρίζεται στην κινητοποίηση και υποστήριξη ευρύτατων λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων που αγωνιούν για την επιβίωση και την πορεία της χώρας και την διάλυση της κοινωνίας.
Σήμερα δεν υπάρχουν οι υποκειμενικοί όροι για μια τέτοια διέξοδο. Δεν μπορούμε όμως να σιωπούμε μπροστά στο διαρκές έγκλημα. Οφείλουμε να σώσουμε ό,τι μπορεί να σωθεί, αλλά και να εργαστούμε συνειδητά για μια μεγάλη στροφή στην πολιτική, οικονομική, κοινωνική, γεωπολιτική κατεύθυνση της χώρας. Μια μεγάλη δημοκρατική κοινωνική αλλαγή, να ξεβρομίσει ο τόπος από την τόση συσσωρευμένη κόπρο… Μητσοτάκης, Κικίλιας, Χαρδαλιάς και λοιποί, ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ!!!
