Πώς Κύριλλος και Μεθόδιος έβαλαν φωτιά στα Βαλκάνια

Μετά τον τσάρο Σαμουήλ, για την «ιδιοκτησία» του οποίου μαλώνουν οι Βούλγαροι και οι Σλάβοι της ΠΓΔΜ, ξέσπασε τώρα «ιερός» βαλκανικός πόλεμος… τίνος είναι οι εκ βυζαντινής Θεσσαλονίκης ορμώμενοι Αγιοι της Εκκλησίας, αδερφοί Κύριλλος και Μεθόδιος. Το κουμπί της «έκρηξης» πάτησε ο Βλαντιμίρ Πούτιν στη Μόσχα και αμέσως ήχησαν ρητορικοί κανονιοβολισμοί στη Σόφια, τα Σκόπια και την Αθήνα. Μάλιστα, η «αγία διαμάχη» έφτασε μέχρι και το Βερολίνο, με την καγκελάριο Μέρκελ να αφήνει για λίγο τις προεκλογικές και ευρωπαϊκές σκοτούρες της για να ασχοληθεί με τον Κύριλλο και τον Μεθόδιο και να αποφανθεί, 1.000 και πλέον χρόνια μετά, σε ποιον ανήκουν οι δύο χριστιανικές προσωπικότητες, οι οποίες χάρισαν στους Σλάβους τη σημερινή γραφή τους.

Ολα άρχισαν με τη βράβευση, στα τέλη Μαΐου στη Μόσχα, του προέδρου της FYROM, Γκεόργκι Ιβάνοφ, από τον Πατριάρχη Κύριλλο. Παρασημοφορήθηκε, λέει, για τη συνεισφορά του στην ενότητα των ορθοδόξων λαών, την ώρα που στην ίδια τη χώρα του η ορθόδοξη εκκλησία είναι χωρισμένη στα δύο, με τους διαφωνούντες να διώκονται και να φυλακίζονται. Στην πραγματικότητα μόνο θρησκευτική σημασία δεν είχε το ταξίδι του Ιβάνοφ στη Μόσχα. Ηταν μια καλά μελετημένη κίνηση για να συναντηθεί ο Ιβάνοφ με τον Πούτιν, σε μια στιγμή κατά την οποία τα Σκόπια έβραζαν στην πολιτική κρίση, και να λάβει ρωσική πολιτική «ευλογία» στην εν εξελίξει αντιπαράθεση με τον νικητή των εκλογών Ζόραν Ζάεφ και τους δυτικούς συμμάχους του.

Η «βόμβα»

Καλωσορίζοντας, λοιπόν, στο Κρεμλίνο τον Ιβάνοφ, ο Πούτιν τον ευχαρίστησε μεταξύ άλλων και για το ότι «η (κυριλλική) γραφή ήλθε σ’ εμάς (σ.σ. τους Ρώσους) ακριβώς από τη “μακεδονική” γη». Αυτό ήταν, τα αίματα άναψαν στα Βαλκάνια. Ο ηγέτης του μεγαλύτερου και ισχυρότερου σλαβικού έθνους, ο πολύς Βλαντιμίρ Πούτιν, πίστωσε τους πατέρες της κυριλλικής γραφής και δασκάλους του εκχριστιανισμού των Σλάβων στα Σκόπια, «υποκλινόμενος» στον πρόεδρο Ιβάνοφ. Στα Σκόπια φούσκωσαν από υπερηφάνεια, αλλά στη Σόφια προκλήθηκε υστερία, με τους πολιτικούς ηγέτες της, αρχής γενομένης από τον πρωθυπουργό Μπορίσοφ, να «ανεβαίνουν στα κάγκελα».

«Το να συνεχίζουμε να έχουμε διαμάχες για την ιστορία, ενώ οι ιστορικοί έχουν εκφράσει προ πολλού τις απόψεις τους σχετικά μ’ αυτά τα θέματα, δεν αποτελεί ευρωπαϊκή προσέγγιση», δήλωσε ο Μπορίσοφ. Και ο αναπληρωτής του, Καρακατσάνοφ, πρόσθεσε: «Προκαλεί απορία το γεγονός ότι ο πρόεδρος του μεγαλύτερου σλαβικού κράτους δεν γνωρίζει την ιστορία των σλαβικών λαών. Η Ρωσία που μιλάει συνέχεια για τους σλαβικούς λαούς και τις χώρες, για την ορθοδοξία, δεν ξέρει την ιστορία». Στο ίδιο μήκος κύματος και η ηγέτις της αντιπολίτευσης, πρόεδρος του σοσιαλιστικού (φιλορωσικού) κόμματος, Κορνέλια Νίνοβα, που είπε πως «δεν δεχόμαστε παρόμοια συμπεριφορά και πρέπει να υπερασπιστούμε την ιστορία μας», ενώ ο πρωθυπουργός Μπορίσοφ διαμαρτυρήθηκε στον πρέσβη της Ρωσίας στη Σόφια, Ανατόλι Μακάροφ. Καθώς το θέμα απειλούσε να διαταράξει τις ήδη κλονισμένες ρωσοβουλγαρικές σχέσεις, η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ Μαρία Ζαχάροβα, με δήλωσή της επιχείρησε να ρίξει τους τόνους κάνοντας λόγο για παρερμηνεία των δηλώσεων Πούτιν και «τεχνητά δημιουργημένο σκάνδαλο που δεν πρέπει να αποτελέσει αιτία αναζωπύρωσης παθών».

Και ενώ θα περίμενε κανείς να περιοριστούν οι αντιδράσεις στη Βουλγαρία και τα Σκόπια, αυτές διέβησαν τον Αίμο και έφτασαν στην ελληνική Βουλή. Με ερώτησή του προς τον ΥΠΕΞ Νίκο Κοτζιά, ο βουλευτής της Ν.Δ. και εισηγητής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της «Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας», Μάξιμος Χαρακόπουλος, τον κάλεσε «να θέσει προς τη ρωσική πλευρά το ζήτημα της ανιστόρητης αναφοράς στους Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο ως σλαβικής καταγωγής, καθώς και της βράβευσης από τον Πατριάρχη Μόσχας του προέδρου της ΠΓΔΜ για τη συμβολή του στην ενότητα των Ορθοδόξων, ενώ στη χώρα του επικρατεί μια σχισματική Εκκλησία, που δεν έχει κοινωνία με καμία Ορθόδοξη Εκκλησία». Οπως αναφέρει, «αποτελεί κραυγαλέα ιστορική ανακρίβεια να θεωρούνται οι Ελληνες Θεσσαλονικείς αδελφοί, Αγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος, που εφηύραν τη γραφή για τους Σλάβους, ως σλαβικής καταγωγής».

Και στον Βορρά

Και αν νομίζετε ότι η ένταση εκτονώθηκε προς τον Νότο, σας πληροφορούμε ότι ένα μέρος της διάβηκε τα Καρπάθια και τον Ρήνο και εισέβαλε στην καγκελαρία, με τον Μπορίσοφ να ζητάει τη συνδρομή της Μέρκελ για να «κατοχυρώσει» την αποκλειστικότητα των Φωτιστών των Σλάβων. Ετσι μετά τη συνάντησή του με την καγκελάριο στις Βρυξέλλες, στο περιθώριο της συνόδου του ΝΑΤΟ, διαβεβαίωσε τους δημοσιογράφους πως οι Γερμανοί πολιτικοί είναι ενήμεροι για τις δηλώσεις του Ρώσου προέδρου στη συνάντησή του με τον Ιβάνοφ και πρόσθεσε περιχαρής: «Η Μέρκελ μού είπε, όμως, ότι στο σχολείο τούς δίδαξαν ότι οι δημιουργοί του αλφαβήτου είναι οι Βούλγαροι αδελφοί Κύριλλος και Μεθόδιος και μου υποσχέθηκε ότι την επόμενη 24η Μαΐου (σ.σ. όταν τιμάται η εορτή του σλαβικού αλφαβήτου) θα με συγχαρεί ειδικά για τη λαμπρή αυτή γιορτή», ανέφερε, σύμφωνα με την Deutsche Welle.

Σε ποιον ανήκουν τελικά οι δύο επιφανείς ιεραπόστολοι; Ο Πούτιν τους χάρισε στους Σλαβομακεδόνες. Και επειδή ηγέτες όπως εκείνος δεν ξεστομίζουν τίποτα τυχαία, έκανε ταυτόχρονα εις το όνομα των αγίων και το παιχνίδι του στο επίπεδο της προπαγάνδας στο εσωτερικό της FYROM. Η Μέρκελ από την πλευρά της, τους πίστωσε στον Μπορίσοφ, προσφέροντάς του έτσι και πολιτική στήριξη που τόσο έχει ανάγκη. Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος στην Αθήνα ζητάει εξηγήσεις από τον κ. Κοτζιά, θεωρώντας πως «η προβολή αυτής της θέσης (σ.σ. ότι προήλθαν από μακεδονικά εδάφη) ενισχύει τον ανιστόρητο εθνικισμό των γειτόνων μας και την προσπάθειά τους να οικειοποιηθούν το όνομα και το παρελθόν της ελληνικής Μακεδονίας».

Μια απάντηση στο προαναφερθέν ρητορικό ερώτημα, ίσως βρίσκεται σε αυτό που πολλοί υποστηρίζουν: Οτι, δηλαδή, στα Βαλκάνια σημασία δεν έχει η αλήθεια, αλλά το τι πιστεύουν οι άνθρωποι ότι είναι αλήθεια. Μακριά από το «θέατρο του πολέμου», και εν γαλήνη αναπαυόμενοι στους τάφους τους, στη βασιλική του Αγίου Κλήμεντος στη via Labicana κοντά στο Κολοσσαίο της Ρώμης ο Κύριλλος και κάπου στη Μοραβία (Τσεχία) ο Μεθόδιος, μάλλον θα αναπέμπουν δεήσεις και προσευχές υπέρ της «άνωθεν ειρήνης».

“Καθημερινή”